Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

"Αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση": Να σου δείχνουν το φεγγάρι και να καταγγέλεις το δάχτυλο...

του Γιάννη Καλαϊτζή
Ποιοι "αγοράζουν" ακόμη την "Αλήθεια" Μουρούτη, Βενιζέλου;

Η δογματική απόρριψη χωρίς  συζήτηση κάθε συναινετικής πρόσκλησης του ΣΥΡΙΖΑ, μοναδική ελπίδα του καταρρέοντος συστήματος.

Η ελληνική κοινωνία πέρασε σε πέντε χρόνια από την "ισχυρή Ελλάδα" στην Ελλάδα των 360 ευρώ εγγυημένης σύνταξης και 400 εγγυημένου βασικού μισθού: το σύστημα του παλιού δικομματισμού επανέκαμψε κακήν κακώς και κατάφερε να μετακυλίσει το κόστος της χρεοκοπίας ΤΟΥ επί δικαίων και αδίκων, πάντως το ίδιο πέρασε κάτω από την μπάρα. Οι δανειστές δέσμιοι μιας αδιέξοδης ευρωπαϊκής πολιτικής που μπλοκάρει ο γερμανικός οικονομικός εθνικισμός, προσπαθούν να στεγανοποιήσουν την ελληνική χρεοκοπία, αφήνοντας την χώρα στην διαχείριση της τοπικής διαπλοκής με την οποία και μόνο συνομιλούν: κοινή επιδίωξη η παρουσίαση κάποιου success story που θα καλύπτει την ζοφερή πραγματικότητα...  
Έτσι όμως απλά αναβάλλεται στο διηνεκές η ευρωπαϊκή λύση της οικονομικής ενοποίησης/αμοιβαιοποίησης, μην αφήνοντας στο μεταξύ βαθμούς ελευθερίας δικής τους αντίδρασης σε όσες χώρες συμμετέχουν στο ευρώ. 

Στ εσωτερικό της χώρας, οι διαπλεκόμενοι του πολιτικού συστήματος, έχουν επιβάλλει την προπαγανδιστική τους "αλήθεια" (πραγματικό όνομα και της ομάδας μοντάζ της ΝΔ): "έχουμε μια κακή κυβέρνηση αλλά μια πολύ χειρότερη αντιπολίτευση"

Δεν μπορείς να δαιμονοποιήσεις τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να παραδεχθείς ότι και η δική σου κυβέρνηση είναι κακή - δεν πιάνει... Ενώ το "κακή" μπορείς να το "εξηγήσεις" με πολλούς τρόπους: "αντιμνημονιακά" (οι κακοί δανειστές που μας επιβάλλουν τα μέτρα), "πατριωτικά" (ματώνουμε για την χώρα/ Βενιζέλος), μπουρδολογικά (success story, έξοδος στις αγορές, σκίσαμε τα μνημόνια κλπ) αλλά και κυνικά (μαζί τα φάγαμε/Πάγκαλος, εσείς μας ψηφίσατε/Γεωργιάδης)...
"Ναι, αλλά τι έχουμε απέναντι;" -  φιλοτρομοκράτες, παλαβούς, υστερικές, κρατιστές (sic), νοσταλγούς των σοβιέτ, που δεν καταδικάζουν την βία από όπου και αν προέρχεται, που διώχνουν τους επενδυτές, τους τουρίστες, που λένε όχι σε όλες τις "μεταρρυθμίσεις", που σφίγγουν το χέρι του Τσάβες α πα πα... 
Και σιγά μην έχουν πρόγραμμα - κι αν έχουν δεν το εννοούν - κι αν το εννοούν δεν θα τα καταφέρουν, δεν έχουν στελέχη - κι αν τα ψιλοκαταφέρουν θα πέσουν σε έξι μήνες αφού έχουν απέναντι την Μέρκελ...
Μια συγκυβέρνηση καταστροφική για την επιβίωση της χώρας θέλει να κρατηθεί στην εξουσία με οποιονδήποτε τρόπο. Μια κυβέρνηση που δεν έχει καν την αστική κουλτούρα του Γεωργίου Ράλλη, να παραδεχθεί ότι ο λαός της έχει ήδη αφαιρέσει την δεδηλωμένη και κυβερνά οριακά νομότυπα ακόμη και με το καλπονοθευτικό μπόνους των 50 εδρών! 
Ποιος είναι ο λόγος που κάνει τα πάντα να κρατηθεί στην εξουσία ακόμη και αν αυτό σημαίνει την πλήρη απαξίωση κάθε παραγωγικής δυνατότητας αυτού του τόπου και απώλεια κάθε επίσης ελέγχου του Δημοσίου στις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας; Μα οι δεκαετίες πελατειακού κρατικοδίαιτου κράτους ΝΔΠΑΣΟΚ και τα εγκλήματα που το συνοδεύουν: δεν είναι τυχαίες οι συστηματικές παραγραφές, οι νόμοι που προστατεύουν δημοσίους λειτουργούς από κάθε έλεγχο και ευθύνη, η συνέχιση της μη ευθύνης υπουργών και γενικά η κάλυψη όπως-όπως ιχνών και υποθέσεων του παρελθόντος και η άμεση τακτοποίηση παλαιών υποσχέσεων στους ολιγάρχες. Πέφτουν και το ξέρουν. Αλλά, όχι χωρίς μάχη. Όχι χωρίς φροντίδα για τους "ανθρώπους τους".
Το πρόβλημα δεν είναι τόσο στο τι κάνει η κυβέρνηση. Αργά ή γρήγορα η αλλαγή θα έρθει - ήδη έχει αποτυπωθεί εκλογικά στις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές. 
Το πρόβλημα είναι σε αυτούς που ...συμπάσχουν με την συγκυβέρνηση και αγωνιούν περισσότερο για την άνοδο της αντιπολίτευσης παρά για την επιδείνωση της ανθρωπιστικής κρίσης στην χώρα.

Είναι οι άνθρωποι που απέμειναν απολιτικά στον μεσαίο χώρο, πλήρως σοκαρισμένοι από τις εξελίξεις: άνθρωποι με κάποια εξάρτηση από το σύστημα (συνταξιούχοι, ΔΥ, κρατικοδίαιτοι μικροεπιχειρηματίες, βύσματα σε διάφορες θέσεις του μηχανισμού) είτε με δογματική συγκρότηση και στατική αντίληψη της πραγματικότητας. 

Αυτοί ήσαν και το target group της "Αλήθειας"!

Και "αγόρασαν" όλο το παραμύθι:

Η χαοτική περίοδος της συγκυβέρνησης των συνιστωσών στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει παρέλθει. Η συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα το καλοκαίρι του 2013 δεν έγινε ποτέ για την "Αλήθεια" του Μουρούτη και του Βενιζέλου. Η πλειοψηφία δεν ψήφισε σαφείς ευρωπαϊκές θέσεις και πρόγραμμα διαπραγμάτευσης του χρέους, οι ομιλίες Τσίπρα στο εξωτερικό είναι υποκριτικές, οι Δραγασάκης, Σταθάκης κλπ δεν είναι υπεύθυνοι οικονομικής πολιτικής, οι θέσεις που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για διαβούλευση και συναίνεση δεν υπάρχουν... αυτό που υπάρχει είναι ο "φιλοτρομοκράτης" Διαμαντόπουλος, η "υστερική" Κωνσταντοπούλου, η κρυφή λατρεία του ΣΥΡΙΖΑ για την τρομοκρατία ή την "ένοπλη πάλη" ("ένοπλες συνιστώσες"/Βούλτεψη), ο Φωτόπουλος και ο Ρίζος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, ο Λαφαζάνης που θα ήθελε να συζητηθεί και η έξοδος από το ευρώ (όχι την ΕΕ) αν οι διαπραγματεύσεις σκαλώσουν και οι ελβιέλες που χτύπησαν τον Μαραντζίδη που δεν καταδικάστηκαν όσο έπρεπε...

Όλοι και όλες γνωρίζουμε ότι κανένα "κόμμα" δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη από μόνο του. Έχει τους περιορισμούς που όλοι/ες μας έχουμε βιώσει από όποιο κόμμα και αν έχουμε εμπειρία. Επίσης γνωρίζουμε ότι τίποτα δεν μπορεί πια να γίνει αν δεν δημιουργηθεί μια νέα συναίνεση όλων των προοδευτικών δημιουργικών δυνάμεων του τόπου - τόσο σοβαρή είναι πια η κατάσταση - και δεν γνωρίζουμε πια και αν και αυτό ακόμη αρκεί:

Γιατί το ζήτημα σε αυτήν την χώρα που έφτασε σε βασικό μισθό και σύνταξη 360-400 ευρώ σε 5 χρόνια χωρίς να μπορέσει να κάνει συναινετικά ούτε μια σοβαρή αλλαγή στην παραγωγική της δομή - αντίθετα παραδόθηκε στις πειραματικές ιδέες των δανειστών για το πως θα πάρουν κάποια λεφτά πίσω - είναι αν μπορεί να υπάρξει βιώσιμη λύση. Μέσα σε ένα αρνητικό ευρωπαϊκό περιβάλλον για οποιαδήποτε αμοιβαιοποίηση λόγω της κυριαρχίας Μέρκελ, μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον κυριαρχίας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου που πρέπει να πειστεί ότι θα πάρει για να σε αφήσει ήσυχο. Μέσα σε παραγωγικά ερείπια στον τόπο μας από δεκατίες διαφθοράς, πελατειασμού, διαπλοκής.

Και σε ένα τέτοιο περιβάλλον, που απαιτεί συναινέσεις και συμβιβασμούς προωθητικούς, είναι εγκληματικό να μην ακούς καν τι λένε οι εκφραστές της πλειοψηφίας στον Συριζα επειδή κάποτε κυβερνούσαν οι συνιστώσες: δηλαδή να σου δείχνουν το φεγγάρι και να καταγγέλεις το δάχτυλο...!!

Γιώργος Παπασπυρόπουλος



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU