Πρόσωπα και προσωπεία: Όταν η αντι-μεταρρύθμιση βαφτίζεται μεταρρύθμιση

του Παναγιώτη Καρκατσούλη*

Αλαλάζουν μονότονα τις τελευταίες ημέρες το κυβερνητικά κύμβαλα: «Διώχνουμε τους παράνομους, το ΑΣΕΠ αξιολογεί ποιοί από τις λίστες διαθεσιμότητας θα πρέπει να τεθούν εκτός δημοσίου, η αξιολόγηση δομών και προσώπων τελείωσε και για κάθε έναν (παράνομο/αμόρφωτο) που αποχωρεί θα προσλαμβάνεται ένας νέος με προσόντα».

Οι αντιδράσεις παραμένουν, μάλλον, υποτονικές μπροστά στο μέγεθος του ψεύδους, της άγνοιας και της παραπληροφόρησης. Η πολιτική εξακολουθεί να ασκείται με ψέματα, με χαλκεία και με φρούδες υποσχέσεις. Και το χειρότερο: Δείχνει να απολαμβάνει- έστω και μιας προσωρινής- νομιμοποίησης.

Ας επιχειρήσουμε ακόμη μια φορά ακόμη να βοήσωμε εις ώτα μη ακουόντων, ελπίζοντας μόνον στο παράδοξο της απρόσμενης ακοής τους:

1. Τι σημαίνει «παράνομος» στο δημόσιο; Κάποιος ο οποίος προσκόμισε πλαστά πιστοποιητικά (τα οποία, εννοείται κάποιος τα απεδέχθη), ιδίως γλωσσομάθειας; Η ερώτηση είναι απλούστατη: Ποιός πιστοποπιεί σήμερα, αίφνης, την πλαστότητα; Πόσοι και ποιοί είναι αυτοί οι πλαστογράφοι; Γιατί δεν είναι η υπόθεση αυτή αντικείμενο δικαιοδοσίας της τακτικής δικαιοσύνης; Γιατί δεν είναι συνεργοί και όλοι όσοι απεδέχθησαν το προϊόν του εγκλήματος;

2. Τι σημαίνει ότι κάποιος υπολείπεται σε προσόντα από κάποιον που προσλήφθηκε με διαδικασίες ΑΣΕΠ επειδή προσλήφθηκε «εκτός ΑΣΕΠ»; Προσλήψεις δεν γίνονταν πριν το 1994; Και ήταν όλες αυτές παράνομες; Και δεν είναι παράνομοι όσοι τροποποίησαν τον ν. 2190/94 τόσο ώστε να τον κάνουν λάστιχο (43 τροποποιήσεις σε δέκα χρόνια!) και να κρύβονται τώρα πίσω από ένα εντελώς διάτρητο σύστημα προσλήψεων;

Έτη	1994	1995	1996	1997	1998	1999	2000	2001	2002	2003	2004
Νόμοι	2196	2297	2399	2470	2602	2683	2800	2955	3051	3146	3229
	2198	2303	2414	2503	2640	2736	2833		3075	3185	3230
	2206	2320	2433	2527	2668	2738	2839		3189	3260
	2214	2328							3200
	2218	2335
	2224	2349
	2225	2364
	2247	2367
	2265
	2266
Σύνολο (43)	10	8	3	3	3	3	3	1	4	3	2

Πίνακας 1: Οι τροποποιήσεις του Ν2190/94 ανά έτος (1994 – 2004)

3. Τι σημαίνει ακατάλληλος λόγω ελλιπούς παιδείας; Ποιός προσέλαβε τους ΔΕ¹ και ΥΕ στα Υπουργεία; Ποιός διαμόρφωσε αυτή την κατάσταση που δείχνει ο πίνακας;

 Διάγραμμα 1: Κατηγορίες εκπαίδευσης του προσωπικού που υπηρετεί στην κεντρική διοίκηση

Γιατί δεν είναι με την ίδια λογική παράνομοι εκείνοι που στελέχωσαν το Υπουργείο Άμυνας- το πιο ...

καθαρόαιμο επιτελικό Υπουργείο- με  56% ΔΕ/ΥΕ;

Διάγραμμα 2: Κατηγορίες εκπαίδευσης του πολιτικού προσωπικού του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας

4) Τα παραμύθια περί αξιολόγησης είναι τα πιο επικίνδυνα. Υποτίθεται ότι έχουν αξιολογηθεί οι δομές του κράτους καθώς και τα πρόσωπα βάσει περιγραφών των θέσεων που κατέχουν. Εξετάζοντας ο,τι δόθηκε στη δημοσιότητα, προκύπτει ότι το μόναδικό  κριτήριο που ακολουθήθηκε ήταν το ονομαστικό (δηλαδή, η συγγχώνευση ομοειδών μονάδων εντός της ίδιας οργάνωσης). Μια τέτοια αναδιοργάνωση έχει  μηδενική συνεισφορά στον προϋπολογισμό (αφού, ακόμη περιμένουμε να δούμε τι θα εξοικονομήσουμε από τα κτίρια που θα εκκενωθούν... κάποτε) και, αφού δεν υπήρξε κανένα αξιόπιστο σχέδιο κινητικότητας του ανθρώπινου δυναμικού με βάση διαπιστωμένες ανάγκες και αξιολόγηση των προσόντων και ικανοτήτων των υποψηφίων για τις μελλοντικές θέσεις.

Το υποτιθέμενο σχέδιο αναδιοργάνωσης συνοδεύτηκε από ένα ακόμη ανάλογης ποιότητας: Οι υπάλληλοι δήλωσαν τι δουλειά κάνουν (αυτό μετονομάσθηκε σε... «περιγραφή θέσεων») και εν συνεχεία έγινε/γίνεται η αξιολόγησή τους από το ΑΣΕΠ! Πέραν του ότι η περιγραφή θέσεως πουθενά στην οικουμένη δεν γίνεται από εκείνον που ήδη την κατέχει, οι φορείς που τις αξιολογούν και τις διαχειρίζονται, εν γένει, έχουν ειδική τεχνογνωσία και δεν προσομοιάζουν καθόλου προς το δικό μας ΑΣΕΠ...

Γιατί, αντί όλων των προηγούμενων αλχημειών, ψευδών και γελοιοτήτων, οι κυβερνώντες δεν παραδέχονται τα αυτονόητα:

1. Ότι συμφώνησαν σε απολύσεις προσωπικού πιεζόμενοι από την Τροϊκα, η οποία, ωστόσο, κατέληξε στην επιταγή αυτή επειδή, επί μια τριετία, οι διαδοχικές κυβερνήσεις αρνούνται μετά πάθους να προχωρήσουν στις μεταρρυθμίσεις που το δημόσιο έχει ανάγκη.

2. Ότι, βεβαίως, όλοι αυτοί οι άνθρωποι που στοιβάζονται στις λίστες θα απολυθούν, στην πλειοψηφία τους και όσοι παραμείνουν θα χρησιμεύσουν ως άλλοθι μεταρρύθμισης στην κυβερνητική προπαγάνδα.

3. Ότι, βεβαίως, δεν θέλουν να μεταβεί ελληνική δημόσια διοίκηση από την εποχή του “command-and-control” την εποχή του «μάνατζμεντ», επειδή αυτό συνιστά την ληξιαρχική πράξη θανάτου του πελατειακού συστήματος.

4.  Ότι όσο εμμένουν στις καταστροφικές τους επιλογές παραδίδουν την δημόσια διοίκηση- και την χώρα- στα χέρια τυχοδιωκτών, οι οποίοι θα πουλάνε τεχνογνωσία στους αλυσσοδεμένους με συμφωνίες και μνημόνια ιθαγενείς έναντι παχυλών αμοιβών, την ώρα που οι έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι στους οποίους οφείλεται (και) ό,τι καλό τούτο το κράτος έχει να επιδείξει  τις τελευταίες 17 δεκαετίες, θα φυτοζωούν.

Μόνη ελπίς: Οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι μαζί με όσους πολίτες της χώρας αυτής παραμένουν ενεργοί και αλλεργικοί στην πελατειακή πολιτική και την εξαθλίωση, να εκπονήσουν το σχέδιο μεταρρύθμισης του κράτους. Οι αξίες της αλληλλεγγύης, του φιλότιμου και της συνεισφοράς στα κοινά ας αποτελέσουν τη βάση ενός νέου πατριωτισμού, μιας νέας διοικητικής αλληλλεγγύης, που μόνη αυτή μπορεί να αποτελέσει μια ελπίδα για το δύσμοιρο ελληνικό κράτος που, σήμερα, διασύρεται απανταχού της υφηλίου.

---

¹ Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης (ΠΕ), Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΤΕ), Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΕ) και Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (ΥΕ)

*δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του ΙΝΕΡΠ