Ο δρόμος της "ανατρεπτικής ενσωμάτωσης", του αγώνα της Αριστεράς μέσα από τους θεσμούς

"η αντίσταση των Ελλήνων είναι παραδειγματική για ολόκληρη την Ευρώπη. Χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υπήρχε το Ποδέμος στην Ισπανία να διοικεί όλες τις μεγάλες πόλεις, δε θα υπήρχε αντίσταση στην Ιταλία, το μέτωπο της αριστεράς με τον Μελανσόν στη Γαλλία και σίγουρα δεν θα είχε το κόμμα της αριστεράς στη Γερμανία τόσο μεγάλη σημασία χωρίς την παραδειγματική αντίσταση του ελληνικού λαού κατά του μνημονίου."

Συνέντευξη του Ελβετού πολέμιου της παγκοσμιοποίησης και μέλους της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, Ζαν Ζιγκλέρ στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και στον δημοσιογράφο Αντώνη Πολυχρονάκη:

-Κύριε Ζιγκλέρ, πως έγινε ένας Ελβετός από εύπορη οικογένεια επαναστάτης;

Μεγάλωσα σε μια μικρή ελβετική πόλη κοντά στη Βέρνη, σε ένα στοργικό καλβινιστικό σπίτι. Ο πατέρας μου ήταν πρόεδρος δικαστηρίου και αξιωματικός του ελβετικού στρατού. Οταν ήμουν δεκατεσσάρων ετών είδα στην κεντρική πλατεία φτωχούς αγρότες να πουλούν τα παιδιά τους σε δημοπρασία σα να ήταν ζώα στους πλούσιους, οι οποίοι τα εκμεταλλεύονταν και τα κακομεταχειρίζονταν. Ρώτησα τον πατέρα μου γιατί και μου είπε ότι μεν είναι τρομερό, αλλά αυτή είναι η τάξη του κόσμου, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Πρόκειται για την καλβινιστική διδασκαλία του «απόλυτου προορισμού». Σώζονται μόνον εκείνοι τους οποίους εκ των προτέρων έχει καθορίσει ο Θεός. Ως έφηβος δεν μπορούσα να το ανεχτώ και στα δεκαέξι έφυγα από το σπίτι.

-Και πού πήγατε;

Στο Παρίσι. Κουβαλούσα κιβώτια σε ένα κατάστημα τροφίμων και παράλληλα σπούδαζα. Εγινα μέλος της φοιτητικής κομμουνιστικής νεολαίας στην οποία έκανε ομιλίες ο Ζαν Πολ Σαρτρ και η Σιμόν ντε Μπωβουάρ. Εκεί τους γνώρισα. Συμμετείχα επίσης σε μια μπριγάδα αλληλεγγύης της σοσιαλιστικής διεθνούς για εθελοντική επεξεργασία ζαχαροκάλαμου στην Κούβα. Εκεί πρωτοείδα τον Τσε Γκεβάρα. Στην πρώτη παγκόσμια διάσκεψη για τη ζάχαρη το 1964 στη Γενεύη ήταν ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Κούβας και μου ανέθεσαν να είμαι ο οδηγός του. Οταν έφευγε του ζήτησα να με πάρει μαζί του, αλλά εκείνος έδειξε τις διαφημίσεις των τραπεζών, μου είπε «εκεί είναι ο εγκέφαλος του θηρίου, εδώ γεννήθηκες, εδώ πρέπει να δώσεις τον αγώνα σου» και έφυγε.

-Και πώς αντιδράσατε;

Ένοιωσα βαθιά προσβεβλημένος, διότι ο Τσε με έπαιρνε για έναν άχρηστο αστό, αλλά μου έσωσε τη ζωή, διότι αφού δεν είχα στρατιωτική εκπαίδευση σύντομα θα βρισκόμουν νεκρός σε κάποια χώρα της Λατινικής Αμερικής και δεν θα ήμουν καθόλου χρήσιμος. Ακολούθησα τη συμβουλή του και επέλεξα τον δρόμο της «ανατρεπτικής ενσωμάτωσης», του αγώνα μέσα από τους θεσμούς. Εξελέγην στο κοινοβούλιο, έγινα καθηγητής στα πανεπιστήμια της Γενεύης και της Σορβόννη στο Παρίσι, έγραψα βιβλία και υπερασπίστηκα το δίκαιο των κατατρεγμένων παντού.

-Στα βιβλία σας επικρίνετε και τη χώρα σας…

Η Ελβετία είναι μια πολύ διεφθαρμένη χώρα. Είναι η δεύτερη πλουσιότερη χώρα στον κόσμο μετά το Κουβέιτ. Ο δικός της ορυκτός της πλούτος είναι τα αιματοβαμμένο χρήματα των δικτατόρων, των διεθνών μαφιόζικων καρτέλ ξεπλύματος χρήματος, των φοροφυγάδων από τις γύρω βιομηχανικές χώρες και της ρωσικής ολιγαρχίας. Σημειώστε επίσης ότι το 27% των εξωχώριων εταιρειών έχουν την έδρα τους στην Ελβετία ή διοικούνται μέσω των ελβετικών τραπεζών. Πρόκειται για αιματοβαμμένα λεφτά, την ώρα που τα παιδιά στον τρίτο κόσμο πεθαίνουν από ασιτία. Αλλά και Έλληνες έχουν τα λεφτά τους επίσης στην Ελβετία, δεν πληρώνουν φόρους και τελικά υποφέρει ο λαός. Η Ελλάδα έχει μεταβληθεί σε προτεκτοράτο και το 40% ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Αυτό έχει να κάνει και με τη λεηλασία των ελληνικών ταμείων από τις ελβετικές τράπεζες.

-Το τελευταίο σας βιβλίο έχει τον τίτλο «Άλλαξε το κόσμο». Σε τι κόσμο ζούμε και γιατί πρέπει να τον αλλάξουμε;

Ζούμε σε μια κανιβαλική παγκόσμια τάξη. Οι παραγωγικές δυνάμεις αυτού του πλανήτη αυξήθηκαν απίστευτα από την έναρξη της παγκοσμιοποίησης. Μέχρι την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, ο οποίος στην πραγματικότητα ήταν μια αστυνομοκρατούμενη δικτατορία, ο αρπακτικός καπιταλισμός περιοριζόταν στο λεγόμενο δυτικό κόσμο. Μετά απλώθηκε στον κόσμο σα μια πυρκαγιά. Δημιούργησε ένα ρυθμιστικό πλαίσιο, την παγκόσμια αγορά και επιβλήθηκε με μια θεωρία νομιμοποίησης, το λεγόμενο νεοφιλελευθερισμό. Σύμφωνα με αυτή δεν είναι οι άνθρωποι εκείνοι οι οποίοι διαμορφώνουν την πολιτική και την οικονομία, αλλά οι αγορές ως φυσικός νόμος.

-Με ποιο αποτέλεσμα;

Το αποτέλεσμα είναι ότι ήδη στην πρώτη δεκαετία της παγκοσμιοποίησης, το παγκόσμιο εμπόριο τριπλασιάστηκε, η κατανάλωση ενέργειας διπλασιάζεται κάθε τέσσερα χρόνια και το παγκόσμιο ακαθάριστο προϊόν υπερδιπλασιάστηκε. Οι χρηματοπιστωτικές ολιγαρχίες χειραφετήθηκαν, σήμερα κυριαρχούν στον κόσμο και έχουν μια τέτοια δύναμη που δεν είχε ποτέ ένας βασιλιάς, ένας αυτοκράτορας ή ένας πάπας στην ιστορία της ανθρωπότητας.

-Δηλαδή πιο συγκεκριμένα;

Οι πεντακόσιοι μεγαλύτεροι ιδιωτικοί επιχειρηματικοί όμιλοι κατέχουν το 52% του παγκόσμιου πλούτου και δεν υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο. Εχουν εγκαθιδρύσει μια παγκόσμια δικτατορία σε αυτόν το πλανήτη. Και την ίδια στιγμή, με αυτήν την ανήκουστη συγκέντρωση πλούτου, τη συγκέντρωση ιδεολογικού, οικονομικού, πολιτικού και στρατιωτικού ελέγχου κρατών και λαών παγκοσμίως, ολόκληρες χώρες βυθίζονται σε μιαν απίστευτη δυστυχία. Κάθε πέντε δευτερόλεπτα, πέρυσι, πέθαινε ένα παιδί κάτω των δέκα ετών στον κόσμο από πείνα, σύμφωνα με τον οργανισμό διατροφής του ΟΗΕ. Από τα 7,3 δισεκατομμύρια των κατοίκων της γης το ένα υποσιτίζεται, εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων υποφέρουν από δίψα, πόλεμο, αρρώστιες, ενώ η παγκόσμια γεωργική παραγωγή θα μπορούσε άνετα να θρέψει δώδεκα δισεκατομμύρια ανθρώπους περίπου, δηλαδή το διπλάσιο σχεδόν πληθυσμό της γης. Κάθε στιγμή που μιλάμε, πεθαίνει ένα παιδί, δηλαδή δολοφονείται. Πρόσφατα μάλιστα ήμουν στο ανατολικό Κογκό, στη Γκόμα, μια πόλη μεγαλύτερη από τη Ζυρίχη, όπου δεν υπάρχει ούτε καν ένα νοσοκομείο. Οι αχρείοι που βρίσκονται στην εξουσία στην Κινσάσα λεηλατούν το λαό και τα αιματοβαμμένα χρήματά τους έρχονται εδώ και γίνονται μέρος του ελβετικού πλούτου. Δεν μπορώ να το ανεχτώ. Γι αυτό χαρακτηρίζω αυτήν τη νέα παγκόσμια τάξη κανιβαλική. Επειδή σκοτώνει και μάλιστα χωρίς κανένα λόγο. Και γι΄ αυτό πρέπει να γκρεμισθεί εκ βάθρων…

-Και πως μπορεί να γίνει αυτό κύριε Ζιγκλέρ, τι προτείνετε;

Ο Ζαν Πολ Σαρτρ λέει «αναγνωρίστε τον εχθρό, πολεμήστε τον εχθρό». Πρέπει να εξηγήσουμε στους ανθρώπους πως λειτουργεί αυτή η κανιβαλική παγκόσμια τάξη. Οι μάζες πρέπει να αλλάξουν τον κόσμο. Νομίζω πως η αντιπροσωπευτική δυτική δημοκρατία, όπως την περιέγραψε ο Ζαν-Ζακ Ρουσώ στο «Κοινωνικό συμβόλαιο», είναι στα τελευταία της. Η ελπίδα δεν βρίσκεται στα εθνικά κράτη, αυτά έχουν γίνει αποικίες, συμπεριλαμβανομένων και των μεγάλων. Ο Αμερικανός πρόεδρος κάνει ό,τι του υπαγορεύουν ο μεγάλες πολυεθνικές σε όλα τα επίπεδα. Ζούμε σε έναν κανιβαλικό κόσμο, αλλά υπάρχει ελπίδα. Η μεγάλη ελπίδα είναι η πλανητική κοινωνία των πολιτών και τα μέτωπα αντίστασης. Η αλληλεγγύη και η ταύτιση με τον άλλο έχουν κλονιστεί από την παράφρονα νεοφιλελεύθερη ιδεολογία, αλλά όπως έχει πεί ο Γερμανός φιλόσοφος Ιμάνουελ Κάντ οι απάνθρωπες πράξεις δεν καταστρέφουν ποτέ την ίδια την ανθρωπιά.

-Ποια είναι η γνώμη σας για την κατάσταση στην Ελλάδα;

Τρέφω μεγάλη εκτίμηση για τον ελληνικό λαό, όχι μόνο για τη μεγάλη του ιστορία και την τεράστια συμβολή του στον πολιτισμό. Οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν κατά των ναζί, έδειξαν απίστευτο θάρρος στον εμφύλιο πόλεμο κατά των Άγγλων, μετά εναντιώθηκαν και έδιωξαν τη δικτατορία των συνταγματαρχών και αντιστάθηκαν και τώρα. Ο ελληνικός λαός δεν γονάτισε και γι΄ αυτό λέω πως δημιουργείται μια ελπίδα με την κοινωνία των πολιτών, με τα νέα κοινωνικά κινήματα, την Greenpeace, την Attac, τη Διεθνή Αμνηστία, αλλά και με το αντιστασιακό κίνημα των Ελλήνων κατά της μετατροπής της χώρας τους σε προτεκτοράτο. Ζούμε σε δημοκρατίες με ελλείμματα, αλλά έχουμε όλα τα όπλα για να πολεμήσουμε τις ολιγαρχίες. Δεν υπάρχει αδυναμία στις δημοκρατίες. Μόνο μια αποξενωμένη, μη αφυπνισμένη συνείδηση πιστεύει στην αδυναμία της αντίδρασης.

-Ποια νομίζετε ότι είναι η λύση τώρα για την Ελλάδα;

Όταν το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας είναι τριπλάσιο του ΑΕΠ της υπάρχει μόνο μια λύση για το μέλλον, το κούρεμα του χρέους. Να το περικόψουν δραστικά, να το διαλύσουν, για να δώσουν στην Ελλάδα την ευκαιρία της ανοικοδόμησης. Πρέπει η κοινωνία των πολιτών σε όλες της ευρωπαϊκές χώρες να δείξει αλληλεγγύη, να πιέσει τις κυβερνήσεις και τις Βρυξέλλες ώστε να γίνει διαγραφή του ελληνικού χρέους για να καταργηθεί το προτεκτοράτο. Αυτός είναι ο δρόμος, ο καθένας τον ξέρει, πρέπει ο καθένας να ξεσηκωθεί παντού. Είναι ρεαλιστικό, δεν είναι ουτοπικό. Μπορεί να γίνει. Οι διανοούμενοι έχουν το καθήκον να αποκαλύψουν την αλήθεια, να αποκαλύψουν ότι πρόκειται για καθαρή άσκηση βίας, για μια καθαρή δικτατορική στρατηγική λεηλασίας και ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος έχει μια εγκληματική διάσταση.

-Πού βρίσκεται αλήθεια τη δύναμη να αγωνίζεσθε για τις ιδέες σας;

Καταρχάς ανήκω στους προνομιούχους των προνομιούχων και είχα όλες τις ανέσεις για να εξελιχθώ, να αποκτήσω το βήμα για να διαδίδω τις ιδέες μου. Αυτό που μας χωρίζει, όμως, από τους άλλους, είναι μόνο η σύμπτωση της γέννησης σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον.

-Αλήθεια, πώς δεν σας έχουν πετάξει έξω από τον ΟΗΕ μέχρι τώρα;

Επειδή η πλειοψηφία είναι κράτη του τρίτου κόσμου που υποφέρουν. Οι Αμερικανοί και οι δυτικοευρωπαίοι έχουν κάνει τα πάντα να με διώξουν, αλλά δεν το κατάφεραν.

-Θα θέλατε να στείλετε ένα μήνυμα προς τους Έλληνες;

Θα ήταν υπεροπτικό να το κάνω. Θέλω όμως να πω, ότι η αντίσταση των Ελλήνων είναι παραδειγματική για ολόκληρη την Ευρώπη. Χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα υπήρχε το Ποδέμος στην Ισπανία να διοικεί όλες τις μεγάλες πόλεις στην Ισπανία, δε θα υπήρχε αντίσταση στην Ιταλία, το μέτωπο της αριστεράς με τον Μελανσόν στη Γαλλία και σίγουρα δεν θα είχε το κόμμα της αριστεράς στη Γερμανία τόσο μεγάλη σημασία, χωρίς την παραδειγματική αντίσταση του ελληνικού λαού κατά του μνημονίου.

Η Ευρώπη οφείλει στους Έλληνες πάρα πολλά και θα δείτε πως αυτό το παράδειγμα της αντίστασης θα συμβάλλει πάρα πολύ στην ενίσχυση του αγώνα κατά του χρηματιστηριακού καπιταλισμού σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Είναι ένα αίσχος η μόνιμη προσβολή του ελληνικού λαού από μερίδα του Τύπου κατά της χώρας που μας δώρισε τη Δημοκρατία. Είναι το απόλυτο αίσχος να συκοφαντούνται με αυτόν τον τρόπο οι απόγονοι το Περικλή και των δημιουργών του Παρθενώνα.