Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Μια πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση στελέχους της ΔΗΜΑΡ, to the point και χωρίς περιστροφές! (ΑΣ)


της Κατερίνας Κλαδούχου*
Το παρασιτικό κράτος που μεθοδικά δημιούργησαν τις προηγούμενες δεκαετίες, κυρίως το ΠΑΣΟΚ υποβοηθούμενο από την ΝΔ αλλά και μερίδας (κυρίως) συνδικαλιστών της Αριστεράς και με την συμμετοχή και συνενοχή μεγάλους μέρους της κοινωνίας μας, έχει εξαντλήσει κάθε δυνατότητα περαιτέρω επιβίωσής του.
Αφού κατάφερε να εξαντλήσει κάθε κρατικό πόρο, αφού κατάφερε να εξαφανίσει σχεδόν κάθε υγιή παραγωγική διαδικασία είτε στον πρωτογενή είτε στον δευτερογενή τομέα της χώρας, αφού έζησε πλουσιοπάροχα για αρκετά χρόνια με δανικό χρήμα και αφού έβαλε χέρι ακόμα και στα κονδύλια του ΕΣΠΑ, όχι με γνώμονα την ανάπτυξη της χώρας αλλά με βασικό του κριτήριο το πώς, «κοροϊδεύοντας τους κουτόφραγκους», χωρίς να προσφέρει και να υλοποιήσει σχεδόν τίποτα, θα γεμίσει τις τσέπες του, έφτασε επιτέλους στο τέλος της αδηφάγου πορείας του, όχι γιατί κατάλαβε το λάθος του αλλά απλούστατα γιατί δεν έχει τι άλλο να φάει. 
Ότι μπορούσε να φάει (και ακόμα περισσότερο), το έφαγε και τώρα αναγκαστικά στην προσπάθεια του για να συντηρηθεί έχει στραφεί ενάντια στους συνανθρώπους του και στην κοινωνία.
Αυτό το ετοιμοθάνατο παρασιτικό κράτος ειδικά τα τελευταία 2 χρόνια δίνει μια σκληρή και απεγνωσμένη μάχη διατήρησης του, αρνούμενο να αποδεχθεί την πραγματικότητα του τέλους και το θλιβερό παράδοξο είναι, ότι ενώ το κόμμα που το δημιούργησε και το στήριξε το εγκαταλείπει καταγγέλλοντας το έστω και την τελευταία στιγμή, στην προσπάθεια του να σωθεί πολιτικά, έρχεται μερίδα της ¨Αριστεράς¨ να το στηρίξει, υιοθετώντας ανεξέλεγκτα κάθε «κραυγή διαμαρτυρίας» που ακούγεται και εκπέμποντας ένα τεράστιο ΟΧΙ σε κάθε προσπάθεια συρρίκνωσης ή διάλυσης του.
Κάτω από την πίεση κυρίως της Τρόικας τα τελευταία χρόνια το Ελληνικό κράτος αναγκάζεται να πάρει πίσω προνόμια και κεκτημένα που αφειδώς και με γνώμονα όχι το κοινωνικό συμφέρον και το κράτος δικαίου, μοίρασε όλα τα προηγούμενα χρόνια, προσπαθώντας να οικοδομήσει την εκλογική του πελατεία. 
Οι αποφάσεις αυτές σίγουρα δυσκολεύουν και δημιουργούν προβλήματα στην ζωή κάποιων ανθρώπων.
Σίγουρα είναι σκληρό το να χάνει κανείς κεκτημένα χρόνων ακόμα και εάν ...ο τρόπος που τα απέκτησε δεν ήταν δίκαιος και παραβίαζε εμφανώς κάθε αίσθημα κοινωνικής ισονομίας. Αλλά είναι κυριολεκτικά δυσβάστακτο να βλέπει κανείς το βιοτικό επίπεδο του λαού μας να χειροτερεύει συνεχώς και τα πιο αδύναμα στρώματα της κοινωνίας μας να οδηγούνται σε αδιέξοδο δυσκολευόμενα ή αδυνατώντας πλέον να καλύψουν βασικές τους ανάγκες επιβίωσης.
Για να στηρίξουμε αυτές τις ποιο αδύναμες κοινωνικά ομάδες δίνουμε κυρίως την μάχη με εμφανή, διακριτή και ενεργή παρουσία στην διαπραγμάτευση για την τελική διαμόρφωση του πακέτου των μέτρων. Και η κοινωνία μας το ξέρει, και έχει αποδεχθεί την αναγκαιότητα της λήψης των μέτρων. 
Απλά ή κάθε κοινωνική ομάδα ή η κάθε συντεχνία βυθισμένη ακόμα στην νοοτροπία του προσωπικού βολέματος, με μειωμένο έως ανύπαρκτο το αίσθημα αλληλεγγύης και κοινωνικής δικαιοσύνης, δίνει την μάχη της ώστε τα μέτρα που θα παρθούν τελικά να πλήξουν όλους τους άλλους, αλλά αυτοί να διατηρήσουν τα δικά τους κεκτημένα.
Με αυτά τα δεδομένα και μέσα σε αυτήν την συγκυρία τα ερωτήματα που βασανίζουν την συνείδηση του κάθε υπεύθυνου ανθρώπου και ειδικά ενός αριστερού είναι και θα παραμείνουν έως την τελευταία στιγμή αμείλικτα.
Τα μέτρα είναι σκληρά? ΝΑΙ
Η Ελληνική κοινωνία για άλλη μια φορά θα ματώσει? ΝΑΙ
Υπάρχει άλλος δρόμος ώστε και τα μέτρα να μην παρθούν αλλά και η χώρα να παραμείνει στο Ευρώ? ΟΧΙ
Τα μέτρα θα ψηφιστούν τελικά? ΠΡΕΠΕΙ
Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα για όλους εμάς που παλεύουμε, ακόμα και κόντρα στην συνείδηση μας, ώστε να αποτρέψουμε την χρεωκοπία της χώρας είναι ξεκάθαρες και μονολεκτικές.
Υπάρχουν όμως και μια σειρά από άλλες ερωτήσεις στις οποίες η απάντηση συμπυκνώνει όχι μόνο το αύριο της χώρας αλλά και το μεγάλο στοίχημα της Αριστεράς:
Και μετά τα μέτρα τι?
Θα είναι τα τελευταία ή θα ακολουθήσουν και άλλα?
Θα φέρουν τελικά αποτέλεσμα ώστε οι θυσίες του Ελληνικού λαού να πιάσουν τόπο?
Θα φανεί επιτέλους φώς στο τούνελ?
Στην απάντηση αυτών των ερωτήσεων πρέπει να αναλώσει τις δυνάμεις της η ΔΗΜΑΡ. Στο τι θα πρέπει να γίνει την επόμενη των μέτρων είναι η ουσία του προβλήματος. Εκεί θα κριθούνε όλα.
Εάν δεν θέλουμε να πάνε χαμένες οι θυσίες του Ελληνικού λαού, εάν θέλουμε να τεκμηριώσουμε τον λόγο που μας ώθησε να κάνουμε την υπέρβαση και να συμμετάσχουμε στην κυβέρνηση, θα πρέπει εξαντλώντας όλες μας τις δυνάμεις να επικεντρωθούμε στην μεγάλη μάχη που πρέπει να ξεκινήσει την επομένη τις ψήφισης των μέτρων από την βουλή.
Τα μέτρα είναι δυστυχώς σχεδόν υποχρεωτικά ως προς την ψήφιση τους, αλλά δεν είναι αυτά που θα λύσουν το πρόβλημα της χώρας.
Το πρόβλημα θα λυθεί μόνο εάν ανατρέψουμε παγιωμένες καταστάσεις, αντιλήψεις και νοοτροπίες που έχουν διαποτίσει εδώ και χρόνια, τόσο το κράτος όσο και την κοινωνία μας. Έργο τιτάνιο, αλλά πρέπει να το φέρουμε εις πέρας, ώστε να επιτύχουμε την επανόρθωση της χώρας μας.
Δεν έχουμε δικαίωμα να αποτύχουμε στην:
Πάταξη της φοροδιαφυγής, της παραοικονομίας, της διαφθοράς και της ανομίας. Πρέπει να επιτύχουμε στην δημιουργία ενός εκσυγχρονισμένου κράτους δικαίου, με αξιοκρατία, μικρό, ευέλικτο, παραγωγικό και αποτελεσματικό. Πρέπει να επιτύχουμε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και δημιουργία πρωτογενούς τομέα παραγωγής ώστε να μειώσουμε το ισοζύγιο εισαγωγών - εξαγωγών. Πάταξη της αισχροκέρδειας. Αναβάθμιση της δημόσιας υγείας και παιδείας κλπ.
Αυτά είναι πάγιες προτάσεις, επεξεργασμένες θέσεις και οράματα που έχουν διαποτίσει εμάς τους αριστερούς μέχρι το κόκκαλο. Είναι οι θεμελιώδεις προσδοκίες του κάθε προοδευτικού ανθρώπου εδώ και χρόνια.
Ας ανασηκώσουμε λοιπόν τα μανίκια και ας ριχτούμε στην δουλειά.
Η λύση του προβλήματος και η επιβίωση της χώρας δεν κρίνεται από τα μέτρα, τα οποία αφού εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο διαπραγμάτευσης είμαστε υποχρεωμένοι να τα ψηφίσουμε, όσο σκληρά και να είναι, αλλά από όλα αυτά που πρέπει να γίνουν την επόμενη της ψήφισής τους.
Τα μέτρα είναι η επώδυνη δίοδος που μας οδηγεί στην αρένα όπου θα δοθεί η πραγματική μάχη για την αναδιάρθρωση του κράτους και της οικονομίας. 
Δηλαδή η μεγάλη μάχη για την σωτηρία της Ελλάδος.
Και αυτή η ώρα πρέπει να είναι η ώρα της Αριστεράς.


* η Κατερίνα Κλαδούχου είναι στέλεχος της ΔΗΜΑΡ


5 σχόλια:

  1. Κυρία Κλαδούχου,
    Διάβασα με πολλή προσοχή το άρθρο σας.
    Επιτρέψτε μου να θέσω υπ' όψιν σας σειρά αποριών μου.
    1. Ισχυρίζεστε ότι το παρασιτικό Κράτος δημιουργήθηκε από το ΠΑΣΟΚ, υποβοηθούμενο από τη ΝΔ και μέρίδα των συνδικαλιστών της Αριστεράς. Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος στον πλανήτη που θα ισχυριστεί το αντίθετο. Σε αυτή την περίπτωση όμως αδυνατώ να κατανοήσω τη συμμετοχή του κόμματός σας σε μια κυβέρνηση μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Αν ανένηψαν πότε συνέβη αυτό; Αν όχι πώς πιστεύετε ότι οι πελατειακοί αυτοί μηχανισμοί θα συμβάλουν στην εξυγίανση της δημόσιας ζωής;
    2. Γράφετε ότι κάτω από την πίεση της Τρόικας το ελληνικό Κράτοςαναγκάζεται να πάρει πίσω τα προνόμια που είχε χαρίσει στις πολύμορφες εκλογικές του πελατείες.
    Δηλαδή κατα τη γνώμη σας, ο συνταξιούχος του ΟΓΑ με τη σύνταξη των 390 ευρώ είναι προνομιούχος; Ο γιατρός του ΙΚΑ με €950 μηνιαίο μισθό κι ο νοσοκομειακός γιατρός στην αρχή της καριέρας με 1200 ευρώ μηνιαίως για 70 ώρες εβδομαδιαίως εργασία είναι προνομιούχοι; Ο δάσκαλος κι ο καθηγητής της Μέσης Εκπαίδευσης με τους μισθούς των 600 ευρώ το μήνα είναι προνομιούχοι; Ο λέκτορας του Πανεπιστημίου με 1200 ευρώ το μήνα είναι προνομιούχος; Ο ιδιωτικός υπάλληλος με τα 600 ευρώ το μήνα είναι προνομιούχος; Οι νέοι άνθρωποι που εργάζονται ώρες ατέλειωτες για αμοιβές 700-1000 ευρώ το μήνα με δελτίο παροχής υπηρεσιών, από τα οποία τους παρακρατάται 20% ως φόρος εισοδήματος και πρέπει να πληρώσουν άλλα 300-400 ευρώ το μήνα στον ΟΑΕΕ είναι προνομιούχοι και θέλετε, ως κυβέρνηση, να τους φορολογήσετε με 35% από το πρώτο ευρώ και ελάχιστο ποσό φόρου τα 1000 ευρώ; Γιατί το εισόδημα όλων αυτών - και πολλών άλλων που ζουν με ανάλογες αμοιβές - έχει βάλει από το 2010 η Τρόικα. Αντιθέτως απορρίπτει μετα βδελυγμίας όλες τις προτάσεις που με αξιοθαύμαστη προσπάθεια έχει καταθέσει ο προσκείμενος στο κόμμα σας Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνης Μανιτάκης.
    3. Μας δηλώνετε, και σε τόνο που δε σηκώνει αντίρρηση, ότι τα μέτρα πρέπει να ψηφιστούν για να αποφευχθεί η χρεοκοπία της χώρας. Οι ουρές στα συσσίτια των Δήμων και της Εκκλησίας, οι χιλιάδες των ανεμβολίστων παιδιών που τρέχουν και δε φτάνουν για να εμβολιάσουν οι Γιατροί του Κόσμου, οι άστεγοι και οι ζητιάνοι που πληθαίνουν μέρα με τη μέρα, ο εξαναγκασμός των πολιτών να πληρώνουν από την τσέπη τους τα φάρμακα που δικαιούνται με έκπτωση 75% τουλάχιστον γιατί ο ΕΟΠΥΥ δεν πληρώνει τους φαρμακοποιούς δε συνιστούν χρεοκοπία της χώρας για εσάς; Και τι είναι η χρεοκοπία της χώρας για εσάς αν όχι αυτό;
    4. Έχετε μοιραστεί ποτέ στη ζωή σας μια μέρα ενός από τους «προνομιούχους» συνταξιούχους του ΟΓΑ, πριν βεβαίως έρθουν στη χώρα οι μετανάστες που κυνηγάει για να μαζέψει ακροδεξιά κουκιά ο κ. Δένδιας; Έχετε ξυπνήσει μαζί του στις 4 το πρωί για να δουλεύετε από χωράφι σε χωράφι, ως τις 6 κι 7 το βράδυ; Έχετε μοιραστεί μια μέρα - ή ακόμα καλύτερα μια νύχτα - εφημερίας ενός «προνομιούχου» νοσοκομειακού γιατρού; έχετε προσπαθήσει, με τα 600 ευρώ το μήνα ενός «προνομιούχου» δασκάλου να νοικιάσετε σπίτι στον τόπο που σας διόρισαν, συνήθως 400 τουλάχιστον χλμ. από τον τόπο κατοικίας σας;

    Διατελών μετά τιμής (όπως έκλειναν τις επιστολές τους οι επιστολογράφοι παλιά)

    Γιάννης Χρυσοβέργης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κύριε Χρυσοβέργη να εύχεστε να μην χρειαστεί να γνωρίσουμε τι είναι χρεοκοπία. Όσον αφορά τα υπόλοιπα μπορείτε να διαπρέψετε ως λογογράφος του Παπαδημούλη.

      Διαγραφή
  2. Στα παραπανω εισοδηματα προσθεστε μεσο συντελεστη παραοικονομιας 35%, οποτε κατα μεσον ορο η φορολογηση των αυτοαπασχολουμενων αυτοαναιρειται.

    Εδω τον καταλογο (λιστα) με τους 2000 περιπου καταθετες σε ελβετικη τραπεζα εχουν "ξεχασει" 2 ετη και δεν ηθελαν να τον αξιοποιησουν φορολογικα, διοτι ηταν ....προιον υποκλοπης.

    Το προβλημα ειναι στα ειλικρινη χαμηλα εισοδηματα (κατω απο 12.000) ενω παραλληλα υπαρχει ασυλληπτη απο τον νου και την εφορια φοροδιαφυγη πολλων επαγγελματιων (γιατροι, δικηγοροι, κομμωτες, εστιατορες, ιδιοκττες νπαρ,... που δηλωνουν "φτωχοι" δηλ. περιπου 10.000) οποτε οι τιμιοτεροι, λ.χ. 2 φιλοι μηχανικοι ( ειμαστε στο ανω 5% και 2.5% αντιστοιχα, ενω ευειδης δικηγορος και βουλευτης ΝΔ, το 2009 δηλωσε 9.000 ευω εισοδημα!!!!) Βεβαιως ο συντελεστης παραοικονομιας ποικιλει απο 0 εως 1000%, λ.χ. Μακης Ψωμιαδης αφορολογητος απο το 2000, αν θυμαμαι καλα.

    ΥΓ Στην Καλυβα καποιος σχολιασε οτι η Πεγκη Ζινα το Σαββατο ειχε 2.000 ατομα με 160 την φιαλη ουισκι.Τοσο "φτωχοι" ειναι οι νεο-ελληνες.

    Αφωτιστος Φιλελλην

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με εντυπωσιακά ιδιαίτερη ευκολία, πριν καλά καλά τελειώσουν οι διαπραγματεύσεις, οριστικοποιηθούν τα μέτρα, συνεδριάσει η Κ.Ε., κλπ κλπ, το “στέλεχος της ΔΗΜΑΡ” αποφάσισε από μόνο του ότι, και τα μέτρα είναι σκληρά (πάλι καλά!) και η ελληνική κοινωνία θα ματώσει, και άλλος δρόμος δεν υπάρχει, και ότι τελικά τα μέτρα (αυτά που δεν έχουν οριστικοποιηθεί) θα ψηφιστούν γιατί ΠΡΕΠΕΙ.

    Κανένα άλλο σχόλιο, μόνο μια απορία:

    Το “στέλεχος” είναι έτσι κατά δήλωσίν του, γενικά και απροσδιόριστα, τέτοιο, ή στελεχώνει κάποιο συγκεκριμένο όργανο, επιτροπή, τομέα της ΔΗΜΑΡ, που θα έπρεπε να γνωρίζουμε; Ή απλά λείπει κάποιος συγκεκριμένος επιθετικός προσδιορισμός πριν;

    Δημήτρης Κουζούλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. -Πώς θα προτιμούσατε να κάτσουμε κ.Τόμσεν;
    -Θα πρότεινα,εγώ από δεξιά,εσείς αριστερά.Άλλωστε είναι η ώρα της αριστεράς.
    -Αχ,τί γλυκούλης.. Πως μας καταλαβαίνετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU