Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Η ιδεολογική ηγεμονία της "κοινωνίας του ενός τρίτου" στον κεντροαριστερό φιλομεταρρυθμιστικό χώρο (#οι νέοι insiders και η "κριτική υποστήριξη" σε ΝΔΠΑΣΟΚ)


Η κεντροαριστερή σύγχυση περί του "Ποιος κυβερνά αυτήν την χώρα"

του Γιώργου Παπασπυρόπουλου*
Βλέπουμε καθημερινά μια αναισθησία του λεγόμενου κεντροαριστερού χώρου απέναντι στην ανθρωπιστική κρίση. Είτε την προσπερνούν, όπως τον άστεγο στο πεζοδρόμιο επιταχύνοντας το βήμα ή κοιτώντας αλλού, είτε προσπαθούν να απαξιώσουν οτιδήποτε αναφέρεται σχετικά ως υπερβολή, ψεκασμό ή και κομματική προπαγάνδα της όποιας αντιπολίτευσης. Και καλά, συνηθισμένη είναι η αντίδραση των βολεμένων ή ασφαλών απέναντι σε όσους δεν μπόρεσαν να αποφύγουν τις συνέπειες της αναδιάρθρωσης του σημερινού οικονομικού συστήματος με αφορμή την χρηματοπιστωτική κρίση - αλλά από τους σοσιαλίζοντες προοδευτικούς;
Ολόκληρη η κοινωνία μας είναι παγωμένη από τις συνέπειες της κρίσης και κυρίως από την ανυπαρξία βάσιμων ελπίδων ότι η κατηφόρα θα σταματήσει. Ανάμεσα στους απογοητευμένους βρίσκονται και όσοι τάχτηκαν υπέρ άμεσων και σαρωτικών μεταρρυθμίσεων στο -πολιτικό πρώτα και στο κοινωνικό έπειτα- σύστημά μας για την καταπολέμηση συστημικών πια παθογενειών (πελατειακό κομματικό κράτος, κρατικοδίαιτοι ολιγάρχες, στρεβλό κοινωνικό κράτος ημετέρων και συντεχνιών) - όσοι δλδ είδαν και μια ευκαιρία στην κρίση ή έλπισαν σε θετική παρέμβαση των ευρωπαίων διαβάζοντας τις γενικές προβλέψεις του πρώτου μνημονίου που περιέγραφαν μια συνολικά ορθολογική μεταρρύθμιση του χρεοκοπημένου ελληνικού κράτους.

Σήμερα, η εικόνα είναι πια καθαρή: τα γενικά πολιτικά κείμενα της τρόικας - όπως και των ελληνικών πελατειακών κομμάτων - δεν συνιστούν περιγραφή δράσεων αλλά ένα λαϊκιστικό ευχολόγιο αλλαγών. 

Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα πρόγραμμα συνεργασίας τρόικας και ντόπιου κατεστημένου κυρίως για την παραμονή των τελευταίων στην εξουσία και των πρώτων στην επικυριαρχία - γιατί όλοι γνώριζαν εξ αρχής ότι χωρίς άμεσο κούρεμα του χρέους και αναπτυξιακές ευρωπαϊκές επενδύσεις κανένα "πρόγραμμα" δεν είχε πιθανότητες επιτυχίας. 
Διάλεξαν όμως τον δρόμο της ευκαιρίας για τους ευνοημένους της παλιάς τάξης πραγμάτων: το χρέος μετακυλίστηκε επί δικαίων και αδίκων - κυρίως των δεύτερων με επιλεκτικές "απαλλαγές" των πρώτων - , οι πολιτικοί υπεύθυνοι της κρίσης έμειναν στις θέσεις τους, οι ολιγάρχες απέκτησαν νέο πλούτο και δημόσια περιουσία με τον γνωστό τρόπο και οι τροϊκανοί μια χώρα πειραματόζωο για να δοκιμάζουν την επιβίωση του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού με οτιδήποτε άλλο πέραν της προώθησης της ευρωπαϊκής ενοποίησης...

Στην πορεία αυτή η κοινωνία των δύο τρίτων μετατράπηκε με ταχύτητα σε κοινωνία του ενός τρίτου. Η μεσαία παραγωγική (όπως και καταναλωτική με δανεικά) τάξη εξαφανίστηκε με συνοπτικές διαδικασίες όχι ανασυγκρότησης αλλά απλά κατάρρευσης. Οι εργασιακές σχέσεις δεν προσαρμόστηκαν στην κρίση απλά απορρυθμίστηκαν - ένα εκατομμύριο μισθωτοί έχασαν την δουλειά τους και όσοι έμειναν παρακαλούν για μια απασχόλησ έστω και απλήρωτη. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες πέρασαν σε κατάσταση ζόμπι, ούτε εργαζόμενοι ούτε άνεργοι - ούτε ανασφάλιστοι ούτε ασφαλισμένοι. Και οι συντάξεις των πολλών ρυθμίζονται από το 2015 ως ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και όχι ως απόδοση εισφορών μιας ζωής.

Κάποιοι φυσικά επιβίωσαν - είναι το ένα τρίτο. Μέλη των πρώην συντεχνιών - γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί προηγουμένων γενεών που πρόλαβαν να εξασφαλιστούν αλλά και αύξησαν κάποιοι από αυτούς την πελατεία τους στην κρίση (γιατροί-δικηγόροι) -, υψηλόμισθοι μισθωτοί και συνταξιούχοι ΔΕΚΟ και Δημοσίου, και ο εσμός των εχόντων γνωριμίες και θέσεις στον κρατικό μηχανισμό ή δημόσιες αναθέσεις λόγω (υποστηριζόμενης) επιχειρηματικής υγείας... Εξ αυτών, πολλοί σοσιαλίζοντες εκτός της φιλοδοξίας τους να περάσουν στην αδρά αμοιβόμενη θέση βουλευτή ή κρατικού γραμματέως κλπ, θεώρησαν ότι η θέση τους βρίσκεται πλέον στην "κριτική υποστήριξη" όσων γίνονται υπό ΝΔ ΠΑΣΟΚ Τρόικας, εφόσον "ό,τι και να είναι αυτό" τους περιέχει στο ένα τρίτο - από καθαρό συμφέρον δλδ...

Οι άνθρωποι αυτοί είναι καλοπροαίρετοι. Αλλά κυνικοί σε τελευταία ανάλυση. Δεν έχουν αισθήματα αλληλεγγύης απέναντι στην κοινωνία που τους στήριξε, έθρεψε, έστω ευνόησε καλώς ή κακώς - ούτε νοιώθουν ότι χρωστούν τίποτα σε όσους είναι στην ανασφάλεια. Θα έδιναν και την ψυχή τους σε ένα σχέδιο βελτίωσης της κατάστασης αλλά όσο αυτό δεν είναι δυνατό δεν πρόκειται να ρισκάρουν την ασφάλειά τους στηρίζοντας φιλόδοξες εναλλακτικές: όχι, υπάρχουν και χειρότερα - τα βλέπουν γύρω τους - και το ένστικτό τους είναι αλάνθαστο: στηρίζουμε τις πολιτικές της τρόικας ως ευρωπαϊκές και την συγκυβέρνηση ως το ελάχιστο κακό (όσο είμαστε "μέσα" κι εμείς). Άλλοι από την ίδια κατηγορία προσπαθούν να οικειοποιηθούν θέσεις και απόψεις της αντιπολίτευσης για να επιπλεύσουν στον άλλο μηχανισμό εξουσίας που αναπόφευκτα θα συγκροτηθεί γύρω από τις νέες δυνάμεις που έρχονται.

Οι άνθρωποι αυτοί έχουν την εύνοια του παλιού πολιτικού προσωπικού - είναι σοβαροί μεταρρυθμιστές, νηφάλιοι, οοοόχι λαϊκιστές, ουδέτεροι τεχνοκράτες και πολλά άλλα - αλλά κυρίως σοβαροί: δεν συγκινούνται από την σφοδρότητα της ανθρωπιστικής κρίσης, δεν χάνουν την ψυχραιμία τους, αναμένουν με υπομονή τις σωτήριες λύσεις που έχει επεξεργαστεί ο Σόιμπλε και μαλώνουν διακριτικά τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο για τους πειρασμούς τους να λαικίσουν λιγάκι νκαι αυτοί με ανύπαρκτα success story, ανάπτυξη που έρχεται, χρεοκοπία που έφυγε για πάντα (κι ας αυξήθηκε το χρέος με τα μνημόνια)...

Διαθέτουν πρόσβαση στα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ, κερδίζουν την απαραίτητη αναγνωρισιμότητα της τηλεοπτικής οθόνης και νοιώθουν μέρος -όσο και ευγνώμονες - της μεγάλης οικογένειας των survivors. Ηγεμονεύουν υποστηριζόμενοι.

Οι πολίτες γνωρίζουν ότι ο χώρος της κεντροαριστεράς είναι η μήτρα της χρεοκοπίας και απορρίπτουν κάθε προσπάθεια νεκρανάστασής της - αλλά ταυτόχρονα, κάθε αληθινή μεταρρυθμιστική κίνηση ...

Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

"οι άνθρωποι είναι τρελαμένοι / τα ‘χουν παίξει / είναι ζαλισμένοι"

του Χρήστου Παπανίκου
Παράλληλα, το μούδιασμα ερμηνεύει και την πολιτική και δημοσκοπική λίμναση της απήχησης της αντιπολίτευσης, που παραμένει "ακατανόητη" με όρους οικονομίστικης ανάλυσης, αλλά και κάθε πολιτικής ανάλυσης από την οποία λείπουν πρόσφορα εννοιολογικά εργαλεία, όπως ο διπλός δεσμός. Και τα ισχυρότερα επιχειρήματα πάνε χαμένα όταν συναντούν μυαλά μπλοκαρισμένα, ανίκανα να σκεφτούν. Οσο λοιπόν η αντιπολίτευση δεν ασχολείται με την αποδόμηση του διπλού δεσμού, παραβλέποντας την εμπλοκή των ψυχών, οι άνθρωποι θα παραμένουν μουδιασμένοι και πολιτικά καθηλωμένοι.

Μπλοκάρισμα του νου φέρνει η κρίση 
  
του Νίκου Σιδέρη*
Ενα πένθιμο μούδιασμα ορίζει το ψυχολογικό στίγμα της κρίσης. Η πένθιμη χροιά οφείλεται στις πολλαπλές απώλειες που βιώνουν οι άνθρωποι: Χάνουν υλικές απολαβές. Χάνουν το σύμπλεγμα διασκεδαστικής αυταπάτης που καλλιεργούσε ο καταναλωτικός ναρκισσισμός, δηλαδή φαντασιακές ευχαριστήσεις. Χάνουν την εμπιστοσύνη τους στον κόσμο, στον άλλον και σε ό,τι καλό κι αγαπητό έβλεπαν στον εαυτό τους. 
Η απώλεια τόσο της υλικής κατάστασης όσο και της ηδονικής αυταπάτης προκαλεί ένα βίαιο πένθος. Ωστόσο, η δεσπόζουσα ψυχολογική ιδιαιτερότητα της παρούσας κρίσης αντιστοιχεί στο μούδιασμα της σκέψης, του λόγου και της πράξης, που ορίζει τη στάση των ανθρώπων, ιδιαίτερα όσων πλήττονται εξοντωτικά από την κρίση.

Ο κύριος ψυχοδιανοητικός μηχανισμός του μουδιάσματος ονομάζεται "διπλός δεσμός". 


Αντιστοιχεί στην εμπλοκή της σκέψης, που προκύπτει όταν οι άνθρωποι γίνονται στόχος παράδοξων μηνυμάτων που αλληλοακυρώνονται, χωρίς να επιτρέπεται να σκεφτείς σχετικά μ’ αυτό το παράδοξο. Στην Ελλάδα της κρίσης, αυτή η επικοινωνιακή μηχανή παραγωγής διανοητικής εμπλοκής συνίσταται στο εξής σύμπλεγμα: 
  • Ενα πρώτο μήνυμα λέει "Αν αντισταθείς, χάθηκες" (=πτώχευση, καταστροφή…). 
  • Ενα δεύτερο μήνυμα λέει "Αν υποκύψεις, χάθηκες" (=ανεργία, φτώχεια, μιζέρια, απόγνωση…). 
  • Κι ένα τρίτο απαγορεύει τη σκέψη, εφ΄ όσον "Είναι μονόδρομος" γιατί "Το είπε η τρόικα"
Με απλά λόγια: Αν πεις ναι, χάθηκες. Αν πεις όχι, χάθηκες. Και απαγορεύεται να σκεφτείς και να σχολιάσεις αυτό το παράδοξο κλουβί της σκέψης.

Η παρατεταμένη εμβάπτιση των ψυχών σ’ αυτό το παράδοξο περιβάλλον επικοινωνίας τελικά εσωτερικεύεται και λειτουργεί ως φίλτρο/κώδικας ανάγνωσης και αναπαράστασης της πραγματικότητας, ανεξάρτητα από την άμεση παρουσία όλων των προηγούμενων συστατικών: Εδώ οφείλεται και η κοινή αίσθηση ότι "οι άνθρωποι είναι τρελαμένοι / τα ‘χουν παίξει/είναι ζαλισμένοι" κ.τ.ό.

Ο διπλός δεσμός, ως ακραίο υπόδειγμα παράδοξης επικοινωνίας και επίθεσης στους ίδιους τους μηχανισμούς της σκέψης, δεν παράγει μόνο αίσθηση παραφροσύνης των πνευμάτων και των πραγμάτων. Αλλά και υπονόμευση, εμπλοκή και αδρανοποίηση της ικανότητας των ανθρώπων να σκέφτονται –και, κατά μείζονα λόγο, να σκέφτονται νηφάλια και ορθολογικά. Προφανώς, μια τέτοια επικοινωνιακή καταιγίδα, μέσα από το μούδιασμα που παράγει, καλλιεργεί ψυχολογία νεο-ραγιαδισμού και καθιστά ανέφικτη τη ...

Αποφασισμένος για την κεντροαριστερή στροφή ο Αλέξης Τσίπρας

Στενοί συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα διαμηνύουν ότι αν τα κομματικά όργανα λειτουργήσουν ως βαρίδια, είναι αποφασισμένος να πάει ακόμη και σε συνέδριο


Πόντο πίσω δεν είναι διατεθειμένος να κάνει ο Αλέξης Τσίπρας στα ανοίγματά του σε νέες πολιτικές και κοινωνικές «δεξαμενές».
Δηλωτικό της αποφασιστικότητάς του - όπως επισημαίνουν συνεργάτες του στο ΤheTOC.gr - είναι πως, εν αντιθέσει με ό,τι συνήθως συνέβαινε στον ΣΥΡΙΖΑ, τούτη τη φορά η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής, και μάλιστα το κεφάλαιο για τις πολιτικές συμμαχίες, δεν παραπέμφθηκε στις ελληνικές καλένδες
Το αντίθετο: μπήκε σε εφαρμογή από την ίδια εβδομάδα, στην πολιτική πρωτοβουλία για τη ΔΕΗ.

Και μπορεί άλλο πράγμα να είναι η κοινή παρουσία σε εκδήλωση για ένα θέμα επικαιρότητας και άλλο μια κυβερνητική συνεργασία, ωστόσο στην Κουμουνδούρου δηλώνουν ικανοποιημένοι από τις παρουσίες αλλά και τις... απουσίες. Για τη ΔΗΜΑΡ ειδικότερα, πιστεύουν - και ελπίζουν ασφαλώς- ότι η πόρτα διαλόγου δεν έκλεισε.

Το πραγματικό πρόβλημα όμως που ξέρει η ηγεσία ότι είναι πιθανό να αντιμετωπίσει στο μέλλον, είναι το πώς θα συμβιώσουν κάτω από την ίδια πολιτική στέγη η εσωκομματική μειοψηφία με τις επερχόμενες "μετεγγραφές', με άλλα λόγια αν - για να αντλήσουμε εικόνες και από την εκδήλωση για τη ΔΕΗ - χωρούν στο ίδιο κόμμα, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης από τη μια, ο Οδυσσέας Βουδούρης και η Θεοδώρα Τζάκρη από την άλλη.

Η «περπατησιά» του Αλέξη

Και τελικά, αν τα κεντρικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να ακολουθήσουν την «περπατησιά» του προέδρου του ή μήπως έχουν μείνει κολλημένα στο κόμμα του 4%. Ομως: αν, όντως, υπάρχει αναντιστοιχία, τότε ελλοχεύει πάντα η απειλή για νέο συνέδριο, μέσω του οποίου μπορεί να γίνει η... αποκατάσταση.

Το ενδεχόμενο αυτό το έθεσε ο στενότερος συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα, ο Νίκος Παππάς, όταν μιλώντας στην Κεντρική Επιτροπή για τις συμμαχίες και πώς αυτές «χωνεύονται» από τα κομματικά όργανα, χαρακτήρισε "αδόκιμο" την ώρα που η Πολιτική Γραμματεία και η ηγεσία θα υλοποιούν όσα αποφάσισε η Κεντρική Επιτροπή, την ίδια στιγμή "να έχουμε κείμενα, παρεμβάσεις, δηλώσεις που να τη γρατζουνίζουν".

Η προειδοποίηση Παππά

"Αυτό δεν πρέπει να συμβεί", ήταν το αποφασιστικό μήνυμα του διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Αλέξη Τσίπρα. "Αν είναι να συμβεί, τότε μήπως πρέπει να απευθυνθούμε στο κόμμα να το ρωτήσουμε;", αναρωτήθηκε αφήνοντας έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο διεξαγωγής ενός συνεδρίου, όπου όλα τα επίμαχα θα τεθούν στο τραπέζι. 

Πρέπει να σημειωθεί ότι η τελευταία αυτή αποστροφή του Νίκου Παππά προκάλεσε το χειροκρότημα μεγάλου τμήματος του κομματικού ακροατηρίου, που έδειξε έτσι να συμφωνεί με τις απόψεις του.

Καμιά χώρα δεν δέχεται υδρόλυση των χημικών της Συρίας στο έδαφός της (#τοξικά στην Μεσόγειο)

Τοξικός κίνδυνος στη Μεσόγειο
από το The Press Project
Στη γονατισμένη από την κρίση Μεσόγειο, σε περιοχή ανάμεσα στην Κρήτη και στα Κύθηρα, εν πλω, πρόκειται να γίνει η καταστροφή των συριακών χημικών. Για πολύ αρνητικό προηγούμενο κάνουν λόγο περιβαλλοντικές οργανώσεις, θυμίζοντας τις πυρηνικές δοκιμές στον Ειρηνικό
Το απόγευμα της Τετάρτης, το δανέζικο φορτηγό πλοίο Ark Futura επρόκειτο να μεταφέρει 700 τόνους χημικών Προτεραιότητας 1 προς το λιμάνι Gioia Tauro της Ιταλίας. Εκεί, 560 τόνοι επρόκειτο να μεταφορτωθούν στο Cape Ray για να ξεκινήσει αμέσως η διαδικασία της υδρόλυσης σε διεθνή ύδατα και σε σημείο που δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό.

Σημειώνεται ότι ποτέ στο παρελθόν δεν έχει γίνει εν πλω καταστροφή εξαιρετικά επικίνδυνων χημικών σε τόσο μεγάλες ποσότητες, ενώ η διαδικασία, εκτός των άλλων, θα δημιουργήσει πολύ αρνητικό προηγούμενο, με κίνδυνο να χρησιμοποιείται πλέον η Μεσόγειος ως χώρος «επεξεργασίας» τοξικών χημικών, όπως προ δεκαετίες χρησιμοποιούνταν νησιά του Ειρηνικού ως χώροι πυρηνικών δοκιμών.
Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» έστειλε κοινή δήλωση επιστημόνων από 14 χώρες, εξειδικευμένων σε θέματα ρύπανσης και περιβάλλοντος, προς τον ΟΗΕ, την οργάνωση OPCW, την ΕΕ και την ελληνική κυβέρνηση για τους κινδύνους που ενέχει η εν πλω καταστροφή του συριακού χημικού οπλοστασίου.
Σε απαντητικές επιστολές τους, τόσο ο κ. Μπαρόσο, όσο και οι εκπρόσωποι της ελληνικής κυβέρνησης, διαβεβαίωναν πως δεν υπάρχει πρόθεση να ριφθούν χημικά στη θάλασσα, αποκλείοντας το ενδεχόμενο ατυχήματος ή αστοχίας, χωρίς ωστόσο να διασφαλίζουν πώς κάτι τέτοιο μπορεί να αποτραπεί πλήρως.

Η ευθύνη των ΗΠΑ
Οι απαντήσεις τους, απλώς επαναλαμβάνουν τις διαβεβαιώσεις του OPCW για την περιβαλλοντική ασφάλεια της διαδικασίας, ενώ όμως στην πρόσφατη τηλεδιάσκεψη οι εκπρόσωποι του OPCW επισήμαναν ότι σε περίπτωση ατυχήματος, ο οργανισμός δεν φέρει καμία ευθύνη και η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ.

"Δυστυχώς έως σήμερα η διεθνής κοινότητα θεωρεί ότι είναι αποδεκτό από τους λαούς της Μεσογείου να γίνει στις θάλασσές μας η εξαιρετικά επικίνδυνη εν πλω καταστροφή του χημικού οπλοστασίου" επισημαίνει ο διευθυντής του Ινστιτούτου «Αρχιπέλαγος» Θοδωρής Τσιμπίδης.

Γονατισμένη η Μεσόγειος
"Είμαι σίγουρος ότι αν μία τέτοια επιχείρηση σχεδιαζόταν για τα διεθνή ύδατα κοντά στη Βρετανία ή την Ολλανδία, για παράδειγμα, θα υπήρχε καθολική αντίδραση. Στη γονατισμένη από την κρίση Μεσόγειο όμως, με εξαίρεση την κοινωνία της Κρήτης και κάποιες περιοχές της Πελοποννήσου αλλά και της Ιταλίας, δυστυχώς οι αντιδράσεις έως σήμερα είναι περιορισμένες.

Μόνο μία καθολική κινητοποίηση, πολιτών, περιβαλλοντικών και επιστημονικών φορέων, ΜΜΕ αλλά και κυβερνήσεων θα μπορούσε να αποτρέψει, έστω και την τελευταία στιγμή, να μπει η Μεσόγειος σε τέτοιο αναίτιο και τεράστιο περιβαλλοντικό κίνδυνο!".
 
*πηγή thepressproject.gr

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Η δικαστική εξουσία οφείλει να υπερασπίζει την ακεραιότητα της

του Ανδρέα Πετρουλάκη
του Χρήστου Λαδά

Η δικαστική εξουσία οφείλει να υπερασπίζει την ακεραιότητα της (όση της έχει απομείνει) με τις αποφάσεις της. Μετά την ΄΄δικαίωση΄΄ των δικαστών για την αντισυνταγματικότητα της περικοπής των μισθών τους το μοναδικό που θα έπρεπε να πω ως Υπουργός Οικονομικών στους δικαστές, είτε προφορικά είτε και εγγράφως και επισήμως στα δικαστήρια, όταν θα εναγόταν το Ελληνικό δημόσιο για αντισυνταγματικότητα διατάξεων (νέων και κάθε λογής φόρων, χαρατσιών κ.ο.κ.) θα ήταν:
- Βρε κουτά, είναι για να πληρωθείτε. Πρέπει να βρω τα ισοδύναμα, να μαζέψω μερικά εκατοντάδες εκατομμύρια. Μην κάνετε φασαρία. Θα εκτεθούμε.
Και κάπως έτσι θα μπορούσα να νομοθετώ χωρίς δικαιοσύνη. Όπως συμβαίνει στα τριτοκοσμικά κράτη...

Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

Σκοτώνουν τις τράπεζες προτού γεράσουν; (#πόσο είναι το ακατάσχετο ΝΔΠΑΣΟΚ;)

ΣτΕ: Νόμιμες οι κατασχέσεις καταθέσων χωρίς προειδοποίηση
(σκίτσο του Βαγγέλη Παπαβασιλείου)
Επίθεση κατά των τραπεζών "από μέσα";

Διαβάζουμε με έκπληξη αυτές τις ημέρες την παρακάτω ανακοίνωση του ΥπΟικ: 

"Το υπουργείο Οικονομικών εντός των επόμενων ημερών θα θέσει σε εφαρμογή μία νέα ηλεκτρονική εφαρμογή στο TAXISnet. Μέσω της εφαρμογής αυτής, οι φορολογούμενοι θα μπορούν να δηλώνουν το μοναδικό λογαριασμό τους για τον οποίο ισχύει το ακατάσχετο (1500 ευρώ) και έτσι θα τίθεται αυτόματο “στοπ” στις κατασχέσεις.
Το υπουργείο προχωρά σε αυτή την κίνηση, γιατί, παρότι ψηφίστηκε πρόσφατα νόμος που αυξάνει το ακατάσχετο και εκδόθηκε η σχετική εγκύκλιος, αρκετοί φορολογούμενοι δεν γνωστοποίησαν στις τράπεζες την προέλευση των χρημάτων (π.χ. επίδομα πολύτεκνων), με αποτέλεσμα να προχωρήσει η διαδικασία της κατάσχεσης εις χείρας τρίτων."
*

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι τα σχετικά ρεπορτάζ διανέμονται υπό τον τίτλο "Πως θα σώσετε τις καταθέσεις σας από κατάσχεση"...! 
Σίγουρα μας ψεκάζουν: Κάθε λογικός άνθρωπος έχει έτοιμη την απάντηση: μα θα αποσύρω τα χρήματά μου από την τράπεζα. Δεν νομίζουμε ότι αυτή η απλή λύση θα διαφύγει κανενός. Και όχι μόνο αυτό: όποιος δύναται δεν θα συναλλάσσεται πλέον μέσω τραπέζης εφόσον καραδοκεί η κατάσχεση. Θα προτιμά τις συναλλαγές χέρι χέρι και θα αποθηκεύει τα πλέον των 1500 ευρώ χρήματα κάπου αλλού που θα είναι πιο ασφαλή από τις ...τράπεζες.

Το μέτρο της κατάσχεσης χωρίς ειδοποίηση είναι πρωτοφανές. Από τα 160 δις που υπάρχουν ακόμη στις ελληνικές τράπεζες τα 45 περίπου είναι καταθέσεις ιδιωτών. Αυτά μειώνονται σταθερά για να πληρωθούν χαράτσια, δάνεια κλπ φόροι εφόσον το εισόδημα δεν επαρκεί για κάτι τέτοιο. Κουμάντο όμως μέχρι σήμερα έκανε ο πολίτης - που, πότε και σε ποιον θα αποδώσει κάποια οφειλή, με τι προτεραιότητα και με ποιο κριτήριο οικιακής οικονομίας και επιβίωσης. Τώρα αυτά εξαφανίζονται - το κράτος απλά θα απλώνει το χέρι και θα παίρνει ότι βρίσκει για να ικανοποιήσει το αχόρταγο στομάχι της υπερφορολόγησης.
Θα βρίσκει όμως; 

Οι μεγάλες εταιρίες έχουν τη λύση: τα βγάζουν έξω και κάνουν τις συναλλαγές τους μέσω ξένων τραπεζών (αυτά τα χρήματα ξεπερνούν τα 45 δις των ιδιωτών καταθετών). Οι ιδιώτες θα κοιτάξουν να ασφαλίσουν τους κόπους μιας ζωής με μεταφορά των εκτεθειμένων πια χρημάτων τους αλλού...
Τέτοια επίθεση κατά των τραπεζών "από μέσα" δεν έχει ξαναγίνει. Είναι απορίας άξιο που αποσκοπεί αυτό: το τραπεζικό κραχ που προοιωνίζει αυτή η ενέργεια είναι δεδομένο - μήπως είναι και επιδιωκόμενο; 
Μήπως κλείνουν το μαγαζί μια ώρα αρχύτερα; Μήπως θέλουν να δείξουν στην τρόικα ότι η σιωπηρή χρεοκοπία δεν αντέχεται άλλο στην λογική "ας πάει και το παλιάμπελο"; Μήπως προκαλούν οι ίδιοι την έκτακτη εκείνη κατάσταση που θα επιτρέψει και άλλες έκτακτες εξουσίες ή απλά κουράστηκαν και θέλουν να παραδώσουν "καμμένη γη" στον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να μην αντέξει ούτε τρεις μήνες και να επιστρέψουν σαν η μόνη δοκιμασμένη λύση απέναντι σε έναν λαό που τόλμησε να αμφισβητήσει ότι η υποταγή χωρίς σχέδιο είναι η μοναδική του επιλογή;

Σε κάθε περίπτωση το ντόπιο πολιτικό σύστημα αναγκάζεται σε χαρακίρι από την τρόικα και τόχει καταλάβει. Καίει τα πλοία της επιστροφής λοιπόν πριν παραδώσει στους αντιπάλους του... ή τρέχει κάποιος άλλος σχεδιασμός κάτω από τον προφανή παραλογισμό του μέτρου;

Το καλοκαίρι αυτό είναι ήδη ετοιμόγεννο. 


υγ Πόσο είναι το ακατάσχετο ΝΔΠΑΣΟΚ;


*Ολόκληρο το σχετικό ρεπορτάζ: 

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

Περιμένοντας να ανοίξει το σακίδιο...

Ιδρυτικό συνέδριο για 
Το Ποτάμι

Αναζητώντας προσυνεδριακό υλικό/διάλογο του Ποταμιού οδηγείται κανείς στις αριθμημένες σελίδες με γενικό τίτλο Οι προτάσεις των μελών μας. Η εισαγωγή της ΟΕ του ιδρυτικού συνεδρίου (που θα διεξαχθεί αυτό το τριήμερο 27-29 Ιουνίου στο Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου) επισημαίνει στον αναγνώστη:
Ο προσυνεδριακός διάλογος στο Ποτάμι ξεκίνησε, και εκατοντάδες μέλη και φίλοι του Ποταμιού έχουν ήδη καταθέσει προτάσεις. Η Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου ταξινόμησε και κωδικοποίησε τις κυριότερες από αυτές τις οποίες και αναρτά, χωρίς δική της τοποθέτηση υπέρ ή κατά, προκειμένου να τεθούν στην κρίση των μελών και φίλων του Ποταμιού και να αποτελέσουν έναυσμα διαλόγου. Για ορισμένα θέματα, όπως είναι λογικό, έχουν κατατεθεί και εκ διαμέτρου αντίθετες προτάσεις. Θεωρούμε ότι στο πλαίσιο του δημοκρατικού διαλόγου, και αυτές οι προτάσεις θα πρέπει να δημοσιοποιηθούν έτσι ώστε να αξιολογηθούν, και να δοθεί η δυνατότητα στα μέλη και τους φίλους του Ποταμιού να τοποθετηθούν. Η διαδικασία θα συνεχιστεί και θα κλιμακωθεί στο Συνέδριο του Ποταμιού, όπου θα τεθεί στην κρίση των συνέδρων μια ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση.
Διαβάζουμε τις προτάσεις των μελών (όλες γενικά ενδιαφέρουσες αλλά άτακτως ερριμμένες) και φανταζόμαστε ότι η ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση που "θα τεθεί στην κρίση των συνέδρων στο συνέδριο" δεν είναι έτοιμη ακόμη (αλλιώς όπως συνηθίζεται θα είχε δημοσιοποιηθεί). Φυσικά όλοι και όλες ευχόμαστε καλή επιτυχία στο συνέδριο και καθορισμό της ροής του Ποταμιού σε προοδευτική κατεύθυνση αλλαγής (σαν αυτή πχ του ισπανικού κίνηματςο Podemos που επίσης πρωτοεμφανίστηκε με επιτυχία στις ευρωεκλογές με τρίμηνη μόνο παρουσία σαν κόμμα αλλά όχι σαν εκείνης του Beppe Grillo...). 

Όλα όμως δείχνουν τόσο καλοπροαίρετα, τόσο γενικά, τόσο ασχεδίαστα που πραγματικά κοντεύουν να δημιουργήσουν την εικόνα ή την φαντασίωση ότι είναι δυνατή η ύπαρξη - στο κέντρο μιας αδυσώπητης και "φονικής" κοινωνικής μάχης για την εξουσία, μεταξύ αντιτιθέμενων πολιτικών και ταξικών συμφερόντων και ενώ το μέλλον μας κρέμεται από την εφαρμογή επειγουσών τεκμηριωμένων εναλλακτικών- μιας πολιτικής κίνησης απλά καλοπροαίρετων ανθρώπων τύπου "κάνε το καλό και ρίχτο στον γιαλό". 
Περιμένοντας λοιπόν να ..."ανοίξει το σακίδιο" το επόμενο ΣΚ, δημοσιεύουμε μια εύλογη περιγραφή της μέχρι τώρα πολιτικής παρουσίας του Ποταμιού στην πολιτική ζωή του τόπου από τον Αρ. Μπαλτά:

Ο καλοπροαιρετισμός

του Αριστείδη Μπαλτά*
Καλοπροαιρετισμός είναι μια ενδιαφέρουσα πολιτική ιδεολογία που αναδύθηκε από τα εδάφη μας. Εμφορούνται από καλοπροαιρετισμό όσοι κατόρθωσαν (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται) να αναγάγουν την καλή τους προαίρεση σε αποκλειστική πολιτική αρετή, τη μόνη που θεωρούν ότι ανταποκρίνεται στους καιρούς.
Ο καλοπροαιρετιστής είδε κι απόειδε και αποφάσισε να δράσει. Δηλαδή να αναγάγει ένα περιφερόμενο σακίδιο στην δική του αναγνωρίσιμη εικόνα. Εικόνα με ήχο, δηλαδή φωνή ικανή να διαδώσει πλατιά, την καλή του προαίρεση

Τα χαρακτηριστικά του καλοπροαιρετισμού αναδίδουν την εσάνς της γαλλικής belle âme. Της ωραίας ψυχής που δεν μολύνεται από κοινωνικές διαιρέσεις, πολιτικές αντιπαραθέσεις και πεζά επίδικα. Όπου το ωραίο ενδύεται τις αποχρώσεις του απαλού ροζ.

Ο καλοπροαιρετιστής (ο γλωσσοδέτης καραδοκεί: ας με συγχωρέσουν οι καλοπροαιρετίστριες) είναι άνθρωπος ήπιος. Χωρίς σφοδρούς έρωτες, μεγάλα πάθη, εσωτερικές εντάσεις ή εμμονές. Επιμελείται το σώμα του, αλλά, παραδόξως, όχι τον νου του: η εκγύμναση του νου φαίνεται πως ολοκληρώνεται με την καλή προαίρεση. Ντύνεται απλά, προτιμώντας το ποιοτικό επώνυμο ρούχο. Τον γοητεύει η φύση, απελπίζεται με την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, καταπολεμά το κάπνισμα, θα ήθελε να κάνει ποδήλατο συχνότερα. Υποστηρίζει τα ατομικά δικαιώματα, τον ...

Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

Οι εκλογές θα γίνουν το πολύ Οκτώβριο και θάναι ...μέρα μεσημέρι

του Βαγγέλη Παπαβασιλείου
Η εικόνα της κυβέρνησης είναι η αναμενόμενη. Χάος, αντικρουόμενα συμφέροντα, διαφορετικές πολιτικές, εμφύλιος που με το ζόρι καλύπτεται, βιασύνη για παραγραφές και σβήσιμο ιχνών μαζί με υποσχέσεις στους δανειστές (που κράτησαν προεκλογικά ζωντανό το ...success story) ότι δεν έκαναν λάθος που τους στήριξαν. 
Τι τους κρατάει; Μα αποκλειστικά ο σχεδιασμός για απόκτηση με κάθε μέσο των 180 απαραίτητων ψήφων για εκλογή ΠτΔ από αυτήν την βουλή και παράταση δυο χρόνων ακόμη για την συγκυβέρνηση. 

Παρά την αναμενόμενη κατάρρευση των εσόδων από τέλη Ιουλίου; Παρά την μείωση των εξαγωγών; Παρά την ανεργία σταθερή σε επίπεδα εμπόλεμης ζώνης; Παρά την όξυνση της ανθρωπιστικής κρίσης;
Ναι, παρά τα παραπάνω - ποιος νοιάζεται; Άλλωστε αυτά τα γνωρίζουν εκείνοι καλύτερα όπως και η τρόικα που σηκώνει τους τόνους, ετοιμάζοντας παράλληλα το νέο δάνειο/μνημόνιο. Το σωληνάκι του ορού για το ντόπιο πολιτικό σύστημα δεν θα κοπεί - ασχέτως της τύχης των ιθαγενών... 
Γιατί ο γερμανικός οικονομικός εθνικισμός, παρά την πλήρη αποτυχία του "προγράμματος"  δεν αντέχει αμφισβήτηση εκ των έσω στις επιλογές του - ειδικά από διεφθαρμένους λαούς του Νότου. Θα κάνει ότι μπορεί για να μην έρθουν στην εξουσία προοδευτικές και αριστερές δημοκρατικές δυνάμεις που θα διαπραγματευτούν για την χώρα τους και όχι για μια χούφτα συμφέροντα. (Φυσικά, αν παρ΄όλα αυτά έρθουν, οι γερμανοί είναι οι πρώτοι που θα συμβιβαστούν "ανακαλύπτοντας" λογική και ρεαλισμό στον αντίπαλο - έτσι είναι οι σοβαροί πολιτικοί).

Επιστρέφουμε όμως στους 180. 
Το τοπίο είναι ρευστό - διασπάσεις και αποστασίες γίνονται αλλά όχι απόλυτα ελεγχόμενες και κυρίως όχι επαρκείς. Οι γνωστοί πρόθυμοι εκδηλώθηκαν ήδη αλλά δεν φτάνουν. Η ΔΗΜΑΡ αντιστάθηκε στην πρόταση υποψηφιότητας του Φώτη Κουβέλη και ομηρείας των βουλευτών της στο "σχέδιο". Οι ΑνΕλλ επίσης. Το σχέδιο με την διάσπαση της ΧΑ μόνο αιφνιδιαστικά μπορεί να πραγματοποιηθεί. Το Ποτάμι διαμορφώνει ανεξάρτητη αντιβενιζελική πορεία. 

Ότι είναι να γίνει πρέπει να γίνει γρήγορα και αιφνιδιαστικά, συνδυαζόμενο με υποσχέσεις των δανειστών για μέτρα βιωσιμότητας του χρέους που θα συζητηθούν με μια αναβαπτισμένη πλειοψηφία των "μνημονιακών". Χρόνος δεν υπάρχει έως την άνοιξη του 2015 όταν όλα χειροτερεύουν καθημερινά - νούμερα και ανθρωπιστική κρίση.
Μια λύση απομένει. Να έρθει κοντά η προεδρικά εκλογή. Να δοκιμαστεί άμεσα το "σχέδιο" πριν φθαρεί από τις εξελίξεις.
Να ανοίξουν το ζήτημα τον Οκτώβριο ίσως και νωρίτερα (αν δεν έχουν ήδη καταρρεύσει...) - τυπικά μπορούν - επικαλούμενοι ταυτόχρονα ως αιτία του επείγοντος τις ενδείξεις ανάκαμψης από τα όποια έσοδα από τον φετινό τουρισμό -που φτάνουν το φθινόπωρο στην αγορά / τα επικαλέστηκαν και πέρυσι - και την ανάγκη/αναμονή των υπό την Μέρκελ ευρωπαίων να συνεχίσουν εκείνοι την "αναπτυξιακή" συνεργασία μαζί τους και την διαπραγμάτευση για την βιωσιμότητα του χρέους. 

Δεν θα επικαλεστούν φυσικά την αποτυχία τους στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. 
Θα επικαλεστούν ότι ανήκουν στις "δυνάμεις του ευρώ", δαιμονοποιώντας όσο μπορούν ακόμη τους "άλλους", τους "τσαβικούς", τους "λαϊκιστές" που τολμούν να ζητούν συμψηφισμό των γερμανικών αποζημιώσεων, κούρεμα ή ακόμη και την εφαρμογή της "Μετριοπαθούς Πρότασης" των τριών οικονομολόγων και άλλων τόσων πρώην πρωθυπουργών...και να προκαλούν έτσι την οργή του Σόιμπλε και το ...grexit.

Το καλοκαίρι είναι γεμάτο ...μαξιλάρια* που ρωτιούνται και αναρωτιούνται . Όποια και αν είναι η απάντηση που θα υιοθετηθεί θα αφορά το πολύ άμεσο μέλλον και σε κάθε περίπτωση, αιφνιδιαστικές εξελίξεις στην ασταθή καλοκαιρινή βιαστικά σχεδιασμένη ισορροπία μετά το καταθλιπτικό για την συγκυβέρνηση αποτέλεσμα των εκλογών.

Το σίγουρο είναι ότι οι εκλογές θα γίνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ή αφορμή άμεσα, αυτό το φθινόπωρο - και θάναι μέρα μεσημέρι για τον καθημαγμένο λαό μας που δεν έχει άλλη ελπίδα από την προοδευτική αλλαγή.

Όλοι ήδη άλλωστε γι αυτές ακριβώς προετοιμάζονται.

ΑΣ

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

Ο Γιώργος Σταθάκης στην "αριστερή στρουθοκάμηλο": ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να φέρει μια νέα ισορροπία στη σχέση ανάμεσα στο κράτος και στην αγορά

"Ποτέ δεν έχω δηλώσει ότι δεν θα αλλάξουμε τους φορολογικούς συντελεστές. Η είδηση αυτή έχει προκύψει από την συνηθισμένη, πλέον, πρακτική της «μονταζιέρας» του Μαξίμου να διαστρεβλώνει τα λεγόμενα μου."

Συνέντευξη του Γιώργου Σταθάκη, υπεύθυνου του Τομέα Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ, στην "Αριστερή Στρουθοκάμηλο" και τον Γιώργο Παπασπυρόπουλο:


"Οι έννοια των μεταρρυθμίσεων είναι πλήρως «αποικιοποιημένη» από τον νεοφιλελευθερισμό"

ΓΠ: Αγαπητέ κε Σταθάκη, θα ξεκινήσω με ένα βασικό ερώτημα που απασχολεί τους υπέρμαχους των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων: Είσαστε κρατιστές στον ΣΥΡΙΖΑ; 
Θα ξαναμεγαλώσετε το κράτος, θα διορίσετε κόσμο, θα κρατικοποιήσετε τις ιδιωτικοποιημένες ΔΕΚΟ και θα βάλετε επικεφαλής κομματικά σας στελέχη;
Γιατί οι αντίπαλοί σας σε κάθε θετική πρόταση που γίνεται από τον ΣΥΡΙΖΑ πχ για τους μικρομεσαίους, απαντούν ότι ό,τι και να λέτε προεκλογικό είναι, είστε κατά των μεταρρυθμίσεων στο κράτος. Θα ήθελα ένα γενικό σχόλιο.

ΓΣτ: Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να φέρει μια νέα ισορροπία στη σχέση ανάμεσα στο κράτος και στην αγορά. Να προστατέψει τα δημόσια αγαθά και να αποκαταστήσει το ρόλο του κράτους ως μοχλού ανάπτυξης.

Οι έννοια των μεταρρυθμίσεων είναι πλήρως «αποικιοποιημένη» από τον νεοφιλελευθερισμό. Έχουμε καταλήξει να την χρησιμοποιούμε αποκλειστικά και μόνο για να περιγράψουμε την συρρίκνωση του δημοσίου, την απόσυρση του από την παροχή κρίσιμων κοινωνικών υπηρεσιών και την καταστροφή κάθε αναπτυξιακού θεσμού. 


Αν, λοιπόν, με την λέξη κρατισμός με ρωτάτε αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να έχουμε κρατικά εργοστάσια μακαρονιών η απάντηση είναι εύκολη: όχι. Αν όμως θεωρούμε ότι η ικανότητα του κράτους π.χ. να ασκεί έλεγχο στον τραπεζικό σύστημα, να προωθεί στις εξαγωγές και να έχει λόγω στην διαχείριση των υποδομών μεταφοράς ή ενέργειας κλπ. είναι κρατισμός τότε μάλλον έχουμε πρόβλημα…

Φορολογία:


Έχετε δηλώσει ότι δεν θα αλλάξετε τους φορολογικούς συντελεστές. Αυτό χρειάζεται διευκρίνηση, γιατί μοιάζει σαν να λέτε ότι θα συνεχίσετε την σημερινή φορολογική πολιτική που καταγγέλλετε ότι ρήμαξε την μεσαία τάξη, τους εργαζόμενους αλλά και τους ανέργους ακόμη... 
Τελικά θα φορολογείτε την εργασία ή τα πραγματικά εισοδήματα; 
Τι διαφορετικό θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Ποτέ δεν έχω δηλώσει ότι δεν θα αλλάξουμε τους φορολογικούς συντελεστές. Η είδηση αυτή έχει προκύψει από την συνηθισμένη, πλέον, πρακτική της «μονταζιέρας» του Μαξίμου να διαστρεβλώνει τα λεγόμενα μου.

Η φορολογική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ αποσκοπεί στην διαμόρφωση ενός νέου απλοποιημένου και σταθερού φορολογικού συστήματος με την παράλληλη υιοθέτηση σύγχρονων εργαλείων άσκησης φορολογικής πολιτικής, όπως το περιουσιολόγιο και την ανασύνταξη των φοροεισπρακτικών μηχανισμών και των μηχανισμών ελέγχου της φοροδιαφυγής.


"Ένα από τα προβλήματα της ασκούμενης φορολογικής πολιτικής είναι ότι δεν εστιάζει στην είσπραξη από τον παραγόμενο πλούτο αλλά προσπαθεί να εντοπίσει τις διαφορετικές μορφές συσσωρευμένου πλούτου, συνήθως σε ακίνητη περιουσία, και εξ αυτού να εικάσει την ύπαρξη αντίστοιχων εισοδημάτων" 

Θα μείνει το χαράτσι; Θα καταργηθεί, θα αντικατασταθεί ή θα παραμετροποιηθεί;

Ένα από τα προβλήματα της ασκούμενης φορολογικής πολιτικής είναι ότι δεν εστιάζει στην είσπραξη από τον παραγόμενο πλούτο αλλά προσπαθεί να εντοπίσει τις διαφορετικές μορφές συσσωρευμένου πλούτου, συνήθως σε ακίνητη περιουσία, και εξ αυτού να εικάσει την ύπαρξη αντίστοιχων εισοδημάτων.

Στο επίκεντρο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται η ιδέα της φορολόγησης του παραγόμενου πλούτου και ο εντοπισμός των υφιστάμενων μορφών συσσώρευσης του πέρα από την παραδοσιακή και εκτεταμένη μικρομεσαία ιδιοκτησία που σήμερα βάλλεται.


Θα μπει κλιμακωτή φορολόγηση στα εισοδήματα ή θα ισχύει flat tax για όλα;

Η ιδέα περί flat tax, νομίζω ότι πέρα από πρακτικά ανέφικτη, είναι αποδεκτή μόνο από τους πλέον ακραίους νεοφιλελεύθερους κύκλους και άρα ριζικά ξένη προς οτιδήποτε εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

"Εκκρεμεί μιας μεγάλης έκτασης ρύθμιση των χρεών προς τα σχετικά ασφαλιστικά ταμεία μέσα από τον υπολογισμό της ικανότητας αποπληρωμής των οφειλών βάση των πραγματικών σημερινών εισοδημάτων"

Επιχειρηματικότητα:

Τι θα κάνετε με τις διώξεις των ασφαλισμένων ανασφάλιστων ελεύθερων επαγγελματιών από ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, ΤΣΜΕΔΕ κλπ μέσω ΚΕΑΟ; 
Θα σταματήσετε την ποινικοποίηση της αδυναμίας αυτασφάλισης;Θα συνδέσετε την εισφορά στον ΟΑΕΕ με το εισόδημα, θα δώσετε ελευθερία επιλογής ασφαλιστικής κλάσης, θα επιτρέψετε μια ελάχιστη εισφορά λόγω κρίσης; 

Το πρόβλημα με την ασφάλιση των ελεύθερων επαγγελματιών έχει τρεις πτυχές. 
Από τη μια, προφανώς, η ποινικοποίηση της ανικανότητας εκπλήρωσης των ασφαλιστικών υποχρεώσεων είναι άκαρπη και κοινωνικά άδικη καθώς έχουμε να κάνουμε με εισφορές που δεν καταβάλλονται λόγω αντικειμενικής συρρίκνωσης των εισοδημάτων και όχι από ...

Ποια πρέπει να είναι τα άμεσα μέτρα ανακούφισης των θυμάτων της ανθρωπιστικής κρίσης; (#οι προτάσεις της διαβούλευσης του ΣΥΡΙΖΑ)

Έχουμε ήδη δημοσιεύσει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και την επιχειρηματικότητα (Αριστερά και επιχειρηματικότητα). 
Σήμερα δημοσιεύουμε την πρόταση άμεσης αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, πρακτικά τα πρώτα μέτρα που καλείται να λάβει μια νέα προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας. 
Έχει μεγάλη σημασία να κρίνουμε ακόμη και να επηρεάσουμε/συνδιαμορφώσουμε τα μέτρα αυτά εφόσον οι πρόωρες εκλογές είναι σχεδόν σίγουρες για το φθινόπωρο και η συμμαχία των προοδευτικών δυνάμεων που θα διεκδικήσει την νέα κυβέρνηση οφείλει να έχει έτοιμα τα μέτρα (και την χρηματοδότησή τους) που θα πάρει για την ανάσχεση της ανθρωπιστικής καταστροφής που συντελείται γύρω μας, μέσα στις οικογένειές μας και μέσα στην ραχοκοκκαλιά της οικονομίας μας, τις Μμε επιχειρήσεις. Και να σταματήσει τον νόμο της "ζούγκλας" που επιβάλλει με κάθε μέσο -παραγραφές, εκβιασμοί, ξεπούλημα, υπερφορολόγηση, κατασχέσεις, ακόμη και με την αλλαγή "ατζέντας" στα ΜΜΕ - το πελατειακό σύστημα και οι κρατικοδίαιτοι ολιγάρχες απέναντι σε έναν ολόκληρο λαό. (Στην διεύθυνση εδώ, είναι αναρτημένα προς διαβούλευση, τα προγραμματικά κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ με καταληκτική ημερομηνία οριστικοποίησης τον Σεπτέμβριο)

Το κείμενο διαβούλευσης:
Όταν υπάρχουν περίπου 1.500.000 άνεργοι, πάνω από 300.000 νοικοκυριά χωρίς καθόλου εισόδημα, 600.000 παιδιά που υποσιτίζονται, πάνω από 3.000.000 ανασφάλιστοι πολίτες χωρίς πρόσβαση σε πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, όταν υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά και μικροεπιχειρηματίες υπερχρεωμένοι σε τράπεζες και κράτος, όταν οι άστεγοι πολλαπλασιάζονται, όταν εξαιτίας όλων αυτών η κατάθλιψη και οι αυτοκτονίες πυκνώνουν, τότε είναι απολύτως βέβαιο ότι βρισκόμαστε εν μέσω μιας ανθρωπιστικής κρίσης, με πρωτόγνωρη για την μεταπολεμική Ελλάδα έκταση και ένταση. Η Ελλάδα, μια ευρωπαϊκή χώρα εν καιρώ ειρήνης, βιώνει τα αποτελέσματα ενός πολέμου.
Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια προϋποθέτει ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης που δεν μπορεί να εξαρτάται από το ύψος της κερδοφορίας της οικονομικής ολιγαρχίας. Ωστόσο, η μνημονιακή πολιτική πραγματώνει ακριβώς αυτό: συναρτά την εξασφάλιση των στοιχειωδών συνθηκών ζωής από την ανάκτηση αυτής της κερδοφορίας, ενώ παράλληλα δαιμονοποιεί κάθε άλλη δημόσια ενεργητική πολιτική. Όμως, αυτή η υπαγωγή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στο κέρδος των οικονομικά πανίσχυρων συνιστά ένδειξη σοβαρότατης πολιτισμικής παρακμής και οπισθοδρόμησης, έναν άνευ προηγουμένου ηθικό μαρασμό. Πόσο μάλλον όταν οι μνημονιακές δυνάμεις όχι μόνο κάνουν ότι δεν βλέπουν την ανθρωπιστική κρίση ή αντιμετωπίζουν όψεις της με επικοινωνιακούς όρους, αλλά προσπαθούν επίσης να μας πείσουν για τις «επιτυχίες» της πολιτικής που την δημιούργησε και την επιδεινώνει.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης αποτελεί πρωτίστως αδιαπραγμάτευτη ηθική επιταγή. Γι’ αυτό εκπονήσαμε ένα σχέδιο δράσης με μέτρα άμεσης ανακούφισης για τα θύματα της κρίσης. Τα μέτρα αυτά, σε συνδυασμό με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ σε άλλους τομείς (π.χ. επαναφορά κατώτατου μισθού, αύξηση κατώτατων συντάξεων, επέκταση επιδόματος ανεργίας σε αυτοαπασχολούμενους κ.λπ.), έχουν στόχο να καταπολεμήσουν τις επιπτώσεις της ακραία φτώχειας, ενώ παράλληλα θα συμβάλλουν στην ανάσχεση της ύφεσης και της ανεργίας. Τα μέτρα αυτά δεν υποκαθιστούν την πολιτική μας για την επαναθεμελίωση ενός ισχυρού κοινωνικού κράτους αλλά αποτελούν τα πρώτα βήματα σε αυτή την κατεύθυνση.

Στο εν λόγω σχέδιο δράσης θα επιδιώξουμε να ενταχθούν διάφοροι φορείς, οι δήμοι, η εκκλησία, δομές αλληλεγγύης, ιδιώτες, εθελοντές, κ.ο.κ., μέσα σ΄ ένα πλαίσιο συντονισμού από πλευράς δημοσίου και πλήρους διαφάνειας. Την ανάγκη αποτελεσματικότερου συντονισμού φορέων θα την καλύψουν τα ΔΙΚΤΥΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ που θα λειτουργήσουν άμεσα σε τοπικό, περιφερειακό και κεντρικό επίπεδο με την ευθύνη αντίστοιχων Συμβουλίων Αλληλεγγύης. Το σχέδιο δράσης προβλέπει την άμεση ενεργοποίηση ψηφιακής πλατφόρμας για την ηλεκτρονική στήριξη των Δικτύων ( "e-pronoia" για τον πολίτη) και την εποπτεία από την Γενική Γραμματεία Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Τα άμεσα μέτρα ανακούφισης των θυμάτων της κρίσης οργανώνονται σε 10 άξονες, οι οποίοι παρατίθενται παρακάτω μαζί με κάποιες ενδεικτικές παρεμβάσεις.
1. Νέα σεισάχθεια: ανακούφιση των νοικοκυριών από την υπερχρέωση

- Θεσμοθέτηση και εφαρμογή ενός απλού, αποτελεσματικού, διαφανούς και κοινωνικά δίκαιου προγράμματος ρύθμισης των κόκκινων δανείων, το οποίο θα ανακουφίζει πραγματικά τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, δίνοντας προτεραιότητα στην προστασία των πιο αδύναμων οικονομικά δανειοληπτών και όσων έχουν πληγεί από την κρίση, προς όφελος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

- Συγκεκριμένα, δημιουργούμε ενδιάμεσο φορέα διαχείρισης των κόκκινων δανείων, ο οποίος θα αναλάβει τη θεσμοθέτηση και την εποπτεία της εφαρμογής ενός νέου πλαισίου ρύθμισης με βάση καθορισμένες ελάχιστες δαπάνες διαβίωσης των νοικοκυριών, ύστερα από λεπτομερή έρευνα των δεδομένων του δανειακού χαρτοφυλακίου των τραπεζών. Ο ενδιάμεσος φορέας θα είναι δημοσίου ενδιαφέροντος και θα λειτουργεί με τη μορφή οργανισμού ή ταμείου προστασίας κατοικίας, ενώ παράλληλα θα διαχειριστεί και άλλα προβλήματα στέγης.

- Το πρόγραμμα ρύθμισης περιλαμβάνει όχι μόνο τα στεγαστικά αλλά όλα τα «κόκκινα» δάνεια, που έχουν υποθήκη σε πρώτη κατοικία, αλλά και σε αγροτικές ιδιοκτησίες μικροκαλλιεργητών, και αφορά σε φυσικά πρόσωπα (ιδιώτες με στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια και αγρότες με μικρά αγροτικά δάνεια), εμπόρους, ελεύθερους επαγγελματίες, μικρομεσαίες επιχειρήσεις και μικρές αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Παράλληλα, στο πρόγραμμα ρύθμισης θα υπαχθούν και οφειλές προς άλλους φορείς, όπως Δημόσιο, ΔΕΚΟ, κλπ.

- Στόχος είναι η αναπροσαρμογή των δανείων στη σημερινή οικονομική κατάσταση των δανειοληπτών και στην αντικειμενική δυνατότητά τους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Το πρόγραμμα ρύθμισης αφ’ ενός θα είναι προσαρμοσμένο στην πραγματική οικονομική δυνατότητα και στις ανάγκες διαβίωσης των πολιτών, έτσι ώστε η εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων να γίνεται από το περίσσευμα και όχι από το υστέρημα του οικογενειακού εισοδήματος, και αφ’ ετέρου θα βασίζεται στη ...

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

Υπουργοί υπανάπτυξης (#η περίπτωση Κωστή Χατζηδάκη)

του Soter
Η δημοσιογράφος Λώρη Κέζα έγραψε στο ΒΗΜΑ ένα άρθρο με τίτλο "Σε ανάπτυξη" όπου αναφέρεται στα έργα και τις ημέρες του "σερνάμενου" πρώην υπουργού ανάπτυξης Κ.Χατζηδάκη. Ενδεικτικό απόσπασμα (όλο το άρθρο στο τέλος της ανάρτησης):
"Ο Κωστής Χατζηδάκης έχει όλα τα χαρακτηριστικά που οδηγούν τη χώρα προς τα πίσω και όχι στην ανάπτυξη. Θα αναφέρουμε επί τροχάδην ορισμένες πράξεις του οι οποίες είναι ενδεικτικές. Ως υπουργός ενημερώθηκε για έξι υποθέσεις καρτέλ όμως προτίμησε να τις αγνοήσει. Τούτο ήταν αντιφατικό ως προς το ρόλο του. Ας πάει και το παλιάμπελο, δεν έχει σημασία. Διόρισε γενικό γραμματέα δημοσίων έργων έναν εργολάβο, ιδιοκτήτη κατασκευαστικής εταιρείας. Παράξενο όχι όμως και παράνομο.
Κι άλλα, κι άλλα."
Εκείνος εκνευρισμένος απάντησε με επιστολή που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα (θα την βρείτε και αυτή στο τέλος της ανάρτησης) καταγγέλλοντας εκτός των άλλων και το ...ήθος της δημοσιογράφου που "διολισθαίνει σε ύβρεις" - (απειλή για περαιτέρω ενέργειες;). Και έλαβε την παρακάτω απόλυτα τεκμηριωμένη απάντηση: 

(*υγ Τι την ήθελε την επιστολή; - τώρα θυμήθηκαν οι πάντες τα πάντα για τα δυο χαμένα χρόνια για την ανάπτυξη επί της υπουργίας του. Του προβαλλόμενου ως του πλέον κεντροφιλελεύθερου και μεταρρυθμιστή υπουργού... - τι θα μπορούσε να υποθέσει κανείς άραγε -μετά από την χατζηδάκειο αποτυχία- για το μέλλον της ανάπτυξης στα χέρια των νέων υπουργών, τώρα της "λαϊκής" δεξιάς;)
 
Γράφει η Λώρη Κέζα*

Υπουργέ μου,

λατρεύω την αλληλογραφία με κυρίους. Ευελπιστώ μάλιστα ότι τα γράμματά μας θα γίνουν πρώτη ύλη για έναν Σοντερλό ντε Λακλό του μέλλοντος. Θα γίνετε έτσι ο δικός μου κόμης, στις επικίνδυνες σχέσεις της επαγγελματικής μου ζωής.

κ. Χατζηδάκη, θα προσπαθήσω πολύ συνοπτικά να ανταπαντήσω, όχι σε όσα καταλογίζετε στο ήθος μου αλλά σε όσα αφορούν τα στοιχεία που παρατίθενται στην επιστολή σας.

Λέτε «ψηφίσαμε τον νέο Επενδυτικό Νόμο που χαιρετίστηκε από την αγορά». Στην πραγματικότητα κάνατε τροποποιήσεις σε προηγούμενους (ν.2909/2011 και ν.3894/2010). Πείτε μας όμως, πόσα χρήματα επενδύθηκαν χάρη σε αυτούς τους νόμους; Πιθανώς να μην έχετε ακόμη τα αποτελέσματα, οπότε θα σας πω εγώ σε τι μεταφράζεται η τεράστια επιτυχία των επενδυτικών νόμων:

Το 2012 ιδρύθηκαν 4.142 νέες επιχειρήσεις. Από αυτές μόνο 4 δήλωσαν σε επενδύσεις άνω του 1 εκατομμυρίου ευρώ. Ξέρουμε όλοι ότι οι νέες επιχειρήσεις είναι ως επί τω πλείστον σουβλατζίδικα και μπαρ που επιδοτήθηκαν. Πείτε μας πόσες από αυτές τις επιχειρήσεις λειτουργούν ακόμα. Μαθαίνω ότι κάμποσες πήραν την επιδότηση κι έβαλαν λουκέτο μετά το υποχρεωτικό εξάμηνο λειτουργίας.

Στο πεδίο των άμεσων ξένων επενδύσεων σημειώθηκε αύξηση κατά 63% το τελευταίο έτος. Οι αυξήσεις οφείλονται σε αμφισβητήσιμη μέθοδο, στο ότι ζημίες που εμφάνισαν οι ξένες εταιρείες το 2012 συμπεριλήφθησαν στον υπολογισμό των επανεπενδυθέντων κερδών, μειώνοντας έτσι με αναθεώρηση στοιχείων τον όγκο των επενδύσεων του έτους αυτού. Καθώς δεν έχω σπουδές οικονομικών, μεταφέρω όσα μου λένε οι δικοί σας άνθρωποι_ καταλαβαίνετε τι εννοώ…

Και το θεμελιώδες ερώτημα: πως γίνεται με τόσο θαυμαστές επενδύσεις να αυξάνεται η ανεργία; Πού είναι οι θέσεις εργασίας που προκύπτουν;

κ. Χατζηδάκη δεν σας αποκαλώ τυχαία υπουργό υπανάπτυξης. Επί των ημερών σας έκλεισαν ιστορικές βιομηχανίες και επέλεξαν έδρα στο εξωτερικό άλλες τόσες. Η αποτυχία σας είναι γραμμένη με τα brand names της ελληνικής παραγωγής. Ανάκατα: έκλεισαν τα τσιμέντα ΑΓΕΤ Ηρακλής, έκλεισε η πρώτη σε ξυλεία ΣΕΛΜΑΝ, οι χαρτοβιομηχανίες Diana και Delica, η εταιρία τροφίμων ΝUTRIAT (Κατσέλης, Αλλατίνι), έκλεισε η NEOSET, η ALUMIL, έκλεισε η ΑΓΝΟ, η PepsicoΗΒΗ. Ταυτόχρονα σηκώθηκαν κι έφυγαν τρεις αεροπορικές εταιρείες, η ΒΙΟΧΑΛΚΟ, η Κόκα Κόλα και το συνώνυμο του ελληνικού γαλακτοκομικού ΦΑΓΕ.

Σας ρωτώ: Ποιες ήταν οι ενέργειές σας για να αποτρέψετε τα λουκέτα ή έστω να κρατήσετε στην Ελλάδα εκείνους που έφυγαν;

Πάμε παρακάτω. Αναφέρετε: «δόθηκε μόνιμη λύση στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας». Δόθηκε αλλά όχι από εσάς. Πρόκειται για τον νόμο 3869/2010, που θα μείνει στην Ιστορία ως «ο νόμος Κατσέλη». Η Λούκα ήταν εκείνη που έφερε το θέμα στη δημόσια συζήτηση, έθεσε τους όρους και τα όρια, πριν την οικονομική κρίση. Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.

Οσον αφοράν την «επανεκκίνηση των αυτοκινητοδρόμων», υπάρχει ένσταση. Ενας δρόμος δεν φέρνει ανάπτυξη από την κατασκευή του, φέρνει ανάπτυξη όταν συνδέει λιμάνια, αεροδρόμια, αγορές, δραστηριότητες. Εχετε προχωρήσει σε κάποια μελέτη για τη διασταύρωση του υφιστάμενου οδικού δικτύου ή μήπως βαδίζετε κι εσείς στα κουτουρού, όπως οι προκάτοχοί σας; Πάντως για να έχετε μια εικόνα αυτού που εννοώ, αναζητείστε το ανάλογο πλάνο της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τους σιδηρόδρομους.

Συνεχίζω κ. Χατζηδάκη,

γράφετε ότι σας κατηγορώ πως αγνοήσατε 6 υποθέσεις καρτέλ. Κι αναρωτιέστε: «Ποιες άραγε;». Δεν θα σας πω εγώ αλλά θα σας ρωτήσω: εσείς ποια εννοούσατε όταν δηλώνατε πριν από ένα χρόνο ότι θα «χτυπηθούν τα καρτέλ, που κρατούν τις τιμές των προϊόντων στα ύψη»; Πείτε μου, τα χτυπήσατε κάτω σαν το χταπόδι ή πιο απαλά; Μπείτε στον κόπο να φτιάξετε έναν κατάλογο, ανά κλάδο μαζί με τις ενέργειές σας και τα αποτελέσματα που πετύχατε.

Για να μην μακρηγορούμε επί του θέματος, σας παραπέμπω στο βιβλίο του Γιώργου Φλωρά, του εκδότη που δίνει αγώνα εναντίον των καρτέλ. Τώρα που έχετε ελεύθερο χρόνο, θα απολαύσετε τις 500 σελίδες που περιλαμβάνουν όλες τις υποθέσεις.

Σχετικά με την υπερδέσμευση των κονδυλίων ΕΣΠΑ. Ακολουθήσατε την τακτική «λέω ναι σε όλους, τάζω λαγούς με πετραχήλια» και ανεβάσατε τις υποσχέσεις σε επίπεδα που δεν μπορούν να ικανοποιηθούν. Με το overbooking παρουσιάζετε στρεβλή εικόνα. Κι άλλοι το κάνουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση αλλά εσείς το παρακάνατε. Μοιράσατε το 152% των κονδυλίων και τώρα δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε. Τούτο σημαίνει ότι θα ακυρωθούν περισσότερα από 1.200 έργα, προϋπολογισμού 1,8 δισ. ευρώ. Σε άλλα έργα, που πήραν συμπλήρωμα, σημαίνει ότι η διαφορά θα καλυφθεί από εθνικούς πόρους. Δηλαδή όχι μόνο δεν παίρνετε να λεφτά που μας χαρίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση αλλά επιβαρύνετε τους μελλοντικούς προϋπολογισμούς.

Σχετικά με την κατάταξη της χώρας σε λίστες και τα bravi του Μπαρόζο για την απορρόφηση των ΕΣΠΑ, σας μεταφέρω την τελευταία αξιολόγηση της ομάδας δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στην έκθεσή της υπογραμμίζει ότι «πολλά προγράμματα αντιμετωπίζουν κίνδυνο μη επίτευξης των στόχων και αυτόματης αποδέσμευσης». Επίσης επισημαίνονταν ότι «με ποσοστό 46,3% του ΕΚΤ η Ελλάδα υστερεί σε σχέση με τα δύο τρίτα των κρατών – μελών». Σας παρακαλώ υπουργέ μου, βοηθείστε με να καταλάβω: άλλα στοιχεία έχετε εσείς κι άλλα έχουν οι κουτόφραγκοι;

Στο θέμα της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ. Λέτε πώς στις σελίδες 4-7 αναφέρονται τα ονόματα όσων συνέβαλαν. Είναι δεκάδες, μην πω εκατοντάδες. Δεν αναφερόμουν σε αυτούς_ άλλωστε δημοσιεύεται υποσημείωση ότι οι απόψεις των συμβούλων, γενικών γραμματέων, εμπειρογνωμόνων δεν καταλήγουν όλες σε οδηγίες. Καθώς λοιπόν είμαι θύμα πλάνης, σας ρωτώ ευθέως: ποιοι ήταν εκείνοι που συνέταξαν την εργαλειοθήκη; Δηλαδή ποιοι ήταν εκείνοι που αξιολόγησαν το υλικό και κατέληξαν σε οδηγίες; Σε ποιο κτήριο εργάστηκαν και πόσο πληρώθηκαν; Παραμένει και το ρητορικό ερώτημα: αφού πρόκειται για συμπίλημα ελλήνων ειδικών, γιατί το πασάρατε ως ντιρεκτίβες της αλλοδαπής;

Ερχομαι στη «μελέτη» που επικαλεστήκατε για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές. Δεν είχατε διευκρινίσει ότι πρόκειται για σελίδες από την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ. Μελέτη είναι η συγκέντρωση στοιχείων πρωτογενώς και όχι η συρραφή απόψεων. Ούτως ή άλλως όμως διαβάζουμε ότι υπάρχει «μικτή εικόνα για το ζήτημα». Στα επί μέρους: η ανεργία δεν μειώνεται αν εργάζονται περισσότερες ώρες οι ίδιοι άνθρωποι. Ενθαρρύνατε την πρόσληψη καινούργιων υπαλλήλων;

Όχι, δεν υπάρχουν κίνητρα. Οσον αφορά τη μείωση των τιμών, δεν συμφωνούν όλοι: οι Inderst and Irmen (2005) λένε ότι τα προϊόντα θα ακριβύνουν. Οι Burda and Weil (2005) και μελετητές της Αυστραλίας συμπεραίνουν ότι δεν έπεσαν οι τιμές όπου εφαρμόστηκε το μέτρο. Από πουθενά δεν τεκμαίρεται ότι η επέκταση του ωραρίου θα αυξήσει την παραγωγή μέσα από την κατανάλωση. Με παραπέμπετε σε υλικό που σας αναιρεί.

Δεν θα επεκταθώ σε περισσότερες λεπτομέρειες για το ωράριο των καταστημάτων. Αν μπήκα στον κόπο ήταν για να σας δείξω ότι δεν ξεμπερδεύετε μαζί μου παραπέμποντας σε ένα λινκ. Δεν με τρομάζουν 391 σελίδες στα αγγλικά: είναι η δουλειά μου να τις διαβάζω με προσοχή. Μην ξεχνάτε ότι αυτό ακριβώς είναι το αντικείμενό μου, δεν κάνω κάτι άλλο παράλληλα. Δεν είμαι σύμβουλος κάποιου πολιτικού ούτε έχω δεύτερο μισθό από δημόσια θέση. Δεν σας φοβάμαι ούτε πτοούμαι με την επίθεσή σας.

Για το βάθος χρόνου του σχεδιασμού σας, το οποίο αμφισβητώ, γράφετε ότι προχωρήσατε «στον αναπτυξιακό σχεδιασμό της χώρας μέχρι το 2020». Εννοείτε ότι ενημερωθήκατε για τα επόμενα ΕΣΠΑ, για το πακέτο 2014-2020. Τι άλλο κάνατε, πείτε μας συγκεκριμένα για τις δικές σας πρωτοβουλίες. Κάτι ακόμα: η πενταετία δεν θεωρείται «βάθος χρόνου» για την ανάπτυξη. Είναι το επόμενο τέρμινο.

Λέτε κ. Χατζηδάκη ότι για τα γραφόμενά μου στηρίζομαι σε θεωρίες συνομωσίας. Δεν είναι έτσι. Διαβάζω τα νομοσχέδια, παρακολουθώ τις υπουργικές αποφάσεις, τις αναρτήσεις της Διαύγειας και ταυτόχρονα αφιερώνω πολύ χρόνο στην επαφή με ανθρώπους. Συναντώ συναδέλφους σας, εκείνους που συμμετέχουν στην κυβέρνηση από την οποία εκδιωχθήκατε, συναντώ στελέχη υπουργείων, βουλευτές όλων των κομμάτων, υπαλλήλους σε διάφορες υπηρεσίες, συμβούλους και παρασυμβούλους. Εντούτοις την καλύτερη περιγραφή της αποτυχίας σας μου παρέχουν κάθε πρωί οι άστεγοι στο Πεδίον του Αρεως, εκείνοι που τρώνε τα σκουπίδια της θαυμαστής σας ανάπτυξης.

Αναμένω επόμενη απάντησή σας. Αντιλαμβάνεστε ότι θα είναι σε βάρος σας.

υμετέρα

Λώρη


Δείτε επίσης:

Το αρχικό άρθρο της Λώρης Κέζα:

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Ιστορική ομιλία Τσίπρα σηματοδοτεί την ρεαλιστική γείωση του ΣΥΡΙΖΑ στον αριστερό μεταρρυθμισμό

"Ρήξη χωρίς σχέδιο ρεαλιστικό, οδηγεί σε ήττα"

Δημοσιεύουμε μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα (και στο τέλος link με ολόκληρο το κείμενο) από την ιστορική κατά την γνώμη μας ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στην παρουσίαση του βιβλίου των J. Galbraith, St. Holland και Γιάννη Βαρουφάκη "Μια Μετριοπαθής Πρόταση Για Την Επίλυση Της Κρίσης του Ευρώ" στο Βυζαντινό Μουσείο. Η αφορμή (το βιβλίο) αλλά και η ομιλία του Α Τσίπρα, παραπέμπουν σε μια βαθιά διεργασία ρεαλιστικής προσέγγισης των δυσκολιών ανατροπής του σημερινού status quo του πελατειακού κομματικού κράτους στην Ελλάδα και του οικονομικού εθνικισμού της Γερμανίας στην Ευρώπη - που συνεργάζονται αρμονικά για να μην αλλάξει τίποτα. 
Το μεγαλύτερο εμπόδιο στην αλλαγή είναι η προσέγγιση της κρίσης και των υπαρκτών εναλλακτικών με δογματικά εργαλεία του παρελθόντος και αυτό φαίνεται να γίνεται συνείδηση στον ΣΥΡΙΖΑ. Που ανοίγεται στις δυνάμεις της μεταρρύθμισης με κοινωνικό πρόσημο και περιγράφει πλέον ως αντίπαλο την "πολιτική της αντιμεταρρύθμισης" τρόικας-ΝΔΠΑΣΟΚ :

"Και επειδή η έννοια μεταρρύθμιση έχει κακοπάθει και κακοφορμίσει από τα χρόνια του εκσυγχρονισμού έως τα χρόνια του τροϊκανισμού, από τους ίδιους πάνω κάτω ανθρώπους σε καίριες θέσεις άσκησης οικονομικής πολιτικής, οφείλω να εξηγηθώ.

Οι δικές μας μεταρρυθμίσεις θα έχουν ταξικό πρόσημο και κοινωνική ανταποδοτικότητα. Δε θα είναι αντιμεταρρυθμίσεις κοινωνικής διάλυσης.


• Θέλουμε ένα νέο πολιτικό σύστημα

Απεγκλωβισμένο από τη Λερναία Ύδρα της διαπλοκής. Αυτονομημένο από το καρτέλ της ολιγαρχίας. Στόχος μας να αποκόψουμε τον ομφάλιο λώρο που συνδέει το πολιτικό σύστημα με το παρασιτικό παρακράτος των ιδιοκτητών μέσων μαζικής ενημέρωσης.

• Θέλουμε τη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης

Όχι όμως απολύοντας τις καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών και τους σχολικούς φύλακες. Προτεραιότητα είναι ο απογαλακτισμός της δημόσιας διοίκησης από την κομματική εξάρτηση, το ρουσφέτι και την αναξιοκρατία. Η κατάργηση του πελατειακού κράτους. Εμείς μπορούμε να το κάνουμε. Γιατί δεν το σχεδιάσαμε δεν το στελεχώσαμε. Και, επιπλέον, λειτούργησε εναντίον μας. Για αυτό και θα προσπαθήσουμε να διαμορφώσουμε μια νέα σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στο κράτος και τον πολίτη.

• Θέλουμε τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος

Για ένα νέο φορολογικό σύστημα. Απλό, διαφανές, σταθερό και δίκαιο.
Για να βγάλουμε από τη μέγγενη της υπερφορολόγησης τα μεσαία στρώματα. Και να αυξήσουμε, παράλληλα, τη φορολογία των υψηλών εισοδημάτων και της μεγάλης περιουσίας.

• Θέλουμε μεταρρυθμίσεις στην αγορά

Όχι, όμως, για να ανοίξουμε δήθεν τα κλειστά επαγγέλματα, αλλά για να ανοίξουμε τις αγορές από τα καρτέλ της διαπλοκής. Με σύγχρονη αντιολιγοπωλιακή νομοθεσία και μια πραγματικά ανεξάρτητη, ακηδεμόνευτη, πλήρως λειτουργική και θεσμικά ενισχυμένη Επιτροπή Ανταγωνισμού. Και αυτές οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, γνωρίζουμε ότι δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν στις σημερινές συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής κατάρρευσης. Ούτε μπορούν να τις εφαρμόσουν οι δύο πολιτικές δυνάμεις που ευδοκίμησαν χρεοκοπώντας τη χώρα και το λαό μας.

Μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη στήριξη και συμμετοχή του λαού και με μια πλατιά προοδευτική συμμαχία, σε ένα αναγκαίο ριζοσπαστικό πρόγραμμα, μπορεί να ανοίξει το δρόμο για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, με βάση το εθνικό σχέδιο που έχουμε εκπονήσει. Και μπορούμε να το κάνουμε μόνο εμείς, γιατί δεν είμαστε το απαξιωμένο χθες. Δεν ανακυκλώνουμε ούτε τις πολιτικές, ούτε τις συμπεριφορές, ούτε το δημόσιο ήθος, ούτε και τα πρόσωπα της κρίσης και της καταστροφής."
...

"Έχουμε απόλυτη επίγνωση ότι οι πιθανότητες επιτυχίας και θετικών αποτελεσμάτων του δικού μας σχεδίου, συναρτώνται με το πλαίσιο άσκησης πολιτικής στην Ευρώπη. Και εδώ ακριβώς έρχεται η «μετριοπαθής πρόταση».
Μια πρόταση που μπορεί να συμβάλει σημαντικά στο να αναστραφεί η τάση εμβάθυνσης της κρίσης. Και μάλιστα, ενώ η ευρωπαϊκή ηγεσία, δεν μπορεί να επικαλεστεί τις ευρωπαϊκές Συνθήκες για να την απορρίψει."
...

"Καμία πρόταση δεν είναι ρεαλιστική αν δεν συνεκτιμά τον πραγματικό συσχετισμό πολιτικών δυνάμεων. Ακούω πολλές φορές ότι το δίλλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ρήξη ή ρεαλισμός. Ανοησίες. Η ρήξη και ο ρεαλισμός δεν είναι ετερώνυμες αλλά συμπληρωματικές έννοιες. Ρήξη χωρίς σχέδιο ρεαλιστικό, οδηγεί σε ήττα, σημαίνει ενσωμάτωση. Ρήξη με σχέδιο ρεαλιστικό, οδηγεί σε νίκη και σημαίνει ανατροπή.
Αυτό λοιπόν είναι το πραγματικό δίλλημα: ενσωμάτωση ή ανατροπή.

Αυτοί που διαρκώς αναπαράγουν το δίλλημα της ρήξης και του ρεαλισμού, προφανώς και θα επιθυμούσαν έναν ΣΥΡΙΖΑ συγκρουσιακό στα λόγια και ενσωματωμένο στη πράξη.
Για εμάς όμως το ζήτημα είναι να είμαστε ριζοσπαστικοί, συγκρουσιακοί και στα λόγια και στη πράξη. Και αυτό απαιτεί στρατηγικό σχέδιο, επίγνωση των δυσκολιών αλλά και των δυνατοτήτων. Και στην Ευρώπη σήμερα, παρά τις τρομακτικές αντιφάσεις υπάρχουν ακόμη αναξιοποίητες δυνατότητες για τη χώρα μας."
...

*πηγή tvxs.gr 

Ολόκληρη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, εδώ: Το δίλημμα της ρήξης και του ρεαλισμού

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Κάτι τρέχει με την Δικαιοσύνη...

του Πέτρου Ζερβού (efsyn.gr)
Η Δικαιοσύνη, ο ΣΥΡΙΖΑ και η μάχη των εξουσιών

του Χρήστου Λαδά*

Η δικαστική εξουσία, ιδίως στο ανώτατο επίπεδο της, επέτρεψε κατά το παρελθόν το καθεστώς της φαυλότητας στη χώρα. Η απουσία ελέγχου της αφορούσε παραλείψεις απέναντι σε πολιτικούς και διαπλεκόμενους επιχειρηματίες σχετικά με οικονομικά αδικήματα που αφορούσαν την πολιτεία και το δημόσιο συμφέρον. (Οι ευθύνες της δικαστικής εξουσίας)

Είχε στη διάθεση της δικογραφικό υλικό για να προχωρήσει. Στα συρτάρια των ανακριτικών αρχών καταχωνιάστηκαν και παραγράφηκαν σκανδαλωδώς μηνυτήριες αναφορές που στρεφόντουσαν κατά Υπουργών (Μήνυση για τα χρέη των νοσοκομείων), κατά εθνικών επιχειρηματιών για κραυγαλέες συμβάσεις προμηθειών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, (Παραγραφή για ΟΤΕ-Ιντρακόμ), για υποθέσεις δωροδοκιών πολλών πολιτικών όπως στην περίπτωση της Siemens, για πολιτικούς που δημοσίως ομολογούσαν ότι είχαν χάσει το μέτρημα μαύρων χρημάτων που κατέφθαναν σε σκουπιδοσακούλες σε γραφεία κομμάτων. Πρόσφατα μάλιστα έκρινε χρηματιστές, επιχειρηματίες και διαμεσολαβητές αθώους για το πολύκροτο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, ενώ ουδείς τιμωρήθηκε για τον τζόγο στα διαθέσιμα των ασφαλιστικών ταμείων που εξαφανίστηκαν. Τα παραδείγματα είναι ενδεικτικά μόνο.

Στα χρόνια των μνημονίων το ίδιο σύστημα το οποίο άρχισε να απειλείται από το ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να θωρακιστεί από ενδεχόμενη κυβέρνηση που θα οδηγούσε στη Δικαιοσύνη σκάνδαλα από τα οποία θα τιμωρούνταν στελέχη του. Η Βουλή άρχισε να ξεπλένει μέσα από ψηφοφορίες κομματικής πειθαρχίας αλλά και αλληλεγγύης προς ημέτερους, γνωστούς, συγγενείς και αρμόδιους που εμπλέκονταν σε ατασθαλίες, σκάνδαλα, μίζες, χρηματισμούς κ.τ.λ.
Άρχισαν να ψηφίζονται διάφοροι νόμοι όπου χαρίζονταν ευθύνες για οικονομικά αδικήματα κομμάτων, επιχειρηματιών, τραπεζιτών, πολιτικών. Η Βουλή ψήφισε την παραγραφή θαλασσοδανείων σε τραπεζίτες για παράνομα δάνεια σε κόμματα (Τροπολογία-σκάνδαλο παραγραφής ευθυνών για θαλασσοδάνεια), σκέπασε το σκάνδαλο για την υπόθεση της κατασπατάλησης εκατομμυρίων ευρώ από τον λογαριασμό του Ειδικού Φορέα Δασών, χάρισε τις ευθύνες σε μεγάλα σκάνδαλα όπως για τις υποθέσεις εξοπλιστικών, τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά κ.ο.κ.

Πρόσφατα μάλιστα και όσο ο καιρός της αποκαθήλωσης πλησιάζει η Βουλή εντείνει τις προσπάθειες της για να εξαφανίσει βασικές ευθύνες των συγκυβερνητικών στελεχών. Έτσι, υποβαθμίζεται το αδίκημα των καταχραστών του Δημοσίου ενώ θεσπίστηκε και η μη αναζήτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών για επιδόματα τα οποία παρανόμως κατέβαλλαν οι Ο.Τ.Α. Κατ' αυτόν τον τρόπο η νομοθετική εξουσία φόρεσε το μανδύα και της δικαστικής για να χαρίσει ευθύνες όχι αμιγώς πολιτικές αλλά ποινικές. (Φτιάχνουν νόμους κόντρα στο δημόσιο συμφέρον)

Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο το ίδιο κλεπτοκρατικό σύστημα να χρησιμοποιεί το Νόμο για να καταστήσει νόμιμη την ανομία του και νομιμοφανή την φαυλότητα του. Η αποκατάσταση του κράτους δικαίου όμως είναι αδύνατον να σημειώσει βήματα προόδου αν η δικαστική εξουσία δεν αναλάβει τον ρόλο της και αν δεν κονταροχτυπηθεί με αυτό το φαύλο σύστημα, το οποίο βέβαια έχει και θεσμικά την υποχρέωση να ελέγξει.

Στις μέρες μας, οι δικαστές ίσως για πρώτη φορά αντιδρούν. Η Ένωση Εισαγγελέων κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι εξυπηρετεί άλλα συμφέροντα κι όχι το Δημόσιο και εξέφρασε ευθέως την ανησυχία της "για την ποιότητα της νομοθετικής παραγωγής και την προσήλωση του νομοθέτη στην εξυπηρέτηση της καθαρότητας της διοίκησης και της αδιάκριτης εφαρμογής του νόμου''.

