Σάββατο 30 Απριλίου 2016

Δημόσιος Υπάλληλος Αμβρόσιος στο Αίγιο, Μ.Παρασκευή: "Να σαπίσει το χέρι του Φίλη αν υπογράψει…."

Αναδημοσιεύουμε το αληθινό ρεπορτάζ με το συνοδευτικό βίντεο (γιατί ήδη κυκλοφορούν ύποπτες εκδοχές και διαψεύσεις) για να μην έχει κανείς και καμία καμιά αμφιβολία για την αντισυνταγματική δραστηριότητα των ελλήνων "ορθόδοξων χριστιανών" τζιχαντιστών κατά της Δημοκρατίας και της συνταγματικά κατοχυρωμένης Ανεξιθρησκείας. Αλλά και για την καθημερινή παραβίαση του πολιτικού τους όρκου ως ΔΥ με ακροδεξιά κηρύγματα.
Αυτό που καμία και κανείς μας δεν πρέπει να ξεχνά είναι ότι ο κύριος αυτός είναι Δημόσιος Υπάλληλος! 
Τον πληρώνουμε πλουσιοπάροχα και θα πληρώνουμε και την σύνταξή του για να μην τηρεί τον πολιτικό του όρκο αλλά να στρέφεται δημόσια κατά του προϊσταμένου του, υπουργού Παιδείας, και να τον βρίζει δημόσια ...κάτι που σε κάθε άλλη περίπτωση ΔΥ θα επέφερε ΕΔΕ και ποινή απόλυσης... 

Ως πότε θα μισθοδοτούνται από τους φόρους μας οι ακροδεξιοί μητροπολίτες, οι χιλιάδες κληρικοί προσηλυτιστές (στην όποια θρησκεία τους) με τα αφορολόγητα παράλληλα έσοδά τους ως υπάλληλοι του δόγματός τους, ως πότε θα παραμένει στα χέρια τους η τεράστια "εκκλησιαστική" περιουσία με τα πλαστά αποδεικτικά "έγγραφα" ή "χρυσόβουλα" από βυζαντινούς, οθωμανούς και δοσιλόγους στις εκάστοτε εξουσίες; 

Και να εισπράττουμε καθημερινά προσβολές και κατάρες από μισθοδοτούμενους από το Κράτος υπαλλήλους της Εκκλησίας; Η θλιβερή αυτή ιστορία μας υπενθυμίζει το επείγον:
  • Χωρισμός Εκκλησίας και Κράτους εδώ και τώρα.
  • Παύση μισθοδοσίας των κληρικών από το Δημόσιο - συντήρησή τους από τους πιστούς τους.
  • Κατάσχεση και διανομή των εκκλησιαστικών γαιών σε καλλιεργητές και συνεταιρισμούς ή χρήση για μονάδες παιδείας και υγείας.
  • Κανονική φορολόγηση όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων των θρησκειών.


'Παραλήρημα' Αμβροσίου στη συνάντηση των Επιταφίων - Ευχήθηκε να...σαπίσει το χέρι του Ν.Φίλη, αν υπογράψει την κατάργηση των θρησκευτικών! (ΒΙΝΤΕΟ)


ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΠΗ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΙΣ 

Η καθιερωμένη ομιλία του Μητροπολίτη Καλαβρύτων κι Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου στην πλατεία Αγίας Λαύρας κατά τη συνάντηση των επιταφίων του κέντρου του Αιγίου σίγουρα θα μείνει αξέχαστη στο κοινό που την παρακολούθησε, καθώς το περιεχόμενό της μόνο σε ...Άγιες μέρες δεν παρέπεμπε. Με φωνή στεντόρεια και αρκούντως αυστηρή, ο ίδιος λοιδορώντας τον Υπουργό Παιδείας κ. Νίκο Φίλη για την επερχόμενη απόφασή του να καταργηθεί το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία και να αντικατασταθεί με το μάθημα της Θρησκειολογίας, του ευχήθηκε να...σαπίσει το χέρι του (!) αν τολμήσει να υπογράψει τέτοιο διάταγμα. Όσον αφορά σε ομάδα αθέων που μέσω facebook καλούσαν απόψε σε δείπνο με κρεοφαγία σε διάφορες πόλεις της χώρας, τους ευχήθηκε να ...τρυπήσει το στομάχι τους, όχι γιατί θα φάνε κρέας αλλά γιατί προκαλούν το θρησκευτικό αίσθημα.
"Ενώπιόν σας, παρακαλώ τον Εσταυρωμένο Χριστό να σαπίσει το χέρι του Φίλη αν υπογράψει τέτοια διατάγματα αθεΐας όπως η κατάργηση των θρησκευτικών στα σχολεία. Όσον αφορά στο κρέας που θα φάνε απόψε οι άθεοι που θα κάνουν τραπέζι, να γίνει δηλητήριο και να τους τρυπήσει το στομάχι. Να γίνει πέτρα και να μην το χωνέψουν! Ας τρώει ο καθένας ό,τι θέλει και να λατρεύει το Θεό που θέλει αλλά να μην προκαλεί το αίσθημα του θρησκευτικού κόσμου" σημείωσε ο Σεβασμιώτατος.
Το βίντεο  (οι κατάρες μετά το 5:00...):


Όπως είναι φυσικό, οι πιστοί άκουγαν άναυδοι τις 'κατάρες' του Μητροπολίτη, ενώ σε μια προσπάθεια να απαλύνει το βαρύ κλίμα, ο δήμαρχος Αιγιαλείας κ. Θανάσης Παναγόπουλος πήρε το λόγο και ευχήθηκε Καλό Πάσχα. "Μπορεί να έχουν γίνει λάθη και τούτες τις Άγιες Μέρες θα πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι και αγαπημένοι, με ειρήνη και ομόνοια. Αυτό είναι για μένα το μήνυμα της Αναστάσεως" ανέφερε μεταξύ άλλων.
ΠΕΠΗ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
(βίντεο: Βασίλης Μανουηλίδης)
πηγή filodimos.gr

Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

Μπλέξαμε με μαφιόζους... (@ ΔΝΤ, Σόιμπλε)

Οι εγκέφαλοι...
...και οι εκτελεστές
 της Κατερίνας Πάντα*

Το σενάριο Τόμσεν υλοποιείται βήμα βήμα, ωθώντας την κυβέρνηση σε αδιέξοδο αναλώνοντας τα αποθέματα, τους ευρωπαίους να παίζουν τον παπά, το ΔΝΤ να προβάλλει ανέφικτες και αντισυνταγματικές απαιτήσεις οδηγώντας σε μια αμφισβητούμενη λύση οικουμενικής που κανείς δεν γνωρίζει κατά πόσον μπορεί να επιτευχθεί.


Ο πρωθυπουργός αιτείται ευρωπαϊκή σύγκλιση κορυφής με ένα μόνο αίτημα: 

Να τηρηθεί η συμφωνία του περυσινού Ιουλίου, η οποία περιλάμβανε συγκεκριμένες δεσμεύσεις και υποχρεώσεις για κάθε πλευρά - και δεν περιείχε πρόβλεψη ή ρήτρα για τα «προληπτικά» μέτρα που απαιτεί τώρα το ΔΝΤ
Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, η ζημιά έχει ήδη γίνει.

Η αποσταθεροποίηση και η αβεβαιότητα είναι ήδη διάχυτες και οσονούπω θα τις αισθανθούμε και στην τσέπη μας περισσότερο.

Τα χρήματα της πρώτης δόσης, έπρεπε να εκταμιευθούν από τον προηγούμενο Νοέμβριο και τώρα να αποταμιεύεται η δεύτερη.
Όταν όμως διαπίστωσαν ότι η αρχική συμφωνία των 5,4 δις εκτελέσθηκε ήδη σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα κατά τα 3 δις περίπου με τα υπόλοιπα μέχρι το 2018 όπως ήταν προγραμματισμένη, άρχισαν οι νέες απαιτήσεις από το πουθενά.
Λες και ο αυτόματος μηχανισμός των επιπλέον μέτρων όπως ήδη ισχύει πανευρωπαϊκά και μνημονιακά δεν τους κάλυπτε και ζητούν αντισυνταγματικά επιπλέον μέτρα υπό αίρεσιν, για να εκθέσουν την κυβέρνηση.
Όπως πχ...Για το 2010 προβλέπονταν μέτρα ύψους 9% του ΑΕΠ ή 20 δισ. ευρώ.
Για το 2011 προβλέπονταν μέτρα ύψους 4% του ΑΕΠ ή 10 δισ. ευρώ.
Για το 2012 προβλέπονταν μέτρα ύψους 2% του ΑΕΠ ή 5 δισ. ευρώ. Τελικά στο δεύτερο αναθεωρημένο μνημόνιο, επιβλήθηκαν επιπλέον νέα μέτρα ύψους 8,4 δισ. ευρώ.
Για το 2013 προβλέπονταν μέτρα ύψους 2% του ΑΕΠ ή 4,8 δισ. ευρώ. Τελικά, το πακέτο διευρύνθηκε σε 9,4 δισ. ευρώ.
Για το 2014, το αρχικό μνημόνιο δεν προέβλεπε μέτρα, επειδή εκτιμούσε πως η ελληνική οικονομία θα είχε επανέλθει στην ανάπτυξη, θα δανειζόταν από τις αγορές και το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος θα είχαν υποχωρήσει σημαντικά.Όμως επιβλήθηκαν νέα μέτρα, ύψους 4,2 δισ. ευρώ, για το 2014, αλλά η τρόικα εκτίμησε πως δεν επαρκούσαν και ζήτησε επιπλέον 2,5 δισ. ευρώ μέτρα για το 2015.
Και μη μου πει κανείς ότι κάτι τέτοιο δεν έγινε μεθοδευμένα από ΔΝΤ και Σόιμπλε, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, προκειμένου να ανατρέψουν την περσινή συμφωνία που κάποιοι εντεταλμένοι, χαρακτήριζαν δήθεν χειρότερη.

Μπλέξαμε με μαφιόζους που δυστυχώς χρειάζονται την ίδια αντιμετώπιση.
Με νόμιμους τρόπους ΔΕΝ μπορεί να τους αντιμετωπίσει κανείς.



πηγή σχόλιο στο fb

Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης έναντι του χρέους ως τρόπου ζωής


 Στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του Σλαβόι Ζίζεκ "Προβλήματα στον παράδεισο", που κυκλοφόρησαν οι εκδόσεις Μεταίχμιο, υπάρχει ένα κείμενο με τον χαρακτηριστικό τίτλο 'Το χρέος ως τρόπος ζωής". Σε αυτό αναπτύσσει την πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα ότι το χρέος δεν είναι ένα απλό χαρακτηριστικό ή κυρίαρχο συμβάν της αδυναμίας της σημερινής φάσης του καπιταλισμού να πραγματοποιήσει "οικονομική μεγέθυνση" αλλά ένα συνειδητό εργαλείο με το οποίο κάθε πλευρά της ζωής των ανθρώπων και κάθε επιλογή ζωής τους αποτιμάται σαν καλή ή κακή επένδυση του προσωπικού κεφαλαίου του καθενός καθεμιάς μας που κάποτε οριζόταν ως εργατική δύναμη. 
Το χρέος ως τρόπος ζωής είναι το πείραμα που πραγματοποιεί μέσω του ΔΝΤ ο διεθνής νεοφιλελευθερισμός και η χώρα μας, δεν είναι παρά ένα καλό πειραματόζωο: εφόσον οι διεφθαρμένες πολιτικές ελίτ της που κυβέρνησαν τα σαράντα χρόνια της μεταπολίτευσης ως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, κατάφεραν να την εκθέσουν σε ένα τεράστιο χρέος καταστρέφοντας ταυτόχρονα με την συνειδητή διάλυση του παραγωγικού της ιστού κάθε δυνατότητα ενδογενούς δυναμικής αντίδρασης. 

Παρέδωσαν δλδ στο ΔΝΤ, ένα ιδανικό πειραματόζωο με μεγάλη έκθεση στο χρέος (αυτό υπάρχει και αλλού) αλλά και ταυτόχρονα, ελάχιστη ικανότητα ενδογενούς, αυτόνομης, ανεξάρτητης - στα πάνω κάτω του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου - παραγωγικής αντίδρασης! 
Πραγματικά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ παρέδωσαν την Ελλάδα δεμένη πισθάγκωνα όμηρο στα πειράματα του ΔΝΤ...

Με αυτά δεδομένα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-Οικολόγων πραγματοποιεί ένα τιτάνιο έργο. 

- Το δημοψήφισμα και το Όχι ενός ολόκληρου λαού δεν ήταν αρκετό σε μια τέτοια κατάσταση - η δυνατότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης με ένα πελατειακό δημόσιο και κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα, πρακτικά δεν είχε καμιά πιθανότητα σε περίπτωση ρήξης με μια Ευρώπη χαλιναγωγημένη από τον γερμανικό οικονομικό εθνικισμό που για τον δικό του σχεδιασμό έκανε παράλληλες σκέψεις με το ΔΝΤ για την τύχη τουλάχιστον του ευρωπαϊκού νότου.

- Η ανάληψη της εφαρμογής από την Αριστερά ενός ήπιου 3ου μνημονίου με ρήτρα αναδιάρθρωσης του χρέους ήταν η μόνη εναλλακτική για την χώρα αλλά και για μια αριστερά που ωρίμασε σε ρεαλισμό μέσα σε λίγους μήνες και ίσως και σε μερικά βράδια περίσκεψης και αγωνιώδους αυτογνωσίας όσο δεν ωρίμασε τα σαράντα χρόνια της μεταπολίτευσης. 

- Η αξιολόγηση είναι το εισιτήριο για την αναδιάρθρωση του χρέους - και η αναδιάρθρωση το εισιτήριο για την έξοδο, έστω και σε μερικά χρόνια, από το χρέος ως οριστικού τρόπου ζωής για την χώρα και τους ανθρώπους της. 

Το ότι την πολεμούν ΔΝΤ, Σόιμπλε και ΝΔ δείχνει ποιοι συμμετέχουν στο "πείραμα" - ποιοι ετοίμασαν ή έσπρωξαν την χώρα σε κατάσταση σοκ για να την βρουν χωρίς άμυνες και να περάσει η "ανάγκη" του ΔΝΤ. 

Και δείχνει επίσης ότι η ΝΔ αλλά και τα συνοδά μορφώματα του σημερινού ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού κλπ εκφράζουν τις δυνάμεις της εξάρτησης της χώρας, το μεταπρατικό "ξενόδουλο" κεφάλαιο και όχι κάποια αστική τάξη που κερδίζει από την παραγωγική διαδικασία και έχει εθνικό προσανατολισμό. 
Κρατικοδίαιτοι μεταπράτες  - μια ιδιομορφία της ελληνικής αστικής τάξης. Παντού υπάρχουν τέτοιοι αλλά στην Ελλάδα είναι πλειοψηφία εξαιτίας του δωσιλογισμού των προγόνων τους και της κατάκτησης του κράτους ως λαφύρου με τον καταστροφικό εμφύλιο. Η χώρα ουδέποτε ανέκαμψε πραγματικά, η αποβιομηχάνιση είναι έργο των μεταπρατών και η πολιτική ανωμαλία του κράτους της δεξιάς, της χούντας και της ελεγχόμενης πελατειακά μεταπολίτευσης εργαλείο τους - με αποκορύφωμα την χρεοκοπία και την μνημονιακή εξάρτηση-συγκυβέρνηση.
Η κυβέρνηση της Αριστεράς βαδίζει σε συμπληγάδες 

Προσπαθεί να κρατήσει ζωντανό τον κόσμο της χώρας σε ένα ναρκοθετημένο και υπονομευμένο έδαφος της "αριστερής παρένθεσης" που είχαν ετοιμάσει οι τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού για να μην πέσουν με αιματοχυσία από τον απελπισμένο λαό σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Την ίδια στιγμή βάλλεται από ΔΝΤ, Σόιμπλε και το ΔΝΤ εσωτερικού της ΝΔ και των συμμάχων της με οριακή δυνατότητα αντίδρασης. 

Όμως έχει καταφέρει πολλά: πληροφόρησε τον κόσμο διεθνώς για την αλήθεια, εξέθεσε το ΔΝΤ με τις συνεχείς αποτυχίες προβλέψεών του, διέσπασε την τρόικα και τους ευρωπαίους σοσιαλδημοκράτες αποκτώντας ισχυρούς συμμάχους απέναντι στην Γερμανία αλλά και μέσα στην Γερμανία, και κατάφερε να εφαρμόσει με επιτυχία τις δικές της προβλέψεις και δεσμεύσεις με την βούλα μάλιστα της eurostat προκαλώντας την στήριξη και των πρακτικών αμερικανών όσον αφορά την βιωσιμότητα του χρέους μέσω αναδιάρθωσης.

Περπατώντας σε τεντωμένο σκοινί και παρά την απειρία της, η αριστερά μαζί με το κομμάτι της εθνικής (και όχι εθνικιστικής) αστικής κεντροδεξιάς και άλλες δυνάμεις της ενδογενούς παραγωγικότητας, είναι πολύ κοντά στην αρχή της εξόδου από το σπιράλ του χρέους - από το χρέος ως τρόπου ζωής στον οποίο μας καταδίκασαν οι δυνάμεις των πολιτικών παρασίτων της χώρας. 

Είναι η ώρα για την μεγαλύτερη συσπείρωση και προσοχή όλων όσων θέλουν μια Ελλάδα της παραγωγής, με δυνατότητες αυτονομίας απέναντι στην παγκοσμιοποίηση και όχι μια Ελλάδα μόνιμη στο εξής αποικία χρέους. 
Αν επιθυμούμε ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση, η αναδιάρθρωση του χρέους είναι εκ των ων ουκ άνευ
Και η ολοκλήρωση της αξιολόγησης, έστω και με μηχανισμό προσαρμογής/κόφτη των δημοσίων δαπανών σε περίπτωση κακών αποτελεσμάτων το ΄18, είναι η προϋπόθεση για το επόμενο βήμα, την αναδιάρθρωση του χρέους.

Γιώργος Παπασπυρόπουλος


υγ Σε κάθε άλλη περίπτωση, το μέλλον μας περιγράφεται σαφώς στα παρακάτω αποσπάσματα από το βιβλίο του Σλαβόι Ζίζεκ και το σχετικό κεφάλαιο:



Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

Παραγωγική ανασυγκρότηση από τα κάτω



του Άγγελου Κολέμπα*

Όταν είναι γνωστό στους πάντες (οικονομολόγους, αυτοδιοικητικούς και πολιτικούς), που ζουν την πραγματικότητα στις τοπικές κοινωνίες (στις κοινότητες που έγιναν δήμοι με τα τερατουργήματα των αυτοδιοικητικών νόμων με τις ονομασίες «Καποδίστριας» και « Καλλικράτης»), γιατί άραγε δεν κάνουν κάτι, δεν ξεκινούν κάτι για να σταματήσουν την φθίνουσα πορεία του πρωτογενούς τομέα παραγωγής της χώρας μας, που άρχισε από το 1990, με την εμφάνιση και εφαρμογή σιγά - σιγά της παγκοσμιοποίησης; Είναι απορίας άξιον, να μη μπορούμε ούτε τα απλά πράγματα να κάνουμε.

Όλες οι εξουσίες (κυβέρνηση, τοπική αυτοδιοίκηση, πολιτικά κόμματα και φορείς) έχουν υποταχθεί πλήρως στην υπερεξουσία των αόρατων αγορών και των τραπεζών. Σε όλα τα επίπεδα εξουσίας, αυτό που συνέχεια γίνεται, είναι η απλή διαχείριση της εξουσίας προς όφελος πάντα, και δη από το 2010 και μετά, των ολίγων, των πλουσίων. Η περίφημη μεσαία τάξη της χώρας μας, φτωχοποιήθηκε και αυτή. 

Γιατί δεν ανατρέχουμε στην ιστορία μας, στο παρελθόν, το δικό μας αλλά και άλλων χωρών, να διδαχτούμε και να μάθουμε ή να θυμηθούμε οι παλαιότεροι, για το πώς και με τι είδους παραγωγή και προϊόντα επιβίωσαν οι παππούδες και πατεράδες μας;

Το παράδειγμα των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης

Τρανταχτό τελευταίο παράδειγμα, που γνωρίζω καλά, είναι η επιβίωση των λαών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (ΕΣΣΔ), όπου από το 1990 μέχρι το 2000, το κράτος παρότρυνε τους κατοίκους των πόλεων κυρίως, να καλλιεργήσουν ένα χωράφι (π.χ. πατάτες, ζαρζαβατικά, καλαμπόκι κλπ) και αν δεν είχαν, τους παραχωρούσαν καλλιεργήσιμη γη. Για τους κατοίκους της περιφέρειας, των χωριών, τα πράγματα ήταν καλύτερα γιατί είχαν και καλλιεργήσιμη γη και μικρούς στάβλους για μία αγελάδα και λίγα πρόβατα. 

Σήμερα όλοι σχεδόν, και κυρίως οι «μεγάλοι» οικονομολόγοι και τηλεαστέρες ελπίζουν ακόμη, στις μεγάλες επενδύσεις, που για σαράντα και πλέον χρόνια δεν έρχονται στην Ελλάδα και ειδικά τώρα - στη χειρότερη οικονομική κρίση που σαρώνει τη χώρα, ή στη σωτηρία μας από το ΕΣΠΑ.

Το μοντέλο αυτό κύριοι είναι τελείως αποτυχημένο και ξεπερασμένο. Η φτωχοποίηση θα συνεχίζεται και ανάπτυξη προς όφελος του λαού δεν πρόκειται να έλθει.

Καιρός είναι να καταλάβουν ή μάλλον να πουν την αλήθεια οι κύριοι καθηγητές, οι φωστήρες και πολιτικοί από τα «Χάρβαρντ» στον Ελληνικό λαό, αλλά και στους άλλους λαούς που υποφέρουν. 
Εάν δεν στηριχτούμε στην παραγωγή μας και τοπικά δεν αναπτύξουμε τα πολύ καλά και ποιοτικά προϊόντα -λόγω του εδάφους μας, του κλίματος και του περιβάλλοντος - που παρήγαμε και εγκαταλείψαμε μετά, η χώρα μας δεν σώζεται όσοι τουρίστες παραπάνω και αν έλθουν για διακοπές.
Το κράτος, η κυβέρνηση, η αυτοδιοίκηση, οι περιφέρειες και οι δήμοι, πρέπει να πρωτοστατήσουν και να επαναφέρουν στην παραγωγική διαδικασία, τις παλιές καλές ποικιλίες προϊόντων, βοηθώντας με τα μέσα που διαθέτουν, και γνωρίζουμε ότι διαθέτουν, π.χ. μηχανήματα για την προετοιμασία των εδαφών, που από καλλιεργήσιμες εκτάσεις που ήταν, σήμερα έχουν γίνει δάση, και όχι δασικές εκτάσεις που πολλοί επικαλούνται. 

Οι επιστήμονες, γεωπόνοι και κτηνίατροι, που δυστυχώς έχουν γίνει γραφιάδες, να ενημερώσουν και να πείσουν τους νέους, τους ανέργους των πόλεων, να επιχειρήσουν, δημιουργώντας συνεταιρισμούς, Ε.Ε. και συλλογικά και όχι μεμονωμένα στον τόπο τους που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα, ώστε και εργασία να αποκτήσουν, αλλά και μόνοι τους να μπορέσουν να επιβιώσουν. 

Που είναι όμως οι φορείς, τα κόμματα, οι επιστήμονες και τοπικές εξουσίες; 
Ασχολούνται μόνο με τη διαχείριση και τα τρέχοντα; 
Τι περιμένουν; 
Σωτηρία άνωθεν δυστυχώς δεν έρχεται.

Καιρός για αποφάσεις

Είναι καιρός να παρθούν μεγάλες και σοβαρές αποφάσεις για το παρόν και το μέλλον της χώρας μας. 
Είναι άμεση ανάγκη να ενημερωθούν πλήρως και αναλυτικά, οι άνεργοι μέσω τοπικών γενικών συνελεύσεων των κατοίκων και κυρίως της πρόσκλησης των ανέργων των πόλεων, για ένα μεγάλο πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας με ορίζοντα δεκαετίας, που θα σχεδιαστεί και θα μελετηθεί καλά από τους από κάτω που γνωρίζουν καλύτερα τα του τόπου τους, αλλά και σε συνεργασία με τους από πάνω που έχουν την εξουσία, για τους όρους και τις προϋποθέσεις, τα κίνητρα, φορολογικά που πρέπει να είναι πολύ δελεαστικά και μακρόχρονα, αλλά και τα χρηματοδοτικά εργαλεία
Πιστεύω ότι με μια καλή ενημέρωση μέσω της τηλεόρασης και των ΜΜΕ γενικά, που σήμερα δυστυχώς μας βομβαρδίζουν όλο το 24ωρο για το star system και όχι για την επιβίωση του λαού μας, για την παραγωγή και τον τουρισμό μας και την άμεση σύνδεση μεταξύ τους (π.χ. σε όλα τα ξενοδοχεία να παρέχονται πρωινά ή λοιπά γεύματα με τα πολύ καλά μας τοπικά προϊόντα).

Ελπίζουμε, εάν το αποφασίσουμε και εκτελέσουμε έστω και τώρα, ένα όπως παραπάνω αναφέραμε οικονομικό πρόγραμμα, να πετύχουμε την αύξηση της παραγωγής του πρωτογενή τομέα, τη μείωση της ανεργίας των νέων μας, την μείωση των εισαγωγών, αλλά και κυρίως να σταματήσουμε την συνέχεια της φτωχοποίησης της χώρας μας. Ας τολμήσουμε λοιπόν όλοι και να δράσουμε, διότι με την αδράνεια δεν επετεύχθη ποτέ τίποτα.


* Ο Άγγελος Κολέμπας είναι οικονομολόγος


πηγή άρθρου tvxs

Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Η δεξιά παρένθεση

















Μετά το φιάσκο με την ΟΝΝΕΔ (διαγραφή της -κυρίαρχης στα πανεπιστήμια- νεολαίας από το κόμμα) ακολουθεί το φιάσκο του "10ου συνεδρίου" της ΝΔ που ξεκινά σήμερα: με ορισμό πενταετούς θητείας για τον πρόεδρο που θα επεκταθεί αν προλάβει να γίνει και πρωθυπουργός και ταυτόχρονα με αποκλεισμό από την προεδρική υποψηφιότητα των μη βουλευτών (φωτογραφική διάταξη για Τζιτζικώστα) οδεύει το τρίο της ηγετικής ομάδας της ΝΔ στο συνέδριό της, αποπειρώμενο να κυριαρχήσει ολοκληρωτικά στην ΝΔ έστω και αν χάσει το μισό κόμμα... Σε πολιτικό επίπεδο η ηγεσία της ΝΔ έχει εναποθέσει τις τελευταίες της ελπίδες πολιτικής επιβίωσης σε έναν γκαιμπελίστικο αντιπερισπασμό με χαιρεκακίες για τις δυσκολίες ολοκλήρωσης της αξιολόγησης και καθημερινές προαναγγελίες αποτυχίας ή κατάρρευσης των διαπραγματεύσεων ώστε να δικαιολογήσει το εκτός τόπου και χρόνου αίτημά της για εκλογές...

Είναι πλέον φανερό - η ΝΔ δεν θέλει με τίποτα να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση γιατί αυτή, εκτός από τα προφανή και καθοριστικά οφέλη για την χώρα με το άνοιγμα της συζήτησης για την αναδιάρθρωση του χρέους και τη δυνατότητα εξόδου από την καταθλιπτική του δικτατορία, θα σταθεροποιήσει και την κυβέρνηση της αριστεράς: ούτε εκλογές ούτε αριστερή παρένθεση... 

Η δεξιά της αποστασίας ήταν πάντα προδοτική: προτιμούσε να βυθιστεί η χώρα για να επιβιώσει η ίδια...

Όμως αυτή η δεξιά, του Κυριάκου Μητσοτάκη και οι δορυφόροι της ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, γεύονται την μια ήττα μετά την άλλη. Η αξιολόγηση κλείνει, οι προβλέψεις του ΔΝΤ διαψεύδονται ξανά - αυτήν την φορά από την Eurostat, η συζήτηση για το χρέος ανοίγει και η διαπλοκή ζει την αγωνία της μπροστά στο πέναλτι... 

Κι έτσι αντί να αποτελέσει η αριστερά παρένθεση, σήμερα διαπιστώνουμε να γίνεται παρένθεση η δεξιά.

Ανίκανοι και απρόθυμοι να απεγκλωβιστούν από την εξάρτηση της βιωσιμότητάς τους από την διαπλοκή, που έθρεψε γενιές πολιτικών και Πολιτικών του δικομματισμού, αδυνατούν να συνεισφέρουν στον αστικό εκσυγχρονισμό που λόγω ιστορικών λόγων που έχουν αναλυθεί από τους ιστορικούς μας, πραγματοποιεί αυτήν την στιγμή στη χώρα μας η ...Αριστερά συνεπικουρούμενη από το υπαρκτό εθνικοαστικό κομμάτι της κεντροδεξιάς. 


Ο νέος αρχηγός, κρατικοδίαιτος από την κούνια του, διέψευσε σε λίγες εβδομάδες κάθε ελπίδα ότι θα μπορούσε να εκπροσωπήσει μια αστική φιλελεύθερη αντίληψη μέσα στην δεξιά και να την σύρει στον εκσυγχρονισμό της: η προσχώρησή του στον λαϊκισμό και τις ακροδεξιές σχεδόν ρεβανσιστικές εμφυλιοπολεμικές θέσεις τόσο γρήγορα δεν αποδεικνύει παρά την ένδεια ακόμη και σε ιδεολογικό επίπεδο της ελληνικής δεξιάς σε πραγματικά φιλελεύθερες ιδέες

Το ταξικό της πρόσημο δεν είναι πλέον ούτε κατά προσέγγιση εκείνο του εκπροσώπου μιας κάποιας εθνικής αστικής τάξης - ασθενικής ούτως ή άλλως ιστορικά σε αυτήν την χώρα αλλά παρούσας κάποτε στις δεκαετίες πριν την χούντα στις απόπειρες ενδογενούς παραγωγικής ανασυγκρότησης. 

Το ταξικό της πρόσημο είναι η εκπροσώπηση των φανατικά και αποκλειστικά μεταπρατών, όσων ζουν και πλουτίζουν εκπροσωπώντας ξένα συμφέροντα στην χώρα μας, συνηθισμένους να ζουν από την μίζα ή έστω την νόμιμη προμήθεια και πάντως όχι από την παραγωγή. 

Οι άνθρωποι αυτοί, που εκπροσωπεί "επάξια" ταξικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι τα golden boys των πολυεθνικών και των τραπεζών, οι αντιπρόσωποι των ξένων "συμφερόντων", οι πειρατές του εθνικού πλούτου τον οποίο παραδίδουν συστηματικά στα ξένα εμπορικά και άλλα συμφέροντα έναντι αδρής αμοιβής. 

Πολλοί από αυτούς είναι πολιτικοί - εκπροσωπούν τα τζάκια της διαπλοκής, των διορισμών έναντι ψήφου, της χρήσης του κράτους από το κόμμα, του πλουτισμού των ημετέρων χωρίς κόπο: ο "δικός" μας, ο γνωστός του γνωστού... η αναξιοκρατία στο Δημόσιο και η κομματική δικτατορία επί της "ελεύθερης" αγοράς - όλη η παθογένεια της ελληνικής οικονομίας, εκείνοι δλδ που αποβιομηχάνισαν συστηματικά την Ελλάδα τις δεκαετίες μετά τον εμφύλιο  προτιμώντας την οικονομική εξάρτηση της χώρας που τους γέμιζε την τσέπη από την ενδογενή της ανάπτυξη και αυτονομία

Γι αυτό τους ενοχλεί τόσο πολύ η θετική κατάληξη της αξιολόγησης από τους θεσμούς και το άνοιγμα της συζήτησης για τα αίτια του χρέους (αποκάλυψη και καταδίωξη της διαπλοκής-διαφθοράς) αλλά και για την αναδιάρθρωση-ελάφρυνσή του (που θα σημάνει νέα δυνατότητα απεξάρτησης της χώρας από το καταθλιπτικό βάρος του χρέους και πιθανότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης κάτι που θα βγάλει εκτός τα μεταπρατικά παράσιτα...). 
Αν συμβούν όλα αυτά τι θα απογίνουν οι "επενδυτές" τους και οι κρατικοδίαιτες εταιρίες τους; Τι θα απογίνει η βάση ύπαρξής τους, δλδ η διαπλοκή και ο παρασιτισμός του κράτους και του δημόσιου πλούτου;
Κατηγορούν λοιπόν την αριστερά για όλα τους τα κρίματα και τις πομπές τους! 

Κατηγορούν την αριστερά ως κρατικοδίαιτη, εκείνοι που έκαναν το κράτος κομματικό παραμάγαζο και δημιούργησαν τα επιχειρηματικά τζάκια της αρεσκείας τους με θαλασσοδάνεια και απευθείας αναθέσεις σε εταιρείες φαντάσματα, λαθρεμπόρους και πρώην κομματικά στελέχη τους. 

Κατηγορούν την αριστερά ότι είναι εναντίον των επενδύσεων, θεωρώντας ως τέτοιες τα ληστρικά περάσματα των κερδοσκόπων του άμεσου κέρδους με ξεπούλημα εθνικής περιουσίας και όχι βέβαια τους σοβαρούς επενδυτές τους οποίους δεν γνωρίζουν ούτε εξ όψεως εφόσον όλοι οι διαγωνισμοί επί εξουσίας τους ήταν στημένοι για τους δικούς τους και το φορολογικό πλαίσιο σταθερά υπέρ του μόνιμα ελλειμματικού δημοσίου που παρασιτούσαν μέχρι θανάτου.

Κατηγορούν την αριστερά ότι μισεί τις μεταρρυθμίσεις - την αριστερά που εφαρμόζει ήδη στον ένα χρόνο της, μεταρρυθμίσεις αστικού εκσυγχρονισμού που δεν θέλησαν από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους να πραγματοποιήσουν οι εκπρόσωποι της πειρατικής ελληνικής αστικής τάξης. Και που σταθεροποιεί την χώρα για να μπορέσουν να γίνουν πράξη και οι αριστερές μεταρρυθμίσεις στο κράτος και την οικονομία που η κυβέρνηση συνεργασίας έχει υποσχεθεί.
Κατηγορούν την αριστερά για φοροεπιδρομές, κλείσιμο των επιχειρήσεων, φτώχεια και ανεργία εκείνοι που χρεοκόπησαν τη χώρα και την έκαναν παιχνίδι στα χέρια του ΔΝΤ και του Σόιμπλε. Την αριστερά που σε ένα χρόνο διαχείριση πήρε κάθε υποχρεωτικό από τα μνημόνια μέτρο με κριτήριο πρώτα την ανακούφιση των ανέργων, ανασφάλιστων, χωρίς ρεύμα και νερό, χωρίς επαρκές εισόδημα ανθρώπων των κατεστραμμένων από τις κυβερνήσεις ΝΔ ΠΑΣΟΚ - και προσπάθησε να μεταφέρει τα βάρη στα υψηλότερα εισοδήματα. 

Κατηγορούν την αριστερά ως δικτατορία τύπου Β Κορέας επειδή κυνηγά την διαπλοκή, την φοροδιαφυγή των εχόντων, τα κομματικά διαπλεκόμενα ΜΜΕ, την παρα-δικαιοσύνη...

Όλα αυτά όμως είναι απλά προπαγάνδα... 

Η αλήθεια είναι ότι η νεοφιλελεύθερη δεξιά των αποκλειστικά μεταπρατών, δεν έχει τίποτα εναλλακτικό να προτείνει και καταφεύγει στην κατασκευασμένη ένταση  - δεν έχει ούτε εθνικά ούτε αστικά εκσυγχρονιστικά κίνητρα παρά μόνο την αγωνία της σωτηρίας του χθες - του δικού της χθες, του κρατισμού, των ημετέρων και της ζωογόνας προμήθειας από ότι  άλλοι παράγουν, κατασκευάζουν, εισάγουν ή επινοούν. 

Αναμφίβολα, η ελληνική δεξιά θα αποτελέσει παρένθεση για πολλά πολλά χρόνια ακόμη. 

Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης και η έναρξη της συζήτησης για το χρέος είναι η αρχή για μια μεγάλη περίοδο όπου η δεξιά θα παραμένει πολιτικά παρένθεση - μέχρις ότου τουλάχιστον κυριαρχήσουν ξανά σε αυτόν τον πολιτικό χώρο δυνάμεις εθνικοαστικές που θα νοιάζονται για την ανεξαρτησία της χώρας τους, οικονομική και πολιτική και κυρίως που θα ασκούν το αστικό τους καθήκον της επιχειρηματικότητας ανταγωνιστικά των ξένων συμφερόντων και όχι υποτελώς σε αυτά. 

Μέχρι τότε, με πολιτικούς τύπου Σαμαρά, Μητσοτάκη, Βορίδη και Γεωργιάδη να την εκπροσωπούν, η Δεξιά δεν έχει καμιά ελπίδα σε μια χώρα που βρίσκει σιγά σιγά τον βηματισμό της εξερχόμενη χάρη στην αριστερά και το συνεργαζόμενο κομμάτι της εθνικοαστικής δεξιάς από το τούνελ της χρεοκοπίας και της εξάρτησης. 

Συνεπώς η παρένθεση για την δεξιά δείχνει να οριστικοποιείται αντί να ανατρέπεται με το πρώτο συνέδριο της ΝΔ "χωρίς νεολαία" δλδ μιας ΝΔ δίχως αύριο...


Γιώργος Παπασπυρόπουλος


Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Φεμινισμός = αντιρατσισμός (ή, ο αγώνας για ισότητα των φύλων είναι εξίσου σημαντικός με τον αγώνα για φυλετική ισότητα)


Ο φεμινισμός μάχεται κατά της καταπίεσης, όπως ακριβώς και ο αντιρατσισμός!

της Esra Dogan*

Ζώντας ως μετανάστρια στην Αθήνα, έχω γίνει μάρτυρας εθνικών/γλωσσικών/θρησκευτικών διακρίσεων και έχω ζήσει με τον διαρκή φόβο του ρατσισμού, ειδικά λόγω της απειλητικής ανόδου/αποδοχής της Χρυσής Αυγής. Μέσα από τις εμπειρίες αυτές, άρχισα να αναγνωρίζω όλο και περισσότερο τη σημασία του αντιρατσιστικού αγώνα.

Ως γυναίκα, σε όλη μου τη ζωή είτε στην Τουρκία είτε στην Ελλάδα είτε αλλού, έχω έρθει αντιμέτωπη με τον σεξισμό και τα μειονεκτήματα του να μην είσαι «άντρας», όχι μόνο ως υποκείμενο στην κοινωνία αλλά και στις προσωπικές μου σχέσεις. Και μέσα από αυτό, έμαθα τη σημασία του φεμινιστικού αγώνα.

Τελικά συνειδητοποίησα ότι ο αγώνας για ισότητα των φύλων είναι εξίσου σημαντικός με τον αγώνα για φυλετική ισότητα. Πράγματι, οι δυο αυτοί αγώνες αλληλοσυνδέονται περισσότερο από όσο θα μπορούσατε να φανταστείτε.

Συγκεκριμένα, ο ρατσισμός βιώνεται διαφορετικά από άτομα διαφορετικού φύλου. Ομοίως, ο σεξισμός βιώνεται διαφορετικά ανάλογα με τη φυλή κάποιου, ενώ κάποιος που αντιμετωπίζει και ρατσισμό και σεξισμό έχει διαφορετική εμπειρία. Για παράδειγμα, ένας γκέι Αφγανός μετανάστης στην Ελλάδα μπορεί να βιώσει τον ρατσισμό με τρόπο αρκετά διαφορετικό από τους στρέιτ Αφγανούς μετανάστες. Θα βιώσει, επίσης, την ομοφοβία διαφορετικά από έναν Έλληνα γκέι.

Αυτή η διαπλοκή πολλαπλών μορφών διακρίσεων απαντάται στη βιβλιογραφία ως μελέτη της διαπλοκής ταυτοτικών χαρακτηριστικών (intersectionality ή «διαθεματικότητα»), η οποία επιχειρεί να σκιαγραφήσει την καταπίεση ως πολυδιάστατο κοινωνικό φαινόμενο. Η θεωρία της διαπλοκής ταυτοτικών χαρακτηριστικών υποστηρίζει ότι οι εκφάνσεις της καταπίεσης σε μια κοινωνία (όπως ο ρατσισμός, ο σεξισμός, η ομοφοβία, η τρανσφοβία κ.λπ.) δεν λειτουργούν ανεξάρτητα αλλά αλληλοσυνδέονται και διαμορφώνονται συνεχώς η μια βάσει της άλλης. Η κατανόηση της διαπλοκής αυτής είναι σημαντική, καθώς μας δείχνει γιατί ενδεχομένως να μην αρκεί μόνο η καταπολέμηση του ρατσισμού. Αντιθέτως, πρέπει να αγωνιστούμε ενάντια σε όλες τις μορφές καταπίεσης στην κοινωνία.

Ο ρατσισμός είναι η άποψη ότι τα μέλη κάθε φυλής διαθέτουν χαρακτηριστικά ή ικανότητες που αποδίδονται αποκλειστικά στη συγκεκριμένη φυλή, μια πεποίθηση που συντελεί στη λανθασμένη ιεράρχηση ων φυλών, θεωρώντας κάποιες «κατώτερες» και κάποιες «ανώτερες» σε σχέση με τις άλλες. Με αυτόν τον τρόπο, ο ρατσισμός λειτουργεί ως θεσμική εξουσία που ευνοεί τη λευκή φυλή. Η πατριαρχία δημιουργεί μια παρόμοια θεσμική εξουσία. Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι η φυλή αλλά το φύλο που μετατρέπεται σε εργαλείο καταπίεσης – δημιουργώντας την επονομαζόμενη «ανωτερότητα του ανδρικού φύλου». Τόσο ο φεμινισμός όσο και ο αντιρατσισμός μάχονται για την κατάργηση των άδικων προνομίων που δημιουργούνται μέσα από τις εξουσιαστικές δομές της κοινωνίας.

Ωστόσο, αυτό που με ενοχλεί ως αντιρατσίστρια και φεμινίστρια που ζει στην Αθήνα είναι ότι ενώ ο αντιρατσιστικός ακτιβισμός μου είναι σε γενικές γραμμές καλοδεχούμενος, ο φεμινιστικός ακτιβισμός υπονομεύεται αρκετά. Συνεχώς παρατηρώ ή συμμετέχω σε ακτιβιστικά κινήματα στην Ελλάδα τα οποία σε μεγάλο βαθμό αποκλείουν το πρόβλημα των άλλων φύλων (γυναίκες, lgbtqi+) και είναι περιορισμένη η αναγνώριση του γεγονότος ότι τέτοιες συμπεριφορές δημιουργούν ασυνέπειες στον αγώνα για ισότητα και ελευθερία όλων.

Όταν λέω «είμαι φεμινίστρια», παίρνω απαντήσεις όπως «δεν είμαι φεμινίστρια αλλά ανθρωπίστρια. Για εμένα η κάθε ζωή μετράει». «Είμαι αντιφεμινιστής, επειδή είμαι υπέρ της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ισότητας για όλους, όχι μόνο για τις γυναίκες.» Όσοι υιοθετούν τέτοιες απόψεις είναι σαφές ότι δεν γνωρίζουν τι σημαίνει φεμινισμός στην πραγματικότητα. Πολύ απλά, φεμινισμός σημαίνει ισότητα για όλους!

Και όσοι ισχυρίζονται ότι είναι κατά του ρατσισμού/εθνικισμού, όσοι προωθούν τις ιδέες του κοινωνικού εξισωτισμού κ.λπ. τείνουν να υποτιμούν την ίδια την ύπαρξη των ανδροκρατούμενων εξουσιαστικών δομών που δημιουργεί η πατριαρχία.

Σε περίπτωση που δεν το έχετε καταλάβει: Το φύλο αποτελεί μια τάξη, μια κατηγορία όπως είναι το χρώμα και η εθνικότητα, η οποία δημιουργεί ανώτερους και προνομιακή μεταχείριση. Επιπλέον, η πατριαρχία κάνει διακρίσεις όχι μόνο κατά των γυναικών αλλά και κατά όλων των άλλων τύπων φύλων που τυχαίνει να μην εμπίπτουν στην κοινωνική τάξη του «αρρενωπού ετεροφυλόφιλου άνδρα».

Άρα, λοιπόν, γιατί οι ακτιβιστές που είναι τόσο ευαίσθητοι σε θέματα φυλετικών/εθνικών/θρησκευτικών προκαταλήψεων και κοινωνικοοοικονομικών διακρίσεων δεν ενσωματώνουν στο πρόγραμμά τους τα φεμινιστικά ιδεώδη και αξίες;

Η απάντηση βρίσκεται εκεί έξω. Το πατριαρχικό σύστημα είναι τόσο βαθιά ριζωμένο στην κοινωνική μάθηση και πολιτισμική συμπεριφορά που βρίσκεται παντού. Βρίσκεται στη γλώσσα μας, στις προσωπικές μας σχέσεις, στις εργασιακές επιλογές μας, στα παιχνίδια των παιδιών μας κ.λπ. Δεν χρειάζεται να πάτε μακριά. Έχετε πιθανότατα δει ανθρώπους που κάνουν σεξιστικά αστεία (π.χ. ξανθιές γυναίκες), που βάζουν ταμπέλες στις γυναίκες με βάση τη σεξουαλικότητά τους (π.χ. τσούλα). Ουσιαστικά όμως δεν υπάρχει καμιά διαφορά μεταξύ της κοροϊδίας ενός άντρα για το χρώμα/εθνικότητά του και μιας γυναίκας για το φύλο/σεξουαλικότητά της.

Το πρόβλημα έγκειται στο ότι η πλειονότητα των ανθρώπων θεωρεί δεδομένο το ανδρικό πλεονέκτημα – δεν νιώθει την ανάγκη να αμφισβητήσει την προνομιακή αυτή μεταχείριση. Η πατριαρχία του σήμερα μας κάνει να πιστεύουμε δυο μύθους ταυτόχρονα. Ο πρώτος μύθος είναι ότι άνδρες και γυναίκες δεν είναι «βιολογικά ίσοι», άρα λοιπόν οι άνδρες είναι προνομιούχοι λόγω των σωματικών τους χαρακτηριστικών. Να θυμίσω εδώ ότι, αν κοιτάξουμε την ιστορία, παρόμοια επιχειρήματα περί «βιολογικών διαφορών» χρησιμοποιήθηκαν και από τους λευκούς ενάντια στους μαύρους, καθώς οι λευκοί θεωρούνται διανοητικά ανώτεροι και άξιοι «να τους υπηρετούν» ενώ οι μαύροι σωματικά ικανοί «να υπηρετούν».

Ο δεύτερος μύθος είναι ότι υφίσταται ήδη ισότητα ως προς τα νομικά δικαιώματα και τις συνθήκες εργασίας, άρα «τι άλλο μπορεί να θέλει μια φεμινίστρια»; Ωστόσο, η νομοθεσία λέει επίσης ότι ούτε ο ρατσισμός γίνεται ανεκτός στην Ελλάδα (όπως και σε πολλές άλλες χώρες), πράγμα που φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ρατσισμός. Παρομοίως, το ζήτημα της πατριαρχίας και της ανισότητας των φύλων δεν λύνεται απλά διατυπώνοντας ότι οι «γυναίκες έχουν τα ίδια πολιτικά και κοινωνικοοικονομικά δικαιώματα». Εμείς, οι γυναίκες, μπορούμε να εργαστούμε, να ψηφίσουμε και να εκλεχθούμε. Αν το θέλαμε πραγματικά, θα μπορούσε κάποια από εμάς να είναι Πρόεδρος της Ελλάδας, της Τουρκίας, του ΗΒ κ.λπ. Σίγουρα!

Αναμφίβολα, σε κοινωνίες όπου τα μέσα ενημέρωσης είναι ακόμα ανδροκρατούμενα, όπως είναι και η κρατική διακυβέρνηση, το εκπαιδευτικό σύστημα και οι οικογενειακές δομές, δεν αποτελεί έκπληξη ότι ο φεμινισμός συνοδεύεται από «αρνητικές συνυποδηλώσεις», χάρη σε αβάσιμα επιχειρήματα και μύθους εναντίον του.

Πολλοί αντιφεμινιστές έχουν «επινοήσει» τα δικά τους παράλογα επιχειρήματα, με γενικεύσεις που προέρχονται από το πολύ ευρύ φεμινιστικό κίνημα και καλλιεργώντας παρανοήσεις για να υπονομεύσουν το φεμινιστικό κίνημα.

Ακολουθούν κάποιες από αυτές τις παρανοήσεις που ακούγονται συχνά: «Οι φεμινίστριες μισούν τους άντρες!» ή «Ο φεμινισμός στερεοτυπικά χαρακτηρίζει όλους τους άντρες ως σεξιστές» ή «Ο φεμινισμός είναι μόνο για τις γυναίκες» ή «Ακόμα και κάποιες γυναίκες λένε ότι ο φεμινισμός είναι κακός» ή «Οι φεμινίστριες είναι κατά του σεξ, του γάμου, της μητρότητας» κ.λπ. Έχω συναντήσει και ανθρώπους που πιστεύουν ειλικρινά ότι όλες οι φεμινίστριες είναι λεσβίες και θέλουν έναν κόσμο μόνο με γυναίκες! Χωρίς πλάκα τώρα.

Ο φεμινισμός δεν προωθεί το «μίσος» αλλά την «αγάπη» επί ίσοις όροις

Οι φεμινίστριες δεν μισούμε τους άντρες. Μισούμε τις ιδέες περί ανδρικής ανωτερότητας και τη συνέχιση της προαιώνιας δυσανάλογης εξουσίας που δίνεται στους άντρες. Δεν είμαστε κατά του σεξ αλλά κατά της σεξουαλικής υποδούλωσης και της πορνοποίησης του γυναικείου σώματος. Ο φεμινισμός δεν είναι κατά του γάμου και της μητρότητας αλλά κατά του γάμου όταν νοείται ως θεσμός καταπίεσης των γυναικών σε συγκεκριμένους «υποχρεωτικούς» ρόλους, όπως η φροντίδα των παιδιών και του νοικοκυριού, σε βαθμό αναντίστοιχο με τους άντρες. Συνεπώς, ο φεμινισμός δεν επιδιώκει την κατάργηση της οικογένειας αλλά τον επαναπροσδιορισμό της. Όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ των φύλων, ο φεμινισμός δεν προωθεί το «μίσος» αλλά την «αγάπη» επί ίσοις όροις.

Συνεπώς, γενικά ο φεμινισμός αγωνίζεται ενάντια στον σεξισμό – δηλαδή τη διάκριση βάση φύλου – καθώς και τους ρόλους φύλου που έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας της θεσμικής εξουσίας που κατέχουν οι άντρες. Ο φεμινισμός αγωνίζεται ενάντια στον μισογυνισμό, ο οποίος μπορεί να εκδηλωθεί με την υποτίμηση των γυναικών, τη βία απέναντί τους, τη σεξουαλική αντικειμενοποίησή τους κ.λπ. Ως φεμινίστριες/-στές, θέλουμε να καταρρίψουμε το πατριαρχικό κοινωνικό σύστημα που καταπιέζει τις γυναίκες, τους διεμφυλικούς, τους παμφυλικούς κ.λπ.

Είσαι κατά του μισογυνισμού, της ομοφοβίας, της τρανσφοβίας; Πρέπει οι γυναίκες και οι LGBTQI+ να αισθάνονται ασφαλείς, ίσοι και ελεύθεροι στην κοινωνία; Πιστεύεις ότι όλοι ανεξαρτήτως φύλου πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες εκπαίδευσης και εργασίας, καθώς και ίση αμοιβή; Αν απάντησες «ναι», είσαι φεμινιστής/-στρια. Τελεία. Δεν υπάρχει «ναι, αλλά…».

Ναι, γνωρίζω ότι πολλοί γύρω μου είναι σκεπτικοί ως προς τον φεμινισμό λόγω του γεγονότος ότι ο λευκός φεμινισμός αγνοεί την ίδια την ύπαρξη του ρατσισμού. Αυτό που ενδεχομένως δεν γνωρίζετε εσείς είναι ότι ιστορικά οι φεμινίστριες που υποστηρίζουν τη θεωρία των πολλαπλών διακρίσεων προωθούν τη σημασία του αγώνα κατά του ρατσισμού, αμφισβητώντας τη στάση των Λευκών Φεμινιστριών.

Με τον όρο Λευκές Φεμινίστριες δεν εννοούμε φεμινίστριες από τη λευκή φυλή αλλά όσες ενστερνίζονται φεμινιστικές απόψεις ενώ ταυτόχρονα αγνοούν την ύπαρξη προνομίων για τους λευκούς. Κάποιες μοιάζουν κολλημένες στην τοξική άποψη ότι τα ζητήματα των εθνικών και ρατσιστικών διακρίσεων θα επιλυθούν αν διασφαλιστεί η ισότητα των φύλων.

Αυτή η στάση δεν διαφέρει πολύ από τη στάση εκείνων που αγνοούν τα προνόμια του αντρικού φύλου που εξασφαλίζει η πατριαρχική κοινωνία. Έτσι, λοιπόν, κάποιοι «αντιρατσιστές αλλά όχι φεμινιστές» – όπως αυτοαποκαλούνται – διαιωνίζουν την ύπαρξη δύο μέτρων και δύο σταθμών στη συζήτηση για τα ζητήματα φύλου.

Και οι δύο αυτές κατηγορίες ατόμων είναι υποκριτές!

Δεν έχει έρθει η ώρα να βγείτε από το καβούκι σας, να καταρρίψετε τα δύο μέτρα και δύο σταθμά και να αποδεχτείτε ότι δεν μπορούμε να αρνηθούμε τόσο την ύπαρξη των αντρικών προνομίων/της καταπίεσης βάσει φύλου όσο και την παράλληλη ύπαρξη των λευκών προνομίων/των φυλετικών και εθνικών διακρίσεων; Δεν έχει έρθει η ώρα να συνειδητοποιήσετε ότι ο φεμινισμός μάχεται κατά της καταπίεσης, όπως και ο αντιρατσισμός, και ότι η φεμινιστική αντίσταση είναι απαραίτητη για την ενίσχυση του αγώνα κατά του έμφυλου ρατσισμού που αντιμετωπίζει καθημερινά μια μετανάστρια σαν εμένα;


πηγή fylosykis

Τρίτη 19 Απριλίου 2016

Ινστιτούτο Ενδογενούς Παραγωγικής Ανασυγκρότησης (ΙΝ.Ε.Π.Α.)



Με πρωτοβουλία ανθρώπων της οικονομικής επιστήμης και της παραγωγής ιδρύθηκε το «Ινστιτούτο Ενδογενούς Παραγωγικής Ανασυγκρότησης» (ΙΝ.Ε.Π.Α.), ένα μη κερδοσκοπικό Σωματείο, με στόχο την ανάδειξη και ανάπτυξη των υπαρκτών, ωστόσο υποτιμημένων, δυνατοτήτων της ελληνικής οικονομίας. Αρχές Φλεβάρη εξέλεξε Δ.Σ., συγκροτήθηκε σε σώμα, και στις 29 Φλεβάρη πραγματοποίησε την προγραμματική του συνέλευση.
Το Ι.Ν.Ε.Π.Α. επιδιώκει να συνδέσει τη μελέτη της πραγματικής οικονομίας με την καθημερινή πρακτική εκείνων που τη ζουν, τη σχεδιάζουν και παράγουν το προϊόν της. Επικεντρώνει στον δημιουργικό παραγωγικό προσανατολισμό του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας -επιστημονικό, τεχνικό και επιχειρηματικό-, καθώς και στη συνδυασμένη αξιοποίηση της ερευνητικής και εμπειρικής-πρακτικής καινοτομίας.

Το ΙΝ.Ε.Π.Α. προτάσσει τη συλλογική-κοινωνική ευημερία του ελληνικού λαού έναντι του ιδιοτελούς ατομικού συμφέροντος συνδέοντας άρρηκτα την οικονομική με την κοινωνική και την πολιτισμική ανάπτυξη. Για την επίτευξη των παραπάνω σκοπών του υιοθετεί το πρότυπο της Ενδογενούς Ανάπτυξης εντάσσοντάς το σε ένα πλαίσιο Παραγωγικής και Κοινωνικής Ανασυγκρότησης.

Καθώς η παραγωγική βάση συρρικνώνεται η Ενδογενής Παραγωγική Ανασυγκρότηση (Ε.Π.Α.) αποτελεί μονόδρομο. Το πρότυπο Ε.Π.Α. που προτείνει το ΙΝ.Ε.Π.Α. σε συνθήκες επενδυτικής στασιμότητας, μπορεί να επιτευχθεί κυρίως μέσω κύκλων συσσώρευσης στον τομέα της μεταποίησης υψηλής εγχώριας προστιθέμενης αξίας. Οι κύκλοι αυτοί συνδυάζουν τρόπους παραγωγής χαμηλής έως μέσης έντασης κεφαλαίου και υψηλής έντασης εργασίας. Ο σχεδιασμός προσβλέπει σε κατάλληλες-καινοτόμες μεθόδους και η παραγωγή σε ανταγωνιστικά, ποιοτικά προϊόντα

Το ΙΝ.Ε.Π.Α. με οικονομικό-κοινωνικό πρότυπο την ενδογενή ανάπτυξη, επιθυμεί να συμβάλει στην δημιουργία ενός Εθνικού Στρατηγικού Παραγωγικού Οράματος.

Ιστορικό:

Στα τέλη του 2012, η κοινή πεποίθηση πώς ο μοναδικός δρόμος που διαθέτει η χώρα, προκειμένου να αντιμετωπίσει την τεράστια εθνική, κοινωνική και οικονομική καταστροφή, είναι εκείνος της δημιουργίας πλούτου μέσω μιας παραγωγικής ανασυγκρότησης στηριγμένης κύρια στις εγχώριες δυνατότητες, έφερε κοντά τρεις ανθρώπους της τεχνικής της παραγωγής και της επιστήμης, τον Ανδρέα Κυράνη, τον Αλέξανδρο Οικονομίδη και τον Βαγγέλη Πισσία. Μετά τις πρώτες μεταξύ τους συζητήσεις, που κατέδειξαν την ύπαρξη κοινού τόπου σκέψεων και προβληματισμού, καταγεγραμμένων ήδη σε σειρά κειμένων, ο αρχικός κύκλος των συνομιλητών διευρύνθηκε.

Οι πρώτες δημόσιες παρεμβάσεις συνάντησαν την αγωνία πολλών συμπολιτών μας, πέρα από ιδεολογικούς και πολιτικούς προσανατολισμούς, για το παρόν και το μέλλον αυτού του τόπου. Το εγχείρημα στα πρώτα του κρίσιμα βήματα ενθαρρύνθηκε ηθικά και πρακτικά με την συμμετοχή του ομότιμου καθηγητή και τέως πρύτανη του ΕΜΠ Θεμιστοκλή Ξανθόπουλου. Αυτός ο αρχικός όμιλος προβληματισμού και κοινωνικής παρέμβασης αποφάσισε το καλοκαίρι του 2015 την σύσταση του ΙΝΕΠΑ.

Πληροφοριακά στοιχεία για το ΙΝΕΠΑ:

Έδρα: οδός Φωκυλίδου 15 Αθήνα
Ηλεκτρονική διεύθυνση: Ινστιτούτο Ενδογενούς Παραγωγικής Ανασυγκρότησης [endogenis@gmail.com]
Βlog: endogenis.blogspot.gr
Τηλέφωνο: 2103631 801, Ανδρέας Κυράνης

Διοικητικά όργανα:
Πρόεδρος ΔΣ: Ανδρέας Κυράνης, αρχιτέκτονας μηχανικός ΕΜΠ
Αντιπρόεδρος ΔΣ: Αλέξανδρος Οικομομίδης, μαθηματικός, μηχανουργός
Γραμματέας ΔΣ: Βαγγέλης Πισσίας, Δρ Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, ομότιμος καθηγητής 
Ταμίας ΔΣ: Παναγιώτου Σπύρος, Γεωπόνος 
Υπόλοιπα μέλη του ΔΣ: 
Αχιλλόπουλος Βαγγέλης: ηλεκτρολόγος τεχνολόγος μηχανικός, επιχειρηματίας
Γεωργαντά Ζωή: καθηγήτρια Πανεπιστημίου Μακεδονίας και πρώην μέλος του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ
Παπαδάκης Χαρίλαος: Οικονομολόγος
Αναπληρωματικά μέλη του ΔΣ: 
Μιχαήλ Γιωργος: Αρχιτέκτονας, Βιομηχανικός Σχεδιαστής
Σκαμάγκος Θεόδωρος: MBA Marketing, Επιχειρηματίας

Υπόλοιπα ιδρυτικά μέλη:
Αντωνίου Μαργαρίτα: Χημικός Μηχανικός ΕΜΠ, Γεωργόπουλος Δημοσθένης: Οικονομολόγος, Κωτσάκη Ευσταθία: Οικονομολόγος, Μελάς Κωνσταντίνος: Οικονομολόγος, Μαθιουλάκης Εμμανουήλ: Ερευνητής στο ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος
Ξανθόπουλος Θεμιστοκλής: Ομότιμος Καθηγητής ΕΜΠ, Πέτρου Παναγιώτης: Ιδιωτικός υπάλληλος, Ποταμιάνος Γεράσιμος: Οικονομολόγος- Αναλυτής, Τικτόπουλος Μιχαήλ: Πολιτικός Μηχανικός, Χατζηαναγνώστου Γιώργος: Ελεύθερος Επαγγελματίας, Χατζηχρήστος Ιωάννης: Ιδιωτικός Υπάλληλος


ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ του Ινστιτούτου Ενδογενούς Παραγωγικής Ανασυγκρότησης (ΙΝ.Ε.Π.Α.)

Προοίμιο
Tο «Ινστιτούτο Ενδογενούς Παραγωγικής Ανασυγκρότησης» (ΙΝ.Ε.Π.Α.) ιδρύεται με στόχο την ανάδειξη και ανάπτυξη των υπαρκτών, ωστόσο υποτιμημένων, δυνατοτήτων της ελληνικής οικονομίας. Επικεντρώνει την προσπάθειά του στο δημιουργικό παραγωγικό αναπροσανατολισμό του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας, στην ενθάρρυνση και υποστήριξή του, στη συνδυασμένη αξιοποίηση των επιχειρηματικών, επιστημονικών, τεχνολογικών και τεχνικών του γνώσεων, εμπειρίας και ικανοτήτων.
Το ΙΝ.Ε.Π.Α. φιλοδοξεί να καταστεί προωθητικός συντελεστής με κάθε πρόσφορο τρόπο εκείνων των παραγωγικών δραστηριοτήτων, που συμβάλλουν στην ολοκληρωμένη ανάπτυξη, συγκρότηση και συνοχή του ελληνικού οικονομικού χώρου, με σεβασμό στην ιδιοτυπία του και ενίσχυση των χαρακτηριστικών της ιδιαίτερης ταυτότητας που διαθέτει, αξιοποιωντας με ορθολογικό σχεδιασμό και περιβαλλοντική μέριμνα τον φυσικο του πλούτο.
Το ΙΝ.Ε.Π.Α. προτίθεται με τις δράσεις του να υπηρετήσει την ελληνική κοινωνία με όρους αξιακούς και ηθικούς. Προτάσσει την συλλογική-κοινωνική ευημερία του ελληνικού λαού έναντι του ιδιοτελούς ατομικού συμφέροντος, συνδέοντας άρρηκτα την οικονομική με την κοινωνική και την πολιτισμική ανάπτυξη. Για τους παραπάνω λόγους, το ΙΝ.Ε.Π.Α. υιοθετεί το πρότυπο της Ενδογενούς Ανάπτυξης, εντάσσοντάς το σε πλαίσιο Παραγωγικής και Κοινωνικής Ανασυγκρότησης.

Η συμμετοχή στην παραγωγική πραγματικότητα του τόπου διδάσκει πως, η ελληνική κρίση δεν θα ξεπεραστεί, εάν η χώρα δεν ξαναβρεί τη δημιουργική παραγωγική της δυναμική, αν δεν ανασυστήσει με νέο ήθος, νοοτροπία και οργανωτική αντίληψη, την ιδιαίτερη επιστημονική, τεχνολογική και τεχνική της βάση υιοθετώντας μία στρατηγική παραγωγικής ανασυγκρότησης, πράγμα που αποτελεί τον ελάχιστο αναγκαίο όρο για να υπερβεί τα σημερινά αδιέξοδα.
Καθώς η παραγωγική βάση συρρικνώνεται, μειώνονται οι παραγωγικές ικανότητες, και διαρρηγνύεται απερίσκεπτα ο οικονομικός, κοινωνικός και πολιτισμικός της ιστός, η Ενδογενής Παραγωγική Ανασυγκρότηση (Ε.Π.Α.) αποτελεί μονόδρομο.
Το ΙΝ.Ε.Π.Α. συνδέει την κοινωνική ευημερία και πρόοδο πρωταρχικά με την παραγωγή και αντιλαμβάνεται την παραγωγική δραστηριότητα ως τη θεμελιώδη δραστηριότητα μέσω της οποίας δημιουργείται ο κοινωνικός πλούτος και εξασφαλίζεται η κοινωνική αναπαραγωγή.
Η Ε.Π.Α. συναρτάται κατά κύριο λόγο με την οικονομική δομή και τους μετασχηματισμούς της και δευτερευόντως με την οικονομική συγκυρία, εγγράφεται δε σε κατάλληλο για την χώρα μας κύκλο συσσώρευσης κεφαλαίου. Εμπεριέχει την καινοτομία της έρευνας-ανάπτυξης αλλά και την πρακτική καινοτομία. Είναι κοινωνικά και οικολογικά ευαίσθητη με όρους κοινωνικής ευημερίας και βιώσιμης ανάπτυξης και όχι μόνο με κριτήρια οικονομικής μεγέθυνσης.
Το ΙΝ.Ε.Π.Α. προτάσσει ως κεντρική θέση του τη σημασία εσωτερικών κύκλων συσσώρευσης κεφαλαίου και δημιουργίας κοινωνικού πλούτου. Θεωρεί ότι η στρατηγική που βασίζεται στην προσέλκυση ξένων μεγάλων επενδύσεων ως μοναδική συνθήκη ικανή για την ανάπτυξη της χώρας, οδηγεί σε εξαρτημένη ανάπτυξη, απαξιώνοντας το εγχώριο δυναμικό και καταστρέφοντας τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.

Η Ε.Π.Α. δεν προϋποθέτει ένα παραγωγικό κύκλο υψηλής έντασης κεφαλαίου. Αντίθετα προωθεί παραγωγικούς κύκλους χαμηλής έντασης κεφαλαίου, έντασης εργασίας και υψηλής εγχώριας προστιθέμενης αξίας.

Για τους λόγους αυτούς, η δραστηριότητα του ΙΝ.Ε.Π.Α. θα κατατείνει:
  • στην αποσαφήνιση, τεκμηρίωση και υποστήριξη της σύγχρονης ελληνικής παραγωγικής ιδιαιτερότητας, 
  • στη συμβολή για την συγκρότηση ενός σαφούς Εθνικού Στρατηγικού Παραγωγικού Οράματος (E.Σ.Π.Ο.) και 
  • στον εμπλουτισμό τόσο των θεωρητικών και τεχνικών εργαλείων, όσο και των υποδειγματικών πρακτικών για την προώθηση του E.Σ.Π.Ο.
Άρθρο 1 Επωνυμία
1. Ιδρύεται σωματείο με την επωνυμία «Ινστιτούτο Ενδογενούς Παραγωγικής Ανασυγκρότησης (ΙΝ.Ε.Π.Α)».
2. Είναι μη κερδοσκοπικό επιστημονικό σωματείο, υπαγόμενο στις ρυθμίσεις των άρθρων 78-107 του Αστικού Κώδικα.

Άρθρο 2 Έδρα
Το Σωματείο εδρεύει ...

Κυριακή 17 Απριλίου 2016

"Χτύπα σαν άντρας"... (Κρίση και σεξισμός στα media. Που μας οδηγεί η κουλτούρα της μοντελοβίζιτας;)

Με αφορμή το πασχαλινό σεξιστικό μήνυμα των Jumbo .."χτύπα σαν άντρας"(!!).. και το σχεδόν καθημερινό πια πορνικό ξεσάλωμα του κομιστή στην βιζιτο-εκπομπή του στον ΑΝΤ1, αναδημοσιεύουμε το πάντα επίκαιρο και επικαιροποιημένο άρθρο "Κρίση και σεξισμός στα media. Που μας οδηγεί η κουλτούρα της μοντελοβίζιτας;" από το art noise:





Κρίση και σεξισμός στα media. Που μας οδηγεί η κουλτούρα της μοντελοβίζιτας;


To έξυπνο και πολύ ενδιαφέρον αυτό video που δημοσίευσε η Huff Post είναι αποτέλεσμα έρευνας και καλλιτεχνικής εργασίας σπουδαστριών κι έχει θέμα “Πως θα ήταν οι σεξιστικές διαφημίσεις αν άλλαζαν οι ρόλοι των δύο φύλων. Παράλληλα περιέχει στοιχεία ερευνών πάνω στο θέμα”.
Της Βασιλίκας Σαριλάκη*
Κάποτε, στους κύκλους της Αριστεράς έλεγαν μια φράση.. πώς η θέση που επιφυλάσσει στην γυναίκα μια κοινωνία, δείχνει και το επίπεδό της. Σοφή φράση!  Σήμερα στο ζενίθ της κρίσης, το φτηνιάρικο, εξευτελιστικό και σεξιστικό θέαμα βάζει την σφραγίδα του στον ξεπεσμό των media, ακυρώνοντας κάθε έννοια πολιτισμού και παιδείας. H βία του σεξισμού λοιπόν,είναι ένας σαφής δείκτης της τριτοκοσμικής μας πλέμπας και είναι ενδεικτικό το πόσο η έλλειψη παιδείας και κουλτούρας οδηγεί την νεολαία σήμερα στον λαϊκισμό και κυρίως στην βία.... Στην έρευνα που ακολουθεί, προσπαθούμε να δούμε πως έχει η κατάσταση στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε σχέση με τον σεξισμό, ειδικότερα στα media, στην διαφήμιση, αναψηλαφώντας και την φοβερή εποχή Κωστόπουλου όπου τα περιοδικά τίμησαν τόσο την βία του σεξισμού..
xeftilaΗ απόλυτη ξεφτίλα. Έφη Σκορδά, Σάσα Σταμάτη και αισθητικός βάζουν στα τέσσερα μια κοπέλα για να δείξουν αποτρίχωση μπικίνι. Δεν θα αναπαράγουμε το γελοίο βίντεο φυσικά που προκάλεσε σάλο. 
Δυστυχώς, μας συνήθισαν στην βία του σεξιστικού θεάματος. Μας συνήθισαν να βλέπουμε στην TV μοντελοβίζιτες, να ασκούν συχνά χρέη παρουσιάστριας, ημιτσίτσιδες χειμώνα-καλοκαίρι σε τηλεπαιχνίδια, πρωϊνάδικα, μεσημεριανά, έως και δελτία καιρού! Συνηθίσαμε να βλέπουμε σεξιστικές διαφημίσεις, σεξιστικά “ρεπορτάζ”, τηλεπαρουσιαστές να χουφτώνουν δημόσια Τζούλιες..να μας πλασάρουν φτηνά σεξιστικά ανέκδοτα δημοτικού, χυδαία βιντεάκια της πλάκας. Κι από πίσω το εμπόριο. Ψυχών τε και σωμάτων..Κρυφό ή φανερό, με κρυφές ή φανερές πόρνες, με κρυφούς ή φανερούς νταβατζήδες, ή ματάκηδες, απ’ όλα έχει ο μπαχτσές..Η νεολαία μεγάλωσε με αυτόν τον κυνισμό. Ανεχόμαστε πλέον έως και πορνοτηλεφωνικές υπηρεσίες καναλιών που διανυκτερεύουν ως οπτικά μπουρδέλα, χωρίς ποτέ να έχει παρέμβει κανένα απολύτως ΕΣΡ! Ως που θα πάει αυτό; Είναι θέμα πουριτανισμού; ΌΧΙ. Απλά όλο αυτό δεν έχει καμία σχέση με το σεξ και τον έρωτα που απελευθερώνουν τον άνθρωπο. Είναι μάλιστα αντίθετα!.Έχει σχέση με το εμπόριο,την βία και τα πρότυπα που πάνε να μας φορέσουν σαν στενά παπούτσια.. 
sexist open legs
Παραλίγο στην Ευρώπη.. Στον σημερινό hard core καπιταλισμό, στην ξέφρενη εκμετάλλευση και τον κυνισμό του ανταγωνισμού, τα δικαιώματα των γυναικών έχουν σαφέστατα οπισθοχωρήσει. Ακόμα και στα πλέον αναπτυγμένα Βόρεια κράτη της Ευρώπης, όπου το κοινωνικό κράτος διαθέτει κατακτήσεις που ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα θα είχαν άλλοι λαοί, οι οπισθοχωρήσεις αυτές είναι ορατές. Πάρτε παράδειγμα την Σουηδία. Κάτι πήγε να γίνει το 2008 στην Βουλή της όταν μετά από πολλά αιτήματα έβγαλε αίφνης κόκκινη κάρτα στην σεξιστική διαφήμιση, αλλά σύντομα την πήρε πίσω.
clip_image002Η χώρα με τους πλέον προωθημένους νόμους περί ισότητας των δύο φύλλων είχε ζητήσει τότε από την καθηγήτρια της Νομικής Σχολής του Γκέτενμποργκ Eva-Maria Svensson (που είναι και ευρωβουλευτής του κόμματος της Αριστεράς της Σουηδίας) την σύνταξη ενός νέου σχεδίου νόμου που να απαγορεύει ολοσχερώς την σεξιστική διαφήμιση. Ο νόμος κατατέθηκε στην Βουλή, αλλά δυστυχώς δεν ψηφίστηκε καθώς κόλλησε στο δικαίωμα περί ελευθερίας Τύπου!. Η ελευθερία της αξιοπρέπειας της γυναίκας πήγε περίπατο. Την ημέρα εκείνη ή αριστερή βουλευτής ρώτησε τον αντίμαχο βουλευτή το αυτονόητο:
   “Why should women’s bodies be used to sell things?”
Αυτή η ερώτηση δεν απαντήθηκε ποτέ.. Αφορμή για την κατάθεση του νόμου ήταν μια διαφήμιση μπύρας που έδειχνε μια κοπέλα με ερεθισμένες θηλές κάτω από το μπλουζάκι της την ώρα που έπινε την μπύρα! Η διαφήμιση καταργήθηκε. Αλλά ο νόμος δεν πέρασε. Κρίμα.
Γιατί ο δίκαιος αυτός νόμος που θα ψηφιζόταν τότε, δεν περιοριζόταν στην απαγόρευση των διαφημίσεων που προσβάλλουν μόνο τις γυναίκες αλλά και τους άνδρες όταν χρησιμοποιούνται σεξουαλικά υπονοούμενα εις βάρος τους ή όταν χρησιμοποιείται το γυμνό σώμα υπαινικτικά για προώθηση προϊόντων. Ήταν ένας νόμος που θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα προηγούμενο και σε άλλες χώρες..Αυτά συνέβησαν στην Σουηδία. Τι γίνεται όμως στο Ελλαδιστάν;
Elladistan. Πίπες και μοντελοβίζιτες..Όλοι θα έχετε ακούσει την περιβόητη διαφήμιση που λάνσαρε κάποτε επί χούντας, μια πίπα, με το αμίμητο σλόγκαν «αν δεν θέλεις να τον παίρνεις από πίσω πάρ’ του μια πίπα». Η διαφήμιση αυτή όπως μου είπε μεγάλος διαφημιστής έκανε πάταγο, έγινε χοντροκομμένο σεξιστικό ανέκδοτο σε παρέες, μικρών και μεγάλων κι άργησε πολύ να αποσυρθεί. Από το χοντροκομμένο αυτό ανέκδοτο του λιμανιού, που ωστόσο αποτελούσε εξαίρεση, φτάσαμε σήμερα στον απόλυτο κυνισμό, την καθολική «αποδοχή» της σεξιστικής διαφήμισης και την σχεδόν πορνογραφική εικόνα της γυναίκας στα Μ. Μ. Ε. 
Με  μοντελοβίζιτες, που ενίοτε ασκούν και χρέη παρουσιάστριας, ημιτσίτσιδες χειμώνα-καλοκαίρι σε τηλεπαιχνίδια, (είναι παντός καιρού ..διαθέσιμες) στα πρωϊνάδικα, στα μεσημεριανά, πιο παλιά και στα δελτία καιρού! ( Ά ρε Μαλέλη που μετά την Πετρούλα έγινες και ΔΗΜΑΡ! ..)  Και με διάσημους τηλεπαρουσιαστές να χουφτώνουν δημόσια Τζούλιες.. Φτηνά σεξιστικά ανέκδοτα, χυδαία υπονοούμενα, τρίψιμο στις μπάρες, κόλλημα στον εγκέφαλο με το σεξ με χαζοβιντεάκια, ακόμη κι ο προθάλαμος ενός μπουρδέλου θα έδειχνε πιο σοβαρός.. Κι από δίπλα το εμπόριο. Ψυχών τε και σωμάτων..Κρυφό ή φανερό, με κρυφές ή φανερές πόρνες, με κρυφούς ή φανερούς νταβατζήδες, ή ματάκηδες, όλα έχει ο μπαχτσές..
Ο σεξισμός λοιπόν κι η χρησιμοποίηση του γυναικείου σώματος ως αντικειμένου προς πώληση προϊόντων πολύ καλά κρατεί. Και κανείς δεν μιλάει. Όλοι γνωρίζουν τις πορνοτηλεφωνικές υπηρεσίες των τηλεοπτικών καναλιών που διανυκτερεύουν ως οπτικά μπουρδέλα, χωρίς ποτέ να έχει παρέμβει κανένα απολύτως ΕΣΡ καθόσον βέβαια, αυτό το θέαμα είναι απολύτως θεμιτό και ποιοτικό! Η γενική εικόνα της τηλεόρασης δεν ενθαρρύνει καθόλου προς μιαν έννοια αξιοκρατίας και ποιότητας παρά προβάλλει πρότυπα συχνά επικίνδυνα.. Αναρωτιέται κανείς. Ο μόνος δρόμος να γίνεις παρουσιάστρια περνάει απαραίτητα από την φωτογράφηση με εσώρουχα; Κι αν ναι, τότε γιατί δεν ισχύει  και για άντρες; Γιατί δεν είδαμε ακόμα–λέω τυχαία- τον  Χατζηνικολάου με σλιπάκι στο MAX; Γιατί μόλις γελάσατε μ΄ αυτό και το άλλο σας φαίνεται αυτονόητο;
Ώδή στην Φλορίντα Πετροτσέλι
Στην "πρωινή Μελέτη" και το 2008 στο ΜΑΧ > 
                                                                                           
Η υποκρισία της Ελληνικής κοινωνίας περισσεύει και δεν είναι θέμα πουριτανισμού αλλά απόλυτης ξεφτίλας πλέον. Γι’ αυτό φτάσαμε στα σημερινά μας χάλια. Και ναί η τέχνη δεν ενοχλείται καθόλου από το γυμνό, -υπάρχουν χιλιάδες έντεχνες  ή μη γυμνές απεικονίσεις, γλυπτά  και φωτογραφίσεις- αλλά σιχαίνεται την υποκρισία! Δεν ενοχλεί το γυμνό, αλλά η βία της πορνικής εικόνας, ως υπόσχεση ανταλλαγής ή ως υποταγή στην αντρική εξουσία. Το να βλέπεις συνεχώς το σώμα σου να προβάλλεται ως μέσο κάθε είδους συναλλαγής, ως κακοποιημέν﨔αντικείμενο” ή ως φτηνό, ανταλλακτικό προϊόν για διάφορες..υπηρεσίες. Έ όχι!
 clip_image018 
Πολλοί άντρες, δυστυχώς, νομίζουν πως “κάθε γυναίκα κρύβει μέσα της μια πόρνη”. Αυτό  όχι μόνο είναι ψέμα αλλά ισχύει το ακριβώς αντίστροφο. Οι πραγματικά ερωτικές γυναίκες δεν μπορούν να λειτουργήσουν πορνικά, γιατί γνωρίζουν τον έρωτα κι έτσι αρνούνται να αυτοκακοποιηθούν..γιατί περί αυτού πρόκειται.. Ενώ οι πόρνες, κρυφές και φανερές, υποδύονται τον ερωτισμό, δεν τον ζούν, αφού οι ίδιες έχουν υποβιβάσει το σώμα τους-και όχι μόνον- σε αντικείμενο. Αλλά ακόμη κι εδώ υπάρχει η φυλετική βία. Οι γυναίκες είναι γυμνές και πουλάνε προϊόντα, οι γυναίκες είναι πόρνες. Οι άντρες κατ’ εξαίρεσιν. Και μάλιστα οι περισσότεροι άντρες δεν θεωρούνται καθόλου πόρνοι όταν πηγαίνουν με μία πόρνη ενώ στην πραγματικότητα συμμετέχουν στην ίδια ακριβώς πράξη πορνείας! Απόδειξη γι’ αυτό είναι ο τρόπος που πρόσφατα αντιμετωπίστηκαν οι πόρνες που είχαν aids. Διαπομπεύτηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη αν και αυτό θα ήταν αδιανόητο να γίνει π.χ για τους πελάτες τους..
ralli
Εξώφυλλο, μεσημεριανό και μετά ίσως βουλευτής;
Σήμερα, λοιπόν, στην τάχα «εκσυγχρονισμένη» Ελλάδα του 2012, συνεχίζουμε να βλέπουμε διαφημίσεις όπου γυναίκες τρίβονται ημιτσίτσιδες σε ακριβά αυτοκίνητα σαν να ήταν γάτες, ή κάποιος τους βάζει χέρι στο μπροστινό κάθισμα, ή ανοίγουν το πλυντήριο πατώντας το κουμπί με τον πισινό τους! Είναι φυσικά πασίγνωστο, ότι όλες μας έτσι βάζουμε πάντα το πλυντήριο μπροστά!
Επίσης, χαμός γίνεται με την σεξιστική διαφήμιση σε πανώ στην επαρχία. Ίσως την περιβόητη φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή πως η Ελλάδα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο θα πρέπει τώρα να την μεταλλάξουμε στο Η Ελλάδα είναι ένα απέραντο πορνείο!
Η μπάλα του σεξισμού καμιά φορά παίρνει και τους άντρες. Στα τηλεοπτικά πλέον πλατώ, κάποιες γυναίκες- “αφέντρες”, χιλιοφωτογραφισμένες σε glossy περιοδικά σε στάσεις “ξέκωλου” εκδικούνται πλέον σεξιστικά άντρες- αντικείμενα..Τους είπαν φαίνεται να έχουν όλοι το ένα πόδι λυγισμένο, να φαίνεται καλύτερο το….τους, έτσι λένε στις μοντέλες το επέκτειναν και στους άντρες!..Ένας δεξιά, ίσως να βαριέται και ξύνει τα ..Δηλαδή τι να πω πλέον! 
 stikoudi
Ο κρυμμένος σεξισμός. Πολλοί διαφημιστές καταφεύγουν στον λεγόμενο «κρυμμένο σεξισμό», όρο που υποδηλώνει σύμφωνα με καταχωρημένες μελέτες την υπόγεια έκφραση ανισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών. Παλαιότερο ένα τηλεοπτικό spot έδειχνε δύο πρωταθλήτριές μας του beach voley να διαφημίζουν ένα προϊόν. Την στιγμή που πηδούσαν ο φακός εστιαζόταν επαναληπτικά στα γεννητικά τους όργανα..
Το φαινόμενο αυτό όχι μόνον δεν είναι τυχαίο, αλλά είναι πολύ γνωστό σε όσους το έχουν αναλύσει. Σχετικές μελέτες του Messner έχουν αποδείξει τα ακόλουθα.
1.Τα γυναικεία sports μεταδίδονται στην τηλεόραση κατά 5% έναντι 95% των ανδρών. Όταν δείχνουν στιγμιότυπα από τα πλέον δημοφιλή γυναικεία sports, το τένις και το basketball, η κάμερα εστιάζει κατ’ εξακολούθηση κάτω από τις φούστες των τενιστριών ενώ φυσικά ποτέ δεν στοχεύει στα γεννητικά όργανα των αντρών όταν παίζουν τένις..
2. Ο ίδιος μελετητής αναφέρει πως οι σχολιαστές των αθλητικών ειδήσεων συχνά αναφέρονται στις αθλήτριες με λέξεις όπως «τα κορίτσια» προσδίδοντάς τους μια έννοια παιδιού ενώ δεν λένε «τα αγόρια» όταν μιλάνε για άντρες αθλητές.
Αναδημοσιεύω σχετικά: Από Antigoni Kalaitzi Σαβ, 2011-07-09 20:46 http://www.athensbars.gr/ta-mme-stin-ellada-einai-seksistika 
πασχαλιδου
... σύμφωνα με την Αλεξάνδρα Πασχαλίδου...  
«Με ανάγκασαν να κάνω τη Eurovision. Εγώ ξεκίνησα με συνεντεύξεις, με την Αλιέντε, την Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, αλλά μετά η ΕΡΤ με ανάγκασε να κάνω τη Eurovision. Η αλήθεια είναι ότι ως γυναίκα στα ΜΜΕ στην Ελλάδα δεν έχεις πάρα πολλές επιλογές. Ένιωσα ακριβώς τι σημαίνει: «Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της» και είναι και πολύ πιο σεξιστική η Ελλάδα. Νομίζω ότι είναι πολύ πιο δύσκολο εδώ να είσαι γυναίκα. Θυμάμαι ότι είχα πάει σε μια εκπομπή της ΕΡΤ που την έκανε ο Λάλας και είχε θέμα το ποδόσφαιρο. Εγώ είμαι ποδοσφαιρόφιλη, παρακολουθώ το άθλημα αυτό εδώ και 20 χρόνια. Και όταν ήρθε η δική μου σειρά τι λέτε με ρώτησε ο κύριος Λάλας; «Θα πήγαινες με τον Ροναλντίνιο, σου αρέσει σαν άντρας;». Του ανταπέδωσα την ερώτηση: «Εσύ θα πήγαινες;». Αυτό δεν μου έχει συμβεί ποτέ. Στη Σουηδία δεν υπήρχε περίπτωση, θα του έκανα μήνυση. Στην κρατική τηλεόραση. Δεν υπάρχει αυτό».
clip_image016Σύμφωνα με την μελέτη Lovdal από το 1970 μέχρι σήμερα ο ρόλος της γυναίκας στις διαφημίσεις είναι της νοικοκυράς, που φροντίζει τα παιδιά και σερβίρει γεύματα, ακόμη κι όταν παρουσιάζεται ως εργαζόμενη ενώ κυρίως στις νυχτερινές διαφημίσεις μετατρέπεται σε σεξουαλικό αντικείμενο του πόθου. Είναι σε κάθε περίπτωση εξαρτώμενη κι υποδεέστερη του άντρα.. Μια ενδιαφέρουσα μελέτη για τον σεξισμό και την υπόγεια λειτουργία του στην κοινωνία έχει κάνει κι ο Bourdieu. Δεν το φανταζόσαστε ε;
  
Όταν η διαφήμιση κανιβαλίζει. Την τελευταία δεκαετία η κατάσταση έχει αλλάξει δυστυχώς προς το χειρότερο. Ίσως, μάλιστα, την αρχή να σηματοδότησαν οι κατά πολλούς ρατσιστικές εικόνες της Benetton που εισήγαγαν ένα νέο κύμα βίας στην διαφήμιση.
Η διαφήμιση έχει εκτραχυνθεί παγκοσμίως και σε μερικές περιπτώσεις δεν εκφράζει απλώς τα γνωστά σεξουαλικά στερεότυπα που όλοι γνωρίζουμε, αλλά φτάνει κυριολεκτικά στα όρια του κανιβαλισμού! Στην Τσεχία κυκλοφόρησε μια τηλεοπτική διαφήμιση με το εξωφρενικό κανιβαλιστικό σλόγκαν «Θέλετε ζουμερά στήθια ή τραγανά μπούτια;» δείχνοντας στήθη και οπίσθια γυναικών ενώ διαφήμιζε τηγανητά στήθη και μπούτια κοτόπουλου από το Kentucky της Αμερικής, την γνωστή αλυσίδα K.F.C! Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτή η διαφήμιση αφορά φαστφουντάδικα που πάνε παιδιά!
Παράλληλα στην Γαλλία μια αντίστοιχη “αλληγορικά πρόστυχη” διαφήμιση κινητοποίησε πολλές αντιδράσεις από γυναικείες οργανώσεις. Πρόκειται για μια διαφήμιση κρέμας γάλακτος της εταιρίας Suchard. 
clip_image006
Το σλόγκαν είναι «Ακόμη κι όταν την ξαπλώσω, και την χτυπήσω αυτή παραμένει χυμένη». Ή άλλη διαφήμιση της ίδιας εταιρίας για σοκολάτες που δείχνει ένα γυμνό top model που δηλώνει. «Λέτε όχι αλλά εμείς ακούμε ναι».
Τα παραδείγματα δεν είναι τυχαία. Στην Γαλλία, τις ΗΠΑ και τις τέως Ανατολικές χώρες της Ευρώπης παρουσιάζονται οι πλέον σεξιστικές διαφημίσεις. Σ’ αυτές τις χώρες δεν υπάρχουν νόμοι ή κώδικες δεοντολογίας που να προστατεύουν από την προσβολή της γυναικείας αξιοπρέπειας. Έτσι στην Γαλλία η οργάνωση (κατά του σεξισμού στην διαφήμιση) Meute οργανώνει μποϋκοτάζ και συσπειρώνει πολύ κόσμο. Οφείλουμε κι εμείς στην Ελλάδα να ξυπνήσουμε επιτέλους.. Πώς αλλιώς να το πω;
Αντίθετα στις μουσουλμανικές χώρες λόγω πουριτανισμού απαγορεύεται ακόμα και η ...