Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

Εθνική συναίνεση για Ομοσπονδιακή Κύπρο;

Εθνική συναίνεση δείχνει να διαμορφώνεται μπροστά στην νέα, ίσως και τελευταία, ευκαιρία ομοσπονδιοποίησης της Κύπρου και ανατροπής της οριστικής διχοτόμησης - δημοσιεύουμε τα σχετικά κείμενα, (1) της "πρωτοβουλίας για Ομοσπονδιακή Κύπρο" και (2) στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ:

Η διακήρυξη της Πρωτοβουλίας για Ομοσπονδιακή Κύπρο

από την πρωτοβουλία Μένουμε Ευρώπη:

Ήρθε η ώρα να επιλύσουμε το κυπριακό πρόβλημα και να επανενώσουμε τη χώρα μας. Ο κίνδυνος μόνιμης διχοτόμησης παραμονεύει περισσότερο από ποτέ. Για εμάς η διχοτόμηση είναι απαράδεκτη: είναι απάνθρωπη, αναχρονιστική και άδικη. Θα αποτελούσε πηγή διαρκούς ανταγωνισμού και προστριβών. Η διχοτόμηση δεν αποτελεί ασφαλή εναλλακτική επιλογή, αλλά πυροδοτεί εντάσεις και τον κίνδυνο βίαιων αναφλέξεων.

Μια ενωμένη Κύπρος θα ανοίξει νέο κεφάλαιο στην ιστορία του νησιού μας. Η επίτευξη μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως ορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, θα τερματίσει το απαράδεκτο status quo, θα διασφαλίσει την ειρήνη και τη σταθερότητα, θα συμβάλει στην οικονομική ευημερία των παιδιών μας και των επερχόμενων γενεών.

Η επανένωση της Κύπρου θα έχει οφέλη για όλους. Θα εντάξει τους Τουρκοκυπρίους στη διεθνή κοινότητα και θα περιορίσει την εξάρτησή τους από την Τουρκία. Θα τερματίσει το καθεστώς ανασφάλειας και αβεβαιότητας της ελληνοκυπριακής κοινότητας και θα συμβάλει στην οικονομική ανάκαμψη. Η Ομοσπονδιακή Κύπρος, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελεί την εγγύηση για ένα βιώσιμο μέλλον με ευημερία για το σύνολο των πολιτών της. Ενισχύει τις θεσμικές δημοκρατικές διαδικασίες, εμβαθύνει την κοινωνική συνοχή και συμβάλλει στην αμοιβαία ανεκτικότητα.

Μια επανενωμένη Κύπρος θα συμβάλει στην εξομάλυνση των ελληνο-τουρκικών σχέσεων και στην περιφερειακή ειρήνη, θα καταστήσει την Κύπρο κέντρο ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο και πηγή ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή. Η Κύπρος θα μετατραπεί σε ασφαλή επενδυτικό προορισμό, προσελκύοντας τις απαραίτητες ξένες επενδύσεις που χωρίς λύση δύσκολα θα καταστούν διαθέσιμες.

Ως Κύπριοι, φέρουμε ένα βαρύ ιστορικό φορτίο. Η πρόσφατη ιστορία μας έχει προκαλέσει αδικίες και τραύματα σε όλους μας. Πρέπει να αναγνωρίσουμε τα λάθη του παρελθόντος μας και να συγχωρήσουμε ο ένας τον άλλον. Μόνο τότε θα είμαστε σε θέση να δημιουργήσουμε μια νέα σχέση αμοιβαίου σεβασμού και αποδοχής.
Εμείς οι υπογράφοντες, ανεξάρτητα από ιδεολογικές και πολιτικές πεποιθήσεις, ανακοινώνουμε την ίδρυση μιας πρωτοβουλίας λύσης: της Πρωτοβουλίας για Ομοσπονδιακή Κύπρο. Επιβεβαιώνουμε την ετοιμότητά μας, στο προσεχές κρίσιμο διάστημα, να εργαστούμε από κοινού, ως ενεργοί πολίτες, για την πραγμάτωση αυτής της ιστορικής προοπτικής.

Υπογράψτε εδώ

Facebook group εδώ

Ας δώσουμε στην ελπίδα την τελευταία της ευκαιρία

από το  REDNotebook:
Η συμφωνία της ελληνοκυπριακής και της τουρκοκυπριακής πλευράς, όπως αυτή αποτυπώνεται στο «κοινό ανακοινωθέν», συνεπάγεται την επανέναρξη των συνομιλιών μετά από διακοπή ενάμιση χρόνου και αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος
Των Σίας Αναγνωστοπούλου, Αδάμου Ζαχαριάδη και Χρήστου Καραγιαννίδη*

Είναι σαφές ότι το «κοινό ανακοινωθέν» δεν συνιστά σχέδιο τελικής επίλυσης. Αυτό, θα προκύψει από τις συνομιλίες και βεβαίως θα τεθεί προς έγκριση ή απόρριψη σε ξεχωριστά δημοψηφίσματα των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων. Πρόκειται, δηλαδή, για μια εξέλιξη η οποία βγάζει τη διαδικασία από τον «πάγο» και ξαναβάζει το Κυπριακό σε τροχιά επίλυσης.

Στο κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα διασφαλίζεται η διζωνική, δικοινοτική, ομοσπονδία με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα. Επιπλέον, υπάρχει ρητή απαγόρευση οποιωνδήποτε πιθανών αποσχιστικών τάσεων με ενισχυμένη, μάλιστα, αναφορά σε σχέση με προηγούμενα προσχέδια. Προφανώς, σε ένα τέτοιο κείμενο υπάρχουν ασάφειες, παραλείψεις και κενά, που θα αποτελέσουν άλλωστε και το αντικείμενο των ίδιων των διαπραγματεύσεων.

Τόσο το ΑΚΕΛ όσο και μικρότερες αριστερές συλλογικότητες της Κύπρου εξέφρασαν την υποστήριξή τους στην επανέναρξη των συνομιλιών, υπογραμμίζοντας ...
τα ζητήματα που χρήζουν διαπραγμάτευσης και ταυτόχρονα επισημαίνοντας ότι σε ορισμένα από αυτά είχε επιτευχθεί σύγκλιση στις διαπραγματεύσεις Χριστόφια – Ταλάτ.

Οι αντιδράσεις που έχουν προκληθεί στην Ελλάδα ακόμα και σε μέρος της Αριστεράς είναι βιαστικές, αδικαιολόγητες, ακατανόητες και αβάσιμες. Το όποιο σχέδιο προκύψει θα είναι, προφανώς, προϊόν συμβιβασμού τόσο λόγω των σημερινών, εσωτερικών και εξωτερικών δεδομένων, όσο και λόγω των δεδομένων που δημιούργησαν η στασιμότητα και η αδυναμία επίτευξης λύσης εδώ και σαράντα χρόνια. Επιπλέον, η διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία είναι συμφωνημένη θέση εδώ και πάρα πολλά χρόνια και μόνο η ακροδεξιά την αμφισβητεί. Η ομοσπονδία δεν αποτελεί υποχώρηση της ελληνοκυπριακής πλευράς αλλά αποδοχή της πραγματικότητας και απόφαση ότι στην Κύπρο υπάρχουν δύο ισότιμες πολιτικά κοινότητες, εξίσου υπεύθυνες να ορίζουν την τύχη του τόπου. Και κυρίως αποτελεί συνειδητοποίηση ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα σταματήσει η κατοχή του νησιού.

Έχουμε τη βεβαιότητα ότι κανένα σχέδιο δεν είναι ικανό να λύσει όλες τις πολιτικές πτυχές του προβλήματος. Το Σύνταγμα του 1960 και ο τρόπος με τον οποίο καταλήξαμε από το ενιαίο κράτος στο πραξικόπημα και την εισβολή αποτελεί την πιο τρανταχτή επιβεβαίωση αυτού. Τη λύση θα την κάνουν «βιώσιμη και λειτουργική» οι Κύπριοι. Πιθανή επίλυση του Κυπριακού θα ανοίξει νέες δυνατότητες και για την Αριστερά στις δύο κοινότητες. Θα υποβαθμίσει το ρόλο συντηρητικών θεσμών, όπως η εκκλησία και ο στρατός, θα εξαλείψει τα υπέρογκα ποσά για στρατιωτικούς εξοπλισμούς και κυρίως θα δημιουργήσει τη δυνατότητα στις δύο κοινότητες να αναπτύξουν δυναμικές συνεργασίας, αλληλεγγύης, κοινής πάλης και αγώνων. Κι αυτό δεν μπορούν να το ελέγξουν οι συστημικές δυνάμεις.
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Είτε θα υπάρξει λύση είτε θα ζήσουμε την οριστική διχοτόμηση της Κύπρου. Η πάροδος του χρόνου παγιώνει τη διχοτόμηση τόσο επί του εδάφους όσο και στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Για αυτό, η επανένωση της Κύπρου συνιστά αδήριτη ανάγκη και άμεση προτεραιότητα.
Η Αριστερά οφείλει να δώσει τη μάχη με τις δικές της αξίες και χαρακτηριστικά. Να διαμορφώσει ένα διαφορετικό πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο που θα αλλάζει το ιστορικό παράδειγμα και θα μετατρέπει την Κύπρο σε υπόδειγμα ειρήνης, ευημερίας, αλληλεγγύης και συνύπαρξης. Ας δώσουμε στην ελπίδα την τελευταία της ευκαιρία.

*Αναγνωστοπούλου Σία (μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ), Ζαχαριάδης Αδάμος (μέλος νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ), Καραγιαννίδης Χρήστος (βουλευτής Δράμας, ΣΥΡΙΖΑ)

7 σχόλια:

  1. Οι απόψεις, που εκφράζονται, στα δύο παραπάνω κείμενα, φαίνονται, τουλάχιστον, ως αφελείς. Και επειδή η ύπαρξη της αφέλειας, σε αυτές τις περιπτώσεις, σπανίζει, καθίσταται σαφές ότι εξυπηρετούν σκοπιμότητες, οι οποίες βρίσκονται, μακράν, των συμφερόντων των Κυπρίων (Ελλήνων και Τούρκων).

    Για να είμαι ακριβής, οι απόψεις αυτές εξυπηρετούν τα συμφέροντα εκείνου, ο οποίος έχει, υπό ουσιαστική κατοχή και υπό στενή επιτήρηση, το σύνολο του νησιού.

    Και αυτός δεν είναι άλλος, από το τουρκικό κράτος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τόσοι εθναμύντορες, τόσα χρόνια, μόνο μεγαλοστομίες, αυτοκριτική καμμία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Επί της ουσίας, ουδέν.

    (Ή, άλλως : "Στρίβειν, δια του αρραβώνος")...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πείτε μας ποια είναι η ουσία κατά τη γνώμη σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Από τον μπακλαβά, μπορείς να φας όποιο κομμάτι σου αρέσει. Δικαίωμά σου.

    Επί της ουσίας, όμως, μηδέν εις το ... πηλίκιον (που έλεγε και ο χαζογιώργης)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU