Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

Κατάργηση προκαταβολής φόρου για τους μικρομεσαίους και κοινό αφορολόγητο για όλους, μισθωτούς, αγρότες και ελεύθερους επαγγελματίες!


Πως θα διασωθεί η ορθή φιλοσοφία του νέου ασφαλιστικού στην εφαρμογή του στον κοινωνικοοικονομικό μας λαβύρινθο; 

του Γιώργου Παπασπυρόπουλου

Συμμερίζομαι επί της αρχής την πρόθεση και την φιλοσοφία του νέου ασφαλιστικού: ίδιοι κανόνες για όλους/ες μισθωτούς και ελεύθερους επαγγελματίες, αγρότες και δημόσιους υπάλληλους - ένα ταμείο και εισφορές ποσοστό του εισοδήματος.

Παρατηρώ όμως ότι στην εφαρμογή, η φιλοσοφία αυτή δεν τηρείται!

1. Οι μισθωτοί δεν πληρώνουν "προκαταβολή φόρου" - αντί λοιπόν να ψάχνουμε μικροαλλαγές στο φορολογικό-ασφαλιστικό των ελεύθερων επαγγελματιών, ας καταργηθεί η προκαταβολή φόρου των ελεύθερων επαγγελματιών τελείως. Είναι ούτως ή άλλως μια αντιαναπτυξιακή ανόητη εμπροσθοβαρής μεταφορά εσόδων χωρίς πραγματικό νόημα πέρα από την δήμευση των εισπράξεων του ενεργού ελεύθερου επαγγελματία. Με την κατάργηση της προκαταβολής φόρου αποκαθίσταται εν μέρει  (εν μέρει αφού η φορολόγηση των μισθωτών μέχρι τις 25.000 είναι 22% και 
των μονίμως διαμαρτυρομένων αγροτών 13% και όχι 26%  που είναι των ελεύθερων επαγγελματιών) η ιση φορολογική αντιμετώπιση μισθωτών και επαγγελματιών και το σύνολο φόρων εισφορών κατεβαίνει αμέσως από 70-80% του εισοδήματος στο 40-50%. Αυτό είναι ένα αριστερό και αναπτυξιακό μέτρο που θα έχει συγκλονιστικές επιπτώσεις στην απογείωση της ανάπτυξης χωρίς τις τριβές των διορθώσεων από δω και από κει.

2. Οι μισθωτοί έχουν αφορολόγητο 9.550 (ή 2.100 ευρώ μέχρι και τις 25.000) και οι αγρότες 12.000 σε επιδοτήσεις και αποζημιώσεις με φόρο 13% μόνο από 15.οοο εισόδημα και πάνω. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες κανένα αφορολόγητο - φορολογούνται από το πρώτο ευρώ. 
Πως λοιπόν ισχύουν ίδιοι κανόνες για όλους; 
Ας μπει ένα ενιαίο αφορολόγητο 9.550 ή 12000 για όλους και έτσι το νέο ασφαλιστικό θα απογειώσει την ανάπτυξη και τα έσοδα από την επιβίωση της επιχειρηματικότητας - και ταυτόχρονα θα ισχύσει μια ιστορική αριστερή μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό που θα καθορίσει την βιωσιμότητα της οικονομίας μας για πολλά πολλά χρόνια. Ένα ταμείο - εισφορές με βάση το εισόδημα - εθνική σύνταξη και αναλογική βάσει εισφορών. Και ίδιοι κανόνες για όλους/ες.

Αιτιολογική έκθεση: 
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες φορολογούνται με τον κανόνα "έσοδα μείον έξοδα/δαπάνες = φορολογητέο εισόδημα". Οι δαπάνες όμως ποικίλουν - άλλοι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν ελάχιστες δαπάνες πχ γραφείου και μετακίνησης μόνο - όπως τα "άυλα" επαγγέλματα πχ δικηγόροι, άλλοι έχουν να αποσβέσουν δαπάνες για εγκαταστάσεις/μηχανήματα και συντήρηση όπως πχ οι γιατροί και τα εργαστήρια και άλλοι έχουν μεγάλα έξοδα και δαπάνες όπως οι παραγωγοί, βιοτέχνες, μεταποιητές, μηχανουργοί, τεχνικοί εγκαταστάτες, εφαρμοστές/επισκευαστές/κατασκευαστές/ανακαινιστές κλπ κλπ όσοι δλδ δουλεύουν "μεθ΄υλικών". 
Στους μισθωτούς ή σε όσους με μπλοκάκια λογίζονται ως μισθωτοί δεν επιτρέπεται αφαίρεση δαπανών ακόμη και αν έχουν πραγματοποιηθεί. Η πολυμορφία αυτή από μόνη της αδικεί πάντα κάποιους όταν ομογενοποιούμε τους/τις πάντες σε μια κατηγορία - και μάλιστα όταν υπάρχει απόλυτη διαφορά στην δυνατότητα φοροδιαφυγής ανάμεσα στο "άυλο" και στο "μεθ΄υλικών" επάγγελμα: οι πρώτοι δεν φαίνονται πουθενά παρά μόνο στην απόδειξη, οι άλλοι είναι δεσμευμένοι και δεμένοι στην καταβολή φόρων επειδή πρέπει να δικαιολογήσουν τις αγορές αναλώσιμων υλικών και πρώτων υλών. Αγοράζουν και υποχρεωτικά πουλούν με παραστατικά.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; 
Ότι για να υπάρχει ισονομία και κοινοί κανόνες, πρέπει το καθαρό φορολογητέο εισόδημα όπως και αν προκύπτει να μην περιέχει δαπάνες και να έχει μια και ίδια φορολογική αντιμετώπιση δλδ ένα φόρο για όλους, μισθωτούς και επαγγελματίες και αγρότες - και η εισφορά να είναι ίδια για όλους ως ποσοστό του εισοδήματος υπό την προϋπόθεση ότι θα έχει για όλους την ίδια απολαβή σε σύνταξη, σε ταμείο ανεργίας, σε πληρωμένες άδειες, αναρρωτικές (εργατικού ατυχήματος), κανονικές, γονικές, μητρότητας.

Βελτιώσεις και διορθώσεις επιτρέπονται λοιπόν μόνο στη βάση υπολογισμού της εφαρμογής των ενιαίων κανόνων - δεν μπορεί να γίνονται εξαιρέσεις από τους ίδιους τους κανόνες. 

Η προκαταβολή φόρου δεν είναι κοινός κανόνας για όλους - αλλού υπάρχει αλλού όχι, διαταράσσοντας την ίση αντιμετώπιση και εκτινάσσοντας την φορολογία+εισφορές των επαγγελματιών στον ουρανό -πρέπει να καταργηθεί ώστε να επωμίζονται όλοι τα ίδια βάρη . 

Το αφορολόγητο δεν είναι κοινό για όλους. Οι μισθωτοί έχουν, οι ελεύθεροι επαγγελματίες όχι. Αυτό καταργεί την ίση αντιμετώπιση. Δεν μπορεί να πληρώνουν ίδιες εισφορές και διαφορετικό φόρο! Κι ενώ η φορολογία αγροτών ελεύθερων επαγγελματιών εξισώνεται προοδευτικά τα επόμενα χρόνια, το αφορολόγητο των μισθωτών καταργεί τους κοινούς κανόνες. Η λύση δεν είναι η εξίσωση προς τα κάτω αλλά προς τα πάνω: σε όλους αφορολόγητο, κανείς προκαταβολή φόρου.

Τελευταίο ερώτημα: η προκαταβολή φόρου διπλασιάζει σχεδόν (για την ακρίβεια αυξάνει φέτος κατά 75% και από του χρόνου κατά 100%) τους φόρους που εισπράττει το κράτος από τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις μεγάλες επιχειρήσεις. 
Αν καταργηθεί, πως θα καλυφθεί το "δημοσιονομικό κενό" που θα προκύψει στα έσοδα; 

Εδώ έχουμε ένα παραλογισμό που τρέφει τον κοινωνικό αυτοματισμό: αν οι μεγάλες επιχειρήσεις έχουν την δυνατότητα αλλά και την υποχρέωση να φορολογούνται έτσι, με σκοπό την συμβολή τους στην κοινωνική συνοχή, οι μικρομεσαίες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αυτοαπασχολούμενοι δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα ή λόγος να δημεύονται τα έσοδά τους με αυτόν τον τρόπο την χρονιά που αυξάνουν τις δουλειές τους και πρέπει να μείνει κάτι για να επενδύσουν σε αυτήν. 
Η επιστροφή τον επόμενο χρόνο και αφού χάθηκε η ευκαιρία για ανάπτυξη της μικρής επιχείρησης μοιάζει με μνημόσυνο σε κάποιον που έχασε την ευκαιρία. Αντιαναπτυξιακός παραλογισμός. 
Όσο για τα έσοδα που θα χαθούν από την κατάργηση της προκαταβολής στις μικρές επιχειρήσεις είναι ελάχιστα και θα ισοσκελιστούν με την ευκαιρία βιωσιμότητας και ανάπτυξης εργασιών που θα τους δοθεί με την δραστική μείωση του ποσοστού φόρων-εισφορών κατά 25-30%.

Μην ψάχνουμε λοιπόν μικροδιορθώσεις από δω και από κει. 
Το νέο ασφαλιστικό αν δεν υπήρχαν αυτές οι φορολογικές ανισότητες μεταξύ κοινωνικών ομάδων εργαζομένων θα μπορούσε να αποτελέσει μια πραγματικά ιστορική προοδευτική μεταρρύθμιση στη χώρα μας που θα διέσωζε έστω προσωρινά το σύστημα και τις συντάξεις και θα μπορούσε να παρακολουθήσει την επαγγελλόμενη ενδογενή ανάπτυξη και να συγχρονιστεί μαζί της. 
Έχοντας να επιλύσει τον κατακερματισμό των 930 συντάξεων που επέβαλλε το πελατειακό κράτος και να σεβαστεί την προοδευτική προσαρμογή, δεν πρέπει η κυβέρνηση να κάνει το λάθος να διατηρήσει υπονομευτικές ανισότητες στην φορολογία και τις παροχές και να εκθρέψει τον κοινωνικό αυτοματισμό ανάμεσα στους παραγωγούς και τις 'γραβάτες", τους δημόσιους και τους ιδιωτικούς, τους μονίμους και τους επιχειρούντες. Πρέπει να δει την μεγάλη εικόνα και όχι τις λεπτομέρειες που απασχολούν επιλεκτικά την κάθε κοινωνική ομάδα με την όποια επιρροή της σε λόμπι ή κινητοποιήσεις. 


Αν είναι λοιπόν νωρίς για την ριζοσπαστική πρόταση Σταμπουλή (κατάργηση εισφορών - σύνταξη από τον προϋπολογισμό), τουλάχιστον ας ανοίξει ο δρόμος προς τα κει με ενίσχυση της ζωτικότητας της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας με κατάργηση της προκαταβολής φόρου και εφαρμογή του εθνικού αφορολόγητου , κοινού για όλους. Δημόσιους και ιδιωτικούς, μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους, ελεύθερους επαγγελματίες και αγρότες παραγωγούς. Αυτό σημαίνει κοινοί κανόνες για όλους.



2 σχόλια:

  1. Πολύ ωραία τα λες Γιώργο αλλά καταλαβαίνω ότι δεν σε ακούνε. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι τι περιμένουν να κερδίσουν στην κυβέρνηση με την υιοθέτηση του επιχειρήματος της φοροδιαφυγής των ΕΕ και αγροτών. Δεν καταλαβαίνουν ότι εμμέσως πλην σαφώς δηλώνουν ότι με τα προτεινόμενα μπορείς να επιβιώσεις μόνο αν κρύψεις εισοδήματα, ότι σπρώχνουν προς τη φοροδιαφυγή; ότι τα ίδια επιχειρήματα χρησιμοποίησαν οι σαμαροβενιζελοι; και τέλος ότι θα καταστραφούν αυτοί που είτε είναι τίμιοι ή δεν μπορούν να κρύψουν εισοδήματα; πόσο δίκαιο ηθικό και εν τέλει αριστερό είναι αυτο; το ηθικό πλεονέκτημα δεν χάνεται μόνο από το μνημόνιο αλλά κυρίως από την αλαζονεία της εξουσίας και την αδιαφορία για τις ανάγκες της κοινωνίας συνολικά και όχι μόνο για την εκλογική πελατεία, από την επανάληψη πρακτικών του παρελθόντος που ακυρώνουν τα επιχειρήματα περί νέου και άσπιλου. Ζήσης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ελπίζω οι προτάσεις που κάνουμε να παρθούν σοβαρά υπόψιν στα στενά πλαίσια του νέου μνημονίου και της ανάγκης εξόδου από την αξιολόγηση και εισόδου στην απόφαση απομείωσης του χρέους. Κάποια πράγματα βελτιώνονται και μετά - αρκεί να προστατευθούν οι τίμιοι, αυτοί που δεν μπορούν να κρύψουν εισοδήματα και οι έχοντες εισόδημα μέχρι 30.000 όπως είπε ο Τσίπρας από την υπερφορολόγηση. Γιατί χωρίς ανάπτυξη τίποτα δεν γίνεται κι όλα θα μείνουν σχέδια επί σχεδίων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU