Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

Η ιστορία καλεί την Αριστερά μέσω του .....


από το ιστολόγιο Μη μαδάς τη μαργαρίτα

H ιστορία καλεί την Αριστερά. Εκείνη κωφεύει και τότε ο Μωυσής ανεβαίνει και παίρνει από τα χέρια της τις 10 εντολές. Κατεβαίνοντας, περνά από την ΕΣΗΕΑ και τις ανακοινώνει στον περιούσιο λαό του. Κάποιοι που τολμούν να διερωτηθούν, προπηλακίζονται και δικαίως ως βέβηλοι. Σε ιστορικές στιγμές για την Ιστορία, την Αριστερά και την Πατρίδα δεν είναι να ρωτάς, είναι να τρέχεις.

Δημοψήφισμα, λοιπόν, για την ανατροπή, την κατάργηση, του Συμφώνου Σταθερότητας. Με ποιο ερώτημα, η Ιστορία δεν μας είπε. Δηλαδή να εγκαταλείψει η Ελλάδα το Ευρώ και να επαναφέρει το εθνικό νόμισμα, φαντάζομαι. Και γιατί δεν το λέει ανοικτά; Και τότε τι θα γίνει;

Θα βρει το κράτος λεφτά να δώσει στους αγρότες για να συνεχίσουν να παράγουν κακής ποιότητας σιτηρά, μπαμπάκι, καλαμπόκι, οι τιμές των οποίων πέφτουν διεθνώς ενώ τα έξοδα ανεβαίνουν;

Θα αντιστραφεί η φθίνουσα πορεία της βιομηχανίας, που παράγει χωρίς προδιαγραφές και χωρίς έλεγχο, προϊόντα αμφίβολης ποιότητας που δεν έχουν εξαγωγικό ενδιαφέρον;

Τα 132, 8 δις € που χρωστάνε οι επιχειρήσεις, τα 119δις € που χρωστάνε τα νοικοκυριά, τα 3,1δις € ακάλυπτες επιταγές θα εξαφανιστούν ή τέλος πάντων θα τακτοποιηθούν;

Ως άλλες αμαρτωλές ΠΑΕ, θα αλλάξουμε μήπως όνομα και θα μας χαριστούν τα δις που χρωστάμε ως χώρα που κανείς δεν ξέρει πόσα είναι; Ή μήπως τα κοράκια του διεθνούς κεφαλαίου θα συνεχίζουν να μας δανείζουν με χαμηλότερα επιτόκια;

Η χώρα, η πατρίδα, η εκλεκτή της Ιστορίας δεν είναι μόνη της στο κόσμο, έχει χρέη και πιστώσεις, έχει πρόβλημα. Δεν της το δημιούργησαν οι άλλοι , οι κακοί, οι άρπαγες. Το πάλευε 20 χρόνια μόνη της, αργά αλλά σταθερά, μέχρι που αυτό έσκασε και τα κοράκια έρχονται για να φάνε ότι απομένει.
Δεν είναι εκδικητικός ο καπιταλισμός, έχει κανόνες και αν τους παραβείς σε κατασπαράζει για να αναπαραχθεί.

Υπάρχουν τρία τουλάχιστον σενάρια για την έξοδο από την κρίση.

Να κάνουμε αυτά που διατάζουν τα γεράκια της ΟΝΕ. Περικοπή δημοσίων δαπανών, μείωση επιδοτήσεων και έτσι περιορισμό του δημόσιου χρέους. Το αποτέλεσμα στην κρατικοδίαιτη οικονομία μας πιθανόν να είναι πιο βαθιά ύφεση, μείωση της ενεργού ζήτησης, ανεργία, φαινόμενα που ήδη βιώνουμε.

Να κρατήσουμε σταθερές τις δαπάνες, να περιορίσουμε τη σπατάλη, να δοθούν δίκαιες κοινωνικές παροχές και να απαιτήσουμε γενναία χρηματοδότηση από την ΕΚΤ. Κανείς στο Βορρά δεν θέλει να φύγει η Ελλάδα από την ΟΝΕ ή να χρεοκοπήσει. Αν συμβεί αυτό θα αποσταθεροποιήσει όλη την Ευρωζώνη, θα προκαλέσει την έξοδο και άλλων χωρών (Πορτογαλία, Ισπανία), κατάρρευση χρηματιστηρίων. Όλες οι φούσκες θα αρχίσουν να σκάνε μαζί. Οι μεγάλες τράπεζες στις ΗΠΑ απαίτησαν και πήραν κρατική βοήθεια χωρίς να αυτοπεριοριστούν. Έχει όμως η κυβέρνηση το ανάστημα ενός τέτοιου τσαμπουκά; Και αν γίνουν έτσι, ποιο είναι το επόμενο βήμα ώστε να μην επαναληφθεί η δυσβάσταχτη συσσώρευση χρεών;

Γυρνώντας πίσω στη δραχμή τι κάνεις; Έχεις δυνατότητα να υποτιμήσεις το νέο σου νόμισμα και να κερδίσεις από τις εξαγωγές και τον τουρισμό. Αλλά ποιες είναι οι εξαγωγές της Ελλάδας και πως πιστεύετε ότι μπορούν να αυξηθούν ώστε να έχουμε κέρδος. Ο τουρισμός πάλι δεν έχει πρόβλημα μέσα σε ένα περιβάλλον διεθνούς κρίσης; Πως γίνεται η μετάβαση, τι γίνεται με την επανατίμηση των χρεών; Πληθωρισμός, άνοδος επιτοκίων, επιστροφή στην προ ΟΝΕ εποχή. Μπορεί κανείς να παρουσιάσει ένα μοντέλο μιας τέτοιας διαφυγής και το περιβάλλον στο οποίο θα αναγκαστούμε να ζήσουμε; Μήπως είναι καλύτερη μια ΟΝΕ με νόμισμα δύο ταχυτήτων αφού οι διαφορές μεταξύ των χωρών είναι τεράστιες;


Όλα αυτά τα ερωτήματα ταλανίζουν τη διεθνή κοινότητα, πλούσιους και φτωχούς, αριστερούς και δεξιούς και οι απαντήσεις μόνο απλές δεν είναι.
Με τι άνεση όμως βγαίνει ο εκλεκτός της Ιστορίας και καλεί σε αγώνα για δημοψήφισμα;
Πως μιλά για οικονομία χωρίς να αναλύει, να δικαιολογεί, να αποδεικνύει και να προτείνει συγκεκριμένες λύσεις αν βέβαια τις έχει;
Με ποια τεχνογνωσία μιλά και ποιες είναι οι αναφορές του;
Πως γίνεται με αναφορές για «εκδικητικά κεφάλαια» να κάνουμε μαθηματικά;
Από πού προκύπτει «ανόρθωση, αναγέννηση και σοσιαλισμός» και τι σημαίνουν αυτά για την καθημερινότητα του λαού;
Και αν δεν μαζευτούν οι υπογραφές, ή χάσουμε το δημοψήφισμα, τι γίνεται παρακάτω;

Δυστυχώς για άλλη μια φορά ο νέος Μωυσής παίζει το παιχνίδι της προσωπικής του προβολής, και της αξίωσης να ηγηθεί ευρύτερου σχήματος, χωρίς όμως αξιόπιστη πρόταση. Ταυτόχρονα μόνιμοι παράγοντες της «Αριστεράς» προβάλουν αυτόν που το είδε Μεσσίας για να ηγεμονεύσουν στο μικρό τους κόσμο, με κέρδος τι; Το αδειανό πουκάμισο του ΣΥΡΙΖΑ; Αξίζει τον κόπο τόσος ευτελισμός;

21 σχόλια:

  1. Πράγματι, εμπεριστατωμένο άρθρο και με "αριστερή" άποψη! Θα μπορούσε κάλλιστα να το είχε γράψει και ένας "αριστερός" γραμματέας υπουργείου της κυβέρνησης του Γιωργάκη!.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Κακό συναπάντημα.
    Ενώ η πρόταση του σύντροφου επίτροπου του λαού Αλέκου Αλαβάνου είναι αρκούντως αριστερή. Τόσο αριστερή που δεν χρειάζεται να είναι και εμπεριστατωμένη.

    Επί της ουσίας τώρα, πού διαφωνείτε και πού συμφωνείτε;

    @ Μη μαδάς..
    επιφυλάσσομαι για αργότερα λόγω έλλειψης χρόνου

    vinotinto

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διαταξικά λοιπόν τα προβλήματα?
    Η πάλη των τάξεων τέλειωσε ?
    Οι αγορές που ζητούν φρέσκο αίμα το καλό μας θέλουν?
    ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Tώρα σοβαρά, θέλει επιστροφή στην δραχμή;
    Ήμαρτον παναγιά μου.

    Υ.Γ. Οι αγορές δε θέλουν αίμα. Τι να το κάνουν; Πίσω τα δανεικά θέλουν. Και σαν όλους τους δανειστές, τραμπουκάρουν.
    Το ερώτημα είναι, πως γλυτώνεις σώος από τους τραμπούκους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα ήθελα να μου εξηγήσετε γιατί η καταργήση του Συμφώνου Σταθερότητας συνεπάγεται την εγκατάλειψη του Ευρώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ....επειδή εγώ τόγραψα, να σας πω ότι δεν με νοιάζει πια να λέγομαι ή να μην λέγομαι αριστερός, τι νόημα έχει πια αυτή ή η άλλη λέξη.
    Δεν λέω να γίνει έτσι ή αλλιώς, δεν είμαι ειδικός, δεν ξέρω. Και να πω ποιος είμαι εγώ, ένας απλός blogger. Απορώ όμως πως ένα ηγέτης της Αριστεράς, ένας ταγός όπως θέλει να είναι, να καλεί σε μια συγκεκριμένη δράση χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να αποδείξει τίποτα. Και εσείς που συμφωνείτε μαζί του με τι επιχειρήματα θα πείσετε να υπογράψει κάποιος για ένα δημοψήφισμα στο οποίο δεν τίθεται καν το ερώτημα.
    Εγώ τότε καταλαβαίνω πως απλά ο αρχηγός θέλει κάτι να πει γιατί την πίτα του ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύεται και τίποτα άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. To keimeno einai καλο.Ο κορσες του 3% δεν εχει σχεση,ειναι αλλη συζητηση.Θα επανελθωmike

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και αφού ευχαριστήσω το Γιώργο για την τιμή που μου κάνει να με φιλοξενεί στο blog του να πω και κάτι ακόμα.
    1. Διαβάστε το άρθρο του Χρήστου στην ΑΥΓΗ, τα λέει καλύτερα.
    2. Μπορεί κάποιος να γουστάρει τη περσόνα του Αλαβάνου αλλά όταν πρόκειται για το μέλλον των ανθρώπων που κατοικούν στο χώρο αυτό πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι.
    Οπως η ταξική πάλη δεν μας εμπόδισε να χρεώσουμε τη χώρα μέχρι τα μπούνια, άλλο τόσο δεν πρέπει να μας εμποδίσει να την ξαναστήσουμε. Πριν παλέψουμε για τα μεροκάματα και τους όρους εργασίας πρέπει να παλέψουμε για να υπάρχει εργασία, μάγκες.
    Τώρα οι βολεμένοι μπορούν να φωνάζουν όσο θέλουν, αυτοί που έχουν ανάγκη πραγματική δεν τους ακούνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητέ leo, συμφωνώ πλήρως με το άρθρο που δημοσίευες στο "μη μαδάς τη μαργαρίτα" με εξαίρεση τα περί διπλού νομίσματος. Τα λέμε όμως μιά άλλη φορά γι΄αυτό, ελπίζω.
    Με την άδειά σου πάντα, θα ήθελα να το αναδημοσιεύσω στο blog μου, μαζί με μερικά ακόμα σχόλια παρατηρήσεις που θεωρώ αναγκαία.
    Όπως είχα σημειώσει και προ ημερών με αφορμή άρθρο του Βεργόπουλου..έλεος.Επί τη ευκαιρία, το άρθρο αυτό (περί μη πτώχευσης, στα πλαίσια του φληναφήματος περί"δημοσιονομικής τροκοματίας") από χτές προκαλεί τον γέλωτα.(με το spread στα 400, η πτώχευση είναι εδώ). Και στην περίπτωση του Α.Α.,δεν δικαολογείται άγνοια για το που οδηγούν οι προτάσεις του.Απλός , καθαρός ανεύθυνος τυχοδιωκτισμός είναι.Κρίμα μια φορά ακόμα.
    Συμφωνώ επίσης και με την απαρέσκειά σου σε πιστοποιητικά ταξικότητας και αριστεροσύνης.Οι επίδοξοι εκδότες τους, σε αγαστή συνεργασία με τους υποτίθεται "ταξικούς τους αντιπάλους", δεν θα μας σαβανώσουν με τα πιστοποητικά αυτά.Ας μείνουν ως οι γνωστοί χαρτογιακάδες που εκδίδουν παλιόχαρτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Επίσης,μιας και τίθεται το ερώτημα γιατί κατάργηση του συμφώνου σταθερότητας, σημαίνει κατάργηση του ευρώ, πολύ σύντομα ας σημειώσουμε ότι κοινό νόμισμα για πολλές χώρες δεν νοείται, αν δεν υπάρχει μια κοινή δημοσιονομική βάση.Αλλιώς πως θα αποκτά το νόμισμα αυτό σχετικές ισοτιμίες με τα άλλα νομίσματα; Πολλά μπορεί να αποδώσει κανείς στο συγκεκριμένο, και ίσως κάποια στιγμή τα συζητήσουμε, αλλά το ότι κάποιο τέτοιο απαιτείται σε μιά ομάδα χωρών με διαφορετικά δεδομένα, δεν συζητείται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πάντα υπήρχε μία ψύχωση με το σύμφωνο σταθερότητας και μέσα στον Συν και τώρα με την πρόταση του Αλαβάνου.

    Ωστόσο, είναι γνωστό πως σε μία ζώνη οικονομικών συναλλαγών κάποιος θα πρέπει να χαράσσει δημοσιονομική πολιτική. Και επειδή τα κράτη μέλη της ευρωζώνης δεν έχουν κεντρικές αρμοδιότητες αυτό γίνεται αναγκαστικά μέσω της Ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας με βάση το σύμφωνο σταθερότητας. Αυτό ακριβώς το σύμφωνο που ο Αλαβάνος το θεωρεί την θη΄λειά στους εργαζόμενους έχει γίνει εδώ και χρόνια λάστιχο αφού και οι ισχυρές χώρες της Ευρωζώνης (Γαλλια, Γερμανία, Ιταλία) ουσιαστικά δεν το τηρούν. άρα δεν είναι αυτό το πρόβλημα. ένα θέμα είναι και έχει απόλυτη λογική να ήταν διαφορετικό αυτό το σύμφωνο σταθερότητας αλλά αυτό έχει να κάνει με τους τότε πολιτικούς συσχετισμούς που επικρατούσαν στην Ευρώπη όταν αυτό καταρτίστηκε με την συνθήκη του Μααστριχ που ήταν σε βάρος των εργαζόμενων.
    Ωστόσο ο Αλαβάνος δεν προτείνει ούτε ένα άλλο σύμφωνο σταθερότητας που θα προέτασσε ως πρώτο στόχο την ανάπτυξη. Αντίθετα προτείνει έμεσα την έξοδο της χώρας μας από την Ε Ε αλλά και την διάλυση της ευρωζώνης εφόσον δεν μπορεί να υπάρξει ενιαίο νόμισμα χωρίς κάποιο σύμφωνο σταθερότητας. Ο αλαβάνος από διαφορετική αφαιτηρία και όσες δυνάμεις υποστηρίζουν αυτή την λογική στον χώρο της αριστεράς ουσιαστικά ταυτίζονται με τις δυνάμεις της άκρας δεξιάς και της ξενοφοβίας που επιθυμούν όχι μόνο την έξοδο των χωρών τους από την Ε Ε αλλά και την διάλυση της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανέστιε δημοσίευσε στην εστία σου, ότι νομίζεις και σχολίασε για να δούμε και εμεις πιο καθαρά τι παίζεται. Σε ευχαριστώ για την τιμή.
    Radical συμφωνώ προφανώς.
    Τώρα φαίνεται το αδιέξοδο του συμφώνου που περιλαμβάνει όλες τις χώρες, παρόλες τις διαφορές που υπάρχουν. Το ζήτημα είναι πως βγαίνεις σήμερα από την κρίση. Μέσω της ύφεσης που στην ουσία προτείνει η ΕΕ, ή μέσω μιας δυναμικής ανάπτυξης, με τη βοήθεια της ΕΚΤ, και με την προυπόθεση ότι σταματάει το πλιάτισκο και τα κέρδη ξεχρεώνουν τα δάνεια. Αυτή όμως η ανάπτυξη απαιτεί μια κάποια συνένεση και εδώ βγάζουν σπυράκια οι σύντροφοι.
    Η πλάκα όμως είναι ότι 20 χρόνια τώρα καμιά αριστερά δεν ανησύχησε για τα χρέη. Είχαν τόσ εμπιστοσύνη στους κυβερνώντες του δικοματισμού; Να λοιπόν πως μια δήθεν αριστερή πολιτική καταλήγει σε δεξιά. Καλός ο αντικρατισμός αλλά ζούμε όλοι κάτω από αυτό το κράτος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φίλε Leo,
    Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι και το αυτονόητο πως δεν γίνεται ανάπτυξη αν δεν ανέβει η παραγωγή και η παραγωγικότητα. όσο μεγαλύτερο θα είναι το παραγώμενο προϊόν τόσο μεγαλύτερες θα είναι και οι δυνατότητες ευμερίας της κοινωνίας. Και αυτό είναι το πρόταγμα μιας σύγχρονης και δημοκρατικής αριστεράς να εργάζεται για την κάθε μέρα όλο και πιό δίκαιη κατανομή υπέρ των πιό αδύνατων κοινωικά και οικονομικά αυτού του παραγόμενου προϊόντος. Οι τρόποι για αυτό δεν έρχονται μέσα από τσιτάτα ή από μαγικές συνταγές αλλά με την καθιέρωση μηχανισμών που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.

    Η υπόθεση της ανάπτυξης,μέσω των κοινωνικά οφέλημων επενδύσεων, το δημόσιο χρέος, η αύξηση της παραγωγής και της παραγωγικότητας αποτελούν κεφαλαιώδες ζήτημα για μια σύγχρονη αριστερά όχι απο την άποψη του «εθνικού χρέους ή καθήκοντος» αλλά επειδή αντικειμενικά εξυπηρετεί το υποκείμενο που έχει ταχτεί να υπηρετεί.
    Συγνώμη αν κούρασε η μακροσκελής παρέμβαση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κατ'αρχήν πρέπει να ορίσουμε ποιοι θεωρούνται εργαζόμενοι σήμερα.
    Η λέξη εργαζόμενος είναι πολύ μπερδεμένη.
    Οι διασκεδαστές, οι κουτσομπόλες της
    TV οι δημοσιογράφοι που μας ενημερώνουν τι βρακί φοράει ο Μπέκαμ
    ή τι κάνει η Τζούλια είναι εργαζόμενοι?
    Μία κοινωνία που δέχεται έναν πιτσιρίκο ποδοσφαιριστή να έχει ετήσιο εισόδημα πενταπλάσιο από έναν πρύτανη ή τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμε συμπληρώνω:
    οι τηλεφωνήτριες των 090 που σε εξαπατούν, των εισπρακτικών που σε εκβιάζουν και απειλούν, οι συνδικαλιστές του δημοσίου που παίζουν τάβλι να περάσει η ώρα κλπ κλπ
    Τι τμήμα του πληθυσμού τελικά είναι εργαζόμενοι (και δημιουργούν τον πλούτο που μοιράζονται όλοι);

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ρε παιδιά, τώρα που συνηδητοποίησα ότι λείπουν πολλά λεφτά θυμήθηκα τον ΛΑΛΙΩΤΗ αλήθεια τι κάνει αυτός ο τύπος έχει λεφτά να ζησει? Δουλεύει σαν οδοντίατρος?
    Εάν κάποιος ξέρει κάτι θα παρακαλούσα να με ενημερώσει.
    Αν δεν έχει λεφτά να οργανώσω τηλεμαραθώνιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αυτός δεν διόρισε έναν από κάθε αριστερή οικογένεια;
    Τώρα που η ιστορία ξανακαλεί την αριστερά μήπως...

    Πάντως αν υποψιαστώ ότι ο Λαλιώτης δεν εργάζεται θα ...πηδηχτώ από το παράθυρο :)
    Που τον θυμήθηκες βρε ανώνυμε; Έχει σχέση με τον Αλέκο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. 'Εχει!!!
    Είναι και οι δύο κατά των Αμερικάνων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Το ερώτημα αριστερά – δεξιά το θεωρώ ψευτοδήλυμα
    Το ερώτημα είναι με ποιους και για ποιους θα γυρίζει ο τροχός της ιστορίας;
    Σε μια κοινωνία που αναγάγαμε το κέρδος σε υπέρτατο αγαθό και τους ανθρώπους σε εμπορεύματα
    Θα περιμένουμε μεσσίες για να μας σώσουν.
    Ο γέρος της δημοκρατίας , ο ατσαλένιος ,κλπ
    Όταν βλέπουμε ένα πρόβλημα δεν τρέχουμε , αγωνιζόμαστε όσο για πατρίδες και αλλά τέτοια «ομορφα» δεν τα πιστεύουν αυτοί που τα διακυρήττουν
    Το ερώτημα δεν θα μπαίνει μέσα ή εξω από την Ε.Ε. εεεεεεεε αλλά ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
    Και όσοι αντέξουν
    Γιοργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. αλλο η λυση είναι απλή και άλλο απλοϊκή
    κάπου δίβασα στον Λουντέμη αν δεν αποτώμαι ...η "αλήθεια" είναι σαν την μύτη μας πρέπει να αληθορήσουμε για να την δούμε .....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU