Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Υπηρεσιακή κυβέρνηση εκλογών (#κι ευτυχώς έχουμε ακόμη δημόσιες παραλίες)

Απ΄ότι φαίνεται και τα μπάνια μας θα προλάβουμε να κάνουμε (έχουμε ακόμη δημόσιες παραλίες) και κυβέρνηση θα αλλάξουμε και οι τουρίστες δεν θα ενοχληθούν... 
ΝΔΠΑΣΟΚ είναι ήδη χτες...

Η Δεξιά του Σαμαρά και η Βενιζελική συνιστώσα της, απέδειξαν με τον σημερινό ανασχηματισμό πόσο έχουν εξαντλήσει κάθε δυνατή εφεδρεία. Δεν διαθέτουν πια κανένα βάθος στην κοινωνία - οι επιλογές σε υπουργούς είναι τραγελαφικές: ανακύκλωση πολιτικών ρεταλιών, αγωνιστικός πάγκος μηδέν, πρόσωπα από φαρσοκωμωδία. Και επόπτης ένας άνθρωπος του τραπεζικού συστήματος για να μην αρχίσουν να παίζουν με τα όποια διαθέσιμα και εκτροχιάσουν πριν της ώρας του το τραινάκι του τρόμου. 
Η συγκυβέρνηση ξεδοντιασμένη από τα εκλογικά αποτελέσματα, περνά σε κατάσταση "οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας". Αν δεν ήσαν και οι δανειστές που νοιάζονται για τα λεφτά τους, θα είχαν τινάξει την μπάνκα στον αέρα παραδίδοντας άδεια ταμεία και καμμένη ταϊπεδική γη. 
Έπαιξαν και έχασαν. "Πρωτογενή πλεονάσματα" και "έξοδοι στις αγορές" δεν μπόρεσαν παρά το μπούκωμα παραπληροφόρησης από τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ να απαλύνουν έστω φαντασιακά τον πόνο ενός λαού σε ανθρωπιστική κρίση και μαζική ανεργία. 
Έχασαν τις εκλογές και την Περιφέρεια Αττικής. 
Έχασαν την ΔΗΜΑΡ και τους 14 βουλευτές της για το σχέδιο "Πρόεδρος τΔ από αυτήν την βουλή". 
Έχασαν και την υποστήριξη των δανειστών που τους αποδομούν ένας ένας, μετά την πρωτοφανή τους ήττα και την νίκη της Αριστεράς - χρειάζονται ειδικές μυστικές συναντήσεις και παρακάλια για ένα στοιχειώδες στρογγύλεμα των εκθέσεων της τρόικας που δείχνουν την μη βιωσιμότητα του χρέους και το αδιέξοδο των "μεταρρυθμίσεων".

Success story τέλος. 
Η μόνη στόχευση είναι μια μη καταστροφική ήττα. 
Έτσι επιστρέφουν σε καθαρά κομματική πελατειακή λαϊκιστική σύνθεση σε μια κυβέρνηση εμφανώς κατώτερης και αυτής της προηγουμένης! Καθαρά υπηρεσιακής που θα συνεχίσει όπως όπως να παρίσταται συμβολικά και ρητορικά δίπλα σε έναν καθημαγμένο λαό, σιγοψιθυρίζοντας κατάρες για την τρόικα που "μας μάτωσε" υπερβολικά. Και δήθεν έκπληκτη από την γενικευμένη πλέον στάση πληρωμών των "υπερφορολογημένων-χωρίς εισόδημα" πολιτών. Απορώντας ταυτόχρονα ως άλλοι φεουδάρχες γιατί δεν τόχουμε ρίξει ακόμη στο παντεσπάνι...

Προετοιμάζοντας το αύριο...

Το ζήτημα πλέον είναι οι εναλλακτικές που ανοίγονται μπροστά μας. Η δυναμική των γεγονότων πολλαπλασιάζει τις δυνατότητες εγρήγορσης και συμμαχιών σε προοδευτική κατεύθυνση από τυπικά εχθρικές μέχρι χθες πολιτικές προσεγγίσεις. Οι υγιείς ακόμη δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, οι κεντρώες φιλελεύθερες μεταρρυθμιστικές δυνάμεις και οι ρεαλιστικές αριστερές ευρωπαϊκές δυνάμεις θα δώσουν εξετάσεις σοβαρότητας το επόμενο διάστημα: συγκροτώντας προοδευτικό μέτωπο σωτηρίας, ευρύ όσο και το πρόβλημα παραγωγικής ανασυγκρότησης και δημιουργίας θέσεων εργασίας της χώρας μας. 
Κομματικοί ρεβανσισμοί δεν είναι καν αποδεκτοί - φεύγουν "αυτοί" για να έρθει ξανά στην θέση της η αξιοπρέπεια, η απασχόληση, η παραγωγική και δημιουργική Ελλάδα σε μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη. 
Μετά τον σαμαρικό (ακρο)δεξιό ρεβανσισμό και την βενιζελική εξουσιαστική απληστία έναντι όλων, οι δαιμονοποιημένες δυνάμεις αυτής της κοινωνίας αρχίζουν να ξεμυτούν από τα "υπόγεια" της προσωπικής κατάθλιψης και της σχεδόν προπατορικής ενοχής τού "μαζί τα φάγαμε". 
Ναι, υπάρχουν ακόμη και δεν είναι το γνωστό απαράτ των "προσωπικοτήτων" του κεντροαριστερού περιοδεύοντος μπουλουκιού της Ελιάς που μας σερβίρεται και ξανασερβίρεται επανειλημμένα τον τελευταίο καιρό ως εναλλακτική από τα δόλια ΜΜΕ της διαπλοκής. 
Ναι, αυτή η χώρα έχει ακόμη δυνάμεις που δεν πέθαναν ακόμη κουφάλες εισπρακτικές εταιρείες, χαράτσια, ληξιπρόθεσμα και εφορίες. Και σηκώνονται. Δύσκολα, βαριά αλλά σηκώνονται: το ευεργετικό και απελευθερωτικό μήνυμα των εκλογών, αυτό ήταν - "υπάρχουμε", "μπορούμε". Και δεν ταυτίζεται με την νίκη της Αριστεράς - όχημά τους ήταν και εργαλείο ο ΣΥΡΙΖΑ (και φαίνεται να το κατανοεί, κάνοντας εθνική πολιτική).

Τώρα απλά όλες αυτές οι δυνάμεις, οφείλουν χωρίς προκαταλήψεις και με αίσθηση του επείγοντος να προετοιμάσουν την έξοδο από τον πάτο του πηγαδιού. Βρίσκοντας τον κοινό τόπο που τόσο καιρό κυκλοφορεί μόνο ως ψίθυρος στα παρασκήνια: τον αναγκαίο ιστορικό συμβιβασμό a la ελληνικά για την ανατροπή του φεουδαρχικού συστήματος (και) της κρατικοδίαιτης παρασιτικής ολιγαρχίας που στην πραγματικότητα είναι η απειλή για την ύπαρξή μας ως ισοτίμου εταίρου στην Ευρώπη.
Αλλιώς τι;;

ΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU