Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Γιατί και πώς να επιτραπεί στον Ρωμανό το παράνομο

του Κωνσταντίνου Μπογδάνου
προδημοσίευση από το  kbogdanos/posts

Σύμφωνα με το άρ. 54 παρ. 3 Ν. 2776/1999, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει από τις 14 Ιουλίου 2014 με τον Ν. 4274/2014 και συγκεκριμένα την παρ. 11 του αρ. 1: "Στους κρατουμένους σε καταστήματα κράτησης Γ’ τύπου ή σε αυτοτελή τμήματα Γ’ τύπου δεν χορηγούνται άδειες." Το αίτημα, όμως, του Νικολάου Ρωμανού δεν είναι αβάσιμο και απορριπτέο.
Εδώ ο 4247: http://www.minedu.gov.gr/publications/docs2014/4274.pdf

Μια ανάγνωσή του αρκεί για να δώσει την εικόνα, πως αποτελεί σε μεγάλο βαθμό έναν νόμο ειδικής μεταχείρισης κρατουμένων για υποθέσεις τρομοκρατίας. Η ψήφισή του, δε, έλαβε χώρα την επαύριο της σκοτεινής υπόθεσης της απόδρασης του Χριστόδουλου Ξηρού, αφού πρώτα απορρίφθηκε ομόφωνη πρόταση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Σωφρονιστικού Συστήματος του Ελληνικού Κοινοβουλίου του 2013, που εφόσον υιοθετείτο θα έβαζε τις ελληνικές φυλακές, κατά νόμον τουλάχιστον, στον πολιτισμένο δυτικό κόσμο. Αξίζει κανείς, χωρίς παρωπίδες, να διαβάσει ορισμένα άρθρα της εν λόγω πρότασης εδώ: https://athens.indymedia.org/post/1527132/.

Είναι δυσάρεστο, μάλλον και άδικο, όμως βάσει του ισχύοντος νομικού πλαισίου ο Ρωμανός δεν δικαιούται την ακαδημαϊκή άδεια της οποίας αιτείται και με αφορμή την οποία βρίσκεται στην 20η μέρα απεργίας πείνας. Αυτό δεν σημαίνει, ότι η Πολιτεία δικαιούται, από την πλευρά της, να παραμένει αδρανής και απαθής, ούτε ότι δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να πράξει.

Με δεδομένο ότι ο Ρωμανός δεν καταδικάστηκε για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, αλλά για συμμετοχή σε ένοπλη ληστεία, η κράτησή του σε κατάστημα Γ' τύπου αποφασίζεται με εισαγγελική εντολή, στη βάση του επιχειρήματος ότι αποτελεί κατάδικο ιδιαίτερης επικινδυνότητας. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει, ειδικά καθώς η διαγωγή του Ρωμανού έχει ως τώρα υπάρξει άμεμπτη, για την δε εισαγωγή του σε ΑΕΙ δέχθηκε πρόσκληση από τον ΠτΔ στο Προεδρικό Μέγαρο, του προφέρθηκε χρηματικό έπαθλο και του δόθηκαν συγχαρητήρια από τον τότε Υπουργό Δικαιοσύνης. Εφόσον το θέλει, η Πολιτεία μπορεί να δεχθεί την εξέταση του αιτήματος του απεργού πείνας και να βρει τρόπο για την μερική έστω ικανοποίησή του.

Γιατί να προχωρήσει η Ελληνική Δημοκρατία σε μια τέτοια κίνηση;

Κατά πρώτον, για λόγους ανθρωπιστικούς. Αν και η ίδια η απεργία πείνας δεν θέτει το υποκείμενό της αυτομάτως εν δικαίω σε καμία περίπτωση (πειστικό κείμενο περί αυτού εδώ: http://www.andro.gr/apopsi/apergia-peinas/), η δυνατότητα να σωθεί μια ζωή αποτελεί πάντα προτεραιότητα. Το κράτος δεν νομιμοποιείται να προκαλεί τον θάνατο ενός πολίτη, ούτε καν εμμέσως. Και η περίπτωση τις αναγκαστικής χορήγησης τροφής αποτελεί ηθικό γρίφο, εφάμιλλο εκείνου της ευθανασίας, με ισχυρότατα επιχειρήματα εναντίον αυτής.

Κατά δεύτερον, για λόγους αρχής του δικαίου. Η δημοκρατία δεν εκδικείται. Το επιχείρημα, δε, ότι όσοι δεν δέχονται τους νόμους δεν έχουν και δικαίωμα να τους επικαλούνται, είναι από παιδαριώδες έως άκρως επικίνδυνο. Οι νόμοι ισχύουν για όλους εξίσου, κατά γράμμα, όσο και κατά πνεύμα. Αυτό τους καθιστά ανώτατη αρχή του πολιτεύματος.

Κατά τρίτον, για λόγους πολιτικούς. Ο θάνατος, ή η αναπηρία του Ρωμανού θα επιφέρει ακόμα ένα πλήγμα στην αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητα της πολιτείας. Θα βαθύνει τις κομματικές έριδες, θα σπείρει διχόνοια στην ίδια την κυβέρνηση, θα διχάσει βαθύτερα το πολιτικό σύστημα, θα βλάψει την εικόνα της Ελλάδας διεθνώς. Η χώρα πρέπει να αποφύγει μιαν αφορμή ταραχής και θυμού – επίσης διότι το παρόν πολιτικό προσωπικό είναι πολύ «λίγο» για να την διαχειριστεί υπεύθυνα.

Κατά τέταρτον, για λόγους δημόσιας τάξης και ασφάλειας. Ο απεργός πείνας ήδη αποτελεί σύμβολο. Είναι ένας από τους ανθρώπους που ξυλοκοπήθηκαν άγρια κατά τη σύλληψή τους από την ΕΛΑΣ στο Βελβεντό, γεννώντας κατακραυγή. Αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας Γρηγορόπουλου, υπήρξε κολλητός του φίλος. Τυχόν θάνατος, ή ανήκεστος βλάβη της υγείας του, θα αφιονίσει όλους όσοι πιστεύουν στη βία ως μέσο πολιτικής πάλης, αλλά και «μπάχαλους» του κοινού ποινικού που χαίρονται στην αναμπουμπούλα. Και δη την παραμονή της επετείου του «Δεκέμβρη» του 2008.

Κατά πέμπτον, για λόγους σωφρονιστικούς: Εφόσον η φυλακή δεν αποτελεί κολαστήριο, η δυνατότητα ενός κρατουμένου να βελτιώσει την παιδεία του πρέπει να συνιστά ισχυρό μοχλό της μεθόδου σωφρονισμού και επανένταξης. Αλλιώς, μένουμε στην υποκρισία, που επιβραβεύει κάποιον για την επιτυχία του στις εξετάσεις και του απαγορεύει να φοιτήσει. Στην περίπτωση του Ρωμανού έχουμε να κάνουμε με έναν άνδρα μετεφηβικής ηλικίας. Όταν θα βγει από την φυλακή, επιθυμούμε να έχουμε χαλυβδώσει το φρόνημα ενός εχθρού της δημοκρατίας;

Για τους παραπάνω λόγους, μεταξύ άλλων, η Ελληνική Δημοκρατία δια τον αρμοδίων οργάνων της εκλεγμένης κυβέρνησης των Ελλήνων πολιτών καλείται να βγει από το καβούκι της άμεσα και να φερθεί με υπευθυνότητα και ανθρωπιά.

Ο Ρωμανός δε δικαιούται να ομιλεί, να σπουδάζει, να υπάρχει; #κρίσιμη η κατάστασή του

(Ψωμί) - Παιδεία - Ελευθερία. Για όποιον τα δικαιούται, χωρίς αστερίσκους. And justice for all
Η πολιτεία δίνει το δικαίωμα στον υπόδικο για ενα κάρο βαριά εγκλήματα Ρωμανό να συμμετέχει στις πανελλήνιες εξετάσεις. Αυτός στρώνεται, διαβάζει, περνάει. Και να οι προσκλήσεις από τον Παπούλια για βράβευση στο προεδρικό μέγαρο (την αρνείται). Και να τα χρηματικά έπαθλα (δεν το παίρνει) και να ο Αθανασίου στον Αυλώνα για τα συγχαρίκια (δεν τον συναντά).
Ο Αθανασίου παρά τη χυλόπιτα δηλώνει:

"Η πολιτεία δεν κάνει διακρίσεις στα θέματα σπουδών. Είναι αξιέπαινος που ακολούθησε τις συμβουλές των δασκάλων του και εργάστηκε σκληρά για να πετύχει την εισαγωγή του σε σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης."

Το παιδί αυτό δικάζεται, εν τω μεταξύ. Έχει την τύχη να πέσει σε έδρα καταρτισμένων και *ανθρώπων* δικαστών, που δικάζουν την υπόθεση που έχει εισαχθεί μπροστά τους και όχι τον θρύλο που της έχουν φορτώσει (η αστυνομία και) τα ΜΜΕ. Το κατηγορητήριο διαιρείται σε πραγματικό κομμάτι, για το οποίο τρώνε ξεγυρισμένες καμπάνες και σε μυθικό κομμάτι, το οποίο καταπίπτει και αθωώνονται.

Ελαφρύτερος από μεγάλο μέρος εξ αυτών για τα οποία κατηγορείτο όταν του επιτράπηκε να δώσει πανελληνιες, ο Ρωμανός ζητάει εκπαιδευτική άδεια ωστε να φοιτήσει στη σχολη του και να συμμετέχει στις εξετάσεις του. Ζητάει να του χορηγηθεί με οποιο τρόπο κρίνει πρόσφορο η ελληνική πολιτεία. Η πολιτεία, όμως, που "δεν κάνει διακρίσεις σε θέματα σπουδών" έχει ψηφίσει λίγο νωρίτερα, τον ιούλιο, τον νέο σωφρονιστικό κώδικα που αποκλείει τις εκπαιδευτικές άδειες σε κρατούμενους σε ιδρύματα τύπου Γ και, ταυτόχρονα, έχει εισαγάγει μία περιπλοκη διάταξη με πολλές αρμοδιότητες στους εισαγγελείς, για το ποιός κρατειται σε ίδρυμα τύπου Γ. Έτσι, το αίτημά του απορρίπτεται. Είναι φοιτητής χωρίς δικαίωμα φοίτησης και συμμετοχής στις εξετάσεις. Είναι, δηλαδή, φοιτητής του ελληνικού καραγκιοζοθέατρου που λέγεται ελληνικό κράτος.

Ο Ρωμανός ξεκινάει απεργία πείνας. Σημερα, καμιά εικοσαριά μέρες αργότερα, νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση και η συγχαίρουσα την επιτυχία του στις εξετάσεις πολιτεία, νίπτει τας χείρας της και δεν βρίσκει τρόπο να εξασφαλίσει στον φοιτητή της, φοίτηση. Τι τη θέλει την εκπαίδευση, δεν του φτάνουν τα συγχαρητήρια από τον Παπούλια;

Με το που βγαίνουν οι ανακοινώσεις για το κρίσιμο σημείο της ζωής του, ανοίγουν και οι βόθροι των στενόψυχων ημιαγράμματων που θεωρούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, ακόμα και τα βασικά, έπαθλο για συγκεκριμένες κατηγορίες πολιτών και πάντως όχι για όσους κρατούνται σε Γ κατηγορίας ιδρύματα. Οι fans του γκουαντάναμο ξερνάν εμετούς στα πόδια μας και επιδημία από τη χολερα της αγραμματοσύνης και της σκατοψυχιάς τους απειλεί τους "τοίχους μας".

Θέλουν "να ψοφήσει" (καλός τρομοκράτης ο νεκρός τρομοκράτης, βλεπετε, και ας αθωωθηκε για το κομμάτι της συμμετοχής σε τρομοκρατικη ομάδα), αλλως και όλως επικουρικώς τον θέλουν κλεισμένο σε μια τρύπα στο βάθος της γης από όπου δεν θα ξαναμάθουμε ποτέ τα νέα του.

Θεωρούν απίστευτο θράσος την απαίτησή του για παιδεία και δεν βρίσκουν καθόλου αντιφατική την πολιτεία που μετ επαίνων τον δέχεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και στη συνέχεια in praxis του αποκλείει τη φοίτηση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Επίσης θέλουν όποιος τολμά να μη θεωρεί εξωφρενικό το αίτημά του για παιδεία να απαντά σε χρόνο κάτω από 10'' το ερωτημα "πώς έλεγαν τα θύματα της μαρφίν" και, ταυτόχρονα, με κάτι λογικα ακροβατικα της κομανέτσι πηδάν από το ένα θέμα στο άλλο και καταλήγουν ότι, αφού σκοτώθηκαν 3 άνθρωποι στη μαρφίν (από άσχετους) ο Ρωμανός δε δικαιούται να ομιλεί, να σπουδάζει, να υπάρχει. Δε δικαιούται να δικαιούται, γενικώς.

Από όλα αυτά τα απαίσια, μία πτυχή της ιστορίας είναι, νομίζω, πραγματικά η πιο σημαντικη: πόσο ανασφαλής είναι η ελληνική πολιτεία για την παιδεία της. Μόνος του ο ξεστρατημένος ζητάει το καλύτερο μέσο σωφρονισμού: εκπαίδευση! Και η πολιτεία του την αρνείται γιατί, κατ ουσία, δεν πιστεύει ότι η παιδεία της είναι μέσο σωφρονισμού.

Δεν πιστεύει ότι ο κρατούμενος σπουδάζοντας θα βγει κοινωνικός άνθρωπος και όχι σκαστός καταζητούμενος. Δεν παίρνει το ρίσκο "να ανοίξει ενα σχολείο-να κλείσει μια φυλακή" γιατι ξέρει ότι με την εκπαίδευση που διαθέτει καμία φυλακή δε θα *κλείσει*. Ούτε και τη νοιάζει, άλλωστε, ο σωφρονισμός των κρατουμένων. Όπως είχε πει ο τ. αρχιφυλακας στον κορυδαλλό (αραβαντινός) "σωφρονισμός; Ποιός σωφρονισμός! Κοροιδευόμαστε". Η φυλάκιση είναι, λοιπόν, πιο ξεκάθαρα από ποτέ, σκέτη τιμωρία. Και αρκετή εκδίκηση. "Όπου ανοίγει μια φυλακή -τυπου Γ- κλείνει ένα σχολείο". Αυτη είναι η επιλογή της πολιτείας. Και με το νόμο.

Κατακλείδα: Μετά από μία πλήρη στροφη 180 μοιρών και σαράντα χρόνων γύρω από τον άξονά μας, βρίσκουμε ξανα μπροστά μας μια πολιτεία που καλύπτει με αυταρχισμό και ταμπούρωμα πίσω από "τις νέες διατάξεις"και "τα κενά του νόμου", τους φόβους, τις αδυναμίες, την ανεπάρκεια και τις εμμονές της. Με αφορμή πότε τους εγκλωβισμένους σύριους, πότε τον Ρωμανό και πότε (ω ναι) τους προσωρινά κρατούμενους χρυσαυγίτες, τα παλιά αιτήματα επιστρέφουν αναγκαστικά στα δημοκρατικά χείλη, βίαια επικαιροποιημένα:

(Ψωμί) - Παιδεία - Ελευθερία. Για όποιον τα δικαιούται, χωρίς αστερίσκους. And justice for all.


Aπό τον τοίχο facebook της Filothei Varsami μέσω o-klooun


Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Έρευνα #Τράπεζες : "Τα παίρνουμε από τους πολλούς, για να δώσουμε στους λίγους"

Σκίτσο: KAP
ΕΡΕΥΝΑ: Ο θαυμαστός κόσμος των τραπεζών - Οι "κομπίνες" που κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους 

Μεγάλη έρευνα του Κόκκινου σε συνεργασία με τον paratiritis.gr. 
Από το πόρταλ του σταθμού stokokkino.gr το πρώτο μέρος της έρευνας. 
"Τα παίρνουμε από τους πολλούς, για να δώσουμε στους λίγους", αυτή η φράση που ακούστηκε στην ταινία «Το Κεφάλαιο», συμπυκνώνει μία μεγάλη αλήθεια: το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα ανακαλύπτει τρόπους και εφαρμόζει μεθόδους για να κάνει τους πλούσιους ακόμα πιο πλούσιους και τους τραπεζίτες πλουσιότερους.
Αν τύχει και αυτά τα παιγνίδια κριθούν παράνομα, τότε τα πρόστιμα που πέφτουν λειτουργούν τις περισσότερες φορές ως ένας ακριβός εξαγνισμός.
Άλλωστε, η πρόσφατη εμπειρία δείχνει ότι καμία τράπεζα δεν χρεοκόπησε εξαιτίας των προστίμων, σε αντίθεση με τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων, που είτε λοιμοκτόνησαν είτε χρεωκόπησαν εξαιτίας των πρακτικών των τραπεζών.
του Γ. Τριποταμιανού από τον paratiritis.gr

Για οιονδήποτε ανώνυμο επιχειρηματία που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα ή σε κάποια άλλη χώρα της ΕΕ, στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία ή οπουδήποτε στον αναπτυγμένο κόσμο, η συμμετοχή σε δραστηριότητες που: διευκολύνουν τη φοροδιαφυγή, φουσκώνουν τις τιμές, νοθεύουν τον ανταγωνισμό ή που με τεχνητούς τρόπους ανεβάζουν τις τιμές ή διαθέτουν επικίνδυνα ή «μαϊμού» προϊόντα, θα σήμαινε λουκέτο, πολυετείς ποινές κάθειρξης, διασυρμό και διαπόμπευση κι εξοντωτικά πρόστιμα.

Κοντολογίς, για εκατομμύρια μικρούς μεσαίους και ανώνυμους επιχειρηματίες, η ποινή είναι μία: ο οικονομικός, κοινωνικός και –ενίοτε-βιολογικός …θάνατος.

Αν όμως η επιχείρηση είναι τράπεζα, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Το μαγαζί «γλυτώνει» με ένα πρόστιμο, που όσο μεγάλο και αν ακούγεται για τα αυτιά των κοινών θνητών, απλώς περιορίζει τα κέρδη της συγκεκριμένης οικονομικής χρήσης. Τα αφεντικά της, εξακολουθούν να απολαμβάνουν τις παχυλές αμοιβές τους.

Και οι μέτοχοι να τρίβουν με ικανοποίηση τα χέρια τους, αφού τα κέρδη που είχαν απολαύσει τα προηγούμενα χρόνια άξιζαν και με το παραπάνω την ταλαιπωρία ενώ, η συνέχιση της λειτουργίας του «μαγαζιού» προοιωνίζει ακόμα καλύτερες και ανέφελες μέρες.

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός, ότι θα πρέπει να ψάξει κανείς πολύ για να βρει μία μεγάλη διεθνή τράπεζα, η οποία τα τελευταία χρόνια να μην έχει εμπλακεί σε δικαστικές έρευνες.



Η λίστα είναι μακροσκελής: Deutsche Bank , Goldman Sachs, JP Morgan Chase, HSBC,Standard Chartered Bank, Credit Agricole, Societe General,UBS, Monte dei Paschi , Bank of America, Citi, RBS, Barclays, Banco Espirito Santo, Anglo Irish, HBOS, Τράπεζα του Βατικανού, Credit Suisse, Zuercher Kantonalbank, Julius Baer, BNP Paribas, Commerzbank, Morgan Stanley ...

Τα «παιγνίδια» που έχουν παίξει την τελευταία δεκαετία καλύπτουν όλες σχεδόν τις δραστηριότητες της οικονομίας: Χειραγώγηση επιτοκίων, «παρεμβάσεις» στις αγορές πρώτων υλών, μετάλλων και τροφίμων, πωλήσεις τοξικών ομολόγων, φουσκωμένες χρεώσεις, χειραγώγηση της αγοράς συναλλάγματος, συναλλαγές με χώρες στις οποίες είχε επιβληθεί εμπάργκο, βοήθεια για φοροδιαφυγή πλουσίων, παρεμβάσεις στην αγορά χρυσού, κερδοσκοπία με τις τιμές των τροφίμων, βίαιο κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων.

Ο κατάλογος κάθε μέρα διευρύνεται και κανείς πλέον δεν μπορεί να είναι σίγουρος πού –και αν-θα σταματήσει.

Τα πρόστιμα όταν επιβάλλονται, αποτέλεσμα συμβιβασμού με τις αρμόδιες αρχές, αποδεικνύονται χάδι, το οποίο στη χειρότερη περίπτωση να προκαλεί ζημιές σε μία οικονομική χρήση. Από την άλλη όμως, δίνουν το επιχείρημα για χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων, καθώς, όπως λένε οι επικεφαλής τους με τους μετόχους, με τον τρόπο αυτό θα αντιμετωπιστούν οι …απώλειες.

Φυσικά, οι επικεφαλής τους κάθε χρόνο βλέπουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους να φουσκώνουν και αντιδρούν σε κάθε απόπειρα να τεθούν ...

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Το ζήτημα της "μεταβλητότητας" κατά την διάρκεια της διαπραγμάτευσης για το χρέος μεταξύ ΕΕ και νέας ελληνικής κυβέρνησης

Ίρις και Μορφέας
Αγορές και ΣΥΡΙΖΑ: η ελληνική τραγωδία ή το επόμενο love story;

Κυκλοφορεί στον τύπο αυτές τις ημέρες μαζί με μπόλικη παραπληροφόρηση  - όπως πχ μέσω της γνωστής "διαρροής" προσωπικού mail στελέχους επενδυτικής εταιρείας που αποπειράται να εμφανίσει την προσωπική του άποψη ως γενική γνώμη των επενδυτών-  και η παρακάτω επίσημη -μέχρι στιγμής- ενημέρωση της BofA προς τους πελάτες της. 

Η περιγραφή των συζητήσεων μοιάζει σχετικά αντικειμενική και γι αυτό μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε για να καταλάβουμε που βρίσκονται πραγματικά οι σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ-αγορών ή καλύτερα, τι εικόνα έχουν οι αγορές για τον ΣΥΡΙΖΑ και το πρόγραμμά του. Το σημείωμα ακολουθεί. Αυτό που έχει σημασία σε όσα η αναφορά εντοπίζει, είναι ακριβώς το παρακάτω κομμάτι:
Η Bank of America - Merill Lynch σημειώνει από την πλευρά της: “Αναμένεται πολύ μεγαλύτερη μεταβλητότητα στους επόμενους μήνες για την Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ μακριά από την τρόικα και το τρέχον πρόγραμμα. Ακόμη κι αν τελικά βρουν μια μέση λύση, αυτό θα μπορούσε να έλθει μετά από σχεδόν ολόκληρο το 2015, με τα ρίσκα να συσσωρεύονται στο μεταξύ”. Επίσης, υπογραμμίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει Plan B ή αν έχει δεν θέλει να το αποκαλύψει πριν από τις εκλογές.
Πραγματικά, αναφύονται δυο καυτά ερωτήματα:

1. Τι θα κάνει η χώρα στο ενδιάμεσο των διαπραγματεύσεων, όταν η "άλλη πλευρά" - δλδ, οι εταίροι μας στην ΕΕ αφού συνομιλίες με την τρόικα δεν προβλέπονται (ως μη θεσμικού οργάνου συνδεδεμένου με τα προηγούμενα μνημόνια και ως εκ τούτου χωρίς αντικείμενο μετά την επικράτηση ΣΥΡΙΖΑ) - για να πιέσει και να κερδίσει τις διαπραγματεύσεις, θα αφήσει για κάποιο διάστημα τους οίκους και τους γύπες να κάνουν πάρτι με τα spreads και την ρευστότητα στην αγορά; 
Τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αν ο Ντράγκι δεν επέμβει ξανά για να προσφέρει ρευστότητα στις τράπεζες και την οικονομία;
Αυτό είναι σίγουρα ένα ερώτημα που καλείται ο ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσει αν θέλει να διώξει τον φόβο που προκαλεί η αμφιβολία του κατά πόσον οι ευρωπαίοι θα φερθούν στην νέα κυβέρνηση με την στήριξη που πρόσφεραν σε κρίσιμες στιγμές στην χώρα μέχρι σήμερα. Ειδικά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. 
Γύρω από αυτό το ζήτημα θα εστιαστεί και όλη η προεκλογική σπέκουλα των αντιπάλων της (απ)αλλαγής από το τραγικό δίδυμο Σαμαρά Βενιζέλου με την γνωστή υστερική κινδυνολογία - που ίσως δεν αφορά πλέον την ιδιωτική οικονομία που ούτως ή άλλως είναι κλινικά νεκρή, αλλά σίγουρα φοβίζει συνταξιούχους και ΔΥ, που αν μη τι άλλο έχουν συνηθίσει μια κάποια κανονικότητα με την μηνιαία είσπραξη των έστω μειωμένων μισθών/συντάξεών τους. Το μηδέν του ιδιωτικού τομέα δεν το αντέχουν ούτε είναι προετοιμασμένοι/ες να το ζήσουν. 

2. Το ερώτημα αυτό συνδέεται απευθείας με το δεύτερο μέρος των διαπιστώσεων της BofA: με το plan B του ΣΥΡΙΖΑ. Και το ερώτημα είναι: μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκαλύψει πριν την διαπραγμάτευση το ή τα plan B του; 
Όχι βέβαια! 
Τι διαπραγμάτευση θα είναι αυτή με όλα τα χαρτιά στο τραπέζι εκ των πρoτέρων; 

Φυσικά plan B δεν είναι το Grexit - εναλλακτικές υπάρχουν πολλές και πολλές από αυτές έχουν ήδη υιοθετηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ: η μετριοπαθής πρόταση, η επιμήκυνση, το πάγωμα, το κούρεμα, η κράτηση των ομολόγων στην ΕΚΤ και πολλά άλλα. Στην ακραία περίπτωση βέτο των γερμανών, ο ΣΥΡΙΖΑ θα απευθυνθεί στον λαό - ούτε εκείνος μπορεί να τον δεσμεύσει μόνος του ακόμη και αυτοδύναμος στην κυβέρνηση, υπογράφοντας οποιαδήποτε συμφωνία ή οτιδήποτε έστω και "προσωρινό" που απέχει από τις εξαγγελίες του. Μπορεί να το έκανε ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος αλλά αυτοί είναι το παλιό που φεύγει, το υπηρετικό προσωπικό των ελιτ, η αυταρχική εξουσία του παρασιτικού πελατειακού συστήματος που χρεοκόπησε την χώρα  - ο ΣΥΡΙΖΑ υποτίθεται ότι θα βάλει τέλος σε όλα αυτά - αυτή είναι η υπόσχεσή του και ο λόγος που θα ψηφιστεί.

Εμμέσως πλην σαφώς λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να περιγράψει πως θα αντιμετωπίσει την "μεταβλητότητα" κατά BofA, που θα ακολουθήσει την εκλογή του. Είτε την  φυσιολογική μεταβλητότητα είτε την σκόπιμη μεταβλητότητα. Είναι το μόνο κομμάτι φόβου και αμφιβολίας που έχει απομείνει ως εμπόδιο στην πλήρη επικράτησή του απέναντι σε μια πλήρως χρεοκοπημένη κυβέρνηση, ένα αποτυχημένο μνημόνιο και μια λεηλασία εισοδημάτων και περιουσίας των πολιτών χωρίς καμιά αναπτυξιακή ελπίδα. 

Είναι η κοινωνία που τσακισμένη δεν αντέχει άλλους κλυδωνισμούς στην τραγική της καθημερινότητα, άλλη επιδείνωση στην ανθρωπιστική της κρίση. Και ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει εφόσον είναι αυτήν την στιγμή η μόνη εναλλακτική λύση να προετοιμαστεί να αντιμετωπίσει με την μεγίστη σοβαρότητα την μεταβατική περίοδο "μεταβλητότητας" που του επιφυλάσσουν τα συμφέροντα της "αριστερής παρένθεσης" για να επιστρέψουν τελικοί θριαμβευτές  - η Αριστερά έχει ραντεβού με την ιστορία, περισσότερο πραγματική από ποτέ, και περισσότερο κρίσιμη για το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης από την ίδρυσή της.

Τα ερωτήματα άρα πρέπει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να απαντηθούν και μάλιστα αρκούντως ικανοποιητικά -ακόμη και αν δεν είναι λογικό να αποκαλυφθεί ολόκληρο το plan B μιας δύσκολης διαπραγμάτευσης -ακόμη κι αν οι πολίτες δεν έχουν πια άλλη επιλογή από το να φέρουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
ΑΣ


Το ενημερωτικό σημείωμα της BofA:

Ενημερωτικό σημείωμα προς τους πελάτες της έστειλε η Bank of America - Merill Lynch με αφορμή δείπνο που είχαν στελέχη της στο Λονδίνο με τον Γ. Σταθάκη, το οποίο αν ευσταθεί είναι ιδιαιτέρως διαφωτιστικό:

"Αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές «βλέπει» ο Γ. Σταθάκης ο οποίος φέρεται να παραδέχτηκε ότι είναι πιθανή μια ενδεχόμενη συνεργασία με άλλα κόμματα όπως είναι το ΠΑΣΟΚ ή/και Το Ποτάμι. Αυτό αναφέρει σε ενημερωτικό σημείωμα προς τους πελάτες της η Bank of America/Merill Lynch ύστερα από συνάντηση που είχε στο Λονδίνο με τον κ. Σταθάκη.

Η Bank of America - Merill Lynch σημειώνει από την πλευρά της: “Αναμένεται πολύ μεγαλύτερη μεταβλητότητα στους επόμενους μήνες για την Ελλάδα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ μακριά από την τρόικα και το τρέχον πρόγραμμα. Ακόμη κι αν τελικά βρουν μια μέση λύση, αυτό θα μπορούσε να έλθει μετά από σχεδόν ολόκληρο το 2015, με τα ρίσκα να συσσωρεύονται στο μεταξύ”. Επίσης, υπογραμμίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ...

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Αυτός το αίσχος του ΟΑΕΕ δεν παλεύεται - μόνη ελπίδα για τους ελεύθερους επαγγελματίες η κυβερνητική αλλαγή

...και οι ελεύθεροι επαγγελματίες!
Ο χουντικός νόμος συνεχίζει να "διοικεί"το ΤΕΒΕ/ΟΑΕΕ - προτάσεις νόμου του ΣΥΡΙΖΑ

Το αίσχος του ΟΑΕΕ συνεχίζεται - 600.000 από τους 720.000 ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ είναι πια οφειλέτες του ταμείου τους.
Αιτία δεν είναι απλά η κρίση - αιτία είναι το ασφάλιστρο-χαράτσι που παραμένει αυθαίρετα υψηλό στα επίπεδα προ-κρίσης και είναι αδύνατον να καταβληθεί από την συντριπτική πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών.
400 και 500 ευρώ τον μήνα ζητά το ταμείο των ΕΕ! Χωρίς καμία θεμελίωση της απαίτησης αυτής ως πχ ποσοστό πραγματικού εισοδήματος (20% προέβλεπε η συνταγματική επιταγή) - και μαζί, χωρίς καν αναγνώριση του χαρακτήρα της αυτασφάλισης του ελεύθερου επαγγελματία στο ταμείο του: αυτή θεωρείται με βάση νόμο της χούντας (του 1967 άρθρο 1 του α.ν. 86/1967 ) ως ...εργοδοτική εισφορά ώστε να μπορεί να διώκεται και από πάνω ο/η επαγγελματίας για την αδυναμία του να ...ασφαλίσει τον εαυτό του ή να πάρει σύνταξη!! Ταυτόχρονα, ενώ ο ΟΑΕΕ θεωρεί ότι οι επαγγελματίες είναι εργαζόμενοι στον ...εαυτό τους και δεν κάνουν αυτασφάλιση, δεν τους παρέχει το δικαίωμα που έχουν οι ασφαλιζόμενοι στο ΙΚΑ στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με ένα ελάχιστο ποσοστό ημερομισθίων (με 50 ένσημα δλδ ένα δίμηνο ΟΑΕΕ)...

Οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι όμηροι μιας φασιστικής νοοτροπίας:
σε χρεώνω ό,τι θέλω, σου διπλασιάζω τις οφειλές με πρόστιμα και προσαυξήσεις, σου αφαιρώ την ενημερότητα για να μη μπορείς να δουλέψεις, θεωρώ την αυτασφάλιση εργοδοτική εισφορά αλλά δεν παρέχω περίθαλψη με ένα ελάχιστο καταβολών όπως κάνει το ΙΚΑ - και αποκορύφωμα: σε διώκω ποινικά και αστικά για την αδυναμία σου να πληρώσεις το παράλογο χαράτσι ενώ στο μεταξύ ούτε περίθαλψη έχεις, ούτε σύνταξη θα πάρεις... Οι ρυθμίσεις, όσες δόσεις και αν προβλέπουν, δεν αλλάζουν τίποτα αν πρώτα δεν μειωθεί (και οπωσδήποτε αναδρομικά για τα 5 χρόνια της κρίσης) η εισφορά σε ποσοστό του εισοδήματος όπως γίνεται παντού στην Ευρώπη και στον "αναπτυγμένο" κόσμο! Καλούν τους ασφαλισμένους ανασφάλιστους που δεν μπορούν να καταβάλουν τις τρέχουσες εισφορές-χαράτσι να προσθέσουν και μια δόση -μικρή ή μεγάλη, εδώ δεν έχει σημασία- στο ποσό που ήδη αδυνατούν να αντιμετωπίσουν. Και γιατί άλλωστε; Δεν είναι παράνομο και αντισυνταγματικό; Δεν στηρίζεται σε χουντικής έμπνευσης και εκτέλεσης νόμο; Δεν σκοτώνει την επιχειρηματικότητα;
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν με την κρίση χιλιάδες προβλήματα επιβίωσης. Αλλά το αίσχος του ΟΑΕΕ που αντιμετωπίζουν είναι απίστευτο και καθοριστικό για την ζωή τους και την επιβίωσή τους: περισσότερες επιχειρήσεις έχουν κλείσει από τον ΟΑΕΕ παρά από την κρίση!

Τα δυο τελευταία ιδιαίτερα χρόνια, οι ανασφάλιστοι αντιμετωπίζουν μια ανάλγητη κυβέρνηση και ένα υπουργό terminator της επιχειρηματικότητας: είναι πια σαφές ότι η συγκυβέρνηση θέλει να κλείσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και χρησιμοποιεί γι αυτό το σιδερένιο χέρι του ΟΑΕΕ - ενώ ίδια ώρα υποκριτικά προσπαθεί να μεταφέρει την συζήτηση στον αριθμό των δόσεων για να μην αναγκαστεί να αντιμετωπίσει το αίσχος του ύψους της εισφοράς. Ούτε ελευθερία επιλογής κλάσης δεν επιτρέπει στους ΕΕ - αντίθετα τους την ανεβάζει υποχρεωτικά σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Και κάθε μέρα στα δικαστήρια όλης της χώρας, δικάζονται ΕΕ για εργοδοτικές εισφορές που οφείλουν στον ...εαυτό τους!

Οι ελεύθεροι επαγγελματίες στρέφονται υποχρεωτικά στην αντιπολίτευση - είναι πια θέμα ζωής ή θανάτου γι αυτούς. Είναι πολύ σημαντικό ο ΣΥΡΙΖΑ, που πιθανότατα θα είναι κυβέρνηση σε μερικούς μήνες, να υιοθετεί και να δεσμεύεται ότι θα εφαρμόσει - με προτάσεις νόμου και τροπολογίες από τώρα - τα υπερώριμα αιτήματα των μικρών και μεσαίων επιχειρούντων στον ιδιωτικό τομέα - την ραχοκοκκαλιά της ελληνικής οικονομίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει πρόταση νόμου και λίγες μέρες πριν συμπλήρωσε με τροπολογία τις προτάσεις του - τις παραθέτουμε παρακάτω. Σε κάθε περίπτωση είναι στην σωστή κατεύθυνση και η εφαρμογή τους σύντομα, μετά την ενδεχόμενη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, θα φέρει ανακούφιση και ζωή ξανά στην μικρομεσαία επιχείρηση.

Είναι πολύ σημαντικό ότι αναγνωρίζεται ότι "οι οφειλές στα Ταμεία Κύριας Ασφάλισης Αυτοαπασχολούμενων αφορούν σε αυτασφάλιση και όχι σε εργοδοτικές εισφορές" 
- επίσης ότι "πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στους ελεύθερους επαγγελματίες να επιλέγουν ελεύθερα την ασφαλιστική κλάση και προβλέπεται προστασία των οφειλετών με αναστολή των αναγκαστικών μέτρων είσπραξης κάθε μορφής" 
- ότι "το ετήσιο σύνολο των καταβολών δεν μπορεί να υπερβαίνει το 20% του ετήσιου εισοδήματος του οφειλέτη" 
- και ότι "σε περίπτωση αποδεδειγμένου μηδενικού εισοδήματος κατά τους τελευταίους 12 μήνες αναστέλλονται το σύνολο των εισπρακτικών μέτρων και διώξεων κατά του οφειλέτη για περίοδο 12 μηνών ότι το επιτόκιο στις οφειλές θα είναι 0,5% μηνιαίως, χωρίς οποιαδήποτε άλλη προσαύξηση, επιβάρυνση ή ποινή"
Είναι πολύ σημαντικό ότι επιλέγεται ως επιτακτική η "προσωρινή θέσπιση ειδικών ρυθμίσεων για τη στήριξη των οφειλετών του ΟΑΕΕ και των λοιπών Ταμείων Κύριας Ασφάλισης Αυτοαπασχολούμενων με μέτρα όπως αναστολή, χωρίς προϋποθέσεις, των διαδικασιών αναγκαστικής εκτέλεσης επί κινητών ή ακινήτων των οφειλετών και δικαίωμα για παροχές ασθένειας στους ασφαλισμένους που έχουν καταβάλει δύο (2) τουλάχιστον μηνιαίες εισφορές (50 ένσημα) ανά έτος όπως και την διευκόλυνση έναρξης συνταξιοδότησης"
Καθοριστική επίσης για την ανταπόκριση των ΕΕ είναι η πρόβλεψη ότι "για το διάστημα από 1/1/2010 έως 31/12/2017, για όσους ασφαλισμένους των Ταμείων Κύριας Ασφάλισης Αυτοαπασχολούμενων υπαχθούν σε ρύθμιση των οφειλών τους, δεν υπολογίζονται προσαυξήσεις - πρόσθετα τέλη και λοιπές επιβαρύνσεις - επί των οφειλόμενων εισφορών και όσες έχουν καταλογισθεί, διαγράφονται".

Αυτό που λείπει είναι ο (και αναδρομικός για τα χρόνια της κρίσης) καθορισμός του ύψους της εισφοράς ως ποσοστού του εισοδήματος που θα χτυπήσει στην καρδιά το παραλογισμό του συστήματος - και η ελευθερία δημιουργίας ατομικού ασφαλιστικού λογαριασμού με ελεύθερη επιλογή (ή και συνδυασμό περισσοτέρων του ενός) ασφαλιστικού φορέα. Εφόσον όμως οι επεξεργασίες συνεχίζονται στο κόμμα αυτό με ανοιχτή διαβούλευση, υπάρχει χρόνος για μια ολοκληρωμένη ασφαλιστική πρόταση για τους ΕΕ.

Μένουμε στο σημαντικό: στην ελπίδα που ανοίγει η δεσμευτική υιοθέτηση των περισσότερων και άμεσων αιτημάτων των ελεύθερων επαγγελματιών όσον αφορά τον ΟΑΕΕ και τα άλλα ταμεία τους, από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ενδεχομένως και από την νέα κυβέρνηση που θα προκύψει σε σύντομο χρονικό διάστημα, ικανή να διασώσει από την καταστροφή λόγω ΟΑΕΕ της μικρής και μεσαίας επιχερηματικότητας:


Τροπολογία - Προσθήκη βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για τις ρυθμίσεις για τους ασφαλισμένους ΟΑΕΕ και λοιπών Ταμείων Κύριας Ασφάλισης Αυτοαπασχολούμενων

ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Στο Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων: «Έρευνα, Τεχνολογική Ανάπτυξη και Καινοτομία και άλλες διατάξεις»

Θέμα: Ρυθμίσεις για τους ασφαλισμένους ΟΑΕΕ και λοιπών Ταμείων Κύριας Ασφάλισης Αυτοαπασχολούμενων

Α. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Είναι βέβαιο ότι η ουσιαστική και πλήρης αντιμετώπιση των προβλημάτων των μικρών επιχειρήσεων και των αυτοαπασχολούμενων δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από τη ριζική ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη κατέθεσε Πρόταση Νόμου με ρυθμίσεις για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές και την προστασία των οφειλετών, οι οποίες συνιστούν μια άμεση, αναγκαία και μη επιδεχόμενη αναβολή παρέμβαση, για την ανάσχεση της καταστρεπτικής πορείας της οικονομίας και της κοινωνίας και αποτελούν ένα πρώτο δείγμα γραφής της δέσμευσης για την κατάργηση των μνημονιακών ρυθμίσεων στο σκληρότερο πυρήνα τους, δηλαδή, την εσωτερική υποτίμηση, την φτωχοποίηση, την άλωση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, την εξαθλίωση και την καταρράκωση του ηθικού των πολιτών.

Με την Πρόταση Νόμου ο ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ άλλων, προτείνει:

Α) Τη ρύθμιση του συνολικού ποσού της οφειλής μέχρι και σε 84 μηνιαίες δόσεις, ενώ το ετήσιο σύνολο των καταβολών δεν μπορεί να υπερβαίνει το 20% του ετήσιου εισοδήματος του οφειλέτη, όπως αυτό βεβαιώθηκε το προηγούμενο της υπαγωγής στην ρύθμιση οικονομικό έτος. Σε περίπτωση υπέρβασης του 20%, οι δόσεις επεκτείνονται αναλογικά μέχρι την εξάλειψη της υπέρβασης. Τα ποσά που ...

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

"180": #ο λαός δεν δικαιούται δια να αποφασίζει...

του Βαγγέλη Παπαβασιλείου
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα... η δημοκρατία!

του Γιώργου Παπασπυρόπουλου
Η συγκυβέρνηση, παρότι κυβερνά χάρις -και μόνο- στο bonus των 50 εδρών (στο πρώτο έστω και με μια ψήφο κόμμα) και όχι ως πραγματικά πλειοψηφούσα συμμαχία, δεν θέλει εκλογές. Η δεδηλωμένη της έστω και έτσι, είναι ισχνή - στις δημοσκοπήσεις ΝΔ ΠΑΣΟΚ μαζεύουν δεν μαζεύουν ένα 20-25% μαζί - αλλά κάνουν ότι μπορούν να μην ψηφίσουν οι πολίτες αυτό που θέλουν. Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από αυτήν την Βουλή μοιάζει όνειρο θερινής νυκτός, παρόλα αυτά κάνουν ότι μπορούν να συγκεντρώσουν τον μαγικό αριθμό των 180 βουλευτών για να παραμείνουν μέχρι τον Ιούνιο του 2016 (και τότε ίσως κάτι να σκεφτούν...).

Η τρόικα δεν επιθυμεί "πολιτικές εκκρεμότητες" αλλά ούτε και εκλογές... προτιμά έναν υπάκουο συνεργάτη από έναν διαπραγματευτή με λαϊκή εντολή...
Οι αγορές πάλι προτιμούν "σταθερότητα" - δεν τους αρέσουν οι εκλογές, τους είναι κάτι απεχθές να ανακατεύονται οι Πολίτες στην οικονομική πολιτική. Προτιμούν δοτούς πρωθυπουργούς, μη εκλεγμένους τεχνοκράτες, παρά φύσιν συμμαχίες όπως εκείνη με το ΛΑΟΣ επί Παπαδήμου, οτιδήποτε - αλλά όχι δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους της πλειοψηφίας...

Υπάρχει πρόβλημα προφανώς με τον άτακτο λαό και την επικίνδυνη δημοκρατία. 

Αν μπορούσαν θα καταργούσαν τις εκλογές αφού όλες τους οι μεθοδεύσεις κατασκευής συναίνεσης έχουν και τα όριά τους: κανείς δεν ξέρει πότε ο σιωπηλός λαός, ο υπομονετικός λαός, ο αποσυνδικαλισμένος λαός που δεν συμμετέχει συχνά σε πορείες και διαμαρτυρίες, θα ξεσπάσει - και θα στείλει το παλιό πολιτικό σύστημα στον αγύριστο. 
Η τρόικα εκβιάζει αυτήν την κυβέρνηση αλλά δεν θέλει άλλη να την αντικαταστήσει - εδώ περνούν οι εκβιασμοί, με τους άλλους δεν ξέρεις...
Οι αγορές ετοιμάζουν άνοδο των spreads, βουτιά του χρηματιστηρίου σε περίπτωση που πλησιάσουν και μόνο εκλογές...
Η συγκυβέρνηση εκβιάζει βουλευτές, τραπεζώνει βουλευτές, παρακαλάει βουλευτές - έχει υποσχεθεί το μαγικό νούμερο των 180 στην Μέρκελ έναντι "πολιτικής λύσης" για το μνημόνιο που δεν βγαίνει... κι αν δεν της φέρει τους 180 κινδυνεύει να δει την ...πλάτη της αντί για "πολιτική λύση".

Ποιο είναι το πρόβλημα; Η δημοκρατία! 

Η δημοκρατία απειλεί το status quo των προτεσταντικών πολιτικών λιτότητας που έχει επιβάλλει ο γερμανικός οικονομικός εθνικισμός, απειλεί τις φούσκες χρέους, απειλεί την αποικιοποίηση των χρεοκοπημένων. Η δημοκρατία απειλεί τις δήθεν μεταρρυθμίσεις, την απορρύθμιση δλδ κάθε δημόσιου θεσμού προστασίας, παιδείας, υγείας, την ιδιωτικοποίηση των πάντων ως ιδεολογική εμμονή ακόμη και όταν δεν είναι ευκαιρία κερδοσκοπίας. Η δημοκρατία φέρνει το πόπολο στο προσκήνιο, καταστρέφει τον προγραμματισμό των πολιτικών παρασίτων και των γυπών της οικονομικής κερδοσκοπίας. 
Γι αυτό αφαιρώντας ένα ένα τα δικαιώματα των πολιτών, στην δίκαιη φορολόγηση, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στο νερό και το ρεύμα, στην εκπαίδευση και το φυσικό περιβάλλον, έφτασαν στην καρδιά των δικαιωμάτων: στο δικαίωμα του αποφασίζειν.
Φθονεί το "σύστημα" τις δημοκρατικές συμμετοχικές διαδικασίες - προτιμά κλειδωμένα πανεπιστήμια και ψήφο από το σπίτι, χωρίς αληθινή συζήτηση, από αγνώστους μεταξύ αγνώστων. Προτιμά συνδικάτα αδύνατης απαρτίας και απόφασης - δλδ να αποφασίζουν οι απέχοντες. 

Το επικίνδυνο είναι ότι οι συστημικές επιδιώξεις φτάνουν πλέον και στα νέα κόμματα όπως το Ποτάμι, μεταμφιεσμένες ως καινοτομία και μεταρρύθμιση: να εκλέγεις δλδ όλα τα όργανα αλλά εκείνα να μην αποφασίζουν για τίποτα... - μόνο να συμβουλεύουν τον αυτοπρόβλητο ηγέτη (δες εδώ). Και φτάσαμε άνθρωποι της αριστεράς, σοσιαλιστικών, φιλελεύθερων και οικολογικών δημοκρατικών πεποιθήσεων να αρνούνται εθελοντικά τα δικαιώματά τους! 
Είναι και αυτό ένα είδος εκπαίδευσης - πως να εκχωρείτε δικαιώματα στους εκ των ελίτ, αρμοδίους - πως να δεχόσαστε Παπαδήμους στην θέση των εκλεγμένων ηγετών σας - πως να εκχωρείτε στους δανειστές το δικαίωμά σας να αποφασίσετε για τον εαυτό σας - πως εν τέλει να δεχόσαστε εθελοντικά να αποφασίζουν άλλοι για σας!

Η ολιγαρχία επιδιώκει να πάρει ρεβάνς από την αποσταθεροποιητική δημοκρατία σε όλα τα επίπεδα
Ήταν που ήταν η δημοκρατία μετέωρη, τηλεοπτική, ανεπαρκής και συχνά ατελέσφορη, τώρα επιδιώκεται και η επίσημη κατάργησή της. Από τους κομματικούς μηχανισμούς προχωράμε στην παύση του συναποφασίζειν. Από τα καπελώματα των μειοψηφιών στην κατάργηση της πλειοψηφίας. Από την πασαρέλα των εκλογών στην αναβολή τους επ΄αόριστον.
Μα ποιοι μας κυβερνούν; Πως και γιατί βρίσκονται σε αυτές τις θέσεις; Είναι πιο έξυπνοι, πιο σοφοί, πιο ικανοί από την πλειοψηφία των πολιτών; 
Όχι βέβαια... 
Κυβερνούν τη χώρα με καλπονοθευτικά bonus που καταργούν την αρχή της αναλογικότητας στην αντιπροσώπευση και κάνουν το Σύνταγμα κουρελόχαρτο. 
Κυβερνούν τα κόμματά τους καταργώντας τα μέλη και τις ενοχλητικές δεσμευτικές αποφάσεις τους. 
Κυβερνούν την ΕΕ όχι με το ευρωκοινοβούλιο αλλά με εξωθεσμικά όργανα, διακυβερνητικές διασκέψεις και τρόικες.

Κι όμως: είναι η ώρα της δημοκρατίας 

Χωρίς αυτήν όλα τα δικαιώματα του Πολίτη που κατακτήθηκαν τον περασμένο αιώνα θα χαθούν και το 1% του πλούτου θα πάρει την ρεβάνς και στην πολιτική σφαίρα - στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία αλλά και στην κάθε χώρα ξεχωριστά. Οι αγορές στην θέση της δημοκρατίας.
Γι αυτό όλο το παλιό πολιτικό σύστημα φρικάρει στην ιδέα των "πρόωρων" εκλογών στην Ελλάδα. 
Μιλούν τα παπαγαλάκια για αστάθεια, αναταραχή, αβεβαιότητα... με εντολή της πλειοψηφίας! 
Δλδ ο λαός δεν δικαιούται δια να ομιλεί και κυρίως δια να αποφασίζει. Είναι επικίνδυνος για την κανονικότητα μιας νόθα διαμορφωμένης κυβερνητικής πλειοψηφίας και μιας εξωθεσμικής τρόικας που δεν ελέγχεται δημοκρατικά. Όσο είναι αναλογικά επικίνδυνο και το ευρωκοινοβούλιο (δλδ ο ευρωπαϊκός λαός) για την ευρωπαϊκή ολιγαρχία γι αυτό και συμβουλεύει αλλά δεν κυβερνά. 

Δεν είναι λοιπόν το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ που πλανιέται πάνω από την Ευρώπη - είναι το φάντασμα της δημοκρατίας! 
Και οι εκλογές στην Ελλάδα έχουν ήδη αργήσει πολύ. Επικίνδυνα πολύ.

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Το Πανεπιστήμιο της Απογοήτευσης





της Ελάτης Ποντικοπούλου-Βενιέρη
Τεταρτοετούς φοιτήτριας στη Νομική Αθήνας 
Είμαι τεταρτοετής φοιτήτρια στη Νομική Αθήνας. Το προηγούμενο εξάμηνο ήμουν Εrasmus στο Παρίσι στη Σορβόννη. Από το τέλος του α' έτους στη σχολή συμμετέχω ενεργά στην Αριστερή Ενότητα, σχήμα που παρεμβαίνει πολιτικά στο φοιτητικό σύλλογο της Νομικής.
Κι έρχεται η στιγμή που, χωρίς να το περιμένεις, καλείσαι να μπεις μέσα στο στρόβιλο της καταιγίδας και να προσπαθήσεις να παλέψεις για να διατηρήσεις αυτά που ως τώρα θεωρούσες κεκτημένα.
Ξεκινάει η νέα ακαδημαϊκή χρονιά κι εσύ μόλις γύρισες από Εrasmus στα «εκσυγχρονισμένα πανεπιστήμια του εξωτερικού»-συγκεκριμένα στη Σορβόννη, την οποία παρά την ιστορική θέση της και την πιο πολύπλευρη διδασκαλία της, βρήκες αποδιαρθρωμένη σε επίπεδο διοικητικών υπηρεσιών, με την κοινωνική ζωή εντός της μηδαμινή, με τους φοιτητές να τρέχουν να προλάβουν τον καθηγητή δακτυλογραφώντας στο αυτόματο, κολλημένοι στις οθόνες του λάπτοπ τους, την καθηγητική "σοφία", χωρίς να μπορούν να αρθρώσουν καμία συλλογική αντίσταση στο κύμα περικοπών φοιτητικών παροχών που αντιμετωπίζουν.

Η νέα αυτή χρονιά ξεκινάει με τον κ. Θ. Φορτσάκη στη θέση του πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τον άνθρωπο αυτόν τυχαίνει να τον γνωρίζεις, αφού τα προηγούμενα χρόνια ήταν Πρόεδρος της σχολής σου. Ένας πρόεδρος που, κατά τη διάρκεια της θητείας του έκλεινε με λοκ- άουτ τη σχολή στα ξαφνικά, και στη συνέχεια κατηγορούσε τις φοιτητικές κινητοποιήσεις για τα χαμένα μαθήματα, ένας πρόεδρος που διατήρησε εξαιρετικά εχθρική στάση τόσο απέναντι στο πρωτότυπο εγχείρημα αυτοδιαχείρισης που γεννήθηκε στη Νομική στα τέλη του 2012, το Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής, με το οποίο οι φοιτητές καλύπτουν οι ίδιοι τις ανάγκες τους συστήνοντας συγχρόνως ένα χώρο πολιτικής και πολιτισμικής όσμωσης που βοήθησε στην αναγέννηση της συλλογικής ζωής των φοιτητών και φοιτητριών όσο και απέναντι στην απεργία των διοικητικών υπαλλήλων το 2013, ανθρώπων που αγωνίζονταν για το αυτονόητο, να μην χάσουν τη δουλειά τους σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης και να μην αποδιαρθρωθεί πλήρως η λειτουργία του πανεπιστημίου, επειδή η κυβέρνηση ψάχνει από παντού να κάνει περικοπές στο δημόσιο...

Σε κάποιο εξάμηνο στο α' έτος είχες τον Φορτσάκη καθηγητή. Εκείνος όμως δεν ήρθε να κάνει μάθημα ποτέ, απορροφημένος από τη λειτουργία της ιδιωτικής νομικής του εταιρείας ή ακόμη και από τις προσωπικές του φιλοδοξίες για ανέλιξη, μετά την "εκκαθάριση" της ΕΡΤ, στο εποπτικό συμβούλιο της ΝΕΡΙΤ. Και κάπως έτσι λειτουργούν και οι περισσότεροι καθηγητές σου. Σου διδάσκουν την "αρχή της νομιμότητας" και είναι οι ίδιοι μπλεγμένοι σε αμέτρητα σκάνδαλα ή μεγαλοδικηγόροι που υπερασπίζονται εκείνους που έχουν προκαλέσει τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των τελευταίων ετών. Σου διδάσκουν για "εθνικό συμφέρον" και δεν σου εξηγούν, όπως θα έπρεπε να κάνει οποιοσδήποτε σοβαρός επιστήμονας, πως το "έθνος" είναι μια έννοια κατασκευασμένη, με αποτέλεσμα να εγγράφονται και οι ίδιοι σε όλες τις εθνικιστικές και ρατσιστικές ιδέες εθνολατρείας.

Ο πρύτανης αυτός λοιπόν, με την ανοχή και των καθηγητών σου έχει βαλθεί να αλλάξει βίαια το πανεπιστήμιό σου. Δεν τον αφορά το γεγονός πως η σχολή είναι γεμάτη σκουπίδια και οι φοιτητές και φοιτήτριες κινδυνεύουν από ένα σωρό ασθένειες-η υπεύθυνη εργολαβική εταιρεία έκλεισε πέρσι μετά τη δυναμική απεργία των καθαριστριών που πληρώνονταν με λιγότερο από 2 ευρώ την ώρα... Όχι μόνο αδιαφορεί για το ότι αναγκάζεσαι να πληρώνεις 100 και 200 ευρώ το εξάμηνο για συγγράμματα αλλά έχει βαλθεί να εφαρμόσει μέχρι το τέλος τα νομοθετήματα των τελευταίων ετών που διαλύουν την ανωτατη εκπαίδευση.

Κι εσύ έχεις κοπιάσει για να μπεις στη Νομική Αθηνών δεύτερη στη χρονιά σου, σε μια σχολή που ο τελευταίος εισακτέος έχει στις πανελλήνιες 18.700 μόρια, σε αντίθεση με τα παιδιά των πολιτικών που μας κυβερνούν αλλά και ακόμη και των καθηγητών σου, που πηγαίνουν στα αμερικάνικα και αγγλικά πανεπιστήμια που όλως τυχαίως ξεχνάμε ότι είναι ιδιωτικά. 


Και μπαίνεις σε μια σχολή η οποία υποβαθμίζεται ολοένα και περισσότερο ακριβώς από εκείνους που ενώ δουλειά τους είναι να διδάσκουν σε αυτήν και να υπερασπίζονται το δημόσιο χαρακτήρα της προκειμένου να έχουν όλοι πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, θεοποιούν την ιδιωτική εκπαίδευση και λασπολογούν τα ελληνικά πανεπιστήμια. Και δεν είναι τυχαίο που το πτυχίο της Νομικής κινδυνεύει να διασπαστεί, με αποτέλεσμα πιο περιορισμένα επαγγελματικά δικαιώματα στο μέλλον, ενώ παράλληλα εξισώνεται με ένα πτυχίο που κάποιοι αγόρασαν στην ιδιωτική Νομική που άνοιξε στην Κρήτη και δεν προβλέπει ούτε το μισό των μαθημάτων που έχεις διδαχτεί.

Και σε αυτό το σημείο είναι που αναρωτιέσαι και πρέπει να επιλέξεις αν θα συνεχίσεις ήσυχος και πειθήνιος να δέχεσαι τα ψίχουλα που σου προσφέρουν ως «ανώτατη εκπαίδευση» ή θα διαμαρτυρηθείς και θα ζητήσεις αυτό που πράγματι σου αναλογεί. Και επιλέγεις το δεύτερο γιατί υπό αυτές τις συνθήκες το πρώτο δεν έχει κανένα νόημα αλλά σου τσαλακώνει την αξιοπρέπειά...

Όμως η απάντηση σε κάθε διαμαρτυρία που κάνεις με τους συμφοιτητές και τις συμφοιτήτριές σου δεν είναι άλλη από τα ΜΑΤ, την παραπληροφόρηση των ΜΜΕ και το δόγμα «ησυχία-τάξη-ασφάλεια».
ΜΑΤ που σου απαγορεύουν να μπεις στο κτίριο της πρυτανείας για να ζητήσεις το αυτονόητο, τη διενέργεια συγκλήτου μετά από ένα μήνα που ο πρύτανης, σαν άλλος απόλυτος άρχοντας αποφασίζει και διατάζει διαγραφές φοιτητών, είσοδο εταιρειών security, κατάργηση των φοιτητικών συλλόγων, εξάλειψη κάθε φωνής που λέει κάτι το διαφορετικό.

ΜΑΤ που σου απαγορεύουν την είσοδο στη σχολή σου για να την «προστατέψουν» δήθεν από τους «κακούς καταληψίες» που θέλουν να τη «διαλύσουν» και σου ρίχνουν χημικά και σε βαράνε και ανοίγουν τα κεφάλια δύο συμφοιτητών σου.

Τα ίδια ΜΑΤ σου ξαναεπιτίθενται το ίδιο βράδυ επειδή η φοιτητική πορεία θέλησε να συντονιστεί μέσα στο ιστορικό κτίριο του Πολυτεχνείου και μάλιστα λίγο πριν την επέτειο της εξέγερσης της 17ης Νοέμβρη και στριμώχνουν κοπέλες σαν κι εσένα στον τοίχο και τις βαράνε με γκλομπς.

Και συνειδητοποιείς πως κι εσύ η ίδια θεωρείσαι, για πρώτη φορά στη ζωή σου, «κακός καταληψίας» και «θρασίμι» ενώ εκείνο που θες να αναδείξεις είναι πως στην κατάσταση που το υπουργείο έχει φέρει το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν υπάρχει καμία κανονικότητα και πως εκείνο που ζητάς είναι ένα άλλο πανεπιστήμιο. Ένα πανεπιστήμιο ανοιχτό στην κοινωνία και τις ανάγκες της, στο οποίο οι φοιτητές και οι φοιτήτριες θα έχουν λόγο για όσα τους αφορούν, όπως το πρόγραμμα σπουδών της σχολής, που θα παράγει γνώση που δεν θα είναι κατευθυνόμενη αναλόγως των συμφερόντων του εκάστοτε χορηγών αλλά σε άμεση σύνδεση με τις κοινωνικές ανάγκες, ένα πανεπιστήμιο στο οποίο να μπορείς να κουβεντιάζεις, να δίνεις και να παίρνεις ερεθίσματα μέσα από εκδηλώσεις, αντιμαθήματα, προβολές ταινιών κάνοντας το πανεπιστήμιο πραγματικά ελεύθερο κοινωνικό χώρο , στο οποίο να επανοηματοδοτείται η συλλογική ζωή εκεί που περνάς το μεγαλύτερο μέρος των ομορφότερων, όπως λένε, χρόνων της ζωής σου.

Χρόνων, όμως, τους οποίους πάνε να σου καταστρέψουν στερώντας σου το δικαίωμα όχι μόνο να δρας ελεύθερα αλλά και να ονειρεύεσαι και να ελπίζεις. Ευτυχώς, όμως, και όπως φάνηκε και από την μαζικότατη πορεία της επετείου του Πολυτεχνείου, οι νέοι και οι νέες ξυπνούν, αγωνίζονται και θα συνεχίσουν να αγωνίζονται ενάντια σε κάθε λογική αυταρχικοποίησης της ζωής τους και καταστολής των ονείρων και του χαμόγελού τους.




*πηγή huffingtonpost.gr

Στων Σκουριών την ολόμαυρη ράχη...


Αγώνες για Γη και Ελευθερία στην Χαλκιδική

υλικό ανάρτησης από tvxs.gr και alterthess.gr
"Αν όχι τώρα, πότε; Τα νερά μας χάνονται κάθε λεπτό που η Eldorado καταστρέφει το βουνό. Το δάσος καταστρέφεται με κάθε δέντρο που κόβεται, κάθε δρόμο που ανοίγεται. Το ρέμα του Καρατζά θυμίζει σεληνιακό τοπίο. Στις Σκουριές το εργοστάσιο κατασκευάζεται και το open pit ανοίγεται. Τα φράγματα δε θ΄αργήσουν να κατασκευαστούν.
Αν όχι εμείς, ποιος; Δεν αναθέτουμε αρμοδιότητες. Δεν αποποιούμαστε την ευθύνη μας. Εμείς θα σταματήσουμε την καταστροφή του τόπου. Εμείς που βλέπουμε καθημερινά να καταστρέφεται το βουνό στο οποίο οφείλουμε τη ζωή μας. Όλοι εμείς που εδώ και χρόνια αγωνιζόμαστε. Όλοι εμείς που στεκόμαστε αλληλέγγυοι σ' έναν δίκαιο αγώνα, γιατί είναι και δικός μας αγώνας.
Για όλους εμάς, το αντάμωμα στον Κάκαβο δεν είναι απλά μια πορεία. Διεκδικούμε τη Γη μας και την Ελευθερία μας. Εμείς θα προστατέψουμε τις ζωές μας. Εμείς θα τους σταματήσουμε. Η 23 του Νοέμβρη είναι αυτή η ημέρα".
Μεγάλη καταστολή σε μια αποφασισμένη πορεία στις Σκουριές. 
Eldorado go home

Καταστολή και τόνους δακρυγόνα έριχναν επί 3 ώρες στους περίπου 1500 διαδηλωτές δεκάδες άνδρες των ΜΑΤ στις Σκουριές υπερασπιζόμενοι για ακόμη μια φορά το έγκλημα που συνεχίζει με εντατικούς ρυθμούς η Ελληνικός Χρυσός στο βουνό Κάκαβος. Οι διαδηλωτές που κατέφθασαν απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας ανέβηκαν γύρω στις 12 το μεσημέρι με αυτοκίνητα και λεωφορεία στο βουνό απ’ όπου ξεκίνησαν πορεία μέχρι το εργοτάξιο των Σκουριών. Πρόκειται για την πρώτη μαζική και δυναμική πορεία στο βουνό μετά από το καλοκαίρι, τις διώξεις, την καταστολή που δέχτηκαν τους προηγούμενους μήνες οι κάτοικοι του τόπου αυτού που βλέπουν το βουνό τους να αφανίζεται.

Αιφνιδιάζοντας στην κυριολεξία την αστυνομία κατάφεραν να περάσουν τα σιδερένια κιγκλιδώματα και να εισέλθουν στον χώρο όπου κατασκευάζεται ένα τεραστίων διαστάσεων εργοστάσιο εμπλουτισμού. Μέσα σε λίγα λεπτά δεκαεφτά περίπου διμοιρίες των ΜΑΤ ξεκίνησαν από εκείνη την στιγμή την επίθεση με δακρυγόνα σε ευθεία βολή προς τους διαδηλωτές, ρίχνοντας χημικά, οπλοβομβίδες δακρυγόνων και χειρομβοβίδες κρότου λάμψης ακόμη και στα κεφάλια τους. Το βουνό και οι διαδηλωτές πνίγηκαν στην κυριολεξία στα δακρυγόνα με πολλούς από του διαδηλωτές να αντιμετωπίζουν αναπνευστικά προβλήματα.

Παρ’ όλα αυτά σήμερα τόσο οι κάτοικοι της ΒΑ Χαλκιδικής όσο και οι υπόλοιποι αλληλέγγυοι ήταν αποφασισμένοι να μείνουν στο βουνό. Φωνάζοντας συνθήματα και δίνοντας κουράγιο ο ένας τον άλλο κρατήθηκαν για τρεις ώρες σε μια σκληρή μάχη απαντώντας με πετροπόλεμο στους τόνους χημικά που είχαν δημιουργήσει την εικόνα ενός καπνισμένου τοπίου. Να σημειωθεί ότι από τα δακρυγόνα ένα άτομο τραυματίστηκε και μεταφέρθηκε στο κέντρο υγείας της περιοχής. 

Οι διαδηλωτές δεν έχασαν μάλιστα ούτε στιγμή το χιούμορ προσφέροντας στα διψασμένα ΜΑΤ νερό υπό το σύνθημα "Μη μας βαράτε σας φέραμε νεράκια". Η πορεία αυτή τελικά απέδειξε ότι το κίνημα όχι μόνο έχει αντοχή αλλά καταφέρνει να παραμένει δυνατό και να δείχνει την αποφασιστικότητά του να φύγει η Eldorado από την Χαλκιδική.

"Για πολλοστή φορά, το δικαίωμα στη διαμαρτυρία θυσιάστηκε στο βωμό των “επενδύσεων”. Για πολλοστή φορά η ελληνική αστυνομία, επιτέλεσε το ρόλο της ασφάλειας ιδιωτικής εταιρείας, εξαπολύοντας άγρια δολοφονική επίθεση προς άοπλους διαδηλωτές" τονίζεται στην ανακοίνωση το Συντονιστικό Ιερισσού ενάντια στην εξόρυξη χρυσού.

"Έχουμε κάθε δικαίωμα να υπερασπιζόμαστε τη γη μας και τη ζωή μας. Όση βία κι αν χρησιμοποιήσουν, όσες προσπάθειες για δημιουργία τετελεσμένων καταστάσεων κι αν κάνουν, εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρι την τελική νίκη και δικαίωση. 

Σύντομα θα ΄ρθει η ώρα, που όλοι οι υπεύθυνοι για το έγκλημα που συντελείται στη Χαλκιδική, θα λογοδοτήσουν" καταλήγουν στην ανακοίνωση οι ηρωικοί κάτοικοι της Χαλκιδικής.

Σταυρούλα Πουλημένη  alterthess.gr

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

Πώς η ατιμωρησία διαιωνίζει τη διαφθορά και φιμώνει τους δημοσιογράφους #No justice

Διεθνή Ημέρα για τον τερματισμό της ατιμωρησίας, αύριο 23/11...

εισαγωγή από το κουτί της Πανδώρας

Στον «πόλεμο» που υφίσταται το Hot Doc και ο Κώστας Βαξεβάνης, ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με 40 αγωγές, πληρώνοντας ακριβό τίμημα, για τις αποκαλυπτικές έρευνες που δημοσιεύει, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, το Index με αφορμή την αυριανή Διεθνή Ημέρα για τον τερματισμό της ατιμωρησίας. Δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο μιλάνε στο Index αναλύοντας γιατί η ατιμωρησία είναι μια σοβαρή απειλή για την ελευθερία της έκφρασης. Η ατιμωρησία διαιωνίζει τη διαφθορά και αποτελεί ανοιχτή πληγή για την ελευθερία του Τύπου, τονίζει το δημοσίευμα.

Για τη μάστιγα της ατιμωρησίας που θέτει σε κίνδυνο την ελεύθερη έκφραση και την ελευθερία του Τύπου μίλησε ο Κώστας Βαξεβάνης που ήταν ο νικητής των Index Awards το 2013:
"Η ατιμωρησία προκαλεί τη διαφθορά, η οποία απειλείται από την ελευθερία του Τύπου. Το HOT DOC αντιμετωπίζει σήμερα 40 αγωγές, κατά κύριο λόγο, από υπουργούς και πολιτικούς, σε μια προσπάθεια να εμποδίσουν το δημοσιογραφικό μας έργο. Εμείς αποκαλύπτουμε σκάνδαλα , όπως αυτό με τον υπουργό Δικαιοσύνης , ένα πρώην δικαστή που διέπραξε το "σφάλμα" να χορηγήσει αμνηστία σε αξιωματούχους που είχαν καταχραστεί δημόσια κονδύλια. Αντί να απαντήσει στους πολίτες, όπως απαιτείται, για τις πράξεις του, μας έκανε μήνυση. Μας ταλαιπωρούν στα δικαστήρια, όπου τελικώς κερδίζουμε καθώς είμαστε αθώοι, αλλά όλα αυτά μας κοστίζουν περισσότερα από 80.000 ευρώ, ετησίως, για δικαστικά έξοδα."
Η παρενόχληση , η βία και η δολοφονία των δημοσιογράφων είναι σημαντικά προβλήματα σε όλο τον κόσμο και δυστυχώς και στην Ευρώπη , όπως αποδεικνύει το Index . Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους : 370 εργαζόμενοι σε ΜΜΕ δολοφονήθηκαν για τις αποκαλύψεις τους κατά τη διάρκεια των δέκα τελευταίων ετών. Στο 90 % των υποθέσεων, οι δολοφόνοι των δημοσιογράφων δεν έχουν τιμωρηθεί . Για πολλά από αυτά τα εγκλήματα δεν έχει διεξαχθεί ούτε έρευνα.

Στο Index μίλησαν για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και τα προβλήματα που βιώνουν και οι διακεκριμένοι στις χώρες τους δημοσιογράφοι Heather Brooke, Kareem Amer, Rahim Haciyev, Nazeeha Saeed, Endalk Chala, Andrei Soldatov, Fergal Keane και Veran Matic.

No justice: how impunity silences journalists

Ahead of the International Day to End Impunity, journalists from around the world tell Index why impunity is a serious threat to free expression
By Milana Knezevic / 21 November, 2014
daytoendimpunty2
Impunity is a festering sore on freedom of the press. Harassment, violence and murder of journalists are problems around the world — even in Europe, as Index’s project mapping media violations has shown. The numbers speak for themselves: of the 370 media workers murdered in connection with their job over the past ten years, 90% have been murdered without their killers being punished. Many of these crimes aren’t even investigated.
Journalists from around the world told Index why impunity is such a danger to free expression and a free press.

Kostas Vaxevanis, Greek investigative journalist, HOT DOC, and 2013 Index award winner

kostas right size
Impunity generates corruption and its enemy is the one thing that exposes and threatens it: the freedom of the press.
The HOT DOC is currently facing 40 lawsuits mainly from ministers and politicians in an attempt to shut us down as journalists. We reveal scandals like one with the minister of justice, a former judge who committed an “error” that granted amnesty to officials who had abused public funds, and instead of answering in public as required as politicians, we are being sued. We pester the courts and despite winning lawsuits, we need more than 80,000 euro per year for court expenses.

Heather Brooke, British-American journalist and 2010 Index award winner

heather right size
It is a problem that journalists around the world get threatened, intimidated and killed just for doing their job.
These crimes, like any other crime, need to be investigated. If not, it sends a message that this is okay; that the law is only for certain people. It is an implicit acceptance of this behaviour.
If we want to have a strong press, threats, intimidation and murder of journalists can’t be seen to be implicitly condoned by the state. It’s a dangerous message. It makes people frightened to ...

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

Αγορές προς τρόικα (#μέσω Bloomberg): τοξική κάθε περαιτέρω λιτότητα...

Το Bloomberg εκλιπαρεί να γίνει το κούρεμα τώρα κι όχι ...επί ΣΥΡΙΖΑ αφού πλέον "κάθε προσπάθεια μείωσης του χρέους, μέσω δημοσιονομικής λιτότητας, είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει":

Bloomberg : "Δώστε στην Ελλάδα μία ευκαιρία, αλλιώς... θα βγει ο ΣΥΡΙΖΑ"

από το tvxs.gr

Θέση στις διαπραγματεύσεις Ελλάδας – τρόικας παίρνει το διεθνές πρακτορείο Bloomberg, προτρέποντας του δανειστές να «δώσουν στην Ελλάδα μία ευκαιρία». Την ίδια στιγμή εκτιμούν ότι οι πιέσεις ενδέχεται να διαλύσουν την ευρωζώνη.

«Για ακόμη μία φορά οι πιστωτές δοκιμάζουν τις αντοχές της χώρας. Εάν συνεχίσουν να πιέζουν, θα μπορούσαν να διαλύσουν την ευρωζώνη, κάτι που θα ήταν καταστροφικό τόσο για τους ίδιους όσο και για την Ελλάδα. Πρέπει να σταματήσουν να επιμένουν για το αδύνατο και να βρουν τρόπο να ελαφρύνουν τα χρέη της χώρας» γράφει συγκεκριμένα το Bloomberg.
«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζήτησαν από την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά να μειώσει το χρέος της χώρας, το υψηλότερο στις χώρες-μέλη της Ευρωζώνης, με περαιτέρω περικοπές στις δημόσιες δαπάνες. Ως αντάλλαγμα προτείνουν μια τελευταία 'ένεση' ρευστότητας, με χρήματα από το πρόγραμμα διάσωσης, αλλά και μια έκτακτη πιστωτική γραμμή. Η προσφορά είναι τοξική γιατί κάθε προσπάθεια μείωσης του χρέους, μέσω δημοσιονομικής λιτότητας, είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει. Και αυτό εάν υποθέσουμε ότι δεν θα βυθίσουν τη χώρα στην πολιτική αβεβαιότητα -κάτι που κάλλιστα θα μπορούσε να συμβεί» προσθέτει το πρακτορείο.
Το Bloomberg κάνει αναφορά και στις τελευταίες δημοσκοπικές έρευνες στην Ελλάδα σχολιάζοντας ότι με πάτημα τον αντευρωπαϊσμό ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε πρώτη δύναμη στις ευρωεκλογές, και βρίσκεται σε ισχυρή θέση «να αντικαταστήσει τους μετριοπαθείς του Αντώνη Σαμαρά στις εκλογές του επόμενους έτους».
«Εαν η λιτότητα φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, θα μπει τέλος στη δημοσιονομική πειθαρχία» και «το ευρωπαϊκό σχέδιο θα κινδυνεύσει στο σύνολό του», αφού ο Αλέξης Τσίπρας ενδεχομένως σκοπεύει να πιέσει τους δανειστές να προχωρήσουν μονομερώς σε «κούρεμα».
«Εάν οι αγορές φοβηθούν ένα πιθανό κύμα χρεοκοπιών, η αναταραχή που θα ακολουθήσει θα μπορούσε να βυθίσει και πάλι ολόκληρη την Ευρώπη σε κρίση» καταλήγει το δημοσίευμα.


Σχόλιο ΑΣ: Η φράση "ο Αλέξης Τσίπρας ενδεχομένως σκοπεύει να πιέσει τους δανειστές να προχωρήσουν μονομερώς σε «κούρεμα»" σημαίνει ότι "και ενδεχομένως μπορεί και να το πετύχει"...

Παγκόσμιοι πρωταθλητές στην κατηφόρα...

Το ξεθωριασμένο success story και η πικρή πραγματικότητα

του Δημήτρη Παπαδημούλη*
Αυτές τις μέρες δημοσιεύθηκε η Ετήσια Αναφορά για την Ευημερία του Ινστιτούτου Λιγκάτουμ (prosperity.com) . Το Ινστιτούτο αυτό εδρεύει στο Λονδίνο, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις ιδιωτικές επενδύσεις και την επιχειρηματικότητα και δεν φημίζεται βέβαια για τις αριστερές του απόψεις. Η αναφορά βασίζεται στους δείκτες οικονομίας, επιχειρηματικότητας, χρηστής διοίκησης, παιδείας, υγείας, ασφάλειας, προσωπικής ελευθερίας και κοινωνικού κεφαλαίου και καλύπτει την περίοδο 2009-2014. Τα αποτελέσματα της έρευνας πραγματικά σοκάρουν και είναι χαρακτηριστικό της ζοφερής κατάστασης το γεγονός ότι δεν περιορίζονται σε οικονομικά στοιχεία, αλλά περιλαμβάνουν δείκτες με σημαντικές κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις. Ενδεικτικά αναφέρω:
Η Ελλάδα παρουσιάζεται να έχει παγκοσμίως (!) την μεγαλύτερη πτώση του κατά κεφαλήν εισοδήματος με μείωση πάνω από 6.000 δολάρια, κάτι πρωτοφανές για μια οικονομία εντός της Ε.Ε. που δεν έχει πληγεί από φυσική καταστροφή ή πόλεμο.

Η Ελλάδα παρουσιάζει κατακόρυφη πτώση από την 36η θέση στην 59η, κάτι πρωτόγνωρο για μια ανεπτυγμένη Ευρωπαϊκή οικονομία και κοινωνία. Αυτή η πτώση είναι ανάλογη μόνο με χώρες που μαστίζονται από εμφύλιες πολιτικές ή εθνοτικές συγκρούσεις και πόλεμο, όπως η Αίγυπτος και η Συρία.

Σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ε.Ε., η Ελλάδα βρίσκεται στην χειρότερη θέση μαζί με την Ρουμανία, χαμηλότερα της Βουλγαρίας και της Κροατίας και μακράν των Βαλτικών χωρών.
Η πτωτική πορεία της Ελλάδας είναι πολύ μεγαλύτερη από τις υπόλοιπες χώρες που έχουν ενταχθεί σε μνημονιακές πολιτικές, κάτι που αποτελεί ιδιαίτερα ανησυχητική ένδειξη για τις επιλογές και την αναποτελεσματικότητά της κυβέρνησης να μειώσει τους κραδασμούς από την μεγάλη αυτή κρίση.
Η Ισλανδία που δεν εντάχθηκε σε μνημόνια παρόλη την τραπεζική κρίση που αντιμετώπισε, φτάνει σήμερα στα υψηλότερα επίπεδα ευημερίας τα τελευταία πέντε χρόνια, υπερκαλύπτοντας την όποια μικρή πτώση είχε στην υπό εξέταση περίοδο.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι μνημονιακές πολιτικές μείωσαν δραστικά όλους τους δείκτες ευημερίας των πολιτών, τόσο σε απόλυτα μεγέθη, όσο και συγκρίσιμα με χώρες που αρνήθηκαν αυτές τις πολιτικές. Επιπρόσθετα, στην Ελλάδα τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών μέσω των κυβερνητικών επιλογών ήταν πολύ πιο επώδυνα.
Στην συγκεκριμένη αναφορά, η Ελλάδα χρησιμοποιείται (κάποιες φορές μαζί με Ιταλία και Ισπανία) ως δείγμα χωρών που τα χρόνια της κρίσης είχαν σαν αποτέλεσμα την κατακόρυφη πτώση των επιπέδων ευημερίας και αύξησης του χάσματος με άλλες ανεπτυγμένες χώρες κυρίως ως προς το κοινωνικό κεφάλαιο, την προσωπική ελευθερία, την χρηστή διοίκηση και την οικονομία.


Παράλληλα την περίοδο αυτή η ανοχή σε μετανάστες και άλλες εθνικότητες μειώνεται σημαντικά, αυξάνοντας τα ξενοφοβικά και εθνικιστικά αντανακλαστικά του πληθυσμού, με τις ανάλογες επικίνδυνες πολιτικές και κοινωνικές συνέπειες που στην Ελλάδα είναι πιο ορατές από οπουδήποτε αλλού με την άνοδο της ακροδεξιάς.

Την ίδια περίοδο, οι λαοί στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία πιστεύουν ότι η διαφθορά στην κυβέρνηση και στον ιδιωτικό τομέα έχει αυξηθεί, ενώ απορρίπτουν ειδικά στην Ελλάδα με συντριπτικά ποσοστά την κυβερνητική πολιτική, με αποδοχή γύρω στο 12%. Αυτό αναιρεί την οποιαδήποτε άποψη των κυβερνήσεων στις χώρες αυτές ότι η κρίση έχει δώσει την ευκαιρία για δομικές αλλαγές και για διόρθωση των λαθών που έγιναν στο παρελθόν από τους ίδιους.

Δυστυχώς η αναφορά του Ινστιτούτου Λιγκάτουμ επιβεβαιώνει με δραματικό τρόπο αυτό που λένε τα επίσημα στοιχεία της Ε.Ε. και αυτό που βιώνουμε καθημερινά στην χώρα μας. Είναι ενδεικτικό των αδιεξόδων που βιώνουν οι ευρωπαίοι πολίτες και ιδιαίτερα οι νέοι, ότι σε μελέτη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την «Λιτότητα και την Φτώχεια στην Ε.Ε.» που δημοσιεύθηκε την προηγούμενη εβδομάδα και βασίζεται σε επίσημα στοιχεία της Eurostat, τονίζεται:

Η ραγδαία αύξηση της ανεργίας στους νέους από 15-24 ετών, ως ποσοστό του εργατικού δυναμικού, σε όλες τις χώρες, πλην Γερμανίας, που στην Ελλάδα από 22% το 2007 έφτασε το 59% το 2013, όταν το αντίστοιχο ποσοστό στο Κοσσυφοπέδιο είναι 61%.
Η θλιβερή πανευρωπαϊκή πρωτιά της Ελλάδας στα ποσοστά του πληθυσμού που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας (24%).
Η κατακόρυφη μείωση των μισθών, των κρατικών κοινωνικών δαπανών, της αύξησης των νοικοκυριών χωρίς κανένα εργαζόμενο, και του ποσοστού στέρησης υλικών αγαθών στην Ελλάδα.

Είναι ενδεικτικό των κυβερνητικών επιλογών και όχι απλώς των εντολών της Τρόικα, ότι όπως τονίζεται στην μελέτη του Ευρωκοινοβουλίου, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ε.Ε., συμπεριλαμβανομένων των άλλων χωρών που βρίσκονται κάτω από μνημονιακές πολιτικές λιτότητας, που έχει περικόψει κατακόρυφα τις κοινωνικές δαπάνες κατά 17% από το 2009 έως το 2011 (κάτι που συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια), σε μια εποχή που αυτές είναι ακόμα πιο απαραίτητες από ποτέ. Τονίζεται δε, ότι οι επιπτώσεις στην υγεία των ελλήνων πολιτών είναι ιδιαίτερα έντονες, αν όχι τραγικές. Τι άλλο αλήθεια χρειάζεται για να αποδείξει την έλλειψη αιδούς σε αυτούς που μιλούν για success story όταν τα επίσημα στοιχεία για την υγεία αναφέρουν ότι:

Η μείωση των δαπανών έφτασε το 27% την περίοδο 2009-2012
Το 35% του πληθυσμού δηλώνει αδυναμία πρόσβασης στην βασική υγειονομική περίθαλψη
Η συμμετοχή του ασθενούς φτάνει το 37%, όταν στην νέο-φιλελεύθερη Γερμανία είναι μόλις 12%
Οι ασθενείς με AIDS αυξήθηκαν κατά 3.226% από το 2009 ως το 2012
Η θνησιμότητα στις γεννήσεις άρχισε να αυξάνεται από το 2009, κάτι που συμβαίνει μόνο σε χώρες που μαστίζονται από επιδημίες και πολέμους.
Η πρόληψη σε θέματα υγείας θεωρείται πια πολυτέλεια για τον Έλληνα.

Αυτές οι πολιτικές, άλλες επιβαλλόμενες από την Τρόικα και άλλες επιλεγμένες από την ίδια την κυβέρνηση έχουν μεταλλάξει την ελληνική κοινωνία, που πια χαρακτηρίζεται από στοιχεία τριτοκοσμικής εμπόλεμης ζώνης
Η κυβέρνηση συνεπικουρούμενη από τα φιλικά της ΜΜΕ προσπαθεί να μας πείσει ότι όλα τα παραπάνω είναι παράπλευρες απώλειες, χωρίς σημασία, μέρος ενός success story, και ότι εναλλακτικές πολιτικές δεν υπάρχουν. 
Σήμερα δεν την πιστεύει κανείς και τα συντρίμμια που αφήνουν πίσω της φαίνονται σε όλο και περισσότερες ανεξάρτητες αναφορές και επίσημες μελέτες. Αν συνεχίσει η χώρα σε αυτή τη πορεία θα διαβάζουμε ανάλογες μελέτες για την επόμενη πενταετία. Είναι ευθύνη και καθήκον μας να μην το επιτρέψουμε να συνεχιστεί.


*Ο Δημήτρης Παπαδημούλης είναι Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην ευρωομάδα της Αριστεράς GUE/NGL.

*πηγή tvxs.gr  - εικόνες με διαγράμματα/link από το Legatum Institute από την ΑΣ

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

Οι επιλογές για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι δυο, δλδ η εξής μια: να αποδείξει πως επιθυμεί να κυβερνήσει ακολουθώντας ένα άλλο πρότυπο


ΣΥΡΙΖΑ 
όπως συγκυβέρνηση;

του Κωνσταντίνου Αλεξάκου*
Τις επόμενες ημέρες θα κριθεί το αποτέλεσμα των επερχόμενων εκλογών, και είναι στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ αν θα πετύχει ακόμα και την αυτοδυναμία σε αυτές, ή αν θα μας βυθίσει σε χειρότερες περιπέτειες συνεχίζοντας εκεί που το άφησαν οι προηγούμενοι: στις προσωπικές φιλοδοξίες, την πόλωση για μικροκομματικό όφελος και στις μάχες από το παρελθόν.
Σαμαράς και Βενιζέλος έπαιξαν με προσωπική ατζέντα για να πάρουν ό,τι εξουσία απολαμβάνει ο καθένας τους αυτή την ώρα, και συνέχισαν με τον ίδιο τρόπο στη διετία που πέρασαν στη διακυβέρνηση.

Όσο συμμετείχε και η ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση δίνοντας τους μία ικανοποιητική πλειοψηφία, η μόνη έγνοια των δύο ανδρών ήταν το πώς ο ένας θα πάρει τη ρεβάνς από την αριστερά του μυαλού του, αυτή που σύμφωνα με την ακροδεξιά κυριάρχησε τη μεταπολίτευση, ενώ ο κ. Βενιζέλος ασχολήθηκε αποκλειστικά με το να απορροφήσει τη ΔΗΜΑΡ στις διάφορες εκδοχές ΠΑΣΟΚ που δοκίμαζε και τελικά διέλυε ο ίδιος, αφού πρώτα βύθισε το κόμμα του αποκλείοντας όποιον δεν ήταν "δικός του".

Το παιχνίδι αυτό κλιμακώθηκε με την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση, ενώ η δυνατότητα για θεσμικές αλλαγές έπεσε στην πλειοψηφία του 0,67% μέσα στη βουλή - δηλαδή στον εκβιασμό όποιων δύο βουλευτών αποφάσιζαν πως αντιτίθενται στο ο,τιδήποτε, ή ζητούσαν κάποιο αντάλλαγμα για να υπερψηφίσουν ό,τι είχαν μπροστά τους την εκάστοτε φορά. 
Έτσι, ακόμα και στο υποθετικό σενάριο όπου το δίδυμο είχε κάποια στιγμή επιφοίτησης και αποφάσιζε να κάνει κάποια μεταρρύθμιση, το πιθανότερο θα ήταν πως πλέον δεν θα περνούσε χωρίς τη συναίνεση της αντιπολίτευσης. 
Της αντιπολίτευσης που λοιδορούσαν καθημερινά με όλα τα Μέσα, και με την οποία δεν έχτισαν καμία γέφυρα επικοινωνίας σε όλο αυτό το διάστημα με εξαίρεση τη Χρυσή Αυγή.

Το αποτέλεσμα ήταν η ακυβερνησία - η αναποτελεσματικότητα σε κάθε τομέα. Και τώρα έχουμε λήξη χρόνου. Χρόνου που δόθηκε με ευρωπαϊκό χρήμα, για να γίνουν όσα οι δύο αρχηγοί αμέλησαν απορροφημένοι από μία ατζέντα που λίγο ενδιέφερε τους πολίτες που περίμεναν διέξοδο, προσδοκώντας μία καινούρια σελίδα. Τους πολίτες που κλήθηκαν ξανά και ξανά να πληρώσουν αυτό τον εγωκεντρισμό, υπερφορολογούμενοι και άνεργοι.
Καλούν τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει ταμείο μαζί τους - να αναλάβει μαζί τους την ευθύνη των αποτελεσμάτων τους. Και το κάνουν όχι γιατί ξαφνικά ξύπνησαν, και είπαν να κάνουν κάτι για τους πολίτες της χώρας μέσα από τη συνεννόηση, αλλά για να μείνουν λίγο ακόμα στις καρέκλες τους, και να κόψουν κάποια ποσοστά από το πρώτο κόμμα στις ερχόμενες εκλογές.
Η πρόκληση εδώ για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το αν θα χάσει αυτά τα ποσοστά συνεργαζόμενος ή μη με το δίδυμο. Η πρόκληση, προτού απαντήσει στην κυβέρνηση, είναι να αποδείξει πως δεν έχει προσωπικές ατζέντες, ούτε επιζητεί κάποια ‘ρεβάνς’. 

Να αποδείξει πως επιθυμεί να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, να κυβερνήσει ακολουθώντας ένα άλλο πρότυπο. Κι αυτό δεν είναι εύκολο για ένα κόμμα που μέχρι χθες ήταν “διαμαρτυρίας”, για ένα κόμμα που έχει κυνηγηθεί από τα Μέσα, για ένα κόμμα που δεν μπορούσε να έχει καν ονείρωξη εξουσίας και άρα ποτέ δεν μπήκε στον πραγματισμό που επιβάλλει ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Ό,τι κι αν αποφασίσει, θα πρέπει να δείξει πως σκέφτεται τη χώρα και τους πολίτες, πως μπορεί και θέλει να ασκήσει αυτή την εξουσία, μία εξουσία που μέχρι χθες αντιμετώπιζε πιο φοβικά κι από το κεφάλαιο. Πρέπει να δείξει πως δεν κυνηγάει κάποιο σκορ που ζητάει ισοφάριση. 
Αν δεν τα καταφέρει, όποιο εκλογικό αποτέλεσμα κι αν έχει, θα πάει σαν τη σημερινή συγκυβέρνηση. Θα κυνηγήσει φαντάσματα σε μια χώρα που δεν αντέχει άλλο να κρατήσει την αναπνοή της όση ώρα οι πολιτικοί διαγωνίζονται στο ποιος την έχει μακρύτερη· την εκλογική νίκη.


*πηγή Πολίτης