Η ώρα του ιστορικού συμβιβασμού εξουσίας της προοδευτικής πλειοψηφίας;

Τυφλοί ένεκεν "ιδεολογίας" ερευνούν το Αυτονόητο...

#μπορούμε και χωρίς ΝΔΠΑΣΟΚ

του Γιώργου Παπασπυρόπουλου

Το αίτημα της αλλαγής είναι πλέον πάνδημο. Η υπερφορολόγηση, η πιστωτική εγκατάλειψη των μικρομεσαίων σε συνθήκες μηδενικής ρευστότητας, οι διώξεις των ελεύθερων επαγγελματιών από τον ασφαλιστικό τους φορέα, η υπερχρέωση των νοικοκυριών, η επέλαση των κερδοσκοπικών funds, οι απειλές για ξεπούλημα και των αιγιαλών, η τρομερή ύφεση, ανεργία και απορρύθμιση κάθε εργασιακού δικαιώματος, και κυρίως η καταστροφή του παραγωγικού ιστού της χώρας που συντελείται καθημερινά - όλα αυτά πρέπει να σταματήσουν Τώρα!

Η αντιπολίτευση δείχνει διασπασμένη αλλά συντριπτικά πλειοψηφική. Δυνάμεις που ο παλιός δικομματισμός απέκλειε συστηματικά από την προσέγγιση της εξουσίας, αναδύονται με ημιτελείς τρόπους. 

• Ο κυρίαρχος των ποσοστών ΣΥΡΙΖΑ περικλείει αντιφάσεις και ρίσκα αλλά ενσαρκώνει τις ελπίδες ανατροπής της σημερινής ρεβανσιστικής δεξιάς κυβέρνησης  - η πρωτιά του είναι η μόνη δύναμη που θα κινήσει αποφασιστικά τον τροχό της αλλαγής. 
• Το κυρίαρχο στον κεντροαριστερό χώρο Ποτάμι, παρά τις ασάφειές του περιλαμβάνει ελπιδοφόρες δυνάμεις μεταρρυθμισμού και καινοτομίας. 
• Τέλος οι Γέφυρες, παρά το τζημερικό ολίσθημα, διατηρούν τις ριζοσπαστικές συνεισφορές της Δράσης και άλλων λαμπρών κεντροφιλελεύθερων μυαλών σε βασικούς τομείς όπου πρέπει να χτυπηθεί το πελατειακό κρατικιστικό παρασιτικό σύστημα.

Τι κοινό έχουν αυτές οι δυνάμεις όμως; Είναι δυνατόν να συνεργαστούν με επιτυχία για την σωτηρία και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας;

Τις επόμενες ημέρες αυτό θα γίνει φανερό. Ως ο αναγκαίος και ικανός ιστορικός συμβιβασμός. Ως το νέο αυτονόητο.

Εκείνο που σε μια εποχή κυβερνήσεων συνεργασίας, είναι το μόνο που μπορεί να μας απαλλάξει από τις δυνάμεις της χρεοκοπίας, του καταστροφικού πελατειακού κομματικού συστήματος της μεταπολίτευσης. Του παλιού δικομματισμού που όπως αποδείχτηκε τα τελευταία δυο χρόνια, το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να διατηρήσει το σύστημα εξουσίας του καταστρέφοντας κάθε μεταρρύθμιση. 

Η μεγάλη απόσταση σε "ιδεολογικό" επίπεδο των δυνάμεων αυτών δεν αποτυπώνεται κατ΄ανάγκη σε επίπεδο τελικών προτάσεων: ήδη η συγγένεια αν όχι ταύτιση στις θέσεις τους για την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, την αλλαγή του αίσχους του ΟΑΕΕ, την στήριξη των startup επιχειρήσεων, την τήρηση του συντάγματος και των κοινωνικών δικαιωμάτων, του εγγυημένου κατώτατου εισοδήματος, της υγείας για όλους και των οικολογικών δεσμεύσεων βιωσιμότητας δείχνουν ότι είναι δυνατό ένα εναλλακτικό υπόδειγμα διακυβέρνησης με στόχο την έξυπνη ανάπτυξη.

Οι προσωπικές επιθέσεις των εμπαθών ένθεν κακείθεν, αλλά ειδικά εκείνων που παρεμβαλλόμενοι θάθελαν να επιβάλλουν την διάσπαση των προοδευτικών δυνάμεων και την επανάληψη της (ακρο)δεξιάς ρεβανσιστικής διαχείρισης με την υποστήριξη του βαθέως πελατειακού κράτους, δεν έχουν πια την δύναμη να επικρατήσουν: η καθημερινότητα του Πολίτη δεν του αφήνει ελπίδες και επιλογές. Και κυρίως την πολυτέλεια της μη αλλαγής πορείας "εδώ και τώρα"...

Η Νέα Ελλάδα είναι μπροστά μας - με τον ΣΥΡΙΖΑ, το Ποτάμι και την Δράση υποχρεωτικά σε ένα ρεύμα συνεννόησης και συνεργασίας. 

Σε έναν προωθητικό ιστορικό συμβιβασμό για την επιβίωση πρώτα των ανθρώπων αυτού του τόπου αλλά και των δημιουργικών τους δυνάμεων στην παραγωγή και αναδιανομή του πλούτου: αυτού που οι γύπες της ανήθικης κερδοσκοπίας επιβουλεύονται και σχεδόν έχουν εξασφαλίσει την αρπαγή του με την συνεργασία των δυνάμεων της χρεοκοπίας. 

Τον μοναδικό δυνατό συμβιβασμό και την μοναδική ορατή προοδευτική συνεργασία. Που θα μας ξαναβάλει στην πρίζα, που θα επιτρέψει ένα ελληνικό new deal αντί ένα υποκριτικό μνημόνιο επιβολής της δεσπόζουσας οικονομικής συμμαχίας του Βορρά με όχημα την διατήρηση του πελατειακού παρασιτικού συστήματος εξουσίας των ντόπιων ολιγαρχών. 

Γι αυτό "μεταξύ μας", όχι άλλη προεκλογική δαιμονοποίηση - αυτή εξυπηρετεί μονάχα την επιβίωση του χτες. 
Συνεννόηση, επικράτηση του ήθους, της λογικής και της νηφαλιότητας. 
Υπέρβαση. Υπάρχει ο χώρος, λείπει απελπιστικά ο χρόνος.

Δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr