Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

Ξεκάθαρες κουβέντες;

Του Γιώργου Γιαννουλόπουλου, Ελευθεροτυπία, 19/06/09
Αν υπάρχει μια ουσία της μεταμοντέρνας εποχής μας -το ξέρω, οι δύο έννοιες αντιφάσκουν- είναι να υποσχόμαστε το καινούργιο, το οποίο τελικά αποδεικνύεται αναπαραγωγή του ισχύοντος, με απώτερο στόχο την επικράτηση.

Κάπως έτσι αντέδρασε ο Αλ. Τσίπρας στην εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας την παλιά και δοκιμασμένη μέθοδο των «αστικών» κομμάτων, που οι ηγέτες τους φορούν γραβάτα και δεν καβαλάνε μηχανές.
Ητοι, η γραμμή μας ήταν σωστή, αλλά αναλαμβάνω την ευθύνη επειδή επέτρεψα στους εσωκομματικούς αντιπάλους μου να τη θολώσουν.
Συνεπώς, δεν αλλάζει, κι εγώ θα φροντίσω την επόμενη φορά να είμαι πιο αυστηρός για να μην επαναληφθούν τα λάθη και οι παραλείψεις, έτσι γενικώς, δηλώνοντας ταυτόχρονα ότι οι περιστάσεις απαιτούν «ξεκάθαρες κουβέντες».

Οταν ο Παπανδρέου έλεγε τα ίδια στην κόντρα με τον Βενιζέλο μετά την εκλογική πανωλεθρία του ΠΑΣΟΚ, εμείς μειδιούσαμε.
Τώρα καμαρώνουμε την αποφασιστικότητα της ηγετικής ομάδας στην Κουμουνδούρου.
Τι σημαίνει στη σημερινή συγκυρία «ξεκάθαρες κουβέντες»;

Νομίζω ότι ένα κείμενο του Αρ. Μπαλτά στην «Αυγή» την επομένη των εκλογών θα μας βοηθήσει να αντιληφθούμε το πρόβλημα.
Σχολιάζοντας την ήττα, ο Μπαλτάς ξεκινάει από τη φράση της Τζίνας Πολίτη ότι συντάχθηκε «ανεπιστρεπτί με τις αξίες και τα οράματα του αριστερού συλλογικού υποκειμένου».
Το βιβλίο της δεν το έχω διαβάσει ακόμα και συνεπώς δεν ξέρω πώς το εξειδικεύει.
Αλλά για τον τρόπο που το παρουσιάζει ο φίλτατος και οξύνους Αριστείδης έχω την εξής ένσταση: είναι μια σαφέστατη δήλωση πίστης σε κάτι απελπιστικά ασαφές, δεδομένου ότι ο καυγάς μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ έχει να κάνει με το πώς ορίζουμε αυτό ακριβώς στο οποίο οφείλουμε να είμαστε πιστοί.
Διότι όλοι συντάσσονται «ανεπιστρεπτί με τις αξίες και τα οράματα του αριστερού συλλογικού υποκειμένου», όπως το καταλαβαίνουν όμως. Από το μέλος της ΚΟΕ που αρπάζει την κάλπη επειδή η συμμετοχή των φοιτητών στην ψηφοφορία θα συμβάλει στην αμερικανοποίηση του πανεπιστημίου, μέχρι τον Βασίλη Πεσμαζόγλου, που εισηγείται την αποχώρηση των Ανανεωτών και τη συνεργασία τους με τους Οικολόγους.

Δεν ξέρω αν αυτή η κατά Τσίπρα «Βαβυλωνία» οφείλεται κυρίως στην αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να πολιτικοποιήσει την εικόνα του.
Ξέρω όμως πως δεν νοείται χώρος δίχως σύνορα. Και τα σύνορα υπάρχουν, μολονότι το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως άρνησή τους, εν ονόματι μιας υποτιθέμενης πολυφωνίας.

Αλλά, στην πράξη, η ανεκτικότητα σταματάει εκεί όπου τελειώνει η Αριστερά, όπως τη φαντάζεται η συγκεκριμένη πλειοψηφία. Η οποία -ιδού το πρόβλημα- αποφεύγει μεν να μας πει σαφώς τι σημαίνει Αριστερά, ενώ εφαρμόζει τη λογική «όσο αριστερότερα τόσο καλύτερα».

Κάποτε η ασάφεια άνοιξε τις πόρτες προς το ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα η περιρρέουσα «αριστερή» ατμόσφαιρα -τα εισαγωγικά δηλούν ότι δεν τους χαρίζω την ιδιότητα- δείχνει ότι στον περίφημο τρίτο πόλο χωράει ακόμα και το σταλινικό ΚΚΕ (πόσες φορές πρέπει να σε φτύσουν για να παραδεχτείς ότι δεν βρέχει;) και οι διάφοροι «ριζοσπάστες», που απορρίπτουν μια έστω μικρή μετακίνηση της χώρας προς τα αριστερά, διότι προέχει η ναρκισσιστική εικόνα του ασυμβίβαστου αγωνιστή που καλλιεργούν για να κερδίσουν τα καλλιστεία της αριστεροσύνης.
Οσο για τους Ανανεωτές, από τους οποίους θέλουν μόνο την ψήφο τους, παρά τις κονσερβαρισμένες δηλώσεις ότι δεν περισσεύει κανείς, πολλοί θα χαρούν αν τους αδειάσουν τη γωνιά.

Πώς αλλάζουν οι καιροί!
Κάποτε το ζητούμενο ήταν αν κάποιος είχε το θάρρος να δηλώσει αριστερός όταν αντιμετώπιζε την ωμή βία της εθνικοφροσύνης.
Σήμερα, με τον καθένα να δηλώνει ατιμωρητί ό,τι θέλει, οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ συναγωνίζονται για το ποιος είναι «πιο αριστερός».

6 σχόλια:

  1. Όλα καλά, αλλά αυτή η παραίτηση Αλαβάνου πως θα πρέπει να εκληφθεί από όλους εμάς που ψηφίσαμε το ΣΥΡΙΖΑ επειδή πιστεύουμε στην ¨άλλη αριστερά¨;
    Συμφωνώ με πολλά από όσα λες αλλά υπάρχει και το ¨δια ταύτα¨.
    Τι γίνεται από δω και πέρα; Και ήταν στάση αυτή του Αλαβάνου (πέρα από το απαράδεκτο της παραίτησης) που το μόνο που έκανε όλο το διάστημα της ¨συναρχηγίας¨ ήταν να το παίζει κηδεμόνας του ¨μικρού¨;
    Εγώ αυτό που ξέρω είναι πως ο κόσμος, που δεν είναι και τόσο σχετικός με την πολιτική, με αυτή τη ¨διαρχία¨ και τις ¨συνιστώσες¨ του ΣΥΝριζα έχει μπερδευτεί μη μπορώντας να καταλάβει ποιος είναι ποιος και τι!
    Ας ελπίσουμε πως η λογική θα επικρατήσει της καρεκλομαχίας…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΨΗΦΟΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝ19 Ιουνίου 2009 στις 2:43 μ.μ.

    Ο Συνασπισμός, το τελευταίο χρόνο, ζει και αναπνέει στα καπρίτσια του Αλαβάνου. Όλοι ζούμε το γνωστό χάος που επικρατεί στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. Άλλα αποφασίζει το συνέδριο του κόμματος, άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλα η κοινοβουλευτική ομάδα.
    Ο Αλαβάνος έχει χαθεί! Δεν παρουσιάζεται στα όργανα του κόμματος μας, τα αγνοεί επιδεικτικά, κάνει δηλώσεις που αντί να ξεκαθαρίζουν το τοπίο το κάνουν πιο θολό («Δεν έχω αποφασίσει αν έχω μετανιώσει…»). Ούτε η Πυθία δεν κάνει τέτοιες δηλώσεις. Δεν έφταναν όλα αυτά αλλά εχθές στην γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ όπως και σήμερα στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ εκβιάζει καταθέτοντας την παραίτηση του χωρίς να ενημερώσει κανέναν από το κόμμα, γράφοντας τους όλους στα παλιά του τα παπούτσια...Το ίδιο έκανε και τότε με την εκλογή του Τσίπρα. Κύριε ΑΛΑΒΑΝΕ, δεν ξέρω πως βλέπεις την ΑΡΙΣΤΕΡΑ, αλλά ελπίζω όχι σαν περιουσιακό σου στοιχείο. Δεν μπορείς να σπέρνεις θολούρα και απογοήτευση στο κόσμο της.
    Το καλύτερο που έχεις να κανείς, αν δεν μπορείς να κρατήσεις τα χαλινάρια του κάρου «γιατί άλλοι το τραβάνε» που λέγετε ΣΥΡΙΖΑ, είναι να πας σπίτι σου. Και άσε μας να κλάψουμε εμείς τον πεθαμένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κείμενο από το Φελέκι
    "Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. κινδυνεύει να γίνει συνώνυμο της επιπολαιότητας και των παρορμητικών αποφάσεων. Ήδη από το Δεκέμβρη έδειξε τα πρώτα σοβαρά δείγματα γραφής όταν μιλούσε για παλλαϊκή εξέγερση και υιοθετούσε αβίαστα ένα επιφανειακό- αντισυστημικό λόγο. Ο κ. Αλαβάνος συνεχίζει τώρα να ενισχύει την έλλειψη σοβαρότητας με τη σπασμωδική κίνησή του να παραιτηθεί. Χωρίς δηλαδή την παρουσία του Συνασπισμού έθεσε αρχικά, την παραίτησή του στις υπόλοιπες συνιστώσες του κόμματος. Προφανώς ήθελε να περάσει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στον κ. Τσίπρα και από ό,τι φαίνεται μάλλον οι δρόμοι τους χωρίζουν. Σεβαστή βέβαια, η απόφασή του να παραιτηθεί αλλά θα μπορούσε να μην αγνοήσει τόσο επιδεικτικά το χώρο που τον στήριξε. Εκτός αν συντάσσεται με τη γραμμή της ΚΟΕ που κατηγορεί το ΣΥΝ για την καθίζηση στις ευρωεκλογές: ” Θέλουμε να τονίσουμε ότι δεν θεωρούμε υπεύθυνη την Ανανεωτική Πτέρυγα για το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά συνολικά τον Συνασπισμό και τον τρόπο που αντιμετώπισε, διαχειρίστηκε, εξέφρασε και διεύθυνε την προεκλογική μάχη. Ακόμα υπάρχουν ευθύνες για το πώς αντιμετώπισε η ηγεσία του ΣΥΝ τόσο τον πόλεμο που γινόταν στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη συνολική εκπροσώπησή του στα ΜΜΕ, καθώς και την εφαρμογή των αποφάσεων των συνδιασκέψεων του ΣΥΡΙΖΑ” (Αυγή 17/6) (Ξαφνικά θυμήθηκαν και την Ανανεωτική Πτέρυγα).

    Δε θέλω να μπλέξω με τα εσωκομματικά του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ καθώς η εικόνα που έχω είναι κυρίως από τις εφημερίδες και το διαδίκτυο. Πάντως ο κ. Αλαβάνος μού θύμισε κάτι τύπους -όσοι παίζουν μπάλα θα έχουν ανάλογη εμπειρία- που μόλις η ομάδα φάει δυο-τρία γκολάκια αρχίζουν να δυσφορούν, σιγά-σιγά η δυσφορία μεγαλώνει μέχρι τη στιγμή που θα τους κάνει κάποιος συμπαίκτης τους παρατήρηση για μια κακή πάσα. Τότε παίρνουν το υφάκι του αδικημένου παιχταρά, νευριάζουν και αποχωρούν από το γήπεδο, έχοντας όμως από πίσω και δύο-τρεις ανθρώπους να τους παρακαλούν να συνεχίσουν.

    Παραιτήθηκε λοιπόν, ο κ. Αλαβάνος γιατί όπως δήλωσε: α) δε ρωτήθηκε για τη σύνθεση του ευρωψηφοδελτίου, β) ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του τον κατηγορούσαν στο παρασκήνιο και επέδειξαν αλαζονική συμπεριφορά, γ) η προεκλογική τακτική στηρίχτηκε στην επικοινωνία και όχι στην πολιτική.

    Ωραία αφού συνέβαιναν όλα αυτά, ρωτάω, έστω με αφέλεια, γιατί δεν κάθησαν πριν τις ευρωεκλογές να τα συζητήσουν και να βρουν το ενδεδειγμένο τρόπο για να προσελκύσουν τους ψηφοφόρους; Ή αν ο κ. Αλαβάνος ήταν δυσαρεστημένος με τον κ. Τσίπρα, γιατί δεν βγήκε έγκαιρα από το προσκήνιο; Μήπως τελικά έπρεπε να είχε αποσυρθεί νωρίτερα αφού είχε δει ότι δεν τον παίρνουν και πολύ στα σοβαρά;

    Ας βρουν τις απαντήσεις μόνοι τους. Θα μπορούσα να θέσω κι άλλα απλά ερωτήματα-απορίες αλλά θα έμπαινα σε μια στείρα, κομματική λογική. Εκεί που θέλω να καταλήξω, είναι αν τελικά στο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. ενδιαφέρονται για τη συμμετοχή του κόμματος στη διαχείριση της εξουσίας ή αυτοτροφοδοτούνται από την ελκυστική γοητεία του μικρού κόμματος που επικεντρώνεται στις προσωπικές διαφωνίες και συμπεριφορές και ξεχνάει να διαμορφώσει πολιτικές θέσεις απαλλαγμένες από την εσωστρέφεια και την εμμονή σε ξεπερασμένες λογικές˙ θέσεις που θα πείσουν τον κόσμο για την αναγκαιότητα της εφαρμογής τους."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι εξ ίσου αρχηγικά απαράδεκτες ήταν και οι εξής πράξεις Αλαβάνου: α) η ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του για πρόεδρος του ΣΥΝ από την Ελευθεροτυπία, στην οποία ζητούσε κατάργηση των τάσεων, β) η απόφασή του (μονομερής) να βάλει υποψηφιότητα στο Ηράκλειο, χωρίς να ενημερώσει προηγουμένως την ΚΠΕ ή έστω την ΠΓ (περίμεναν οι κάμερες, ειδοποιημένες για τη δήλωσή του, γ) η απόφασή του (μονομερής) να παραιτηθεί από πρόεδρος του ΣΥΝ (χωρίς να συζητήσει προηγουμένως με την ΚΠΕ ή έστω την ΠΓ), δ) η απόφασή του να συστήσει πενταμελές κέντρο λήψης αποφάσεων εκτός οργάνων ΣΥΝ, ε) οι κατά καιρούς τοποθετήσεις του σε θέματα που αφορούν το ΠΑΣΟΚ, χωρίς καμία προηγούμενη διαβούλευση με την ΠΓ. Σίγουρα υπάρχουν και άλλες πράξεις του που δεν θυμάμαι. Πάντως ένα είναι βέβαιο για μένα: Έχω πολλές αμφιβολίες αν ο άνθρωπος ενεργεί έτσι λόγω γονιδίων ή αν βαδίζει βάσει ενός μεγαλομανιακού σχεδίου (εγώ αυτό πιστεύω και εκεί αποδίδω την παραίτησή του από την προεδρεία του ΣΥΝ). Ανεξάρτητα, πάντως, από την άποψη του καθενός, το βέβαιο είναι ότι η αριστερά (αυτήν στην οποία κάποιοι από τα νιάτα μας πιστέψαμε) δεν γουστάρει λαϊκίστικους βοναπαρτισμούς.
    ....o πατερουλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Πατερούλη,
    κριμα στην ηλικία σου να είσαι και λασπολόγος.Μπορείς να αποδείξεις αυτά που λες για τον Αλαβάνο; Όχι.Το παίζεις και μεγαλόσχημο στέλεχος.Τόσο εσύ όσο και ο τάχα "ψηφοφόρος" μου φαίνεται πως είστε σε διατεταγμένη "υπηρεσία" του Καρίτζη. Αυτά τα παπαγαλάκια που λέει κι ο Αλαβάνος που τον εξωθήσατε σε παραίτηση.Η λάσπη είναι για τα γουρούνια όχι για τους ανθρώπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μ' αυτά και μ' αυτά, ο Τσίπρας λέει ότι γινόμαστε "Κατίνες" προς τα έξω... Προφανώς το ότι είμαστε Κατίνες προς τα μέσα δεν αφορά κανένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU