Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Με αφορμή τις εκλογές για το ευρωκοινοβούλιο: Ο λόγος στους Πολίτες (#Σπανίως αλλά Τώρα)

Το ιστολόγιό μας είναι καλεσμένο σήμερα μαζί με πολλά άλλα, από την Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, σε μια συζήτηση με θέμα «Απειλές κατά της δημοκρατίας στο δρόμο προς τις ευρωεκλογές: Η αναζήτηση μιας νέας αφήγησης για την Ευρώπη». Αφορμή για διάλογο και περίσκεψη λίγες μέρες πριν τις εκλογές:
του Γιώργου Παπασπυρόπουλου

Οι απειλές κατά της δημοκρατίας προέρχονται από τον χώρο των πολιτικών δυνάμεων που ενώ χρησιμοποιούν τις εκλογές για να συγκεντρώσουν δύναμη και χρήματα πρεσβεύουν ιδεολογικά το μονοκομματικό κράτος, την ρατσιστική Ευρώπη φρούριο και την εθνικιστική αναβίωση. Που όμως πατάνε οι δυνάμεις αυτές για την ισχυροποίησή τους; Προφανώς στην οικονομική κρίση.


Τους καιρούς της ευημερίας οι απειλές για την δημοκρατία είναι περιορισμένες - κυρίως εδράζονται στον ρατσισμό των βολεμένων απέναντι στην φτώχεια που εισβάλλει στην ήσυχη ζωή τους από τις πρώην αποικίες.
Τον καιρό της κρίσης όμως, οι απειλές έχουν πολλές αφορμές και ενδυναμώσεις: στην Ευρώπη η καθυστέρηση της ενοποίησης διαρρηγνύει τον κοινωνικό ιστό: οι διαφορές Βορρά Νότου στο επίπεδο διαβίωσης, στα δικαιώματα, στην συμμετοχή στο ίδιο το μέλλον διευρύνονται. Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο παραμένει διακοσμητικό - οι αποφάσεις λαμβάνονται διακρατικά και διακομματικά σε κλειστά κέντρα αποφάσεων, χωρίς πρόσβαση ή έλεγχο από τους πολίτες. Οι ίδιες οι ευρωεκλογές υπόσχονται πράγματα που δεν μπορούν να υλοποιήσουν: την Ευρώπη που θέλουμε θα ψηφίσουμε αλλά θα εισπράξουμε την πολιτική της ομάδας των κρατών που κυριαρχούν οικονομικά στην Ευρώπη.

Οι απειλές για την δημοκρατία προέρχονται από την φτώχεια του Νότου και τον ρατσισμό του Βορρά. Από την χρεοκοπία όλο και περισσότερων κρατών και τα αφύσικα πλεονάσματα κάποιων λίγων. Η αίσθηση ότι η ισχυρή Γερμανία εκμεταλλεύεται τα πλεονεκτήματά της έναντι των εταίρων της για να τα διευρύνει, δυναμώνουν τον ευρωσκεπτικισμό. Η άρνηση των ευρωομολόγων, της αμοιβαιοποίησης του χρέους μαζί με τα σκάνδαλα της προώθησης με παράνομους τρόπους της δεσπόζουσας εμπορικής θέσης της γερμανικής οικονομίας (μίζες και συγκάλυψη, άρνηση αποζημιώσεων, άρνηση κουρέματος στα χρέη όταν η ίδια ωφελήθηκε από αυτό το ίδιο γεγονός το 53) δημιουργούν την αμφιβολία κατά πόσον η ιδέα της ομοσπονδιακής Ευρώπης, των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, είναι καν στα σχέδια των ευρωπαϊκών ελιτ.

Στον δρόμο για τις ευρωεκλογές οι ευρωσκεπτικιστές ενισχύονται. Οι κυρίαρχες ελιτ πλαστογραφούν μια πορεία που δεν γίνεται στην πραγματικότητα. Και οι χρεοκοπημένοι λαοί σηκώνουν τα βάρη μιας πολιτικής για την οποία δεν ευθύνονται. 
Υπάρχει φάρμακο; Ναι, η άμεση ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Η ομοσπονδιοποίηση της Ευρώπης. Η αποφασιστική λειτουργία του ευρωκοινοβουλίου. Η ευρωπαϊκή FED, ο ένας υπουργός οικονομικών, ενέργειας, εξωτερικών με άμεση λογοδοσία στο ΕΚ. Το ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο. Η αμοιβαιοποίηση του κέρδους και του χρέους - η επένδυση στην πράσινη ενέργεια και στην έξυπνη ανάπτυξη. Οι ποιοτικοί έλεγχοι των εισαγωγών από χώρες εκμετάλλευσης της εργασίας και ακριβών κοινωνικά και ενεργειακά, "φτηνών" προϊόντων. Η άσκηση κοινής ευρωπαϊκής εμπορικής πολιτικής. Και πολλά άλλα.

Στην Ελλάδα, να αποκατασταθεί το ευρωπαϊκό κεκτημένο στην θεσμική ανεξαρτησία (ακόμη έχουμε κομματικό κράτος) στην επιχειρηματικότητα (ακόμη έχουμε παράλογους φόρους και είσπραξη ανείσπρακτου ΦΠΑ), στο ασφαλιστικό (εισφορές χωρίς σύνδεση με εισόδημα), στον καταλογισμό ευθυνών στους κυβερνώντες (μη ευθύνη διοικούντων), στην λειτουργία της δικαιοσύνης (παρεμβάσεις). Με αδικίες τέτοιου μεγέθους, δύσκολα μπορούν να αντιμετωπισθούν οι απειλές κατά της δημοκρατίας όταν οι κυβερνώντες οι ίδιοι τις ενισχύουν...
Ομοσπονδιοποίηση της Ευρώπης τώρα και ευρωπαϊκό κεκτημένο παντού, λοιπόν. Και ευρωπαϊκό κοινοβούλιο που κυβερνά την ήπειρό μας, όχι διακοσμητικό.
Ο λόγος στους Πολίτες. Σπανίως συμβαίνει αυτό στην τριτοκοσμική μας χώρα, αλλά Τώρα, με αφορμή τις αυτοδιοικητικές και ευρωκοινοβουλευτικές εκλογές στις 25 Μαΐου, συμβαίνει. Είναι ευκαιρία να δοθεί το σωστό μήνυμα.
Σπανίως αλλά Τώρα.

Τρίτη 29 Απριλίου 2014

ΤΕΒΕ/ΟΑΕΕ: ΚΑΙ ανασφάλιστοι ΚΑΙ διωκόμενοι; Όχι ευχαριστώ! (#4 Μαΐου Θεσσαλονίκη)

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΚΟΙΝΟ ΑΓΩΝΑ 
ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ,

ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ, ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, 

ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ 

ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΟΥ ΟΑΕΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΑΟ 
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ.
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΠΥΡΓΟ 
ΚΥΡΙΑΚΗ 4 ΜΑΙΟΥ ΣΤΙΣ 11:00
"Ως εδώ": Το τσουνάμι μόλις ξεκίνησε:

(*η δημοσίευση της 24ης/3/14 στην ΑΣ σε επανάληψη)

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που δημιούργησε αυτή η κυβέρνηση και αφορά πάνω από 1.000.000 (+ασφαλισμένα/ανασφάλιστα μέλη οικογενειών) πολίτες, είναι το αίσχος των διώξεων των ασφαλισμένων στο ΤΕΒΕ/ΟΑΕΕ από το ίδιο το Ταμείο τους με την συνδρομή του ΚΕΑΟ (ιδιοφυούς συλλήψεως μηχανισμού κατασχέσεων του υπουργού ανεργίας Γ. Βρούτση).

Οι ανασφάλιστοι καλούνται να πληρώσουν ως εισφορά, έναν κατώτατο μισθό (κοντά στα 500 ευρώ) κάθε μήνα για την ασφάλισή τους επειδή η ανάλγητες κυβερνήσεις των χρόνων της ύφεσης αλλά και μετά την είσοδο σε μνημόνια, άφησαν τους αυτοαπασχολούμενους επιχειρηματίες, μικρομεσαίους ελεύθερους επαγγελματίες να βασανίζονται από τα χαράτσια του ΤΕΒΕ/ΟΑΕΕ τα οποία αυξήθηκαν κιόλας κατά 25% ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ!

Η αδιαφορία ειδικά της σημερινής κυβέρνησης έφτασε στο μη περαιτέρω: κατάργησε ΚΑΙ τις ρυθμίσεις των ΑΔΙΚΩΝ χρεώσεων...

Επικαλούμενοι όπως πάντα την τρόικα, οι ημέτεροι αντιπρόσωποι της κρατικοδίαιτης ελληνικής ολιγαρχίας (και όχι των ψηφοφόρων τους στους οποίους υποσχέθηκαν δίκαιη λιτότητα και ανάκαμψη) χαρίζουν ψηφοθηρικά μέρος του πρωτογενούς λογιστικού πλεονάσματος που προέκυψε με τα γνωστά μέσα και το αίμα των επιχειρούντων, "ξεχνώντας" τα ταμεία που καταρρέουν υπ΄ευθύνη τους και αρνούμενοι να δεχτούν οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από τις λογικές και πρακτικότατες λύσεις που όλες οι συλλογικότητες, οι θεσμικοί εκπρόσωποι και οι ομάδες των ανασφάλιστων μαζί με όλα σχεδόν τα αντιπολιτευόμενα κόμματα έχουν συμφωνήσει  -γιατί; Γιατί προφανώς η υγιής επιχειρηματικότητα δεν είναι στα σχέδιά τους.

Οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν έχουν ιατρική περίθαλψη όταν στο ΙΚΑ αυτή ανανεώνεται με 50 ένσημα για ένα χρόνο! Έχουν πληρώσει δεκάδες χιλιάδες ευρώ ήδη και βρίσκονται στα δικαστήρια κατηγορούμενοι με φυλάκιση και απειλούμενοι με κατασχέσεις επειδή δεν μπορούν να αντέξουν ΑΛΛΟ τον ζυγό των παράλογων αυθαίρετων χρεώσεων (ανωτάτης κατηγορίας ...super lux σε οποιαδήποτε ιδιωτική ασφάλιση).

Έχουν θεμελιώσει ΝΟΜΙΚΑ τις θέσεις και τα αιτήματά τους (πχ γνωμοδότηση Μανιτάκη) αλλά οι συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι (πχ Β. Κορκίδης ΕΣΕΕ) προτιμούν να κατέβουν για ευρωβουλευτές με τα υπεύθυνα για την κατάντια του ταμείου τους κόμματα (εδώ ΝΔ) παρά να μηνύσουν τον ΟΑΕΕ για τις παρανομίες του και να διασώσουν τους εντολείς τους από έστω την ποινικοποίηση των άδικων οφειλών...
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες προσφεύγουν πλέον μαζικά στα δικαστήρια κατά του ΤΕΒΕ/ΟΑΕΕ με ομάδες και συλλόγους που έχουν φτιάξει και σε λίγο και στο ευρωπαϊκό δικαστήριο - τέτοιες διατάξεις και διώξεις δεν ισχύουν σε καμιά ευρωπαϊκή χώρα! 
Τώρα θα κατέβουν και στους δρόμους, με ή χωρίς τους συνδικαλιστές εκπροσώπους τους στην διοίκηση του ΟΑΕΕ (5 στα 12 μέλη του ΔΣ - μερικοί ήδη παραιτούνται μερικοί όχι) που ξεφούσκωσαν τις περασμένες κινητοποιήσεις ελέγχοντάς τις. Ξεκινούν από την Θεσσαλονίκη και τον Λευκό Πύργο στις 4 Μαΐου, Κυριακή και θα ακολουθήσουν παρόμοια συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα.
Θα δράσουν τέλος και ως ψηφοφόροι: μαύρο στα κόμματα που στέκονται ενάντια ή αδιάφορα στην καταστροφή της ελληνικής επιχειρηματικότητας, της ελεύθερης δραστηριότητας των επαγγελματιών από τα αυταρχικά χαράτσια και την αφαίρεση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των αυτοαπασχολούμενων ασφαλισμένων και των οικογενειών τους. 
Στην ποινικοποίηση της αδυναμίας να ανταποκριθούν σε παράνομα και καταχρηστικά ύψη εισφορών που καθορίζονται με φασιστικό τρόπο. 
Στις φυλακίσεις και τις κατασχέσεις περιουσιών από την "λαϊκή δεξιά" της ΝΔ και την "κεντροαριστερά" του ΠΑΣΟΚ/Ελιάς. 

Ως εδώ: Το τσουνάμι μόλις ξεκίνησε!

Κυριακή 27 Απριλίου 2014

Μια αδιέξοδη πολιτική (άνισης) λιτότητας χωρίς αναπτυξιακές, δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις (#Και ρεκόρ 22% μείωση κόστους εργασίας -Και πάτοι στην ανταγωνιστικότητα!)

Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ελλάδα: τρεις χώρες, δύο πολιτικές
του Βαγγέλη Παπαβασιλείου
Επιτυχία ή αποτέλεσμα της απουσίας αναγκαίων μεταρρυθμίσεων το πρωτογενές πλεόνασμα;

του Κώστα Καλλίτση από την Καθημερινή

Η Ιρλανδία μπήκε σε πρόγραμμα προσαρμογής τον Νοέμβριο 2010, που συνοδευόταν από χρηματοδότηση 85 δισ. ευρώ – ίση με το 58% του ΑΕΠ. Στα τέλη του 2013 βγήκε από το πρόγραμμα. Στα τρία χρόνια εφαρμογής του προγράμματος, το ιρλανδικό ΑΕΠ αυξήθηκε 1,7%, οι επενδύσεις αυξήθηκαν 8,3%, η ανεργία μειώθηκε από το 14,7% στο 13,1% και οι ιρλανδικές εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 12,6%. Η Πορτογαλία μπήκε σε πρόγραμμα τον Απρίλιο 2011, με χρηματοδότηση 78 δισ. ευρώ –ί ση με το 46% του ΑΕΠ. Στις 5 Μαΐου θα βγει από το πρόγραμμα. Στα τρία χρόνια εφαρμογής του, το ΑΕΠ μειώθηκε 3,4%, οι επενδύσεις 19,2%, η ανεργία αυξήθηκε 4,5 μονάδες από το 12% στο 16,5% αλλά οι εξαγωγές αυξήθηκαν 24,6%. Οι δύο λαοί πέρασαν δύσκολες ώρες αλλά τα κατάφεραν. Οι οικονομίες τους ανασυγκροτήθηκαν, δεν σωριάστηκαν σε ερείπια. Οι δύο χώρες στάθηκαν στα πόδια τους.

Η Ελλάδα είχε μπει σε πρόγραμμα τον Μάιο 2010, συνοδευόμενο με χρηματοδότηση 110 δισ. ευρώ. Προβλεπόταν ότι το 2012 θα άρχιζε η ανάκαμψη, ότι η ανεργία δεν θα ξεπερνούσε το 14,8%, το χρέος θα έφτανε μέχρι το 149% του ΑΕΠ και η χώρα θα έβγαινε στις αγορές το 2013. Η εξέλιξη ήταν διαφορετική. Το πρόγραμμα ναυάγησε, η χώρα σύρθηκε σε «κούρεμα» του χρέους (κυρίως, σε «κούρεμα» των κεφαλών των ιθαγενών...) και μπήκε σε δεύτερο πρόγραμμα, με νέα δανειοδότηση 130 δισ. με χαμηλό επιτόκιο. Συνολικά, χρηματοδοτηθήκαμε με 220 δισ. ευρώ περίπου – όσο το 125% του ΑΕΠ. Και τι πετύχαμε αυτά τα χρόνια; Το ΑΕΠ μειώθηκε πάνω από 22% (τώρα, 50 δισ. μικρότερο από το 2009), η ανεργία εκτινάχθηκε από 9,5% σε 27,3%, οι επενδύσεις μειώθηκαν 46%, οι εξαγωγές, μετά από αύξηση 6% το 2010 έμειναν στάσιμες και μετά άρχισαν να μειώνονται (-2,8% το τελευταίο 12μηνο), ενώ το χρέος ανέβηκε από 130% σε 177% του ΑΕΠ.

Τα στοιχεία (www.europa.eu/economy_finance) εμφανίζουν την Ελλάδα ως υπόδειγμα αποτυχίας σε σχέση με τους στόχους που είχαν τεθεί. Τι πήγε στραβά; Αυτό που πήγε λάθος με την Ελλάδα, γράφει ο Ντανιέλ Γκρος (What makes Greece special? ) - δεν ήταν η δημοσιονομική προσαρμογή. Αντιθέτως -τονίζει- η λιτότητα ήταν υπερβολικά επιτυχής (και επώδυνη), αλλά ήταν ο λάθος στόχος. 
Ο σημαντικός στόχος έπρεπε να είναι η αύξηση των εξαγωγών. Η Ελλάδα απέτυχε γενικώς, επειδή απέτυχε σε αυτό. Οι ελληνικές εξαγωγές, που πριν από λίγα χρόνια ήταν ίσες με της Πορτογαλίας, μειώνονται. Η ισορροπία που επετεύχθη στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας οφείλεται μόνο και μόνο στη μείωση των εισαγωγών. Χωρίς αύξηση των εξαγωγών, όμως, δεν υπάρχει διατηρήσιμη ανάκαμψη. Και ο Γκρος, σύμβουλος των ευρωπαϊκών θεσμών, τονίζει: Μη εξαγωγές=μη μεγέθυνση=μη βιώσιμο χρέος.
Γιατί απέτυχε σε αυτό; Γιατί, η ανταγωνιστικότητα μιας χώρας –γράφει ο Λορέντζο Σμάγκι (Austerity, European Democracies against the Wall), έως το 2012 μέλος της διοίκησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας- εξαρτάται από πολλά. Για να τη βελτιώσεις πρέπει να μεταρρυθμίσεις το κράτος, τη δικαιοσύνη, να πατάξεις τη διαφθορά, να φροντίσεις την έρευνα, να ανοίξεις τις κλειστές αγορές, να στηρίξεις μια νέα επιχειρηματικότητα, κόντρα στην κρατικοδίαιτη
Στην Ελλάδα -εκτιμά ο Σμάγκι- η προσαρμογή απέτυχε γιατί το βάρος έπεσε στη λιτότητα χωρίς μεταρρυθμίσεις. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα είτε δεν είχε τη δύναμη να τις κάνει είτε τις υπονόμευε, όπως έκανε -σχολιάζει- η τότε αντιπολίτευση, το 2010-2012, πολεμώντας την κυβέρνηση Παπανδρέου.

Αλλά αυτά δεν τα λένε μόνο οι ξένοι γνώστες των πραγμάτων. 
Το 2013 κατεγράφη ο υψηλότερος ρυθμός μείωσης των μισθών κατά την τελευταία 4ετία λέει η Τράπεζα της Ελλάδος (Εκθεση του διοικητή), με αποτέλεσμα η ...

Το κόλπο με το ΦΠΑ (#ένα ανούσιο προεκλογικό πυροτέχνημα)

του Βαγγέλη Παπαβασιλείου
Θα ισχύει μόνο για όσους δεν το έχουν ανάγκη

από το the press project
Πριν από λίγες ημέρες ο Αντώνης Σαμαράς σε τηλεοπτικό του διάγγελμα ανακοίνωσε ότι στο εξής οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα υποβάλλουν ΦΠΑ μόνο όταν θα το εισπράττουν. Δηλαδή, όχι ακριβώς στο εξής και όχι όλοι.
Το τηλεοπτικό show που στήθηκε αφορούσε μια αλλαγή που θα ερχόταν "από το φθινόπωρο" και είναι προφανές ότι εντάσσεται στην προεκλογική καμπάνια του Success Story της Νέας Δημοκρατίας. Ακόμα και έτσι όμως το μέτρο είναι απαραίτητο και θα έπρεπε να έχει υιοθετηθεί από την αρχή της κρίσης αφού η δυσλειτουργία της αγοράς έχει οδηγήσει χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις στα όρια της κατάρρευσης (και άλλες τόσες σε λουκέτα).

Σήμερα που ήρθαν στο φως οι λεπτομέρειες του μέτρου όμως αποδείχτηκε ότι όλη η υπόθεση δεν αποτελεί τίποτα άλλο από ένα ανούσιο προεκλογικό πυροτέχνημα αφού, όπως και τα δάνεια των τραπεζών, θα ισχύει μόνο για όσους δεν το έχουν ανάγκη.

Διαβάζοντας τους όρους που θα πρέπει να πληρούν οι επιχειρήσεις προκειμένου να ενταχτούν στο πρόγραμμα μαθαίνουμε ότι σε αυτό δεν μπορούν να ενταχτούν όσες δεν έχουν υποβάλλει όλα τα ΦΠΑ τα τελευταία δύο χρόνια. Δηλαδή θα μπορούν να επωφεληθούν μόνο όσοι δεν είχαν πρόβλημα στα χρόνια της κρίσης και σίγουρα όχι αυτοί που έχουν χτυπηθεί από τις χρεοκοπίες των προμηθευτών και συνεργατών τους.

Σε άλλο σημείο διαβάζουμε ότι στο πρόγραμμα δεν μπορούν να ενταχτούν επιπλέον οι επιχειρήσεις που δεν έχουν συμπληρώσει ένα ολόκληρο χρόνο λειτουργίας

Δηλαδή το κράτος που κατά την ομολογία του πρωθυπουργού απαιτούσε παράλογα ποσά από επαγγελματίες που δεν τα είχαν εισπράξει θα συνεχίσει να απαιτεί αυτά τα ποσά για τουλάχιστον 12 μήνες.


Πηγή thepressproject

Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Σταύρος Τσακυράκης (Ποτάμι): οι τεκμηριωμένες αντιρρήσεις διεθνώς για τον υπολογισμό του ελληνικού πρωτογενούς πλεονάσματος δεν συζητήθηκαν διόλου

Τα επικοινωνιακά παιγνίδια του Μαξίμου που κρύβουν την δύσκολη πραγματικότητα

του Βαγγέλη Παπαβασιλείου
 Η αβάσταχτη ελαφρότητα της κυβέρνησης
Ειλικρινά, σηκώνω τα χέρια ψηλά. Δεν μπορώ να παρακολουθήσω αυτό που γίνεται με τη δήθεν επικαιρότητα και τα όσα προκύπτουν ως "ζητήματα αιχμής" στη δημόσια συζήτηση. Το ένα θέμα διαδέχεται το άλλο με απίστευτη ταχύτητα και ένταση. Ξεσπά ορμητικά, με τις συνήθεις κορώνες και μεγαλοστομίες, για να σβήσει πριν καλά-καλά περάσει το 24ωρο. Αμφιβάλω αν υπάρχει άλλη χώρα που να παρουσιάζονται οι ειδήσεις με τόσο επιφανειακό τρόπο.
Ας θυμηθούμε τη διαδοχή μερικών πρόσφατων γεγονότων. Το μέγα σκάνδαλο της υπόθεσης Μπαλτάκου, η επανεμφάνιση της τρομοκρατίας με το αυτοκίνητο-βόμβα έξω από την Τράπεζα της Ελλάδος «έπαιξαν» στο ίδιο επίπεδο με το άρθρο του Νίκου Δήμου, τα προβλήματα του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ, τα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ. Πολύ μελάνι χύθηκε, όλοι μίλησαν για όλα και δεν έμεινε τίποτα ουσιαστικό από τη συζήτηση. Κάποια θέματα, όπως είναι οι τεκμηριωμένες αντιρρήσεις διεθνώς για τον υπολογισμό του ελληνικού πρωτογενούς πλεονάσματος δεν συζητήθηκαν διόλου.

Δεν είναι άγνωστη αυτή η τακτική. Τα τελευταία χρόνια πυροτεχνήματα και κραυγές στρέφουν τη δημόσια συζήτηση μακριά από τα πραγματικά θέματα, τα οποία πρέπει να αναδείξουμε και να συζητήσουμε· ειδικά τα θέματα που δεν βολεύουν την κυβέρνηση ενόψει εκλογών. Διότι τη Νέα Δημοκρατία δεν βολεύει να μιλήσουμε ούτε για την οικονομία με τις μειούμενες εξαγωγές, ούτε για τις λειψές μεταρρυθμίσεις, ούτε για τη σωστή λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και των θεσμών.

Όσο κι αν η Νέα Δημοκρατία επιχειρεί να μας παρουσιάσει ως αποκλειστικά δικό της άθλο και επίτευγμα προσωπικό του Αντώνη Σαμαρά την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η πρόοδος που σημειώθηκε είναι το αποτέλεσμα ενός ολόκληρου λαού, το προϊόν των θυσιών όλων των Ελλήνων που με όλα τα μέτρα που έχουν υποστεί, δίκαια και άδικα, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, συνέβαλαν στην επίτευξη μιας σχετικής δημοσιονομικής ισορροπίας.

Κακώς λοιπόν ο πρωθυπουργός και οι συν αυτώ επιχαίρουν με ξένα κόλλυβα. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει ούτε τα συντρίμμια που άφησε το 2009 η κυβέρνηση της ΝΔ στην οποία συμμετείχε ο κ. Σαμαράς, ούτε τις κορώνες «δεν θα συναινέσω στο λάθος του Μνημονίου», ούτε τα Ζάππεια και τα 18 δις ισοδύναμα που είχε εφεύρει. Στην πραγματικότητα εφάρμοσε όσα ξόρκιζε και τα αποτελέσματα για τα οποία επαίρεται θα μπορούσαν να είχαν επέλθει πιο γρήγορα και πιο ανώδυνα για τον τον ελληνικό λαό.

Ο κύριος Σαμαράς δεν δικαιούται να ομιλεί για δήθεν επιτυχίες και μεταρρυθμίσεις, όταν ο ίδιος συνεχίζει να βλέπει το κράτος ως λάφυρο του κομματικού στρατού του. Παρά τη σαρωτική κρίση, που δεν άφησε τίποτα όρθιο, η κυβέρνηση λειτουργεί με την νοοτροπία του παρελθόντος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι κομματικοί διορισμοί ανθρώπων που θα έπρεπε να πάνε στα σπίτια τους. Ας μας υποδείξει κάποιος μία μεταρρύθμιση τον τελευταίο καιρό. Έχουμε μια κυβέρνηση που ξηλώνει ό,τι θετικό είχε γίνει τα τελευταία χρόνια, όπως για παράδειγμα το opengov ή τον Καλλικράτη, ή την ενιαία φορολόγηση όλων των εισοδημάτων ανεξαρτήτως πηγής.

Την ίδια στιγμή που το επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου σκορπίζει παραπολιτικά σχόλια για τις "εντολές Σαμαρά" -αυτές που έχουν υποκαταστήσει τη λειτουργία των θεσμών, της Δημόσιας Διοίκησης και του κράτους- ο πρωθυπουργός έχει να επιδείξει ως μοναδικό του επίτευγμα τη λιγότερη δημοκρατία: δεν γίνονται ...

Για ένα ελληνικό New Deal - 2 (#και όμως, υπάρχει λύση για την ανεργία)

Και όμως, υπάρχει λύση για την ανεργία


του Γιώργου Ιωαννίδη*

Γνωρίζουμε ότι η χώρα μας διατηρεί το θλιβερό πρωτείο του υψηλότερου ποσοστού ανεργίας στην Ευρωζώνη το οποίο προσεγγίζει το 30%. Δεν χρειάζεται, επίσης, να επιχειρηματολογήσουμε επί μακρόν για το ότι δεν υπάρχει οικονομία που να θεωρείται σταθεροποιημένη με τόσο υψηλό ποσοστό ανεργίας.

Παρά ταύτα, τα μέτρα που προτείνονται από την κυβέρνηση για την καταπολέμηση της ανεργίας δεν διαφέρουν σε τίποτα από όσα εφαρμόζονται τα τελευταία 15 χρόνια, δηλαδή δεν ανταποκρίνονται στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία και αγορά εργασίας.
Εξαιρώντας τις απόψεις των φονταμενταλιστών του ανύπαρκτου "τέλειου και ανόθευτου ανταγωνισμού", που θέλουν την ανεργία να μειώνεται μέσα από την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων ή/και μέσω της περαιτέρω μείωσης των μισθών, όλοι οι υπόλοιποι συμφωνούν ότι η μείωση της ανεργίας απαιτεί επενδύσεις και υποστήριξη της επιχειρηματικότητας. Βέβαια, αν η διαπίστωση αυτή μοιάζει προφανής, δεν είναι καθόλου προφανές πώς η ελληνική δημόσια διοίκηση θα αποτελέσει στήριγμα για την κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνη επιχειρηματικότητα.
Δυστυχώς, όμως, τα προβλήματα σήμερα δεν σταματούν εκεί. Οι ιδιωτικές επενδύσεις δεν θα μπορέσουν να μειώσουν την ανεργία τόσο και όσο γρήγορα απαιτείται, αφενός διότι το εργασιακό τους αποτύπωμα παρουσιάζει πάντα μια χρονική υστέρηση, αφετέρου διότι οι ιδιωτικές επενδύσεις κατακρημνίστηκαν λόγω της ύφεσης και θα χρειαστούν χρόνο ώστε να ανακάμψουν (17,8 δις ευρώ το 2013 έναντι 44,2 δις το 2008). Μοιάζει να βρισκόμαστε μπροστά σε ένα αδιέξοδο. Δεν είναι όμως έτσι.

Την τελευταία διετία στο Παρατηρητήριο Οικονομικών και Κοινωνικών Εξελίξεων του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ δύο διαφορετικές ερευνητικές ομάδες έχουν καταπιαστεί με το ίδιο περίπου πρόβλημα: πώς μπορεί να μειωθεί γρήγορα το ποσοστό ανεργίας και τι απαιτεί μια τέτοια παρέμβαση; Η πρώτη ομάδα είναι εγχωρία, η δεύτερη εδρεύει στο διεθνώς αναγνωρισμένο Levy Institute της Νέας Υόρκης. Τα αναλυτικά αποτελέσματα της έρευνας θα παρουσιαστούν εντός των επομένων μηνών, αλλά κάποια προκαταρκτικά πορίσματα μπορούν να παρουσιαστούν από τώρα.[1]
Η απάντηση στο ερώτημα εάν η ανεργία μπορεί να μειωθεί άμεσα είναι ένα απερίφραστο "ναι". Ναι, είναι και οικονομικά εφικτό και ρεαλιστικό να τεθεί ως στόχος η μείωση του ποσοστού ανεργίας κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες εντός των επόμενων τριών ετών. Θα περιοριστώ στα οικονομικά στοιχεία της πρότασης.
Η μείωση του ποσοστού ανεργίας κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες απαιτεί τη δημιουργία περίπου 500.000 θέσεων εργασίας στο σύνολο της οικονομίας.

Δεδομένων των πολλαπλασιαστών απασχόλησης της ελληνικής οικονομίας, η επίτευξη του στόχου απαιτεί την ενεργοποίηση ενός προγράμματος απασχόλησης 350.000 θέσεων εργασίας. Οι υπόλοιπες 150.000 θέσεις θα δημιουργηθούν από τον ιδιωτικό τομέα ως αποτέλεσμα της αύξησης της ζήτησης που θα προκαλέσει το επιπλέον εισόδημα των νοικοκυριών (αυτή είναι η δευτερεύουσα απασχόληση του πολλαπλασιαστή απασχόλησης του προγράμματος). Επισημαίνεται ότι αυτή η εκτίμηση δεν περιλαμβάνει τις θέσεις εργασίας που θα δημιουργήσει ο ιδιωτικός τομέας ούτως ή άλλως (δηλαδή εάν δεν υπήρχε το πρόγραμμα).

Για τη χρηματοδότηση του προγράμματος απαιτούνται περίπου οκτώ (8) δις ευρώ σε βάθος πενταετίας. Τα τρία (3) δις θα προέλθουν από το ίδιο το πρόγραμμα, δηλαδή από τα αυξημένα φορολογικά έσοδα λόγω της ενίσχυσης οικονομικής δραστηριότητας που θα προκαλέσει το πρόγραμμα απασχόλησης (τα έσοδα αυτά αφορούν κυρίως έσοδα ΦΠΑ από την αυξημένη κατανάλωση και δευτερευόντως φορολόγηση κερδών). Επιπλέον δύο (2) δις θα προέλθουν από τα χρήματα που ούτως ή άλλως θα δαπανήσουμε για προγράμματα απασχόλησης την ίδια περίοδο (βάσει του νέου ΕΣΠΑ).

Για την κάλυψη των υπόλοιπων τριών (3) δις η βασική ιδέα είναι απλή. Να υπάρξει ρύθμιση βάσει της οποίας κάθε ευρώ που προέρχεται από την ...

Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

H Wall Street Journal για το πρωτογενές πλεόνασμα: "Και άλλα greek statistics;"

Η Wall Street Journal αμφισβητεί το πλεόνασμα και ειρωνεύεται την Κομισιόν
του Βαγγέλη Παπαβασιλείου

από το topontiki.gr

«Και άλλα greek statistics», αναρωτιέται η Wall Street Journal (εδώ) έπειτα από την επιβεβαίωση των στοιχείων για το πρωτογενές πλεόνασμα.
Όπως επισημαίνει το δημοσίευμα, πολλοί θα πανηγυρίσουν με το άκουσμα του πρωτογενούς πλεονάσματος των 1,5 δισ. ευρώ που ανακοίνωσε η Κομισιόν, το οποίο ξεπερνά το στόχο και ανοίγει το δρόμο για την ελάφρυνση του χρέους μέσα στη χρονιά. 
«Ζήτω!, θα πουν πολλοί: Η Αθήνα έπιασε επιτέλους τους δημοσιονομικούς στόχους της, έπειτα από χρόνια στα οποία αδυνατούσε να ευθυγραμμιστεί με τους στόχους της λιτότητας», σημειώνει η Wall Street Journal.«Αλλά κάντε ένα βήμα πίσω και κοιτάξτε πιο προσεκτικά: Κάτι δεν πάει σωστά. Πραγματικά, η υπηρεσία στατιστικών στοιχείων της ΕΕ, η Eurostat, ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι η Ελλάδα είχε δημοσιονομικό έλλειμμα 23 δισ. ευρώ το 2013 και ξόδεψε 7,2 δισ. ευρώ για τις πληρωμές τόκων. Αυτό σημαίνει ότι το πρωτογενές ισοζύγιο -υπό τον ορισμό που ευρέως χρησιμοποιούν οι οικονομολόγοι και η ίδια η Eurostat- εμφανίζει έλλειμμα 16 δισ. ευρώ ή 8,7% του ΑΕΠ της Ελλάδας.

Εκπρόσωπος της Eurostat είπε πως το μέγεθος της Κομισιόν για το πρωτογενές πλεόνασμα περιλαμβάνει προσαρμογές στον ορισμό της Eurostat, αλλά δήλωσε πως δεν γνωρίζει ακριβώς ποιες είναι αυτές, και παρέπεμψε τους δημοσιογράφους στον εκπρόσωπο της Κομισιόν, Simon O’Connor».
Ο οποίος έδωσε τις λεπτομέρειες: 

  • «Πρώτον, εξαιρέσαμε τις δαπάνες των τόκων της τάξης του 4% του ΑΕΠ». Αυτό, όπως εξηγεί η Wall Street Journal, ευθυγραμμίζεται με το γενικό ορισμό του πρωτογενούς πλεονάσματος.
  • «Δεύτερον, εξαιρέσαμε αρκετά ειδικά μεγέθη, κυρίως για να αποτυπώσουμε καλύτερα τη βαθύτερη δομική δημοσιονομική θέση. Για το 2013, οι προσαρμογές αυτές ισοδυναμούν στο 9,5% του ΑΕΠ και αποτελούν κυρίως το έκτακτο κόστος της στήριξης του τραπεζικού κλάδου, το οποίο ανήλθε στο 10,8% του ΑΕΠ, καθώς και την επιστροφή των κερδών που έβγαλαν οι χώρες μέλη της Ευρωζώνης από τα ελληνικά ομόλογα, που αντιστοιχούν στο 1,5% του ΑΕΠ.

Έτσι, καταλήγουμε σε πρωτογενές πλεόνασμα 0,8% του ΑΕΠ», προσθέτει ο O'Connor.

Όταν ερωτήθηκε εάν η μεθοδολογία αυτή έχει εφαρμοστεί και σε κάποια άλλη χώρα μέλος της ΕΕ, ο εκπρόσωπος της Κομισιόν απάντησε στη WSJ: «Όχι, ο ορισμός αφορά κάθε χώρα ξεχωριστά».


*Το δημοσίευμα της Wall Street Journal :  http://blogs.wsj.com/brussels/2014/04/23/greek-primary-surplus-statistics-troika-edition/?KEYWORDS=greece

Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Η αγανάκτηση στην κάλπη (#θα τρίβουν τα μάτια τους)

Η μεγάλη έκπληξη αυτών των εκλογών!

του Θανάση Μαυρίδη από το capital.gr
του Βαγγέλη Παπαβασιλείου
Το 2012 οι δημοσκόποι και οι σύμβουλοι επικοινωνίας ανησύχησαν σοβαρά ότι πλησίαζε η ώρα να αλλάξουν επάγγελμα. Το 2014 μπορεί να αποδειχτεί ότι έχουν ήδη καθυστερήσει πολύ σε αυτή τους την απόφαση. Το πιο πιθανό σενάριο στις επικείμενες ευρωεκλογές είναι να διαψευστούν πανηγυρικά όλα τα σενάρια! Θα είναι ο θρίαμβος ενός κινήματος διαμαρτυρίας που ξεκίνησε την επομένη του Καστελλόριζου...
Προσέξτε το αποτέλεσμα της "ψηφοφορίας" του Capital.gr για τις ευρωεκλογές. Το 41% των αναγνωστών απαντά ότι το βασικό του κριτήριο για την επιλογή του στην κάλπη είναι η... αποδόμηση της κυβερνητικής σταθερότητας! Τι σημαίνει αυτό; Ότι 4 στους δέκα συμπολίτες μας σκέφτονται πως θα κάνουν ζημιά στο σύστημα. Είναι τόσο θυμωμένοι με όσα τους έχουν συμβεί που δεν τους ενδιαφέρει κάτι άλλο.

Η ψηφοφορία του Capital.gr δεν είναι ένας επιστημονικός τρόπος μέτρησης. Δείχνει όμως τάσεις. Για παράδειγμα, πριν τις εκλογές του 2012 οι αντίστοιχες ψηφοφορίες έδειχναν την καθίζηση των παραδοσιακών κομμάτων και την ανάδειξη νέων δυνάμεων, όπως η Χρυσή Αυγή.

Ότι ο κόσμος είναι θυμωμένος είναι γνωστό. Αυτό που ίσως δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί εκεί στις παρυφές της εξουσίας είναι το πόσο θυμωμένος είναι. Και μέχρι που είναι αποφασισμένος να φτάσει για να εκφράσει αυτή του την οργή.

Δεν είμαστε από εκείνους που υποστηρίζουν ότι ο λαός έχει πάντα δίκιο. Από την άλλη πλευρά, μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι οι άνθρωποι που μιλούν στο κοινοβούλιο εξ ονόματος των πολιτών δεν εκφράζουν στο ελάχιστο τον προβληματισμό που αναπτύσσεται στην κοινωνία. Είναι απίστευτο, αλλά φαίνεται να μιλάμε για δύο παράλληλους κόσμους. Υπό αυτές τις συνθήκες είναι φυσικό να σημειωθούν μεγάλες "εκπλήξεις" στην κάλπη.
Το σημαντικό σε σχέση με το παρελθόν είναι ότι ο κόσμος είναι απελευθερωμένος από διλήμματα του τύπου δεξιά - αριστερά. Επίσης, δεν αντιλαμβάνεται εύκολα την έννοια του εθνικού συμφέροντος, από την ώρα που η ίδια η πολιτεία συμπεριφέρεται στους πολίτες ως εχθρικός στρατός κατοχής.
Για παράδειγμα ας πάρουμε το πρόβλημα του ΟΑΕΕ. Περισσότεροι από 300.000 συμπολίτες μας είναι όμηροι της σκληρής γραφειοκρατίας των κρατιστών. Απειλούνται ακόμη και με φυλακή, επειδή βρέθηκαν σε προφανή αδυναμία να εκπληρώσουν τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις. Είναι καταχρεωμένοι, δίχως ελπίδα άμεσης επαγγελματικής αποκατάστασης και δίχως ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Κι όμως! Ο νόμος της σιωπής έχει πνίξει το δίκιο τους. 
Μιλάμε για 300.000 - 800.000 ψήφους. Αυτοί από μόνοι τους είναι πιθανόν να μας κάνουν να τρίβουμε τα μάτια μας από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Θέλετε άλλο παράδειγμα; Δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας προσθέτονται κάθε μήνα στον μακρύ κατάλογο εκείνων που αδυνατούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους στην εφορία. Ανήκουν κατά κανόνα στον λεγόμενο αστικό χώρο. Η κυβέρνηση στήριξε την πολιτική της για το πρωτογενές πλεόνασμα στην δική τους πλάτη. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά οι κρατικοί φορείς τους αντιμετώπισαν σαν να επρόκειτο για εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου.

Γιατί; Διότι πολλοί απ΄ αυτούς δεν μπόρεσαν να σηκώσουν το δυσβάστακτο φορτίο που τους επέβαλλαν. Δεν άντεξαν τα γαϊδούρια και έσκασαν στην διαδρομή. Τόσο απλά! Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι που για ολόκληρες δεκαετίες πότισαν με τον ιδρώτα τους και τους φόρους τους την μηχανή της ελληνικής Οικονομίας, σήμερα έχουν καταδικαστεί ως απόκληροι. Γιατί; Μήπως διότι έκλεψαν; Ή θεωρήθηκαν υπαίτιοι της σημερινής μας δυστυχίας; 
Όχι! Καταδικάστηκαν σε θάνατο διότι δεν μπόρεσαν να δώσουν άλλο. Τιμωρούνται εξαιτίας της αδυναμίας τους. Πως λέτε να αντιδράσουν αυτοί οι άνθρωποι στην κάλπη;

Πηγή: www.capital.gr

Τρίτη 22 Απριλίου 2014

Για ένα ελληνικό New Deal (#απαραίτητο εδώ και τώρα για την αξιοποίηση των αναπόφευκτων επόμενων αναδιαρθρώσεων του χρέους)



Για την ταυτόχρονη αντιμετώπιση της ανεργίας, της ύφεσης και του χρέους

του Γιώργου Ιωαννίδη, οικονομολόγου* 
Μας χρειάζεται μία κιβωτός απασχόλησης που θα αποκλιμακώσει άμεσα το ποσοστό ανεργίας, έως ότου αρχίσουν να αποδίδουν οι επενδύσεις, και που ταυτόχρονα θα δώσει ώθηση στην εσωτερική ζήτηση, που και αυτή ευνοεί τις επενδύσεις. Μία κιβωτός απασχόλησης που θα δημιουργήσει δουλειές για τους νέους ανθρώπους. Δουλειές που θα είναι χρήσιμες για την κοινωνία, προωθητικές για την οικονομία και δημιουργικές για τους ίδιους.
Το ζήτημα του χρέους

Είναι κοινή πλέον παραδοχή ότι η υφιστάμενη δομή του ελληνικού χρέους δεν είναι βιώσιμη. Αφενός διότι απαιτούνται πολύ υψηλές δαπάνες εξυπηρέτησης για τα επόμενα δύο έτη (2014-2015), αφετέρου διότι προβλέπονται υπέρογκες δαπάνες για την περίοδο μετά το 2020 (βλ. πίνακα 1). 

Τα παραπάνω οδηγούν στην κοινή παραδοχή όλων των πολιτικών δυνάμεων ότι απαιτείται κάποιου τύπου αναδιάρθρωση του χρέους. Εάν θα είναι κούρεμα, μετακύλιση ή ό,τι άλλο, είναι μια σημαντική πλην όμως τεχνική συζήτηση.


Όπως και να έχει, οι διεθνείς συσχετισμοί υποδεικνύουν ότι η αναμενόμενη αναδιάρθρωση δεν θα είναι η τελευταία. Το πιο πιθανό είναι ότι το ζήτημα του χρέους θα συνεχίσει να μας απασχολεί για πολλά χρόνια. 

Με αυτό το δεδομένο, η ελληνική κυβέρνηση αντί να επιδιώξει κάποιου τύπου «τελική λύση» –που δεν πρόκειται να έλθει– είναι καλύτερο να στοχεύσει στη μεγιστοποίηση του αναπτυξιακού αποτελέσματος της αναδιάρθρωσης. Δηλαδή, πρέπει να στοχεύσει στην ελαχιστοποίηση των δαπανών εξυπηρέτησής του χρέους κατά την επόμενη πενταετία προκειμένου να απελευθερωθούν πόροι για επενδύσεις και δημιουργία θέσεων εργασίας. Έτσι σε λίγα χρόνια, όταν αισίως η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας θα είναι καλύτερη, η επόμενη κυβέρνηση να μπορέσει να διαπραγματευτεί μια νέα αναδιάρθρωση από καλύτερη θέση.




Πίνακας 1: Δαπάνες εξυπηρέτησης χρέους, 2013-2030
Έτος
Χρεολύσια
(δις €)
Τόκοι
(δις €)
Σύνολο
(δις €)
2013
12,9
5,9
18,8
2014
24,9
6,0
30,9
2015
16,0
5,9
21,9
2016
7,1
6,0
13,1
2017
7,5
6,4
13,9
2018
4,7
6,6
11,3
2019
9,9
6,6
16,6
2020
7,1
6,4
13,4
2021
7,2
11,0
18,1
2022
8,9
24,5
33,4
2023
11,2
17,6
28,7
2024
10,9
13,6
24,5
2025
8,8
9,0
17,8
2026
8,6
8,6
17,2
2027
8,5
8,2
16,7
2028
8,1
7,8
15,8
2029
7,3
7,3
14,6
2030
7,3
6,9
14,2
Πηγή: ΟΔΔΗΧ
Το ζήτημα της ανάπτυξης

Προκειμένου όμως να έλθει η ανάπτυξη πρέπει να αλλάξει και η φυσιογνωμία της οικονομικής πολιτικής. Η ακολουθούμενη πολιτική αντιμετωπίζει δύο σημαντικά προβλήματα. Κατ’ αρχήν, επιδιώκει την παραγωγή πρωτογενούς πλεονάσματος μέσα από μία πολιτική λιτότητας χωρίς να δίνει καμία σημασία στις κοινωνικές συνέπειες (ανεργία, ύφεση, φτώχεια), κάτι που καθιστά αυτόματα το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής υφεσιακό και εχθρικό προς την κοινωνία. Κατά δεύτερο λόγο, η ακολουθούμενη πολιτική δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα της ανεργίας. Τέλος, το κύριο πρόβλημα της κυβερνητικής πολιτικής αφορά τις υπερβολικές εκτιμήσεις ως προς το ύψος των ιδιωτικών επενδύσεων.

Σε όλες τις ανεπτυγμένες οικονομίες ο κύριος όγκος των επενδύσεων είναι ιδιωτικές επενδύσεις. Ωστόσο, στην περίπτωση της Ελλάδας οι ιδιωτικές επενδύσεις έχουν καταβυθιστεί. Όπως βλέπουμε στον πίνακα 2,το ύψος των ιδιωτικών επενδύσεων το 2013 αναμένεται να διαμορφωθεί κοντά στα 17,8 δις ευρώ, έναντι 44,2 δις το 2008 (δηλαδή το τελευταίο έτος πριν την ύφεση). Αυτό σημαίνει ότι οι ιδιωτικές επενδύσεις μειώθηκαν κατά 59,6% και υπολείπονται κατά 136,3% του μέσου όρου των ιδιωτικών επενδύσεων της πενταετίας 2004–2009 που είναι μια περίοδος ήπιας ανάπτυξης.




Πίνακας 2: Εξέλιξη και ποσοστιαία μεταβολή ΑΕΠ και επενδύσεων (2004-2013)
ΣΥΝΟΛΟ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ
ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
τιμές
προηγ.
έτους
% μεταβολή
%
ΑΕΠ
τιμές
προηγ.
έτους
%
μεταβολή
%
ΑΕΠ
2008
53,35
-8,1%
24,0%
44,2
-10,1%
19,8%
2009
41,94
-27,2%
18,6%
32,6
-26,3%
14,4%
2010
38,51
-8,9%
17,5%
30,2
-7,4%
13,7%
2011
33,24
-15,9%
16,1%
26,7
-11,5%
12,9%
2012
26,54
-25,2%
13,6%
20,4
-23,6%
10,4%
2013
24,67
-7,6%
13,2%
17,8
-12,5%
9,5%
Μεταβολή
2008-2013
-53,8%
-59,7%
Πηγή: Κρατικοί Προϋπολογισμοί 2008-2013
Βάσει των παραπάνω, απαιτείται να γίνουν όλες οι δυνατές ενέργειες για την υποστήριξη της υπεύθυνης επιχειρηματικότητας και για την προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων, αλλά είναι απολύτως εξωπραγματικό να υποθέσουμε ότι από το 2014 και μετά οι ιδιωτικές επενδύσεις θα ...

Κυριακή 20 Απριλίου 2014

Το να χάνεις τις εκλογές, είναι το αποφασιστικότερο όπλο... (#και για το πρόβλημα του ΟΑΕΕ)

"Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος" 
...έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι - συγκυβέρνηση και τρόικα όμως, κάνουν την στρουθοκάμηλο και συνεχίζουν να σκοτώνουν την επιχειρηματικότητα σε μια ήδη κατεστραμμένη οικονομία που διψά για ρευστότητα, στραγγίζοντάς την όπου την βρουν...
Το να χάνεις τις εκλογές, είναι το αποφασιστικότερο όπλο... Συζητούν τώρα Βρούτσης και τρόικα, αλλά και πάλι - σχεδόν εμμονικά - σκέφτονται την μισή λύση: το ζήτημα είναι η σύνδεση εισφοράς με εισόδημα (και όλα τα άλλα να ρυθμιστούν βάσει αυτής) - χωρίς αυτήν τζάμπα ο "κόπος"...

Εκείνοι όμως, όμηροι της μαγικής εικόνας που πουλούν εν όψει των εκλογών για να επιβιώσει η συγκυβέρνηση, αρνούνται την πραγματικότητα της οικονομίας και παίζουν στον μαγικό τους αυλό το σκοπό "λεφτά υπάρχουν" - και συνεχίζουν να στέλνουν κατασχετήρια στην ελεύθερη επαγγελματικότητα/επιχειρηματικότητα, σαν τους χειρότερους κρατιστές δικτάκτορες, ποινικοποιώντας την αδυναμία αυτασφάλισης! 

Τόσο έχουν οι κρατικοδίαιτοι δημόσιοι υπάλληλοι της συγκυβέρνησης και της τρόικας σε εκτίμηση την ιδιωτική οικονομία, την ατομική πρωτοβουλία, την ελεύθερη οικονομία γενικά - δεν έχουν ιδέα από που έρχεται η ανάπτυξη (στην οποία ομνύουν), πως παράγεται ο πλούτος μιας κοινωνίας, πως δημιουργούνται θέσεις εργασίας. Το μόνο που γνωρίζουν είναι το χαράτσι - από την τουρκοκρατία μέχρι σήμερα δεν έμαθαν τα νέα του αναπτυγμένου κόσμου, των σύγχρονων κοινωνιών - έμειναν στο φεουδαρχικό ολιγαρχικό καθεστώς των κρατικοδίαιτων ελίτ. 

Ωραία... ας καταδιώξουν λοιπόν τους ελεύθερους επαγγελματίες για την αδυναμία τους να λειτουργήσουν σε μια κατεστραμμένη οικονομία χωρίς ρευστότητα (που το δικό τους σπάταλο κράτος δημιούργησε). Ας τιμωρήσουν τον επιχειρηματία που δεν έχει δουλειά και άρα επαρκές εισόδημα για να πληρώσει την εισφορά στον ΟΑΕΕ -που παραμένει με τα κριτήρια του 2008 ένας σημερινός κατώτερος μισθός! Ας συνεχίσουν να ενοχοποιούν την ιδιωτική πρωτοβουλία και την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα που πνίγεται στο περιβάλλον που εκείνοι επέβαλλαν - την έλλειψη ζήτησης. Κι ας αναζητήσουν φόρους με την μορφή εισφορών (γιατί περί αυτού πρόκειται) από τα θύματα της φοροκαταιγίδας, των χαρατσιών, των έκτακτων τελών και των φόρων υπέρ τρίτων. 

Τις εκλογές θα τις χάσουν και μόνο από τους ελεύθερους επαγγελματίες - ίσως μετά αναρωτηθούν για το αυτονόητο...
ΑΣ
"Όσον αφορά τη ρύθμιση «Νέα Αρχή», μόλις 25.557 ασφαλισμένοι δήλωσαν συμμετοχή από 1/7/2013 μέχρι 31/1/2014 και άλλοι 20.000 περίπου συμμετείχαν στην πάγια ρύθμιση. Με άλλα λόγια, μόλις 45.000 ασφαλισμένοι μπήκαν σε ρύθμιση σε ένα σύνολο 440.000 με χρέη στον ΟΑΕΕ, ποσοστό που μόλις αγγίζει το 8%. Τα δε χρέη που μπήκαν με τον τρόπο αυτό σε ρύθμιση δεν ξεπερνούν τα 253 εκατ. ευρώ σε σύνολο οφειλών 7,4 δισ. ευρώ, δηλαδή ούτε το 3,4%... 
Στο σημείο αυτό, όπως υπενθυμίζουν στελέχη του ΟΑΕΕ, πρέπει να τονιστεί ότι η ενημερότητα των 45.000 οφειλετών που μπήκαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στη ρύθμιση δεν σημαίνει ότι θα διατηρηθεί και στο μέλλον, γιατί, σε πολλές περιπτώσεις, οι ρυθμίσεις εκπίπτουν λόγω αδυναμίας των οφειλετών να συνεχίσουν την εξυπηρέτησή τους." 
(capital.gr από το άρθρο που ακολουθεί)

Ρύθμιση τριών σημείων για τη βόμβα του ΟΑΕΕ

Σε αναζήτηση συμφωνίας τριών σημείων, με αντιρρήσεις από την τρόικα

Από τους Δημήτρη Κατσαγάνη, Γιάννη Αγγέλη 

H χρονική σύμπτωση της έκδοσης των «πράξεων βεβαίωσης οφειλής» (που αποτελούν προ-κατασχετικό ειδοποιητήριο) 440.000 ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ με την εκλογική διαδικασία της 25ης Μαΐου έχει δημιουργήσει ένα εκρηκτικό πολιτικό κοκτέιλ, που υποχρεώνει την κυβέρνηση σε άμεση παρέμβαση.

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Κ», το ζήτημα αποκτά υψηλής στάθμης προτεραιότητα για το κυβερνητικό επιτελείο και οι «λύσεις» αναζητούνται σε ένα πλαίσιο συνεργασίας με τους φορείς των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών.

Προτάσεις έχουν κατατεθεί από όλες τις πλευρές, αλλά έχουν συναντήσει τις επιφυλάξεις της τρόικας, η οποία, ενώ αναγνωρίζει την εξαιρετική σημασία των μικρομεσαίων στην επιχειρούμενη μεταβατική φάση ανάκαμψης της οικονομικής δραστηριότητας, εντούτοις εμφανίζεται ανελαστική ως προς τις προτάσεις ρύθμισης της χρηματοδότησης του ασφαλιστικού τους.

Και επιμένει στη δραστική μείωση των συντάξεων του ΟΑΕΕ στα όρια της βιωσιμότητας του Ταμείου. Πράγμα που ισοδυναμεί με εκ νέου «σφαγή» των συντάξεων του ΟΑΕΕ. Οι πληροφορίες του «Κ» αναφέρουν ότι:

Αναζητείται τρόπος αναβολής της φάσης «κατασχέσεων» που ακολουθεί την παραλαβή και μη πληρωμή των «πράξεων βεβαίωσης οφειλής», τις οποίες έχουν πάρει στα χέρια τους χιλιάδες ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ. Ένας επιπλέον λόγος είναι ...

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Κώστας Μελάς: Η απομείωση του χρέους πρέπει να διεκδικηθεί πάση θυσία

Ποιοι έχουν το ελληνικό χρέος στα χέρια τους και πως θα γίνει βιώσιμο

του Βαγγέλη Παπαβασιλείου
Ένα σοβαρό και στοιχειοθετημένο κείμενο συνέντευξης, με όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να μπορεί ο καθένας και η καθεμιά μας να σκεφτούν νηφάλια τα δεδομένα και τις πιθανές λύσεις στο ζήτημα του χρέους - χωρίς περιττούς παραταξιακούς φανατισμούς και άχρηστες οπαδοποιήσεις: (ΑΣ)

Στα 325,6 δισ. ευρώ, δηλαδή στο 183% του ΑΕΠ, θα φτάσει το δημόσιο χρέος το 2014, ενώ πέρυσι ήταν στα 321,5 δισ. ευρώ, τονίζει στην "Αυγή" ο Κώστας Μελάς. Ο καθηγητής Διεθνών Χρηματοοικονομικών αναλύει την κατανομή του χρέους και τα επιτόκια δανεισμού και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η απομείωση πρέπει να διεκδικηθεί γιατί η ελάφρυνση από την επιμήκυνσή του είναι σχετικά περιορισμένη.

συνέντευξη στον Σταύρο Καπάκο*

* Πόσο είναι σήμερα το δημόσιο χρέος και ποιοι το κατέχουν; Πόσο έχουν δηλαδή ιδιώτες, κράτη - μέλη της Ε.Ε., μηχανισμός διάσωσης (EFSF), ΕΚΤ, ΔΝΤ κ.λπ.;

Η σύνθεση του χρέους της Κεντρικής Διοίκησης είναι η εξής: Ομόλογα 76,3 δισ. ευρώ (59,6 η πρόβλεψη για το 2014). Βραχυπρόθεσμοι τίτλοι 14,9 δισ. ευρώ. Δάνεια 23 δισ. (στα 25,1 η πρόβλεψη για εφέτος), δάνεια από τον Μηχανισμό Στήριξης 21,3 δισ. (στα 23,5 η πρόβλεψη για το τρέχον έτος). Διακρατικά 52,9 δισ. και EFSF 132,1 δισ., ΔΝΤ 28,6 και άλλα 17 δισ. Σύνολο 321,5 δισ. ευρώ, δηλαδή, 176,6% του ΑΕΠ. Η πρόβλεψη για φέτος είναι ότι το δημόσιο χρέος θα φτάσει στα 325,6 δισ. ευρώ ή 183% του ΑΕΠ. (Πηγή: Προϋπολογισμός 2014 και Δελτίο Δημοσίου Χρέους Ν72 Δεκέμβριος του 2013).

* Να δούμε τώρα πόση είναι η υπολειπόμενη χρονική διάρκεια του χρέους...

Το βραχυπρόθεσμο, ώς ένα έτος, είναι 39,9 δισ., δηλαδή το 12,4% του χρέους. Το μεσοπρόθεσμο (ένα ως πέντε έτη) είναι 34,9 δισ., δηλαδή 10,9%, και το μακροπρόθεσμο (άνω των πέντε ετών) είναι 24,6 δισ. ευρώ, δηλαδή το 76,7% του συνολικού χρέους. Η μέση υπολειπόμενη φυσική διάρκεια χρέους Κ.Δ. είναι 16,02 έτη.

* Να τα πάρουμε κάθε ένα χωριστά. Πόσο είναι το χρέος που κατέχουν οι χώρες της Ευρωζώνης;
Το ύψος της πρώτης δανειακής σύμβασης με τις χώρες της Ευρωζώνης (Μάιος 2010) έφθασε τα 80 δισ. ευρώ υπό τη μορφή διακρατικών δανείων με αναλογική συμμετοχή των 16 κρατών - μελών της ζώνης του ευρώ. Από αυτά εκταμιεύθηκαν τα 52, 9 δισ. ευρώ. Κάθε ένα από τα δάνεια της εν λόγω δανειακής σύμβασης έχει περίοδο χάριτος 4,5 ετών ως προς την αποπληρωμή του κεφαλαίου και συνολική διάρκεια αποπληρωμής 10 έτη.

* Το χρέος από τα δάνεια του ΔΝΤ;

Το ΔΝΤ συνεισέφερε 30 δισ. ευρώ, ανεβάζοντας έτσι το ύψος του πρώτου δανειακού «πακέτου» στα 110 δισ. ευρώ. Από αυτά εκταμιεύθηκαν τα 20 δισ. ευρώ. Παράλληλα τον Μάρτιο του 2012 το ΔΝΤ συνεισέφερε ακόμη 28 δισ. ευρώ για τη χρηματοδότηση της Ελλάδας, συμψηφίζοντας τα μη εκταμιευθέντα έως τότε ποσά από το αρχικό δάνειο των 30 δισ. ευρώ (περίπου10 δισ.). Δηλαδή η συνολική χρηματοδότηση του ΔΝΤ προς την Ελλάδα μπορεί να φθάσει τα 48 δισ. ευρώ. Από αυτά έχουν εκταμιευθεί μέχρι το τέλος του 2013 28,63 δισ. ευρώ. Το πρώτο χρηματοδοτικό πρόγραμμα του ΔΝΤ έχει περίοδο χάριτος περίπου 3 1/4 ετών ως προς την αποπληρωμή του κεφαλαίου και συνολική διάρκεια αποπληρωμής 5 ετών (3 1/4 + 2 έτη). Το δεύτερο χρηματοδοτικό πρόγραμμα του ΔΝΤ έχει περίοδο χάριτος περίπου 4,5 ετών ως προς την αποπληρωμή του κεφαλαίου και συνολική διάρκεια αποπληρωμής 10 ετών (4,5 + 5,5 έτη).

* Από τον Μηχανισμό Στήριξης EFSF;

Από το EFSF, σύμφωνα με τις υπογραφείσες δανειακές συμβάσεις (Μάρτιος 2012), η Ελλάδα θα δανειστεί συνολικά 143,8 δισ. ευρώ. Μέχρι σήμερα έχουν εκταμιευθεί 132,1 δισ. ευρώ και απομένουν 11,7 δισ. ευρώ. Τα ποσά που εκταμιεύθηκαν στην Ελλάδα βάσει των παραπάνω συμβάσεων έχουν περίοδο χάριτος από 15 έως και 30 έτη για την αποπληρωμή του κεφαλαίου.

* Τα ομόλογα που έχουν η ΕΚΤ, οι εθνικές κεντρικές τράπεζες και τα διάφορα Funds ποιά είναι;
Η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες παρακρατούν ομόλογα ύψους ...

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Για να γνωρίζουν οι Έλληνες πως βγαίνουν τα λεφτά στην Ελλάδα της κρίσης (#κέρδη για ίλιγγο, ΑΜΚ Eurobank)

Κέρδη για ίλιγγο

Με την έγκριση της Βουλής, τις ευλογίες του Υπουργείου Οικονομικών και του ΤΧΣ θα έχει στηθεί ένα σύστημα ασφαλούς και ιλιγγιώδους πλουτισμού. Ένα σύστημα στο οποίο μπορούν να μπουν μόνον ολίγοι επίλεκτοι. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να πιστέψω ότι η ηγεσία του ΤΧΣ δεν αντιλαμβάνεται τους πιο πάνω συλλογισμούς. Τότε όμως γιατί προχωράει σε τέτοια ρύθμιση;

του Στέφανου Μάνου*

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα το P/B (τιμή προς λογική αξία) των 4 μεγάλων ελληνικών Τραπεζών ήταν:

Εθνική: 1,282
Alpha: 1,272
Πειραιώς: 1,081
Eurobank: 0,7736

Πρόθεση της κυβέρνησης και του ΤΧΣ είναι η κατά 3 δισ. αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Eurobank. Για να αυξήσει την ελκυστικότητα της αύξησης, η κυβέρνηση νομοθέτησε ότι οι νέες μετοχές μπορούν να προσφερθούν σε τιμή χαμηλότερη από την τιμή της αγοράς. Π.χ. σε τιμή που να αντιστοιχεί σε P/B 0,500. Το ίδιο το ΤΧΣ, που κατέχει τη συντριπτική πλειοψηφία των μετοχών της Eurobank (98%), σύμφωνα με το κυβερνητικό νομοθέτημα, δεν δικαιούται να συμμετάσχει στην αύξηση του κεφαλαίου.

Με αυτούς τους όρους προεξοφλώ ότι η αύξηση θα είναι επιτυχής. Το ΤΧΣ δεν θα είναι πια σημαντικός μέτοχος της Eurobank και δεν θα μπορέσει να ανακτήσει το κεφάλαιο που αρχικά τοποθέτησε στην Τράπεζα. Η ζημιά που θα προκύψει θα επιβαρύνει τους φορολογούμενους.

Τι θα πρέπει να αναμένει ο επενδυτής που θα τοποθετήσει 3 δισ. για την πλειοψηφία των μετοχών της Eurobank;

Θα έχει αποκτήσει την πλειοψηφία με P/B 0,5000 και η τράπεζα με τα φρέσκα 3 δισ. θα είναι περισσότερο από σωστά κεφαλαιοποιημένη. Θα περιμένει ο επενδυτής συνεπώς (ευλόγως πιστεύω) ότι σε βραχύ χρονικό διάστημα ολίγων μηνών το P/B των μετοχών θα φθάσει τα επίπεδα των άλλων τραπεζών. Δηλαδή κάπου μεταξύ 1,000 και 1,300 ή και περισσότερο. Σε λίγους μήνες τα 3 δισ. θα έχουν γίνει 6, 7 ή και περισσότερα δισ.

Με την έγκριση της Βουλής, τις ευλογίες του Υπουργείου Οικονομικών και του ΤΧΣ θα έχει στηθεί ένα σύστημα ασφαλούς και ιλιγγιώδους πλουτισμού. Ένα σύστημα στο οποίο μπορούν να μπουν μόνον ολίγοι επίλεκτοι. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να πιστέψω ότι η ηγεσία του ΤΧΣ δεν αντιλαμβάνεται τους πιο πάνω συλλογισμούς. Τότε όμως γιατί προχωράει σε τέτοια ρύθμιση;

Τι θα έπρεπε να γίνει; Να αναλάβει την αύξηση εξ ολοκλήρου το ΤΧΣ. Έχει τα λεφτά και θα έχει και τα κέρδη που περιέγραψα.

Έχω πάψει να ελπίζω ότι η Ελληνική κοινωνία έχει τα ανακλαστικά να σταματήσει τέτοια φαινόμενα ιλιγγιώδους πλουτισμού και γι΄ αυτό έχω πάψει και να γράφω. Ας υπάρχει πάντως το κείμενο αυτό ως μια πρόβλεψη του τι θα συμβεί με την επιχειρούμενη ΑΜΚ της Eurobank. Για όσους θα λένε "δεν ήξερα".

Ελπίζω τα ΜΜΕ να αφιερώσουν λίγο από τον πολύτιμο χώρο τους για να περιγράψουν τους όρους πώλησης των μετοχών του ΟΠΑΠ, τις αποτιμήσεις των καλοπληρωμένων εκτιμητών (και στην Eurobank θα μας διαβεβαιώσουν οι εκτιμητές ότι όλα είναι όπως πρέπει) και ποια τελικά είναι η τιμή των μετοχών λίγους μόλις μήνες μετά. Για να γνωρίζουν οι Έλληνες πως βγαίνουν τα λεφτά στην Ελλάδα της κρίσης.


*Πηγή:www.capital.gr


Για 480.000 περίπου Έλληνες και τις οικογένειές τους κάθε ημέρα είναι Μεγάλη Παρασκευή (#το πρόβλημα του ΟΑΕΕ)

Πάνω από ένα εκατομμύριο ψηφοφόροι περιμένουν τις θέσεις
των κομμάτων για τον ΟΑΕΕ: εναρμόνιση με το ευρωπαϊκό κεκτημένο
και σωτηρία των μικρομεσαίων και της επιχειρηματικότητας ή όχι;
(γελοιογραφία Χρήστος Παπανίκος)
του Γιώργου Αγαλιώτη, οικονομολόγου*

Ο Γολγοθάς για εκατοντάδες χιλιάδες παραγωγικούς συμπολίτες μας είναι καθημερινότητα.
Η καθημερινότητα αυτή περιλαμβάνει την πλήρη αβεβαιότητα σε περίπτωση ασθένειας, το φόβο κατάσχεσης και των τελευταίων διαθεσίμων(αν υπάρχουν), την αφαίρεση του δικαιώματος ελπίδας στο όποιο μέλλον, ακόμη και την αποφυγή απλών καθημερινών πράξεων(όπως της οδήγησης) προκειμένου να αποφύγουν πιθανή σύλληψη (λόγω του αξιόποινου και πιθανού εντάλματος). Για 480.000 περίπου Έλληνες και τις οικογένειές τους κάθε ημέρα είναι Μεγάλη Παρασκευή. Η ανάσταση υπάρχει μόνο στα μακρινά τους όνειρα!
Μια ακόμη ματιά στο πρόβλημα του Ο.Α.Ε.Ε

Το πρόβλημα του Ο.Α.Ε.Ε δε πρόκειται να λυθεί ούτε με τις λύσεις-μπάλωμα που επεξεργάζονται ενόψει των εκλογών.Το θέμα είναι πλέον τόσο πολύπλοκο και σύνθετο που χρειάζεται βαθιά τομή και νέο κοινωνικό συμβόλαιο.
Το έχω αναλύσει διεξοδικά πολλές φορές αλλά καλό είναι να επαναλάβουμε κάποια πράγματα.

Καταρχάς εισφορές που δεν υπάρχουν ή δε μπορούν να πληρωθούν, δε θα εισπραχθούν.
Εισφορές που αφορούν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη,η οποία δε παρέχεται όταν οφείλεις πρέπει να αφαιρεθούν, γιατί έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή θα έχουμε τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις για το θέμα.

Η μηνιαία εισφορά πρέπει να είναι εθελοντική, ενώ αν διατηρηθεί λόγω των συνθηκών(υπάρχουσες συντάξεις και παροχές) θα πρέπει να συνδεθεί άμεσα με το κύκλο εργασιών ως ποσόστωση αυτού με κλίμακα και όχι βάση τριετιών, αλλά επιλογής του ασφαλισμένου(π.χ. 4%-8% ετησίως επί του τζίρου).
Τα πανωτόκια όταν οφείλει κάποιος, να αναθεωρηθούν σε λογικά πλαίσια και να μη τρέχουν εις τον αιώνα τον άπαντα.

Να καταργηθούν άμεσα τα 30ρια που υποτίθεται πως πάνε για τους άνεργους και χρησιμοποιούνται για τη πληρωμή συντάξεων. Τη στιγμή μάλιστα που επιχειρηματίας ο οποίος διακόπτει τη δραστηριότητά του, δε μπορεί να απευθυνθεί στο ταμείο ανεργίας για οποιονδήποτε λόγο παρά μόνο κατόπιν αυστηρών προϋποθέσεων.

Το Δ.Σ του οργανισμού να εκλέγεται από τους ασφαλισμένους και όχι να διορίζεται από τη πολιτεία.
Να γίνει η απαραίτητη παρέμβαση στους δανειστές ούτως ώστε αυτές οι λογιστικές αλχημείες με τις ρυθμίσεις που δε μπορεί κανείς να τηρήσει να σταματήσουν άμεσα.

Απαιτείται νέα γενναία συνολική ρύθμιση, συνδυασμένη με πάγωμα εισφορών παρελθόντων ετών σε μεταβατικό στάδιο (τριετίας-πενταετίας) με πολλές δόσεις, ανάλογα με το εισόδημα του ασφαλισμένου, με ορίζοντα αποπληρωμής τη δεκαετία.
Ειδικές ρυθμίσεις για τους νέους επιχειρηματίες-επαγγελματίες ασφαλισμένους με πολύ χαμηλές εισφορές.
Σύνδεση των συντάξεων με τις εισφορές σύμφωνα με ...

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Η Ευρώπη-Οικολογία, οι εκλογές και η αναζήτηση "ευρείας προοδευτικής συνεργασίας" με Δράση/ΦιΣ

από το ECO blog

Είχαμε δημοσιεύσει (εδώ) την πρόθεση του πράσινου κόμματος Ευρώπη-Οικολογία να διερευνήσει μαζί με την Δράση, την δυνατότητα παρουσίας ενός υβριδικού σχήματος πράσινων/φιλελεύθερων στις ευρωεκλογές (και μαζί σε κάποιες αυτοδιοικητικές περιφέρειες) που θα υλοποιούσε την σύγκλιση "μεταξύ πολιτών, κινήσεων και κομμάτων που υπερασπίζονται και ενδιαφέρονται να προωθήσουν την ιδέα της Ομοσπονδιοποίησης της Ευρώπης." Η κίνηση αυτή, που έγινε αποδεκτή δημοκρατικά και από τα δύο κόμματα, συμπεριέλαβε αμέσως και την ΦιΣ (Φιλελεύθερη Συμμαχία) και διήρκεσε με πυκνές συνομιλίες για πάνω από ένα μήνα, διεκόπη πρόσφατα μετά την αιφνίδια αλλαγή ατζέντας και εκλογικών προτεραιοτήτων στον χώρο των φιλελευθέρων που προέκυψε από παρέμβαση του Ευρωπαϊκού Φιλελεύθερου Κόμματος/ALDE. 

Από την κατάρτιση του σχετικού ψηφοδελτίου για την ευρωβουλή αλλά και την περιφέρεια Αττικής, αποχώρησαν έτσι Ευρώπη-Οικολογία και Φιλελεύθερη Συμμαχία (εδώ). Παρά την συνεχιζόμενη παραπληροφόρηση, όπως πχ σε άρθρο του Αθανάσιου Έλλις στην Καθημερινή (Οι "Γέφυρες" της μεταρρύθμισης) με φαντασιώσεις του συγγραφέα ότι "μόνο θετικά μπορεί κανείς να δει τις «Γέφυρες», τη συνεργασία, κοινή πορεία και, γιατί όχι, μελλοντική συνένωση κομμάτων και κινήσεων που περιγράφονται ως μεταρρυθμιστικό τόξο, όπως είναι η «Δράση», η «Δημιουργία ξανά», η «Φιλελεύθερη Συμμαχία» και η «Ευρώπη - Οικολογία»" το γεγονός είναι ότι συνεργάζονται μόνο Δράση και Δημιουργία Ξανά μεταξύ τους και υπό την πολιτική σκέπη του ALDE.

Όσον αφορά την Ευρώπη-Οικολογία αλλά και την στάση της περιφερειακής αυτοδιοικητικής κίνησης "Οξυγόνο" (για την Αττική) που οι συνεργαζόμενες κινήσεις πρόλαβαν να παρουσιάσουν, μπορείτε να δείτε παρακάτω τις σχετικές ανακοινώσεις: (σε επόμενο άρθρο θα παρουσιαστούν οι κινήσεις και οι υποψήφιοι που στηρίζει η Ε-Ο στις δημοτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές πανελλαδικά)

Σχετικά με τις Ευρωεκλογές:

Για τις εκλογικές συνεργασίες

Η «Ευρώπη – Οικολογία» είναι ένα σύγχρονο Πράσινο Κόμμα που ιδρύθηκε πριν από δύο μήνες από πολίτες, που ενδιαφέρονται να συμβάλλουν στη διαμόρφωση μιας νέας, δίκαιης και βιώσιμης πορείας της χώρας μας. Στις βασικές πολιτικές μας προτεραιότητες περιλαμβάνονται η προώθηση της βιώσιμης, «έξυπνης» ανάπτυξης και η μετεξέλιξη της Ευρώπης προς ένα ομόσπονδο κράτος. Πρόκειται για επιλογές, που σήμερα περισσότερο από ποτέ, πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητες για την Ελλάδα: Μόνο έτσι θα ξεπεραστεί με δημιουργικό τρόπο η σημερινή πολύπλευρη κρίση και θα αποφύγουμε να τεθούμε στο περιθώριο των διεθνών εξελίξεων.

Ειδικά το θέμα της Ομοσπονδιοποίησης της Ευρώπης θεωρούμε ότι μπορεί να προωθηθεί αποτελεσματικότερα μέσα από συνεργασίες και συγκλίσεις ανθρώπων και ομάδων, που ακόμα και αν διαθέτουν διαφορετικές πολιτικές οπτικές, τους ενώνει το κοινό ευρωπαϊκό όραμα. Το κοινό μανιφέστο των Daniel Cohn-Bendit από τους Πράσινους και Guy Verhofstadt από τους Φιλελεύθερους (Debout l’ Europe!) φαίνεται να δείχνει έναν τέτοιο δρόμο.

Οι επερχόμενες ευρωεκλογές, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα ιδανικό πλαίσιο για την επιδίωξη μιας τέτοιας προοπτικής, τόσο μέσα από τον πολιτικό αγώνα στην Ελλάδα, όσο και μέσω της συμβολής στις αντίστοιχες ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις. Για το λόγο αυτό διερευνήσαμε με θάρρος, ειλικρίνεια και ανοικτό πνεύμα τις δυνατότητες συνεργασίας με τη «Δράση». Χωρίς να παραγνωρίζουμε τις διαφορετικές οπτικές και αφετηρίες, θεωρήσαμε ότι στα ευρωπαϊκά ζητήματα θα μπορούσαμε τη διαφορά να τη μετατρέψουμε σε συμπληρωματικότητα.

Μετά από ένα διάστημα συζητήσεων, κατά το οποίο συμφωνήθηκαν αμοιβαία μια σειρά από σημαντικά και για τις δύο πλευρές ζητήματα, η προσπάθεια αυτή δεν καρποφόρησε. Η «Δράση», προτίμησε να ...

Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Γιατί η Ευρώπη δεν τυπώνει χρήμα όπως οι ΗΠΑ, Βρετανία, Ιαπωνία; (#techie chan, η ευρωπαική κρίση των ομολόγων είναι μια κατασκευασμένη κρίση, το 1 τρις του Ντράγκι)

Η ανάλυση μιας μη είδησης σε ταληράκια (ή το σχέδιο της νέας φεουδαρχίας)


από τον Techie Chan

Οι περισσότερες μη ειδήσεις, είναι τόσο αδιάφορες και αποπροσανατολιστικές που τις περισσότερες φορές είναι καλύτερο να μην τις διαβάσεις καθόλου, διότι ο στόχος τους είναι να βάλουν τη σκέψη σου σε λάθος αυλάκια.
Όταν λες πχ “η δικαιοσύνη διερευνά την περίπτωση να διαπράχθηκε το κακούργημα της παράνομης καταγραφής στο βίντεο μπαλτάκου”, φτιάχνεις μια μη-είδηση. Γιατί? Διότι
α) φυσικά και η καταγραφή ήταν παράνομη
β) αν πήγαινε για κακούργημα ο κάθε ένας που με έχει καταγράψει παρανόμως, θα είχα στείλει πολύ κόσμο στη φυλακή
γ) ασχολούμαστε με τον ψύλλο, αντί να ασχολούμαστε με τον ελέφαντα στο δωμάτιο.
Κάπως έτσι ξεκίνησε και η σχέση μου με την παρακάτω μη-είδηση. Μου την έστειλε ένας φίλος που τον είχε πιάσει ντελίριο με το που διάβασε τον τίτλο. Και πράγματι ο τίτλος ήταν ασθησιακός (χωρίς κανένα περιεχόμενο):
ECB has modelled trillion euro asset purchase programme” ,
δηλαδή η ευρωπαική κεντρική τράπεζα έφτιαξε ένα (στουρνάριο) μοντέλο για να δει τις επιπτώσεις που θα είχε στην οικονομία το τύπωμα 1τρις ευρώ. Άρα όχι η ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα δεν πρόκειται να τυπώσει 1τρις ευρώ όπως έχει στόχο να παραπλανήσει ο τίτλος, αλλά έτρεξε κάτι μοντέλα σε περίπτωση που χρειαστεί να το κάνει αυτό. Οι δηλώσεις του ντράγκι που υπάρχουν στο κείμενο είναι κατατοπιστηκές
ECB President Mario Draghi said on Thursday that there was unanimity on the Governing Council for the central bank to consider printing money to boost the euro zone economy if inflation stayed very low for a long time.
Σε απλή γλώσσα δηλαδή ο ευρωπαίος πατριάρχης της θρησκείας των οικονομικάριων, δήλωσε πως αν ο πληθωρισμός παραμείνει χαμηλά για μεγάλο χρονικό διάστημα (ίσα με 4 τέρμινα δηλαδή) και αν συμφωνήσουν και οι κυβερνήσεις, οι κεντρικοί ιεράρχες της ευρώπης είναι έτοιμοι να τυπώσουν 1τρις ευρώ.
Orwell Speak
Σε όλη αυτή τη μη είδηση υπάρχει μια μικρή είδηση. Ακόμα και οι πατριάρχες της θρησκείας των οικονομικών αναφέρονται ανοιχτά στο QE ως αυτό που είναι, δηλαδή τύπωμα χρήματος. Όταν το QE πρωτοαναφέρθηκε ως ορολογία πριν 3 χρόνια, ο αμερικάνος πατριάρχης μπερνάνκι, είχε γράψει δύο ολόκληρες παραγράφους γεμάτες αλαμπουρνέζικα προκειμένου να πείσει τους πιστούς πως οοοοχχχι παιδιά το QE ή Quantitative Easing δεν είναι απλά ένα όμορφο όνομα για μια απλή διαδικασία, αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό και καινούργιο. Ένα “ανορθόδοξο” εργαλείο που έλεγαν και οι κεντρικοί τραπεζίτες.
Εκείνη την εποχή είχαν πέσει να με φάνε διάφοροι πιστοί των οικονομικών ακριβώς επειδή τόλμησα εγώ ο άσχετος, να αμφισβητήσω τα αλαμπουρνέζικα του μπερνάνκυ και να πω ότι το QE είναι πρακτικά τύπωμα χρήματος από την κεντρική τράπεζα. Μπορείτε ακόμα να ανατρέξετε σε αυτά τα σχόλια για να δείτε τη δεινότητα των απαντήσεων των πιστών που με κατηγορούσαν λίγο πολύ ως λαϊκιστή που το αναφέρω ως τύπωμα μόνο και μόνο για να προσελκύσω την προσοχή των αναγνωστών. Αναρωτιέμαι σήμερα τι θα λένε που όλοι μιλάνε ανοιχτά για τύπωμα. Θα έχουν κάνει 3 μετάνοιες για τα παλιά αμαρτήματα? Όχι φυσικά. Απλά θα μιλάνε με περίσσια θεολογική επάρκεια για τη θρησκεία τους που οι απλοί πιστοί δεν μπορούν να καταλάβουν. Άλλωστε είναι σίγουρο πως και τότε δεν έλεγαν μαλακίες στον κύβο, απλά εμείς δεν καταλάβαμε σωστά τα σοφα λόγια τους, γιατί είναι τεχνικά ζητήματα και δεν είναι εύκολο να γίνουν κατανοητά από το ευρύ κοινό.
Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα από το παραπάνω? Πως αν έχετε σπουδάσει οικονομικά στη ζωή σας, θα είστε έτοιμοι να αρνηθείτε ακόμα και τον πιο απλό έλλογο συλλογισμό, αν ο πατριάρχης της θρησκείας σας, σας έχει προστάξει να το κάνετε. Κι αυτό ακόμα κι αν θεωρείτε τον εαυτό σας αριστερό πιστό της θρησκείας των οικονομικών. Αν ανατρέξετε σε παλιότερα άρθρα θα βρείτε το πόσο διασκεδαστική είναι αυτή η προσπάθεια από διάφορους σχολιαστές.
Και τα ψιλά γράμματα της νεο-φεουδαρχίας
Όμως δεν θα καθόμουν να γράψω ένα ολόκληρο άρθρο για μια μη-είδηση που έκανε το γύρο του κόσμου και έριξε προσωρινά την ισοτιμία του ευρώ, μόνο και μόνο για να σπάσω πλάκα με τους πιστούς οικονομολόγους. Αυτά τα έκανα πριν από χρόνια, όταν ακόμα πιστεύατε τους παπάδες των οικονομικών. Τώρα που δεν έχει περισσέψει πολύ πίστη, θα ήταν απλά χαιρέκακο από μέρους μου. Και παρότι δέχομαι ότι λίγη χαιρεκακία θα ήταν διασκεδαστική (άλλωστε ζω στη χώρα που έχει και μια διάσημη λέξη για το ζήτημα), σας διαβεβαιώ πως το να κυλιέμαι στις εξοχες του βερολίνου μου είναι απείρως πιο διασκεδαστικό και δεν θα το απαρνιόμουν για σήμερα, μόνο και μόνο για να την πέσω στους οικονομολογίζοντες.
Ο βασικός λόγος που ασχολούμαι με αυτή τη μη είδηση, είναι γιατί μέσα της κρύβει μια πραγματική είδηση, λιγο άσχετη με τον αισθησιακό τίτλο. Μια είδηση που θα κάνει την αμερικάνικη κεντρική τράπεζα να φαίνεται υπέρμαχος του σοσιαλισμού και του κεντρικού σχεδιασμού. Μια είδηση που μας δείχνει πόσο αδιάφορο γίνεται το ευρωπαϊκό πρότζεκτ την ίδια στιγμή που οι ελίτ του προσπαθούν να επιβάλουν μια κανονικότατη δικτατορία μέσα από τη νεο-φεουδαρχία.
Πως δουλεύει το QE και το τύπωμα σε μία παράγραφο.
Τα κράτη και οι επιχειρήσεις εκδίδουν ομόλογα μαζεύοντας χρήματα από την αγορά για να χρηματοδοτήσουν τις ανάγκες τους. Αυτή η διαδικασία δεν ισοδυναμεί με τύπωμα φρέσκου χρήματος, καθώς το χρήμα υπάρχει ήδη στην αγορά και το κράτος με το ομόλογο απλά ...