Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2020

Ε, ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ



του Νίκου Χατζηγιαννάκη

Δεν μπορεί, κάτι παράξενο συμβαίνει στον τόπο αυτό.
Το 1944, μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς κατακτητές, όλοι παρίσταναν τους
αντιναζιστές, πολλοί και τους αντάρτες. Το θαύμα κράτησε 1-2 μήνες.
Το 1974 μετά την κατάρρευση της χούντας όλοι παρίσταναν τους αντιχουντικούς, ακόμα και τους αντιστασιακούς. Το θαύμα κράτησε 1-2 χρόνια.
Και να ‘μαστε σήμερα, μετά την καταδίκη της Χρυσής Αυγής όλοι ξανά δηλώνουν φανατικοί
αντιφασίστες. Αυτό κι αν είναι θαύμα.

Λάβροι αντιφασίστες λοιπόν οι συμπαθούντες που δεν τολμούσαν να το πουν, οι ρατσιστές στα λόγια και τα έργα που δεν το παραδέχονται, οι τραμπούκοι του διαδικτύου που βρίζουν όποιον δεν γουστάρουν, οι σκοτεινοί άνθρωποι που δεν τα ‘χουν καλά ούτε με τον ίσκιο τους, οι «αγαθοί νοικοκυραίοι» που έλεγαν «μια Χρυσή Αυγή τους χρειάζεται», οι παγερά αδιάφοροι που καλοχώνευαν τις ασχήμιες στη Βουλή και στους δρόμους.

Λάβροι αντιφασίστες και οι πολιτικοί, μιντιάρχες, δημοσιογράφοι και κρατικοί λειτουργοί που
ανέχονταν τη ΧΑ, την ξέπλυναν, την χαϊδευαν, την έκαναν life style, που συντόνιζαν μαζί της τα ίδια συνθήματα στις πλατείες των μακεδονομάχων, που συζητούσαν με στελέχη της στο
παρασκήνιο, που κουκούλωναν τις ανομίες της, που τη λάνσαραν σαν φιλανθρωπικό σωματείο προστασίας των γιαγιάδων , που έκαναν συγκυβέρνηση την ακροδεξιά του ΛΑΟΣ, που δεν αφιέρωσαν 5χρόνια ούτε ένα δεκάλεπτο δημοσιότητας στη δίκη της (δεκάδες τα βίντεο και τα δημοσιεύματα που δεν πρόλαβαν να εξαφανίσουν σημερινοί Υπουργοί και βουλευτές).

Και σήμερα όλους αυτούς τους έπιασε ξαφνικά μεγάλος πόνος πόσα χρόνια θα μείνουν φυλακή τα πρωτοπαλλήκαρα της. Ρεσιτάλ υποκρισίας.

Όμως δεν σταματούν εδώ. Έχουν το θράσος και την αναίδεια να κουνούν το δάχτυλο στους αριστερούς, αυτούς δηλαδή που διαχρονικά, σταθερά και ανυποχώρητα μάχονται, πολλοί με προσωπικό κόστος, την ιδεολογία του μίσους, τον εθνικισμό, το ρατσισμό, το σκοταδισμό, τη βαρβαρότητα.

Θα μπορούσαν να σιωπήσουν και να κάνουν αυτοκριτική, μιας και όλοι ξέρουμε πως οι ψηφοφόροι της ΧΑ είναι αυτοί που, λόγω εκλεκτικής συγγένειας, μπαινοβγαίνουν στη δεξιά πολυκατοικία , οπότε τους καπνίσει.

Θα μπορούσαν ακόμα να χαρούν τη στιγμή, παίρνοντας σεμνά το όποιο μερτικό συμβολής τους στην πάταξη της εγκληματικής οργάνωσης. Για να σβήσουμε όλοι μαζί τη μαύρη κηλίδα και να λειτουργήσει ομαλότερα η Δημοκρατία.

Δεν το έκαναν, δεν το κάνουν. Τρέφονται με το διχασμό, τη θεωρία των δύο άκρων, το μένος τους κατά της Αριστεράς και της προοδευτικής παράταξης που τους χαλά τη νερόβραστη σούπα και απειλεί την ισόβια εξουσία τους.

Τους βόλευε στα χρόνια της κρίσης ο δήθεν αντισυστημισμός της Χρυσής Αυγής, για να εκτονώνει ο λαός το θυμό και τη μιζέρια του στους αδύναμους, στις μειονότητες, στους πρόσφυγες, στους ξένους, στους διαφορετικούς. Για να μετατοπίσουν το σκηνικό όλο και δεξιότερα.

Τώρα τους πολλούς τους ενσωμάτωσαν, δεν έχουν πια ανάγκη το κόμμα τους. Ίσως αύριο στα ζόρια να βγάλουν καβάντζα απ’ το μανίκι μια νέα «σοβαρή» ΧΑ, ή μήπως την έχουν ήδη έτοιμη;

Είναι πραγματικά άχαρο και μίζερο να σπαταλιέται κάποιος σε κομματικές αντιθέσεις τέτοιες ιστορικές στιγμές απαλλαγής της χώρας από ένα καρκίνωμα.
Έλα όμως που οι κατ’ επάγγελμα συκοφάντες της Αριστεράς πάνε φιρί φιρί να τα ακούσουν, αφού δεν λένε να συμμαζευτούν κι όταν ακόμα τους διαψεύδουν έγκριτοι νομικοί και πολιτικοί που ήταν μέχρι και Υπουργοί της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (Βενιζέλος, Ρουπακιώτης, Καστανίδης, συνήγοροι πολιτικής αγωγής κλπ).

Κρίμα, μεγάλο κρίμα αυτός ο κατήφορος πίσω ολοταχώς στο 1950. Κι ας μεσολάβησε η μεταπολίτευση, όταν η συντηρητική παράταξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή αλλά και του Κώστα Καραμανλή έκοψε κάθε δεσμό με την ακροδεξιά.

Μήπως ήρθε η ώρα οι ψύχραιμοι και μετριοπαθείς της ΝΔ να υψώσουν ανάστημα ή τους εξαγόρασαν κι αυτούς οριστικά τα λύτρα της εξουσίας; Όπερ έδει δείξαι.

Κατά τα άλλα οι πραγματικοί αντιφασίστες και όλοι οι δημοκράτες μπορούν να χαίρονται ότι δεν πήγαν στράφι οι αγώνες τους. 

Η 7η Οκτωβρίου ήταν και θα μείνει μια μεγάλη μέρα στην Ελληνική, Ευρωπαϊκή και παγκόσμια ιστορία και δικαίωση για τη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία και υπέστη τα πάνδεινα από το φασισμό και ναζισμό.

Η Χρυσή Αυγή ξεριζώθηκε, εκκρεμεί το δυσκολότερο, το ξερίζωμα του χρυσαυγιτισμού.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU