Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Η κρίση είναι επιλογή!

του Βαγγέλη Παπαβασιλείου
του Άγη Βερούτη* 

Πολλά συζητούμε εδώ και 4 χρόνια για την έξοδο από την κρίση. Συνήθως μάλιστα εκείνοι που έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για το κατρακύλισμά μας είναι και εκείνοι που φωνάζουν δυνατότερα για να παραμείνουν όλα ως έχουν. Άρρωστα. Μολυσμένα.
Και δεν είναι τα λεφτά που λιγοστέψαν απ΄την κρίση, που μας λείπουν. Είναι οι αξιοπρέπειες που τσαλακώθηκαν. Οι αξιοπρέπειες εκατομμυρίων ανθρώπων.
Χωρίς αποστροφές, η Ελλάδα με λόγο χρέους προς ΑΕΠ 120% το 2009, έφτασε να έχει 175% το 2013 ή €317 δισ., αφού μάλιστα διαγράφησαν και €106 δισ. Αυτό είναι βέβαιο ότι δεν είναι προϊόν μιας επιτυχημένης προσπάθειας εξόδου από την κρίση. Τα δισεκατομμύρια δεν είναι στραγάλια.

Το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο ήταν, ως αποδέχθηκε πρόσφατα η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κ. Κριστίν Λαγκάρντ, μια κίνηση προστασίας των βορειοευρωπαϊκών τραπεζών από τα τοξικά Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου που θα έπρεπε να είχαν κουρευτεί εξαρχής.

Αναλάβαμε διακρατικά δάνεια ως Λαός, προκειμένου να μην καταρρεύσουν οι Γαλλογερμανικές τράπεζες, που δάνειζαν άφρονα τις διεφθαρμένες ελληνικές κυβερνήσεις. Αυτό ήταν επιλογή.

Αν η Ελλάδα έπραττε ως θα έπρεπε και κούρευε τα ΟΕΔ 30%-40% που θα έφερνε το χρέος μας σε διαχειρίσιμο μέγεθος 80% του ΑΕΠ στη δεδομένη χρονική στιγμή, και με την οικονομία μας ακόμη σε επίπεδο ΑΕΠ άνω των €200 δισ., θα είχαμε βγει από την κρίση στο πρώτο εξάμηνο, απελευθερώνοντας την οικονομία με μερικές αποφάσεις της Βουλής. Η κρίση, που πάει για 7ο χρόνο, είναι προϊόν απόφασης να εξευτελίσουν τον ελληνικό πληθυσμό (moral hazard) διασώζοντας τις τράπεζες της βόρειας Ευρώπης. Αυτό ήταν επιλογή.

Η κυβέρνηση ΓΑΠ απεφάσισε να φορτώσει στον Ελληνικό Λαό το κόστος αυτό, σώζοντας τις Γερμανογαλλικές τράπεζες, και εισπράττοντας ένα διεθνές βραβείο για αυτή του την επιλογή. Όταν πιθανόν κατάλαβε τί ακριβώς είχε κάνει, ζήτησε δημοψήφισμα και εκπαραθυρώθηκε από το κόμμα του και την πολιτική με συνοπτικές διαδικασίες.

Το χρέος μας αυτό, στο σημερινό του ύψος, δεν θα πληρωθεί ποτέ. Είτε θα μειωθεί στο μισό, είτε θα μειωθεί το επιτόκιο τόσο ώστε η σημερινή αξία του (Net Present Value) να μειωθεί στο μισό, από την πληθωριστική απαξίωσή του ταχύτερα από την τοκοφορία του.

Με άλλα λόγια, με μέσο πληθωρισμό 2,2% για 50 χρόνια, και επιτόκιο 1%, η σημερινή αξία του χρέους πέφτει κάτω από το μισό σε 50 χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το ίδιο με κούρεμα του χρέους άνω 50% σήμερα.

Το μνημόνιο, εκτός από το δανεισμό της Ελλάδος για την διάσωση των βορειοευρωπαϊκών τραπεζών, προέβλεπε και κάποιες δομικές βελτιώσεις του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η ελληνική οικονομία. Το ότι δεν έχουν γίνει, είναι επιλογή των εκάστοτε κυβερνώντων.

Από αυτές δεν έγινε σχεδόν καμία, παρά το γεγονός ότι δεν είχαν πραγματικό χρηματικό κόστος. Μόνον για τις συντεχνίες που θα ξεβόλευαν. Δεν έγινε τίποτε όμως!

- Το ότι ανέβηκε ο ΦΠΑ από το 18% στο 23%, κατακρυμνίζοντας το σύνολο της οικονομίας σε ύφεση, ήταν επιλογή!

- Το ότι οι τράπεζες ετέθησαν εκτός διεθνών αγορών για 4 χρόνια, στραγγαλίζοντας την ελληνική οικονομία από ρευστότητα, και εκτινάσσοντας τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, ανοίγοντας τρύπες στο παθητικό τους, είναι επιλογή!

- Το ότι εδώ και 2,5 χρόνια δεν έχουμε ακόμα εκδόσει τα καλυμμένα Αναπτυξιακά Ομόλογα Ειδικού Σκοπού, για να ξεκινήσουμε την ανάπτυξη των υποδομών μας και να τονώσουμε τη ρευστότητα της οικονομίας, είναι επιλογή!

- Το ότι παραμένουν εξίσου κλειστά 150 επαγγέλματα όσο ήταν το ...

2009 είναι επιλογή!

- Το ότι παραμένουν οι 300 φόροι υπέρ τρίτων που στρεβλώνουν την οικονομία είναι επιλογή!

- Το ότι δεν έχει απολυθεί ούτε ένας δημόσιος υπάλληλος, ούτε κατάδικος, ούτε κλέφτης, ούτε κοπανατζής, είναι επιλογή!

- Το ότι συνεχίζει το ελληνικό κράτος να έχει 80.000 κηπουρούς και απορριματοσυλλέκτες με μισθούς μεγαλύτερους από καθηγητές πανεπιστημίων, είναι επιλογή!

- Το ότι δεν έχει εφαρμοστεί το ενιαίο μισθολόγιο ακόμη, είναι επιλογή!

- Το ότι συνεχίζουν να πληρώνονται 100.000 απτυχίωτοι με πλαστά πτυχία στο ελληνικό δημόσιο, είναι επιλογή!

- Το ότι οι νομαρχίες και οι δήμοι συνεχίζουν να έχουν τριπλάσιο προσωπικό απ΄ όσο πραγματικά χρειάζεται, ή εργάζεται, είναι επιλογή!

- Το ότι παραμένει η κρατική διαφθορά ανέγγιχτη σε επίπεδα παγκόσμιου ρεκόρ, είναι επιλογή!

- Το ότι συνεχίζουν να λαμβάνουν σύνταξη άνθρωποι 45 και 50 και 55 ετών ενόσω το 40% των Ελλήνων ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας, είναι επιλογή!

- Το ότι καταστράφηκε με εργαλείο την φορολόγηση, ολόκληρος ο κλάδος του αυτοκινήτου στην Ελλάδα, είναι επιλογή!

- Το ότι παραμένουν τα νησιά εκτός διασύνδεσης με κόστος €500 εκατομμύρια ετησίως για όλους μας, όσο δηλαδή το χαράτσι, είναι επιλογή!

- Το ότι ο ΟΑΕΕ καθημερινά καταστρέφει ζωές ανθρώπων που είναι επαγγελματίες και μικρομεσαίοι, γιατί επιβάλλει να πληρωθεί για κάτι που δεν τους παρέχει, είναι επιλογή!

- Το ότι με μοχλό την υπερφορολόγηση περιουσιών που αποχτήθηκαν με φορολογημένο πλούτο, δημεύοντας τις καταθέσεις και κατάσχοντας τις περιουσίες των Ελλήνων, είναι επιλογή!

- Το ότι έχει χαθεί το 30% της οικονομίας σε 6 χρόνια ύφεσης, εξαθλιώνοντας το σύνολο του πληθυσμού, πλην προνομιούχων και κομματικών στρατών, είναι επιλογή!

- Το ότι 4 εκατομμύρια Έλληνες είναι ανασφάλιστοι, άρα χωρίς πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι επιλογή!

- Το ότι σχεδόν 2 εκατομμύρια Έλληνες είναι στο περιθώριο της ζωής με μοχλό την ανεργία, είναι επιλογή!

Αυτά και χιλιάδες άλλα είναι επιλογές, που καθημερινά παίρνει ή πήρε το πολιτικό προσωπικό των τελευταίων δεκαετιών, βυθίζοντας την κοινωνία στην κρίση, την ύφεση, τη δυστυχία, την αναξιοπρέπεια, προκειμένου να προστατεύσει τα νοσηρά και άδικα προνόμια των κομματικών στρατών του.

Η λύση του προβλήματος όμως δεν είναι μόνο στο ύψος του χρέους, τον αριθμητή του δηλαδή, αλλά στον παρονομαστή: το ΑΕΠ.

Για να βγούμε από την κρίση, θα χρειαστεί να μεγαλώσουμε το ΑΕΠ μας. Δεν έχουμε πολλούς τρόπους να το κάνουμε αυτό.

Ο ουσιαστικότερος τρόπος να μεγαλώσει το ΑΕΠ είναι να κατεδαφίσουμε τα εμπόδια στην ιδιωτική παραγωγική πρωτοβουλία, που ύψωσε η σοσιαλμανία και ο Κρατισμός στα τελευταία 40 χρόνια. Να αντιστρέψουμε τις επιλογές που έχουν παρθεί ως τώρα.

Πολυνομία και ατιμωρησία, διαφθορά μέχρι το κόκκαλο! Αυτό είναι το πρόσωπο της ανελευθερίας μας, ανάμεσα στη Σενεγάλη και το Μαλάουι, στην 117η θέση Παγκοσμίως: το πρόσωπο του Κρατισμού!

Ο δαίμονας του Κρατισμού μας κοιτάζει όλο ειρωνία, με τα γαλανά του ματάκια, ενόσω γευματίζει τις σάρκες της κοινωνίας μας. Ο εφιάλτης είναι συγκάτοικός μας.

Ο Κρατισμός πρέπει να πεθάνει για να αναστηθεί η Ελλάδα!

Μετά πρέπει να υπάρξει απελευθέρωση από τον εναγκαλισμό της νομενκλατούρας, και να διοχετεύουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια στην αγροτική ανάπτυξη, την τουριστική ανάπτυξη, τις υπηρεσίες, την ενέργεια. Με σχέδιο, και σωστές επιλογές!

Αντί για προσλήψεις 50.000 ψηφοπελατών για 5 μήνες, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε 25.000 μόνιμες θέσεις εργασίας, ή να διασώσουμε αρκετές από τις 150.000 θέσεις εργασίας που θα χαθούν το 2014, ή να αποτρέψουμε να φύγουν μετανάστες 25.000 από τα καλύτερα παιδιά μας.

Ώσπου να σκοτώσουμε τον δαίμονα του Κρατισμού που μας στοιχειώνει, μας ταπεινώνει και γευματίζει τις σάρκες της κοινωνίας, θα χάνουμε χρόνια, ζωές, δουλειές, και αξιοπρέπειες.

Τόσο απλά.

Ή ο Κρατισμός, ή εμείς...


*Πηγή:www.capital.gr

2 σχόλια:

  1. Εύκολες οι μετά Χριστόν προφητείες! Δεχόταν η ΕΕ ή το ΔΝΤ "κουρεμα" των ομολόγων; Γινόταν να το κάνουμε μονομερώς; Τί θα σήμαινε για την θέση μας στην ΕΕ; Ξανά το ίδιο παραμύθι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το "κούρεμα" των ομολόγων Ελληνικού Δημοσίου ήταν ούτως ή άλλως καταστροφικό, για πολλούς λόγους:
    Κατέστρεψε τα ασφαλιστικά ταμεία - αλλά γι' αυτά δεν νοιάζονται ιδιαίτερα όσοι ακολουθούν νεοκλασικά οικονομικά δόγματα (σκόπιμα δεν χρησιμοποιώ τον όρο "νεοφιλελεύθερα", δεδομένου ότι στην Ελλάδα έχει αποκτήσει ασαφές νόημα).
    Ανέβασε τον πήχυ της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών τουλάχιστο στο διπλάσιο - και προς το παρόν αυτό μετρά στο δημόσιο χρέος. Άν υπολογίσετε, θα δείτε ότι τα κεφάλαια των ασφαλιστικών ταμείων και εμπορικών τραπεζών σε Ελληνικό έδαφος, που "κάηκαν", ήταν αρκετά περισσότερα απο των Γαλλο-Γερμανο-και λοιπών Ευρωπαικών που "σώθηκαν" ή απο τα ξένα αμιγώς ιδιωτικά (funds κτλ) που "κάηκαν".
    Αποσταθεροποίησε εντελώς το ήδη παραπαίον τραπεζικό σύστημα στην Ιρλαδία και έφερε μνημόνιο στην Πορτογαλία. Δηλαδή εξάπλωσε περισσότερο και βάθυνε την κρίση που ήδη ήταν Ευρωπαική (και όχι Ελληνική ή του Νότου).
    Βύθισε όλα τα ομόλογα του Νότου στη δευτερογενή αγορά και προετοίμασε έτσι το έδαφος για τα "έμμεσα μνημόνια" Ισπανίας και Ιταλίας (με τη Σλοβενία να το "παλεύει" ακόμη)
    Θυμίζω, πότε, που και απο ποιούς αποφασίστηκε το PSI : Ντωβίλ, Οκτώβριος 2011, Σαρκοζύ + Μέρκελ.
    Θυμίζω επίσης ποιοί ήταν αντίθετοι και δεν εισακούσθηκαν: Η πλειοψηφία των εκτελεστικών της ΕΚΤ, με πιό σφοδρούς τον τότε πρόεδρο Τρισέ και τον CΕΟ Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι.
    Και μερικές λεπτομέρειες:
    Ο συντελεστής ΦΠΑ 23 % δεν διαφέρει από τους αντιστοιχους στα σοβαρά ευρωπαικά κράτη.
    Κάποτε πρέπει να μιλήσουμε για το βαθύτερο θέμα, που δεν είναι βέβαια η δημοσιο-οικονομική υπερχρέωση αλλά η ιδιωτική (κυρίως το ζόμπι τραπεζικό σύστημα). Και για το που κατέληξαν οι τερατώδεις ροές κεφαλαίων απο Βορρά προς Νότον, στην εποχή των παχειών αγελάδων 1990 - 2008, πριν διακοπεί απότομα η ροή αυτή. Κατέληξαν φυσικά σε συσσώρευση ανενεργού πλούτου των μεγαλομεσαίων τάξεων (καταθέσεις εξωτερικού και ακίνητα), σε υπερκατανάλωση των ίδιων στρωμάτων - και των ελευθεροεπαγγελματικών και υψηλών μισθωτών - και στην παραγωγική αποψίλωση.
    Είμαστε στη φάση καταστροφής μέρους του ανενεργού πλούτου. Δυστυχώς, μεγάλο μέρος της τη καταστροφής, με ευθύνη ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, φορτώνεται σ' αυτούς που δεν επωφελήθηκαν καθόλου από την φούσκα 1990 - 2008.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU