ΣΥΡΙΖΑ: η μαγική εικόνα και η εσωτερική επίγνωση

1. Η μαγική εικόνα

Όλα είναι τόσο γλυκά στο μαγικό κόσμο του Βήματος

από τον left liberal synthesis: 

Στο σημερινό Βήμα δημοσιεύθηκε μια συνέντευξη του Α.Τσίπρα (πηγή). Η καταπληκτική καλειδοσκοπική προσαρμοστικότητα της Συριζαικής αφήγησης παρέδωσε ένα υψηλό δείγμα αφηγηματικής τεχνικής όπου ο αναγνώστης διαβάζει ακριβώς αυτά , τα οποία πρέπει να διαβάσει. Ως γνωστόν ο αναγνώστης του Βήματος είναι τεχνοκράτης και με αίσθηση του εθνικού συμφέροντος. No problem. Οι επεξεργασμένες και αμοιβαίες συμφωνημένες απαντήσεις έχουν την κατάλληλη μορφή έτσι ώστε να μη διαταραχθεί και αφού απολαύσει την εφημερίδα του ήσυχος, νηφάλιος να συναινέσει στην επερχόμενη αλλαγή.

Πχ Το πραγματικό ,τραυματικό επίδικο της Συριζαικής υπόσχεσης είναι τι γίνεται στην ρευστή ενδιάμεση φάση μετά την «ακύρωση» του μνημονίου.

• Πόση χρονική διάρκεια θα έχει αυτή η φάση;
• Ποια είναι τα τεχνικά και ποια τα πολιτικά σημεία τριβής ή σύγκρουσης;
• Μήπως η Συριζαική ακύρωση τελικά «αυτοακυρωθεί» από την ένταξη της ως τεχνικό επίδικο εντός του υφιστάμενου νομικού διεθνούς πλαισίου;

Σε όλα αυτά τα ερωτήματα ο Α.Τσίπρας είναι καθησυχαστικός και πληροφορεί τον τεχνικά ενημερωμένο αναγνώστη ότι όντως έχει βρεθεί η κατάλληλη τεχνική win win πρόταση. Πρόκειται μια μόχλευση χωρίς πολιτικές τριβές η οποία μάλιστα προέρχεται από το ΔΝΤ και το μόνο που λείπει είναι κάποιος να την προτείνει!

Ακολουθεί το απόσπασμα:

-Μα δεν είναι απόλυτα σαφές ότι η περικοπή διακρατικού χρέους είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο; Πώς θα ψηφιστεί από τα Κοινοβούλια των εταίρων;

Το ελληνικό χρέος, που μετά το PSI έχει μετατραπεί σε διακρατικό, στην πραγματικότητα έχει χρηματοδοτηθεί από τις αγορές που δανείζουν τον Μόνιμο Μηχανισμό. Οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι δεν έχουν επιβαρυνθεί. Μόνο εγγυήσεις έχουν δοθεί. Τα νέα ελληνικά ομόλογα τελούν υπό διαπραγμάτευση στις παγκόσμιες αγορές δημιουργώντας διαρκώς κέρδη για τους διαπραγματευτές. Η διαδικασία της περικοπής τους κατά 40-60%, όπως προτείνει το ΔΝΤ, μπορεί να οργανωθεί με ασφάλεια, ενδεχομένως με τροποποιήσεις στον Μόνιμο Μηχανισμό και με πρωτοβουλίες της ΕΚΤ που θα ενισχύσουν συνολικά τη διεθνή πίστη στην ευρωζώνη. Το όφελος θα είναι τεράστιο για την Ευρώπη.

-Η Γερμανία δεν τα γνωρίζει όλα αυτά;

Η Γερμανία τα γνωρίζει όλα αυτά και γι’ αυτό έχει ήδη στα συρτάρια του υπουργείου οικονομικών το σχέδιο του κουρέματος του ελληνικού χρέους, δηλαδή το plan B για τη διαπραγμάτευση με τη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό αποκάλυψε ο υφυπουργός του κου Σόιμπλε, Στέφεν Κάμπετερ, σε πρόσφατη ερώτηση βουλευτών του Die Linke. Ωστόσο δε πρόκειται να το υλοποιήσει αν δεν υπάρξει κάποιος να το διεκδικήσει.

Όσον αφορά τις εθνικές ευαισθησίες του «αναγνώστη» έχουμε ενδιαφέρουσες επισημάνσεις.

Εδώ κατ’ ευθείαν με copy paste από το Alter και τα προγράμματα του Χαρδαβέλα έχουμε τον αυτονόητο ροζ κόσμο της γεωπολιτικής μας υπεροχής.Σε μόνο έξι χρονάκια, το 2020 θα είμαστε ο ισχυρός εταίρος της Ευρώπης. Εκμεταλλεύσιμοι ενεργειακοί πόροι στο Ιόνιο το Αιγαίο την Κρήτη μας καθιστούν μοναδικούς. Σε γεωπολιτικό χρόνοnanoseconds έχουμε βρει τα κοιτάσματα, έχουν καμφθεί οι περιβαλλοντικές ανησυχίες, έχουν εκτιμηθεί οι πραγματικές αξίες , οι γεωπολιτικές σταθμίσεις και voila ! είμαστε τόσο ισχυροί που με αυτό το ισχυρό χαρτί θα διαπραγματευτούμε με σίγουρη τη νίκη

Ακολουθεί το απόσπασμα:

Σε μια ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση πρέπει να διαθέτεις «ισχυρά χαρτιά». Ποια είναι τα δικά σας;

Η Ευρώπη γνωρίζει ότι η Ελλάδα είναι ο ισχυρός ενεργειακός εταίρος του 2020. Γνωρίζουν οι υπόλοιποι εταίροι ότι η χώρα μας δεσπόζει στην ζωτικής σημασίας για την Ευρώπη ενεργειακή ζώνη της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, που ξεκινά από το Ισραήλ, περνά από την Κύπρο και περιλαμβάνει το Αιγαίο, το Λιβυκό, το Ιόνιο. 

Μα τι όμορφος, τι αρμονικός είναι αυτός ο κόσμος του Βήματος;

Σύντροφε Τσίπρα βάλε με μέσα σε παρακαλώ απάλλαξε με από συγκρούσεις , εθνικά διλήμματα, αγωνιώδη ερωτήματα.
Πόσο πιο σύνθετος , δυσάρεστος, προβληματικός είναι ο κόσμος εκτός Βήματος

2. Η εσωτερική επίγνωση

Το 27% δεν χωράει σε τσέπες...

του Δημήτρη Χρήστου από την ΑΥΓΗ

Παρακολουθώντας τις διεργασίες για την ανάδειξη υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, γίνεται αντιληπτό ότι το τεράστιο άνοιγμα της κοινωνίας προς τον ΣΥΡΙΖΑ, που τον έφερε στο ιστορικό 27% και συγκλόνισε την Ευρώπη (και όχι μόνο), δεν έχει αναλυθεί σοβαρά και κατά συνέπεια δεν βρίσκει την αντίστοιχη ανταπόκριση από τους μηχανισμούς του κόμματος. 

Ενός κόμματος χωρίς κουλτούρα και ικανότητες διακυβέρνησης χώρας, με ανεπτυγμένα σύνδρομα αντιπολίτευσης και κινηματικών αντιδράσεων. 

Χρήσιμη προίκα, δεν λέω, αλλά μόνο με αυτά, χωρίς ικανότητα κατάρτισης κυβερνητικού προγράμματος, σε αυτές μάλιστα τις διεθνείς συνθήκες, την πιθανή εντολή διακυβέρνησης που θα λάβεις δεν θα μπορέσεις να την κρατήσεις για πολύ. Το να σε ψηφίσουν 1.655.042 πολίτες το 2012 σε σχέση με τους 313.231 το 2009 (άλμα 528%!) και ο κομματικός σου μηχανισμός να μην αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να συναντήσει όσο περισσότερους από αυτούς τους πολίτες μπορεί, ώστε να ...
εκφράζει γνήσια και αυθεντικά τους πόθους για ένα καλύτερο αύριο, σε καθιστά ευάλωτο σαν τον γίγαντα με τα πήλινα πόδια.

Καμιά υπεκφυγή από καυτά προβλήματα των δήμων και των περιφερειών δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη από τους ψηφοφόρους

ΠΑΡ' ΟΤΙ είναι νωρίς για συμπεράσματα, αρχίζει να φαίνεται στο επίπεδο των αυτοδιοικητικών εκλογών πως αυτό το πανελλήνιο 27% δεν είναι στο τσεπάκι του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αφελώς νόμιζαν και εξακολουθούν να νομίζουν κάποιοι. Οι οργανώσεις του κόμματος που κλήθηκαν να κάνουν τις καλύτερες δυνατές επιλογές στον χώρο ευθύνης τους αποκαλύπτουν τις αδυναμίες που έχουν στις γειώσεις με το κοινωνικό τους περιβάλλον και την άγνοια για τα χαρακτηριστικά του μέσου ψηφοφόρου. Η φυσιολογική σε μεγάλο βαθμό εσωστρέφεια απέκτησε παραλυτικά χαρακτηριστικά σε αρκετές περιπτώσεις, όπου η διαδικασία επιλογών έγινε πεδίο εσωκομματικών αντιθέσεων και συγκρούσεων που δεν αφορούν ούτε το κόμμα, ούτε πολύ περισσότερο την κοινωνία. 

Δυστυχώς, παρ' ότι το ιδρυτικό συνέδριο και οι αποφάσεις του είναι νωπές, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να απελευθερωθεί από τα υπόγεια και ανώγεια ρεύματα για αλλαγή των εσωκομματικών συσχετισμών. Και αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί φυσιολογικό για ένα τόσο νεαρό κόμμα, πλην όμως, η ιστορική συγκυρία και οι ανάγκες του λαού δεν του δίνουν καμιά πίστωση χρόνου.

ΜΗ ΒΙΑΣΤΕΙΤΕ να χαρακτηρίσετε τις κρίσεις ισοπεδωτικές και άδικες, γιατί οι εξαιρέσεις που υπάρχουν δεν αρκούν για να μετριάσουν τις δυσκολίες που αποκαλύφθηκαν. Οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση έχουν πολλές ιδιαιτερότητες και χωρίς ανοίγματα, συμμαχίες και συμβιβασμούς, μόνο με "καθαρά" κομματικά σχήματα τύπου ΚΚΕ, βγαίνεις εκτός αγώνα. Θέλουμε άφθαρτους και τίμιους, ακούς να λένε πολλοί. 

• Δηλαδή, από πού προκύπτει πως όλοι όσοι είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ είναι άφθαρτοι και τίμιοι, δίχως την παραμικρή ανθρώπινη αδυναμία; 
• Από πού προκύπτει και πώς τεκμηριώνεται πως αυτά τα "καλά παιδιά", είναι ικανά να κυβερνήσουν έναν δήμο; 

Όπως λέει και η λαϊκή ρήση, καλό παιδί για κουμπάρο έχουμε, δήμαρχο για να μας λύσει τα προβλήματα χρειαζόμαστε.

ΑΝ ΛΟΙΠΟΝ σε έναν δήμο όπου το ποσοστό μας στις βουλευτικές εκλογές του 2012 ήταν 30% και ο υποψήφιος που επέλεξαν οι κομματικές οργανώσεις και ενέκρινε η ηγεσία λάβει κάτω του 10%, τι θα πούμε και τι συμπέρασμα θα βγει; Και αφού βγει το συμπέρασμα, ποιος θα αναλάβει το πολιτικό κόστος το οποίο μπορεί να επηρεάσει τις τάσεις για τις ευρωεκλογές (δεν τις μετέθεσαν τυχαία) που γίνονται μαζί με τον δεύτερο γύρο των εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης; Λεπτομέρειες; Για ένα κόμμα του 5% ναι. Για ένα κόμμα που δηλώνει έτοιμο να αναλάβει το κυριολεκτικά τιτάνιο έργο σωτηρίας της χώρας όχι.

ΕΛΠΙΖΩ οι ανησυχίες μου να είναι χρήσιμες. Πέρα όμως από τη ζητούμενη ενότητα, σημαντικό ρόλο στην έκβαση αυτών των πολιτικών αναμετρήσεων στην τοπική αυτοδιοίκηση θα παίξει και ο δημόσιος λόγος κάθε υποψηφίου. Σήμερα δεν είμαστε λίγο πάνω από το όριο εισόδου στη Βουλή, όταν το 2006 ο Αλέξης Τσίπρας με φρέσκια κινηματική προεκλογική καμπάνια έκανε τη μεγάλη έκπληξη χάρη στο πολιτικό του ταλέντο, φτάνοντας στο 10,51%, έχοντας πολιτική προίκα από τις βουλευτικές εκλογές του 2004 στην Α' Αθήνας το ισχνό 5,7%. Σήμερα στην Α' Αθήνας έχεις πολιτικό ποσοστό 27% και δεν διεκδικείς ένα καλό σκορ, αλλά την εντολή για τη διακυβέρνηση της πόλης των Αθηνών! Οι θέσεις σου πρέπει να είναι καθαρές, τολμηρές αλλά και ρεαλιστικές. Το ίδιο ισχύει σε όλες σχεδόν τις μεγάλες πόλεις της χώρας. Στους περισσότερους δήμους της Β' Αθήνας το πολιτικό μας ποσοστό ξεπερνάει το 35%, ενώ στους δήμους της Β' Πειραιά ο μέσος όρος μας ήταν 36,31% και στο υπόλοιπο Αττικής 30,19%.

ΕΧΟΥΜΕ και λέμε λοιπόν. Οι υποψήφιοι που προτείνει και στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένοι να απαντούν συγκεκριμένα και με σαφήνεια και να βλέπουν απέναντί του το σύνολο των πολιτών όλων των τάξεων και των ηλικιών. Καμιά υπεκφυγή από καυτά προβλήματα δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Τα προβλήματα, όπως τα έχουν ιεραρχήσει οι τοπικές κοινωνίες, οφείλουν να γίνουν σεβαστά και να έχουν προετοιμαστεί οι λύσεις που προτείνονται. Καθώς ο θεσμός της τοπικής αυτοδιοίκησης έχει πλαστεί κατ' εικόνα και ομοίωση της φαύλης κεντρικής διοίκησης, οι προτάσεις των αριστερών υποψηφίων πρέπει να είναι ριζοσπαστικές μεν, αλλά και υλοποιήσιμες δε. Η κοινωνία είναι έτοιμη να υποδεχτεί και σε αυτό το επίπεδο τις μεγάλες αλλαγές. 

Το ερώτημα που μένει ακόμα αναπάντητο είναι κατά πόσον οι επιτελικοί εκλογικοί μηχανισμοί του ΣΥΡΙΖΑ, και φυσικά οι υποψήφιοί του, είναι έτοιμοι και προλαβαίνουν να προσαρμοστούν στις τρέχουσες συνθήκες.