Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Ο Βενιζέλος της αντιμεταρρύθμισης; Κακός για την χώρα, κακός και για το ΠΑΣΟΚ...

 Στις 4 Οκτωβρίου του 2011, αναδημοσιεύαμε από το the books' journal το παρακάτω κείμενο. Μοιάζει σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα από τότε. Αν και στο μεταξύ το ΠΑΣΟΚ βυθίστηκε δυο φορές εκλογικά με τον Βενιζέλο τώρα αρχηγό, αν και το Σεπτέμβριο υποτίθεται ότι θα κάνει συνέδριο ανασυγκρότησης και βαθιών αλλαγών υπό την καθοδήγησή του. Γιατί αυτό που συμβαίνει στο μεταξύ, είναι μια ιδίου πελατειακού τύπου συμπεριφορά σε ζητήματα αποφάσεων της τρικομματικής κυβέρνησης και μια υφέρπουσα αλλά επίμονη κόντρα στον υπουργό οικονομικών στο όνομα μιας πρόωρης αναδιαπραγμάτευσης που όπως πάντα στην τακτική Βενιζέλου απειλεί ανεύθυνα να τινάξει στον αέρα την φθινοπωρινή μας συμμετοχή στις αλλαγές στην ΕΕ ενόψει σχεδίων εξόδου από την κρίση. Λες και όλη η πρεμούρα του Βενιζέλου να είναι στην κυβέρνηση δεν αφορούσε τόσο το ΠΑΣΟΚ σαν πολιτικό χώρο αλλά περισσότερο τον ίδιο και την εξασφάλιση των προσωπικών του στοχεύσεων στα πλαίσια της πελατειακής του πορείας στα ελληνικά πολιτικά πράγματα. Η αντιμεταρρύθμιση στην Παιδεία, η προστασία της εκκλησίας ακόμη μια φορά από κανονική φορολόγηση και ανάληψη μισθοδοσίας των κληρικών, η προστασία των ειδικών μισθολογίων και του κομματικού κράτους έναν κοινό παρονομαστή μοιάζει να έχει - την παρουσία του Βενιζέλου (όχι τόσο του ΠΑΣΟΚ...) στην κυβέρνηση και τις αποφάσεις. Γιατί άλλωστε δεν έγινε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης; Για να τραβά συνεχώς το χαλί στις επείγουσες αποφάσεις μέσω των συνεδριάσεων των πολιτικών αρχηγών που υποκαθιστούν την κυβερνητική λειτουργία, ευνουχίζοντας έτσι τον κύριο αντίπαλό του ΥπΟικ, οπαδό των μεταρρυθμίσεων; Σε κάθε περίπτωση, ένας λαϊκιστής στην κυβέρνηση είναι κάτι κακό για την χώρα (αλλά και για πιθανές θετικές εξελίξεις στο ίδιο του το κόμμα) - ειδικά όταν δείχνει αμετανόητος...

Ο Βενιζέλος της κρίσης


Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση πολιτικού παλαιάς κοπής. Ανελίχθηκε στο ΠΑΣΟΚ μέσα από βολικές συμμαχίες και στηρίχθηκε διαχρονικά από τα πιο συντηρητικά κομμάτια της βορειοελλαδίτικης (κυρίως) κοινωνίας, όπως η εκκλησία. Τη στήριξη αυτή δεν παραλείπει, ακόμη και σε περιόδους βαθιάς κρίσης, να ανταποδίδει. Θεωρείται οξυδερκής και δεινός ρήτορας, αν και η λογική συνέπεια του εκφερομένου λόγου ελέγχεται. Δίνει την εντύπωση του αποτελεσματικού, πλην όμως κανείς δεν μπορεί να θυμηθεί κάτι που έχει μείνει από τις θητείες του σε διάφορα Υπουργεία. Ομιλεί απταίστως την δικηγορικήν και πιστεύει ότι μπορεί να εξαντλήσει μέχρι νύστας ή αγανακτήσεως κάθε συνομιλητή του. Μιλά δε ακατάπαυστα, χωρίς να λέει τίποτε. Θεωρείται έγκυρος συνταγματολόγος – από όσους μοιράζονται μαζί του την εργαλειακή θεώρηση του συνταγματικού χάρτη.

Από όποια θέση ευθύνης πέρασε, σε όλα τα ζητήματα που ανέκυπταν είχε την ίδια στάση: αποφασιστική παρέμβαση, άμεση σάρωση του προβλήματος κάτω από το χαλί, επικοινωνιακή διαχείριση της βέβαιης αποτυχίας, με κυρίαρχο χαρακτηριστικό την αποποίηση ευθυνών. Τι να πρωτοθυμηθούμε; 

Τη συνταγματική μεταρρύθμιση; Τον βασικό μέτοχο; Τη βασιλική περιουσία; Την ουσιαστική αναγνώριση δικαιώματος ιδιοκτησίας των συνδικαλιστών της ΔΕΗ; Την διαχείριση των ολυμπιακών έργων;
Πάντα τακτικιστής, χωρίς καμιά αίσθηση στρατηγικής. 
Η απωθητική εμφάνισή του ...
στο Ζάππειο τη νύχτα των εκλογών του 2007 και η επόμενη διαχείριση της αποτυχημένης προσπάθειάς του να αναδειχθεί στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ στοιχειώνει τα μυαλά των πολιτών. 
Πάντα καθοδηγείται από ό,τι ο ίδιος θεωρεί ότι τον βολεύει. 
Αξέχαστα θα μείνουν και τα παράπονα που εξέφρασε προς τους απεργήσαντες, ομαδικώς αδιάθετους, ιπταμένους γιατί δεν τον εμπιστεύθηκαν όταν τους διαβεβαίωσε ότι θα τους δώσει στο ακέραιο, με άλλο τρόπο, όσα έχασαν από τις περικοπές – μόλις τέσσερις ημέρες μετά την ανακοίνωση της προσφυγής στο Μηχανισμό Στήριξης.

Όλα αυτά ήταν έως και χαριτωμένα μέχρι την κρίση. Ας τον χαίρονται! 
Τα πράγματα όμως σοβαρεύουν όταν από τους χειρισμούς του εξαρτώνται το μέλλον της χώρας και οι ζωές 11 εκατομμυρίων πολιτών της.
Όταν ο πρωθυπουργός, αναγνωρίζοντας το ατελέσφορο της διαχείρισης της κρίσης από την κυβέρνησή του, προσέφερε την εξουσία στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήλθε να σώσει την παρτίδα για το βαθύ ΠΑΣΟΚ. 
Η διακυβέρνηση πέρασε ουσιαστικά στα χέρια του, ο οποίος ως επόμενος αρχηγός του κόμματος μπορεί να βάλει σε τάξη την κοινοβουλευτική ομάδα. Είπαμε, να σώσει την παρτίδα για το βαθύ ΠΑΣΟΚ. 
Με νύχια και με δόντια, δηλαδή, να εξασφαλίσουν θέση στα ερείπια της Ελλάδας για να συνεχισθεί η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στα παιχνίδια εξουσίας που θα παίζονται στο χρεοκοπημένο κράτος, με άθικτο τον πελατειακό ιστό.

Ως υπουργός Οικονομικών, ο Ευάγγελος Βενιζέλος έκανε τρία απίστευτης ανευθυνότητας λάθη: 
(α) διαχειρίστηκε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο το ζήτημα των φινλανδικών εγγυήσεων, 
(β) επιχείρησε να εκβιάσει πολιτική λύση από την τρόικα με αποτέλεσμα να διακοπούν οι συνομιλίες, 
(γ) διατυμπάνισε ανά τον κόσμο το υπό εξέταση ή αποφασισμένο βαθύ κούρεμα των πιστωτών μας. 
Την Κυριακή 25/9 πήρε τα εύσημα από την Κριστίν Λαγκάρντ: αν οι Έλληνες δεν θέλουν τη συμβουλή μας, εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι' αυτούς.

Στο εσωτερικό της χώρας, πρώτο μέλημά του ήταν να τα βρει με τους εφοριακούς (τα στελέχη της διοίκησης που δεν μπορούν να μαζέψουν φόρους) για να αλλάξει τις προβλέψεις του ενιαίου μισθολογίου και να επιχειρήσει να παραπλανήσει τους ελεγκτές της τρόικας. 
Η μόνη οικονομική συνταγή που φαίνεται να γνωρίζει είναι η καταιγίδα μέτρων αμφίβολης αποτελεσματικότητας επί δικαίων και αδίκων, τα οποία χαρακτηρίζονται ατελέσφορα από τους δανειστές μας και αλλάζουν σε μερικές ημέρες. Έτσι, χωρίς πρόγραμμα! 
Κατά τα άλλα, επικοινωνιακή διαχείριση των λαθών του με δικολαβισμούς και αυταπόδεικτες ανακρίβειες. Η προγραμματισμένη διακοπή των συνομιλιών με την τρόικα δεν είχε προγραμματισθεί από τους συνομιλητές και η προγραμματισμένη επιστροφή χαρακτηρίστηκε από υποδειγματική καθυστέρηση. Όσο για το αντικείμενο του υπουργείου του, οι γνώσεις του είναι επιεικώς ανεπαρκείς.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν φαίνεται κατάλληλος για να διαχειριστεί την κρίση. 
Η χώρα, ευρισκόμενη στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, δικαιούται να έχει μια τελευταία ευκαιρία σωτηρίας με έναν άνθρωπο στοιχειωδώς επαρκή στο τιμόνι, που θα διαθέτει στοιχειώδη αντίληψη της κατάστασης και θα μπορεί να επιδείξει στοιχειώδεις διαπραγματευτικές ικανότητες. Αυτός σίγουρα δεν είναι ο κ. Βενιζέλος. Ο πρωθυπουργός οφείλει να διαπραγματευθεί με όποιον τρόπο νομίζει τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ και τη διαδοχή του, αφήνοντας όμως εκτός αυτού του παιχνιδιού τη διαχείριση της κρίσης.

Η κρίση είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να μπορέσει να τη διαχειριστεί ο παιδονόμος της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ.


2 σχόλια:

  1. Αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά, το "παράλογο" των κινήσεων, που βλέπουμε από την μεριά των κυβερνητικών εταίρων.
    Αρχίζω να καταλαβαίνω, γιατί η ΔΗΜΑΡ, φέρνει στην βουλή τον κ.Διώτη, για το θέμα των καταθέσεων στο εξωτερικό.
    Αρχίζω να καταλαβαίνω, γιατί φέρνει με την διαδικασία του επείγοντος το θέμα της αλλαγής του νόμου Διαμαντοπούλου για τα ΑΕΙ.

    Πάμε σε εκλογές φίλοι μου.
    Η κυβέρνηση, καταρρέει, μπροστά στην εξάντληση κάθε μέσου να διατηρήσει άθικτο τον Δημόσιο τομέα, την πελατεία όλων των κομμάτων του πολιτικού συστήματος.

    Με την εισήγηση της αντιμεταρρύθμισης στα ΑΕΙ, με ευθύνη της ανύποπτης ΔΗΜΑΡ, ο Βενιζέλος, οδηγεί σε αντιπαράθεση με την κυβέρνηση , εκείνο το κομμάτι των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, που θα χρειαστεί στην συνέχεια η κυβέρνηση για να ψηφίσει τις μεταρρυθμίσεις του κράτους. Κόβει τις γέφυρες της "εσωτερικής αμφισβήτησής" του με τον Σαμαρά και τον Κουβέλη.
    Με την διαδικασία του επείγοντος, καθιστά αντίπαλους τους μεταρρυθμιστές του ΠΑΣΟΚ και τους χρεώνει την ευθύνη "κατάρρευσης" της κυβέρνησης συνεργασίας, πριν αναγκαστούν και αυτός και ο κ. Κουβέλης, να εναντιωθούν στο πακέτο μέτρων των 11.5 δις.
    Εχουν, φαίνεται καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι δεν μπορούμε να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις της δανειακής σύμβασης, ότι δηλαδή, δεν μπορούμε με το ανακάτεμα της τράπουλας, ούτε άλλους φόρους να βρούμε -η ΔΗΜΑΡ έχει την ψευδαίσθηση ή κάνει ότι δεν καταλαβαίνει και τους ψάχνει στις καταθέσεις στο εξωτερικό-, ούτε άλλες δαπάνεις λειτουργίας να κόψουμε.
    Εχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τήρηση των υποχρεώσεων της δανειακής σύμβασης , δεν μπορεί να γίνει, χωρίς να απολυθούν Δ.Υ.
    Εχουν καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι διαχειρίζονται, την επιστροφή στην δραχμή και προετοιμάζουν το έδαφος, αυτή να γίνει στα χέρια του Τσίπρα ή εν ανάγκη σε "όλους μαζί".
    Πάντως αυτή η κυβέρνηση, πρέπει να πέσει, κατά την εκτίμησή τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλά όλα αυτά, ρε Κωστή μου. Αλλά, τότε, γιατί την κάνανε αυτήν την κυβέρνηση; Για να σηκωθούνε και να φύγουν, πριν, καλά-καλά, ζεστάνουν τις καρέκλες τους και πιάσουν τα πόστα στον κρατικό μηχανισμό;

    Δεν νομίζω. Την έκαναν για να μείνουν και όχι για να φύγουν. Αυτή, τουλάχιστον, είναι η πρόθεσή τους.

    (Άλλο πράγμα είναι το, εάν θα μπορέσουν να μείνουν, ή το, εάν θα τους επιτρέψει ο ελληνικός πληθυσμός να μείνουν. Αυτές οι καταστάσεις αποτελούν τα μεθεόρτια της επιλογής, που έκαναν "της μιας δραχμής τα γιασεμιά" - για να θυμηθούμε και το παλιό καλό τραγούδι των παππούδων μας -, δηλαδή οι Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης, να συμμετάσχουν στο παρόν συγκυβέρνητικό σχήμα. Και φυσικά, αυτές οι καταστάσεις, υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν ελέγχονται από αυτούς. Όπότε, οψόμεθα).

    Υ.Γ. : Περιττό να πω ότι, εάν τα ως άνω 3 "γιασεμιά της μιάς δραχμής", αποδεχθούν το σχέδιο των Βησιγότθων, για "προσωρινή έξοδο" της Ελλάδας από την ευρωζώνη, με "δώρο", μια νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, με κούρεμά του, κατά 30% και το εναπομένον χρέος να μένει εκφρασμένο σε ευρώ, αυτή τους η πράξη θα αποτελεί μια πράξη εσχάτης προδοσίας κατά του ελληνικού πληθυσμού και της χώρας. Και φυσικά, αυτή η επονείδιστη πράξη θα τους κυνηγάει, δια βίου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU