Η Δύση, τα Δάνεια και ο Επιδέξιος Οικονομολόγος

Η ναυμαχία του Ναυαρίνου (1927), από τον Ambroise-Louis Garneray (1783–1857)

 του Πάνου Ευαγγελόπουλου*

"Ου πολύ προ του θανάτου του Λόρδου Βύρωνος, ο Λόρδος συχνά επανελάμβανεν ότι, με τον Ναπιέ στρατηγούντα και σχηματίζοντα τακτικούς στρατούς, με τον Άστιγξ εξοπλίζοντα και κυβερνώντα ατμόπλοιον, και με ένα δεξιόν οικονομολόγον, η Ελλάς θα ήτο βεβαία περί της νίκης...
Ο Λόρδος Βύρων εφοβείτο μήπως τα χρήματα του δανείου σπαταληθώσιν από εν κόμμα, και το δάνειον αυτό ακυρωθή δι' άλλου δανείου...
Ο Μπάϋρων ήτο εντούτοις πολύ συνετώτερος σύμβουλος και αν επέζη, θα συνετέλει πολύ προς χαλιναγώγησιν της φατριαστικής μανίας και της αναισχύντου σπατάλης, ήτις κατέστησε τα Αγγλικά δάνεια γέρας και έρμαιον δύο εμφυλίων πολέμων...

Οι δανεισταί ερριψοκινδύνευσαν τα χρήματα των προς απελευθέρωσιν της Ελλάδος, και δεν έλαβον ποτέ εν σελλίνι τόκον, ή μίαν λέξιν ευγνωμοσύνης από τας χιλιάδας ανθρώπων τους οποίους το χρυσίον των έσωσε κ' επλούτισε...Και όμως, με όλην την γνώσιν ταύτην, έθεσαν τον απόλυτον έλεγχον ποσού ίσου σχεδόν  προς τα έσοδα τετραετίας εις τας χείρας μιας φατρίας διατελούσης εις εμφύλιον πόλεμον. Οι ξένοι ηπόρησαν επί τη αποδείξει ταύτη χρηματιστικής φρενοβλαβείας, εκ μέρους του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου. Τα μέλλοντα έτη απέδειξαν ότι η νόσος επανέρχεται εις περιοδικούς παροξυσμούς, δυναμένους μόνον να ιαθώσι δι' αφθόνου αφαιμάξεως...

Ουδείς ξένος εξετίμησε τον χαρακτήρα των Ελλήνων ορθότερον του Λόρδου Βύρωνος. 

Εν Κεφαλληνία ευρισκόμενος ο Λόρδος Βύρων, προ της ελεύσεως του εν Ελλάδι, εμειδία κάποτε επί τω ενθουσιασμώ του Σιρ Καρόλου Νάπιερ , και έδιδε νύξεις όπου η ζέσις του στρατιώτου εφαίνετο ν' αποπλανά την κρίσιν του.
Παρατηρητέον όμως ότι εις ουδένα άλλον απεκάλυψαν ποτέ οι Έλληνες την ιδιοτέλειαν των και την αυταπάτην των τόσον αφελώς. 

Σχεδόν έκαστος διακεκριμένος πολιτικός και στρατηγός του έστειλε γράμματα επιζητών την εύνοιαν, την υποστηρίξιν του, ή τα χρήματα του. 

Ο Κολοκοτρώνης τον προσεκάλει εις εθνικήν συνέλευσιν εις Σαλαμίνα. 

Ο Μαυροκορδάτος τον επληροφόρει ότι ουδαμού θα ήτο χρησιμότερος ή εν Ύδρα, διότι ο Μαυροκορδάτος κατ' εκείνον τον χρόνον ήτο εν τη νήσω. 

Ο Κωνσταντίνος Μεταξάς, όστις ήτο διοικητής του Μεσολογγίου, έγραφε, λέγων ότι η Ελλάς θα κατεστρέφετο εάν ο Λορδ Μπάϋρων δεν επεσκέπτετο το φρούριον τούτο. 

Ο Πετρόμπεης μετήλθε σαφεστέραν γλώσσαν. Επληροφόρει τον Λορδ Μπάϋρων ότι οαληθής τρόπος όπως σώση την Ελλάδα ήτο να δανείση αυτόν, τον μπέην, χιλίας λίρας.»

Η Ελλάδα σύναψε το πρώτο δάνειο στις αρχές του 1824. Ανερχόταν συνολικά στο
ύψος των 800000 λιρών. Το ετήσιο επιτόκιο συμφωνήθηκε στο 5%. Δεν
αποπληρώθηκε ποτέ ούτε το κεφάλαιο ούτε οι τόκοι.
Κούρεμα 100%!
Γενναίο κούρεμα όσο και οι αγώνες μας!!!
Άραγε των αγώνων μας της εθνικής παλιγγενεσίας ή των εμφυλίων μας?
Γνωρίζουμε όλοι ότι ο Λόρδος Βύρων επέλεξε το Μεσολόγγι που του πρότεινε ο
Μεταξάς.
Ο κατ' ελάχιστον μνημονευόμενος Μεταξάς είχε δίκιο.
Ο Λόρδος απέθανε στο Μεσολόγγι αλλά η Ελλάς απελευθερώθηκε.
Με τίνος βοήθεια αλήθεια αποκτήσαμε την ανεξαρτησία μας που σήμερα
τεχνηέντως εκ νέου αμφισβητείται???
Από μία επανάσταση που έπνεε τα λοίσθια και έβαινε προς άδοξο τέλος εν μέσω
εμφυλίων αλληλοσπαραγμών και αιματοχυσιών, η Ελλάς κατάφερε να γίνει
ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα.
Όμως αυτό συντελέσθηκε γιατί η Δύση το επιθυμούσε και ενέργησε καταλυτικά
υπέρ ημών!
Με τον ίδιο τρόπο σήμερα, η Δύση δεν επιθυμεί την κατασπάραξη μας αλλά τη
συμμόρφωση μας με έναν ορθολογικό και αποτελεσματικό συλλογικό οικονομικό
βίο.
Σήμερα η ίδια η Δύση κατατρύχεται από το αυτό είδος και μέγεθος προβλημάτων
με τα δικά μας.
Όμως η λύση της κρίσης μόνον από τη Δύση μπορεί να προέλθει.

Ο επιδέξιος οικονομολόγος μπορεί να συνδράμει αποφασιστικά προς την
κατεύθυνση αυτή.
Εμείς οφείλουμε να υποστηρίξουμε αυτή την προσπάθεια με την ενότητα μας, με
ισχυρή επιμονή και χαλύβδινη υπομονή και με την δύναμη της επινοητικότητας
μας και της εργασίας μας.



*Το εντός εισαγωγικών κείμενο από το βιβλίο «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ», Του Γεωργίου Φίνλεϋ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, σε μετάφραση του αδέκαστου και ανυπέρβλητου Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.

*Ο τίτλος του γράμματος και το ελάχιστο σχόλιο που ακολούθησε του κειμένου, δικό μου.
Πάνος Ευαγγελόπουλος, 

Λέκτορας Οικονομικών, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου