Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

Η Νδούλα, το Πασοκάκι και η Δημαρούλα στα χρόνια της ανωριμότητας

(...χωρίς Μέρκελ να διορίσω, δεν μπορώ ούτε ώρα...)                         του Χρήστου Παπανίκου
του Β.Λ.*

Πέρασε τελικά της Νδούλας και άλλαξε τον Διοικητή του ΟΑΕΔ κ. Η. Κικίλια. Τη θέση του παίρνει ο συνδικαλιστής των φαρμακοποιών κ. Θ. Αμπατζόγλου˙ από τα πράσινα στα μπλε εν ολίγοις και το “παιχνίδι” συνεχίζεται. 

Η ελληνική κοινωνία που μαστίζεται από την ανεργία, που ακούει συνεχώς και αδιαλείπτως ρητορείες περί εξυγίανσης των υπηρεσιών, αξιοκρατίας και αξιολόγησης, που καλείται να σηκώσει τα μανίκια της για δουλειά καθώς η ανάπτυξη έρχεται, βλέπει τους κυβερνώντες να καταστρατηγούν ανερυθρίαστα τις πομπώδεις διακηρύξεις τους. Τα παραδείγματα πολλά και θα μας πιάσει κατάθλιψη, αν αρχίσω να απαριθμώ.
Και διερωτάται ο έχων ακόμα σώας τας φρένας του: γιατί δεν ακολουθήθηκε, έστω η τυπική διαδικασία, που αντιμετωπίζει ο κάθε πολίτης όταν ψάχνει για εργασία. Γιατί δε μαζεύτηκαν βιογραφικά υποψηφίων, γιατί δεν έγινε έστω μια τυπική αξιολόγηση των προσόντων τους κλπ, κλπ. Γιατί σε τέτοιες θέσεις επιμένουν οι κυβερνώντες στη γνωστή συνταγή του πελατειακού συστήματος;

Πασοκάκι και Δημαρούλα αντέδρασαν χλιαρά (από όσο μέχρι τώρα διαβάζω) για την εν λόγω αντικατάσταση. Στις ανακοινώσεις τους δεν τους αφορά η ανάληψη θέσεων από ικανούς, αλλά τους απασχολεί η άκομψη στάση της Νδούλας ή η ανάδειξη της δυσαρέσκειάς τους.

Θα αναρρωτηθεί λοιπόν, ο Έλληνας που έχει δει να μειώνεται ο μισθός του, που είναι μακροχρόνια άνεργος, που… που… μήπως σ’ αυτή τη συγκυβέρνηση υπάρχει συναλλαγή και συνεργασία στη μοιρασιά των θέσεων πάντα με κομματικά κριτήρια; Αξίζει να στηρίξω την προσπάθεια για ανάταση του ελληνικού κράτους που ευαγγελίζονται οι τρεις της συγκυβέρνησης όταν βλέπω καθημερινά το κομματικό κράτος να ευημερεί και να αποτελεί τροχοπέδη στην πολυπόθητη ανάπτυξη;

Για να αλλάξουν λοιπόν, οι νοοτροπίες είναι απαραίτητη η ισχυρή πολιτική βούληση που θα βάλει στο προσκήνιο τους άξιους και όχι αυτούς που έχουν μία μακροχρόνια κομματική πορεία, αυτούς που αναδείχθηκαν για τις ικανότητές τους και όχι από την επιρροή τους σε μία κομματική βάση που προσέβλεπε σε κάθε είδους ρουσφέτια και διευκολύνσεις. Άσκηση διοίκησης με συστήματα 4-2-1 ή 5-3-2 κ.ο.κ. είναι ατελέσφορη και όσο συνεχίζεται, τόσο τα τρία κόμματα θα παραμένουν ανεπαρκή και αδύναμα να διαχειριστούν την κρίση του πολιτικού συστήματος και της απώλειας του αισθήματος δικαίου.

Θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζονται ως η Νδούλα, το Πασοκάκι και η Δημαρούλα…



*από το feleki

Σχόλιο ΑΣ: Δείτε επίσης:  
Η ΔΡΑΣΗ για τον διορισμό του διευθυντή στον ΟΑΕΔ: να δοθεί τέλος στην επιβράβευση της κακοδιοίκησης


H κυβερνητική επιλογή του νέου διοικητή του ΟΑΕΔ αποδεικνύει ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει τιμωρία αλλά επιβράβευση της κακοδιοίκησης. Ο νέος διοικητής του ΟΑΕΔ ήταν επί 5 χρόνια (2004-9/2/2009), «Υποδιοικητής του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ στον Διοικητικό και Ασφαλιστικό Τομέα, με κύρια ενασχόληση τις Συντάξεις και τις Παροχές του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ».Κατά τη διάρκεια της θητείας του, η φαρμακευτική δαπάνη στο ΙΚΑ έφτασε σε στρατοσφαιρικά ύψη, ενώ είχε κορυφωθεί και το θέμα των συντάξεων μαϊμού. Σημειώνεται ότι η φαρμακευτική δαπάνη στο ΙΚΑ άγγιξετα 2,4 δισ. ευρώ το 2009, έφτασε δηλαδή το σύνολο της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης του έτους  2004!

Ο νέος «γαλάζιος» διορισμός, με ευθύνη του κ. Σαμαρά, μετά από ενδοκυβερνητική διαμάχη για το ποιος θα ελέγξει τα τεράστια ευρωπαϊκά κονδύλια που θα δοθούν μέσω ΟΑΕΔ, αποδεικνύει πως οι κομματικές,αναξιοκρατικές παρεμβάσεις στη δημόσια διοίκηση όχι μόνο δεν περιορίζονται,αλλά αποκτούν, όσο προχωρεί η τρικομματική κυβέρνηση, προκλητικό χαρακτήρα.

Η ΔΡΑΣΗ ζητά την κάλυψη της θέσης του Διοικητή του ΟΑΕΔ με αξιοκρατική διαδικασία. Ζητά επίσης να σταματήσει η κομματική μοιρασιά του κράτους με το περίφημο 4-2-1, που αποτελεί πρόκληση και ντροπή για τα εκατομμύρια Ελλήνων που υποφέρουν με ευθύνη των κομμάτων τα οποία κυβερνούν και οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή οικονομική καταστροφή.
 
http://is.gd/pNtw1C

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU