Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009

Οι πρόωρες εκλογές υποχρεώνουν τις ηγεσίες της Αριστεράς να κάνουν σε τρεις ημέρες ότι δεν έκαναν σε τρεις μήνες!


[man+red.JPG]

Μεταρρυθμιστές και αντισυστημικοί, βασανίζονται από τα ανώφελα δεσμά που μόνοι επέβαλλαν μεταξύ τους και ξεχνούν ότι πίσω από αυτά, υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα άρρηκτοι δεσμοί ανάμεσα στους αριστερούς ανεξαρτήτως άποψης.
Πως οι δεσμοί έγιναν δεσμά και πως η ενότητα έγινε κενότητα, δεν αρκούν τρεις μέρες για να δoθούν απαντήσεις. Χρειάζεται νηφαλιότητα, χρόνος και μεγάλη συμμετοχή του συνόλου των ανθρώπων που εμπλέκονται στο μεγάλο όραμα αλλαγής της σημερινής πραγματικότητας.
Την ώρα που οι διάφορες ηγεσίες προσπαθούν να κερδίσουν πόντους στο εσωκομματικό τοπίο και ονειρεύονται να απαλλαγούν ο ένας από τον άλλο, ο κόσμος της αριστεράς ονειρεύεται την απαλλαγή του από όλους αυτούς που χρόνια κουβαλά στην πλάτη του.
Μήπως οι εκλογές είναι μια ευκαιρία;
Καλή Δευτέρα σύντροφοι!

23 σχόλια:

  1. Καλή Δευτέρα, Γιώργο!
    Νάσαι πάντα καλά.

    Προσυπογράφω, το άρθρο.

    "Οι βέρες ήτανε χρυσές.
    Χρυσές κι οι αλυσίδες
    που δέσανε τα νιάτα μας
    πως δεν τις είδες.."

    Αγαπημένο μου τραγούδι.

    Υ.Γ.
    Απευθύνεται σ'όλους μας, νομίζω.
    Χωρίς καμμία διάθεση, για συζήτηση ή "διαφωνία".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σπίθα για σένα:

    Καλά παιδιά
    μέσα στην γυάλα
    κακά παιδιά
    ας ήταν κι άλλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιώργο, δεν το ξέρω, αυτό:)
    "Καλό" είναι ή "κακό", για μένα??
    Με"τιμά" ή πρέπει να θυμώσω;
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θύμωσε Σπίθα μου όσο θες αλλά όχι μαζί μου
    Μπορείς να σπάσεις και τη γυάλα αν θες - αν και μπορεί να την σπάσουν και μόνοι τους..
    Stay bad!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν μπορώ ούτε να θυμώσω,Γιώργο.
    Θυμώνω, όταν έχω απιτήσεις από κάποιον.
    Μ'αυτά που βλέπω..και αυτές οι λίγες που είχα, δεν υπάρχουν, πια.

    Έχει ξεπεραστεί κάθε όριο.
    Όχι πολιτικού διαλόγου.

    Ούτε ΚΑΝ πολιτική αντιπαράθεση, δεν είναι.


    Κάθε όριο κοινής, στοιχειώδους λογικής, έχει ξεπεραστεί κατά πολύ.

    Η βλακεία στην πλήρη αποθέωση!


    Είναι πέραν κάθε φαντασίας και αγγίζει την ψυχοπαθολογία.
    Θέλουν γιατρό, επειγόντως. Σοβαρά.

    Ότι θέλουν ας κάνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εσένα σ'εκτιμώ, ιδιαίτερα και το ξέρεις.
    Με σένα θα θυμώσω;
    Μακάρι νάχαν την δική σου νοοτροπία και χαρακτήρα, πολλοί από τους συντρόφους μας.

    Γιατί αυτό προέχει, αγαπητέ μου Γιώργο.
    Και περί αυτού ομιλείς στην ουσία, όταν επιχειρηματολογείς σε πολιτικά ζητήματα.

    Δεν στέκομαι μόνο στις πολιτικές απόψεις.
    Τα λόγια,η επιχειρηματολογία και η προβολή τους, πάντα συνοδεύονται από μία αύρα. Θετική ή στείρα ή αρνητική.

    Λοιπόν
    Είναι εμφανές, ότι δεν μετέχεις σε συζητήσεις ούτε σαν "κομισάριος" ούτε σαν "γιόγκι". Ηλίου φαεινότερον.
    Την καλημέρα μου, σύντροφε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σταμάτα Σπίθα, με κάνεις να κοκκινίζω κι είμαι ήδη κατακόκκινος από τα νεύρα μου - η εκτίμηση είναι αμοιβαία.
    Πάντως έχω υπάρξει και κομισάριος και γιόγκι και μάλιστα Μετά Καίσλερ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Παρομοίως, έχω υπάρξει κι εγώ, Γιώργο:)

    Μετά Καίσλερ, μετά Νομπέρτο Μπόμπιο,
    ( που έχει αναφερθεί και σ'αυτά που βλέπουμε και πόσο μεγάλη είναι "η απόκλιση της ηθικής από την πολιτική.")

    Αισθάνομαι πικρία και αρνούμαι τον ευτελισμό της αριστεράς και των απλών μελών της ( με τι όποιες ευθύνες τους)
    απ'αυτό το θέαμα, το οποίο επαναλαμβάνω, στερείται κάθε λογικής.

    Ντρέπομαι και δικαιούμαι να το λέω.
    Δεν θέλω να έχω σχέση με όνόματα που κατήντησαν περίγελο, κάθε έννοια που αφορά, προ πάντων, στην αξιοπρέπεια τους και κατ'επέκταση και στον χώρο της αριστεράς. Ανεκδιήγητοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Νομίζω πάντως ότι είναι σχεδόν βιολογικό φαινόμενο και όχι ειδικά "αριστερό"
    Εννοώ ότι τα προβλήματα μοιάζουν να γιγαντώθηκαν από την υποχρεωτική συγκατοίκηση και την στενότητα χώρου που έμενε στον καθένα να κινηθεί
    Όταν ο ζωτικός χώρος μειώνεται αυξάνει η επιθετικότητα
    Ίσως έπρεπε να εφαρμόσουμε την ιστορία του Χότζα με την κατσίκα κλπ που τους θεράπευσε από την στενότητα χώρου..
    Όταν ο καθένας ξεδιπλώνει με άνεση την πολιτική του βλέπει και τον σύντροφο της άλλης πλευράς με νηφαλιότητα και κατανόηση
    Εμείς δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε από την πολυκοσμία και τους στενούς ιδεολογικούς διαδρόμους
    Γιατί το κάναμε αυτό;
    Μπορούμε άνετα να δουλεύουμε με την πολιτική του έμπνευση ο καθένας και τον πολιτικό όμιλο που τον εκφράζει και μόνο στις εκλογές να κατεβαίνουμε όλοι μαζί ή σχεδόν όλοι
    Και στις κινητοποιήσεις επίσης
    Χώρο, περισσότερο χώρο λοιπόν για να υπάρχει ευχέρεια διαλόγου μέσα από την απρόσκοπτη εφαρμογή πολιτικών κι όχι τους θεωρητικούς αφορισμούς
    Επιμένω στα βελούδινα διαζύγια - αφού και οι επιπόλαιοι γάμοι βελούδινα ξεκινάνε!
    Στην προτεραία κατάσταση λοιπόν και τα πάθη θα σβήσουν με την απόσταση..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Συμφωνώ, απολύτως, Γιώργο.
    Το θέμα έχει αναπτύξει, ακριβώς όπως το λες και ο Κονραντ Λόρενζ, στην "Επιθετικότητα"
    Η επιθετικότητα αναπτύσεται μεταξύ ομοίων οργανισμών στην φύση και αποβλέπει στην επιβίωσή τους, όταν ο ζωτικό τους χώρος περιορίζεται.

    Όλες οι αριστερές αποχρώσεις (και δεν είναι λίγες,) σε μερικά τετραγωνικά.

    Δεν γίνεται. Νομοτελειακό είναι ότι θα "φαγωθούν"..

    Πολύ σωστά το θέτεις, Γιώργο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ναι πρέπει να αναπτυχθεί και ο κλάδος "ηθολογία της αριστεράς"
    Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα αριστερά είδη αλλά θα πρέπει να μάθουν να συμβιώνουν μεταξύ τους
    Και η εδαφική επικράτεια είναι πολύ σημαντική για το αρχαίο μέρος του εγκεφάλου μας, το στέλεχος
    Εάν αυτή διευθετείται συμβιωτικά, τότε μπορούμε να δοκιμάσουμε να την επεκτείνουμε και στην κοινωνία
    Εάν όχι, τότε είμαστε ακόμα ίδιοι με τους άλλους όσο ο εγκέφαλος του θηλαστικού υποτάσσεται στην αμυγδαλή και τις ενστικτώδεις αντιδράσεις της
    Η αριστερά πριν αποπειραθεί να καθοδηγήσει την κοινωνία προς τον πολιτισμό δεν πρέπει να τον (ξανα)αποκτήσει και η ίδια;
    Όταν ήταν το καταπιεζόμενο και καταδιωκόμενο είδος στην κοινωνία κυριαρχούσε σε όλες τις εκφάνσεις του πολιτισμού
    Σήμερα δεν έχει καν κουλτούρα συνεργασιών η ίδια στο εσωτερικό της, γι αυτό ίσως και φοβάται τις συνεργασίες γενικότερα παρότι υποτίθεται ότι τις επιδιώκει θεωρητικά
    Και στον πολιτισμό κυριαρχούν άλλοι επιβάλλοντας το γούστο τους με το χρήμα τους και τη δύναμή τους
    Αυτό το καλοκαίρι φάνηκε η πνευματική φτώχεια μας σε όλο της το μεγαλείο
    Πρωτότυπη σκέψη δεν υπάρχει, ακόμα τρώμε από τα έτοιμα
    Ξύλινος λόγος, γνωστά κλισέ, δημιουργικότητα μηδέν
    Κι όλα αυτά γιατί;
    Γιατί κάποιοι φωστήρες ανιστόρητοι χωρίς ανάλυση και σχέδιο επέβαλαν εκ των άνω βοναπαρτικές εκστρατείες για την ανάληψη της διαχείρισης μιας κοινωνίας που δεν καταλαβαίνουν
    Και το χειρότερο; Στην πορεία προς το βατερλώ τους διέλυσαν και τον παραδοσιακό πλουραλισμό της σύγχρονης αριστεράς ζηλώνοντας την αποτελεσματικότητα της κουκουέδικης πειθαρχίας!
    Τώρα εκείνοι που θα μπορούσαν να βοηθήσουν είναι απόμακροι και απαξιωμένοι και τους μένει η ανακύκλωση των ίδιων προσώπων

    ΥΓ
    Και δεν επιτρέπονται και οι μεταγραφές από το εξωτερικό:-)
    Μήπως και η αριστερά θέλει τον Γερμανό της;
    Μήπως να αναθέσουμε για ένα εξάμηνο την καθοδήγησή μας σε επιτροπή του ΚΕΑ, όπως κάνανε παλιά στη Διεθνή όταν κάποιο κόμμα "ξέφευγε" από την γραμμή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. 2. Εμείς και η "Σύγχρονη εποχή" μας!

    Από την "Έποχή του Διαφωτισμού" φτάσαμε σήμερα σ'αυτό που ονομάζουμε "σύγχρονη εποχή".

    Τι έχει αλλάξει ;

    -Έχει μειωθεί η ευαισθησία μας.
    Ξεχάσαμε τις λέξεις: ρεμβάζω, ονειροπολώ, συμμετέχω, εμβιώνω, ενδοσκόπηση, συγκέντρωση.

    - Δεν υπάρχει χρόνος.
    Μας λείπει ο χρόνος. Έχουμε το Ιντερνετ, το κινητό και πλήθος από μηνύματα. Αυτά μας αφαιρούν τον χρόνο. Μας επιταχύνουν τον ρυθμό και μας κάνουν ανυπόμονους.
    Μεγάλωσε η ανυπομονησία μας, ο εγωισμός μας. Δεν ακούμε τον άλλον, δίπλα μας.

    - Λείπει η τρυφερότητα, το συναίσθημα.
    Μας λείπει η συντροφικότητα, η ενσωμάτωση, η εμβίωση με τον πόνο του άλλου.
    Μας λείπει η τρυφερότητα.
    Ο άνθρωπος ζει για την διαιώνιση του είδους και όχι για την παραγωγη.

    Κοιτάξτε γύρω σας τα παιδιά, τα ζώα. Τι κάνουν όλη την ημέρα; Παίζουν, χαζολογούν, απορούν..

    Είμαστε τρυφερά όντα, αλλά υποφέρουμε εδώ και χρόνια γατί καταστρέψαμε τους εαυτούς μας και το περιβάλλον. Γίναμε στερημένοι εγωιστές και παίρνουμε λάθος μηνύματα.

    - Κυριαρχεί ο Αγγλοσαξωνικός τρόπος σκέψης και οι μονοθεϊστικές αντιλήψεις
    Ο κόσμος είναι περίπλοκος και δεν πιστεύω στις αστείες ουτοπίες του τύπου::

    " Θα παλέψω με το σπαθί μου και μόλις φτάσω στο στόχο μου, τότε περνώ στον παράδεισο "

    **Είναι ένας αμερικάνικος τρόπος σκέψης, και αγγλοσαξωνικός.

    Είναι μια μονοθεϊστική αντίληψη, μια θρησκευτική αντίληψη που βασίζεται στο δέος. "Θαυμάζω και πιστεύω με δέος"..
    Το μόνο που μπορεί να κάνεις κανείς είναι γελάσει με αυτές τις αντιλήψεις, Δεν μπορείς να τις πάρεις στα σοβαρά. Πολλοί με λένε παλιομοδίτη. Αλλά αυτή η "νέα ζωή" δεν μ'αρέσει.

    " Πρέπει να αποστασιοποιηθούμε και να εμβαθύνουμε στα πράγματα."

    Υ.Γ. Από την σημερινή εκπομπή στην ΕΤ-1 " Ο χορός των απαντήσεων"
    Ότι μπόρεσα να συγκρατήσω, να θυμηθώ από την σημερινή παρουσίαση του ακαδημαικού ΤΖΕΡΕΜΙ ΡΙΦΚΙΝ

    Post my.
    http://mobbingbomb.blogspot.com/search/label/%CE%A1%CE%99%CE%A6%CE%9A%CE%99%CE%9D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. *Σήμερα μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι δεν υπάρχει τομή, οντολογικό άλμα, ανάμεσα στον άνθρωπο και στα υπόλοιπα ζωικά είδη. Δεν καταγόμαστε από τους πιθήκους. Αλλά το γονιδίωμα του ανθρώπου ταυτίζεται σχεδόν με το γονιδίωμα του χιμπαντζή, με τον οποίον έχουμε και ένα κοινό χρωμόσωμα.

    Και ο εγκέφαλος, και η νόηση; Και τα ζώα έχουν και αισθήματα και μία υποτυπώδη νοημοσύνη. Αλλά ο άνθρωπος είναι το μόνο «ζώο» που σκέφετεται με έννοιες. Θαύμα; Σήμερα ξέρουμε ότι «το σκεπτόμενο σώμα» (Σπινόζα) ο εγκέφαλος και ειδικά ο νεοφλοιός, κύρια έδρα της νόησης, είναι προϋπόθεση και ταυτόχρονα προϊόν της κοινωνικής ζωής. Και η ψυχή;

    Ο δυϊσμός ψυχής και σώματος, τάφου της ψυχής; Σήμερα μπορούμε να ορίσουμε την «ψυχή» ως το σύνολο των εσωτερικευμένων σχέσεων του ανθρώπου με τον κόσμο και των δυνατοτήτων αυτών των σχέσεων.

    *Ο άνθρωπος μέλος του ζωικού βασιλείου; Οι αναγωγιστές θα τον υποβιβάσουν σε μηχανή επιβίωσης, σε αυτόματο προγραμματισμένο με μια τυφλή αναγκαιότητα.

    Οι αναγωγιστές καταλήγουν σε έναν απλοϊκό χυδαίο υλισμό. Ιδεαλιστές και πιστοί, αντίθετα, θεωρούν την άποψη της θεωρίας της εξέλιξης ως εξευτελισμό του ανθρώπου.

    Και η ηθική; «Αν δεν υπάρχει θεός, όλα επιτρέπονται»! Λάθος! Ακόμα και ο ευσεβής Καντ αναγνώριζε ότι ένας άθεος μπορεί να είναι εξίσου ηθικός με έναν πιστό. Η ιστορία επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ορθολογική ανθρωπολογία
    Ευτύχης Μπιτσάκης, Κυρ. Ελευθεροτυπία, 15/02/2009

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γεια σας παιδια,πολυ Αποστολικα ολα αυτα''καθαρα' Αριστερα και Αριστερή Αυτοκριτικη.
    Και γω αναρωτιεμαι γιατι οργανωθηκα ξανα τα τελευταία δεκα χρόνια και δεν συγχωρώ τον εαυτό μου.
    Το πρόβλημα τωρα ειναι οπως ειπε καποιος.
    Καιγεται ο Αχυρώνς και μεσα ειναι η Λόλα,ποιον σωζεις τον Αχυρωνα ητην Λόλα.
    Απο την διαρχεία στην συλλογικη ηγεσία,ε λοιπόν, εχουν παρει διαζύγιο απο την Λογικη!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ taspa.
    Πάνω σε ποιές αρχές και γιατί οργανώθηκες;

    Το "αχυρώνας" ή την "Λόλα" είναι ψευτοδίλλημα.

    Δεν θα κάνεις καμμία έκπτωση, σε αυτά που λέει η συνείδησή σου, οι αρχές κσι το αξιακό σου σύστημα για κανένα "αχυρώνα" που δεν σε ικανοποιεί.

    Για κανένα "άδειο κιβώτιο"

    Μιλάω και τα λέω γιατί "μετέχομαι" και δεν συν-μετέχω, σε κομματικές εντολές και εξαγγελίες που εξανεμίζονται την επόμενη ημέρα.

    Εξ αρχής συμμετέχω και έχει τύχει να υπάρχει ψηφοφορία με αποτέλεσμα 50 υπερ, 1 κατά, Το δικό μου. Αλλά ήμουν μια χαρά με την συνείδησή μου.
    Βαρέθηκα να ακούω εκ των υστέρων "δίκιο είχες, αλλά υπήρχε κομματική γραμμή"

    Καλά κάνατε παιδιά, τους είπα.
    Κρατήστε εσείς την γραμμή, και θα σώσετε το κόμμα, αλλά θα πέσετε σε "κώμα".

    Πρακτικά για να σε διευκολύνω.
    Τι θα έκανες αν αυτή η κατάσταση κρατούσε 100 χρόνια, ας πούμε.
    Τι θα επέλεγες σε μια μακροχρόνια προοπτική και με ποιούς θα ήθελες να συνδιαλέγεσαι και ταυτόχρονα αυτό που θα σ'έκανε να αισθάνεσαι ανακούφιση, αν το σκεφτείς τώρα ?

    Κούντερα...λογική.
    Αυτό θα κάνεις, κατά την γνώμη μου.
    Θα βάζεις κάτι στο διηνεκές και όχι σε στενά χρονικά όρια.
    Αυτό είναι πρόσκαιρο,σε εγκλωβίζει...

    Ταπεινή μου, γνώμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Δεν κουβαλάμε κανέναν στην πλάτη μας και ούτε είμαστε το κέντρο του κόσμου, ούτε χρειάζεται το "σύνδρομο του σωτήρα". Καλό άλλοθι για τους αγκιτάτορες!!

    Την γνώμη μας λέμε, πολύ -πολύ απλά.
    Και υπερασπίζουμε, τον ζωτικό χώρο μας που μας βοηθάει να ανασάνουμε.

    Όχι να συμμετέχω σε κάτι που με πνίγει, και εκουσίως να βάζω τα χεράκια μου για να βλέπουν μαλακίες τα ματάκια μου..
    Μου ξέφυγε, μια κακιά λέξη, σόρυ..

    Αλλά γιατί 9 αρχηγοί; Να το πω να μην το πω, να το πω να μην το πω...

    Άντε να το πω...
    Έλειπε ένας και δεν γίνονταν δέκα ( δυό παλάμες, δηλαδή)
    Πως λέμε και με τα δύο χέρια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πως να διαφωνησω Σπιθα,το ''Αξιακο μου ΣΤΑΤΟΥΣ''μετραει πολλά χρόνια,γονιδιο θα λεγαμε καλύτερα.
    Σε καποια περίπτωση ψηφοφορίας ειχαμε την ιδια καταληξη.
    Εισεπραξα την ''μομφή'' που θεωρω επαινο καθε που βρίσκομαι σε θεση μειωψηφίας.''Οτι δεν σκεπτομαι πολιτικως Ορθα''
    Πολλα τα χρόνια Σπιθα,περισσότερα ισως απο τα δικα σου,εχω απο καιρό καβατζάρει τα 50,Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ για μενα ειναι Ερωτας,ειναι εφηβεία,ειναι Πανεπιστήμιο με ο,τι αυτό συνεπαγεται,ειναι ομως και δικαίωμα στην αμφισβήτηση της αυθεντίας.
    Κι ο Ερωτας οπως ξερεις ποναει.Αν ηταν γαμος παει στο διάλο παιρνεις διαζύγιο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Παρομοίως σκέπτομαι, taspa.
    Αλλά αυτή η "επικοινωνιακή αριστερά" στην εποχή μας, τάχει ξεπεράσει, αυτά.
    Είναι σύχγρονη και τα μέλη της, ο κόσμος, γι'αυτήν δεν είναι τίποτε άλλο παρά κουκιά.

    Σε προ διετίας σχόλιο μου, έγραφα
    "Σπίθας, είμαι

    Γονιδιακές, βιωματικές "ιδιομορφία" μου Ανάληψη ευθυνών, σεβασμός στην "διαφορετικότητα" μας.
    Ας μην μιλάμε για "ηρωισμούς" και "ήρωες"....
    Είναι ιεροσυλία και αχρείαστες υπερβολές, αρκετό που έχω ξεφύγει του μανδύα "εγώ" ( αυτογνωσίας αποτέλεσμα)

    Αμετακίνητη θέση μου;
    Υπεράσπιση του "ζωτικού" μου χώρου (χωρίς έκπτωση, που θα είναι επωδυνη μετά και δυσβάταχτη στην ψυχή μου)
    Μεγάλη προσπάθεια ο σεβασμός στον αντίστοιχο "ζωτικό" χώρο των άλλων.

    Να μην ευτελίσω την ζωή μου , τουλάχιστον!

    Αντίπαλοι μου :
    Πρώτα:
    O "απαίδευτος" εαυτός μου.
    Οι "κακίες" μου και το "βολεμά" μου.
    Επίσης:
    Οι Φθονεροί, οι κυνικοί, οι "άτεγκτοι", οι "αδιάφοροι"
    η επιβολή εξουσίας, η αλλαζονεία και οι "εκ θέσεως ισχύος":
    σαδιστές, υποκριτές και αναίσθητοι.

    Τι είμαστε;
    Μοναδικοί και μικροί ταυτόχρονα.
    Σκιές και σκόνη.
    Το παν και ταυτόχρονα ένας κόκκος άμμου, μόνο"

    Καλημέρα σας και καλό δρόμο..νάχουμε, Αενάως θα συνεχίζουμε, έτσι κι'αλλιώς :)

    Νάμαστε καλά..και χαιρετώ με μια αφιέρωση στο αγαπητό μπλογκ του Γιώργου και στους φίλους σχολιαστές του, με την κριτική μου στο βιβλίο:

    η Πλωτή Όπερα (ΜΠΑΡΘ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ακριβώς Αναστασία, δεν έπρεπε να γίνει αυτός ο γάμος
    Έπρεπε να μείνει ένας Έρωτας
    Όπως το είπες η αριστερά είναι ένας έρωτας διαρκής έστω και ατελέσφορος
    Ο γάμος μας σκότωσε
    Άρχισε να μας τα φοράει ο Αλαβάνος με τις συνιστώσες, ο Αλέξης με την παρέα του, το βαθύ ρεύμα με την καρέκλα του, η Δαμανάκη κι ο Μπίστης με το ΠΑΣΟΚ :-)
    Στην αριστερά παλαιόθεν ευδοκιμούν μόνο οι έρωτες και οι ελεύθερες σχέσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ο γάμος είναι "αστικός" θεσμός, Γιώργο:)
    Εμείς θέλουμε υπερ-αστικό και βάλε..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Μάλλον μικροαστικό παζάρι ήταν το όλο εγχείρημα. Γι’ αυτό κατάληξε σε «κατινιές».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Γατόνι ο Τσιπρας. Την εφερε κανονικοτατα και στον "ευφυη ηγέτη" και στους άλλους της γραμματείας που ειναι τοσα χρονια στα πραγματα. Το έξυπνο πουλί όμως από τη μύτη πιάνεται...

    Παναγιώτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU