Ο "προστάτης"

Επίκαιρο σχόλιο του ΚΟΑΝ

Δεν υπάρχει χειρότερη αίσθηση από τις ενέργειες μιας κυβέρνησης, που κινούνται στην λογική της ειδικής ερμηνείας του Συντάγματος.

Παρακολουθώ την αντιδημοφιλή στην χώρα μας συζήτηση που γίνεται στην Γερμανία, για το αν η καγκελάριος Μέρκελ δικαιούται συνταγματικά ή όχι να συμμετάσχει στο σχέδιο διάσωσής μας και τους ζηλεύω.

Είναι φανερό ότι πάνω από τις ενέργειές της, βρίσκεται η ερμηνεία του Συντάγματος και φυσικά θα κληθεί να το ερμηνεύσει η Γερμανική Βουλή.

Παρά το ότι κινδυνεύουμε, από μια τέτοια εκδοχή, δεν σας κρύβω ότι συμφωνώ με τους επικριτές της.

Η απόφαση για διμερή δάνεια , όχι μόνο για την Γερμανία αλλά για όλες τις χώρες της ΕΕ, προσκρούουν στις υποχρεώσεις τους απέναντι στον Παγκόσμιο οργανισμό εμπορίου.

Είτε το δηλώνουν είτε όχι, οι ευρωπαϊκές χώρες , ασκούν «προστατευτική πολιτική» και διαταράσσουν τους κανόνες του ελεύθερου εμπορίου.

Αυτό μια σοβαρή χώρα που σέβεται τις συνθήκες που υπογράφει μου φαίνεται απόλυτα ορθό να έχει ενσωματωθεί στο Σύνταγμά της.

Αλλά αν στην Γερμανία μεταχειρίζονται το Σύνταγμα με αυτή την ευθύνη, εδώ δεν υπάρχει τίποτε συνηθέστερο από προσπάθειες της κυβέρνησης για ειδικές ερμηνείες του, προκειμένου να προχωρήσει κάθε φορά σε νομοθετικές ρυθμίσεις που είναι προφανές ότι είναι αντισυνταγματικές.

Να θυμίσω την ρύθμιση για τον βασικό μέτοχο; Ρυθμίσεις επί ρυθμίσεων που ήρθε στην συνέχεια το Συμβούλιο Επικρατείας να ακυρώσει;

Συνεχείς παραβιάσεις. Συνέχεια στο όριο.

Την ίδια αίσθηση έχω και με το νομοσχέδιο για τους ημιυπαίθριους.

Αρνούμαι να πιστέψω ότι στο πνεύμα του Συντάγματος υπάρχει χώρος για ενασχόληση της βουλής με ένα θέμα που αφορά παρανομία, όχι για να επιβάλει την νομιμοποίησή του ή την εξάλειψή του, αλλά για να την εκμεταλλευθεί.

Μου φαίνεται αδιανόητο να εμπορευόμαστε το Σύνταγμα. Δεν το χωράει ο νούς μου ότι και εδώ ισχύει ότι όλα έχουν την τιμή τους.

Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι υπάρχει ερμηνεία του Συντάγματος που επιτρέπει στο κράτος να ενεργεί ως μπράβος που πουλάει εκδούλευση σε παρανόμους.

Σε τι διαφέρει αυτή η ερμηνεία από το γρηγορόσημο, από την μίζα, από τα «συμβόλαια» όποιου πουλάει προστασία σε ένα μαγαζί;

Στην ουσία δεν είναι σαν να λέει ότι θα φροντίσει να μην πειράξει κανένας όποιον έχει παρανομήσει για 40 χρόνια;

Υποτίθεται ότι αυτή η κυβέρνηση θα αποκαθιστούσε την νομιμότητα, θα αποκαθιστούσε το κύρος των θεσμών και τον σεβασμό στο Σύνταγμα και τους νόμους και δεν θα χρειαζόταν ο πολίτης να αναμετράται με αμφιβολίες με την «κατάχρηση εξουσίας».

Όμως φαίνεται, ότι οι διδαχές του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης, έχουν ριζώσει βαθιά στην συνείδησή μας.

Η κυβέρνηση θα συνεχίσει να κάνει ότι σέβεται το Σύνταγμα και μείς ότι σεβόμαστε τους νόμους της