Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Η τραγική συνεισφορά της Αριστεράς στον προηγούμενο εμφύλιο που πληρώνουμε ακόμη - θα συνεργήσει και στον επόμενο;

μοιραία πρόσωπα ανεξέλεγκτα στην ηγεσία της Αριστεράς
Η προσωπολατρία, η τυφλή πίστη στο δόγμα και ο κομματικός πατριωτισμός τυφλώνουν τον άνθρωπο. Η Αριστερά είναι πρωταθλήτρια σε αυτό. Φέρει τεράστιες ευθύνες για την εξέλιξη του μεταπολεμικού εμφυλίου -αν όχι και για την ίδια την πραγματοποίησή του με την αποχή της από τις εκλογές του 1946. 
Με το παρακάτω άρθρο του Κώστα Σπυρόπουλου, μαθαίνουμε ότι υπήρξε και δεύτερη ευκαιρία για συμφιλίωση και αποφυγή της αμερικανικής επέμβασης που και αυτή απορρίφθηκε από τον τότε ηγέτη της αριστεράς, Νίκο Ζαχαράδη! 
Η προσωπολατρία επέτρεψε στον Ανδρέα Παπανδρέου να κάνει ότι νομίζει και να εκτρέψει την πορεία της χώρας στο πελατειακό χρεοκοπημένο κράτος των ημετέρων αντί της πολυπόθητης "αλλαγής". Η ίδια, αν επιβληθεί γύρω από το πρόσωπο του Α Τσίπρα και χαθεί ο έλεγχος, θα επιτρέψει στις μη ρεαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ όταν και εφόσον εκλεγεί η σημερινή "αριστερά" στην εξουσία, να εκτρέψουν την πορεία της χώρας από την πολυπόθητη "παραγωγική ανασυγκρότηση" σε μια τριτοκοσμική σοβιετία χωρίς αύριο. 
Ακόμη δεν έχουμε συνέλθει από τον προηγούμενο εμφύλιο - ο σημερινός που προωθείται από τις δυνάμεις του δεξιού ρεβανσισμού με βραχίονα την ΧΑ (από τον οποίο ρεβανσισμό, των ακροδεξιών γύρω από τον Α Σαμαρά, επίσης δεν έχουμε συνέλθει ακόμη πχ στο "μακεδονικό") θα γίνει μια ακόμη μοιραία ιστορική συνυπευθυνότητα της σημερινής αριστεράς ή ευκαιρία για ρεαλιστική στροφή στην πραγματικότητα; 
Οι επόμενες εβδομάδες θα δείξουν... η ιστορία είναι στο μεταξύ πάντα εκεί να μας συμβουλεύει: (ΑΣ)

Εκατό βουλευτές στο ΚΚΕ!

ο αναμφισβήτητος ηγέτης σε στιγμές δόξας...
του Κώστα Σπυρόπουλου*

Σαράντα χρόνια (σήμερα) από την αυτοκτονία του Νίκου Ζαχαριάδη και τον τελευταίο καιρό καταγράφεται μια τάση αγιογραφίας τού -μοιραίου και τραγικού, συνάμα- ιστορικού αρχηγού του ΚΚΕ, που πάει πολύ πιο πέρα από την κομματική αποκατάσταση και υπερβαίνει το «νεκρός δεδικαίωται». Η τάση αυτή, πολιτικά σήμερα, είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, καθώς πολλοί εμφυλιολογούν μετ´ ευτελείας και φιλοκαλούν άνευ...

Γι’ αυτό και το κείμενο που ακολουθεί, είναι ιδιαιτέρως ασεβές. Περιλαμβάνει στοιχεία και περιστατικά, άλλα άγνωστα και άλλα πολύ λίγο γνωστά. Άλλα δείχνουν τον χαρακτήρα και άλλα τις ευθύνες του ανδρός, ιδίως για τον εμφύλιο πόλεμο.

1. Τον Ιούνιο του 1947 ο Ζαχαριάδης έχει μια τριήμερη συνάντηση στη Μόσχα με το Ζντάνοφ. Στις συνομιλίες ο Ζαχαριάδης ομιλεί και εκθέτει, ενώ ο Σοβιετικός συνομιλητής του περιορίζεται σε διευκρινιστικές ερωτήσεις, χωρίς να εκφράζει γνώμη. Οι συνεργάτες του από το αρμόδιο τμήμα της Κεντρικής Επιτροπής κρατούν αναλυτικές σημειώσεις. Οι συνομιλίες διασώθηκαν στο Αρχείο Ζντάνοφ, το οποίο εντόπισε και αγόρασε στη Μόσχα, στις αρχές της δεκαετίας του '90, ο Νίκος Κέντρος για λογαριασμό των ΑΣΚΙ. Το έγγραφο έχει παρουσιάσει σε συνέδριο η ιστορικός Ιωάννα Παπαθανασίου, που είχε την καλοσύνη να μου μιλήσει σχετικά. Ο Ζαχαριάδης ενημερώνει τον υψηλό Σοβιετικό ότι τον Γενάρη του ίδιου χρόνου ο Κωνσταντίνος Τσαλδάρης του έστειλε κρυφά με άνθρωπό του στο βουνό, πρόταση ειρήνευσης και σταδιακής αμνηστίας.

«Μου εγγυήθηκε, μάλιστα, και 100 βουλευτές για το ΕΑΜ-ΚΚΕ στις επόμενες εκλογές, που θα γίνονταν σύντομα, ο γελοίος» λέει ο Ζαχαριάδης στο Ζντάνοφ. «Τόσο στημένες θα ήταν και αυτές οι εκλογές σαν τις άλλες του 46. Φυσικά την απορρίψαμε».

Στο αρχείο του Κωνσταντίνου Τσαλδάρη, το οποίο διατηρείται στο Ίδρυμα Καραμανλή, σώζεται έγγραφο με την πρόταση και με το σκεπτικό της. Με δυο λόγια ο Τσαλδάρης λέει στον Ζαχαριάδη ότι οι δυο τους ως αρχηγοί των δύο μεγαλύτερων κομμάτων οφείλουν να σταματήσουν την αιματοχυσία και να αποδείξουν στον ξένο παράγοντα ότι οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις μπορούν να εγγυηθούν την ομαλότητα. Στο ίδιο γράμμα, ο Τσαλδάρης, ο οποίος ήταν και ...
υπουργός των Εξωτερικών, ενημερώνει τον αρχηγό του ΚΚΕ ότι επίκειται ενεργός στρατιωτική ανάμιξη των ΗΠΑ -γεγονός που συμβαίνει στα μέσα Μαρτίου 1947- και προειδοποιεί ότι όσα αντιμετώπισε μέχρι τότε το ΚΚΕ στο στρατιωτικό επίπεδο από τους Άγγλους και τον Εθνικό Στρατό θα φαντάζουν σαν στρακαστρούκες μπροστά στην αμερικανική δύναμη πυρός. «Οι Αμερικανοί», του γράφει, «δεν θα αφήσουν πέτρα πάνω στην πέτρα και θα εγκαταστήσουν πολιτικές δυνάμεις του απολύτου ελέγχου τους». Ο Τσαλδάρης, εκτιμούν ιστορικοί της περιόδου, ενδιαφερόταν και για το δικό του πολιτικό μέλλον, το οποίο, όπως και συνέβη, φάνταζε τότε σκοτεινό.

Ο Ζαχαριάδης κράτησε μυστική και από τους Σοβιετικούς την ειρηνευτική πρόταση. Γι’ αυτό ενημερώνει τον Ζντάνοφ σε χρόνο αόριστο και για την πρόταση και για την απόρριψη. Να κράτησε, άραγε, μόνο για τον εαυτό του και την πληροφορία για τους Αμερικανούς; Μοιάζει απίθανο. Θα ισοδυναμούσε με ομολογία προδοσίας η εκ των υστέρων αποκάλυψη ότι αυτός μεν ήταν ενήμερος, αλλά άφησε στο σκοτάδι τους Σοβιετικούς .

Όταν, το 2008, παρουσίασα στον Λεωνίδα Κύρκο την πληροφορία και την τεκμηρίωση στο πλαίσιο έρευνας για ένα ντοκιμαντέρ, έμεινα κατάπληκτος από την αντίδρασή του. Ο Κύρκος κτυπούσε τα χέρια του, τράνταζε με τις γροθιές το γραφειάκι του στην Καλλιδρομίου, βλαστημούσε κι έκλαιγε. «100 βουλευτές; Και είπε όχι; Ποιος θα το πει στις μανάδες και στους πατεράδες, που χάσαμε τα καλύτερα παιδιά στα βουνά και στα αποσπάσματα;».

αποκαταστάθηκε τελικά...
2. Ο Ζαχαριάδης ως ρήτορας. Πρόσφατα είχα το προνόμιο να δω σε ένα ιδιωτικό κινηματογραφικό αρχείο, δυστυχώς βουβό, χωρίς ήχο, έξι λεπτά από την ομιλία του, στο κατάμεστο Παναθηναϊκό Στάδιο το Σεπτέμβριο του 1945, και δυόμισι λεπτά από την εισήγησή του στο συνέδριο του ΚΚΕ τον ίδιο χρόνο. Τι μου έκανε εντύπωση; Και ενώπιον του πλήθους που παραληρούσε, που τον έφερε στο βήμα στα χέρια, στο Στάδιο και μπροστά στο κομματικό κοινό που τον παρακολουθεί με ευλάβεια, ο ομιλητής δεν κάνει ούτε μια χειρονομία. Στο Στάδιο κρατάει συνεχώς τα χειρόγραφα. Στο συνέδριο στηρίζεται με τα δυο χέρια στο βήμα συγκρατώντας, πάλι, τα χαρτιά του. Δυο χειρονομίες μου έχει περιγράψει ο Μάνος Ζαχαρίας από μια ομιλία του σε «αχτίφ» πολιτικών και στρατιωτικών, στον εμφύλιο σε ένα διώροφο σχολείο σε χωριό του Γράμμου. Το σχολείο δονείται από τις ρυθμικές κραυγές «Ζήτω ο Ζαχαριάδης ο Μεγάλος Αρχηγός» από την είσοδό του στο προαύλιο μέχρι που φτάνει στο βήμα, την έδρα του δασκάλου. Με το δεξί γνέφει να σταματήσουν τα συνθήματα και, μόλις κοπάζουν, δείχνει με τον αντίχειρα πίσω του ένα πορτρέτο του Στάλιν λέγοντας: «Ένας είναι ο αρχηγός». Τι σημαίνει αυτή η φειδώ στις χειρονομίες; Προσήλωση στο κείμενο; Αυτοπειθαρχία; Συνωμοτικότητα;

3. Έχουν γραφτεί πολλά για τον συνωμοτισμό του Ζαχαριάδη, αλλά αυτό που μου εμπιστεύτηκε η γραμματέας του η Βαγγελιώ και επιβεβαιώθηκε από τον, εξ απορρήτων του, Λευτέρη Ελευθερίου, ξεπερνάει κάθε φαντασία. Φανατικός αντικαπνιστής ο ίδιος, επέτρεπε το κάπνισμα εκ περιτροπής στα μέλη του Π.Γ. στις συνεδριάσεις. Είχε δώσει, όμως, εντολή στη Βαγγελιώ να μπαίνει στη συνεδρίαση και να αδειάζει τα τασάκια. Να τα αδειάζει, και να πετάει μόνο στάχτες και αποτσίγαρα. Τα χαρτάκια με τα χειρόγραφα σημειώματα, που αντάλλασσαν τα μέλη του Π.Γ. και τα έκοβαν, για τον φόβο των Ιουδαίων, σε μικρά-μικρά κομματάκια, ανελάμβανε μετά να τα επανασυνθέσει ο Ελευθερίου με βάση τον γραφικό χαρακτήρα των μελών του Π.Γ. Έτσι ο αρχηγός είχε στη διάθεσή του τα άρρητα πρακτικά κάθε συνεδρίασης και, στον δέοντα χρόνο, τους καλούσε έναν-έναν και τους έλεγε "μου είπε ο Χι ότι του είπες αυτό για μένα". Ο συνομιλητής υποψιαζόταν ότι ο άλλος έχει μιλήσει, οπότε για να αποσείσει τις υποψίες, έλεγε και όσα ο Χι δεν είχε γράψει σε κανένα χαρτάκι.
4. Κλείνω με ένα περιστατικό, που μοιάζει με ανέκδοτο, αλλά δεν είναι. Το 1955 δικάζονται οι Ρούλα Κουκούλου και Αύρα Παρτσαλίδου. Ο πρόεδρος τις καλεί στην αρχή της δίκης και λαμβάνει τις εξής απαντήσεις. "Ρούλα Ζαχαριάδη, κύριε πρόεδρε", λέει η πρώτη. "Αύρα Βλάσση", απαντά η δεύτερη. Με τον κύριο Παρτσαλίδη, αυτό το αντικομματικό στοιχείο, δεν έχω πλέον καμία σχέση. Τρία χρόνια αργότερα, ενώ ο Ζαχαριάδης έχει καθαιρεθεί, η δίκη επαναλαμβάνεται στο Εφετείο. Συμβαίνει ο πρωτοδίκης της πρώτης δίκης να έχει προαχθεί σε εφέτη, οπότε ξέρει καλά το μάθημά του. Εκφωνεί: Ρούλα Ζαχαριάδη; Ρούλα Κουκούλου, κύριε πρόεδρε. Αύρα Βλάσση; Αύρα Παρτσαλίδη, κύριε πρόεδρε! Ο Παρτσαλίδης είχε αποκατασταθεί.


*δημοσιεύτηκε στο protagon.gr

10 σχόλια:

  1. Το γεγονός οτι κάποιοι βγάζουν τα απωθημένα της εφηβείας η των νιατων τους με εμφυλιοπολεμικες ονειρωξεις δεν σημαίνει οτι ειναι απαράδεκτη πολιτική στάση το να τίθεται απο κάποιους άλλους ενα τέτοιο ζήτημα στην ατζέντα, ως υπαρκτό ενδεχομενο.

    Επιπλέον, για να υπάρξει ρεβάνισμος πρεπει να έχει προηγηθεί ήττα. Αρα δεν μπορούμε να μιλάμε για ρεβάνισμο της Δεξιάς, ειναι ανιστόρητη κάτι τέτοιο, έστω κι αν βολεύει στο πλαίσιο της λαϊκίστικης δήθεν αριστερής προπαγάνδας.
    Τέλος, ο Τσιπρας δεν κινδυνεύει να γίνει αντικείμενο προσωπολατρειας. Δεν έχει τα φόντα γι αυτό, όπως όλοι ξέρουμε

    Γενικά, εντελώς άκυρη η εισαγωγή στο πόστ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διόρθωση του προηγούμενου: ήθελα να πω ´´δεν σημαίνει οτι ειναι ΠΑΡΑΔΕΚΤΗ...´´. Μου το άλλαξε η αυτόματη ορθογραφία της ταμπλετας.

    Ο ίδιος ανωνυμος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για να προκληθεί εμφύλιος πρέπει να ικανοποιούνται κάποιοι όροι: 1. Να υπάρχει επίθεση στους όρους ζωής της πλειοψηφίας του πληθυσμού από ένα αυταρχικό καθεστώς - 2. Να υπάρχει σύγχυση για το ποιος είναι ο εχθρός (πχ το "μνημόνιο", οι ελίτ κλπ), 3. Να υπάρχει φανατισμός, να κυριαρχούν οι ακραίοι, να υπάρχει απόσυρση της σιωπηρής πλειοψηφίας από τα κοινά, 4. Να έχουν αρχίσει οι αψιμαχίες μεταξύ των δυο πιο δυνατών παρατάξεων στους κόλπους των οποίων θα βρουν καταφύγιο οι συγγενικές δυνάμεις. Όλοι οι όροι ικανοποιούνται προφανώς - η εισαγωγή χτυπά το καμπανάκι για πράγματα που έρχονται και πρέπει να αποφευχθούν έστω και στο παρά πέντε.
    Επίσης ο Τσίπρας ήδη απολαμβάνει τεράστιας αποδοχής - μήπως ο Ζαχαριάδης είχε κανένα παραπάνω προσόν; Η συγκυρία βγάζει τέρατα (δείτε Χαϊκάλη κλπ βουλευτές...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Για πόσες δεκαετίες ακόμη θα συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με το παρελθόν, τον Εμφύλιο και τον Ζαχαριαδη?
    Φαίνεται οτι μερικοί αντλούν ηδονή αναπαράγοντας τέτοιες συζητήσεις και δήθεν προβληματισμούς, υπο μορφή ταχα προειδοποίησης. Ευχαριστούμε πολύ, προτιμάμε να ασχολούμαστε με τη σημερινή πραγματικότητα. Οσοι ονειρεύονται Εμφυλιους καλύτερα να αναζητήσουν άλλους τρόπους για να δώσουν συγκίνηση στη ζωή τους. υπάρχουν!!
    Brand new Anonymous

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όσο χρειαστεί φίλε μου. Δεν είναι δυνατόν τόσο σοβαρά πράγματα να κρέμονται από τις κινήσεις ανόητων και μοιραίων ανθρώπων σαν τον Σαμαρά, τον Κασιδιάρη ή τον Τσίπρα και μετά να τις πληρώνουμε με υπανάπτυξη γενεών... Έχουμε θέμα ηγεσίας και ας μην κάνουμε τους χαζούς. Για μικροπολιτικούς λόγους όλοι αυτοί μας τινάζουν στον αέρα για πλάκα. Δεν το βλέπεις;

      Διαγραφή
    2. Συμφωνω απόλυτα οτι έχουμε θέμα ηγεσίας. Πως ομως το αντιμετωπίζουμε? Διαλεγοντας στρατόπεδο ενόψει επικείμενου εμφυλίου, όπως μας προτρέπουν μερικοί?

      Brand new Anonymous

      Διαγραφή
    3. Ίσως ρίχνοντας εγωισμούς και αποκλεισμούς και φτιάχνοντας έναν τρίτο πόλο. Αλλιώς είναι μοιραία η ένταξή μας σε κάποια πλευρά - στις μάχες δύσκολα μένεις ουδέτερος και παρακολουθείς εκ του ασφαλούς. δεν νομίζω ότι κανείς προτείνει - προειδοποιούν ότι αργήσαμε και εξ ανάγκης θα ενταχθούμε όπου έχουμε κάποια συγγένεια έστω και μακρυνή και θα αναβιώσει ο εμφύλιος με άλλη μορφή...

      Διαγραφή
    4. ΠΧ είναι προτιμότερο να ενισχύσουμε την όποια ρεαλιστική πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ ή της ΝΔ; Τέτοια διλήμματα έρχονται με ταχύτητα φωτός...
      Να κρατηθεί αυτή η κυβέρνηση κι ας κάνει ό,τι χειρότερο ή να φύγει;
      Είναι χειρότερη η ανευθυνότητα ΣΥΡΙΖΑ από την ακροδεξιά στροφή Σαμαρά και την επίθεση στην κοινωνία;
      Δύσκολα θέματα αλλά ήδη μπροστά μας...

      Διαγραφή
  5. Υπάρχει αντίφαση στο κείμενο.
    Αν ο ΝΖ συζητούσε την πρόταση Τσαλδάρη με τους Σοβιετικούς, όλοι τώρα θα λέγαμε "α, το δούλο, έπρεπε να πάρει την άδεια από το αφεντικό".
    Το ότι δεν συζήτησε την πρόταση Τσαλδάρη με τους σοβιετικούς συνιστά άλλη μια απόδειξη ότι το ΚΚΕ και ο ΝΖ δεν ήταν υποχείριο των σοβιετικών.
    Τώρα, για να μιλάμε σοβαρά, η πρόταση Τσαλδάρη δεν μπορούσε να σταθεί. Ο ίδιος ο ΝΖ στα πρακτικά της συζήτησης με το Ζντάνοφ αναλύει το γιατί την απέρριψε: Γιατί απλούστατα οι εκλογές δεν θα μπορούσαν να ήταν κανονικές. Αν ήταν, τότε το ΕΑΜ δεν θα είχε μόνο 100 έδρες..
    Εξάλλου, η πρόταση Τσαλδάρη μήπως έλεγε τίποτε για τους εκλογικούς καταλόγους που καθόρισαν την αποχή του ΕΑΜ και των δημοκρατικών κεντρώων και οι οποίο πειραγμένοι κατάλογοι νόθευσαν το αποτέλεσμα των εκλογών του 1946; Και πότε έκανε ανόθευτες εκλογές το ελληνικό κράτος μεταξύ 1946 και 1974; Μην τρελαθούμε δηλαδή..
    Από το ΝΖ να κρατήσουμε το ότι δεχόταν τις ευρύτατες πολιτικές συμμαχίες. Παλλαϊκό Μέτωπο, Δημοκρατική Παράταξη, ΕΔΑ και Δημοκρατική Ένωση. Ναι, ο ΝΖ έκανε εκλογική συνεργασία ως και με το Γεώργιο Παπανδρέου, λίγες εβδομάδες πριν καθαιρεθεί ως "σεχταριστής".
    Αυτές οι γενναίες πρωτοβουλίες, προφανώς για το καλό του τόπου και όχι για την καρέκλα, λείπουν από την αριστερά του σήμερα που δηλώνει και πιο δημοκρατική και πιο αντισταλινική από ό,τι τότε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΠΟΥ ΒΑΖΕΤΕ ΡΕ ?? ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ. ΑΝΟΙΞΤΕ ΚΑΝΑ ΒΙΒΛΙΟ.
    ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ

    ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΣΦΗΚΑΣ. 21 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΚΚΕ.

    ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΝΑ ΒΑΖΕΤΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΤΟΕΙΔΕΣ ΤΟΥ ΠΡΟΤΑΓΟΝ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU