Ένα βήμα μπρός, δύο βήματα πίσω;

Το κλίμα είναι βαρύ στον Συνασπισμό.

Όχι εξ αιτίας των δημοσκοπήσεων... που αποτυπώνουν άλλοτε αληθινά, άλλοτε σκόπιμα υπερβολικά μια πραγματικότητα..

Είναι εξ αιτίας της καθυστερημένης συνειδητοποίησης σοβαρότατων λαθών που τώρα εκμεταλλεύεται ο κάθε πολιτικός αντίπαλος της αριστεράς.

Ένα βήμα μπρος, δυο βήματα πίσω που έλεγε και ο Λένιν.

Δεν είναι καν η "δημοσκοπική παγίδα" που λέει ο Αλέξης Τσίπρας.

Είναι ο εσωτερικός διχασμός, τα καπελώματα, η απώθηση μελών προς την έξοδο, η νόθευση της ταυτότητας του Συνασπισμού στην κοινωνία από αριστερίστικες πρακτικές και θέσεις θολές και αντιφατικές μεταξύ τους.

Κι όλα αυτά προέκυψαν από την ανοησία να προωθηθούν σε ηγετικές θέσεις εν λευκώ, νέα και άπειρα στελέχη της νεολαίας κυριολεκτικά μέσα σε μια μέρα!

Χωρίς να δοκιμαστούν προσεκτικά σε υπεύθυνες θέσεις, χωρίς να ελεγθεί η εμπειρία τους, χωρίς να δουλέψουν δίπλα σε παλαιότερους και πιο έμπειρους πολιτικά για ένα ικανό διάστημα.

Η θεραπεία-σοκ που χρειαζόταν πράγματι ο Συνασπισμός για να βγει από την αφασία της εποχής Κωνσταντόπουλου, έγινε πρόχειρα και επιπόλαια.

Ικανότατα στελέχη παραμερίστηκαν και μαζί με την εκλογή Τσίπρα, μια ολόκληρη σειρά νέων στελεχών αντικατέστησαν τους πάντες σε θέσεις κλειδιά, με μοναδικό κριτήριο την ηλικία και τη σχέση τους με τον νέο Πρόεδρο.

Η πολιτική τους εμπειρία φτωχή, η κουλτούρα τους περιορισμένη, ο λόγος τους ξύλινος και συχνά κνίτικος.

Πως να πας μπροστά με τέτοια προχειρότητα;

Ο "αστικός" Τύπος και τα τηλεοπτικά μέσα έπιασαν το ολίσθημα..

Και προστάτεψαν τους επιπόλαιους και αριστερίζοντες νεολαίους από τον έλεγχο των μελών και των φίλων του Συνασπισμού, ανεβάζοντάς τους στα ουράνια με δημοσιεύματα και λατρευτικές αναφορές σε κάθε ευκαιρία.
Το κάναμε το λάθος - μετά έγινε ανεξέλεγκτο!

Αυτή είναι η "δημοσκοπική παγίδα" που μέσα της μας έσυρε το κατεστημένο Αλέξη..

Αυτοί σας προστάτεψαν από την κριτική και την αμφισβήτηση για μεγάλο διάστημα ("ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις") και όταν ο δικομματισμός έπρεπε να ανακάμψει ενσωματώνοντας ξανά τη δυσαρέσκεια, τους δώσατε στο πιάτο και σε τέλειο συγχρονισμό τη σύγχυση των Δεκεμβριανών και η απαξίωση ξεκίνησε.

Ύστερα η μοιραία παρέα Καρίτζη τα΄βαλε με τους ανανεωτικούς ομαδικά, τους δικούς του τους παλαιότερους ατομικά, θυμήθηκε τις θητείες, έκανε κάθε δυνατή ανοησία λες για να πετύχει 100% η επίθεση εναντίον του Συνασπισμού.

Και τώρα τρέχει ο Αλαβάνος να σώσει την παρτίδα, στο παρά πέντε.
Ας ελπίσουμε ότι έχουν πράγματι καταλάβει στον Συνασπισμό τι συμβαίνει και δεν θα ξαναπετάξουν τη μπάλα στην εξέδρα ούτε θα κρύψουν για άλλη μια φορά το κεφάλι τους στην άμμο..

Κι έτσι ίσως επιστρέψουν οι πολλοί που σοκαρισμένοι έχουν απομακρυνθεί - για πόσο, θα το δείξουν σε λίγο οι κάλπες..