Tattoo You

του Χρήστου Παπανίκου

 από τον left liberal synthesis 

O Chris Dillow σε μια πρόσφατη ανάρτηση στο τυπικό Left Liberal blog του (1), σχηματοποίησε μια θεωρία για το tattooing. Σύμφωνα με τον Dillow η εξάπλωση του tattooing, αντανακλά μια βαθύτερη ιδέα, ότι το εφήμερο υπερτερεί του διαχρονικού. Ο κάτοχος του tattoo πιστεύει θρησκευτικά ότι η παροντική του θέληση δεν θα μεταβληθεί ποτέ, έτσι, δεσμεύει την εικόνα του δέρματος του στο διηνεκές. Με μια έννοια, ο ισοβίτης που κάνει tattoo έχει μια πολύ πιο ορθολογική στάση: υποθηκεύει την εικόνα του με δεδομένο ότι το μέλλον του είναι ήδη προδιαγεγραμμένο. Αντιθέτως ο "ελεύθερος" έχει την αυταπάτη ότι μπορεί να ορίσει σήμερα, αμετάκλητα, την μελλοντική του θέληση.

Ο Dillow αντιστοιχεί το tattoo σε αυτό που οικονομολόγοι αποκαλούν μη αναστρέψιμη επένδυση, η οποία έχει μέγιστο κίνδυνο. Επιπροσθέτως συμπεραίνει , μάλλον αυθαίρετα, ότι οι tattooed χρησιμοποιούν περισσότερο τις πιστωτικές κάρτες ακριβώς γιατί δεν μπορούν να σταθμίσουν τις πιθανότητες μιας ριζικής αλλαγής των οικονομικών τους στο μέλλον. Το ενδιαφέρον στη θεωρία του Dillow είναι ότι αντιστρέφει τελείως την ιδέα του tattooed: αυτός πιστεύει ότι διαπραγματεύεται την αιωνιότητα του μέσω μιας ανεξίτηλης εικόνας, ενώ ουσιαστικά δρα απόλυτα εφήμερα.  

Θα μπορούσε κάποιος να σχηματίσει μια θεωρία για ένα κοινωνικό tattoo;
Μήπως υπάρχουν ανεξίτηλες εικόνες, τις οποίες η κοινωνία εγγράφει στο "δέρμα" της, ως σύμβολα, τις οποίες πρόσκαιρα πιστεύει ότι την αντιπροσωπεύουν αιώνια;

Το τρέχον χρυσαυγητικό ιδίωμα είναι ένα κοινωνικό tattoo. Εγγράφει στο δημόσιο λόγο εικόνες, παραστάσεις, ιδεολογήματα, ονομασίες οι οποίες διεκδικούν το διαχρονικό. Και όταν αυτό το διαχρονικό αποδειχτεί εφήμερο τα στίγματα θα παραμείνουν ανεξίτηλα. Δυστυχώς ο χρυσαυγητισμός δεν είναι tattoo henna: Άπαξ και χαραχθεί , παραμένει. Στατιστικά τα μέλη της ΧΑ έχουν περισσότερα κομματικά tattoo από οποιοδήποτε άλλο κόμμα. Η αφήγηση του χώρου τους με στοιχεία παγανισμού, αρχαιοπληξίας, ευνοεί την αυθυποβολή και τη μαγεία του αιώνιου συμβόλου που ασκεί το tattoo.

Στο ρεύμα της νεανικής alternative ανεξαρτησίας τα tattoo είναι ατομικά, προσωποποιημένα. Ο "βιοπολιτικός" Negri βλέπει στα tattoo, piercing κλπ τη δυνατότητα να ορίσουμε, σχεδόν να ανακατασκευάσουμε το σώμα μας, το οποίο έτσι και αλλιώς είναι αποτέλεσμα μιας κοινωνικής, ιστορικής διαδικασίας.

Το τελευταίο διάστημα αναζητείται ένα νέο tattoo: ονομάζεται κεντροαριστερά. 
Πρόκειται να το κτυπήσουν δίπλα ή πάνω στο γνωστό μισό πράσινο ήλιο. Ρώτησα καλλιτέχνη του tattooing και μου εξήγησε ότι ο μισός ήλιος προσφέρεται για συμπληρωματικά σχέδια. 

Με δεδομένο ότι τα αυθεντικά υπόγεια εκλογικά ρεύματα των μικρών ηλικιών έχουν μάλλον αγκυρωθεί στους πόλους της εθνικόφρονος αγραμματοσύνης και της συριζαϊκής υπόσχεσης, ένα περιορισμένο σύνολο μεσηλίκων προσπαθεί από τα "πάνω" να δημιουργήσει μια κομματική - αισθητική ταυτότητα με χαρακτηριστικά μεσότητας. Το πρόβλημα είναι ότι η μέση ηλικία όσων ενδιαφέρονται να το κτυπήσουν είναι πολύ πάνω από το μέσο όρο των συνηθισμένων πελατών. Οπότε προβλέπεται ένα, τυπικό θέαμα life style :το γνωστό γεροντοτατουάζ. Βλέπω σαν σύμβολο της νέας κεντροαριστεράς τον Κωστόπουλο.

1.Stumbling and Mumbling