Το σχέδιο ..."πράσινη προβιά" έκλεισε έναν χρόνο - απολογισμός του σχεδίου εκφυλισμού του μεταρρυθμιστικού χώρου από το ΠΑΣΟΚ

Η Εκφυλιστική Ασθένεια των "Μεταρρυθμι
στών"

του Γιώργου Παπασπυρόπουλου*
tvxs.gr

Πέρυσι το καλοκαίρι, και ολόκληρο σχεδόν τον Αύγουστο διεκινείτο μαζικά το άρθρο "Ζητείται υπερβατικός Βενιζέλος" του Αχιλλέα Γραβάνη. Που μεταξύ άλλων, εστίαζε σε ένα αναλυτικό σχέδιο άλωσης του μεταρρυθμιστικού χώρου:

"Ο Βαγγέλης Βενιζέλος έχει εκ των συνθηκών την μεγαλύτερη από όλους ευθύνη να μετατρέψει την μεγάλη πρόκληση σε ιστορική ευκαιρία για τον μεσαίο χώρο, την πατρίδα και την ευρωπαϊκή της προοπτική. Ενώ καλείται να διατηρήσει σταθερή την παρούσα κυβέρνηση -και μαζί και τη χώρα- μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές, καλείται ταυτόχρονα να συνεισφέρει καθοριστικά στην ανασυγκρότηση του χώρου μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και τη δημιουργία του νέου φορέα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Όπως έχει ήδη προταθεί, η διαδικασία για την δημιουργία του νέου φορέα θα μπορούσε να συντονισθεί απόμια επιτροπή προσωπικοτήτων του χώρου, προερχόμενων από την πολιτική, την επιστήμη, την οικονομία, την τέχνη, οι οποίες θα δεσμεύονταν να μην συμμετάσχουν στα όργανα του. Η πρόσκληση για συμμετοχή θα αφορά άτομα και όχι πολιτικούς φορείς ή κόμματα τα οποία θα συνεχίζουν την πορεία τους. Η επιτροπή θα αναλάμβανε τον συντονισμό της διαδικασίας προγραμματικής ανανέωσης για στρατηγικής σημασίας ζητήματα πολιτικής. Η πρώτη εκλογική παρουσία του νέου φορέα θα είναι οι Ευρωεκλογές. Η διαδικασία αυτή δεν θα επηρεάσει την λειτουργία της παρούσας κυβέρνησης. Αντίθετα θα την σταθεροποιήσει για όσο αυτό είναι απαραίτητο στη χώρα. Μετά τις Ευρωεκλογές τα κόμματα και οι κινήσεις που θα στηρίξουν το εγχείρημα θα αποφασίσουν την αυτοδιάλυσή τους όταν κριθεί ότι αυτό είναι πλέον ώριμο, δίνοντας πλέον όλο τον πολιτικό χώρο στο νέο φορέα, στα πολιτικά όργανα και στην ηγεσία του."

Το άρθρο εμφανίστηκε στα ΝΕΑ στις 29 Ιουλίου (εδώ) και ακολούθησε αριθμός αναδημοσιεύσεων: 2 Αυγούστου στην "Μεταρρύθμιση" (εδώ) και στο "μη μαδάς τη μαργαρίτα" (με εισαγωγικό υποστηρικτικό σημείωμα, εδώ), 5 Αυγούστου στο protagon (σε υποστηρικτικό κείμενο από τον "οργανωτικό νου" της προσπάθειας Νίκο Μπίστη, εδώ) κλπ κλπ

Υπήρξαν βέβαια όλο το καλοκαίρι συζητήσεις και προετοιμασίες για το εγχείρημα και ανάλογες δημοσιεύσεις - ενδεικτικά: 29 Ιουνίου, "Ο τρίτος πόλος στο νέο σκηνικό" πάλι στα ΝΕΑ (εδώ), 4 Ιουλίου, "Κάτι ψήνεται στον φούρνο της Μεταρρυθμιστικής Αριστεράς" ( εδώ - τίποτα δεν ψηνόταν απλά χρειάζονταν τον τίτλο του ομώνυμου επιτυχημένου φόρουμ διαλόγου Μεταρρυθμιστική Αριστερά στο fb).

Κι όλα αυτά γιατί η αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση εξ αιτίας ή αφορμής του μαύρου στην ΕΡΤ, αποσταθεροποιούσε τις προοπτικές ΝΔ ΠΑΣΟΚ.

Μέχρι τότε, ο μεταρρυθμιστικός χώρος και λόγος αναπτυσσόταν μακριά από το ΠΑΣΟΚ και καθαρά απέναντί του σε προσπάθειες δεκάδων ανεξάρτητων κινήσεων, φόρουμ διαλόγου  - αλλά και (με δυσκολίες) εντός κομμάτων όπως η ΔΗΜΑΡ, η Δράση, οι Οικολόγοι Πράσινοι επηρεάζοντας ακόμη και για περιορισμό (με σκληρή κριτική για πολιτικό αλαλούμ) των ...συνιστωσών στο ιδρυτικό συνέδριο του ενιαίου πλέον ΣΥΡΙΖΑ που θα ακολουθούσε τον ίδιο Ιούλιο...

Ο χώρος μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα προνομιακό επίπεδο εισχώρησης του ΠΑΣΟΚ αλλά και σταθεροποίησης της συγκυβέρνησης, σκέφτηκαν οι άνθρωποί του - αλλά αυτό δεν μπορούσε να γίνει ευθέως με την τόση απέχθεια του κόσμου για το ΠΑΣΟΚ... έπρεπε να παρουσιαστεί κάτι σαν "το αφεντικό τρελάθηκε" (ο Βενιζέλος έγινε ...υπερβατικός) και συναινεί, χωρίς να διεκδικεί την αρχηγία ή να καπελώνει, στην συγκρότηση μιας μεταρρυθμιστικής αριστεράς με πράσινους και κεντρώους κόκκους που θα κέρδιζε την μάχη του κέντρου από τον ΣΥΡΙΖΑ και θα του έκοβε τον δρόμο για την εξουσία που ενισχυόταν με την στάση της ΔΗΜΑΡ.

Έτσι, αφού οι προετοιμασίες έγιναν ως ανωτέρω περιγράφονται, έσκασε η γνωστή ιστορία της κίνησης των 58 και αργότερα της Ελιάς. Με τα γνωστά αποτελέσματα.

Το σχέδιο ..."πράσινη προβιά"

Η ουσία βρίσκεται αλλού όμως: η σύμπραξη πολλών μέχρι χθες "μεταρρυθμιστών" ή και πραγματικών μεταρρυθμιστών, είτε "με σκοπό", είτε από πολιτική αφέλεια είτε από προσωπική φιλοδοξία για αναγνωρισιμότητα και οφίτσια (και επιβίωση στην κρίση) είτε τελικά για οποιονδήποτε λόγο με το σημερινό ΠΑΣΟΚ φορέα της εκφυλιστικής ασθένειας του πελατειακού λαϊκισμού και του κομματικού κράτους, αρρώστησε κυριολεκτικά τον χώρο των μεταρρυθμιστών. Πρωτοφανείς αντιπαλότητες, έριδες, συγκρούσεις προέκυψαν ακόμη και από την άρνηση παραχώρησης των μεταρρυθμιστικών τίτλων και σημάτων στην μεταμφιεσμένη πασοκική απόπειρα. Στο σχέδιο "πράσινη προβιά"...

Και οι μικροsurvivors της κρίσης, βρήκαν επιτέλους την ιδεολογική τους απολογία και αποενοχοποίηση. "Μαζί τα φάγαμε", μαζί τα πληρώνουμε, όλα εντάξει: η κυβέρνηση κάνει ότι μπορεί... και το ΠΑΣΟΚ "ματώνει" για να διορθώσει όσα προκάλεσε η ...παλαβή αριστερά.

Έτσι βίαιες αντιδράσεις, βωμολοχίες, δυσφήμιση του "αντιπάλου" και άλλα σημάδια εκφυλισμού εισχώρησαν για πρώτη φορά στα φόρα των μεταρρυθμιστών για να αναγκαστούν να υποκύψουν με το ζόρι στον εισοδισμό του ΠΑΣΟΚ στον χώρο: και ο εισοδισμός απέτυχε μεν αλλά έμεινε το μίσος, η καχυποψία, το δηλητηριασμένο "κλίμα ΠΑΣΟΚ"... σήμερα αυτό εκφράζεται εκτός ως "όλοι εναντίον όλων" (αφού δεν σας αφομοιώσαμε/ενσωματώσαμε, σας διαλύουμε με εμφύλιο) και ως "όποιος θέλει να πέσει αυτή η κυβέρνηση είναι παπαγαλάκι και ενεργούμενο του ΣΥΡΙΖΑ" ( η συγκρότηση προοδευτικής συνεργασίας και συγκυβέρνησης με ΣΥΡΙΖΑ είναι εφιάλτης για τα λαμόγια του παλιού πολιτικού συστήματος, προεξαρχόντων των πρασίνων...).

Πέτυχε λοιπόν το ΠΑΣΟΚ σε κάτι: διέδωσε την εκφυλιστική (αξιών και αρχών) ασθένεια της οποίας είναι φορέας σε μεγάλα τμήματα του μεταρρυθμιστικού χώρου και τα έκανε αγνώριστα. Τώρα τριγυρνούν φανατισμένα και ψάχνουν ευκαιρία να χύσουν δηλητήριο κατά της προοδευτικής συνεργασίας, να δικαιολογήσουν την καταστροφική συγκυβέρνηση, να αμφισβητήσουν την ανθρωπιστική κρίση, να καταδικάσουν κάθε μορφή αντίστασης σαν "βία από όπου και αν προέρχεται", να γίνουν απολογητές κάθε αυταρχικής κυβερνητικής πολιτικής αλλά και να επιτεθούν στην αριστερά ως φασίζουσας εκ γενετής και συνυπεύθυνης της χρεοκοπίας (!) αλλά και στην οικολογία ως αυθαίρετο κινδυνολογικό κατασκεύασμα.

Η Εκφυλιστική Ασθένεια έχει φυσικά προσβάσεις και στον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά εκεί δίνεται μια μάχη προσαρμογής και ρεαλισμού και ο ιός μοιάζει στεγανοποιημένος για την ώρα - καμιά θέση ευθύνης στο κόμμα (ΚΕ) αυτό και περιορισμένη και ελεγχόμενη δημόσια παρουσία έχουν τα αμφιλεγόμενα πρόσωπα του παρελθόντος πιθανοί φορείς του ιού. Σίγουρα ο ιός επωάζεται με την ανάληψη κυβερνητικής διαχείρισης, όταν ανεβαίνει η "θερμοκρασία" και πλησιάζονται θέσεις και δουλειές - αλλά αυτό μέλει να αποδειχθεί καθώς σε λίγες μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει την πρώτη περιφέρεια της χώρας και θα δώσει δείγματα γραφής, ικανότητας και καθαρότητας.

Το σημαντικότερο από όλα είναι να αποκατασταθεί κλίμα και εύρος συνεργασίας ανάμεσα στις ευρύτερες προοδευτικές δυνάμεις που βρίσκονται μέσα στην σύγχυση και τον εμφύλιο προθέσεων και σκοπών. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πάρει τις σωστές πρωτοβουλίες απευθυνόμενος για συνεργασίες με ξεκάθαρο προγραμματικό λόγο στον μεταρρυθμιστικό χώρο ίσως ο ιός του εκφυλισμού υποχωρήσει - αν όχι, γαία πυρί μειχθήτω...


*πηγή http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/i-ekfylistiki-astheneia-ton-«metarrythmiston»