Ένα βοήθημα για αναποφάσιστους: "Δες το εκκαθαριστικό σου"...

#‘Ποια Ελλάδα θέλω’
Οι ερχόμενες εκλογές για την ευρωβουλή και την αυτοδιοίκηση, θα είναι οι πιο πολιτικές εκλογές από την έναρξη της κρίσης. Γιατί όλες οι διακηρύξεις των κυβερνώντων έχουν πλέον δοκιμαστεί στην πράξη και ο λαός καλείται να κρίνει εκ του αποτελέσματος. Επίσης, γνωρίζουμε πολύ καλά τι πρόκειται να ακολουθήσει με την συνέχιση αυτής της πολιτικής: οι δεσμεύσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για την χώρα είναι σαφείς και εκτείνονται σε βάθος δεκαετιών - ειδικά αν υλοποιηθούν όπως έχουν σχεδιαστεί. Από την άλλη υπάρχει η αντιπολίτευση: η αξιωματική, η άλλη και τα νέα εξωκοινοβουλευτικά ακόμη κόμματα. Όλη η αντιπολίτευση υπόσχεται αλλαγή πορείας, διαφωνώντας στον τρόπο. 

Η βαρύτητα του διλήμματος προφανώς δεν έχει να κάνει μόνο με το ζύγισμα των διαφορετικών προτάσεων - όπως πχ υποτίθεται ότι έκαναν οι ψηφοφόροι το 2012 - , αλλά κυρίως με το επείγον ή όχι της αλλαγής πορείας. Έχουμε χρόνο για έστω βελτιωμένες εκδοχές της ίδιας πολιτικής ή δεν πάει άλλο; Μήπως έχουμε περάσει από καιρό τις διαπιστώσεις του τύπου "η κοινωνία δεν αντέχει άλλο" ή "με την κοινωνία όρθια"; Μήπως το αύριο είναι Τώρα; Και η επίκληση άγνοιας, μοιραίο λάθος;

Η προσέγγιση του οικονομολόγου Γιώργου Αγαλιώτη που ακολουθεί, εστιάζεται ακριβώς σε αυτό: στην χρησιμοποίηση "αυτού που έρχεται" ως κριτηρίου συμμετοχής και ψήφου:
(ΑΣ)

Είσαι αναποφάσιστος; Δες το εκκαθαριστικό σου

του Γιώργου Αγαλιώτη, οικονομολόγου*

Οι ευρωεκλογές βρίσκονται πλέον μια ανάσα από τη σημερινή μέρα. Πολύ σύντομα όλοι μας θα κληθούμε να καθορίσουμε και να διαμορφώσουμε με τη ψήφο μας, τη πορεία της χώρας μας για το επόμενο χρονικό διάστημα και τουλάχιστον έως την επερχόμενη εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας ή και παραπέρα.Το διακύβευμα τεράστιο(η πορεία της χώρας στο εξής στο Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο σκηνικό) .Τα διλήμματα που τίθενται από σχεδόν όλες τις πολιτικές παρατάξεις αμείλικτα. Ή μας ψηφίζετε ή πέφτει η κυβέρνηση, Ευρώ ή δραχμή, Μέρκελ ή Ανεξαρτησία, τέλος της κρίσης ή επαναφορά στη πρότερη κατάσταση, μερικά από αυτά.

Το τεράστιο διακύβευμα είναι και ο λόγος που αυτές οι ευρωεκλογές είναι τόσο μα τόσο κρίσιμες. Όχι μόνον για τη χώρα μας αλλά γενικότερα για τη συνολική πορεία της Ευρωπαϊκής οικογένειας στην οποία ανήκουμε.
Το διαμορφούμενο πολιτικό σκηνικό στη χώρα είναι τόσο ρευστό ώστε ουδείς μα ουδείς δε δύναται να γνωρίζει το συσχετισμό των υπαρκτών πολιτικών δυνάμεων, όπως αυτό θα διαμορφωθεί την επαύριον της κάλπης.

Δε θα εισχωρήσω σε περαιτέρω πολιτική ανάλυση (εκτός μιας απλής αναφοράς κάτωθι) δεδομένου πως όλοι μας λίγο πολύ γνωρίζουμε τον αχταρμά του υπάρχοντος πολιτικού(νέου και παλαιού) προσωπικού, που διεκδικεί τη ψήφο μας. Μέσα στον αχταρμά αυτόν υπάρχουν ακόμα δυνάμεις που μιλούν για εθνικό νόμισμα, δυνάμεις χωρίς ευρωπαϊκό προσανατολισμό, δυνάμεις που κηρύττουν και προβάλουν ‘φασιστικά’ πρότυπα μιας άλλης εποχής και δυνάμεις που κηρύττουν ολοκληρωτικές εκδοχές πολιτεύματος. Υπάρχουν επίσης δυνάμεις κατ’εξοχήν ευρωπαϊκά προσανατολισμένες, δυνάμεις ‘εξευρωπαϊσμένες πολιτικά’ και δυνάμεις ρεφορμιστικές-μεταρρυθμιστικές.Τα όρια βέβαια τις περισσότερες φορές είναι δυσδιάκριτα μιας και σχεδόν σε όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς υπάρχουν πρόσωπα, οι προσωπικότητες των οποίων συνήθως δε συμβαδίζουν με τη γενική πολιτική-ιδεολογική κατεύθυνση και πρακτική του χώρου με τον οποίο πολιτεύονται.

Ο προβληματισμός των ψηφοφόρων μεγάλος. Αυτός εξάλλου είναι και ο λόγος του σημερινού σχολίου. Το ερώτημα που είναι στα χείλη όλων σχεδόν (και το οποίο δέχομαι καθημερινά όπου βρεθώ από φίλους και γνωστούς) είναι.
Είμαι αναποφάσιστος. Δε γνωρίζω τι να ψηφίσω.
Ακριβώς στην απάντηση στο ερώτημα αυτό στοχεύουν τα διλήμματα που θέτουν οι πολιτικοί σχηματισμοί.
Όμως στο ερώτημα αυτό η απάντηση δε θα έλθει από ψευδεπίγραφα πολιτικάντικα διλήμματα που θέτουν οι πολιτικοί μας, συμβουλευόμενοι τους επαγγελματίες εκλογολόγους και ψυχολόγους των κομμάτων τους, αμοίβοντάς τους αδρά.
Η απάντηση στο βασικό ερώτημα θα έλθει αν εμείς οι ίδιοι ως πολίτες αφού σκεφθούμε-αξιολογήσουμε, καταλήξουμε τι ακριβώς θέλουμε για τη χώρα μας, τη θέση της στην Ευρωπαϊκή οικογένεια και τη πορεία της στο μέλλον. Έτσι το βασικό ερώτημα μετατρέπεται αυτόματα στο ...
‘Ποια Ελλάδα θέλω’.
Αυτόματα υποβάλλοντας τον εαυτόν μας στα επιμέρους ερωτήματα που ακολουθούν το παραπάνω βασικό, καταλήγουμε στο σημείο το οποίο θα μας εκφράσει πολιτικά.Έτσι θα έχουμε τα πρώτα ευρήματα για το τρόπο με τον οποίο θα εκφραστούμε πολιτικά, ψηφίζοντας ανάλογα.

Τα βασικά επιμέρους ερωτήματα είναι .

• Θέλουμε τη χώρα μας στην Ευρωπαϊκή οικογένεια;
• Θέλουμε εθνικό νόμισμα ή ευρώ;

Κατόπιν θα πάμε στα αλληλένδετα με αυτά.

• Θέλουμε ανοικτή ή κλειστή οικονομία;
• Θέλουμε κράτος και πόσο; Ποιος θα είναι ο ρόλος του κράτους στην Ελλάδα που οραματιζόμαστε ατομικά και πόσο είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε για αυτό;
• Θέλουμε να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα(μεταρρυθμίσεις); Μέχρι ποιού σημείου θέλουμε τις αλλαγές;

Τέλος η βασικότερη επιμέρους ερώτηση.

Τώρα είμαστε καλά; Θα μπορούσαμε να είμαστε καλύτερα; Με ποιο τρόπο;Μπορεί να γίνει άμεσα κάτι για αυτό από το πολιτικό που θα ψηφίσουμε; Αν όχι πόσο χρονικό διάστημα απαιτείται (χρονοδιάγραμμα), ποιες στοχευμένες παρεμβάσεις απαιτούνται (ανάλυση) και βάσει ποιού σχεδίου (στρατηγικό πλάνο) θα φθάσουμε στο ποθητό;

Ο δικός μου λοιπόν προβληματισμός έγκειται στην απάντηση της τελευταίας ανωτέρω ερώτησης.
Θέλω να ακούσω από το πολιτικό σχηματισμό που θα ψηφίσω το στρατηγικό του σχέδιο σε περίπτωση που θα πάρει εντολή, το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης με ακριβείς αλλά ευέλικτες ημερομηνίες και φυσικά ποιες παρεμβάσεις- πολιτικές έχει σχεδιάσει και θα υλοποιήσει στη πορεία για την ευμάρεια. Γιατί η ψήφος μας περί αυτού δίνεται. Προκειμένου αυτός που θα εκλεγεί να φροντίσει για την ευμάρεια όλων και κατ’ επέκταση της χώρας.
Όσοι κάνουν το κόπο να υποβάλλουν εαυτόν στην ανωτέρω αναφερόμενη βάσανο των ερωτημάτων-απαντήσεων θα προσπαθήσουν να βρούν και εργαλεία τα οποία πιθανά θα τους βοηθήσουν να καταλήξουν σε συμπεράσματα.

Σήμερα με το άρθρο αυτό θέλω να σας προτείνω ένα σχεδόν αλάνθαστο(κατά την άποψή μου) εργαλείο, το οποίο θα σας βοηθήσει πολύ πιο εύκολα να καταλήξετε στο πολιτικό σχηματισμό που σας εκφράζει αλλά και θα βοηθήσει ταυτόχρονα να κατανοήσετε, πως η πιο βασική μας υποχρέωση σαν πολίτες (μετά τη ψήφο) δύναται να καθορίσει επακριβώς αυτό που θέλουμε για τη χώρα και για εμάς ατομικά.
Το εργαλείο αυτό το γνωρίζουμε όλοι μας. Είναι το ετήσιο εκκαθαριστικό της δήλωσης φορολογίας εισοδήματός μας.

Προτείνω λοιπόν σε όλους όσους είναι αναποφάσιστοι ή έχουν ιδεολογικούς προβληματισμούς τους οποίους θέλουν να εκφράσουν με τη ψήφο τους, να κάνουν μια πρώτη αρχική εκκαθάριση στη Δ.Φ.Ε τους του Οικ. 2014.

Από την εκκαθάριση αυτή θα διαπιστώσετε αυτόματα τα κάτωθι.

• Οι μεν του ιδιωτικού τομέα επιχειρηματίες και επαγγελματίες είναι σίγουρο πως θα καταλάβουν αμέσως τι εννοούμε χρηματοδότηση του κράτους γίγαντα, το οποίο εξακολουθεί και υφίσταται άθικτο.
• Όσοι αρέσκονται στο ρόλο του λεγόμενου κοινωνικού κράτους και τις ‘δωρεάν παροχές’ –‘επιδόματα’ συντάξεις σε ειδικές(ημέτερες) κοινωνικές ομάδες κλπ. θα πρέπει να αποφασίσουν τι ποσό είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν ως φόρο και αν είναι ευχαριστημένοι με το ποσό που καλούνται να πληρώσουν τον Ιούλιο(πρώτη δόση).
• Όσοι δε θέλουν την Ευρώπη και πιστεύουν πως με μια επαναφορά του εθνικού νομίσματος ή με μια μαγική πολιτική κίνηση θα εξαφανιστούν τα προβλήματα, και ‘οι μάγοι με τα δώρα’ θα τα ‘κάνουν όλα όπως ήταν’ (επαναφέροντας μισθούς και συντάξεις στα προ κρίσης επίπεδα), να κατανοήσουν πως το κόστος αυτό θα κληθούμε όλοι (και οι ίδιοι) να το πληρώσουν, από τους φόρους τους.
• Όσοι πιστεύουν πως οι μεταρρυθμίσεις στη κοινωνία και στην οικονομία είναι σε καλό σημείο ή πως δε πρέπει να μειωθεί ο κρατικός-κρατικοδίαιτος τομέας της οικονομίας, καλό θα είναι να γνωρίζουν από τώρα το κόστος στη φορολογία τους.
• Τέλος όσοι είναι βολεμένοι ή έχοντες και κατέχοντες ‘ θα κατανοήσουν αυτόματα πως για να διατηρηθούν τα πλεονάσματα χωρίς να έχουμε οργασμό ανάπτυξης και ‘παραγωγή’ κάποια στιγμή(από φέτος σίγουρα), θα κληθούν να δώσουν τον ‘οβολόν τους’ και αυτοί. Απλά είναι μαθηματικά βέβαιο πως έρχεται και η σειρά τους.

Μετά λοιπόν την εκκαθάριση του φόρου δε θα υπάρχουν δικαιολογίες για κανέναν μας.
Γιατί πολύ απλά όλες οι 'δωρεάν κοινωνικές παροχές-επιδόματα', συναθροιζόμενες με τις 'πελατειακές αμοιβές ολόκληρων τμημάτων του πληθυσμού' αλλά και τις 'λοβιτούρες' κάθε είδους και απόχρωσης έχουν αυτά τα φορολογικά αποτελέσματα αν θέλουμε να έχουμε πλεόνασμα

Από την 26η Μαϊου και ότι την ακολουθήσει, δικαιολογίες όπως ‘δε γνώριζα τι έρχεται’, ’εγώ θέλω να παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν’ ,‘θέλω δωρεάν ή μη παροχές, επιδόματα, συντάξεις, μισθούς αλλά δε μπορώ να πληρώσω αυτά που ζητούν ως φόρο’ ή ακόμη χειρότερα ‘να μη ξεπουληθεί δημόσια επιχείρηση- τη κρίση(τους φόρους) να πληρώσουν οι πλούσιοι(υπάρχουν ακόμη άραγε και σε ποιό κοινωνικό στρώμα;),δε θα είναι πιστευτές.

Για να μη ξεχνιόμαστε λοιπόν. Αν είστε αναποφάσιστοι, δείτε το εκκαθαριστικό σας προτού ψηφίσετε.
Γιατί μετά την απομάκρυνση από τη κάλπη ουδέν λάθος (ούτε καν άγνοια) αναγνωρίζεται.


πηγή http://www.logiastarata.gr/2014/05/blog-post_7576.html
Διαβάστε σχετικά: Παραδείγματα Σοκ! Τι μας περιμένει το καλοκαίρι από την εφορία (μετά τις εκλογές)