Κρίτων Αρσένης: Ο Βενιζέλος να δώσει εξηγήσεις για τα χημικά

Η συνέντευξη στην Αυγή, του ανεξάρτητου "πράσινου" ευρωβουλευτή:

 Το κίνημα των Σκουριών με αγγίζει προσωπικά. Μια ολόκληρη κοινωνία, διαγενεακά και διακομματικά, ρισκάρει την προσωπική της ελευθερία και ηρεμία προκειμένου να υπερασπιστεί το δάσος, το νερό, τον αέρα

Ανεπαρκή χαρακτηρίζει τη στάση της κυβέρνησης και του υπουργού Εξωτερικών Ευάγγελου Βενιζέλου για το θέμα της ενδεχόμενης εξουδετέρωσης χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης, μιλώντας στην "Αυγή". Ο Κρίτων Αρσένης τονίζει πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να αφομοιωθεί από το σύστημα και ότι είναι τιμή για την Ελλάδα να έχει υποψήφιο για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο ευρωβουλευτής ξεκαθαρίζει ότι αντιτάσσεται στην πώληση της ΕΥΑΘ σε ιδιωτικά μονοπώλια, ενώ για το θέμα των μεταλλαγμένων αναφέρει πως η κυβέρνηση τάχθηκε κατά της σήμανσης στα προϊόντα και συγκεκριμένα στο μέλι. Για το θέμα των σπόρων δηλώνει ότι δεν πρέπει να υποχρεώνονται οι αγρότες να πάρουν σπόρους από τις πολυεθνικές και τονίζει ότι το κίνημα των Σκουριών τον αγγίζει.

Συνέντευξη στον Σταύρο Καπάκο

* Ανησυχία προκαλεί το ενδεχόμενο της εξουδετέρωσης χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο, πιθανώς νοτίως της Κρήτης. Πώς κρίνετε τη στάση της κυβέρνησης και ποιες πρωτοβουλίες πήρατε, ή θα πάρετε, στο Ευρωκοινοβούλιο;

Η κυβέρνηση δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και αποδεικνύεται απολύτως ανεπαρκής. Την προηγούμενη εβδομάδα ζήτησα από τον Ευ. Βενιζέλο να παράσχει εμπεριστατωμένες εγγυήσεις για την ασφαλή καταστροφή των χημικών. Ενώ το πλοίο με το τοξικό φορτίο ταξιδεύει στη Μεσόγειο, ο υπουργός Εξωτερικών αρκείται στο να καθησυχάζει τα ΜΜΕ με πληροφορίες από ΜΚΟ που ενημερώθηκαν από τον Οργανισμό για την Καταστροφή Χημικών Όπλων. Στην ανακοίνωσή του μάλιστα αναφέρει τρεις ΜΚΟ, ενώ το WWF δεν παρέστη και η Oceanica δεν υπάρχει! Όλα αυτά είναι αστεία, και το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό. Η κυβέρνηση πρέπει να ασκήσει πίεση στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε., να ζητήσει εγγυήσεις από τον γ.γ. του ΟΗΕ και να απαιτήσει απαντήσεις από τον OPCW για τη μέθοδο εξουδετέρωσης των χημικών και την τύχη των καταλοίπων μετά την υδρόλυση. Το μόνο που γνωρίζουμε επισήμως είναι ότι, από τους 1.300 τόνους χημικών, τα πιο επικίνδυνα θα καταστραφούν στη Μεσόγειο παράγοντας 6.000 τόνους υπολειμμάτων, μόλις 350 τόνοι εκ των οποίων θα καταστραφούν στη Γερμανία. Τα αναπάντητα ερωτήματα είναι αμέτρητα και η κυβέρνηση οφείλει να δώσει εξηγήσεις.

* Πριν από ένα μήνα καταγγείλατε ότι τα έργα που έχει αναλάβει η ΕΥΑΘ, είναι πάνω από 100 εκατ. ευρώ και αυτά πιθανότατα θα δοθούν "προίκα" στον αγοραστή εάν τελικά περάσει η ιδιωτικοποίηση. Ποια είναι η διεθνής εμπειρία από την ιδιωτικοποίηση του νερού και πώς μπορεί να αποτραπεί;

Έχω καταγγείλει στην Κομισιόν την παραχώρηση αποκλειστικής χρήσης των υποδομών της ΕΥΑΘ, όπου επενδύονται σήμερα 100 εκατ. ευρώ ελληνικών και ευρωπαϊκών πόρων. Η ιδιωτικοποίηση από τη Μ. Θάτσερ δέκα δημόσιων εταιρειών ύδρευσης προκάλεσε αύξηση κατά 82% στα τιμολόγια, διπλασιασμό των κερδών των εταιρειών, τριπλασιασμό των διακοπών παροχής νερού, κρούσματα δυσεντερίας κ.ά. Ο παραλογισμός επαναλήφθηκε όπου εφαρμόστηκε το μοντέλο και οδήγησε πρόσφατα στην επαναδημοτικοποίηση των επιχείρησης ύδρευσης σε Παρίσι, Γκρενόμπλ, Μπορντό, Βρέστη και Χερβούργο, αλλά και στο Μπουένος Άιρες. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση επιμένει να πουλήσει την ΕΥΑΘ ες αεί μαζί με τα 50 εκατ. ευρώ αποθεματικό, τα 18 εκατ. ευρώ ετήσια (2012) κέρδη μετά φόρων. Η χρηματιστηριακή αξία είναι μόλις 110 εκατ. ευρώ. Και όμως η Suez δήλωσε πρόσφατα πως τη βρίσκει ακριβή!

* Επικεντρώνετε τη δράση σας στα αποκαλούμενα ζητήματα "πράσινης πολιτικής". Ένα από αυτά είναι τα μεταλλαγμένα και το μονοπώλιο των σπόρων από τις πολυεθνικές. Πού βρίσκεται η υπόθεση αυτή και ποιες δράσεις μπορούν να αναληφθούν για την προστασία των καταναλωτών;

Δεν διαχωρίζω την πράσινη πολιτική από την οικονομία. Μόνον έτσι θεωρώ πως η ανάπτυξη θα είναι υγιής, δημοκρατική και αναδιανεμητική. Αντιτάσσομαι στην πώληση της δημόσια περιουσίας, αλλά και στα μονοπώλια πολυεθνικών. Στο θέμα των σπόρων κατέθεσα τροπολογία για την απόρριψη της πρότασης ευρωπαϊκής νομοθεσίας που υποχρεώνει τους αγρότες να αγοράζουν σπόρους μόνο από πολυεθνικές. 

Την Πέμπτη η πρότασή μου υπερψηφίστηκε από την Επιτροπή Περιβάλλοντος, ενώ παλεύω να υπερψηφιστεί και στην Επιτροπή Γεωργίας. 

Τον Ιανουάριο κατήγγειλα την απόφαση της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου να απορρίψει τροπολογία για την υποχρεωτική σήμανση γενετικά τροποποιημένης γύρης στο μέλι. Έβλαψε 20.000 Έλληνες μελισσοκόμους, που, παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν καλλιεργούνται μεταλλαγμένα, άρα το μέλι τους είναι καθαρό, δεν θα μπορούν να το επικοινωνήσουν στους πολίτες. Σημειωτέον ότι η κυβέρνηση σύστησε στους ευρωβουλευτές να ψηφίσουν εναντίον της σήμανσης.

* Συζητείται μεταξύ των ευρωβουλευτών η υπόθεση των Σκουριών; Bλέπουν μια "χρυσή" επένδυση για την Ελλάδα ή ένα κίνημα από τα κάτω που υπερασπίζεται το περιβάλλον και την προοπτική της ήπιας εναλλακτικής ανάπτυξης;

Το κίνημα των Σκουριών με αγγίζει προσωπικά. Μια ολόκληρη κοινωνία, διαγενεακά και διακομματικά, ρισκάρει την προσωπική της ελευθερία και ηρεμία προκειμένου να υπερασπιστεί το δάσος, το νερό, τον αέρα. 

Είναι παράδειγμα προς μίμηση σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Και είναι προσβολή, όταν η πρόεδρος των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο το έθεσε στον Αντ. Σαμαρά, αυτός να απαντά πως όσοι αντιδρούν στην εξόρυξη είναι ακραία στοιχεία. 

Στη φτωχή Ρουμανία οι πολίτες ανάγκασαν την κυβέρνηση να μην ...εγκρίνει την εξόρυξη στη Ρόσια Μοντάνα. Μόνο σε μπανανίες έχουμε την οργανωμένη δυσφήμηση των κινημάτων και τη χρήση του αντιτρομοκρατικού νόμου για τη σκληρή καταστολή τους.

* Να μιλήσουμε για τη μάχη των επερχόμενων ευρωεκλογών και των εκλογών για την τοπική και περιφερειακή διοίκηση. Πώς βλέπετε την έκβαση αυτής της αναμέτρησης και την υποψηφιότητα του Αλ. Τσίπρα για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς και την πρόταση του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την αλλαγή της Ευρώπης;

Κατ' αρχήν είναι τιμή για την Ελλάδα να έχει Έλληνα υποψήφιο πρόεδρο της Επιτροπής. Αυτό το νιώθουν όλοι οι πολίτες διακομματικά και θα έπρεπε να έχει το σθένος η κυβέρνηση να το αναγνωρίσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παρουσιάσει δυσκολίες να «καταγραφεί» σε συνδικαλιστικές εκλογές και θα πρέπει να αποδείξει ότι τα καταφέρνει στις αυτοδιοικητικές. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, στην κοινωνία έχει εδραιωθεί η πεποίθηση πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι σύντομα στην κυβέρνηση. Για εμένα οι προκλήσεις ξεκινούν από εκείνη τη στιγμή. 

Καθώς η πίεση για ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων απασχόλησης θα είναι ασφυκτική, θα δοκιμασθούν οι αντιστάσεις του σε επιλογές που στο παρελθόν ήταν απορριπτέες. Αυτές μπορεί να αφορούν τα ζητήματα της προστασίας του περιβάλλοντος από επενδύσεις στον τουρισμό και άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αντισταθεί στον πειρασμό της πεπατημένης, τότε θα καταφέρει να αλλάξει την Ελλάδα προς το καλύτερο. Αν επικρατήσουν λογικές "πραγματισμού" και συμβιβασμού, θα αφομοιωθεί σταδιακά στο σύστημα. Όλες οι δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας θα σταθούν στο πλευρό μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που μένει πιστή στις αρχές της. Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι ότι όσο πιο αγνή είναι η ιδεολογία που πρεσβεύεις τόσο πιο σκληρή η κριτική που δέχεσαι με την παραμθκρή παρέκκλιση. Είναι μια πρόκληση για κάθε ιδεολόγο.