Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς "καπιταλιστές";

ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ

Αποθαρρύνοντας τις επενδύσεις, οι γραφειοκράτες δεν καταλαβαίνουν ότι "χάνουν" και οι ίδιοι

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου*

Οι άνεργοι οδεύουν προς 1.350.000 και για τους περισσότερους από αυτούς δεν υπάρχει καμμία ελπίδα να βρουν δουλειά. Οι πόρτες του Δημοσίου είναι κλειστές, το πελατειακό σύστημα τελεί υπό κατάρρευση και ο ιδιωτικός τομέας παραπαίει.
Μοναδική έξοδος φυγής για τους πιο ταλαντούχους από τους νέους ανέργους είναι ο εκτός Ελλάδος παραγωγικός χώρος –από την Ευρώπη στο Ντουμπάϊ και από την Αμερική στην Αυστραλία. 
Κάπου 80.000 νέοι έχουν ήδη ρίξει μαύρη πέτρα πίσω τους. Όμως, είναι λίγοι. 
Για τους άλλους, τους πολλούς, η μόνη διέξοδος δεν είναι άλλη από την αυτοαπασχόληση. 
Πού και πώς, όμως; Κάποιες καλές ευκαιρίες υπάρχουν στην Ελλάδα: στην γεωργία, στις τηλεπικοινωνίες, στην βιοτεχνολογία, στα τρόφιμα-ποτά, στο φάρμακα και στο ηλεκτρονικό εμπόριο.

Ουαί και αλίμονο, όμως, σε όποιον αποφασίσει να γίνει επιχειρηματίας. Παρά τις κατά καιρούς θριαμβολογίες και περίτεχνες ανακοινώσεις υπουργών Ανάπτυξης, Οικονομία και άλλων τινων, τίποτε δεν μπορεί να προχωρήσει. Καμία δημιουργία και εφευρετικότητα δεν είναι ελεύθερη στην Ελλάδα

Επιχειρεί; Λιθοβολείστε τον! (καπιταλιστής θάναι)

Το γραφειοκρατικό και απίστευτα διεφθαρμένο τέρας είναι πάντα παρόν και ισοπεδώνει τα πάντα –όχι χωρίς να μασά με χρυσά κουτάλια, εις βάρος όλων αυτών που αγναντεύουν μπας και δουν ένα πλοίο σωτηρίας στον απέραντο ωκεανό της ανεργίας.
Δέκα μήνες χρειάστηκαν πέντε φίλοι για να στήσουν ένα ηλεκτρονικό κατάστημα πώλησης τροφίμων στο εξωτερικό. Ακόμα και από εξέταση κοπράνων πέρασαν οι δυστυχείς. 
Δύο χρόνια αγωνίζεται ο Γ.Λ. από το Κιάτο για να ανοίξει μία αποθήκη φρούτων και λαχανικών. Σχεδόν έναν χρόνο παιδεύεται μεγάλη εταιρεία για να επεκτείνει τις αποθήκες της και να προωθήσει τον τζίρο της. 
Σε κάθε βήμα της συναντά απλωμένα χέρια και σαρκαστικά χαμογελάκια. Όπως αυτό συμβαίνει και με κάθε σοβαρό επενδυτή στην χώρα αυτή. Αν δεν περάσει από τα «μαύρα» ταμεία της γραφειοκρατίας, τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει.

Και το χειρότερο είναι ότι οι διεφθαρμένοι έχουν και ατράνταχτα ιδεολογικά άλλοθι. Αυτά που τους προσφέρει αφειδώς η Αριστερά. Έχουμε ακούσει, έτσι, αρειμάνιο γραφειοκράτη δημόσιας υπηρεσίας να λέει απροκάλυπτα ότι τα παίρνει από «καπιταλιστές οι οποίοι έτσι κι αλλιώς επενδύουν για να βγάλουν λεφτά». Τί το πιο φυσικό, λοιπόν, για τον άνθρωπό μας να «συμμετάσχει» και αυτός στην επένδυση ως «παράπλευρο κόστος»… 

Το πρόβλημα όμως είναι ότι αυτά τα «παράπλευρα κόστη» είναι, αφ΄ ενός, πολυάριθμα στην Ελλάδα και, αφ’ ετέρου, δεν προσφέρουν και τίποτα. Ένας επενδυτής, ακόμα και αν πληρώσει το 50% της επένδυσής του σε «λαδώματα», άντε να κερδίσει μια εβδομάδα στην ταλαιπωρία έξι μηνών.

Έτσι, μπροστά σε παρόμοιες καταστάσεις, οι επενδυτές προτιμούν να τα παρατήσουν και να αναζητήσουν άλλη χώρα.
Αυτό σημαίνει ότι η αρπακτική ελληνική γραφειοκρατία είναι και ηλίθια. Διότι, αν οι γραφειοκράτες έκαναν γρήγορα την δουλειά τους, θα είχαν περισσότερα «λαδώματα». Όμως, απωθώντας τις επενδύσεις, κλαδεύουν και το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται. 
Αυτό σημαίνει ότι, για λόγους αύξησης των «παράπλευρων εσόδων» της, η εγχώρια γραφειοκρατία θα έπρεπε, αντί να αποθαρρύνει τις επενδύσεις, να κάνει ό,τι μπορεί για να τις προσελκύσει και, βέβαια, να τις εξυπηρετήσει. Όλα αυτά, όμως, ως φαίνεται είναι «δυσνόητα» για τους γραφειοκράτες –οι οποίοι δεν αναρωτιούνται «τί θα κάνουν χωρίς καπιταλιστές»;
*european busines review

2 σχόλια:

  1. ΠΩΣ (ΔΕΝ) ΞΕΠΕΡΑΣΤΗΚΕ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ (ΜΑΣ;) Αφωτίστου Φιλέλληνος -Αποσπασμα

    "....Έτσι, όταν το νέο ελληνικό κράτος άρχιζε να διανύει την εφηβική του ηλικία, οι άνθρωποι της εξουσίας ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν. Κατηγορούσαμε τους πολιτικούς, αλλά αυτό … ήταν άδικο: έπαιρναν μόνον 2 έως 4% ως προμήθεια και είχαν και προεκλογικές δαπάνες οι άνθρωποι. Όμως, μέσω των κομματικών μηχανισμών, αρκετοί δημόσιοι υπάλληλοι με φαινομενικά χαμηλότερους μισθούς από αυτούς του ιδιωτικού τομέα και από τα εισοδήματα αρκετών ελεύθερων επαγγελματιών είχαν σπίτι με κήπο στα ακριβά Β προάστια , συνήθως στους πρόποδες της Πεντέλης ή της Πάρνηθας, σπίτι στο χωριό ή/και εξοχικό, ακριβό αυτοκίνητο (το καλό), ενώ η πλειονότητα των ελεύθερων επαγγελματιών αντίστοιχης ειδικότητας ζούσαν σε σπίτι 120 τετραγωνικά σε πολυκατοικία.

    Γενικά, ανέκαθεν στην χώρα είχε αναπτυχθεί η ευρεία έννοια του συνεταιρισμού, της κοινοκτημοσύνης, τελικά απέναντι στην δημόσια περιουσία. Ας θυμηθούμε τις καταπατήσεις δημόσιας γης που εξασφάλισαν στους Αρβανίτες και άλλους καταπατητές την ιδιοκτησία της μέσω χρησικτησίας και, στη συνέχεια, μόνιμα εισοδήματα πουλώντας -δια μεσαζόντων- παραθαλάσσια οικόπεδα με δόσεις Οι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις, δημόσιοι υπάλληλοι - και όχι μόνον- δημοτικοί σύμβουλοι, συνδικαλιστές , μέλη αγροτικών συνεταιρισμών έλεγαν στους υποψήφιους συνεταίρους: “Έχουμε (πληθυντικός) αυτήν την δουλειά” (μελέτη, έργο, προμήθεια) . Το ποσοστό τους κυμαινόταν από 50% (οι θρασύτατοι), 30%, 20%, έως 10% (οι πιο τίμιοι). Ανάλογα με την ανάγκη του προμηθευτή, το περιθώριο κέρδους, την επιθυμία κατάληψης δεσπόζουσας θέσης στον συγκεκριμένο τομέα, την περιοχή ή αυτή την δημόσια υπηρεσία κ.λ.π. κλεινόταν η δουλειά πάντα και με την βοήθεια των βοηθητικών ατομικών επιχειρήσεων ή/και εταιρειών –“βιτρίνα” που εναλλάσσονταν ως ανάδοχοι για συσκότιση της πραγματικότητας.

    Αυτή ήταν τελικά η ανάπτυξη, δανειζόμαστε για να διαχυθεί το προϊόν της ανάπτυξης σε μεγάλη μερίδα συνένοχων, ενώ οι υπόλοιποι περίμεναν με την σειρά τους να ωφεληθούν κι αυτοί, με κάποιο τρόπο. Δικαίως λοιπόν οι ευρωπαίοι αναλυτές το 2010 μας κατηγορούσαν ότι ”οι Έλληνες πολιτικοί δεν βλέπουν το δημόσιο χρέος ως χρέος αλλά ως εθνικό εισόδημα”...."

    http://aristeristrouthokamilos.blogspot.gr/2011/06/blog-post_11.html#comment-form

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα καλά νέα συνεχίζονται:
    15 Μαΐου το τέλος της μετενέργειας και επιτέλους η αρχή της ανάπτυξης. Επιτέλους!

    Επιστροφή της Ελλάδας στην ανάπτυξη το 2014, με ρυθμό 0,6%, προβλέπει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στην έκθεση του για την παγκόσμια οικονομία.
    “ Μπορεί οι προηγούμενες προβλέψεις μας να διαψεύστηκαν, όμως αυτή την φορά είμαστε καλύτερα οργανωμένοι.
    Το ταμείο ζήτησε την γνώμη τεσσάρων από των καλύτερων καφετζούδων του Μπρούκλιν, και όλες συμφώνησαν ότι αυτή την φορά οι προβλέψεις μας για την Ελληνική οικονομία είναι σωστές ” δήλωσε ενθουσιασμένη η Κριστίν Λαγκάρντ.

    Την αισιοδοξία του ΔΝΤ συμμερίζεται και ο Έλληνας πρωθυπουργός.
    “ Το κλίμα έχει αλλάξει. Η εικόνα αλλάζει. Η κοινωνία σύντομα θα νιώσει τη διαφορά. Και η ελπίδα, που ήδη κερδίζει έδαφος, θα κυριαρχήσει και πάλι” δήλωσε πρόσφατα ο Αντώνης Σαμαράς, και έχει δίκιο.
    Στις 15 Μαΐου που τελειώνει η μετενέργεια, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα θα δουν τα εισοδήματά τους να μειώνονται από 20 έως 40%!

    Το τέλος των κλαδικών συμβάσεων, που δίνουν την θέση τους στις ατομικές, είναι μια σειρά από ρυθμίσεις και διατάξεις που ψηφίστηκαν το 2011 και το πλοίο της σωτηρίας στον απέραντο ωκεανό της ανεργίας έρχεται να δέσει στο ηρεμο μακρυα απο συνδικαλιστικές κραυγές λιμάνι της Ελλάδας.

    Βάλτε κάτω τα κεφάλια και δουλέψτε σκληρά για να ανακάμψουμε. Έργα όχι λόγια.

    Ζυλιέν Πάλλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU