Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Η δικαίωση του Βαρουφάκη;

Εάν οι αμερικάνοι άλλαξαν γνώμη για την απόφασή τους για την Lehman Brothers μόλις σε ένα εικοσιτετράωρο (αργά για την εξάπλωση της κρίσης σε όλον τον κόσμο) και οι γερμανοί για την Ελλάδα, μετά από ένα τηλεφώνημα (που ποτέ δεν θα μάθουμε που θα είμαστε σήμερα αν αυτό δεν είχε γίνει), τότε επιβεβαιώνεται πλήρως ο ... Γιάνης Βαρουφάκης (μαιτρ του ρίσκου): δεν υπάρχει οικονομική θεωρία - όλα είναι θέμα τολμηρών πολιτικών αποφάσεων - και ευθύνη δεν σημαίνει να ευθυγραμμίζεσαι με λογικοφανείς θεωρίες αλλά να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου και να ρισκάρεις συχνά αντίθετα με τις προειδοποιήσεις φίλων και εχθρών. Και όπως δεν ισχύει, γραμμικά και αυτόματα, πχ η συμμόρφωση Σαμαρά Βενιζέλου με το πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών, μόνο και μόνο επειδή το υποσχέθηκαν προεκλογικά, αντίστοιχα δεν ισχύει αυτόματα και αναπόφευκτα η καταστροφική γραμμική πορεία από την επαναδιαπραγμάτευση/κούρεμα που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Μάλλον η πραγματικότητα προσπερνά με αδιαφορία προβλέψεις και διαγράμματα που με τόσο φανατισμό πετάμε ο ένας στην μούρη του άλλου, διαφωνώντας "κάθετα"... (ΑΣ)

Σόιμπλε σε Spiegel: Γιατί δεν ωθήσαμε την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης - Το τηλεφώνημα του Γκάιντνερ

από την Καθημερινή, ε
πιμέλεια: Κώστας Καρκαγιάννης

Στην αρχή της ελληνικής κρίσης δημοσίου χρέους, το 2010, η γερμανική κυβέρνηση εξέτασε το ενδεχόμενο αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, όπως αναφέρεται στο πλαίσιο συνέντευξης που παραχώρησε στο περιοδικό Der Spiegel ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Στη συνέντευξη ο κ. Σόιμπλε αναφέρεται στο τεράστιο χάσμα μεταξύ οικονομικών θεωριών και πολιτικής πραγματικότητας, το οποίο καλείται να γεφυρώσει με επιτυχία σε ολόκληρη τη διάρκεια της κρίσης. Η Ελλάδα είναι ένα καλό παράδειγμα, σύμφωνα με το Spiegel. Αλλωστε, ο κ. Σόιμπλε συχνά αναφέρεται στην Ελλάδα και όταν το κάνει αναπνέει βαριά, συχνά κάνει παύσεις, τρίβει τα μάτια του και ενώνει τα χέρια του μπροστά στο πρόσωπο του, σαν να προσεύχεται, λένε οι δημοσιογράφοι του Spiegel. 

Ένα βασικό δίλημμα που κλήθηκε ν’ αντιμετωπίσει ο κ. Σόιμπλε είναι αν η Ελλάδα θα έπρεπε να εξωθηθεί σε έξοδο από την Ευρωζώνη το 2010. 
"Το ενδεχόμενο είχε συζητηθεί στο υπουργείο Οικονομικών, αν και αυτές οι συζητήσεις ποτέ δεν δημοσιοποιήθηκαν. Τα στοιχεία ήταν ξεκάθαρα και γελοιοποιούσαν τα κριτήρια (της Συνθήκης) του Μάαστριχτ", λένε οι δημοσιογράφοι του Spiegel. 

Τι ήταν αυτό που τελικά απέτρεψε την γερμανική κυβέρνηση από το να σπρώξει την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης; 
"Έλαβα ένα τηλεφώνημα από τον (πρώην υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ) Τίμοθι Γκάιτνερ", λέει ο κ. Σόιμπλε, "και μου λέει: Το ξέρεις ότι δεν θα είχαμε πάρει την απόφαση ν’ αφήσουμε τη Lehman Brothers να χρεοκοπήσει αν μας είχαν ρωτήσει 24 ώρες αργότερα, δεν το ξέρεις;"
Ο κ. Σόιμπλε ανασηκώνει τους ώμους και σωπαίνει. Πιάνει το κεφάλι του με τα χέρια του και ρωτάει: 
Τι κάνεις, λοιπόν, σε αυτή την περίπτωση; 
Ποια είναι η σωστή απόφαση; 
Ποια δεν είναι; 
Τι είναι αυτό που θα σου σκάσει στα μούτρα αύριο;

"Ας εξετάσουμε την συζήτηση το 2011 για το κούρεμα του ελληνικού χρέους", συνεχίζει ο κ. Σόιμπλε, αναφερόμενος στις πολύμηνες, πολύ δύσκολες και πολύ έντονες διαπραγματεύσεις στο εσωτερικό της Ευρωζώνης αλλά και με το ΔΝΤ και με τους ιδιώτες πιστωτές για το κούρεμα του ελληνικού δημοσίου χρέους, το μεγαλύτερο στην παγκόσμια ιστορία. 
Ο κ. Σόιμπλε και πάλι σηκώνει τους ώμους. 
Ποιες θα ήταν οι συνέπειες από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους; 
Τι θα σήμαινε για την Πορτογαλία και την Ιρλανδία; 
Και τι ποσοστό «κουρέματος» θα εξαναγκάζονταν οι ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας ν’ αποδεχτούν; 
20%; 22%;30%; 
Μήπως τουλάχιστον 50%, όπως πρότεινε ο κ. Σόιμπλε από την αρχή; 
Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών λέει ότι ο κ. Ζαν Κλοντ Τρισέ, τότε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τον είχε προειδοποιήσει ότι αν επέμενε σε "κούρεμα" κατά 50% ρισκάριζε να προκαλέσει την μεγαλύτερη κρίση από το 1930
"Δόξα τω Θεό, δεν είχε δίκιο", λέει ο κ. Σόιμπλε. 
"Τελικά καταλήξαμε (σε κούρεμα) 53%. Τελικά, δεν μπορείς να πάρεις μία απόφαση σαν αυτή βασισμένος σε επιστημονικές μεθόδους. Παρ’ όλα αυτά πρέπει να πάρεις την απόφαση, όσο δύσκολη και να είναι... υποθέτοντας ότι είναι η ορθή και ελπίζοντας, έστω και λίγο, ότι δεν κάνεις λάθος".

4 σχόλια:

  1. Υπάρχει πολιτική (με θεωρία, "νόμους" κλπ.) υπάρχει και οικονομία (με θεωρία, "μόμους" κλπ.). Διαλέγεις και παίρνεις. Ο Βαρουφάκης ως ακραιφνής Κενσυανός έχει επιλέξει την πολιτική, δεν τον ενδιαφέρει η οικονομία. Τον ενδιαφέρουν άμεσες πολιτικές λύσεις. Αν λοιπόν δρας πολιτικά είναι πολύ πιθανό να λύσεις πολιτικά προβλήματα αλλά μάλλον απίθανο να λύσεις οικονομικά προβλήματα. Ενίοτε και το αντίστροφο.

    Να το πούμε απλά: Αν τυπώναμε δισεκατομμύρια δραχμές και τις μοιράζαμε δεξιά και αριστερά ο κόσμος δεν θα ενδιαφερόταν για το χρέος, το έλλειμμα κλπ. "πολιτικά" θα πήγαινες καλά αλλά οικονομικά θα "έσκαβες χαντάκια" που στο τέλος θα μπούμε όλοι μέσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάθαμε δηλαδή ότι ο Keynes δεν ήταν οικονομολόγος αλλά πολιτικός.
      Οι νόμοι της οικονομίας και της πολιτικής κάθε άλλο παρά νόμοι είναι.
      Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει Οικονομία ή Πολιτική αλλά τα πράγματα στην εφαρμογή είναι λίγο πιο πολύπλοκα απ' ότι στην Φυσική.
      Οι οικονομολόγοι διαφωνούν και στην θεωρία και στην εφαρμογή (Οι φυσικοί μπορουν να διαφωνούν στην θεωρία όχι όμως στην εφαρμογή (διαφορά ποιότητας της διαφωνίας).
      Αποφάσεις στην Οικονομία είναι και πολιτική (αν όχι και κοινωνιολογία ψυχολογία κλπ) δεν είναι "διαλέγεις και παίρνεις" ανάμεσα σε οικονομία και πολιτική.
      Ποιος πρότεινε να τυπωθούν και να μοιράζονται δισεκατομμύρια δεξιά και αριστερά;
      Προφανώς έχεις ασχοληθεί με τις οικονομικές απόψεις του κ. Βαρουφάκη και απεφάνθης ότι δεν είναι οικονομία αλλά πολιτική.
      Τέλως πάντων

      Διαγραφή
    2. Σε παρακαλώ διάβασε λίγο πιο προσεκτικά αυτά που γράφω γιατί αλλάζεις το νόημά τους.

      O Kέυνς ήταν μέγας οικονομολόγος που όμως ήταν και πολύ επιτυχημένος στο να εξεβρίσκει πολιτικές λύσεις ένίοτε εις βάρος της οικονομίας. Δεν νομίζω και ο ίδιος να διαφωνούσε στο ότι μπροστά στο πρόβλημα δεν μας πολυαπασχολεί η θεωρία.

      Το "νόμοι" όταν μιλάω για οικονομία βλέπεις ότι το έχω σε εισαγωγικά.

      Οι Κενσυανοί οικονομολόγοι προτείνουν και οι "κενσυανοί" πολιτικοί εκτελοίν το τύπωμα δισεκατομμυρίων δεκαετίες τώρα.

      Στα υπόλοιπα δεν διαφωνώ μαζί σου. Ας πούμε υπάρχει η ιατρική και υπάρχει και η πολιτική υγείας. Νομίζω ότι το πεδίο του ιατρού είναι να βρίσκει θεραπείες σε ασθένειες και του πολιτικού θεραπείες σε ζητήματα δημόσιας υγείας. Δεν αναιρεί ο ένας τον άλλο. Απλά προσεγγίζουν από διαφορετική σκοπιά.

      Διαγραφή
  2. Δηλαδη αν ο Σοιμπλε δεν ειχε λαβει "το τηλεφωνημα του Γκαιτνερ" τωρα που θα ημασταν?

    Το να παιζεις μια χωρα στα ζαρια δεν λεγεται ρισκο, λεγεται αυτοκτονια.
    Αν δε, εσυ ο ιδιος εισαι στο Seattle και καλοπληρωνεσαι απο την Valve, τοτε ειναι σκετη κακοηθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU