Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2021

Σηκώνουμε ομπρέλες στην καταιγίδα της μεταδημοκρατίας




Editorial 19/01/21

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και παλιότερα ο ΣΥΝ, λειτουργεί εκ γενετής με ελεύθερο εσωτερικό και δημόσιο διάλογο ανάμεσα σε ρεύματα ιδεών, που εκφράζουν ιστορικές και νεότερες ιδεολογικές τάσεις της αριστεράς. Ο διαρκής διάλογος που προκύπτει από αυτήν την ελευθερία, εμπεδώνει την δημοκρατία και συνθέτει και ανασυνθέτει όποτε χρειάζεται, το πρόγραμμα του κόμματος χάρη ακριβώς σε αυτόν τον μεγάλο πλούτο ιδεών.

Οι φράξιες είναι κάτι άλλο.
Κινούνται μυστικά σε κλειστές ομάδες, έχουν μηχανισμό που περιλαμβάνει κάποιους και αποκλείει άλλους, προωθεί μη αξιολογικά "ημετέρους" σε θέσεις του κόμματος ή του κράτους και προσπαθεί να κερδίζει πλειοψηφικές αποφάσεις με συνεννοήσεις κάτω από το τραπέζι. Τέτοιες φράξιες συναντάει κανείς σε κόμματα με αυταρχικό καταστατικό, πειθαρχίας και συγκεντρωτισμού όπου η άλλη άποψη ασφυκτιά και θεωρείται παράνομη ή αντικομματική.

Σε δημοκρατικά κόμματα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, η εμφάνιση φραξιών προϋποθέτει, έρχεται σαν αποτέλεσμα ή και επιβάλλει την κατάργηση της δημοκρατικής λειτουργίας και τις συνελεύσεις των μελών.
Αν παρόλα αυτά, χωρίς δλδ κατάργηση της δημοκρατίας, εμφανίζονται φράξιες που λειτουργούν ερήμην των μελών, αυτό σημαίνει ότι κάποιοι δεν μπορούν να λειτουργήσουν και ενοχλούνται από την δημοκρατία γιατί ο ελεύθερος διάλογος τους εμποδίζει να επιβάλλουν τις απόψεις τους και νοιώθουν με τη σειρά τους να ασφυκτιούν μέσα στο δημοκρατικό περιβάλλον.
Νοιώθουν καλύτερα διαθέτοντας εξουσία χωρίς έλεγχο.
Νοιώθουν καλύτερα ελέγχοντας το κόμμα, την πολιτική του, τις συμμαχίες του χωρίς να ελέγχονται από την βάση του κόμματος.

Όσοι και όσες λοιπόν ενοχλούνται ξαφνικά από τον ελεύθερο ανοιχτό διάλογο στον ΣΥΡΙΖΑ με πληθώρα κειμένων συμβολής και απόψεων που εκφράζονται ομαδικά ή ατομικά, μέσα στο κόμμα και δημόσια πριν ληφθούν καίριες συνεδριακές προγραμματικές και καταστατικές αποφάσεις για το επόμενο διάστημα, μάλλον "εμποδίζονται" από την δημοκρατία και την ελευθερία στον διάλογο.
Είναι άλλωστε γνωστό ότι πέραν των τάσεων, η τετράχρονη επαφή με την κυβερνητική εξουσία, δημιούργησε ομαδοποιήσεις και τριβές μεταξύ υπουργείων, οργάνων, τμημάτων και τοπικών οργανώσεων του κόμματος - αλλά αυτά ήταν προσωρινά: κανείς και καμία που απέκτησε έτσι κάποια εξουσία πάνω στα μέλη λόγω ιδιαιτέρων συνθηκών, δεν μπορεί να αξιώνει να την διατηρήσει και σήμερα. Ειδικά αφού τα μέλη ενημερωθούν για πράξεις και παραλείψεις της κυβερνητικής τετραετίας και κρίνουν τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του κόμματος που τους ανήκει.

Η ενόχληση λοιπόν από την εμφάνιση νέων ιδεών και ιδεολογικών τάσεων, φωτογραφίζει και όσους κάτι χάνουν από την δημοκρατία στην αριστερά ή τον "ΣΥΡΙΖΑ των μελών".
Μπορεί να έμαθαν αλλιώς στο σύντομο διάστημα που κλήθηκαν να συστρατευθούν με την αριστερή διακυβέρνηση.
Μπορεί να φέρνουν μαζί τους άλλη κουλτούρα διαχείρισης του κόμματος λόγω προέλευσης.
Μπορεί να γεύτηκαν λόγω συνθηκών την άνεση της χωρίς κριτική και έλεγχο, εξουσίας μικρής ή μεγαλύτερης.
Αλλά πρέπει να καταλάβουν ότι η αριστερά είναι τα μέλη της και ο διάλογός της με την κοινωνία - κι εκεί όλα τα δωρεάν και εύκολα τελειώνουν: όλοι και όλες κρίνουν και κρίνονται.
Η νικηφόρα πορεία που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση το 2015 χαράχθηκε, οργανώθηκε και τελεσφόρησε με το μυαλό και τη δουλειά του ΣΥΡΙΖΑ του 3%, μελών και ψηφοφόρων, που έπεισαν ένα 36, αργότερα 32% των ψηφοφόρων να συμμαχήσουν μαζί τους. Δεν ήρθε από τον ουρανό ή γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε ένα κεντρώο αστικό, αυταρχικό αντιδημοκρατικό αρχηγικό κόμμα με σοσιαλιστικό λόγο όπως το ΠΑΣΟΚ. Με το αριστερό του πρόγραμμα έφτασε στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι με ιδεολογικές παραχωρήσεις και συμβιβασμούς με το σύστημα. Συμβιβάστηκε μετά, όταν η μάχη με υπέρτερες δυνάμεις του έκλεισε εκβιαστικά τον δρόμο, κρατώντας αναγκαστικά την ιδεολογία του "παρά πόδας"...

Τώρα, τα μέλη, παλιά και νέα θα κρίνουν αν και τι έγινε σωστά και τι λάθος. Όποιος όποια ενοχλείται από αυτήν την διαδικασία, δεν καταλαβαίνει τι είναι αριστερά, τι είναι δημοκρατία, τι είναι σύνθεση ενός πλούτου ιδεών. Γι αυτό καλύτερα να μην ανακατεύεται σε κάτι που είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που έχει κατά νου βλέποντας μόνο "απ΄ έξω" την αριστερά.
Καλύτερα κάποιοι κι εφόσον δεν συμμετέχουν στον δημοκρατικό οργασμό του απολογισμού και της προγραμματικής συναπόφασης μέσα στο κόμμα, να περιμένουν τι θα αποφασίσουν τα αρμόδια μέλη για το αύριο. Κι αν το νέο πρόγραμμα τους αρέσει, να βοηθήσουν να εφαρμοστεί. Μέχρι τότε υπομονή.

η αριστερή στρουθοκάμηλος 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU