Στην ημερίδα του tvxs.gr: Λανθάνουσα συναίνεση των κοινωνικών εταίρων για την επόμενη μέρα της "παραγωγικής ανασυγκρότησης"

Δ. Δασκαλόπουλος - Α. Τσίπρας και εκτός αιθούσης...

του Γιώργου Παπασπυρόπουλου

Η χθεσινή συζήτηση στην ημερίδα του tvxs ήταν εντυπωσιακή. Κυρίως γιατί απέδειξε ότι μπορεί να υπάρξει συζήτηση με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και μεταξύ δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ (παπανδρεϊκοί), της Δράσης, του ΣΥΡΙΖΑ (ευρωπαϊστές), των επιχειρηματιών (ΣΕΒ) - για την ΝΔ που εκφράστηκε από τον Παυλόπουλο δεν θα το σχολιάσω (πελατειακός, αντιμνημονιακός κλπ).

Εντυπωσιακές ήταν οι ταυτίσεις Τσίπρα, Δασκαλόπουλου στο φορολογικό (όπου θεώρησαν απαράδεκτη και αντιαναπτυξιακή την φορολόγηση της παραγωγής - ο Δ.Δασκαλόπουλος πρόσθεσε και της ιδιοκτησίας - αντί των κερδών - ο Δ.Δασκαλόπουλος πρόσθεσε και των εισοδημάτων). Η επίκληση του Λένιν και του Καστοριάδη από τον Δασκαλόπουλο (πέραν του τολμηρού ...χιούμορ) δείχνει τον υπόρρητο ρεαλισμό που φέρνει κοντά εθνικές στρατηγικές. Αλλά και το δίλημμα που έθεσε ο Α.Τσίπρας στον ΣΕΒ "τι προτιμάτε; ύφεση όπως σήμερα ή κέρδη (με τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση) που όμως θα έχουν υψηλή φορολογία;", δείχνει που περίπου έχει προχωρήσει η "συνεννόηση" των ρεαλιστών ένθεν κακείθεν...

Το σαφές μήνυμα/δήλωση Σταθάκη ότι χωρίς χρηματοδότηση και με διεθνή απομόνωση κανένα πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης δεν έχει καμία ελπίδα, μπορεί να θεωρηθεί καθησυχασμός ότι η διαπραγματευτική τακτική ΣΥΡΙΖΑ στηρίζεται σε ρεαλιστικές παραδοχές. Η συμφωνία Ποδηματά με Σταθάκη δείχνει ότι κομμάτι του ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε και να συγκυβερνήσει με ΣΥΡΙΖΑ θυσιάζοντας ασυλίες βαθυπασοκων (πράγμα που μάλλον προσπαθεί να ανασχέσει ο Βενιζέλος με όχημα επιβίωσης την συνεργασία με τους 58). Ο Θ.Σκυλακάκης δηλώνοντας ότι δεν ήταν κρίση του καπιταλισμού αλλά του καπιταλισμού καζίνο, δείχνει επίσης ότι οι διορθωτικές κινήσεις στην οικονομική σκακιέρα δεν έχουν πέραν της δημαγωγίας κατ΄ανάγκη ιδεολογικοθεωρητικό πρόσημα αλλά πολύ και καλό ρεαλισμό.

Τέτοιες συζήτήσεις αντί για δαιμονοποίηση του αντιπάλου χρειαζόμαστε. Η επαφή με άλλες ιδέες (ειδικά του μεταρρυθμιστικού χώρου) είναι που χρειαζεται ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι η τεχνητή απομόνωσή του με δικαιολογία τις ανερμάτιστες θέσεις των νεοκομμουνιστών της "αριστερής πλατφόρμας" που έχουν απορριφθεί από τη πλειοψηφία στο ιδρυτικό συνέδριο. Εκείνοι που "δεν συζητούν με τον ΣΥΡΙΖΑ" μου θυμίζουν μια παλιά τακτική της δογματικής αριστεράς που "δεν συζητούσε" με κανέναν ακόμη και σε θεσμικές συνατήσεις, "δεν ενσωματωνόταν" με συμμετοχή σε φόρουμ έστω για να πει τις θέσεις της ή κράδαινε όπως ο Μπογιόπουλος φωτό με μέλη του ΣΥΝ από διερευνητικές συνεδριάσεις διαβούλευσης με ΓΣΕΕ-ΣΕΒ για να αποδείξει ότι είναι "προδότες".

Σε αυτό με ανησυχεί πολύ η πορεία που έχει πάρει η "κεντροαριστερά" των 58 (εξ αρχής μάλιστα) και που καλλιεργεί ένα φανατισμό απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ ενώ η ίδια δεν έχει να παρουσιάσει καμιά συγκεκριμένη θέση ακόμη. Η κοινωνία χρειάζεται λύσεις και αναζητά ρεαλισμό και συναινέσεις γιατί το πρόβλημα είναι βαθύ και χρειάζεται πολύ σοβαρή συζήτηση και πολλές δυνάμεις για να αρχίσει να επιλύεται - δεν καταλαβαίνω, εκτός από την σωτηρία του βενιζελικού πασοκ σε τι αποσκοπεί αυτή η νεοδογματική στάση... (αν κάτι έλειπε από την χθεσινή ημερίδα ήταν η άποψη αυτης ακριβώς της "κεντροαριστεράς" και αυτο δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητο).

*σχόλιο στην Μεταρρυθμιστική Αριστερά (ανοιχτό φόρουμ στο fb)

*Δείτε εδώ λεπτομέρειες από την εκδήλωση tvxs.gr/Σύγκρουση ιδεών στο πολεμικό μουσείο