Κυριακή 17 Μαΐου 2015

Tο Βερολίνο να ξανακάτσει στα θρανία της λογικής και της δημοκρατίας

Πάμε για Στάλινγκραντ Νο2
...αν τελικά υποχρεωθούμε στο παράλογο

του Μάκη Ανδρονόπουλου*

Καθώς πλησιάζει η μέρα της κρίσεως και με δεδομένο ότι οι κόκκινες γραμμές δεν θα παραδοθούν, η Ευρώπη και κυρίως το Βερολίνο πρέπει να ξανασταθμίσουν τα δεδομένα. Μια ελληνική πτώχευση μέσα στο ευρώ, εξέλιξη που ο κ. Σόιμπλε θεωρεί ότι μπορεί να ελέγξει τις συνέπειες, ενδέχεται να απορροφηθεί στο οικονομικό πεδίο από το σύστημα του άκρατου μονεταρισμού και η ευρωπαϊκή φούσκα να μην σκάσει. Στο κοινωνικο-πολιτικό πεδίο όμως οι συνέπειες θα είναι ανεξέλεγκτες.
Εννοείται πως εμείς τουλάχιστον δεν θέλουμε να συμβεί κάτι τέτοιο. Αλλά αν συμβεί θα αντέξουμε, όπως εξηγούμε σε σχόλιό μας της 23/4/2015 στο HOT DOC 75 γιατί είμαστε ένας εξαιρετικά ανθεκτικός λαός. Όσον αφορά το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος, αν σκάσουμε, αυτό δεν θα έχει καμία σχέση με το ηλίθιο δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», θα είναι ένα δημοψήφισμα πολιτικό για την Ευρώπη (7/5/2015 HOT DOC 76). Σε κάθε περίπτωση το Βερολίνο θα βρεθεί μπροστά σε ένα νέο Στάλινγκραντ, ένα πολιτικό Στάλινγκραντ, που θα ξεσηκώσει όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς εναντίον της καγκελαρίας, με πρώτους τους ίδιους τους Γερμανούς…

Η ανθεκτικότητα των Ελλήνων

Είμαστε ένας πολύ ανθεκτικός λαός. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο. Μην πάμε πολύ πίσω. Το τι μας κόστισε σε ψυχές και σε υλικό ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος το εμπεδώσαμε και πάλι με τα ρεπορτάζ για τις πολεμικές αποζημιώσεις. Μετά ο εμφύλιος, η ξενιτειά, η χούντα … και τώρα, πέντε χρόνια με εκχωρημένο τμήμα (;) της εθνικής κυριαρχίας, με ανθρωπιστική κρίση, με φτώχια, συνεχώς απέναντι σε νέα αδιέξοδα… 
Και παρ΄ όλα αυτά δεν έχουμε ακόμη τρελαθεί, ούτε έχουμε εγκαταλείψει…

Επί 40 χρόνια αφομοιώσαμε οικονομικές, κοινωνικές, πολιτισμικές και πολιτικές εμπειρίες που οι λαοί της δυτικής και της βόρειας Ευρώπης βίωσαν μέσα σε τρεις αιώνες, με την αποικιοκρατία και δύο παγκόσμιους πολέμους. Μια απίστευτη κούρσα προς τη νεωτερικότητα!... Αυτό βέβαια δεν έγινε χωρίς τραύματα, λάθη και θύματα, αλλά έχει συσσωρεύσει μια μεγάλη θετική ένταση σωματική, διανοητική, συναισθηματική που έχει δυναμική και δημιουργική κατεύθυνση και αναζητά διέξοδο έκφρασης. Ιστορικής έκφρασης…

Επιπλέον, ως λαός διεκπεραιώσαμε επιτυχώς την περίοδο 1999-2000 ένα πανάκριβο σεμινάριο ανώτατων χρηματιστικών (limit down, assets, private placement, volatility, swaps, μόχλευση, κεφαλαιοποίηση, derivatives κ.ο.κ.). Ποιος άλλος ευρωπαϊκός λαός ξέρει τόσα πολλά για τις αγορές; Θυμάστε εκείνο το κανάλι που έπαιζε live το ταμπλό και το αποκαλούσαν στα χωριά το «λαϊκό Ρόιτερς»;

Αντέξαμε, όπως όπως είναι αλήθεια, την εισβολή των Αλβανών και στη συνέχεια των άλλων μεταναστών από τις ανατολικές χώρες και στη συνέχεια από την Ασία και την Αφρική.
Ζήσαμε το θαύμα της Ολυμπιάδας 2004, όπου εμφανίσαμε τον καλό μας εαυτό και την αποτελεσματικότητά μας, αποκτώντας οργανωτικές εμπειρίες ανώτατου επιπέδου.
Από το καλοκαίρι του 2007 με τα 80 θύματα των πυρκαγιών εισήλθαμε στην κόλαση… των ασύμμετρων απωλειών. Πολλά χρόνια πριν είχαμε βιώσει την καταστροφική μανία του Εγκέλαδου, αλλά και την επίθεση των becerel του Τσέρνομπιλ.

Έκτοτε, η ελληνική κοινωνία βομβαρδίζεται συστηματικά από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες δια των περιβόητων ΜΜΕ με αρνητικά μηνύματα: δημοσιονομική απογραφή, απαγωγή Πακιστανών, σκάνδαλο υποκλοπών, σκάνδαλο δομημένων ομολόγων, σκάνδαλο Ζαχόπουλου, έλλειμμα 14,1% του ΑΕΠ στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, διακοποδάνεια, εορτοδάνεια, Cayene, spa, life style, κόκα, χρεοκοπία, εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, τεμπέληδες, CDS, PSI, Χρυσαυγίτες, μονόδρομος, Grexit, Graccidentκ.ο.κ. 
Ποιος λαός στην Ευρώπη θα μπορούσε να αντέξει όλα αυτά χωρίς να πέσει σε βαθιά κατάθλιψη ή μάλλον καλύτερα, χωρίς να του στρίψει; Ποιος;
Χωρίς αμφιβολία, η ψυχική αντοχή που επιδεικνύει η ελληνική κοινωνία είναι πρωτοφανής, παρά τις 7500 αυτοκτονίες, τα αντικαταθλιπτικά, την κατανάλωση τόνων τσίπουρου, κρασιού και ποτών, παρά τα στριφτά, τα χαπάκια, την πείνα, τους άστεγους, τους ανασφάλιστους, το κρύο, την κατάρρευση του συστήματος υγείας…

Είμαστε ένας ανθεκτικός και ταλαντούχος λαός… που από την εξαγωγή εργατικών χειρών, πριν 60 χρόνια, εξάγει τώρα μεταπτυχιακούς επιστήμονες … Το ζήτημα είναι γιατί να διαπρέπουμε έξω και όχι στον τόπο μας. Αυτό που αλλάζει είναι το σύστημα, το πλαίσιο. 

Πάει έξω ο Έλληνας και προκόβει. Μένει εδώ και πνίγεται από ένα πελατειακό κράτος που τώρα φαλίρισε και πρέπει να το πληρώσουμε χρυσό.
Ποιος θα φτιάξει ένα εύκρατο περιβάλλον για να αναπτύξει την δημιουργικότητά του ο Έλληνας; 
Οι προηγούμενοι δεν μπόρεσαν, προφανώς γιατί δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν. Το ερώτημα είναι αν θέλει και αν μπορεί η κυβέρνηση της αριστεράς. Και αν «ναι», πότε και πώς θα το κάνει; …
Δημοψήφισμα και αύξηση της εντροπίας

«Κάθε κοινωνική σύγκρουση είναι πεδίο μάχης για τρεις αντίπαλες δυνάμεις το Κατεστημένο, την Αντιπολίτευση που αποζητά την ανατροπή της ισχύουσας Τάξης και την αντικατάστασή της με μια δικής της, καθώς και μια τάση προς αύξηση της Κοινωνικής Εντροπίας, την οποία γεννά κάθε κοινωνική διαμάχη και η οποία, στο πλαίσιο αυτό, είναι δυνατόν να γίνει αντιληπτή ως η δύναμη του Χάους» (από τους Πράκτορες του χάους του Νόρμαν Σπίνραντ, εκδ. Μπουκουμάνη, 1976)

«Μπέσα» στην διεθνή πολιτική δεν υπάρχουν, ούτε καν στην εποχή των αριστοκρατών. Αν πρόκειται τελικά να υπογράψουμε οτιδήποτε, τότε αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει ρητώς και λεπτομερώς τις υποχρεώσεις της άλλης πλευράς. Πρέπει μέχρι τον Σεπτέμβριο να έχουν κλείσει τα πάντα (χρέος, ανάπτυξη, ασφαλιστικό κλπ), εκτός κι αν «η Ελλάδα έπαιξε και έχασε» όπως είπε ο περιβόητος Ντάιζελμπλουμν, οπότε πάμε …δημοψήφισμα, για να ξαναθυμηθούν οι δανειστές μας τι εστί πολιτική και δημοκρατία.

Διότι, προφανώς, το δημοψήφισμα δεν θα είναι «ευρώ ή δραχμή», ούτε καν «μέιλ Χαρδούβελη ή τίποτα». 
Το δίλημμα θα είναι πολιτικό και πατριωτικό, έτσι ώστε να πάρει τεράστια πλειοψηφία και έμμεσα να απορρίπτει την βουλγαροποίηση της ελληνικής οικονομίας που φαίνεται να επιδιώκει ο κ. Σόιμπλε
Η πολιτική ζημιά που θα κάνει το δημοψήφισμα στο prestige του Βερολίνου θα είναι καταλυτική και αποκαλυπτική για την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Ίσως χρειαστεί η κα Μέρκελ να ολοκληρώσει την εκκαθάριση του CDU που είχε αφήσει στη μέση μετά την ανατροπή του Χέλμουτ Κολ… άλλωστε, το κόμμα χρειάζεται ριζική ανακαίνιση…

Από ΄κει και πέρα, δηλαδή, αν φτάσουμε στο «τίποτα», μπορεί να υπάρξει μια κλιμάκωση διπλωματικών ενεργειών και δράσεων που θα είναι υψηλού κόστους για το «σύστημα Σόιμπλε». 
Με ρώτησε κάποιος φίλος, τι θα κάνουμε τότε και απάντησα ότι «θα αυτοσχεδιάσουμε!....» ή ακόμη καλύτερα θα αυξήσουμε την εντροπία του συστήματος, ενεργοποιώντας αστάθμητους παράγοντες.  Και δεν εννοούμε εδώ να χορηγήσουμε «ταξιδιωτικά έγγραφα» στους Σύρους πρόσφυγες, άλλα άλλες κινήσεις, όπως η κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και άλλες τέτοιου τύπου κινήσεις. Αναρωτιέμαι, αν κάνει κι άλλο «εχθρικό βήμα» ο Ντράγκι, πως θα του φαινόταν να κηρυχθεί η χώρα σε «κατάσταση πολέμου» εξ αιτίας μιας νέας εχθρικής του κίνησης. Υποθέτω ότι ο Βαρουφάκης που όλα αυτά είναι το πεδίο του θα έχει πολλές ιδέες.
Βέβαια, υπάρχει και η Εξεταστική, τα σκάνδαλα των ελληνικών καναλιών, των τραπεζιτών που χρηματοδοτούσαν αφειδώς, των γερμανικών επιχειρήσεων, ο λογιστικός έλεγχος του χρέους, και διάφορα τέτοια, όπως οι πολεμικές οφειλές, η υπογραφή Συνθήκης Ειρήνης με τον γερμανικό λαό (και τη σύμμαχο στο ΝΑΤΟ Γερμανία) που εκκρεμεί και πολλά άλλα, τα οποία, το «σύστημα Σόιμπλε» δεν μπορεί να σταθμίσει. 

Αν τελικά υποχρεωθούμε στο παράλογο, διότι το ασφαλιστικό δεν λύνεται με ύφεση και 1,5 εκατ. άνεργους και 3 εκατ. ανασφάλιστους (διότι θα είναι μία ακόμη μετωπικά ταξική λύση) και με 17,5 δισ. ευρώ δόσεις τον Ιούλιο-Αύγουστο, τότε, θα πρέπει το Βερολίνο να ξανακάτσει στα θρανία της λογικής και της δημοκρατίας. Και αυτό, αφού δεν μπορεί να το κάνει το Παρίσι, θα το κάνουμε εμείς, όπως το κάναμε και το 1940-41.

Η αύξηση της εντροπίας του συστήματος (ΣΣ: γι΄ αυτό σύντροφοι πρέπει να μείνουμε μέσα) είναι και μια ιδιότητα της ιδιοσυστασίας μας, καθώς το χάος είναι το φυσικό περιβάλλον του Έλληνα.

πηγή extrapolation


2 σχόλια:

  1. Κύριε, νομίζω πως ονειρεύεσαι. Γιά διάβασε τι πρόκειται να υπογράψουν οι Τσε Γκουεβάρα μας αλά ελληνικά και μετά έλα να μου πείς ποιός θ' αντέξει. Όσο γιά το δημοψήφισμα, ε, λέμε και καμμιά μ@@@@@α γιά να περνάει η ώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Eίναι δυνατόν να δημοσιεύονται τέτοιες πατριωτικές σαχλαμάρες εσωτερικής κατανάλωσης;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU