Κρίσιμα ερωτήματα της κοινωνίας συνοδεύουν την κυβέρνηση αυτή στην πορεία προς τις εκλογές:
- Θα αλλάξει την κατανομή των βαρών στην κοινωνία από τα υφιστάμενα κοινωνικά άδικα μέτρα;
- Θα απαιτήσει από τους εταίρους μας στην ΕΕ ρεαλιστικούς δημοσιονομικούς στόχους για τη χώρα μας;
- Θα εξηγήσει στους πολίτες γιατί απέτυχαν οι οδυνηρές θυσίες τους τα τελευταία δύο χρόνια;
- Θα διαπραγματευτεί με την ΕΕ ένα ευρωπαϊκά συντονισμένο πρόγραμμα επενδύσεων για την τόνωση της οικονομίας και τη στροφή της σε πράσινη κατεύθυνση;
- Θα είναι ο (εκ των πραγμάτων πριν τις εκλογές) προϋπολογισμός για το 2012 βασισμένος σε πραγματικά δεδομένα και επικεντρωμένος στην αύξηση των δημόσιων εσόδων με πάταξη της παραοικονομίας, αλλά και σε περικοπές περιττών δαπανών με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τους εξοπλισμούς;
- Θα υιοθετηθεί μια άλλη λογική για την τόνωση της οικονομίας, με έμφαση στην αύξηση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας, στην πράσινη οικονομία και καινοτομία, στις υποδομές περιβαλλοντικής και κοινωνικής βιωσιμότητας;
- Θα δώσει δείγματα γραφής μιας άλλης πολιτικής κουλτούρας ξεκινώντας από την πλήρη ενημέρωση των πολιτών και την προώθηση διαφάνειας σε όλους τους τομείς.στις πρακτικές και στην ενημέρωση των πολιτών;
- Θα θεσπίσει την απλή αναλογική ως το εκλογικό σύστημα των ερχόμενων εκλογών προκειμένου να ενισχυθεί η διαμόρφωση συναινέσεων;
Από την αναλυτική ανακοίνωση των Οικολόγων Πράσινων για την νέα κυβέρνηση.
Στην σύντομη τοποθέτησή τους οι εκπρόσωποι Τύπου των ΟΠ, Ελεάννα Ιωαννίδου και Τάσος Κρομμύδας, επίσης ξεκαθάρισαν ότι:"Η νέα κυβέρνηση έχει υποχρέωση να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις επείγουσες υποθέσεις της χώρας και να την οδηγήσει χωρίς καθυστέρηση σε εκλογές, καθώς η σημερινή Βουλή δεν έχει νομιμοποίηση για μέτρα ή αποφάσεις που θα μας δεσμεύουν για δεκαετίες.Σε μια ημέρα, όπως η χθεσινή, η Βουλή πέρασε σκανδαλώδεις τροπολογίες για δάση, αυθαίρετα και πετρελαιοκίνηση σε βάρος του περιβάλλοντος. Αυτό και μόνο δείχνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια ανοχής σε αυτό το πολιτικό σύστημα.Ο κος Παπαδήμος οφείλει να διευκρινίσει στους πολίτες το πώς σκοπεύει να χειριστεί τις διαπραγματεύσεις για τη δανειακή σύμβαση και το κούρεμα τη στιγμή που πρόσφατα είχε εκφράσει δημόσια τις επιφυλάξεις του. Τώρα που πια φαίνεται καθαρά ότι οι σημερινές πολιτικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο θέτουν σε κίνδυνο όλη την ευρωζώνη, περιμένουμε μια καθαρή τοποθέτησή του για το αν, πού και πως θα αλλάξει πολιτική.Θα περιμένουμε λοιπόν τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης και θα τοποθετηθούμε αναλυτικότερα.."Ψυχραιμία λοιπόν, αναμονή των δεσμεύσεων Παπαδήμου ...και τοποθέτηση επί της ουσίας.
Η πραγματική τραγωδία της Ελλάδας: οι άπληστοι ολιγάρχες της / του Μίσα Γκλένι Νοέμβριος 09 2011
ΑπάντησηΔιαγραφήppol.gr
«Ιδιότροπος»· «αναξιόπιστος»· «ιδεοληπτικός»· αυτά ήταν μερικά από τα επίθετα που εκτοξεύτηκαν συχνότερα δια του τύπου κατά του Γιώργου Παπανδρέου κατά τη διάρκεια της τελευταίας εβδομάδας της πρωθυπουργικής του θητείας. Πριν εκτιμήσουμε αντικειμενικά αυτές τις επικρίσεις, ας ρίξουμε μια ματιά στα κίνητρα των επικριτών του. Ενώ βρισκόταν αντιμέτωπος με πελώριες πολιτικές αντιπαραθέσεις στη χώρα του και στο εξωτερικό, προσπάθησε παράλληλα με διακριτικότητα να αντιμετωπίσει τα αόρατα αίτια της τραγωδίας της Ελλάδας: το έγκλημα και τη διαφθορά.
Καθώς η νέα ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να πείσει τους Ευρωπαίους για το πόσο είναι αποφασισμένη να περικόψει το διογκωμένο δημόσιο τομέα, καλείται επίσης να αποφασίσει αν θα τα βάλει με την πραγματικά σημαντικότερη εσωτερική απειλή για τη σταθερότητα της χώρας: το δίκτυο των οικογενειών της ολιγαρχίας που ελέγχει εν πολλοίς τους τομείς των ελληνικών επιχειρήσεων, των τραπεζών, των μίντια και της πολιτικής.
Από τη στιγμή που ανέλαβε πρωθυπουργός ο κ. Παπανδρέου, η κυβέρνησή του προσπάθησε να πατάξει την ενδημική φοροδιαφυγή. Την Παρασκευή (4/11), σε μια ομιλία του στο κοινοβούλιο, αποκάλυψε πόσο πολύ τον ανησυχούν οι ύποπτες δραστηριότητες μερικών από τις ελληνικές τράπεζες. Μόνη μας ελπίδα είναι πως η εξέτασή τους από την «μπλακ ροκ», που διέταξε η τρόικα, θα είναι επαρκώς ενδελεχής ώστε να αποκαλύψει τι ακριβώς συμβαίνει στο ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Στην ίδια ομιλία του, ο κ. Παπανδρέου αποκάλυψε επίσης δραματικές λεπτομέρειες για το διαβαλκανικό δίκτυο λαθρεμπορίου, που εκτιμάται πως κοστίζει στην Ελλάδα 3 δις ετησίως. Αποκάλυψε λεπτομερώς πόσο επιζήμιες είναι αυτές οι δραστηριότητες, παραλείποντας μόνο να κατονομάσει τους βασικούς υπευθύνους του κυκλώματος.
Οι ολιγάρχες αντέδρασαν στις επιθέσεις αυτές με δύο τρόπους:
Πρώτον, επιτάχυναν τη συνήθη πρακτική τους της εξαγωγής κεφαλαίων από τη χώρα. Τον τελευταίο χρόνο, η αγορά ακινήτων του Λονδίνου κατέγραψε μια σημαντική αύξηση ελληνικών κεφαλαίων.
Δεύτερον, επιστράτευσαν τα υστερικά μέσα ενημέρωσης που έχουν στην κατοχή τους για να καταγγείλουν και να υπονομεύουν σε κάθε ευκαιρία τον κ. Παπανδρέου, θεωρώντας τον ως τον λιγότερο υποχωρητικό παράγοντα της ελληνικής πολιτικής ελίτ.
Ο στόχος τους είναι σαφής: εποφθαλμιούν να βάλουν στο χέρι την κρατική περιουσία που η ελληνική κυβέρνηση καλείται να ιδιωτικοποιήσει στο πλαίσιο των διαφόρων προγραμμάτων διεθνούς στήριξης της χώρας. Ενώ η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, η χρηματιστηριακή αξία πολύτιμων περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, σαν το δίκτυο ηλεκτροδότησης ή τα κρατικά στοιχήματα, βρίσκεται εδώ και δύο τουλάχιστο χρόνια υπό σταθερή κατάρρευση. Το καλοκαίρι πουλήθηκε στην «ντόιτσε τέλεκομ» το 10% των μετοχών του παροχέα τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών ΟΤΕ για 7 ευρώ ανά μετοχή, σε τιμή δηλαδή 75% χαμηλότερη από την αξία που είχαν τρία χρόνια νωρίτερα.
Οι ολιγάρχες ανυπομονούν να σαρώσουν την κρατική αυτή περιουσία σε τιμή μικρότερη από το 1/5 της πραγματικής της αξίας, σε μια επιχείρηση που θα απέδιδε λίγα στο κράτος, ενώ θα πρόσφερε στους αγοραστές 5-10 χρυσοφόρα χρόνια. Μερικοί ολιγάρχες επιδιώκουν την έξοδο της χώρας από το ευρώ, ώστε να πολλαπλασιάσουν τα κεφάλαια που έχουν εξάγει και να έρθουν να αγοράσουν σε συγκλονιστικά χαμηλές τιμές σε δραχμές.
Αν οι κρίσεις της Ελλάδας και της Ιταλίας μας διδάσκουν οτιδήποτε, είναι πως η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέχτηκε την εκτεταμένη διαφθορά, την εγκληματικότητα και την επιβλαβή διακυβέρνηση όχι μόνο στα κράτη της ανατολικής Ευρώπης που ικέτευαν την ένταξή τους σε αυτήν, αλλά και σε μερικά από τα κράτη-μέλη του πυρήνα της. Την ίδια ώρα που εμείς οι Ευρωπαίοι παραδίδουμε μαθήματα περί της σημασίας των ευρωπαϊκών αξιών -της διαφάνειας, της χρηστής διακυβέρνησης και της υγιούς ανταγωνιστικότητας- συχνά κάνουμε τα «στραβά μάτια» στη μονοπώληση των τηλεοπτικών μίντια από τον κ. Μπερλουσκόνι (Berlusconi), την επιρροή της «καμόρα» στην πολιτική ζωή της Καμπανίας και την ενδημική παρεοκρατία που λυμαίνεται την ελληνική οικονομία (για την οποία η βρετανική και η γερμανική κυβέρνηση, για να κατονομάσω μόνον αυτές, είναι πλήρως ενημερωμένες).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν μπορεί να υπάρξει κάποιο θετικό αποτέλεσμα από την καταστροφική κατάσταση που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, αυτό είναι να σπάσουν οι δομές που διαιωνίζουν αυτήν τη διαφθορά. Διαφορετικά, ούτε η Ελλάδα, ούτε η Ιταλία θα απελευθερωθούν από τη θεσμική τους διαστροφή που εξασφαλίζει την ευδοκίμηση των παράνομων πρακτικών. Πριν αρχίσουμε να καμαρώνουμε για τις βορειοευρωπαϊκές απαντήσεις σε αυτό το πρόβλημα, ας θυμηθούμε τα δισεκατομμύρια δολάρια που δαπάνησαν γερμανικές επιχειρήσεις σαν τη «ζίμενς» ή τη «φεροστάαλ» προκειμένου να δωροδοκήσουν τους Έλληνες συνομιλητές τους. Με τον τρόπο αυτό εξασφάλιζαν παχυλά και υπερτιμημένα συμβόλαια, που επιβάρυναν τους συνεπείς Έλληνες πολίτες που αν και κερδίζουν σχετικά λίγα, πληρώνουν τους φόρους τους, σε αντίθεση με τους υπερπλούσιους συμπατριώτες τους.
Το μεγάλο ερώτημα για την Ελλάδα είναι αν, μετά τον Παπανδρέου, θα κατορθώσει να επιδείξει το απαιτούμενο πολιτικό ταλέντο και το όραμα για να επιβάλει ριζικές και εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις που θα ανανεώσουν τους διαβρωμένους κρατικούς θεσμούς και θα βάλουν ένα τέλος στη λεηλασία της ελληνικής οικονομίας από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους πολίτες της. Οι διεθνείς δανειστές της χώρας θα πρέπει να θέλουν να συμβάλουν σε μια τέτοια εξέλιξη.
Η πρόβλεψή μου είναι πως αυτό κατά πάσα πιθανότητα δε θα συμβεί και οι προσπάθειες του Παπανδρέου θα καταγραφούν ως η τελευταία προσπάθεια να διασωθεί η χώρα.
Ο Misha Glenny είναι συγγραφέας, εξειδικευμένος σε θέματα διαφθοράς και εγκληματικότητας στα Βαλκάνια
για την αναρτηση
Αφωτιστος Φιλλελην
ΥΓ Διαβαστε το εξαιρετικο βιβλιο
Mc Mafia, του Μ. Glenny, συγγραφεα του αρθρου.
Περιγραφει πώς διαμορφώθηκε ο κόσμος του εγκλήματος την εποχή της παγκοσμιοποίησης, με τη δυνατότητα πλέον σε ανθρώπους, αγαθά και υπηρεσίες να διακινούνται με ελάχιστους περιορισμούς και με το νεοφιλελεύθερο πνεύμα, που ανέδειξε τις αγορές σε υπέρτατο ρόλο κριτή, να θριαμβεύει.
Ο Glenny παρακολουθεί την εξέλιξη και τη διάχυση του «νέου» οργανωμένου εγκλήματος χρονολογικά και γεωγραφικά:ο εμφύλιος της Γιουγκοσλαβίας (και ο τρόπος με τον οποίο επιβίωναν αρχικά σε συνθήκες εμπάργκο οι νέες χώρες), η πρώην ΕΣΣΔ (Ρωσία και νέες ανατολικές χώρες, και πώς αναδείχθηκε η νέα ρωσική ολιγαρχία μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού), το Ισραήλ (και οι ιδιαίτεροι δεσμοί που απέκτησε με τη ρώσικη Μαφία όταν άνοιξε τα σύνορά του στους Ρωσοεβραίους), η ανάδειξη του Ντουμπάι ως χρηματοοικονομικού κέντρου (με ακροβασίες στα όρια της νομιμότητας και δίνοντας πρόσφορη στέγη σε όποιον ήθελε να «ξεπλύνει» χρήμα), η Ινδία και το Πακιστάν (όπου η πολιτική έχθρα διακλαδώνεται και χρησιμοποιεί το οργανωμένο έγκλημα, με αποκορύφωμα το τρομοκρατικό πλήγμα στη Βομβάη το 1993), η Νιγηρία (και η εντελώς ιδιαίτερη εξειδίκευσή της στο ηλεκτρονικό έγκλημα), η Νότια Αφρική (με τα κατάλοιπα του καθεστώτος του Απαρτχάιντ να δραστηριοποιούνται πολυποίκιλα), ο Καναδάς (του οποίου η βιομηχανία ελαφρών ναρκωτικών κάνει θραύση), η Κολομβία (όπου το εμπόριο της κοκαΐνης είναι στενά συνυφασμένο με την ίδια τη χώρα), η Ιαπωνία (με τη γιακούζα να ψάχνει νέο ρόλο σε πιο νόμιμες δραστηριότητες) και, τέλος, η νέα δύναμη, η Κίνα (που μαζί με την οικονομία της αναδεικνύει και τις περίφημες «τριάδες»).