Οι "μη συνεργαζόμενοι" υπήκοοι της Δημοπρασίας της Γιουνανιστάνδης

(τηρώντας την δεοντολογία)                            του Dluho

"Η θέσπιση κριτηρίων για "δανειολήπτη συνεργάσιμο" προϋποθέτει την ολοκληρωτική συνεργασία του με το δανειστή. Θα πρέπει ο δανειολήπτης να γνωστοποιεί όλα τα προσωπικά δεδομένα του, να επικαιροποιεί πλήρως και άμεσα τα περιουσιακά και εισοδηματικά στοιχεία του, να επιβιώνει βάσει των εύλογων δαπανών διαβίωσης." *

Ληξιπρόθεσμες οφειλές, κόκκινα δάνεια και το κακό συναπάντημα 

#με τον Κώδικα Δεοντολογίας (*)

Εισαγωγή Άγης Βερούτης

[για να γελάσουμε λίγο]

Οι ληξιπρόθεσμοι φόροι που έχουν βεβαιωθεί ξεπερνούν τις εισπράξεις κατά 70 δις ευρώ.
Λόγω αδυναμίας των Γιου-νάνων υπηκόων της "Δημοπρασίας της Γιου-νανιστάνδης" να πληρώσουν την υπερφορολόγηση, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των υπηκόων προς το κράτος αυξάνονται κατά 1-1,5 δις ευρώ το μήνα.
Με το ρυθμό αυτό, η ιδιωτική περιουσία περνάει στην κυριότητα του κράτους. Δηλαδή το δημόσιο χρέος μετατρέπεται σε ιδιωτικό. Σε χρέος δηλαδή των Γιου-νάνων υπηκόων.

Φυσικά, αν οι φόροι ήταν χαμηλότεροι, δεν θα μπορούσε το κράτος ούτε να απασχολεί 650.000 Γιου-νάνους δημοσίους υπαλλήλους, ούτε να πληρώνει 3.000.000 Γιου-νάνους συνταξιούχους εκ των οποίων το 1/3 κάτω από την ηλικία που οι υπήκοοι παίρνουν σύνταξη (δηλ. τα 65) ούτε να ξοδεύει τα χρήματα των Γιου-νάνων φορολογούμενων σε 50.000 εταιρικά-κρατικά αυτοκίνητα, ούτε να πληρώνει κινητά για εκατοντάδες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους. Θα έπρεπε να κάνει κράτει. Να κάνει οικονομία με άλλα λόγια.

Το ισοδύναμο μέτρο της διατήρησης του κράτους των 3.000.000 συνταξιούχων, των 650.000 δ.υ του στενού δημοσίου, των 23.000 δημοσίων οργανισμών, δηλαδή νομικών προσώπων δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, εφόσον δεν προτίθεται η Δημοπρασία της Γιου-νανιστάνδης να τους μειώσει, είναι να κυνηγήσει εντατικότερα την συλλογή των φόρων με αναγκαστικά μέτρα που κάνουν τον μυθικό Σερίφη του Σέργουντ να κοκκινίζει σαν μωρή παρθένα (ή "μωρή άρρωστη", όπως θέλετε...)!

Για να παραμείνει το κράτος ανέπαφο, η "Δημοπρασία της Γιου-νανιστάνδης" προσφέρει στους δανειστές της την μετατροπή της ιδιωτικής περιουσίας των Γιου-νάνων υπηκόων σε κρατική περιουσία.

Όταν τελειώσει και αυτή, καλό θα είναι να αναμένουμε και άλλα πιο προσωπικά μέτρα, όπως ανέδειξε πρώτος διδάξας, ο ταλαντούχος κύριος Στάλιν, και μετά ο ταλαντούχος κύριος Αττατούρκ και ο πιο ταλαντούχος όλων: κύριος Χίτλερ.
Πιθανολογώ ένα μελλοντικό ισοδύναμο θα είναι η φυσική εξόντωση των υπηκόων που δεν πληρώνουν το Σερίφη τα Χαράτσια, που ορίζει το οικονομικό επιτελείο της αποικίας, δηλαδή της "Δημοπρασίας της Γιου-νανιστάνδης".

Πιστεύω πως, μετά από 100 βουρδουλιές δημοσίως, με μαστίγιο σε γυμνή πλάτη ώσπου να φανούν τα κόκκαλα των πλευρών, η τελική εξόντωση με χτυπήματα με στυλιάρι (από τσαπί) στην σπονδυλική στήλη σε δημόσιο χώρο ή πλατεία, από ακροδεξιούς που θα κάνουν χρήση κρατικά επιδοτούμενων αναβολικών, θα έχει δυο πολύ ουσιαστικά συνεπακόλουθα που θα βελτιώσουν την εισπραξιμότητα των Χαρατσιών:
1.) θα γίνει άμεσα δεκτό ως δραστικό και πειστικό Ισοδύναμο Μέτρο για τους δανειστές, για τη συλλογή φόρων αντί μείωσης του κόστους του κράτους και των συντάξεων, και
2.) θα ενεργήσει ως κίνητρο για όσους χρωστούν να εκδόσουν όσα γυναικεία μέλη της οικογένειάς τους επιζούν ακόμα, στην πορνεία, ώστε με την άνθιση του σεξοτουρισμού να βελτιωθεί ΚΑΙ το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών.

Η αύξηση της εισπραξιμότητας φυσικό θα είναι να χρησιμοποιηθεί για την μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης στο Γιου-νανιστανδικό δημόσιο, στην ώριμη ηλικία των 34 ετών αντί των 46 που είναι σήμερα.

[το παραπάνω κείμενο είναι χιουμοριστικό, και ουδεμία σχέση έχει με κάποια πραγματικότητα με αυτό ή κάποιο άλλο σύμπαν, όπως άλλωστε και τα ισοδύναμα μέτρα που βλέπουμε καθημερινά...]


Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ  από την Ελευθεροτυπία:

ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ΤΑ «ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ» ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ
Η αρπαγή της ιδιωτικής περιουσίας

Αντιδεοντολογικός για τους οφειλέτες ο Κώδικας Δεοντολογίας. 

Σημειώνεται ότι (σύμφωνα με το νόμο 4224/2013) προστατεύεται η κύρια κατοικία 
αντικειμενικής αξίας έως 200.000 ευρώ υπό την προϋπόθεση ότι το καθαρό οικογενειακό 
εισόδημα δεν θα ξεπερνά τις 35.000 ευρώ, η συνολική αξία κινητής και ακίνητης 
περιουσίας να είναι μικρότερη ή ίση με 270.000 ευρώ και το σύνολο των καταθέσεων 
και των κινητών αξιών του οφειλέτη να μην ξεπερνά τις 15.000 ευρώ. Κριτήρια 
που μένει να φανεί εάν θα μείνουν ως έχουν και δεν μεταβληθούν προς τα κάτω στην 
προσπάθεια της Αθήνας να κάμψει τις αντιρρήσεις των δανειστών στα άλλα ζητήματα.

Κατοικίες, επιχειρήσεις και άλλα περιουσιακά στοιχεία στα χέρια των δανειστών

Του ΜΙΧΑΗΛ ΓΕΛΑΝΤΑΛΙ

Σε συναντήσεις επί συναντήσεων των συναρμόδιων υπουργών και επαφών της Αθήνας με την τρόικα επιδιώκεται να βρεθεί «κοινός τόπος» στη... βόμβα των «κόκκινων δανείων». Με τα μέχρι τώρα δεδομένα η Τράπεζα της Ελλάδος ανακοίνωσε τον Κώδικα Δεοντολογίας, η κυβέρνηση επιθυμεί διακαώς να δοθεί παράταση στην ισχύουσα διάταξη για προστασία από τους πλειστηριασμούς, ενώ φέρεται αποφασισμένη να υπερασπισθεί ρύθμιση βάσει της οποίας κατώτατη αποδεκτή τιμή για τον πρώτο πλειστηριασμό να λογίζονται τα 2/3 της αντικειμενικής αξίας.

Εύλογο το ερώτημα εάν και σε ποιο βαθμό ο Κώδικας Δεοντολογίας είναι όντως... δεοντολογικός για τους χιλιάδες δανειολήπτες και επαγγελματίες της αγοράς. Θα φανεί στην πράξη και έναντι ποιων... ανταλλαγμάτων θα συναινέσουν οι δανειστές στην παράταση εφαρμογής της νομοθεσίας που ζητά η κυβέρνηση. Συνεκτιμώντας πως όσο πλησιάζει η περίοδος εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας Σαμαράς - Βενιζέλος θα «παίζουν τα ρέστα τους» και το τελευταίο που θα ήθελαν είναι ενδεχόμενες αρνητικές εκπλήξεις στο θέμα των «κόκκινων δανείων» και των «πλειστηριασμών».

Οσον αφορά την κατώτατη τιμή εκκίνησης (στα 2/3 της αντικειμενικής αξίας), παράγοντες του κτηματομεσιτικού κλάδου υποστηρίζουν πως πρόκειται για παγίδα αφήνοντας το περιθώριο χειρισμού σχεδόν αποκλειστικά στις τράπεζες.

Είναι προφανές με τα «κόκκινα δάνεια» να έχουν ξεπεράσει (επισήμως...) τα 73 δισ. ευρώ και τη δυνατότητα εξυπηρέτησής τους να επιβαρύνεται δραματικά, ότι πρόκειται για «ωρολογιακή βόμβα». Ορθώς λοιπόν οι προσπάθειες για την απασφάλισή της, αν και οι προθέσεις της τρόικας είναι ενδεικτικές.

Αρχικά οι δανειστές δεν δέχτηκαν τη δημιουργία μίας λεγόμενης «κακιάς τράπεζας» (bad bank) που θα αγόραζε τα «κόκκινα δάνεια» σε εύλογη αξία (στο 40% της ονομαστικής αξίας). Ετσι οι τράπεζες θα απελευθερώνονταν και θα είχαν το περιθώριο να αποκτήσουν επιπλέον ρευστότητα και εν συνεχεία να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία, την κοινωνία.

Φαίνεται όμως πως οι δανειστές δεν επιδιώκουν τη λύση του προβλήματος ...
επ' ωφελεία των δανειοληπτών, επαγγελματιών, αλλά στοχεύουν στην «ιδιωτική περιουσία» τους.

Η θέσπιση κριτηρίων για «δανειολήπτη συνεργάσιμο» προϋποθέτει την ολοκληρωτική συνεργασία του με το δανειστή. Θα πρέπει ο δανειολήπτης να γνωστοποιεί όλα τα προσωπικά δεδομένα του, να επικαιροποιεί πλήρως και άμεσα τα περιουσιακά και εισοδηματικά στοιχεία του, να επιβιώνει βάσει των εύλογων δαπανών διαβίωσης.

Ομως ο δανειολήπτης που είτε δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί οικονομικά είτε δεν θα καλύπτει τους όρους που τίθενται από την τράπεζα, θα χαρακτηρίζεται από το δανειστή μη συνεργάσιμος και θα απελευθερώνεται αυτόματα η διαδικασία κατάσχεσης των περιουσιακών στοιχείων του.

Στον Κώδικα αναφέρεται πως η ασυνέπεια του δανειολήπτη οδηγεί στον αποχαρακτηρισμό του ως συνεργάσιμου και η καθυστέρηση αποπληρωμής των οφειλών πέραν των 90 ημερών θα οδηγεί άμεσα σε πλειστηριασμό των ακινήτων και λήψη νομικών μέτρων από την τράπεζα.

Πρακτικά με τον Κώδικα δίνεται το χρονικό περιθώριο στις τράπεζες να αντιμετωπίσουν έστω προσωρινά τα «βουνά» των μη εξυπηρετούμενων δανείων, διευκολύνοντάς τες έτσι να βελτιώσουν την εικόνα των ισολογισμών τους.

Είναι δε περίεργο που η ΤτΕ δεν αναγνωρίζει στην πράξη το γεγονός πως η σημερινή αξία των ακινήτων είναι πολύ μικρότερη των οφειλόμενων δόσεων, δηλαδή των δανείων με τα οποία τιμολογήθηκαν οι δανειολήπτες τις «χρυσές μέρες» της κτηματαγοράς. Τότε που και οι ίδιες οι τράπεζες «πίεζαν» τους πελάτες τους να πάρουν υπέρογκα δάνεια σε μέχρι 80% υψηλότερες (αντικειμενικές τότε) τιμές.

Παρακολουθώντας την τακτική που ακολουθεί για το ίδιο θέμα η κυπριακή κυβέρνηση, θα παραμείνω εξαιρετικά επιφυλακτικός για το τι μπορεί να μεθοδεύεται στη συνέχεια. Συγκεκριμένα το νεοσυσταθέν Δημοσιονομικό Συμβούλιο της Κύπρου προειδοποιεί ότι η μη υιοθεσία της νομοθεσίας για τις εκποιήσεις εμπεριέχει σοβαρούς μακροοικονομικούς και δημοσιονομικούς κινδύνους. Προειδοποιεί δε πως λόγω ενδεχόμενης παράτασης της ύφεσης μπορεί να οδηγηθεί σε νέες μόνιμες μειώσεις μισθών και νέα επιβάρυνση των δημοσίων εσόδων μέσω νέων μόνιμων φορολογιών.

Αυτά για την Κύπρο γιατί στα καθ' ημάς ακόμη δεν έχει αποκρυσταλλωθεί η κατάσταση ει μη μόνον η αγωνιώδης προσπάθεια της συγκυβέρνησης να κερδίσει «πολιτικό χρόνο».

Και όπως φοβούμαι, η μεθόδευση των δανειστών να προχωρήσουν στη μεγαλύτερη «δήμευση» και του «ιδιωτικού πλούτου» που θα έχει συντελεσθεί τις τελευταίες 10ετίες στη χώρα.

Γιατί η «εκχώρηση» του λεγόμενου «δημόσιου πλούτου» προχωρά αργά και με εμπόδια, ωστόσο προχωρά.