Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

Οι 58 Λουδοβίκοι


του Γιώργου Τσιριγώτη
Διαβάζοντας το κείμενο των "58", μου ήρθε στο μυαλό παραφρασμένη η αρχή του Κομμουνιστικού Μανιφέστου: "Ένα φάντασμα πλανιέται στην Ελλάδα, το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ", καθώς σε όλο το πόνημα, όχι μόνο πλανιόταν αλλά έβγαζε μάτι ο φόβος των συγγραφέων μήπως κι έρθει στην Ελλάδα η κυβέρνησή του.
Στο κείμενό τους μίλησαν για πολλά κι άλλα τα φωτογράφισαν. Είπαν και μερικές αλήθειες, ειπωμένες κι από άλλους. Κι ενώ δεν άφησαν σε κανέναν καμιά αμφιβολία, πως σήμερα, εδώ που είναι η Ελλάδα, μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Σαμαρά, επιλέγουν τον Σαμαρά, δεν είπαν τίποτα για το πώς φτάσαμε ως εδώ, ούτε ποιος κρατούσε το τιμόνι της χώρας σ’ αυτή την καταστροφική πορεία, για το ποιος φταίει δηλαδή. Αυτά τα αποσιώπησαν εκκωφαντικά και συνειδητά.

Όμως γιατί τρομάζουν οι "58"; 


Μήπως όλα τα χρόνια, από την μεταπολίτευση κι εδώ, όλα πήγαιναν ρολόι στην χώρα; 
Είχαμε μια Δημοκρατία στέρεα, αξιοζήλευτη κι αξιοκρατική; 
Μια οικονομία πραγματική και δυναμική και μια κοινωνία σε συνεχή ποιοτική αναβάθμιση; 
Φοβούνται πως όλα αυτά, που τα κατακτήσαμε με κόπους και θυσίες δεκαετίες ολόκληρες, θα τεθούν τώρα εν αμφιβόλω με τους λαϊκισμούς και τα πήγαιν’ έλα του Τσίπρα και του Δραγασάκη; 

Φαίνεται πως, σύμφωνα με τις αποτιμήσεις τους, δικαίως οι άνθρωποι φοβούνται. Γι’ αυτό και προσπαθούν να αφυπνίσουν τους κάθε απόχρωσης υποστηρικτές της κατάστασης που βιώναμε -κι αυτής που βιώνουμε τώρα- να ανασκουμπωθούν, γιατί μετά θα είναι αργά. Λένε λοιπόν αναφερόμενοι στην κεντροαριστερά:
"Υπάρχουν στιγμές στην πορεία ενός έθνους που οι ιστορικές πολιτικές παρατάξεις είναι υποχρεωμένες να επαναθεμελιωθούν, να ορίσουν ξανά την παρουσία τους στην πολιτική ζωή του τόπου. Αλλιώς παρακμάζουν και εξαφανίζονται." 
Και ποιος ήταν τόσα χρόνια η κεντροαριστερά παράταξη στην Ελλάδα; Μήπως η ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη; Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως οι Οικολόγοι;

Όλοι αυτοί ήταν κομματάκια του 2-3-4%. Να μην πάει το μυαλό μας σ’ αυτούς.
Ένας ήταν η παράταξη: το ΠΑΣΟΚ, κι αυτό έφτιαξε αυτό το υπέροχο κράτος.

Άρα λοιπόν η προτροπή της «επαναθεμελίωσης» αυτό αφορά. Τι σημαίνει όμως επαναθεμελίωση; 
Σημαίνει πως ένα κτίριο είχε γερά θεμέλια και κάτι έγινε (ή έγιναν πολλά) και έγειρε, καταρρέει. Και τώρα πρέπει, το ίδιο κτίριο, να του ξαναφτιάξουμε τα θεμέλια για να ξανασταθεί στην θέση του. 
Το λένε νομίζω πολύ καθαρά οι άνθρωποι. 
Αυτό θέλουν κατά βάθος, να ξαναστηθεί στα πόδια του το ΠΑΣΟΚ, αφού αυτό ήταν η κεντροαριστερά παράταξη. Μόνο που λόγω της φορτισμένης κατάστασης και της λαϊκής οργής δεν είναι εύκολο να το πουν πιο φωναχτά. Είναι άλλωστε και λογικό, αφού, πολλοί απ’ αυτούς, είχαν πάρε δώσε (μέχρι και υπουργοί) με την ξεθεμελιωμένη παράταξη.

Προβάλλονται ως μεσσίες οι "58", σηκώνοντας το δάχτυλο προς κάθε κατεύθυνση –για λόγους πολιτικού τάκτ- όμως στόχος τους ομολογημένος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό γιατί, αυτός προβάλλει και διεκδικεί τον κοινωνικό χώρο της κεντροαριστεράς και δεν τους αφήνει να επαναθεμελιώσουν το ΠΑΣΟΚ, όπου κάποιοι πρωταγωνιστές των «58», εκτός από παρελθόν, θα είχαν και μέλλον και στασίδια. 

Όμως, σαν άλλοι Ιουλιανοί, δεν έχουν καταλάβει πως είμαστε σε άλλη εποχή και ο χρησμός: «χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά», σ’ αυτούς αναφέρεται. 
Κι αυτό γιατί στο βάθος δεν έχουν επίγνωση του τι ζει ο κόσμος στις μέρες μας. Μπορεί να τα διαβάζουν, μερικοί να τα βλέπουν, αλλά δεν τα ζουν. Αυτό είναι και το μεγάλο τους έλλειμμα, που τους εμποδίζει να κάνουν σωστή αποτίμηση της κατάστασης και σωστή πρόταση στην συνέχεια. 
Οι «58» ήρθαν και θα παρέλθουν, όπως έγινε και στο παρελθόν με τόσες άλλες ...
παρόμοιες πρωτοβουλίες που δεν είχαν κοινωνική αναφορά. Σε λίγο καιρό κανείς δεν θα τους θυμάται. Θα έρθουν ίσως κι άλλες και μερικοί μπορεί να συναθροιστούν σε άλλες ομπρέλες, με διαφορετικά νούμερα: οι «25», οι «73» και βάλε. Δεν παραδίδονται έτσι εύκολα τα γωνιακά μαγαζιά, όλο και κάποιοι θα πρωτοστατούν για την «επαναθεμελίωσή» τους.
Γι’ αυτούς όμως που ειλικρινά ανησυχούν και προβληματίζονται, είναι καλύτερα να εξοικειωθούν με το "φάντασμα" και να συνεισφέρουν στην συνδιαμόρφωση της νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, αν θέλουν να είναι χρήσιμοι και πραγματιστές.

Υ.Γ.
Εκτός από το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, οι «58» μου θύμισαν κι ένα ποίημα του Ζακ Πρεβέρ:

Οι ωραίες οικογένειες

Λουδοβίκος I
Λουδοβίκος II
Λουδοβίκος III
Λουδοβίκος IV
Λουδοβίκος V
Λουδοβίκος VI
Λουδοβίκος VII
Λουδοβίκος VIII
Λουδοβίκος IX
Λουδοβίκος X (ο επονομαζόμενος και Hutin)
Λουδοβίκος XI
Λουδοβίκος XII
Λουδοβίκος XIII
Λουδοβίκος XIV
Λουδοβίκος XV
Λουδοβίκος XVI
Λουδοβίκος XVIII
και μετά κανένας, τίποτα…

Μα τι σόι άνθρωποι είναι αυτοί
που δεν μπορούν
να φτάσουν μέχρι τους 20;

Ζακ Πρεβέρ


3 σχόλια:

  1. Απλή και τακτοποιημένη φιλοσοφία.
    Επειδή κυβερνούν άχρηστα τομάρια που είναι υπάλληλοι της κρατικοδίαιτης γάγγραινας, ας κυβερνήσουμε εμείς που μπορεί να μην έχουμε κανένα πρόγραμμα, αλλά αποκλείεται να είμαστε χειρότεροι από τους άλλους.
    Την ίδια επιχειρηματολογία ("δ"εν έχω ιδέα τι θα κάνω αλλά σίγουρα είμαι καλύτερος από αυτούς που κυβερνούν τώρα) χρησιμοποιούν και οι ψεκασμένοι, η ΧΑ, το ΚΚΕ και ένας μισότρελλος γείτονας μου (θέλει κι αυτός να γίνει πρωθυπουργός, έστω και για 6 μήνες. Πολύ καλός άνθρωπος κατά τα άλλα).

    Όποιος υποστηρίζει ταυτόχρονα προσλήψεις και αυξήσεις στο δημόσιο, συντήρηση των 3.500 οργανισμών του δημοσίου κλπ κλπ και ταυτόχρονα καυτηριάζει τις φορολογικές επιδρομές, δεν είναι ούτε βλάκας, ούτε απατεώνας.
    Είναι και τα δύο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Επειδή το ποίημα του Πρεβέρ δεν αναρτήθηκε όλο, το αναρτώ ξανά.

    Οι ωραίες οικογένειες

    Λουδοβίκος I
    Λουδοβίκος II
    Λουδοβίκος III
    Λουδοβίκος IV
    Λουδοβίκος V
    Λουδοβίκος VI
    Λουδοβίκος VII
    Λουδοβίκος VIII
    Λουδοβίκος IX
    Λουδοβίκος X (ο επονομαζόμενος και Hutin)
    Λουδοβίκος XI
    Λουδοβίκος XII
    Λουδοβίκος XIII
    Λουδοβίκος XIV
    Λουδοβίκος XV
    Λουδοβίκος XVI
    Λουδοβίκος XVIII
    και μετά κανένας, τίποτα…
    Μα τι σόι άνθρωποι είναι αυτοί
    που δεν μπορούν
    να φτάσουν μέχρι τους 20;

    Ζακ Πρεβέρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU