Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Θα πάω (να ψηφίσω) να τους βγει και σε κακό... (#για να μην είναι διαχειρίσιμη η ήττα ΝΔΠΑΣΟΚ)

ΠΡΟΣΟΧΗ: Το σύστημα είναι βαρήκοο - το μήνυμα πρέπει να είναι εκκωφαντικό!
(σκίτσο του Βαγγέλη Παπαβασιλείου)
Οι ευρωεκλογές παραδοσιακά είναι σχετικά αδιάφορες, χαρακτηρίζονται από την μεγάλη αποχή και την χαλαρή ψήφο. Στην Ελλάδα, ακριβώς γι αυτό, είναι η κρυφή ελπίδα κάθε ψεκασμένου για ένα μικρό ποσοστό που θα τον βάλει στην κρατική επιδότηση ή έστω στον πίνακα των αποτελεσμάτων.
Το ίδιο συμβαίνει και στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών: όταν η σύγκριση των δυο υποψηφίων είναι αδιάφορη, οι χαμένοι του πρώτου γύρου απέχουν...
 
Αυτές οι εκλογές όμως, έχουν άλλο πρόσημο. Κρίνονται και σε τοπικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο πολλά πράγματα - αλλά κυρίως αυτές οι εκλογές έχουν εθνικό πρόσημο: είναι αυτές που κρίνουν την εθνική διαχείριση τα κρίσιμα χρόνια του μέλλοντός μας.
του Γιώργου Παπασπυρόπουλου 

Τα τέσσερα χρόνια των μνημονίων, τα διαχειρίστηκε ο παλιός δικομματισμός εξ ημισείας (δυο χρόνια ο ΓΑΠ/"Γιώργο, άλλαξέ τα όλα" και δυο χρόνια ο Σαμαράς/"το φάρμακο των μνημονίων είναι χειρότερο από την ασθένεια"...
Και φυσικά, εκείνοι που έφεραν την χρεοκοπία, δεν ήσαν σε θέση να διορθώσουν οτιδήποτε αφού πρώτα θα έπρεπε να "διορθώσουν" τον εαυτό τους. 

Έτσι απλά παρέδωσαν την εξουσία στην γερμανική/τροικανή διαχείριση με μία παράκληση: να τους φερθούν "τρυφερά", να μην εκβιάσουν την κατάργηση του πελατειακού κομματικού κράτους τους και το άνοιγμα των φακέλλων της χρεοκοπίας (και μαζί των γερμανικών μιζών στην υπερχρέωση της χώρας), ούτε να επιβάλλουν ως τρόικα συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού που θα έθιγαν την παρασιτική κρατικοδίαιτη ολιγαρχία της διαπλοκής - και τα αιτήματά τους έγιναν δεκτά: η τρόικα έκανε παράλληλες συνομιλίες με ιδιωτικούς παράγοντες, εκτόνωσε όλη της την δημοσιονομική αυστηρότητα στους μικρομεσαίους και τους ιδιοκτήτες ακινήτων, επέτρεψε την κουτσή και άδικη "μεταρρύθμιση" αντί της διαφάνειας και της δικαιοσύνης και στο τέλος, έπαιξε και το παιχνίδι του πρωτογενούς πλεονάσματος και της εξόδου στις αγορές, βάζοντας πλάτη -σε μια πρωτοφανή αντιμετώπιση της χώρας ως προτεκτοράτου- για να είναι διαχειρίσιμη η ήττα Σαμαρά-Βενιζέλου! 

Ξέρουν άλλωστε από αποικιοκρατία οι τροϊκανοί (παλιά μου τέχνη κόσκινο - πως πλούτισε η Δύση;) - όντας ένα εντελώς μη θεσμικό/παράνομο όργανο που δεν λογοδοτεί στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο (και σε κανένα κοινοβούλιο γενικώς) είχε την αυτόματη τάση να "επιβάλλει" - σύντομα έγινε και συγκεκριμένο στο ποιανών τα συμφέροντα θα επέβαλλε.

Η ζωή μας άλλαξε από την διαχείριση Σαμαρά Βενιζελου. Η οικονομία έχει παγώσει, η ανάπτυξη είναι πια μακρινό όνειρο και ο παραγωγικός ιστός της χώρας έχει καταστραφεί κατά μεγάλο μέρος το οποίο θα γίνει σύντομα η συντριπτική πραγματικότητα από την προγραμματισμένη απόσυρση από την κυκλοφορία της μεγάλης πλειοψηφίας των επιχειρούντων ακόμη, μέσω της πολιτικής των ανακεφαλαιοποιημένων τραπεζών για μη χρηματοδότηση του 90% των υπαρχόντων επιχειρήσεων.
Η ανεργία ήρθε για να μείνει, όσο και να κατέβει ακόμη ο κατώτατος μισθός και η κατώτατη σύνταξη. 
Μόνη ελπίδα να επιβληθεί αλλαγή πορείας, εδώ και τώρα. Με εργαλείο την συντριβή Σαμαρά Βενιζέλου στις ευρωεκλογές - και απομάκρυνση από την αυτοδιοίκηση των βαρόνων της διαπλοκής. Αλλά κυρίως, με την επιβολή εθνικών εκλογών και αποτύπωσης σε πραγματικά μεγέθη της θέλησης του λαού για την συνέχεια.
Άλλως η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη: αποικία χρέους, με επιμήκυνση στον αιώνα τον άπαντα, με λογιστική ανάπτυξη και πλεονάσματα που δεν θα αφορούν κανέναν και καμία, με αφαίμαξη και των τελευταίων εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων και κυρίως την οριστική παράδοση της χώρας στα χέρια των ολιγαρχών και πλήρη εξάρτηση των ανθρώπων της εργασίας και της επιχειρηματικότητας από τα φιλοδωρήματα των ημετέρων κρατικοδίαιτων κομματικών "δημοσίων λειτουργών" ή "επιχειρηματιών". 
Η πορεία απαξίωσης και εξάρτησης ενός ολόκληρου λαού είναι σε πλήρη ανάπτυξη. Δεν υπήρξε μεταπολεμική χώρα του αναπτυγμένου κόσμου με τέτοια ανεργία, με τέτοια συμπεριφορά απέναντι στους νέους και την επιχειρηματικότητα. Ο παλιός πολιτικός κόσμος μας παίρνει μαζί στον τάφο του.
Η ελπίδα λοιπόν είναι ακριβώς εκεί: η ήττα Σαμαρά Βενιζέλου να μην είναι διαχειρίσιμη!
Γιατί η ήττα είναι βέβαιη - αλλά έχουν κάνει τα πάντα, συγκυβέρνηση και γερμανική διαπλοκή, να είναι σχετικά διαχειρίσιμη. Και το τελευταίο τους όπλο είναι η κούραση των ψηφοφόρων και η απαξίωση της συμμετοχής - "αφού δεν θα αλλάξει τίποτα γιατί να πάω να ψηφίσω;"

Οι διαπλεκόμενες εταιρείες δημοσκοπήσεων δούλεψαν σκληρά να αποδείξουν ότι δεν συμβαίνει αυτό που βλέπουμε γύρω μας - ότι το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου δεν συντρίβεται, αντίθετα ανακάμπτει με το νέο του ΑΦΜ... Ότι ο Σαμαράς χάνει με κάνα δυο μονάδες μόνο, και σιγά την διαφορά - την Δευτέρα θα είναι ακλόνητος στην θέση του για να συνεχίσει την ληξιπροθεσμοποίηση και κατάσχεση ενός λαού και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του περιβάλλοντος στα κοράκια επενδυτές. Ότι οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης "δεν είναι έτοιμες" ακόμη, ότι η "κεντροαριστερά" υπάρχει κι ότι ο κόσμος φοβάται περισσότερο από όσο θέλει την αλλαγή πορείας. Άξια τα ΕΣΠΑ τους..

Γιούνκερ (και Μέρκελ, Σόιμπλε) και Σούλτς, οι συγκυβερνώντες την Ευρώπη συντηρητικοί και σοσιαλδημοκράτες ...διακρατικά, ενώ έχασαν το ευρωπαϊκό debate, στηρίζουν με κάθε τρόπο το χρεοκοπημένο ελληνικό πελατειακό σύστημα. Με ευθεία ανάμειξη στα εσωτερικά μας.

Και η μοιραία "κεντροαριστερά", τα υπολείμματα ενός κάποτε προοδευτικού χώρου, έχουν παραδοθεί στην δαιμονοποίηση των εναλλακτικών προβάλλοντας την δική τους αφωνία και αδιέξοδο ως πραγματικότητα των ...άλλων. Και συνεργάζονται με Σαμαρά Βενιζέλο ως δεκανίκι, αποδεικνύοντας πόσο χαμηλά και δεξιά μπορεί να καταλήξει ένας χώρος παρακμής και σαπίλας που έχει μάθει στην κρατική επιδότηση και την εύνοια του αρχηγού - και πόση σχέση έχει με την δημοκρατία: αποτελούν την άλλη όψη του χρυσαυγιτισμού της δεξιάς και του δογματικού μονοκομματισμού της κομμμουνιστικής αριστεράς.
Όλα λοιπόν κρίνονται στην συμμετοχή. Στο "θα πάω" να ψηφίσω. 
Και θα κάνω την ήττα Σαμαρά Βενιζέλου μη διαχειρίσιμη. Δεν θα την αφήσω χλιαρή στα χέρια των επικοινωνιακών επιτελείων.

Κι αυτή η συμμετοχή, θα είναι το τελευταίο δάνειο που θα πάρει η κοινωνία μας από την νέα γενιά, τους νέους και τις νέες που καταδίκασε με τις λάθος επιλογές της στην απόγνωση και σε μια ζωή κατάθλιψης και μετανάστευσης.

Θα πάω να τους βγει και σε κακό... 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU