Τελικά η «Θεωρία των Δύο Άκρων» (ΘτΔΑ) θα πρέπει να είναι η πιο διαδεδομένη, αφού όλοι σ’ αυτήν αναφέρονται, και συνάμα η πιο απλή θεωρία που γνώρισε ποτέ ο επιστημονικός κόσμος. Ακούμε συνέχεια γι αυτήν, αλλά η καρδιά της παραμένει μυστική, στα τρίσβαθα θαμμένη, γνωστή μόνο στους μύστες και τους σοφούς αυτού του τόπου. Γιατί εμείς οι ατελείς κοινοί θνητοί δεν βλέπουμε, όπως αρμόζει σε μια Θεωρία, ούτε θέσεις και προϋποθέσεις, ούτε πορίσματα, ούτε κάποια πειστήρια που να την επαληθεύουν, ούτε κάποια μονοσήμαντα συμπεράσματα. Και για προβλέψεις, ούτε λόγος. Όμως σ’ αυτές τις περιπτώσεις, αρκεί που οι σοφοί μάς διαβεβαιώνουν για την ύπαρξη και παντοδυναμία της, οπότε και δεν πρέπει ν’ αμφιβάλουμε για την ειλικρίνειά τους.
Κοντολογίς, η ΘτΔΑ είναι μια θεωρία τηλεγράφημα. Μια θεωρία τόσο συνοπτική ώστε ν’ αρχίζει και να τελειώνει στ’ όνομά της. Μια θεωρία που θα την ζήλευαν όλοι οι μεγάλοι θεμελιωτές θεωριών, που άρχισαν και τέλειωσαν την καριέρα τους με ένα μονάχα όνειρο, όμως πεισματικά ανεκπλήρωτο: Στο πώς δηλαδή, θα κατάφερναν να σκαρώσουν μια θεωρία οικουμενική όπως η ΘτΔΑ, της οποίας το αποτύπωμα και η ουσία, θα συνοψίζονταν σε έναν κομψό, λιτό, περιεκτικό και εύληπτο τύπο, όπως τον ονειρεύτηκε ο Αϊνστάιν και τον κατάφερε τελικά ο Σαμαράς με την εξίσωση
v(i)*a=S(y)*[r(i)-z(a)]Κι όμως, αν κρίνει κανείς από τον πακτωλό των κειμένων που παράγονται καθημερινά, που όμως αντί να διαφωτίσουν περεταίρω, εμφανίζονται να βολοδέρνουν παγιδευμένα στα δίχτυα του παράξενου ελκυστή της, αδυνατώντας να δραπετεύσουν προς ένα καταληπτό και μονοσήμαντο συμπέρασμα, η ΘτΔΑ θα πρέπει να έχει ένα σοβαρό πρόβλημα. Ή μάλλον δύο.
Το ένα πρόβλημα είναι οντολογικό, το άλλο τοπολογικό.
Οντολογικό, καθ’ ότι η θεωρία εμφανίζεται ελλιπής ως προς τον προσδιορισμό του «τι συνιστά άκρο». Γεγονός, που θέτει εν αμφιβόλω την ανωτέρω μαθηματική, καταληκτική της έκφραση, καθ’ ότι δεν νοείται Θεωρία που να εγκαταλείπει τους ορισμούς των μεταβλητών της σε τυχάρπαστες και αυθαίρετες εννοιοδοτήσεις. Κι απ’ όσο γνωρίζουμε καμιά τροπολογία της ΘτΔΑ προς την κατεύθυνση αυτή, δεν έχει ακόμα κατατεθεί.
Και τοπολογικό, εφ’ όσον δεν καθίσταται σαφής, ως όφειλε, η υφή, η γεωμετρία και οι διαστάσεις του χώρου επί του οποίου θεμελιώνεται η ΘτΔΑ. Η ύπαρξη δυο άκρων προϋποθέτει χώρο με κατοπτρική συμμετρία ως προς κάποιο κέντρο, άξονα ή επίπεδο, όπου το δεξιό άκρο θα αποτελεί εικόνα του αριστερού. Τέτοιοι χώροι όντως προβλέπονταν μέχρι πρόσφατα από τις Υπερσυμμετρικές Θεωρίες, οι οποίες όμως με την ανακάλυψη στο CΕRN του σωματιδίου Higgs, ετέθησαν δια παντός εις το χονδροντούλαπον της επιστήμης. Συνεπώς, το ένα άκρο ουδόλως προϋποθέτει την ύπαρξη και του συμμετρικού του. Κάλλιστα θα μπορούσε να υπάρχει κι από μόνο του.
Κάποιος όμως θα μπορούσε να επικαλεστεί μια παράλληλη εκδοχή της ΘτΔΑ, στην οποία τα δύο άκρα, αντί να τοποθετούνται επί ενός άξονος σε δυο αντιδιαμετρικά σημεία, θα μπορούσαν και να ταυτίζονται. Στην περίπτωση αυτή, στο χώρο εφαρμογής της θεωρίας, που θα έμοιαζε ας πούμε με σαμπρέλα, θα ήταν αδύνατον, όπως αντιλαμβάνεστε, να προσδιοριστεί ένα κέντρο επ' αυτής, μιας και το σημείο όπου θα συνέπιπταν τα άκρα θα μπορούσε να βρίσκεται οπουδήποτε. Το ίδιο και το εκάστοτε κέντρο. Έτσι το άκρον και συνεπώς η «βία» δεν θα αποτελούσε μονοπώλιο κάποιου συγκεκριμένου σημείου του χώρου, μιας και κάλλιστα θα μπορούσε να εντοπιστεί και στο κέντρο.
Άλλωστε αυτό ακριβώς εκφράζει και μια πρόσφατη, βελτιωμένη θεωρία, η αποκαλούμενη και "Θεωρία του Εξτρεμισμού του Κέντρου", (ΘτΕΚ), σύμφωνα με την οποία άκρο μπορεί να είναι και το κέντρο και ότι η βία που εκπορεύεται από αυτό μπορεί και να υπερτερεί αυτής που εκπορεύεται από τα άκρα, όποια και να είναι αυτά.
Σύμφωνα λοιπόν με τα ανωτέρω, η ΘτΔΑ όπως αυτή διακινείται εσχάτως στο δημόσιο χώρο, λόγω των κενών που παρουσιάζει, δεν πληροί τις προϋποθέσεις μια κανονικής θεωρίας, και θα πρέπει πάραυτα να εγκαταλειφθεί.
Συμφωνώ απόλυτα ως προς τα προβλήματα τοπολογίας. Μια ύστατη προσπάθεια διάσωσης της Θ.τ.Δ.Α με μηδενοδιάστατους χώρους απέτυχε και αυτή (αφήνω ανοικτό το ενδεχόμενο δικής μου ανεπάρκειας).
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαφωνώ εν μέρει όμως ως προς τα προβλήματα οντολογίας. Ο W.V.O. Quine στην ερώτηση "τί υπάρχει;" έδωσε την απάντηση "όλα" (ακόμη και η α-νοησία), άσχετα αν αυτό οδηγεί στην ταυτολογία "υπάρχει ότι υπάρχει".
Στο γενικό τοπολογικό μέρος, η πολιτική συζήτηση περί "άκρων" (κατά βάση είναι συζήτηση για τη γεωμετρία του πολιτικου φάσματος) σαφώς θα πρέπει να ξεχάσει τον Ευκλείδιο χώρο. Ξεπερασμένος απο τον μεσοπόλεμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆν ταιριάζει πιο πολύ η υπερβολική γεωμετρία των Λομπατσέφσκι - Bolyai,ή η διαφορική του Riemann, η ο νεότερος χώρος του Poincare, είναι πολύ μεγάλη συζήτηση.
Στην προκειμένη περίπτωση, η σαμπρέλλα είναι μιά καλή οπτικοποίηση - και σαφώς έχει καταγραφεί ιστορικά ο "εξτρεμισμός του κέντρου" (στα ημέτερα, βλ. εκδοχές Βενιζελισμού στο Μεσοπόλεμο, ΠΑΚ επι δικτατορίας και πρώιμο ΠΑΣΟΚ).
Ακόμη καλύτερη οπτικοποίηση του πολιτικού φάσματος σε ταραγμένες εποχές (π.χ. 2008 και μετά) η ταινία του Moebius.
http://en.wikipedia.org/wiki/M%C3%B6bius_strip
Άν βρείτε πάντως που είναι τα άκρα και που η μέση, στείλτε μήνυμα..
"Ο Σίψας είχε αφεθεί ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, με βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου που αποφάσισε, εκτός από την απαγόρευση εξόδου, και την υποχρέωση εμφάνισης σε αστυνομικό τμήμα της περιοχής του να επιβάλλει στον εν λόγω κατηγορούμενο, όπως και την απαγόρευση συμμετοχής του σε πορείες."
ΑπάντησηΔιαγραφή"Περιοριστικοί όροι" στους μακελλάρηδες της πολλαπλής δολοφονίας της Μαρφιν?
Που είναι οι διαδηλώσεις της αριστεράς για το σκάνδαλο της μη προφυλάκισης των εκτελεστών δολοφόνων της παράταξης?
Υποθέτω ότι στη δίκη θα πάνε, όπως πάντα, μάρτυρες υπεράσπισης όλοι οι γνωστοί απατεώνες - τραμπούκοι - ηθικοί αυτουργοί, που προαλείφονται για υπουργοί και κομισσάριοι, για να γλυτώσουν απο την τιμωρία τα όργανα - εκτελεστές, ούτως ώστε να μην χάσουν το ηθικό τους οι επόμενοι που ετοιμάζονται για τον ίδιο ρόλο, στις κομματικές και μη νεολαίες.
η είδηση πιο κάτω:
ΕΜΠΡΗΣΜΟΣ MARFIN
41 μήνες μετά το έγκλημα δεν έχει οριστεί δικάσιμος
«Θα σας κάψουμε όλους». Αυτή ήταν η απάντηση ενός απ' τους κατηγορούμενους για τον εμπρησμό του υποκαταστήματος της τράπεζας Marfin στην οδό Σταδίου στις 5 Μαϊου του 2010 όταν ένας υπάλληλος του παρακείμενου βιβλιοπωλείου Ιανός που επίσης τυλίχτηκε στις φλογές είπε στον εμπρηστή: «Τι κάνετε ρε; Έχει κόσμο πάνω!».
Το θέμα επανέρχεται στη δημοσιότητα με σημερινό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Real News» η οποία δημοσιεύει το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών που παραπέμπει τους φυσικούς αυτουργούς της δολοφονικής επίθεσης από την οποία έχασαν τη ζωή τους η έγκυος Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η Παρασκευή Ζούλια και ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης.
Γιατί είσαι τόσο σίγουρος minority; Δεν νομίζω να τολμήσουν κάτι τέτοιο. Οι δικηγόροι πάντως είναι εκτός ηθικής ένστασης - δικαιούνται δίκαιη δίκη και οι τύποι αυτοί. Όπως όλοι οι δολοφόνοι.
Διαγραφή1. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα το τολμήσουν γιατί έχουν αλλάξει οι συσχετισμοί και ίσως κάνουν πίσω. Φυσικά ορισμένοι είναι εκτός τόπου και χρόνου και μπορεί να τους δούμε να υπερασπίζονται, όχι τους κατηγορούμενους, αλλά το δικαίωμα στην τρομοκρατία.
Διαγραφή2. Δεν νομίζω ότι θα έχουν δίκαιη δίκη για τον ίδιο λόγο. Η δικαιοσύνη στην χώρα μας επηρεάζεται υπερβολικά (μερικές φορές καθοδηγείται) από τις τρέχουσες πολιτικές ανάγκες. Αν έχουν αποφασίσει να τους καταδικάσουν, θα το κάνουν άσχετα απο τα αποδεικτικά στοιχεία.
Για τον ίδιο λόγο, μερικές φορές κάποιοι φάκελοι μένουν στο συρτάρι (όπως της Μαρφίν) για να βγούν όταν χρειαστεί στους πολιτικούς προιστάμενους και άλλες φορές κατηγορούμενοι καταδικάζονται χωρίς στοιχεία (όπως κάποιοι από τους καταδικασθέντες για τον ΕΛΑ και τους πυρήνες) για να δοθούν πολιτικά μυνήματα.
Στο θέμα της βίας και τρομοκρατίας το ζητούμενο για όσους θέλουν να συμμετέχουν στην πολιτική διαδικασία, νομίζω ότι δεν είναι η αξιολόγηση των στοιχείων, των ενδείξεων και των αποδείξεων, που είναι δουλειά των δικαστηρίων, αλλά η απαίτηση για καθολική καταδίκη της βίας και τρομοκρατίας και ακόμα πιο σημαντικό η απαίτηση για κράτος δικαίου όπου οι κατηγορούμενοι δικάζονται με βάση ξεκάθαρους νόμους και όχι βολικά αντιτρομοκρατικά και αντιρατσιστικά νομικά τερατουργήματα που προσαρμόζονται στις ανάγκες της εκάστοτε εξουσίας, καθώς και η απαίτηση για πραγματικά ανεξάρτητη δικαιοσύνη που δεν θα είναι προέκταση της εκτελεστικής εξουσίας.
Για αυτά έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.
Στις 29 σελίδες του βουλεύματος περιγράφεται λεπτομερώς πώς ενήργησαν ο θεωρούμενος ως δράστης της επίθεσης στην Marfin Θεόδωρος Σίψας και ο Παύλος Αντρέεβ ως υπαίτιος της επίθεσης στο βιβλιοπωλείο Ιανός.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Στην Αθήνα στις 5/5/2010 ο Θ.Σίψας, ευρισκόμενος σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και ενεργώντας εκ προθέσεως και από κοινού με έτερους δύο άγνωστους εισέτι δράστες, σκότωσε άλλους. Και πιο συγκεκριμένα, ενεργώντας κατόπιν συναποφάσεως με κοινή δράση και κοινό ανθρωποκτόνο δόλο, με άλλους δύο άγνωστους εισέτι δράστες, σε κατάσταση ψυχικής ηρεμίας και γνωρίζοντας ότι εντός του επί της οδού Σταδίου αριθ.23 στην Αθήνα κείμενου διώροφου κτιρίου ευρίσκοντο άνθρωποι, αφού εις εκ των δύο αυτών άγνωστων δραστών έθραυσε τους υαλοπίνακες της προσόψεως του εν λόγω διώροφου κτιρίου, στο ισόγειο του οποίου στεγαζόταν το υποκατάστημα της ανωνυμου τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία "MARFIN-EGNATIA BANK" και ο έτερος δράστης περιέβρεξε με εύφλεκτο υγρό εσωτερικά, τμήμα της αριστερης πλευράς του ισόγειου χώρου του εν λόγω κτιρίου, ο Θ.Σίψας εκσφενδόνισε εντός του κτιρίου αυτού ενεργοποιημένο αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό-βόμβα μολότωφ, προξενώντας έκρηξη και εντεύθεν πυρκαγιά εντός του ως άνω κτιρίου, εξαιτίας της οποίας ως μοναδικής ενεργούς αιτίας επήλθε ο θάνατος της εγκύου Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, της Παρασκευής Ζούλια και του Επαμεινώνδα Τσάκαλη...».
Ο Θεόδωρος Σίψας παραπέμπεται να δικαστεί για τα εγκλήματα της «ανθρωποκτονίας εκ προθεσεως τελεσθείσας σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, κατά συναυτουργία και κατά συρροή τετελεσμένης και εν αποπείρα, της εκρήξεως εκ της οποίας επήλθε θάνατος και κίνδυνος για ανθρώπους και ξένα πράγματα, της κατασκευής και κατοχής εκρηκτικής βόμβας και της απρόκλητης φθοράς ξένης περιουσίας διά εκρήξεως από πρόσωπο που είχε καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του».
Ο υπαίτιος της επίθεσης στο βιβλιοπωλείο Ιανός είναι σύμφωνα με το δικαστικό βούλευμα ο Παύλος Αντρέεβ, κατηγορούμενος για τα αδικήματα της «απόπειρας ανθρωποκτονίας τελεσθείσας σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, της εκρήξεως εκ της οποίας μπορούσε να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πρόσωπα και ανθρώπους, της κατασκευής και κατοχής εκρηκτικής βόμβας και της απρόκλητης φθοράς ξένης ιδιοκτησίας διά εκρήξεως από πρόσωπο που είχε καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του».
Ακόμη δεν έχει οριστεί δικάσιμος
Το βούλευμα συντάχθηκε τον περασμένο Μάιο, ωστόσο ακόμη δεν έχει προσδιοριστεί η ημερομηνία διεξαγωγής της δίκης.
Τι είχαν πει στον ανακριτή οι δύο κατηγορούμενοι
Την 1η Φεβρουαρίου του 2012 είχαν βρεθεί ενώπιον του ανακριτή οι δύο κατηγορούμενοι για τον εμπρησμό της Marfin και τη δολοφονία της εγγύου Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, της Παρασκευής Ζούλια και του Επαμεινώνδα Τσάκαλη.
Όπως έγραφε το protothema.gr στις 31 Ιανουαρίου του 2013 «σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται για τον 34χρονο Έλληνα, Σίπψα, ιδιωτικό υπάλληλο και τον 28χρονο, Αντρεεβ, υπήκοο Καζακστάν, ηλεκτρολόγο μηχανικό- και οι δύο παλιοί γνώριμοι της Ασφάλειας από τον αντιεξουσιαστικό χώρο».
Μετά τις απολογίες τους οι δύο κατηγορούμενοι είχαν αφεθεί ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους. Ειδικώς στην περίπτωση του Σίψα είχε σημειωθεί διαφωνία μεταξύ του ανακριτή και του εισαγγελέα για το αν θα πρέπει να προφυλακιστεί. Ο Σίψας είχε αφεθεί ελεύθερος με περιοριστικούς όρους, με βούλευμα του δικαστικού συμβουλίου που αποφάσισε, εκτός από την απαγόρευση εξόδου, και την υποχρέωση εμφάνισης σε αστυνομικό τμήμα της περιοχής του να επιβάλλει στον εν λόγω κατηγορούμενο, όπως και την απαγόρευση συμμετοχής του σε πορείες.
13/10/2013 - 15:16