Νωρίτερα και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους εξέφρασε την έντονη ανησυχία του για την διαφαινόμενη κατάργηση του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου, ενώ και η Ένωση των διοικητικών Δικαστών με αφορμή την άρνηση της κυβέρνησης να δεχτεί τις απολυμένες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών ανακοίνωσε αιχμηρά ότι οι δικαστικές αποφάσεις πρέπει να εφαρμόζονται. Η δικαστική εξουσία λοιπόν αρχίζει να διεκδικεί την αποκατάσταση του ρόλο της και των ευθυνών της για την μερική έστω αποκατάσταση του κοινού περί δικαίου αισθήματος. (Η σύγκρουση μεταξύ των εξουσιών συνεχίζεται)
Η αποκατάσταση του κράτους δικαίου είναι η πιο βασική προϋπόθεση για την αρμονική μακροημέρευση μας. Όσο δεν αποκαθίσταται η δυσαρμονία στο κοινό περί δικαίου αίσθημα σχετικά με την απόδοση των ευθυνών για την οικονομική κατάντια της χώρας που συνδυάζεται και με την ενίσχυση των δημόσιων ταμείων, θα δυναμιτίζεται κάθε ελπίδα ομόνοιας, ηθικής και οικονομικής ανάτασης της χώρας. Η συνεργασία των πολιτών με τους κυβερνώντες είναι αναγκαία συνθήκη για την πρόοδο της χώρας. Δεν μπορεί να επιτευχθεί όσο διοικούμαστε από το ίδιο διαπλεκόμενο και φαυλοκρατικό σύστημα το οποίο όσο δεν ελέγχεται αποθρασύνεται και συνεχίζει να αυθαιρετεί καλύπτοντας και τα νώτα του μέσω της οικειοποίησης του Νόμου.

Η δικαστική εξουσία χρειάζεται πολιτική κάλυψη για να προχωρήσει

Είναι αδύνατον να μάχεται μόνη της ένα ολόκληρο σύστημα το οποίο έχει χειραγωγήσει όχι μόνο την νομοθετική αλλά και την εκτελεστική εξουσία ενώ αποφασίζει και για τον διορισμό των Προέδρων των Ανώτατων Δικαστηρίων της χώρας. 

Ο σημερινός Υπουργός Δικαιοσύνης έχει την συνήθεια να μιλά, τουλάχιστον τηλεφωνικά με δικαστικούς λειτουργούς που χειρίζονται κρίσιμες υποθέσεις, γεγονός που δεν επιτρέπει την απεμπλοκή της δικαστικής εξουσίας από το πολιτικό σύστημα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το αποκλειστικό πλεονέκτημα ως κόμμα εξουσίας τα στελέχη του οποίου δεν είναι αναμεμειγμένα και δεν φοβούνται πολιτειακά σκάνδαλα να παράσχει πολιτική κάλυψη στους δικαστές που θα επιχειρήσουν να βάλουν το μαχαίρι στο κόκαλο. Το συγκριτικό του πλεονέκτημα πρέπει να το αξιοποιήσει προς όφελος της χώρας και να το επικοινωνήσει ξεκάθαρα. Από αυτό θα βγουν όλοι κερδισμένοι. Ο ίδιος, η χώρα, η δημοκρατία, οι πολίτες και δικαστές και βέβαια η Δικαιοσύνη.


*ο Χρήστος Λαδάς  είναι δικηγόρος

Σήμερα η παρουσίαση του βιβλίου "Μια μετριοπαθής πρόταση για την επίλυση της κρίσης του ευρώ" (James K. Galbraith, Stuart Holland και Γιάννης Βαρουφάκης)

Μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση (εναλλακτικές προτάσεις ψάχνουμε εναγωνίως...) σήμερα στον κήπο του Βυζαντινού Μουσείου, Βασ. Σοφίας 22, στις 8μμ:

γράφει ο Γιάνης Βαρουφάκης στο protagon:

"Για όσους αναγνώστες δεν τη γνωρίζουν, την ονομάζουμε Μετριοπαθή Πρόταση επειδή οι λύσεις που προτείνει είναι άμεσα εφαρμόσιμες, δεν προϋποθέτουν καμία τροποποίηση των ευρωπαϊκών Συνθηκών, επαναθεμελιώνουν την αρχιτεκτονική της ευρωζώνης, καθιστώντας τη βιώσιμη, και δίνουν την ευκαιρία στην Ευρώπη να αποδράσει τόσο από το σιδερένιο κλουβί της λιτότητας και της αυτο-τροφοδοτούμενης κρίσης όσο και από την παγίδα του ψευδοδιλήμματος μεταξύ της παρούσας κατάστασης και μιας ανέφικτης, απολυταρχικής, ομοσπονδίας.

Εκδόσεις Ποταμός, 10 ευρώ
Στην εκδήλωση της Τρίτης 17 Ιουνίου 2014, θα παρουσιάσουμε τέσσερις πολιτικές για την ταυτόχρονη καταπολέμηση των τεσσάρων παράλληλων κρίσεων: τραπεζικής, δημόσιου χρέους, επενδύσεων, και την ανθρωπιστική κρίση. 
Μετά από την εισαγωγή του Νίκου Ξυδάκη, θα ακολουθήσει ο Γεώργιος Κριμπάς, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο οποίος θα «τοποθετήσει» τη Μετριοπαθή Πρόταση στο πλαίσιο της σύγχρονης οικονομικής ιστορίας. Κατόπιν, θα παρουσιάσω τις τέσσερις προτεινόμενες πολιτικές. Τέλος, και πριν τη συζήτηση με το κοινό, ο Αλέξης Τσίπρας, όχι μόνο ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αλλά και ως υποψήφιος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την Προεδρία της Κομισιόν, θα κλείσει την εκδήλωση με τις δικές του σκέψεις για την Ευρωπαϊκή Κρίση.

Αν μη τι άλλο, με τη Μετριοπαθή Πρόταση πασχίζουμε να δείξουμε στους πολίτες της Ευρώπης ότι υπάρχει λελογισμένη εναλλακτική λύση στο σημερινό αδιέξοδο, το οποίο παρουσιάζεται ως μονόδρομος, και να τους εφοδιάσουμε με την αυτοπεποίθηση που χρειάζονται για να θέσουν τους ηγέτες τους προ των ευθυνών τους."

ολόκληρο το άρθρο εδώ: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=34733

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

Στον ΣΥΡΙΖΑ συζητούν ποιος φταίει για την ...νίκη

Πως είδε ο Γιάννης Καλαϊτζής τις εσωκομματικές συζητήσεις στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ
Η αυτοαναφορικότητα στην Αριστερά προέρχεται από τα πέτρινα χρόνια του 3-4%. Σήμερα που καλείται να πάρει πρωτοβουλίες εθνικού διαμετρήματος όσο το δυνατόν ταχύτερα για να ανοίξει δρόμους συμμαχίας των προοδευτικών και ελπίδας ότι ο τόπος μπορεί να αποφύγει το μοιραίο που έρχεται καλπάζοντας, η αυτοαναφορικότητα μόνο ως αστείο μπορεί να εκληφθεί. 
Οι πολίτες οι προερχόμενοι από κάθε πολιτικό χώρο, που έδωσαν την πρωτιά στον ΣΥΡΙΖΑ, περιμένουν πρόγραμμα και συνεργασίες διακυβέρνησης, όχι ανάλωση του πολύτιμου πολιτικού χρόνου στα εσωτερικά της "ιδιωτικής αριστεράς". Και ευτυχώς, η ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δείχνει μέχρι στιγμής, απόλυτα εξοικειωμένη με αυτήν την πραγματικότητα: (ΑΣ)

ΣΥΡΙΖΑ: Το πολιτικό σχέδιο για την επόμενη μέρα στο επίκεντρο

ανάλυση από το Tvxs.gr

Σε ψύχραιμους τόνους και βάζοντας στο επίκεντρο του εσωκομματικού διαλόγου τα πολιτικά ζητήματα και την στρατηγική για την κυβέρνηση της αριστεράς, σχεδιάζει να απαντήσει η Κουμουνδούρου στο κείμενο κριτικής προς την ηγεσία του κόμματος

Όπως ήδη είχε σημειωθεί στο αποκλειστικό ρεπορτάζ του Tvxs από την προηγούμενη εβδομάδα, μια σειρά στελέχη και βουλευτές συνυπογράφουν κείμενο με τον τίτλο «Για τις εκλογές και την επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ», το οποίο η εκπρόσωπος της ΝΔ παρουσίασε σήμερα σαν «το πράσινο φως» προκειμένου να ξεκινήσουν οι διαδικασίες αμφισβήτησης του Αλέξη Τσίπρα.

Δεν πρόκειται για την μοναδική ανακρίβεια στην ανακοίνωση της κυρίας Ασημακόπούλου (αναφέρεται σε δήθεν μυστικές συναντήσεις στις οποίες πήραν μέρος και διάφορες συνιστώσες όπως η Ρόζα κλπ) πολύ περισσότερο αφού στο κείμενο δεν υπάρχουν κριτικές προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα ήδη από την αρχή του κειμένου αναγνωρίζεται η σημασία την οποία είχε "η καμπάνια της υποψηφιότητας του Αλέξη Τσίπρα για την προεδρία της Κομισιόν, ιδιαίτερα το ντιμπέιτ".

Είναι όμως από την άλλη την πλευρά σαφές ότι οι αναφορές σύμφωνα με τις οποίες στην προεκλογική περίοδο «παροξύνθηκαν φαινόμενα που υπονομεύουν τη συλλογικότητα και τραυματίζουν την "ψυχή" της Αριστεράς» και ασκείται κριτική «για την αδρανοποίηση των εκλεγμένων οργάνων κι ενίσχυση εξωθεσμικών κέντρων αποφάσεων» ή για «αποχαλίνωση του παραγοντισμού και της διγλωσσίας» στοχεύουν στενούς συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα και εμμέσως τον ίδιο, στην λογική «Βαράμε το σαμάρι για ν' ακούσει ο γάιδαρος».

Σύμφωνα με κύκλους της ηγεσίας του κόμματος το κείμενο εκφράζει και προσωπικές πικρίες από στελέχη καλών προθέσεων που θεωρούν ότι μπορούσαν να είχαν αξιοποιηθεί καλύτερα στην διάρκεια της εκστρατείας. Τονίζεται άλλωστε στο κείμενο ότι «για μας η δημοκρατία δεν είναι μόνο ο πιο δίκαιος τρόπος λήψης αποφάσεων, αλλά και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος οργάνωσης της συλλογικής διάνοιας». Από την άλλη πλευρά είναι σε όλους σαφές ότι, όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιοι είδους εσωκομματικές διαμάχες, πρόκειται για κινήσεις ελέγχου του Α.Τσίπρα και κατανομής της εξουσίας, εν όψει μάλιστα της ανάληψης από τον ΣΥΡΙΖΑ κυβερνητικών ευθυνών.

Αυτός ο τελευταίος στόχος είναι που, στο εσωτερικό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα αποσαφηνίσει τις διαχωριστικές γραμμές αν πραγματικά υπάρχουν. Η πολιτική συγκυρία επιβάλλει να αποτραπεί με κάθε τρόπο η συλλογή των 180 βουλευτών που επιδιώκουν οι Σαμαράς-Βενιζέλος για την προεδρική εκλογή, προκειμένου να αποφύγουν την ήττα στις πρόωρες εκλογές. 
Για να ακυρωθεί όμως η κυβερνητική προσπάθεια απαιτούνται πολιτικά ανοίγματα προς την ΔΗΜΑΡ, τους ανεξάρτητους βουλευτές ή ακόμη και τους ΑΝΕΛ, πέρα από τις ανάλογες κινήσεις «κινηματικού» χαρακτήρα προς την κατεύθυνση οργανώσεων που δεν εκπροσωπούνται στη Βουλή, από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέχρι τους Οικολόγους Πράσινους.
Παράλληλα όμως, το δεύτερο σημαντικό ζητούμενο είναι το πολιτικό σχέδιο για την ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης και την άνοδο της αριστεράς στην εξουσία. Πέρα από κάποιες γενικές διαπιστώσεις του τύπου ...