Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Η δραχμή, η βαλκανική εμπειρία (Σερβία) και η κουβέντα για τους θεσμούς που δεν γίνεται

του  Φώτη Κόλλια

Ένας από τους πολλούς μύθους που κυκλοφορούν οι όψιμοι αρνητές του ευρώ είναι πως η επιστροφή στη δραχμή θα λύσει με μαγικό τρόπο τα προβλήματα της οικονομίας μας και μέσα σε σύντομο διάστημα θα μετατραπούμε στον τελευταίο παράδεισο επί της γης. 
Με τη δραχμή, οι συντάξεις θα φτάνουν για κάτι περισσότερο από ένα γιαούρτι και δύο φρυγανιές ημερησίως, οι μισθοί θα μας εξασφαλίζουν μηνιαίες διακοπές στα κρατικοποιημένα, δήθεν πεντάστερα, τουριστικά θέρετρα της Ρόδου και της Κρήτης (η κομματική ιεραρχία θα ξεκουράζεται στις ντάτσες της Σαντορίνης...), οι επενδυτές θα συρρέουν στα σύνορα προκειμένου να δημιουργήσουν εργοστάσια και δουλειές, οι κρατικοποιημένες τράπεζες θα χαρίζουν δάνεια και τα νησιά θα βουλιάζουν από τουρίστες που αναζητούν «souvlaki, tzatziki, bouzouki». Ταυτόχρονα θα δημιουργηθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας στον αγροτικό τομέα και θα εξάγουμε τόνους από μαρούλια, πατάτες και καρότα.
Ακόμα και τα νούμερα που παρουσιάζουν διεθνείς οίκοι για τις επιπτώσεις από επιστροφή στη δραχμή φαντάζουν ελκυστικά για αρκετούς από τους υποστηρικτές του συγκεκριμένου σεναρίου, που έχουν ήδη «παρκάρει» τα λεφτουδάκια τους στο εξωτερικό. Εκτιμάται πως η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα – πέρα από την αναστάτωση των πρώτων μηνών - θα κοστίσει σε κάθε Ελληνα περί τα 11.000 ευρώ τον πρώτο χρόνο (δηλαδή μια οικογένεια δύο εργαζομένων θα χάσει 22.000 ευρώ) και περί τα 4.500 ευρώ τον δεύτερο και τον τρίτο. Αρκετοί από όσους βλέπουν με καλό μάτι ένα τέτοιο ενδεχόμενο πρέπει να κάνουν την αφαίρεση. Θα διαπιστώσουν πως δεν θα τους μείνουν και πολλά στην τσέπη. Στην τράπεζα δεν θα μείνει τίποτα...
Οσο για την προσέλκυση επενδύσεων, τουριστών και συναλλάγματος, που θεωρείται σίγουρη από αρκετούς υποστηρικτές της δραχμής, τους προσκαλούμε να πεταχτούν για ένα ταξιδάκι στη Σερβία
Η γειτονική μας χώρα χρεοκόπησε...
(εξαιτίας του πολέμου), έχει δικό της νόμισμα, έχει επίσης εργατικό δυναμικό αξιόλογης ποιότητας, αλλά ούτε επενδύσεις βλέπει, ούτε τεράστια έκρηξη του αργοτικού τομέα, ούτε ανάπτυξη. Και οι Σέρβοι αγοράζουν σκόρδα Κίνας, ενώ εισάγουν αγροτικά προϊόντα τα οποία θα μπορούσαν να εξάγουν. Οι ξένοι επενδυτές και οι τουρίστες απέχουν εδώ και δεκαετίες από τη χώρα, οι συνταξιούχοι έχουν βαρεθεί να διαμαρτύρονται και ο μισθός ενός έμπειρου τραπεζικού υπαλλήλου είναι περί τα 450 – 500 ευρώ.
Γιατί δεν αναπτύχθηκε η Σερβία μολονότι η οικονομία της «μηδένισε» προ δεκαετίας όπως θα συμβεί και με μια επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή; 
  • Επειδή, όπως και στην Ελλάδα, δεν υπάρχουν οι θεσμοί που θα πείσουν τους επενδυτές να τοποθετήσουν κεφάλαια. 
  • Επειδή, το πολιτικό σύστημα δε θέλει να ανοίξουν οι αγορές ώστε να συνεχίσουν να πλουτίζουν (όπως και στην Ελλάδα) οι λίγοι και εκλεκτοί. 
  • Επειδή, όπως και στην Ελλάδα, οι φίλοι και οι συγγενείς, η κομματική νομενκλατούρα και συγκεκριμένες επιχειρηματικές οικογένειες μοιράζονται τον πλούτο της χώρας και αφήνουν ψίχουλα για τους υπόλοιπους. 
  • Επειδή, όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα, το καλύτερο δυναμικό της Σερβίας μετανάστευσε. 
  • Επειδή, όπως και στην Ελλάδα, δε γίνεται ουσιαστική συζήτηση για το πως θα παραχθεί πλούτος, αλλά μόνο άγριες διαμάχες για το πως θα μοιραστούν τα λίγα δηνάρια μεταξύ των αντιμαχόμενων πολιτικών κομμάτων και των πελατών τους.
Η επιστροφή στη δραχμή πλασσάρεται ως σωτηρία από αυτούς που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα και ας υποστηρίζουν το αντίθετο. 
Το «reset» που ευαγγελίζονται μέσω της δραχμής δεν θα μετατρέψει τη χώρα μας σε Γη της Επαγγελίας. Οι θεσμοί θα την αλλάξουν. Και για τους θεσμούς δε γίνεται καμία ουσιαστική κουβέντα.

2 σχόλια:

  1. Απολυτα αληθινο το αρθρο και τραγικο μαζι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Παρακαλώ μια διευκρινιστική ερώτηση : με το καθεστώς της δραχμής θα έχω ως συνταξιούχος δυο ή δυόμισι γρυγανιές ημερησίως ; Παρακαλώ απαντήστε μου, γιατί θα τρελαθώ από την αγωνία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU