Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Επιχειρηματικότητα και καινοτομία του πιο φτωχού τεταρτημορίου

από το ιστολόγιο greek rider με την εισαγωγή του left liberal synthesis που συνυπογράφουμε (αναδημοσίευση της αναδημοσίευσης!)

Η εισαγωγή του lls:

Δημοσιεύουμε την ανάρτηση του Greek Rider "Επιχειρηματικότητα και καινοτομία του πιο φτωχού τεταρτημορίου". Υπάρχουν διατυπώσεις και γνωματεύσεις που δεν με βρίσκουν σύμφωνο. Αλλά επιτέλους διατυπώνονται σκέψεις, και συλλογισμοί, μακρυά από την ρουτίνα μιας μανιέρας του "αντιμνημονίου" της ευκολίας της tax free καταγγελίας, και της μεγάλης αναμενόμενης αλλαγής μέσω τελετουργικών εξορκισμών. Γόνιμος αντικρατισμός, έμφαση στην καινοτομία, οικειοποίηση της αγοράς από τα "αριστερά", δημιουργούν ένα καμβά σκέψης, που δεν πάσχει από αντιφάσεις, αλλά αποκαλύπτει προβληματισμό και πρωτοτυπία. Δεν συνίσταται για εραστές της ρουτίνας.

Το κείμενο του gr:

Το πρώτο πρόβλημα που έρχεται σαν τσουνάμι είναι η ανεργία. Ένας άνεργος νέος άνθρωπος δεν μπορεί να βρει εργασία γιατί οι δουλειές μειώνονται δραματικά, δεν μπορεί να γίνει ελεύθερος επαγγελματίας γιατί δεν είναι μόνο τα κλειστά επαγγέλματα που δεν μπορεί να ασκήσει αλλά ούτε και παρεμφερή τα οποία τα εμποδίζουν οι “λομπίστες” ελεύθεροι επαγγελματίες των κλειστών. Τέλος, ούτε ψιλικατζίδικο δεν μπορεί να ανοίξει γιατί τα ενοίκια είναι ακόμη υπερβολικά υψηλά, οι αναγκαστικές εισφορές προς ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ) είναι τεράστιες και οι συνθήκες της οικονομίας φθίνουσες. Συνεπώς τι; Καταδίκη με πνίξιμο στο νιπτήρα; Το θέμα είναι τρομακτικό.

Για τα κλειστά τα έχουμε πει πολλές φορές (δείτε , , και ). Η άλλη λύση που χρειάζεται άμεση εφαρμογή είναι η λύση της διευκόλυνσης της αυτοαπασχόλησης και η προώθηση της επιχειρηματικότητας των ΝΕΩΝ για την οποία θέλω να γράψω σήμερα.

Οι ενδεδειγμένες στρατηγικές

1) Κατ’ αρχήν θα πρέπει να σταματήσουν κάθε είδους κρατικές επιδοτήσεις μεγάλων επιχειρήσεων. Το κράτος λέει ότι εφόσον πληρώνει τα επιδόματα ανεργίας, καλύτερα να δίνει κάποιους χρηματικούς πόρους στις μεγάλες επιχειρήσεις υπό τη μορφή επιδοτήσεων για να αυξάνεται λιγότερο η ανεργία.Έτσι δεν είναι; ΛΑΘΟΣ! Καλύτερα να πάει η ανεργία στο 25%-30% παρά να πληρώνει το κράτος για να διατηρείται μια προβληματική και μη βιώσιμη κατάσταση. Επίσης είναι λάθος να δίνει σε δήθεν “στοχευμένους” κλάδους επιδοτήσεις ίδρυσης μικρών επιχειρήσεων σε ανέργους.

Η επιδότηση των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών (με δανεικούς πόρους) οδηγούσε πολλού επιχειρηματίες να βλέπουν όνειρα ότι είναι σπουδαίοι. Κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες που πήγαιναν σε συνέδρια επιχειρηματικότητας για να πουν στους άλλους πώς πετυχαίνει κάποιος αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας. Τι να τους πουν όμως; Και για ποια επιχειρηματικότητα να μιλήσουν όταν οι ίδιοι ήταν ένα είδος κρατικού υπαλλήλου πολυτελείας. Από το κράτος χρηματοδοτούνταν με δανεικά χρήματα, ασαφής όρους και συνήθως πολύ βύσμα. Αμ έτσι γίνεται επιχειρηματίας ο κάθε ένας. Ούτε επιχειρηματικό δαιμόνιο χρειάζεται, ούτε νέες ιδέες, ούτε τίποτα. Μόνο να είναι δεμένος σε κάποιο κομματικό άρμα με το οποίο έχει αλισβερίσια. Αυτό περιλαμβάνει τόσο τους αναπτυξιακούς νόμους όσο και πολλά γνωστά μεγάλα επιχειρηματικά ονόματα των τελευταίων 30 ετών που ουσιαστικά αποτέλεσαν στην ουσία “κόμβους κυβερνητικής πολιτικής”.

2) Είναι λάθος το κράτος να στηρίζει τις τιμές (ναι, ναι αυτό κάνει…το άτιμο το κράτος). Αντίθετα, το κράτος θα έπρεπε να επιδιώκει την κατάρρευση των τιμών. Ξέρω, ξέρω θα σας αρχίσουν οι μεγάλοι οικονομολόγοι να σας λένε ότι η κατάρρευση των τιμών δεν είναι κάτι καλό για την οικονομία, αλλά από την άλλη πιέζουν δήθεν τον κακό ΣΕΒ να ρίξει τις τιμές, έτσι; Δεν θέλω να αναλύω ξανά τα ίδια και τα ίδια γι’ αυτό πάρτε το όπως σας το λέω χωρίς καμία περιστροφή και αναστολή: Αν δεν καταρρεύσουν οι τιμές, η Ελλάδα θα σβήσει από τον χάρτη της γης. Αν δεν καταλαβαίνεται το πώς και το γιατί δεν πειράζει, δεν μπορώ να παρεκκλίνω τόσο πολύ τώρα και να αλλάξω κουβέντα για να το εξηγήσω ξανά. Απλά χωνέψτε το ό,τι και αν ακούτε (και επειδή στην κοινωνία το όφελος μιας κοινωνικής ομάδας είναι η ζημιά της άλλης, θυμίζω ότι πάντοτε μιλάω από την πλευρά του χαμηλότερου εισοδηματικού τεταρτημορίου).

Γιατί δεν μπορεί από τη μια πλευρά να ελπίζει το κράτος ότι θα πέσουν οι τιμές στα σούπερ μάρκετ (επειδή θα τους λυπηθεί ο ΣΕΒ ή για τα μάτια του κόσμου;) και από την άλλη να προσεύχεται να μην καταρρεύσει η αγορά ακινήτων γιατί τότε θα καταρρεύσουν και οι ήδη χρεοκοπημένες τράπεζες. Ε ας καταρρεύσουν οι τράπεζες, ας χαθούν και λεφτά. Αυτό δεν είναι ο καπιταλισμός; Ή μήπως καπιταλισμός είναι να χάνονται λεφτά μόνο φτωχών (χαμηλότερου τεταρτημορίου), μαζί με τις δουλειές και τις ζωές τους;

Θα πρέπει η αξία να φύγει από τα ακίνητα για να διευκολύνει την μικρή επιχειρηματικότητα (μικρή επιχειρηματικότητα = αυτονομία-καινοτομία) . Γι’ αυτό το κράτος θα έπρεπε να πάρει μέτρα που να στοχεύουν στα ακίνητα και όχι να τα απαλλάσσει. Για παράδειγμα, να γίνουν τα ακίνητα όπως τα αυτοκίνητα, να μην μπορεί κάποιος να έχει μερικά ακίνητα ανοίκιαστα για 2 και 3 χρόνια, όπως τώρα, περιμένοντας δήθεν την αγορά να φτιάξει. Να επιβληθούν τόσο δύσκολοι φορολογικοί νόμοι που όταν κάποιος έχει μερικά ακίνητα ανοίκιαστα (μιλάμε για τους μεγαλοιδιοκτήτες πάντα, ξυπνήστε!) να κινδυνεύει με χρεοκοπία. Τότε θα βλέπατε πώς θα έπεφταν γρήγορα οι τιμές και δεν θα κρεμόμασταν από την νωχελικότητα ορισμένων κακομαθημένων μεγαλοιδιοκτητών που ουσιαστικά είναι εκτός αγοράς επειδή απολαμβάνουν σκανδαλώδη δικαιώματα προστασίας της περιουσίας τους που τους επιτρέπουν την αναμονή ενώ η κοινωνία λιώνει….

Αν δεν μπορούν τέτοιου είδους μέτρα τότε πρέπει να βγούμε και από το ευρώ.

3) Κατά τρίτον, στο σκέλος της μικρής επιχειρηματικότητας το κράτος είχε συνηθίσει να δίνει μερικά ψιχουλάκια και στα καημένα τα παιδάκια (ανέργους με βεβαίωση και σφραγίδα του ΟΑΕΔ) όταν έκαναν συγκεκριμένες δραστηριότητες που καθόριζε ο Νόμος και είχαν περάσει και σεμινάριο του ΟΑΕΔ. Κάτι σεμινάρια στα οποία στην αίθουσα γίνεται πλάκα και κανείς δεν ενδιαφέρεται βέβαια για επιχειρηματικότητα.

Αντίθετα, θα πρέπει να αφήσουν ΕΝΤΕΛΩΣ ελεύθερη την ίδρυση μικρών επιχειρήσεων. Χωρίς κανένα κριτήριο, χωρίς προυποθέσεις, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα. Να μπορεί ο κάθε ένας να κάνει ό,τι βλακεία του κατέβει στο κεφάλι. Και όταν και αν μετά από λίγα χρόνια (κατά τη γνώμη μου 4 χρόνια) βγάλει κέρδος να δώσει και στο κράτος να δώσει και στους ασφαλιστικούς φορείς.

Το κράτος δεν έχει τους κατάλληλους μηχανισμούς ή το κατάλληλο είδος γραφειοκρατικής νοημοσύνης για να μπορέσει να κατευθύνει την επιχειρηματικότητα προς την καινοτομία. Ούτε μπορεί αυτή να ευδοκιμήσει σε ένα περιβάλλον τόσο ασφυκτικής νομοθετικής ρύθμισης. Ρυθμίσεις που σαν σύνολο δεν έχουν καμία λογική και ούτε μπορεί κανένας να τις εξηγήσει. Αυτές οι ρυθμίσεις είναι οι αλυσίδες που κρατάνε τους έλληνες στην ανεργία και τα βαρίδια που μας βυθίζουν πιο βαθειά στην χρεοκοπία. Δείτε για παράδειγμα την Global Innovation Index Report 2009-2010.

Ακόμη και όσοι ασχολούνται με την προώθηση της επιχειρηματικότητας κάνουν το τραγικό λάθος να προτείνουν την θέσπιση κινήτρων για την ίδρυση π.χ. εταιρειών υψηλής τεχνολογίας. Αυτό είναι λάθος γιατί αλλιώς θα μπορούσαν να υπάρξουν επιχειρήσεις που μπορεί να μην ασχολούνταν οι ίδιες με την υψηλή τεχνολογία αλλά να την υποστηρίζουν και να την βοηθούν έμμεσα. Ακόμη δηλαδή και τα καινοτόμα επιχειρηματικά μυαλά πέφτουν στην ίδια παγίδα και δεν βλέπουν πραγματικά ανεπηρέαστα τα πράγματα.

Πρόσφατα μάλιστα διάβασα σε ένα γνωστό δικτυακό τόπο ότι οι συζητήσεις για την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα θα πρέπει να διεξάγονται μόνο στα Αγγλικά. Έλεος ρε παιδιά! Εσείς πάτε να ξεκινήσετε να βάζετε ρυθμίσεις και απαγορεύσεις πριν καλά, καλά ξεκινήσετε! Τα ίδια λένε και οι επαγγελματίες των κλειστών επαγγελμάτων, ότι π.χ. για να κάνεις την Α ή την Β εργασία θα πρέπει να έχεις το τάδε πτυχίο. Είναι σωστότατο βέβαια ότι κάποιος σήμερα θα πρέπει να ξέρει άριστα τα Αγγλικά, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που δεν γνωρίζουν Αγγλικά ενώ μπορεί κατά τα άλλα να είναι ιδιοφυή επιχειρηματικά μυαλά. Αλλιώς πάμε στην λογική των κλειστών επαγγελμάτων…

Συνεπώς, θα πρέπει να μπορεί ο κάθε πολίτης, εργαζόμενος ή μη, με ένα τηλέφωνο από το σπίτι του ή με μια δήλωση στο ίντερνετ, να μπορεί να ανοίγει μια μικρή επιχείρηση χωρίς καμία άλλη διατύπωση. Να απαλλάσσεται επίσης από την υποχρέωση καταβολής ατομικών ασφαλιστικών εισφορών, για ένα διάστημα τουλάχιστον 3 ετών. Αν θέλει το κράτος να δώσει επιδοτήσεις να τις δώσει αφού κάνει αυτές τις βασικές αλλαγές με στόχο να μπορεί ο κάθε ένας να απασχοληθεί.

Και να μην υπάρχει κανένα κριτήριο πουθενά, να μπορεί ο κάθε εργαζόμενος που έχει μια τεχνογνωσία, ακόμη και αν αυτός εργάζεται, να μπορεί να παραιτηθεί από την ιδιωτική δουλειά του και να ανοίξει και αυτός μια δική του επιχείρηση.

Η καινοτομία που όλοι ψάχνουν και έχει γίνει της μόδας, δεν μπορεί να βρεθεί σε νομικές ρυθμίσεις και γραφειοκρατικές πολιτικές. Ούτε μπορεί να βρεθεί στα σεμινάρια του ΟΑΕΔ, ούτε σε συγκεκριμένους κλάδους. Αφήστε τους ανθρώπους να επιχειρήσουν αυτό που θέλουν να κάνουν.

Αν γίνει αυτό τότε οι γονείς που τώρα χρηματοδοτούν τα παιδιά τους για να πίνουν καφέ στην καφετέρια περιμένοντας τη νέα προκήρυξη του ΑΣΕΠ ή το βύσμα (κάποιον αλήτη από κομματικό γραφείο) να τους πάρει τηλέφωνο, θα δίνουν πάλι τα λεφτά αυτά για να βοηθήσουν το ξεκίνημα μικρών επιχειρήσεων. Και οι άνθρωποι αυτοί θα κάνουν κάτι δημιουργικό και ενδεχομένως χρήσιμο και παραγωγικό.

Ας ανοίξουν σε κάθε δρόμο 100 ψιλικατζήδικα, δεν πειράζει. Ας γίνει το πιο τρελό που μπορούμε να σκεφτούμε. Αυτή η “περίεργη” κατάσταση είναι που χρειάζεται η καινοτομία για να αναδυθεί. Ξέρετε πόσοι Bill Gates χάθηκαν στην Ελλάδα τα χρόνια 1974-2010; Πιστεύω πολλοί. Οι περισσότεροι έζησαν μίζερες ζωές ως υπάλληλοι κάποιας τριτοκοσμικής υπηρεσίας του δημοσίου. Κάποιοι άλλοι αναγκάστηκαν να γίνουν υπάλληλοι ιδιωτικών εταιρειών επειδή δεν είχαν επαρκή κληρονομικά ή βυσματικά δικαιώματα από τους ευγενείς των κλειστών επαγγελμάτων.

Αργά ή γρήγορα – εφόσον ο καπιταλισμός δεν καταρρεύσει παντελώς τα επόμενα 20 χρόνια, γιατί και αυτό είναι πολύ πιθανό- αυτά που λέω αναγκαστικά θα γίνουν στην Ελλάδα γιατί δεν υπάρχουν άλλες λύσεις.

Ή να σας πω τις άλλες λύσεις που έχουν ορισμένοι κύκλοι στο μυαλό τους για να μην τα έχετε όλα συγκεχυμένα: Οι τιμές δεν πέφτουν και οι τράπεζες μαζί με τους μεγαλοιδιοκτήτες συνεχίζουν να πίνουν ουισκάκια στην υγειά μας (στην υγειά των κορόιδων), το πιο φτωχό τεταρτημόριο γίνεται εντελώς απελπισμένο (πραγματικοί δούλοι) για να εργάζονται έναντι σχεδόν μηδενικού κόστους ως υπάλληλοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι πεινάνε, η Ελλάδα ξεπουλιέται στους δανειστές μας οι οποίοι στη συνέχεια θεσπίζουν φορολογικούς συντελεστές 12% για τις μεγάλες πολυεθνικές.

Άλλο η αυτοαπασχόληση του πιο φτωχού τεταρτημορίου για την οποία μέχρι και η Παπαρήγα έλεγε το 2008 ότι όταν θα κυβερνήσει το ΚΚΕ θα την αφήσει να υπάρχει (ας μπορούσε να κάνει και αλλιώς), και άλλο η πολιτική εξουσία των μεγάλων πολυεθνικών, οι κρατικοδίαιτοι έλληνες επιχειρηματίες των τελευταίων 30 ετών, το τραπεζικό παρασιτικό κεφάλαιο το οποίο μας πιέζει να πεθάνουμε για να μπορεί να κερδοσκοπεί όπως πριν ή τα συμφέροντα των κλειστών λόμπι επαγγελμάτων που ζει εδώ και χρόνια με τα κόλλυβα από την κηδεία όσων δεν έχουν κανένα δικαίωμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU