Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

Απάντηση στην κρίση: Να καταργηθούν με συνέδριο οι τάσεις στον Συνασπισμό



Να γίνει -επιτέλους τώρα, μετά απο είκοσι χρόνια- αληθινά ενιαίο -όχι μονολιθικό- κόμμα της δημοκρατικής αριστεράς
Αλλιώς το - συναινετικό ή όχι - διαζύγιο σε λίγο θα γίνει αναπόφευκτο και θα είναι κρίμα..

Μοιάζει με μια ξεπερασμένη εμμονή να ζητάς σήμερα, με τα χίλια δυο άλλα προβλήματα που υπάρχουν στο χώρο της αριστεράς, την κατάργηση των τάσεων στον Συνασπισμό.
Κι όμως το ζήτημα αυτό, που για πολλούς τίθεται ως οριστικά απαντημένο, είναι επίκαιρο όσο ποτέ!

Ας αντιστρέψουμε το ερώτημα λοιπόν κι ας αναρωτηθούμε:
Τι έχουν προσφέρει οι τάσεις στην εικοσαετή πορεία του Συνασπισμού;

Για κάποιο διάστημα, η θεσμοθέτησή τους έμοιαζε ως όρος συνύπαρξης διαφορετικών καταβολών μέσα σε ένα κόμμα πολιτικής και όχι ιδεολογικής ενότητας. Σήμερα η συνέχισή τους μοιάζει αντίθετα να συντηρεί τις "ιδεολογικές" αντιπαραθέσεις αντί να τις ανασυνθέτει και εξομαλύνει.
Δηλαδή οι τάσεις, αν κάποτε ήταν στοιχείο ενότητας τώρα είναι στοιχείο διχασμού και περιχαράκωσης..

Οι διάφορες ιδέες που πρόσφεραν στο χώρο, ελάχιστες νομίζω σε σχέση με τις απαραίτητες και επείγουσες διεργασίες αναπροσδιορισμού της αριστεράς μετά την κατάρρευση του υπαρκτού, έφεραν το κοινό λόγο του Συνασπισμού να διαιρείται πάντοτε σε δύο υποτίθεται διακριτές αποχρώσεις: αυτή των μεταρρυθμιστών κι αυτή των ριζοσπαστών.
Και μείναμε εκεί, σε μια φαντασιακή διάκριση μεταξύ επανάστασης και μεταρρύθμισης (γεγονός που παραδέχεται και η εισήγηση Δραγασάκη στο Προγραμματικό συνέδριο) να μας ταλαιπωρεί με καθημερινές αμοιβαίες καχυποψίες για το που απο τα δυο το πάει ο καθένας μας και κυρίως έδεσε τις τάσεις εσωτερικά σαν ενιαίες παρατάξεις.

Ποιός ωφελήθηκε απο όλα αυτά; Μα, οι μηχανισμοί! Όξυναν την αντιπαλότητα, την έκαναν "διακριτή", συντήρησαν τα αντανακλαστικά της "προέλευσης", και πέρα από εξαιρέσεις κατάφεραν να εντάξουν με φοβικά σύνδρομα τους περισσότερους πρώην ΚΚΕ στο αριστερό ρεύμα και τους περισσότερους πρώην ΚΚΕεσωτ στην ανανεωτική πτέρυγα.
Αναπαρήγαγαν δηλαδή αυτό που υποτίθεται ήρθαν να καταργήσουν!

Θυμάμαι στο Οργανωτικό συνέδριο να απορρίπτεται η πρόταση για κατάργηση των τάσεων με μικρή διαφορά, μέσα απο μια απαράδεκτη διαδικασία και μετά από συννενόηση των τάσεων μεταξύ τους..
Σήμερα ζούμε την κληρονομιά των τάσεων:
Εσωστρέφεια με το παραμικρό, καχυποψία για τις προθέσεις της "αντίπαλης" παράταξης, αγώνας για την κατάκτηση θέσεων στον κομματικό μηχανισμό και προνομιακή πρόσβαση στην κρατική επιχορήγηση και το διορισμό "δικών" μας ως επαγγελματικών στελεχών, δίκη προθέσεων των "άλλων" κλπ κι όλα αυτά καθαρά παραταξιακά λες και είμαστε συνδικάτο!

Οι τάσεις πρόσφεραν ελάχιστα και κυρίως στη περίοδο γνωριμίας των διαφορετικής προέλευσης μελών και στη συνέχεια έδρασαν σαν επίσημες φράξιες. Μία ρύθμιση πειραματική και απαραίτητη για κάποιο διάστημα την κάναμε ιδεολόγημα. Έγινε αυταπόδεικτη αξία για την οποία μάλιστα είμαστε υπερήφανοι και εγκαλούμε τα άλλα κόμματα που δεν τις αναγνωρίζουν στο καταστατικό τους..

Τι είναι όμως τάση, πότε έρχεται σε ύπαρξη και πως καταργείται. Και τι σχέση έχει - αν έχει - με τα ρεύματα ιδεών;

Ας ξεκινήσουμε από το τελευταίο. Ρεύματα ιδεών υπάρχουν ούτως ή άλλως σε ένα δημοκρατικό κόμμα και συνέχουν λιγότερους ή περισσότερους ανθρώπους που έχουν ένα κοινό προβληματισμό ή καταλήγουν στα ίδια θεωρητικά συμπεράσματα.
Τι ανάγκη έχουν να αποκτήσουν και οργανωτική υποστήριξη; Να γίνουν δηλαδή και παρατάξεις με εσωτερική πειθαρχία; Οι ιδέες δεν έχουν εσωτερική πειθαρχία - είναι ελεύθερες, χωρίς όρια και ιδεολογικές προκαταλήψεις, δεν χρειάζονται επαγγελματική υποστήριξη ούτε παραταξιακό χειρισμό.
Οι ιδέες ζουν και πεθαίνουν -για να γεννήσουν κάτι καινούργιο- μέσα στο περιβάλλον του διαλόγου όχι στις αντιπαραθέσεις αντίπαλων φατριών.

Πως οι τάσεις από ρεύματα ιδεών έγιναν αντίπαλες φατρίες; Όταν απόκτησαν οργανωτικά δικαιώματα και κομματική εξουσία. Και πως έγινε αυτό; Όταν απόκτησαν -τι ανοησία!- ξεχωριστές λίστες στα ψηφοδέλτια και μοίρασαν έδρες στα κομματικά όργανα..
Τους δώσαμε εξουσία!
Ξέχασαν λοιπόν τις ιδέες και εφόρμησαν για την οργανωτική επικράτηση. Αυτό είναι το σκηνικό που αναπαράγει την εσωστρέφεια, τον εσωτερικό εμφύλιο και μας έχει φέρει στα πρόθυρα ενός βίαιου ή βελούδινου διαζυγίου που μέχρι τώρα αποφεύγεται τελευταία στιγμή αλλά με απώλειες στη κοινωνία..

Πάρτε την εξουσία από τις τάσεις και θα μαραθούν αμέσως σαν παρατάξεις.
Καταργήστε τις ξεχωριστές λίστες στις εσωκομματικές εκλογές, βάλτε μια κοινή λίστα και οι εκλεγμένοι αυτομάτως ελευθερώνονται. Μπορούν παρά τις φράξιες που θα συνεχίσουν να υπάρχουν, να σκέφτονται ελεύθερα και όχι παραταξιακά, να μεταβάλλουν απόψεις προς το καλύτερο χωρίς παραταξιακή δέσμευση και να κρίνονται για τη δουλειά τους κι όχι για το αν προώθησαν με επιτυχία τα συμφέροντα του ρεύματος ή των ανανεωτικών.
Τις ιδέες τους θα τις εκφράζουν οι ίδιοι χωρίς να διαμεσολαβούνται από την "ηγεσία" της τάσης τους ή την εσωκομματική τους ταμπέλα.

Άλλωστε, ένα ρεύμα ιδεών, που τόσο πολύτιμο είναι στην δημοκρατική αριστερά, είναι ένας χώρος ζωντανός, κινούμενος, μεταβαλλόμενος και σίγουρα δεν περιορίζεται σε μέλη ενός κόμματος! Η κομματική "τάση-παράταξη" είναι μια διαστρέβλωση και μια ανωμαλία-περιορισμός στην ελεύθερη κίνηση των ιδεών. Κλείνει τις πόρτες και σφραγίζει τα παράθυρα - είναι σε πόλεμο όχι σε διάλογο.
Και ανασύνθεση ιδεών και κατά συνέπεια αριστερή ανασύνθεση με παρατάξεις δεν γίνεται. Με παρατάξεις κάνεις πόλεμο και στον πόλεμο δεν χρειάζεσαι ιδέες - λοχίες χρειάζεσαι και στρατιωτάκια.

Αυτό θέλουμε για τον Συνασπισμό;

9 σχόλια:

  1. Το σίγουρο είναι ότι ο ΣΥΝ δεν είναι ενιαίο κόμμα. Είναι δίψυχος. Θα τυρρανιόμασταν πολύ αν ήταν και εφτάψυχος. Το σίγουρο είναι ότι ορθωνονται τείχη μεταξύ των δύο τάσεων. Δύσκολη η όσμωση και η προωθητική σύνθεση σε βασικά θέματα. Το σίγουρο είναι ότι κάθε φορά κάτι θα γίνεται και θα προκύπτουν ζητήματα μεταξύ των τάσεων.Οι αφορμές πάντα βρίσκονται. Με όλα αυτά τα σίγουρα ένα δεν είναι σίγουρο. Το ότι η Αριστερά θα κουβαλήσει το βράχο στην κορυφή του βουνού. Ως άλλος Σίσυφος ξανά και ξανά θα προσπαθεί και φτου απ΄την αρχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχει ανοίξει μέτωπο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
    Άρα οι τάσεις μάλλον θα συσπειρωθούν(;) πρό της απειλούμενης σύστασης του ΣΥΝ από την απειλή (;) αφομοίωσης από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλαβάνο.
    Είναι θέμα συσχετισμών και προτεραιοτήτων.
    Τώρα δεν υπάρχουν σκέψεις για "γενικό καλό" αφού αυτό δεν διαφαίνεται ποιό είναι, μετά από τις έντονες και βαθιές πολιτικές(;) αντιπαραθέσεις.
    Γίνεται πόλεμος.Δεν υπάρχει διάλογος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ΑΔΑΗ: ....Κι ο βράχος θα πέφτει στα κεφάλια των αποκάτω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ε, λοιπόν στην περιφερεια λιγα χιλιόμετρα εξω απο το κέντρο των Τασεων και Υποτάσεων μεχρι πρότινος τίποτε δεν χωριζε τα μέλη του ΣΥΝ,.....ΜΕΤΑ ΗΡΘΑΝ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ.
    Το φαινόμενο των μηχανισμών επανήλθε στο προσκίνιο και μάλιστα με πολύ ασχημο πρόσωπο [ολοι φορούσαν κουκούλες] τον τελευταίο χρόνο.
    Συμφωνώ με τα οσα γραφονται στο συγκεκριμένο σημείωμα,αραγε ειναι τόσο δύσκολο ν'ακουσθούν παρόμοιες φωνές.
    ΑΔΑΗ,τον βραχο δεν θα τον κουβαλήσει η Αριστερά,θα τον κουβαλήσουν για μια ακόμη φορά οι ανθρωποι της που βρίσκονται μακριά απο την Κουμουνδούρου.Μόνο που οι πλάτες τους εχουν γεμίσει γρατσουνιές,και δεν ξέρω πόσο θα αντέξουν ακόμη αυτοί που εμαθαν να κουβαλούν βραχους,που εζησαν σε μια εποχή που κατεστρεψαν καριέρες που υπέστησαν διώξεις,που ειδαν ονειρα να χάνονται[δεν μιλώ για το μακρινό παρελθόν-στη δεκαετία του '70 αναφερομαι-] τότε που οσο και να φαίνεται παράξενο το ΚΚΕ εσωτερικου,η ΕΑΡ και Αργότερα ο Συνασπισμός -ως εχων λόγω που μπορούσε να φερει ευκολώτερα κοντά του τους πολίτες υφίστατο περισσότερες διώξεις εντός των καρατικών τειχών απ' ο,τι το ΚΚΕ,και για εναν ακόμη λόγω το ΚΚΕ εβγαινε πάντοτε μπροστά προστατεύοντας τα μέλη του.Αυτή την Αριστερά αυτόν τον Συνασπισμό που τα τελευταία χρόνια αρχισε να προσεγγίζει ο πολίτης θέλουμε να σώσουμε.Την Αριστερά των Ιδεών ,της πάλης [που την ξέχασε]της παρεμβασης,του πεζοδρομίου-ειναι περιέργο να διανείουμε χιλιόμετρα για να παιρνουμε μέρος σε παγκόσμιες κινητοποιησεις και να απουσιάζουμε παντελώς απο τις δραματικές εξελίξεις στον τόπο μας.
    Σπίθα η αγωνία τους για το 'γενικό καλο' θα εχει ως συνέπεια ''τα κεφάλια των 'απο κάτω'' οπως λεει και ο Ανωνυμος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Taspa
    Φαίνεται, ορισμένες φορές να μιλώ κυνικά.
    Αλλά νομίζω ότι οι καλές προθέσεις, που είναι απαραίτητες, δεν φτάνουν.
    Για αν μην πω ότι αυτές τις καλές προθέσεις πρέπει να τις διαχειριζόμαστε σωστά και όχι στο όνομα μιας απρόσωπης ιδεολογίας.
    Εδώ έχουμε συγκεκριμένα πρόσωπα που διαμορφώνουν την πολιτική.
    Μάλλον την παραμορφώνουν και όχι την διαμορφώνουν..

    Πολλά είπα, για να γνωριζόμαστε, σιγά-σιγά..

    Οι από κάτω λοιπόν, δεν ξέρω πόσοι θα είναι.
    Γιατί πολλοί έχουν μείνει στον τόπο κατά την ανάβαση του βράχου!!!

    Και μετά έρχεται ο Α.Α να μας πει ότι είχε σκεφθεί να παραιτηθεί, αλλά ήθελε να διαπιστώσει τις αντιδράσεις "από κάτω και από τα πάνω"!!
    Αφού το λάβανε το μήνυμα του, τότε επανήλθε..

    Έίχα γράψει σε ποστ μου στις 23.06.09
    ......................................
    Υ.Γ.

    Κον Α. Αλαβάνο.

    Πρόεδρο της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ.


    Να εγγυηθείτε, ό, τι δεν θα ξανασυμβούν, αυτά που εσείς αναφέρατε:

    - Αποφάσεις μιας "παρέας" της ηγεσίας του ΣΥΝ.

    - Αποφάσεις ερήμην των οργάνων του κόμματος,

    - Aποφάσεις άσχετες με δημοκρατικές διαδικασίες και συμπεριφορές που διακρίνονται από αλαζονεία και άρνηση διαλόγου.


    Διαφορετικά, πολλοί θα υποθέσουν ότι:

    Το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας.
    .................................

    Αφού αμέσως με την πρώτη ανακοίνωση, είχα γράψει παρομοίως.

    "Πράξτε κατά συνείδηση. Για το δικό σας καλό και το καλό του κόμματος και της αριστεράς. Κοιτάξτε τον κόσμο στα μάτια και μην ακούτε κανέναν.

    Μετά από αυτά θα έρχεται και θα μιλάει για ενότητα;
    Μας είχε κλείσει το στόμα επί δύο χρόνια και τώρα τι ζητά;
    Να φορτώσει τις δικές του επιλογές, τις καταστροφίκές, σε ποιούς;

    Καληνύχτα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητέ Σπίθα μάλλον τα ιδια λέμε,μόνο που προσπαθώ να μη ρίχνω λάδι στη Φωτιά,τρεις φορές απο τα φοιτητικά εδρανα ακόμη σταμάτησα την κομματική συμμετοχή,δεν αντεχα και δεν αντεχω τους μηχανισμούς και τους Πατερούληδες -ανεξαρτήτου ηλικίας-μήτε τους φεροντες σύνδρομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ taspa
    Εγώ σχολιάζοντας, εδώ, μα και αλλού, εκείνο που διαπιστώνω είναι μια ειλκρινή και καλή διάθεση, μελών, και φίλων της αριστεράς.
    Περισσεύει η ανιδιοτέλεια και η σμμετοχική διάθεση.
    Το εμείς μπαίνει πάνω από τα εγώ. Αυτό φαίνεται στα ποστ και στα σχόλια.

    Δεν μπορώ, όμως, να πω το ίδιο και για την πλειοψηφία των "από πάνω" και της ηγεσίας μας.

    Διακρίνω πίσω από τις διαφωνίες τους
    ( Αλαβάνος -Τσίπρας) μια εγωπάθεια που δεν βοηθά κανέναν και ιδαίτερα το σύνολο της αριστεράς.
    Έχω την γνώμη ότι η κόντρα ξεπερνά τις ιδεολογικές διαφορές.
    Τόσο καιρό δεν είχα διαπιστώσει πολιτική διαφωνία μεταξύ τους.

    Διαφαίνεται μια διαμάχη για την κατάκτηση της "γέφυρας" και για το καπέλο του καπετάνιου.
    Νομίζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το ΕΝΤΟΣ ΕΠΟΧΗΣ Περιοδικό ένθετο στην εφημερίδα Εποχή

    Διοργανώνει Εργαστήρι Πολιτικής

    Με θέμα «Το παρόν και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ»

    Την Πέμπτη 2 Ιουλίου στην αίθουσα του ΣΥΤΕ, Σίνα 16, στις 8μμ

    Συντονίζουν: Χρήστος Λάσκος και Ευκλείδης Τσακαλώτος

    Εισηγούνται οι πανεπιστημιακοι: Σίσσυ Βελισσαρίου, Σταύρος Κωνσταντακόπουλος, Αριστείδης Μπαλτάς, Μιχάλης Σπουρδαλάκης

    Παρεμβάσεις:

    Κώστας Αθανασίου (ΡΟΖΑ), Χάρης Γολέμης (ΣΥΝ), Παύλος Κλαυδιανός (ΑΚΟΑ), Τάσος Κορωνάκης (ΣΥΝ), Αντώνης Νταβανέλλος (ΔΕΑ), Γιώργος Σαπουνάς (ΚΟΚΚΙΝΟ), Τασία Χριστοδουλοπούλου (2ο ΚΥΜΑ)

    και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Θοδωρής Δρίτσας και Τάσος Κουράκης

    http://kokkinoprasinodiktyo.wordpress.com/2009/06/28/531/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. αλαβάνο - αλαβγάνο
    (Ρασούλης)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU