Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020

Η «αριστεία» των κολλεγίων και η αριστεία των Πανεπιστημίων

  
(Η «εκπαίδευση» των Κολάμπια και η εκπαίδευση «παρασκευής» μολότοφ)

του Βασίλη Παππά, εκπαιδευτικού
Μετά την επαίσχυντη διάταξη της κυβέρνησης του Μητσοτάκη που ποδοπατεί το άρθρο 16 του Συντάγματος και την αναγνώριση των ακαδημαϊκών τίτλων των κολλεγίων, πολλοί διερωτώνται για τον τρόπο αντίδρασης της εκπαιδευτικής κοινότητας ενάντια στους ολετήρες της δημόσιας εκπαίδευσης.
Ας επικεντρωθούμε λοιπόν στα ζητήματα «αριστείας» για τα οποία ξιφουλκούν οι «άριστοι» των Κολάμπια (χωρίς πολλές φορές να κατέχουν πτυχία και τίτλους σπουδών), προσπαθώντας και με τη βοήθεια των Μέσων Μαζικής Αποβλάκωσης να καλλιεργήσουν τον νέο μύθο της ιδιωτικής παιδείας, ως πανάκεια στα δεινά της εκπαίδευσης. Και ας παίξουμε το παιγνίδι της αξιολόγησης που τόσο αρέσκονται στο ΙΕΠ και το ΥΠ. Παιδείας. Αναζητείστε στο διαδίκτυο τις λίστες αξιολόγησης των Ελληνικών Πανεπιστημίων αυτών που «παρασκευάζουν μολότωφ». Λίστα Σαγκάης, (βλ. Καθημερινή 29-8-2019). Επτά από τα ελληνικά Πανεπιστήμια βρίσκονται σε πολύ καλή σειρά (500 συν, πλήν) ανάμεσα σε χιλιάδες, με τάσεις υποχώρησης τα τελευταία δέκα χρόνια και αυτό οφείλεται κυρίαρχα στην υποχρηματοδότηση λόγω κρίσης και μνημονίων! (http://www.shanghairanking.com/aboutarwu.html)

H λίστα QS (QuacquarelliSymonds) χρησιμοποιεί τέσσερις βασικούς πυλώνες αξιολόγησης : την έρευνα, τη διδασκαλία, τη δυνατότητα εύρεσης εργασίας και τη διεθνοποίηση. (http://www.topuniversities.com/university-rankings/world-university-rankings/2018). Σε αυτή τη λίστα για το 2018 το ΕΜΠ βρίσκεται στη 476 σειρά κατάταξης. Τα δε πανεπιστήμια (ειδικά αγγλόφωνα) που «συνεργάζονται» με ελληνικά κολλέγια βρίσκονται, αλήθεια που?

Στη λίστα https://www.4icu.org/ η αξιολόγηση βασίζεται σε έναν αλγόριθμο, ο οποίος περιλαμβάνει τρεις ανεξάρτητους τρόπους μέτρησης στο διαδίκτυο από τρεις διαφορετικές μηχανές αναζήτησης: GooglePageRank, AlexaTrafficRank και Majestic SeoReferring Domains . Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης βρίσκεται στη θέση 116 το 2019, ανάμεσα στα 200 πρώτα πανεπιστήμια της Ευρώπης.

Και επειδή του κ. πρωθυπουργού του αρέσει τόσο πολύ η ψηφιακή εποχή και η καινοτομία ας πάμε και στη λίστα η οποία περιλαμβάνει και κολλέγια : http://www.webometrics.info/en/Europe/Greece%20

Ερευνά την παρουσία στο διαδίκτυο των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Χρησιμοποιούνται τέσσερις δείκτες: το μέγεθος (ο αριθμός των σελίδων), η ορατότητα (ο αριθμός των εξωτερικών συνδέσμων/links), η χρήση κειμένων/φακέλων που έχουν δημιουργηθεί με συγκεκριμένα προγράμματα [Adobe Acrobat (.pdf), Adobe PostScript (.ps & .eps), Microsoft Word (.doc & .docx) and Microsoft Powerpoint (.ppt & .pptx)] και η επιστημονικότητα (επιστημονικές δημοσιεύσεις). Εδώ θα γελάσει και ο κάθε «πικραμένος» και χρειάζεται να δημοσιοποιήσουμε μερικά στοιχεία. ΕΚΠΑ θέση 226, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο 272, ΕΜΠ 379, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 539, Πάτρας 549, Κρήτης 656 αλλά και Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου 2140. Να πάμε και στα κολλέγια. Το πρώτο εκ των κολλεγίων το Am… College of Greece 4871 !!! , το Me… 6327 !!! και μετά το κολλεγιακό ΧΑΟΣ!!!.

Ας πάμε και στο προσωπικό που διδάσκει σε ένα κλασσικό κολλέγιο, από αυτά που αυτοδιαφημίζεται ως πρώτο στις μεταξύ των κολλεγίων συγκρίσεις, και σε ένα επαρχιακό πανεπιστήμιο π.χ. στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Ας συγκρίνουμε το εκπαιδευτικό και ερευνητικό status δύο παρεμφερών σχολών Πληροφορικής. Στο Κολλέγιο αυτό 23 διδάσκοντες, με διδακτορικό οι 9. Με πλήθος εργασιών ανά διδάσκοντα αξιόλογο, κάτω των δέκα, αλλά μη δημοσιοποιήσιμο. Με εταιροαναφορές? Άγνωστος αριθμός. Με βάση εισαγωγής 20.000 μόρια? 12.000, 9000, 0000 μόρια?

Στο τμήμα Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής (Ιωάννινα): Διδάσκοντες 28 με διδακτορικό και οι 28. Υποχρεωτικά στο link που αντιστοιχεί σε κάθε διδάσκοντα, το πλήθος και ο τίτλος κάθε εργασίας, paper, ερευνητικού προγράμματος. Δεκάδες οι εργασίες στην πλειοψηφία των διδασκόντων. Δεν κάνουμε αξιολογική κρίση. Απλά παραθέτουμε στατιστικά στοιχεία. Με αξιόλογο πλήθος εταιροαναφορών σε πολλούς από τους/τις διδάσκοντες/σες. Με βάση εισαγωγής 12386 μόρια. Τελικά η Αριστεία πως ορίζεται μεταξύ των σχολών αυτών?

Η Αριστεία δεν έχει σχέση με εκπαιδευτικές, παιδαγωγικές και επιστημονικές αξιολογήσεις. Είναι μια ταξικά μεροληπτική θέση κατά του Δημόσιου Πανεπιστήμιου και υπέρ της ιδιωτικής εκπαίδευσης των ημετέρων, αντιγραφόντων! Και όσοι κόπτονται για τα καημένα τα παιδιά που σπουδάζουν νομικά στην Κύπρο θα πρέπει να εξηγήσουν επαρκώς γιατί κατήργησαν τη Νομική Πάτρας και πλήθος άλλων σχολών.

Τελικά το Πανεπιστήμιο ως χώρος διδασκαλίας, εκπαίδευσης αλλά και ΕΡΕΥΝΑΣ, ειδικά βασικής έρευνας, απειλείται από τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες. Και αν ως θεσμός θεμελιώθηκε στην Ευρώπη του Διαφωτισμού, στην Ευρώπη των κοινωνικών επαναστάσεων, στην Ευρώπη της διάχυσης της επιστημονικής σκέψης, τώρα επιχειρείται η άλωσή του με υποταγμένους διδάσκοντες και ανεγκέφαλους και με έλλειμμα παιδείας διδασκόμενους.

ΥΓ. Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα με τον αστείρευτο αρχαιολογικό πλούτο, εντύπωση κάνει η απουσία φιλολογικών/αρχαιολογικών σπουδών από τα κολλέγια. Γιατί άραγε οι τιμητές της πατρίδας και της θρησκείας δεν εντάσσουν και αυτές τις σπουδές στα προγράμματά τους?



Βασίλειος Παππάς – εκπαιδευτικός – μέλος Πρωτοβουλίας καθηγητών Τρικάλων



Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020

Δες την αλήθεια, αυτός είναι ο πραγματικός Πόλεμος!


Σύντομα θα βιώσουμε τις τρομερές του συνέπειες,  απλά δεν το έχουμε ακόμη αντιληφθεί… 

του Αθανάσιου Θεοδωρίδη
Φανταστείτε να εμπλεκόμασταν σε πόλεμο με κάποιο άλλο κράτος και ο εχθρός να κατέστρεφε τα υδάτινα αποθέματά μας, να βομβάρδιζε με ναπάλμ τους οικοτόπους της χώρας μας και να αφάνιζε σπάνια προστατευόμενα είδη. Να έριχνε πυραύλους με κεφαλές λευκού φωσφόρου και να πυρπολούσε  τα πιο παρθένα δάση μας. Να ισοπέδωνε με τα βαριά πυροβόλα του στόλου του πανέμορφες βραχονησίδες του Αιγαίου μας σε Κυκλάδες και Δωδεκάνησα.  Να επιχειρούσε αεροπορικές επιδρομές με ρουκέτες και να κατεδάφιζε τις περήφανες και ιστορικές κορφές των βουνών μας, Άγραφα, Βασιλίτσα, όρη Ασπροπόταμου, Ζήρια, Ακαρνανικά όρη, Βέρμιο, Ταΰγετο, Πήλιο, Πάρνωνα, Μαίναλο, Ροδόπη, Γκιόνα, Βαρδούσια, Πιέρια…Φαντασθείτε  ένα παρόμοιο σενάριο… Θα επρόκειτο για πραγματικό εφιάλτη, την απόλυτη εθνική τραγωδία, από την οποία δύσκολα θα μπορούσε να συνέλθει και να ορθοποδήσει ξανά ο τόπος μας!Μην τρομάζετε όμως. Δεν βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση με κανένα γειτονικό κράτος. Οι υπερφίαλοι γείτονές μας προς το παρόν φωνασκούν,  αλλά εμείς μια χαρά τα καταφέρνουμε και μόνοι μας, να αφανίσουμε   την πανέμορφη χώρα μας. Δεν χρειαζόμαστε τη βοήθεια κανενός, ξέρουμε τον τρόπο. Απλά βαπτίζουμε την καταστροφή που μόνο ένας πόλεμος μπορεί να επιφέρει, ως «πράσινη ανάπτυξη» και «επενδύσεις» και ξεμπερδεύουμε!

Ο χάρτης του τρόμου αλλάζει την τοπιογραφία της Ελλάδας
Και για να μην μιλάμε άλλο πια με γρίφους, ας ρίξουμε μια ματιά στον χάρτη της ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) για να έχουμε μια μόλις αμυδρή εικόνα από το θλιβερό αποτύπωμα του μέλλοντός μας. 
Εκεί θα δούμε με απόλυτη σαφήνεια πώς θα έχει διαμορφωθεί σε λίγα χρόνια η ελληνική τοπιογραφία, όταν δηλαδή θα έχουν εγκατασταθεί οι περίπου 20.000 ανεμογεννήτριες, στις πιο περήφανες οροσειρές μας, στις πιο ονειρεμένες ερημονησίδες μας, στα πιο γοητευτικά σημεία των κατοικημένων νησιών μας, στα γνωστά για την άγρια ομορφιά τους ακρωτήριά μας.
Και εδώ έρχεται ο αφελής ή ο απληροφόρητος, αυτός που έχει καταπιεί την «καραμέλα» που εδώ και χρόνια με επιμέλεια διαδίδεται από το πολυεθνικό, λόμπι των αιολικών και λογικά διερωτάται:  «Μα πρόκειται για καθαρή, «πράσινη» ενέργεια που δεν κοστίζει και θα μας σώσει από την κλιματική αλλαγή! Γιατί  θα πρέπει να λέμε σε όλα όχι και να παραμένουμε οπισθοδρομικοί; ».
Δεν θα αναλύσω τα υπέρ, ούτε τα κατά της παραγόμενης ενέργειας από μια ανεμογεννήτρια. O σοβαρά ενδιαφερόμενος μπορεί να βρει και να διαβάσει εκατοντάδες σελίδες στο διαδίκτυο, να διασταυρώσει απόψεις και αν πραγματικά έχει καθαρό μυαλό και κρίση, να αποκομίσει τα δικά του συμπεράσματα.
Απλά θα προτείνω στον κάθε ευκολόπιστο που ενθουσιάζεται με τις φωτογραφίες που προωθούν οι κατασκευαστικές εταιρίες με τα ελαφάκια να βόσκουν σε καταπράσινα τοπία κάτω από τις ανεμογεννήτριες, να κάνει μια βόλτα σ’ ένα εργοτάξιο από τα δεκάδες που στήνονται μακριά από τα μάτια των πολλών, στην Κάρυστο, στην Άνδρο, στο Βέρμιο,  στο Άσκιο όρος , στα βουνά της Ακαρνανίας, της Πελοποννήσου και της Ηπείρου, για να διαπιστώσει «ιδίοις όμασι» το μέγεθος της ΑΠΟΛΥΤΗΣ καταστροφής. 
Είναι γεγονός! Τα περήφανα βουνά μας που στέκουν από την απαρχή του χρόνου αναλλοίωτα, ακλόνητα, αιώνια βάθρα, σήμερα αλλάζουν μορφή καθώς βαθμηδόν μετατρέπονται σε βιομηχανική ζώνη και αυτή τη νέα όψη θα έχουν πια για τους επόμενους αιώνες. 

Το γεγονός αποσιωπείται, αλλά η αλήθεια είναι πως τα φαραωνικά έργα των ΑΠΕ θα επισπεύσουν τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής!
Οι επιστήμονες ανά τον κόσμο επισημαίνουν πως τα υγιή οικοσυστήματα είναι αυτά που ρυθμίζουν το κλίμα και αποτελούν τη φυσική ασπίδα του κάθε τόπου απέναντι στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Εμείς εδώ γράφουμε στα παλαιοτέρα των υποδημάτων μας αυτές τις επισημάνσεις και επιτρέπουμε στις κατασκευαστικές εταιρείες και τα εργοτάξιά τους να   στήνουν με ελλιπείς και ατεκμηρίωτες μελέτες τα αιολικά τους εργοστάσια όπου αυτές επιλέγουν, αφανίζοντας με αυτόν τον τρόπο, τον φυσικό πλούτο της πατρίδας μας! 
Απ’ όπου και αν πέρασαν οι περίφημοι «πράσινοι επενδυτές» είναι σαν ένα  γιγαντιαίο  τσουνάμι να σάρωσε τον τόπο.  
Στην αρχή ξεκινούν οι μπουλντόζες - θηρία, καθώς θα πρέπει να διανοιχθούν νέοι δρόμοι ξεκοιλιάζοντας ορεινά λιβάδια, παρθένες ακτογραμμές, απάτητα δάση, ανέγγιχτες  παραλίες.  Συνήθης πρακτική των εργολάβων είναι τα μπάζα να πετάγονται στα παρακείμενα ρέματα ή να ρίχνονται στη θάλασσα δημιουργώντας έτσι επιπλέον προβλήματα. 
Οι δρόμοι θα πρέπει να έχουν τόσο μεγάλες διαστάσεις, ώστε να μπορέσουν στη συνέχεια να περάσουν τα τεράστια σε μήκος φορτηγά που θα μεταφέρουν τα εξαρτήματα των μεταλλικών γιγάντων (αναζητήστε στο youtube παρόμοια βίντεο και θα εκπλαγείτε με το μέγεθος των οχημάτων).
Μετά θα έρθουν οι εκσκαφείς που κυριολεκτικά θα κοντύνουν τα βουνά και θα  πλατύνουν τα νησιά σκάβοντας γιγαντιαίες τρύπες για να τις πακτώσουν με χιλιάδες κυβικά μέτρα τσιμέντο, ώστε να δημιουργηθούν οι βάσεις που θα κρατήσουν όρθια τα μεταλλικά θηρία των 200 μέτρων ύψους!  
Και το χειρότερο είναι πως όλες αυτές οι καταστροφικές ενέργειες γίνονται σε προστατευόμενες, ανέγγιχτες από ανθρώπινη δραστηριότητα περιοχές, ορεινές ή θαλάσσιες, τις οποίες η φύση μας παρέδωσε αυτούσιες μέχρι τις μέρες μας.  

Προστατευόμενες περιοχές για το θεαθήναι;
Το νέο μοντέλο για την παραγωγή «καθαρής» ενέργειας απαιτεί, μέταλλο και τουρμπίνες (προϊόντα απολύτως εισαγόμενα), πολύ τσιμέντο, ορυκτέλαια, αμέτρητες χωροταξικές παρεμβάσεις, εκρήξεις, τρυπάνια, μπουλντόζες, διανοίξεις δρόμων, κατασκευές αποθηκών και υποσταθμών… και όλα αυτά στην καρδιά των πιο εύθραυστων και αξιόλογων οικοτόπων της πατρίδας μας.
Στο παρελθόν το ελληνικό δημόσιο, με κρατικό χρήμα, αλλά και με επιδοτήσεις της Ε.Ε δαπάνησε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για να οριοθετήσει και να χωροθετήσει σε όλη την Ελληνική επικράτεια, περιοχές Νatura,  Ζώνες Ειδικής Προστασίας,  Εθνικούς Δρυμούς, Εθνικά και Θαλάσσια Πάρκα που υποτίθεται πως θα διασφάλιζαν και θα προστάτευαν την σπάνια βιοποικιλότητα, ώστε αυτή να περάσει αλώβητη στις επόμενες γενιές. 
Επιπλέον, η χώρα έχει δεσμευτεί για την προστασία της άγριας ζωής έχοντας υπογράψει διεθνείς συμβάσεις, όπως τη «Σύμβαση RAMSAR» για την προστασία των διεθνούς ενδιαφέροντος υγροτόπων, τη «Σύμβαση της Βέρνης» για τη διατήρηση της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης, τη «Σύμβαση της Βόννης» για τη διατήρηση των αποδημητικών πουλιών που ανήκουν στην άγρια πανίδα κ.αλ 
Και έρχονται τώρα οι εταιρίες καταθέτοντας ελλειπείς και παραποιημένες μελέτες στους αρμόδιους φορείς, να αλώσουν πραξικοπηματικά και συστηματικά αυτά τα μοναδικά «εργαστήρια της φύσης» καταστρατηγώντας κάθε έννοια νομιμότητας και δικαίου.  

Θα επηρεαστεί ο υδροφόρος ορίζοντας 
Τη στιγμή που εδώ και χρόνια οι  ειδικοί μας επιτείνουν την προσοχή  για την προστασία των υδάτινων αποθεμάτων μας,  εμείς οικειοθελώς τα υποβαθμίζουμε.
Αν αναλογιστούμε ότι στις κορυφογραμμές της Ελλάδας γεννιέται το σύνολο των υδάτινων πόρων της χώρας μας, οι επιπτώσεις  που θα υπάρξουν στον υδροφόρο ορίζοντα από αυτές τις φαραωνικές κατασκευές, είναι ανυπολόγιστες. Επιπλέον οι ανεμογεννήτριες δημιουργούν στροβίλους και στεγνώνουν την ατμόσφαιρα, αλλά και το έδαφος. Κατά συνέπεια λιγότερο νερό από τα χιόνια και τις βροχές θα καταλήγει στον υδροφόρο ορίζοντα.
Αν πάλι στα αιολικά πάρκα που θα εγκατασταθούν συμβεί κάποια βλάβη από ελλιπή συντήρηση και τα ορυκτέλαια  της τουρμπίνας διαρρεύσουν στη γη; Είναι γνωστό πως ένα λίτρο ορυκτέλαιο καταστρέφει 1000 κυβικά νερό! (έρευνα σε 75 αιολικά πάρκα των ΗΠΑ κατέδειξε  ότι γίνεται πλημμελής συντήρηση)
Τον Ιανουάριο του 2020 θυελλώδεις άνεμοι σάρωσαν αιολικό πάρκο στην Εύβοια και ξάπλωσαν καταγής τις τεράστιες ανεμογεννήτριες! Τι θα συμβεί αν κάτι παρόμοιο γίνει στα Άγραφα, στο Βέρμιο, στα ερημονήσια του Αιγαίου; Που θα πάνε τα τμήματα από τα μέταλλα και τα λιπαντικά της τουρμπίνας; Μήπως οι εταιρίες μετά από μια τέτοια καταστροφή θα αναλάβουν να αποκαταστήσουν το φυσικό περιβάλλον ;

Καταστρέφοντας το βιοαπόθεμα της χώρας στερούμε το μέλλον των παιδιών μας
Τα χιλιάδες χιλιόμετρα νέων δρόμων που θα ανοιχθούν ώστε να μεταφερθούν τμήματα ανεμογεννητριών στις κορυφές, θα περάσουν  και μέσα από δάση όπου μέχρι σήμερα δεν έχει συμβεί καμμιά ανθρωπογενής δραστηριότητα. 
Βιολόγοι, ορνιθολόγοι, ειδικοί επιστήμονες για την άγρια ζωή και οικολογικές οργανώσεις τονίζουν ότι τα βιομηχανικού τύπου αιολικά πάρκα και οι κατασκευές που τα συνοδεύουν μπορεί να οδηγήσουν σε μια μη βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων και στην κατάρρευση του οικοσυστήματος και της βιοποικιλότητας της θιγόμενης περιοχής με συνεπακόλουθες επιπτώσεις σε όλα τα συστήματα (domino effect).
Τόποι λοιπόν που θεωρούνται από την Ελληνική,  Ευρωπαϊκή και Διεθνή επιστημονική κοινότητα ως σπάνια αποθέματα βιόσφαιρας και ως ο πραγματικός ανυπολόγιστος πλούτος του έθνους μας, λεηλατούνται και οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στον πλήρη αφανισμό! 
Αν όλες αυτές οι ανείπωτες καταστροφές γίνονταν από φυσικά φαινόμενα  -πυρκαγιές,  κατολισθήσεις, κ.α. - τα ΜΜΕ θα βοούσαν για την ολιγωρία του κρατικού μηχανισμού και οι ιθύνοντες θα επικαλούντο τον… στρατηγό άνεμο και τις ασύμμετρες απειλές! Αν πάλι αυτές ήταν συνέπειες ενός πραγματικού πολέμου, όλοι θα μιλούσαν για τραγικές απώλειες που προκάλεσε ο εχθρός στον εθνικό μας πλούτο! 
Τώρα όμως που μια τέτοια ανεπανόρθωτη ζημιά στο Εθνικό, Φυσικό μας Κεφάλαιο προκαλείται από κερδοσκοπικές πράξεις εταιριών ιδιωτικών συμφερόντων, η πολιτεία απλά βαπτίζει την καταστροφή «επένδυση» και την αγιοποιεί.  Κατά τ’ άλλα κλαίμε όλοι μαζί με μαύρο δάκρυ για τις φωτιές στην Αυστραλία και τον Αμαζόνιο…

Οι πυλώνες των πυρκαγιών
Η αλλοίωση των οικοσυστημάτων δυστυχώς δεν τελειώνει με την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών. 
Η ανεμογεννήτριες για να δουλέψουν χρειάζονται απαραίτητα ρεύμα (!) και το ρεύμα που παράγουν θα πρέπει κάπου να διοχετευθεί. Αφού όμως τα βουνά και τα νησάκια του Αιγαίου βρίσκονται μακριά από το ενεργειακό δίκτυο υψηλής τάσης, ξεκινά ένας δεύτερος, εξίσου μεγάλος κύκλος κατασκευών.
Ένα θεόρατο δίχτυ από μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα εναέριων καλωδίων που θα στηρίζονται σε εκατοντάδες πυλώνες, θα απλωθεί στην ελληνική ύπαιθρο.
Τα καλώδια θα περνούν μέσα από χαράδρες όπου κυλούν πεντακάθαρα ποτάμια και πυκνόφυτα  δάση, βεβηλώνοντας παρθένες παραλίες και ακρολιμνιές μέχρι να καταλήξουν στον κοντινότερο υποσταθμό της ΔΕΗ. Δυστυχώς είναι πλέον βεβαιωμένο ότι μεγάλο μέρος των δασικών πυρκαγιών ξεκινά από πυλώνες της ΔΕΗ. Σύμφωνα μάλιστα με πορίσματα της πυροσβεστικής, οι πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές στη Χίο και στην Αττική ξεκίνησαν από πυλώνες υψηλής τάσης !

Και με τον τουρισμό τι θα γίνει; 
Η  Ελλάδα είναι τουριστική χώρα με το 1/4 του ΑΕΠ της να προέρχεται από τουριστικές δραστηριότητες. 
Έρευνα δείχνει ότι το 50% των ερωτηθέντων τουριστών απάντησε ότι δεν θα επισκεπτόταν μέρη όπου έχει υπάρξει παρέμβαση του ανθρώπου, όπως εκεί όπου υπάρχουν ανεμογεννήτριες.
Μην περιμένουμε όμως τις έρευνες για να κατανοήσουμε το αυτονόητο! Απλά ρωτήστε τον εαυτό σας θα περπατούσατε ποτέ σε ένα βουνό που έχει κατακρεουργηθεί από τα έργα αιολικών πάρκων; Θα κολυμπούσατε σε μια υπέροχη κατά τα αλλά παράλια όταν επάνω από το κεφάλι σας θα κρέμονται θεόρατοι μεταλλικοί γίγαντες;
Το νέο επιτελείο του Υπουργείου Τουρισμού σχεδιάζει -  και πολύ σωστά- ήπιο τουρισμό 12 μηνών με την αξιοποίηση των άγνωστων φυσικών περιοχών της χώρας, επιδιώκοντας την προσέλευση οίκο-τουριστών εναλλακτικού -  φυσιολατρικού προσανατολισμού και υψηλού εισοδήματος. Και εδώ εύλογα αναρωτιέται κάποιος… Τι θα δείξουμε στους φυσιολάτρες τουρίστες;  Xαράδρες νταμαριών, ρημαγμένα βουνά, δάση ανεμογεννητριών και πυλώνων υψηλής τάσης; 
Ο ίδιος ο κύριος Μητσοτάκης, ο νέο - εκλεγής πρωθυπουργός της χώρας, πρόσφατα επισκέφθηκε την περιοχή του Μετσόβου και έμεινε έκθαμβος από την φυσική ομορφιά δηλώνοντας μετά το τέλος κάποιας πολύωρης πεζοπορίας, ότι θα επανέλθει. 
Αγαπητέ κύριε πρωθυπουργέ, γνωρίζετε  ότι όταν θα επισκεφθείτε ξανά τον μαγευτικό αυτόν τόπο της Βόρειας Πίνδου που τόσο σας εντυπωσίασε, πιθανόν να βρεθείτε μπροστά σε κάποιο από τα δεκάδες εργοτάξια που θα ξεκοιλιάζουν τα βουνά για να σηκώσουν ανεμογεννήτριες ;

Καταποντίζεται η αγορά ανεμογεννητριών στη Γερμανία
Στη Γερμανία οι πωλήσεις ανεμογεννητριών έχουν πέσει κατά 80% καθώς οι πολίτες και οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν σφοδρά βλέποντας να υποβαθμίζεται το φυσικό τους περιβάλλον. 
Η Κυβέρνηση της Νορβηγίας σταμάτησε τις εργασίες που αφορούν το "εθνικό πλαίσιο αιολικής ενέργειας" μετά από μαζικές αντιδράσεις του κόσμου, αλλά και τη γνωμοδότηση ειδικών ότι το μέλλον των αιολικών κρίνεται πλέον αβέβαιο μετά το 2021, με την κατάργηση του προγράμματος επιδοτήσεων. 
Οι Πολωνοί βάζουν εμπόδια στην ασύστολη ανάπτυξη αιολικών πάρκων με νομοσχέδιο που προβλέπει ότι οι ανεμογεννήτριες θα σταματήσουν να τοποθετούνται σε απόσταση μικρότερη των δύο χιλιομέτρων από άλλα κτίρια ή δάση. 
Οι Κροάτες, πριν δώσουν οποιαδήποτε άδεια για τη κατασκευή αιολικών πάρκων, ζητούν σύμφωνα με νόμο που πέρασαν στη βουλή, τη γνώμη των περιβαλλοντικών οργανώσεων οι οποίες δρουν στην εν λόγω περιοχή. Μάλιστα υπάρχει ειδική νομοθεσία που ορίζει πως πριν από οποιαδήποτε χωροθέτηση νέων αιολικών πάρκων, εξειδικευμένοι επιστήμονες θα πρέπει να γνωμοδοτούν για τη σημασία των περιοχών αυτών σχετικά με τη διατήρηση του πληθυσμού μεγάλων σαρκοβόρων θηλαστικών. 
Χιλιάδες Δήμοι και Κοινότητες σε ολόκληρη την Ευρώπη γυρίζουν την πλάτη στις ανεμογεννήτριες (υπάρχει σχετική ιστοσελίδα με χάρτη που απεικονίζει περιοχές όπου οι κάτοικοί τους εναντιώνονται στα βιομηχανικού τύπου αιολικά πάρκα).  
Στις ΗΠΑ, μετά από 25 χρόνια και αφού οι ανεμογεννήτριες ολοκλήρωσαν τον κύκλο της ζωής τους, οι κατά τόπους αρχές ψάχνουν να δουν τι θα κάνουν τα μεταλλικά κουφάρια που σκουριάζουν στις βουνοκορφές τους, καθώς η αποκαθήλωσή τους είναι εξαιρετικά δαπανηρή και κανείς δεν θέλει να αναλάβει αυτό το κόστος. 
Εμείς εδώ, για άλλη μια φορά πρωτοπόροι, βαλθήκαμε να τα ρημάξουμε όλα, εκποιώντας το σημαντικότερο εθνικό μας κεφάλαιο που δεν είναι άλλο από τον φυσικό μας πλούτο. 
Οι ντόπιες κοινωνίες μουδιασμένες, απληροφόρητες ή παραπληροφορημένες από «παπαγαλάκια» των εταιρειών για την επερχόμενη καταστροφή και το μέγεθος των παρεμβάσεων στον τόπο τους, τις περισσότερες φορές παραμένουν σιωπηλοί θεατές.
Αν όλες αυτές δεν είναι οι ολέθριες απώλειες ενός  πραγματικού πολέμου, τότε τι είναι; Σ’ έναν πόλεμο σαν κι αυτόν δεν υπάρχουν κόμματα, παρατάξεις,  ιδεολογίες και… δικαιολογίες. Ή είσαι με τον εχθρό και καταπίνεις την προπαγάνδα του  περί  «καθαρής – πράσινης ενέργειας» ή είσαι με την πατρίδα και το μέλλον των παιδιών σου!

Χρήσιμα link

Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2020

Το κάρο (της αξιολόγησης) μπροστά από το βόδι (της δύσμοιρης δημόσιας παιδείας)



του Βασίλη Παππά, εκπαιδευτικού

Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) ανακάλυψε ότι για όλα τα δεινά της εκπαίδευσης φταίει η απουσία αξιολόγησης. Το κυρίαρχο μέλημά του δε σε συνεργασία με το Υπ. Παιδείας θα είναι το νέο νομοθετικό πλαίσιο επαναφοράς της αξιολόγησης του 2013, ίσως με κάποιες αναγκαίες τροποποιήσεις.

Πάνω στο καθημαγμένο σώμα της ελληνικής εκπαίδευσης κάποιοι λιμπερ-άδες ανασύρουν το μαγικό ραβδάκι της αξιολόγησης, προσπαθώντας να μας πείσουν και κατ’ επέκταση την ελληνική κοινωνία, ότι για τα προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης κυρίαρχα φταίνε τα συνδικάτα και οι «συνδικαλιστές».

Για την οικονομία της συζήτησης ας αποδεχθούμε την έννοια της αξιολόγησης (το περιεχόμενο της οποίας εγείρει επιφυλάξεις, προβληματισμούς και απόρριψη) και ας θέσουμε μερικά απλά ερωτήματα.

  • Πότε αξιολογήθηκαν τα Προγράμματα Σπουδών του Πολυκλαδικού Λυκείου και γιατί καταργήθηκε ο συγκεκριμένος τύπος Λυκείου;
  • Ποια τα δέκα Κλασσικά Λύκεια, πως αξιολογήθηκε η λειτουργία τους και γιατί καταργήθηκαν;
  • Πότε αξιολογήθηκε η μεταρρύθμιση «Αρσένη» και η εισαγωγή του πολλαπλού βιβλίου και γιατί σιωπηρά μέσω των αλλεπάλληλων «εκπτώσεων» ουσιαστικά καταργήθηκε;
  • Πότε αξιολογήθηκε το πρόγραμμα PSSC (πειραματική διδασκαλία φυσικής) στα πιλοτικά Λύκεια και γιατί καταργήθηκε;
  • Πότε αξιολογήθηκαν τα προτελευταία βιβλία Φυσικών Επιστημών στο γυμνάσιο και ποια η αναγκαιότητα για την αντικατάστασή τους;
  • Πότε αξιολογήθηκε η διδασκαλία της τοπικής Ιστορίας στο γυμνάσιο και γιατί καταργήθηκε;
  • Πότε αξιολογήθηκε η εισαγωγή της πειραματικής διδασκαλίας της Φυσικής στην α΄ γυμνασίου;
  • Πότε αξιολογήθηκε η συγκρότηση και λειτουργία των Σχολικών Βιβλιοθηκών και γιατί καταργήθηκαν;
  • Πότε αξιολογήθηκε η παροχή laptop (επί Καραμανλή του νεώτερου) στο γυμνάσιο, ποια τα αποτελέσματα της διδασκαλίας με τη χρήση ΤΠΕ και γιατί «εν μία νυκτί» ακυρώθηκε το μέτρο. (πολλοί ομιλούν για σκάνδαλο που ευνόησε συγκεκριμένες εταιρίες υπολογιστών);
  • Πότε αξιολογήθηκαν τα νέα Προγράμματα Σπουδών ΔΕΠΠΣ και ΑΠΣ (2003);
  • Ποια η αξιολόγηση και η τύχη των Προγραμμάτων Σπουδών του 2015;
  • Πότε και με ποιες διαδικασίες έχουν αξιολογηθεί τα Εργαστηριακά Κέντρα Φυσικών Επιστημών, τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης τα Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης Διάγνωσης και Υποστήριξης (τώρα ΚΕΣΥ) και τόσες και τόσες δομές στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευσης που έχουν να επιδείξουν αξιολογότατο έργο.
  • Και τέλος, τι γίνεται με τη θεματική έβδομάδα; Καταργήθηκε αφού αξιολογήθηκε ως ανεπαρκής;

Είναι πολλά για τα οποία ο κατά τα άλλα λαλίστατος Πρόεδρος του ΙΕΠ, ο ανακαλύψας ότι η γη γυρίζει και πάλι κανονικά από τον Ιούλιο του 2019, χρειάζεται να δώσει απάντηση.

Όταν προτάσσεις την αξιολόγηση ως μέγιστο μέλημα του ΙΕΠ και του Υπ. Παιδείας και όχι νέα Προγράμματα Σπουδών , όχι επιμορφώσεις ουσιαστικές (αλήθεια από ποιους), όχι αναβάθμιση των ψηφιακών εργαλείων, όχι νέους διορισμούς που θα ανανεώσουν το στελεχικό δυναμικό των σχολείων, τότε έχουμε κάθε λόγο να είμαστε επιφυλακτικοί. 

Ναι εμείς οι εκπαιδευτικοί που και σε Erasmus συμμετέχουμε και υλοποιούμε, και σε προγράμματα STEM και σε περιβαλλοντικά, και σε ρητορικούς αγώνες, και σε ομάδες ποίησης, και σε ομάδες καταγραφής ιστορικών γεγονότων και διδάσκουμε και πειραματιζόμαστε και και … και το σπουδαιότερο είμαστε μακριά από κέντρα και παράκεντρα εξουσίας που φθάνουν μέχρι την κεντρική πολιτική σκηνή ή ακόμη χειρότερα διαπλέκονται πολλές φορές οριζόντια με τοπικό επίπεδο (πρώην σχ. σύμβουλος 1500 ψήφους έταζε για να γίνει διοικητής!).

Ας μιλήσουμε πρώτα για το Σχολείο του 2050, που να προσφέρει Παιδεία και όχι δεξιότητες, σε κάθε μαθητή/τρια ομόγλωσσο/η και ετερόγλωσσο/η αυτής της χώρας και μετά ζεύουμε το κάρο πίσω από το άλογο!

Βασίλης Παππάς - Πρωτοβουλία Καθηγητών Τρικάλων


Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2020

Σφοδρή επίθεση του Δημήτρη Παπαδημούλη στις τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπως λειτουργούν σήμερα



Ο Δημήτρης Παπαδημούλης αντιπρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και προβεβλημένο στέλεχος της δημοκρατικής ανανεωτικής αριστεράς, τιμά την ιστορία του διαχωριζόμενος και επίσημα από την "πάλη των τάσεων" και τους μηχανισμούς γύρω από πρόσωπα για αδιαφανή κατανομή της εσωκομματικής και αργότερα, κυβερνητικής εξουσίας με ξεκάθαρο τρόπο! Η δημοκρατία και η διαφάνεια στην αριστερά, τόχουμε πει σε αυτό το  blog ξανά και ξανά τα τελευταία 10 χρόνια, είναι όρος ύπαρξης της αριστεράς. Μα οι τάσεις συνεχίζουν το δυσοίωνο έργο τους υποκαθιστώντας μέλη, συνελεύσεις, διαδικασίες μαγειρεύοντας τα πάντα κατά την βούλησή τους και τα deal μεταξύ τους αγνοώντας τις αποφάσεις του κόμματος, τις παραινέσεις του Αλέξη Τσίπρα στο προηγούμενο συνέδριο και πάνω απ όλα ΥΠΟΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. 
Κι όμως, μεγάλο μέρος από τα λάθη της κυβερνητικής θητείας του ΣΥΡΙΖΑ θα είχαν αποφευχθεί εάν τα μέλη του κόμματος είχαν πραγματικό έλεγχο στις αποφάσεις, στις θητείες των υπουργών, στις κυβερνητικές αποφάσεις στον ζωντανό τρέχοντα χρόνο που αυτές παίρνονταν. Εάν αποφάσιζαν οι συνελεύσεις των μελών ή μικρά εσωκομματικά δημοψηφίσματα και όχι οι τάσεις και οι κύκλοι των υπουργών με αδιαφάνεια. 
Χωρίς δημοκρατικό έλεγχο δεν υπάρχει αριστερά. Χωρίς διαφάνεια δεν υπάρχει συναίνεση. Χωρίς συνελεύσεις δεν υπάρχει δημοκρατία. Στην πορεία διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με το ξεκαθάρισμα των πολιτικών του θέσεων σε κρίσιμα θέματα της εποχής μας όπως πχ η ενέργεια σε συνθήκες κλιματικής αλλαγής, η κοινωνική πολιτική αλλά  και η γεωπολιτική του ελληνικού κράτους σε συνθήκες διεθνούς αστάθειας, αυτό που θα εγγυηθεί μια αριστερή πορεία θα είναι η πολιτική βούληση να αποθεωθεί η δημοκρατική κουλτούρα της αριστεράς σε κομματικό επίπεδο - πως αλλιώς άλλωστε θα καθιερωθεί στην προοδευτική διακυβέρνηση και θεσμικά στην κοινωνία;
Οι τάσεις έχουν στο δυναμικό τους ελάχιστα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Κι όμως αυτά τα λίγα μέλη αποφασίζουν στις συνελεύσεις τους τα σημαντικά και όχι οι συνελεύσεις των μελών... Με αδιαφάνεια και όχι με σαφή πολιτική τεκμηρίωση μέσα στις δημοκρατικές μαζικές διαδικασίες του κόμματος. Αυτό σημαίνει κυριαρχία των μηχανισμών. Θα κρίνουμε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ από την απόστασή τους από τέτοιες πρακτικές. Αν έχουν πειστικές πολιτικές θέσεις με επαρκή τεκμηρίωση, δεν χρειάζονται τις τάσεις για να πείσουν τις συνελεύσεις και τα συνέδρια. Αν οι υπουργοί έκαναν σωστά την θητεία τους δεν χρειάζονται συμφωνίες αποφυγής του απολογισμού. Τα νέα μέλη πρέπει να βρουν ένα ελκτικό δημοκρατικό περιβάλλον όπου να ανθεί η δημοκρατία, η διαφάνεια, ο έλεγχος, η δημιουργική κριτική αυτοκριτική και το συναγωνιστικό κλίμα διαλόγου των πολλών ρευμάτων ιδεών που χωρά η πληθυντική αριστερά. Τον δρόμο τον δείχνει με την συνέντευξή του ο Δημήτρης Παπαδημούλης και τον ευχαριστούμε γι αυτό:

"Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο ηγέτης του "όλου" και όχι ο επικεφαλής μιας πλευράς του κόμματος, όπως ίσως θα ήθελαν και επιδιώκουν να τον εμφανίσουν ορισμένοι "τασάρχες", για να προωθήσουν δικές τους σκοπιμότητες", ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Ηχηρή παρέμβαση ενόψει και του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, με πολύ αυστηρή κριτική στις τάσεις και στον τρόπο που λειτουργούν σήμερα, πραγματοποιεί με συνέντευξή του στο News 24/7 ο Δημήτρης Παπαδημούλης, ενώ δίνει έμφαση στην προσφυγή στη Χάγη για τις διαφορές με την Τουρκία και τάσσεται υπέρ της συγκρότησης Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας.
Με τη συνέντευξή του στο News 24/7, ο Δημήτρης Παπαδημούλης αναφέρει:

ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ


«Οι σημερινές τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η νέα τάση με πρωτοβουλία ορισμένων Πασοκογενών, δεν αντιστοιχούν εδώ και καιρό στα επίδικα του παρόντος και του μέλλοντος. Πολύ περισσότερο, όταν συχνά λειτουργούν όχι ως ρεύματα ιδεών, αλλά ως εσωκομματικοί μηχανισμοί. Η μεγάλη πλειοψηφία των σημερινών μελών του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο όσων έρχονται να ενταχθούν, δεν ανήκουν σε αυτές τις τάσεις. Προσωπικά, δεν μετέχω εδώ και καιρό σε καμία τάση. Υποστηρίζω την ανάγκη ενωτικής ανασύνθεσης του όλου ΣΥΡΙΖΑ και της Προοδευτικής Συμμαχίας, με βάση τις νέες συλλογικές προκλήσεις, μακριά από λογικές μηχανισμών και αναζήτησης «εσωτερικών εχθρών». Τα όποια νέα ρεύματα ιδεών και προτάσεων προκύψουν, θα πρέπει να προέλθουν γύρω από ιδέες και προτάσεις για το μέλλον και όχι με βάση την προέλευση ή –ακόμα χειρότερα, ως μηχανισμοί γύρω από πρόσωπα, για την κατανομή ισχύος και ρόλων».

ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ


«Ο Αλέξης Τσίπρας, όντας ισχυρός και αδιαφιλονίκητος ηγέτης, οφείλει να πρωτοστατήσει στην ενωτική ανασύνθεση και στην καθολική συσπείρωση. Για ένα κόμμα της σύγχρονης κυβερνώσας Αριστεράς της εποχής μας. Ευρύχωρο και πολυσυλλεκτικό. Δημοκρατικό και όχι αρχηγικό. Με στρατηγικό όραμα τον Σοσιαλισμό με Δημοκρατία και ελευθερία και όχι μια ρέπλικα του ΠΑΣΟΚ. Αυτό άλλωστε το ζητά η συντριπτική πλειοψηφία όσων προέρχονται και από αυτόν το χώρο. Με ρεαλιστικό, προοδευτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης. Ικανό να διαμορφώνει ευρύτερες συμμαχίες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο ηγέτης του «όλου» και όχι ο επικεφαλής μιας πλευράς του κόμματος, όπως ίσως θα ήθελαν και επιδιώκουν να τον εμφανίσουν ορισμένοι «τασάρχες», για να προωθήσουν δικές τους σκοπιμότητες. Έχει τη δύναμη και την ιστορική, θεσμική και πολιτική ευθύνη να επενδύσει στη συλλογικότητα, τη σύνθεση απόψεων και την καθολική συσπείρωση. Μόνον έτσι θα Έχει ανταποκριθούμε στην εντολή του 32% που ζητά από εμάς πιο δυνατή και τεκμηριωμένη αντιπολίτευση, εξωστρέφεια και προετοιμασία μιας προοδευτικής εναλλακτικής, για τη διακυβέρνηση του τόπου. Δεν υπάρχουν πλέον μέσα στο κόμμα σοβαρές διαφορές στρατηγικής, γι’ αυτό και δεν με φοβίζει ο διάλογος και οι διαφορετικές απόψεις. Πιστεύω στη δύναμη της δημοκρατίας και της σύνθεσης των απόψεων. Γι’ αυτό και προσβλέπω σε ένα ουσιαστικό, γόνιμο και συσπειρωτικό συνέδριο τον Μάιο».

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ-ΤΡΑΜΠ


«Κρατώ μικρό καλάθι για τη συνάντηση αυτή. Το ζητούμενο είναι ο Μητσοτάκης να ζητήσει από τον Τραμπ και να πετύχει μια σαφή δήλωση στήριξης των ελληνικών θέσεων και του διεθνούς δικαίου και ταυτόχρονα καταδίκης – ή έστω σαφούς απόστασης από τα νέο-οθωμανικά σχέδια του Ερντογάν στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.Προσωπικά, δεν εμπιστεύομαι καθόλου τον Τραμπ και ως γνωστόν δεν ενθουσιάζομαι με τις ηγετικές και διαπραγματευτικές δυνατότητες του Κυρ. Μητσοτάκη. Ίδωμεν».

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΣΤΗ ΧΑΓΗ


«Αυτή τη στιγμή, προέχει η ενίσχυση των διεθνών ερεισμάτων της Ελλάδας και η πίεση για Ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά των νέο-οθωμανικών σχεδίων του Ερντογάν, ώστε να λειτουργήσουν αποτελεσματικότερα οι δίαυλοι επικοινωνίας για την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών. Η προσφυγή στη Χάγη μέσω ενός συνυποσχετικού για υφαλοκρηπίδα – ΑΟΖ, με βάση το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, ανήκει στην εθνική μας φαρέτρα από το 1975-76 και υπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα. Τότε δεν προχώρησε γιατί έκανε πίσω την τελευταία στιγμή η τουρκική ηγεσία. Η επανενεργοποίησή της με ελληνική πρωτοβουλία, υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τα εθνικά μας συμφέροντα, αλλά απαιτεί ασφαλώς και στρατηγικό σχέδιο, προσεκτική προετοιμασία, εθνική συνεννόηση –πρωτίστως μεταξύ Τσίπρα και Μητσοτάκη, και φυσικά, διάλογο, για την προετοιμασία του εδάφους».

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ


«Είναι σημαντικό και φυσικά θετικό, ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης στη Βουλή έσπευσε να «προσυπογράψει» τις θέσεις που διατύπωσε ο Τσίπρας για τα Ελληνοτουρκικά. Αυτά τα λόγια όμως πρέπει να γίνουν και πράξη. Με ένα σχέδιο που να στηρίζει ενεργητικά και με εθνική ομοψυχία, τα ελληνικά συμφέροντα. Η συγκρότηση ενός Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, μετά από συνεννόηση και συμφωνία Τσίπρα-Μητσοτάκη, θα ήταν σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση».

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΡΝΤΟΓΑΝ


«Ας μην εθελοτυφλούμε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μάς στηρίζει, αλλά δεν προωθεί την υλοποίηση και ενίσχυση των κυρώσεων που έχει αποφασίσει. Το ΝΑΤΟ το παίζει Πόντιος Πιλάτος και ο Τραμπ κάνει πλάτες στον Ερντογάν. Η πατριωτική ευθύνη επιβάλλει την απόρριψη της στρατιωτικής αναμέτρησης και την αποφυγή μιας επιδιαιτησίας ερήμην του διεθνούς δικαίου, υπό την πίεση μιας στρατιωτικής εμπλοκής. Γι’ αυτό, η αναβλητικότητα διευκολύνει τα σχέδια του Ερντογάν. Και ας μην ξεχνά κανείς ότι η πατριδοκαπηλία οδήγησε στις μεγαλύτερες εθνικές καταστροφές: Το 1897, το 1922 με τη Μικρασιατική Καταστροφή και το 1974 με την προδοσία της Κύπρου».

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ ΑΔΩΝΙ ΣΤΟ NEWS 24/7 ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟΝ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ


«Με συγκινεί βαθύτατα το ενδιαφέρον του κυρίου Γεωργιάδη για το καλό του ΣΥΡΙΖΑ. Είμαι βέβαιος ότι είναι ειλικρινές και ανυπόκριτο, καθώς όλοι γνωρίζουμε πόσο εκτιμά και σέβεται την Αριστερά. Και είμαι σίγουρος ότι τα συλλογικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας θα δώσουν στην πρότασή του, τη σημασία που της αξίζει».
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗ ΣΤΟ NEWS 24/7 ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ

- Τι περιμένετε από τη συνάντηση Μητσοτάκη-Τραμπ;
Κρατώ μικρό καλάθι για τη συνάντηση αυτή. Το ζητούμενο είναι ο Μητσοτάκης να ζητήσει από τον Τραμπ και να πετύχει μια σαφή δήλωση στήριξης των ελληνικών θέσεων και του διεθνούς δικαίου και ταυτόχρονα καταδίκης – ή έστω σαφούς απόστασης από τα νέο-οθωμανικά σχέδια του Ερντογάν στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Προσωπικά, δεν εμπιστεύομαι καθόλου τον Τραμπ και ως γνωστόν δεν ενθουσιάζομαι με τις ηγετικές και διαπραγματευτικές δυνατότητες του Κυρ. Μητσοτάκη. Ίδωμεν.
- Έχετε ταχθεί υπέρ της προσφυγής στη Χάγη για την αντιμετώπιση των ελληνοτουρκικών διαφορών. Υπό ποιες προϋποθέσεις θα πρέπει να γίνει η προσφυγή, για ποια ζητήματα και τι θα συμβεί αν η Τουρκία θελήσει να βάλει και άλλα θέματα στο τραπέζι;
Αυτή τη στιγμή, προέχει η ενίσχυση των διεθνών ερεισμάτων της Ελλάδας και η πίεση για Ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά των νέο-οθωμανικών σχεδίων του Ερντογάν, ώστε να λειτουργήσουν αποτελεσματικότερα οι δίαυλοι επικοινωνίας για την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών. Η προσφυγή στη Χάγη μέσω ενός συνυποσχετικού για υφαλοκρηπίδα – ΑΟΖ, με βάση το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας, ανήκει στην εθνική μας φαρέτρα από το 1975-76 και υπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα. Τότε δεν προχώρησε γιατί έκανε πίσω την τελευταία στιγμή η τουρκική ηγεσία. Η επανενεργοποίησή της με ελληνική πρωτοβουλία, υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τα εθνικά μας συμφέροντα, αλλά απαιτεί ασφαλώς και στρατηγικό σχέδιο, προσεκτική προετοιμασία, εθνική συνεννόηση –πρωτίστως μεταξύ Τσίπρα και Μητσοτάκη, και φυσικά, διάλογο, για την προετοιμασία του εδάφους.
- Παρόμοιες απόψεις με εσάς, πάντως, εκφράζουν πολλά στελέχη και από άλλα κόμματα, όπως η Ντόρα Μπακογιάννη..
Σας παραπέμπω στην τελευταία ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή και σε όσα είπε για τη Χάγη. Αυτή είναι η πολιτική μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και ο Τσίπρας, κρατούν σταθερά και ως κυβέρνηση και ως αξιωματική αντιπολίτευση, στάση εθνικής και πατριωτικής ευθύνης και όχι μικροπολιτικής πατριδοκαπηλίας. Ακριβώς αντίθετη δηλαδή, από τη θλιβερή στάση της ΝΔ και του Κυρ. Μητσοτάκη προσωπικά, στο Μακεδονικό.
- Στο εσωτερικό της χώρας, γύρω από τα ελληνοτουρκικά, έχει συγκροτηθεί ένα μεγάλο εθνικό μέτωπο. Τι απαιτείται, κατά τη γνώμη σας, ώστε αυτό να σφυρηλατηθεί και να συνεχιστεί το επόμενο διάστημα;
Είναι σημαντικό και φυσικά θετικό, ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης στη Βουλή έσπευσε να «προσυπογράψει» τις θέσεις που διατύπωσε ο Τσίπρας για τα Ελληνοτουρκικά.
Αυτά τα λόγια όμως πρέπει να γίνουν και πράξη. Με ένα σχέδιο που να στηρίζει ενεργητικά και με εθνική ομοψυχία, τα ελληνικά συμφέροντα. Η συγκρότηση ενός Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, μετά από συνεννόηση και συμφωνία Τσίπρα-Μητσοτάκη, θα ήταν σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
- Τη στάση της ΕΕ στα ελληνοτουρκικά πώς την κρίνετε; Τι πρέπει να πράξει;
Ας μην εθελοτυφλούμε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μάς στηρίζει, αλλά δεν προωθεί την υλοποίηση και ενίσχυση των κυρώσεων που έχει αποφασίσει. Το ΝΑΤΟ το παίζει Πόντιος Πιλάτος και ο Τραμπ κάνει πλάτες στον Ερντογάν. Η πατριωτική ευθύνη επιβάλλει την απόρριψη της στρατιωτικής αναμέτρησης και την αποφυγή μιας επιδιαιτησίας ερήμην του διεθνούς δικαίου, υπό την πίεση μιας στρατιωτικής εμπλοκής. Γι’ αυτό, η αναβλητικότητα διευκολύνει τα σχέδια του Ερντογάν. Και ας μην ξεχνά κανείς ότι η πατριδοκαπηλία οδήγησε στις μεγαλύτερες εθνικές καταστροφές: Το 1897, το 1922 με τη Μικρασιατική Καταστροφή και το 1974 με την προδοσία της Κύπρου.
-Στην πορεία προς το συνέδριό του ο ΣΥΡΙΖΑ πού πρέπει να επικεντρώσει την προσοχή του κ. Παπαδημούλη;
Χρειάζεται να ανεβάσουμε ταχύτητα σε όλους τους στόχους που έχουμε θέσει. Θεωρώ ως πρώτη προτεραιότητα το πρόγραμμα προοδευτικής διακυβέρνησης, με το οποίο θα διεκδικήσουμε να είμαστε ο κορμός της επόμενης κυβέρνησης της χώρας. Γι’ αυτό και δέχτηκα την πρόταση να μετέχω στην Επιτροπή Προγράμματος. Για να πετύχει η διεύρυνση, απαιτείται η σύνθεση απόψεων και η καθολική συσπείρωση για τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κόμμα του 32%. Κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς του 21ου αιώνα, ικανό να συγκροτήσει γύρω από στόχους και πρόγραμμα, ευρύτερες συμμαχίες. Πιο γερά ριζωμένο στην κοινωνία, τη νεολαία, την αυτοδιοίκηση, τα συνδικάτα, τα κινήματα. Κόμμα δημοκρατικό, πιο ελκυστικό και μοντέρνο στις λειτουργίες του. Πιο ανοιχτό στο μέλλον, τις νέες ιδέες και τις νέες γενιές. Ικανό να εκφράζει και να χωράει ισότιμα τον αριστερό, τον σοσιαλιστή, τον προοδευτικό δημοκράτη, τον οικολόγο και τη φεμινίστρια, το παλιό και το καινούριο μέλος.
- Με τη λειτουργία των τάσεων, όπως στην πράξη συμβαίνει, συμφωνείτε; Γιατί σε κάποιες στιγμές φαίνεται πως η πορεία προς το Συνέδριο μετατρέπεται σε μάχη μηχανισμών...
Οι σημερινές τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η νέα τάση με πρωτοβουλία ορισμένων Πασοκογενών, δεν αντιστοιχούν εδώ και καιρό στα επίδικα του παρόντος και του μέλλοντος. Πολύ περισσότερο, όταν συχνά λειτουργούν όχι ως ρεύματα ιδεών, αλλά ως εσωκομματικοί μηχανισμοί. Η μεγάλη πλειοψηφία των σημερινών μελών του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ περισσότερο όσων έρχονται να ενταχθούν, δεν ανήκουν σε αυτές τις τάσεις.
Προσωπικά, δεν μετέχω εδώ και καιρό σε καμία τάση. Υποστηρίζω την ανάγκη ενωτικής ανασύνθεσης του όλου ΣΥΡΙΖΑ και της Προοδευτικής Συμμαχίας, με βάση τις νέες συλλογικές προκλήσεις, μακριά από λογικές μηχανισμών και αναζήτησης «εσωτερικών εχθρών». Τα όποια νέα ρεύματα ιδεών και προτάσεων προκύψουν, θα πρέπει να προέλθουν γύρω από ιδέες και προτάσεις για το μέλλον και όχι με βάση την προέλευση ή –ακόμα χειρότερα, ως μηχανισμοί γύρω από πρόσωπα, για την κατανομή ισχύος και ρόλων.
-Ο Αλέξης Τσίπρας τι πρέπει κατά τη γνώμη σας να αλλάξει;
Ο Αλέξης Τσίπρας, όντας ισχυρός και αδιαφιλονίκητος ηγέτης, οφείλει να πρωτοστατήσει στην ενωτική ανασύνθεση και στην καθολική συσπείρωση. Για ένα κόμμα της σύγχρονης κυβερνώσας Αριστεράς της εποχής μας. Ευρύχωρο και πολυσυλλεκτικό. Δημοκρατικό και όχι αρχηγικό. Με στρατηγικό όραμα τον Σοσιαλισμό με Δημοκρατία και ελευθερία και όχι μια ρέπλικα του ΠΑΣΟΚ. Αυτό άλλωστε το ζητά η συντριπτική πλειοψηφία όσων προέρχονται και από αυτόν το χώρο. Με ρεαλιστικό, προοδευτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης. Ικανό να διαμορφώνει ευρύτερες συμμαχίες σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο ηγέτης του «όλου» και όχι ο επικεφαλής μιας πλευράς του κόμματος, όπως ίσως θα ήθελαν και επιδιώκουν να τον εμφανίσουν ορισμένοι «τασάρχες», για να προωθήσουν δικές τους σκοπιμότητες.
Έχει τη δύναμη και την ιστορική, θεσμική και πολιτική ευθύνη να επενδύσει στη συλλογικότητα, τη σύνθεση απόψεων και την καθολική συσπείρωση.
Μόνον έτσι θα ανταποκριθούμε στην εντολή του 32% που ζητά από εμάς πιο δυνατή και τεκμηριωμένη αντιπολίτευση, εξωστρέφεια και προετοιμασία μιας προοδευτικής εναλλακτικής, για τη διακυβέρνηση του τόπου. Δεν υπάρχουν πλέον μέσα στο κόμμα σοβαρές διαφορές στρατηγικής, γι’ αυτό και δεν με φοβίζει ο διάλογος και οι διαφορετικές απόψεις. Πιστεύω στη δύναμη της δημοκρατίας και της σύνθεσης των απόψεων. Γι’ αυτό και προσβλέπω σε ένα ουσιαστικό, γόνιμο και συσπειρωτικό συνέδριο τον Μάιο.
- Ο Άδωνις Γεωργιάδης δήλωσε, πάντως, πως αν δεν αλλάξετε τον Αλέξη Τσίπρα από αρχηγό, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξαναβλέπει εξουσία.
Με συγκινεί βαθύτατα το ενδιαφέρον του κυρίου Γεωργιάδη για το καλό του ΣΥΡΙΖΑ. Είμαι βέβαιος ότι είναι ειλικρινές και ανυπόκριτο, καθώς όλοι γνωρίζουμε πόσο εκτιμά και σέβεται την Αριστερά. Και είμαι σίγουρος ότι τα συλλογικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας θα δώσουν στην πρότασή του, τη σημασία που της αξίζει.
πηγή news247.gr