Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Ο τσίπρας πάει ευρώπη

Ευρωεκλογές

του techie chan
Οι ευρωεκλογές είναι γενικά άχρωμες και αδιάφορες. Καθώς το ευρωκοινοβούλιο που εκλέγουν δεν έχει παρά διακοσμητικό ρόλο στη βρυξέλα και ταυτόχρονα αποτελεί έναν πλήρως διεφθαρμένο οργανισμό όπου τον κύριο ρόλο παίζουν τα λόμπι των πλουσίων που βρίσκονται εκεί κάθε μέρα, κι όχι οι ψηφοφόροι που ψηφίζουν μια φορά στα 5 χρόνια και από τότε δεν ξαναβλέπουν τους ευρωβουλευτές. Άλλωστε ολόκληρο το σύστημα των βρυξελλών είναι τόσο μονωμένο από τις ευρωπαϊκες κοινωνίες, που δεν είναι παράλογο να πούμε πως ζούνε κυριολεκτικά σε άλλο πλανήτη. 
Δεν είναι τυχαίο πως μόνο πάνω στην προεκλογική τούρλα του σαββάτου και για το θεαθήναι, το ευρωκοινοβούλιο έφτιαξε μια επιτροπή για να ερευνήσει τα πεπραγμένα της τρόικα. Μιας δηλαδή εντελώς εξωθεσμικής και ό,τι ναναι ομάδας που ονομάστηκε τρόικα μόνο και μόνο για να θυμίζει κάτι από την παλιά ΕΟΚική τρόικα. Την τριπλέτα δηλαδή που αποτελούνταν από τη χώρα που είχε την προεδρία, τη χώρα που μόλις την παρέδωσε και την χώρα που θα αναλάμβανε την επόμενη.
Ακριβώς λόγω αυτών των χαρακτηριστικών της άχρωμης άοσμης και αδιάφορης εκλογικής διαδικασίας, ο σύριζα είχε πολύ πολύ καλές προοπτικές να δείξει ότι ο κόσμος δεν γουστάρει τη σημερινή κυβέρνηση. Και πάνω από 6 μήνες τώρα προσπαθεί να κινητοποιήσει το ακροατήριό του να τον ψηφίσει στις ευρωεκλογές, ως τον μοχλό που θα ρίξει την κυβέρνηση
Οι ευρωεκλογές λοιπόν είναι κάτι που βρίσκεται όσο πιο κοντά γίνεται στις εθνικές εκλογές από άποψη εξομοίωσης καθώς η τοπικότητα μειώνεται στο ελάχιστο και οι ψηφοφόροι δεν αποφασίζουν κάτι ιδιαίτερο στην ευρώπη. Άρα οι τοπικές συνθήκες στην ελλάδα είναι αυτή τη στιγμή οι επικρατέστερες. Και από αυτή την άποψη είναι χρήσιμες καθώς οι δημοσκοπήσεις, δεν χάνουν σχεδόν καμία ευκαιρία να αποδεικνύουν τόσα χρόνια πως είναι για τα μπάζα.

Αυτό σημαίνει πως ο πήχης για το σύριζα ήταν πολύ ψηλά. 
Και η μηχανή της ηγεσίας του σύριζα έχει ποντάρει σε αυτό. 
Και ακόμα και η eurovision debate που έγινε, έκανε τον τσίπρα να λάμψει ακριβώς λέγοντας πως ο βασιλιάς είναι γυμνός. 
Την ίδια στιγμή οι παλιάτσοι από δίπλα χόρευαν τον χορό της βροχής και η παντελώς άσχετη υποψήφια των πρασίνων μας καλούσε να ελευθερώσουμε τα κορίτσια στη νιγηρία (διότι ως γνωστό στην ευρώπη τα πρόβληματά μας τα έχουμε λυμένα κι ας πάμε να βοηθήσουμε αυτούς τους άμοιρους αράπηδες της αφρικής).

Ο τσίπρας πάει ευρώπη.
Και σκίζει

Αλλά δυστυχώς όχι τόσο πολύ λόγω του εκπληκτικού προγράμματος και στρατηγικής του σύριζα. Δύο άλλοι λόγοι κυριαρχούν. 
  • Ο ένας είναι η κακή εκλογική κατάσταση της ευρωπαϊκής αριστεράς. Δεν είναι του παρόντος η ανάλυση, αλλά ο σύριζα είναι μια φωτεινή εκλογικά εξαίρεση. 
  • Ο δεύτερος λόγος είναι η μυωπία της απόστασης. Πρόκειται για μια ασθένεια που εγώ τουλάχιστον μπορώ να δω στην παγκόσμια αριστερά από το 90 και μετά. Όπως τείνουμε να ρομαντικοποιούμε τους ζαπατίστας και την εξέγερσή τους, τον τσάβεζ ή την εξέγερση στο σιάτλ, έτσι και οι υπόλοιποι αριστεροί ευρωπαίοι τείνουν να μη βλέπουν τις λεπτομέρειες και να στέκονται σ’ ένα wishfull thinking για τον σύριζα. 
Προσωπικά το καταλαβαίνω απόλυτα. Μου είναι εξαιρετικά πιο εύκολο να ψηφίσω die linke στις ευρωεκλογές εδώ στη γερμανία και να παραβλέψω όλα τα ράμματα που έχω για τη γούνα του. Ακόμα κι αν η ευρωβουλευτής που θα ψηφίσω δεν είναι καλύτερη από τη δούρου. Ακριβώς επειδή ενσυνείδητα δεν κάθομαι να ασχοληθώ με όλες τις μαλακίες που έχουν κάνει (και κάνουν). Και μιλάμε για μαλακίες που σε επίπεδο τοπικής κυβέρνησης θα έκαναν πολλές φορές τον στέφανο μάνο τούρς να φαίνεται αριστερός. Το τουρς πηγαίνει στην περιφορά του σε όλο το πολιτικό σύστημα, θέση που κατέχει περίζηλα εμπρός από τον μπίστη και πίσω ίσως μόνο από τον θοδωράκη. (τον γνωστό όχι τον σταύρο).

Αυτές οι δύο τάσεις έδωσαν στο σύριζα μια άλλη δυναμική στην ευρώπη. Μέχρι που και οι εξαφανισμένοι ιταλοί αριστεροί μπορεί και να μπουν στην ευρωβουλή ελαίω τσίπρα. Και πράγματι ο τσίπρας και ο σύριζα αυτή τη στιγμή είναι η κορώνα στο ...κεφάλι της ευρωπαϊκής αριστεράς.
Ένα τέτοιο συμπέρασμα μας λέει περισσότερα για το κακό χάλι της αριστεράς παρά για τον σύριζα. Στην ουσία ολόκληρη η ευρωπαϊκή αριστερά βρίσκεται σε μια στρατηγική άρνηση που κάνει τα πράγματα εξαιρετικά δυσοίωνα. 
Ενώ επιφανειακά ασκεί κριτική στο πρότζεκτ της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, στη βάση του δεν το αρνείται, προβάλλοντας μια ουτοπική εικόνα μιας άλλης ευρώπης που θα μπορούσε ίσως να. Όμως αυτή η ευρώπη δεν υπάρχει και ούτε υπάρχει αυτή τη στιγμή τρόπος να δημιουργηθεί. 
Υπάρχει μόνο η ιστορική ευρώπη κι αυτή έχει πάρει έναν σαφή και φιλελέ δεξιό δρόμο που κάθε χρόνο κάνει τα πράγματα χειρότερα για όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού της.

Κι αυτή η ιστορική πραγματικότητα δίνει πολλούς πόντους στους δεξιούς ευρωσκεπτικιστές, αλλά όχι τόσο στην αριστερά. Διότι όταν το όραμά σου για το πως θα αλλάξει η ευρώπη, είναι ότι μια μέρα θα ξυπνήσουν οι σοσιαλδημοκράτες και θα αριστερίσουν, είναι λογικό να μην το πιστεύει κανείς. Ούτε η ίδια η αριστερά. Είναι απλά ένας βολικός βήχας στην απορία του ψάλτη.
Για να λύσουμε μια και καλή την υποτιθέμενη διπολικότητα της σοσιαλδημοκρατίας, να θυμίσω εδώ πως αυτή τη στιγμή η ευρώπη κυβερνάται ή συγκυβερνάται από σοσιαλδημοκράτες. Οι ιταλοί, οι γάλλοι και οι γερμανοί βρίσκονται στην κυβέρνηση. Όποτε κάθε συζήτηση περί αριστεράς στη σοσιαλδημοκρατία καταλήγει σε αστειότητες του τύπου ο γιωργάκης είναι αντιεξουσιαστής και ο βουδούρης αντι-μνημονιακός.
Κι αυτό είναι ένα τεράστιο κενό στην ευρωπαϊκή αριστερή αφήγηση και φυσικά στην αφήγηση του σύριζα.

Όμως πίσω στα δικά μας μη σας μιζεριάζω με τα ευρωπαϊκά.

Όπως έλεγα και πιο πριν ο πήχης των ευρωεκλογών είναι πολύ ψηλά για τον σύριζα και τον έχει βάλει μόνος του. Ότιδήποτε είναι κάτω από το 30% και βάλε και στην ουσία ο,τιδήποτε είναι κάτω από αυτό που στον ελληνικό εκλογικό νόμο νοείται ως αυτοδυναμία, θα είναι μια αποτυχία. Το εύρος της οποίας θα καθοριστεί από το νούμερο. 

Αν ο σύριζα μέσα σε 2 χρόνια από τις τελευταίες εκλογές, δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει με άνεση το 28% του ιουνίου, αυτό θα σημαίνει αποτυχία της εκλογικής του τακτικής (που θα καταπιαστούμε μετά τις εκλογές). Αν στα δύο χρόνια μιας συγκυβέρνησης που τη σιχαίνονται όλοι, δεν έχεις καταφέρει να πείσεις ότι είσαι η επόμενη κυβέρνηση, τότε ό,τι spin και να φέρει το επικοινωνιακό επιτελείο θα είναι για κλάμματα.

Και για να προλάβω το αυτονόητο. 
Πράγματι η κυβέρνηση έκανε τα πάντα για να μην πάει ο κόσμος να ψηφίσει. Όμως και ο συρίζα έκανε πολύ σαφές από πολύ νωρίς στο ακροατήριό του, πως αυτές οι εκλογές είναι ένα δημοψήφισμα. 
Αν τελικά η προσέλευση των επίδοξων ψηφοφόρων του σύριζα είναι μικρή και αυτό χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για ένα κακό αποτέλεσμα, αυτό θα σημαίνει ότι το ακροατήριο τον έχει χεσμένο τον σύριζα και την τακτική του. Ας περιμένουμε όμως μέχρι την κυριακή για τα υπόλοιπα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU