Οι 58 και το ΠΑΣΟΚ, η χελώνα και ο σκορπιός (#"Όροι από τους "58" σε Ευ. Βενιζέλο και ΠΑΣΟΚ")

Πραγματικά, το ανέκδοτο της ημέρας:

Σύμφωνα με την Καθημερινή και το άρθρο "Όροι από τους 58 σε Ευ. Βενιζέλο και ΠΑΣΟΚ" (sic), σήμερα 13/2: "το συντονιστικό όργανο της πρωτοβουλίας (των 58), στην συνάντηση που θα έχει με τον κ. Βενιζέλο, θα εγείρει μια σειρά αξιώσεων, υπονοώντας, μάλιστα, ότι αν δεν ικανοποιηθούν στην πλειονότητά τους, δεν θα πρέπει να θεωρείται πλέον δεδομένη η στήριξή των «58» στο εγχείρημα."

Και συγκεκριμένα: "Το πρώτο που θα επιδιώξουν είναι η διασφάλιση ότι θα έχουν όχι μόνον σημαίνοντα λόγο, αλλά ακόμη και βέτο στην επιλογή των υποψηφίων. Με άλλα λόγια, θα ζητήσουν τη συγκρότηση μιας ολιγομελούς επιτροπής στην οποία θα μετέχουν εκπρόσωποι από όλους όσοι συμπράττουν στο εγχείρημα (ΠΑΣΟΚ, «58», Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα κ.λπ.) και οι οποίοι θα πρέπει να ομονοήσουν για κάθε πρόσωπο που θα διεκδικήσει την ψήφο με την «Ελιά». Για να γίνει μάλιστα ακόμη πιο κατανοητό το συγκεκριμένο αίτημα, αρκετοί εκ των «58» χαρακτήριζαν χθες αυτονόητο πως στο ψηφοδέλτιό τους δεν θα μπει κανένα πρόσωπο που να θυμίζει το λεγόμενο παλαιό ΠΑΣΟΚ ή να έχει ως μοναδικό του προσόν την αναγνωρισιμότητά του και έφερναν ως ενδεικτικό παράδειγμα την κ. Φώφη Γεννηματά!
Επιπλέον, οι «58» θα αξιώσουν η ίδια επιτροπή να έχει και έναν δεύτερο ρόλο, που θεωρούν εξίσου σημαντικό. Να ελέγχει την προεκλογική καμπάνια όλων των υποψηφίων της «Ελιάς», προκειμένου να διασφαλισθεί η ισότιμη προβολή τους από τα ΜΜΕ και να μην αποκτήσουν το προβάδισμα «οι εκλεκτοί των καναλιών».
Ο τρίτος όρος αφορά τα σύμβολα της συμπαράταξης. Οι «58» θα επιδιώξουν στο ψηφοδέλτιο της «Ελιάς» να μην υπάρχει καν ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ, αλλά μόνον το κεντρικό όνομα που θα επιλεγεί για τη σύμπραξη της Κεντροαριστεράς υπό τη σημαία του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Καθώς γνωρίζουν, ωστόσο, ότι τούτο μπορεί να μη γίνει αποδεκτό από τη Χαρ. Τρικούπη, η εναλλακτική τους πρόταση θα είναι όλοι οι μετέχοντες σχηματισμοί να τύχουν ακριβώς της ίδιας τυπογραφικής απεικόνισης.
Μένει βέβαια όλα αυτά να γίνουν αποδεκτά από τον κ. Βενιζέλο και κυρίως από το «όλον ΠΑΣΟΚ», γι’ αυτό και η (σημερινή) συνάντηση είναι εκ των πραγμάτων κρίσιμη."

Όλος αυτός ο τραγέλαφος στον οποίο έχουν μπλέξει οι 58 (και έχουν εμπλέξει αρκετούς  ανθρώπους καλής πίστης που θα ήθελαν να πιστέψουν ότι πρόκειται για ένα ακόμη μεταρρυθμιστικό εγχείρημα...) με την εμμονή τους στην διάσωση του ΠΑΣΟΚ, το μόνο που θυμίζει είναι η γνωστή διδακτική ιστορία:

Η χελώνα και ο σκορπιός

Κάποτε στην άκρη ενός ποταμού στεκόταν ένας σκορπιός. Ήθελε να περάσει στην απέναντι όχθη αλλά τα νερά ήταν ορμητικά και το βάθος του ποταμού μεγάλο. Κάποια στιγμή το βλέμμα του πέφτει σε μία χελώνα που στεκόταν μερικά μέτρα παρακάτω, την πλησιάζει και της λέει: "Καλημέρα χελώνα, θέλω να περάσω στην απέναντι όχθη του ποταμού, θα μπορούσες να με μεταφέρεις πάνω στο καβούκι σου και να με περάσεις απέναντι; Γνωρίζω πως είσαι δεινή κολυμβήτρια και και δε σε τρομάζουν τα ορμητικά νερά του ποταμού".

Η χελώνα γυρίζει και τον παρατηρεί προσεχτικά. 

"Μα είσαι σκορπιός", του απαντάει... "Πως θα μπορούσα να σε εμπιστευτώ και να σε κουβαλήσω στο καβούκι μου αφού με ένα κέντρισμά σου θα μπορούσες να με σκοτώσεις", συνεχίζει. 

"Μα θα ήμουν ανόητος αν το έκανα αυτό καθώς τότε θα πνιγόμασταν και οι δύο δεδομένου πως δε γνωρίζω καλό κολύμπι" απαντάει ο σκορπιός. 

Για μερικές στιγμές η χελώνα παραμένει σιωπηλή καθώς συλλογίζεται τα λόγια του σκορπιού. "Σα να έχεις δίκιο σκορπιέ" απαντάει τελικά η χελώνα και ...βάζοντάς τον πάνω στο καβούκι της αρχίζει να κολυμπά στα νερά του ποταμού ώστε να τον εξυπηρετήσει.

Βρίσκονται περίπου στα μισά της διαδρομής όταν η χελώνα νιώθει ένα κέντρισμα στη βάση του λαιμού της... σχεδόν αμέσως ένας πόνος σαν κάψιμο αρχίζει να πλημμυρίζει το σώμα της για να ακολουθήσει ένα σταδιακό μούδιασμα κάνοντας τις κινήσεις της ολοένα και πιο αργές.... Γυρνάει το κεφάλι της σιγά-σιγά για να αντικρίσει το σκορπιό.. 

"Γιατί το έκανες αυτό...;", τον ρωτάει ενώ τα ορμητικά νερά αρχίζουν να καταπίνουν και τους δύο... "Τώρα θα πεθάνουμε και οι δύο.. γιατί μας καταδίκασες σε θάνατο..;"... 

"Μα επειδή έτσι είναι η φύση μου...", απαντάει χωρίς μεταμέλεια ο σκορπιός.

Υπάρχει βέβαια και η αισιόδοξη εκδοχή της ιστορίας αυτής:

"Μια χελώνα κι ένας σκορπιός έγιναν φίλοι κι άρχισαν μαζί να ταξιδεύουν. Στο δρόμο συνάντησαν ένα ρυάκι. Ο σκορπιός δεν μπορούσε να περάσει το νερό.
– Κάτσε πάνω μου, είπε η χελώνα θα σε πάρω εγώ.
Μόλις μπήκαν μέσα στο νερό ο σκορπιός άρχισε να δαγκώνει τη χελώνα.
– Τι κάνεις, αδερφέ μου ρώτησε η χελώνα.
–Δεν φταίω εγώ, απάντησε ο σκορπιός. Οι σκορπιοί έχουν τέτοιο χαρακτήρα, πρέπει να δαγκώνουν όλους και τους φίλους και τους εχθρούς τους.
Η χελώνα βούτηξε στο νερό και άφησε τον σκορπιό εκεί.
– Ούτε εγώ δε φταίω, είπε, εμείς οι χελώνες λούζουμε την φαρμακωμένη μας πλάτη."

Αλλά όπως περιγράφει απολαυστικά στο ιστολόγιο "Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές", ο ...Βλάσης Γαβριηλίδης στην ...ιστορική επιστολή του, "Ο σαματάς των «58» του ΠΑΣΟΚ", κάτι τέτοιο θεωρείται αδύνατο λόγω της "φύσης" του εγχειρήματος.

ΑΣ