"Κεντρώα" ΝΔ: μπροστά ο άχαρος γελωτοποιός και πίσω ο (ακρο)δεξιός ρεβανσισμός

Πιο μέσα;; Δεν θέλετε να ξέρετε...

Το πολιτικό σύστημα Σαμαρά παίζει τα ρέστα του την Κυριακή. Έβαλαν μπροστά το ...πολιτικό καφενείο που ακούει στο όνομα Μεϊμαράκης για να διασκεδάσει και να αποκοιμίσει τους ψηφοφόρους - αφού οποιαδήποτε σοβαρή πολιτική ή οικονομική πρόταση από την ΝΔ, είναι πλέον φύση αδύνατη όταν όλο της το "οπλοστάσιο" έχει αποδομηθεί και καταδικαστεί αμετάκλητα στις προηγούμενες εκλογές και το δημοψήφισμα - άλλωστε πλην του "ναι σε όλα" με τους δανειστές, το success story, τα πρωτογενή πλεονάσματα και το βιώσιμο χρέος δεν έχει τι άλλο "να παίξει στα παιδιά ούτε και στους μεγάλους". Και η ίδια δεν είναι έτοιμη να αποκοπεί από το ακροδεξιό της πρόσφατο παρόν.

Άδραξαν έτσι την ευκαιρία που τους έδωσε η σταλινική φράξια του ΣΥΡΙΖΑ για να δοκιμάσουν την μεγάλη επιστροφή. Πίσω τους ακολουθεί ένας συρφετός θιγομένων συμφερόντων - ο οποίος και αποθρασύνεται με την πιθανότητα παλινόρθωσης του σαμαρικού καθεστώτος. Ο κομιστής επιτίθεται αυριανιστικά στην οικογένεια του Α.Τσίπρα, τον στενό του συνεργάτη Φλαμπουράρη και σε οτιδήποτε μπορεί να αξιοποιήσει αρνητικά στο παρά πέντε της αναμέτρησης. Ο ναζί της ΧΑ, δηλώνει με θράσος την "ανάληψη πολιτικής ευθύνης" για την δολοφονία Φύσσα. Τα ΜΜΕ της διαπλοκής ακολουθούν με καθημερινό δηλητήριο εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και των ανθρώπων του. Οι πρώην φιλελεύθεροι δημοσιογράφοι βουτούν στη λάσπη και την αναπαράγουν - και οι δημοσκόποι προπαγανδίζουν την ισοπαλία όπως έκαναν και στο δημοψήφισμα.

Αναθάρρησαν πραγματικά; Ναι. Έχουν πιθανότητες; Μόνο από την αποχή. Γι αυτό η κεντρική προπαγάνδα του αναλώσιμου είναι "είμαστε όλοι ίδιοι - γιατί να μην συγκυβερνήσουμε;". Κι από δίπλα τα ρετάλια του σταλινισμού αναφωνούν: "ναι, είσαστε όλοι μνημονιακοί, να συγκυβερνήσετε! (για να βρούμε κι εμείς ρόλο)".

Ξεχνούν κάτι; Ναι. Ότι η σιωπηλή πλειοψηφία είναι πλέον αριστερή. Ότι ο πολίτης δεν ξεχνά το πελατειακό σύστημα, την μαφιοκρατία, την μίζα και την ρεμούλα που μας έφεραν εδώ που είμαστε - χρεοκοπημένοι και στην διασωλήνωση και την επιτροπεία. Ότι με αστειάκια καφενείου δεν κερδίζεις συμπάθειες. Και ότι οποιαδήποτε αληθινή δημοσκοπική ενίσχυση προέρχεται από τα κόμματα δορυφόρους που καταρρέουν όπως το Ποτάμι ή την ακροδεξιά ρατσιστική δεξαμενή της ξενοφοβίας που ενοχλείται από το προσφυγικό κύμα.

Η Αριστερά μετά από μια δύσκολη πορεία αυτοσυνειδησίας βρίσκεται για πρώτη φορά με κυβερνητική εμπειρία και μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα. Διαθέτει ακλόνητο το ηθικό πλεονέκτημα και ένα ιστορικό διαπραγμάτευσης που ταρακούνησε την Ευρώπη και άνοιξε μόνιμο ρήγμα στις πολιτικές λιτότητας. Έχει τώρα την ευκαιρία να ασχοληθεί με το παρακράτος, την παρασιτική ολιγαρχία, την διαπλοκή και την μαφιοκρατία: να επιτύχει τον αστικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας που αναβλήθηκε έναν αιώνα από τους μεταπράτες-στην-εξουσία. Και να επιστρέψουν οι παραγωγοί και οι αληθινά εργαζόμενοι στον πυρήνα της καθημερινότητας. 

Ότι ο υγιώς και ευφυώς επιχειρών σε αυτήν την χώρα βρίσκεται στην παρανομία, ότι οι παραγωγοί παρασιτούνται μέχρι θανάτου, ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις βρίσκονται καταχρεωμένες στο κράτος και τον ΟΑΕΕ αποκλεισμένες από τα έργα όντας όμηροι της "ενημερότητας" στα χαράτσια, δεν είναι έργο της Αριστεράς αλλά της Δεξιάς των κρατικοδίαιτων ελλήνων  δήθεν "φιλελεύθερων". Ότι τα μνημόνια εφαρμόστηκαν ταξικά, ότι μετακύλησαν την χρεοκοπία ενός συστήματος στον λαό και ότι κρύφτηκε η διαπλοκή, το λαθρεμπόριο, τα καρτέλ και το πελατειακό κράτος πίσω τα μέτρα που ιεραρχούνταν κυρίως από την ντόπια διαπλοκή και μετά επιβάλλονταν από τους "αυστηρούς" δανειστές , δεν είναι έργο της Αριστεράς αλλά της ταξικής (ακρο)δεξιάς και των εξωνημένων πρώην σοσιαλιστών. 

Αντίθετα έργο της Αριστεράς είναι η αποποινικοποίηση των οφειλών σε Δημόσιο και ΟΑΕΕ, η ένταξη εκατοντάδων χιλιάδων σε ρύθμιση, η προστασία της πρώτης κατοικίας, η ανθρωπιστική βοήθεια με εθνικό σύστημα, το άνοιγμα των υποθέσεων διαφθοράς των ολιγαρχών και πολλά ακόμη, που δεν επαρκούν βέβαια για την ανάσχεση της κρίσης αλλά που δεν θα τα έκανε ποτέ η ελληνική Δεξιά και είναι σίγουρο ότι σε περίπτωση επιστροφής στην εξουσία θα είναι τα πρώτα μέτρα που θα καταργηθούν.

Ο αστικός εκσυγχρονισμός ή η "κανονικότητα" αυτού του κράτους, προϋπόθεση οποιασδήποτε παραγωγικής ανασυγκρότησης και εξόδου από την κρίση, ήταν από καιρό και από την φύση του ελληνικού μεταπρατικού καπιταλισμού κληρωμένη ως καθήκον και δυνατότητα στην Αριστερά. Τώρα είναι η πρώτη φορά που η Αριστερά το έχει όχι μόνο συνειδητοποιήσει αλλά και αποδεχθεί: και επίσης γνωρίζει τις πραγματικές δυσκολίες στην εφαρμογή του. Βρισκόμαστε στην στροφή της ιστορίας για αυτόν εδώ τον Τόπο και δεν είναι τυχαίο ότι κάθε αναχρονιστική δύναμη, κάθε υπόλειμμα το χθες και κάθε συμφέρον από την μη-μεταρρύθμιση, έχουν όλοι και όλα συνταχθεί το καθένα με τον τρόπο του με την συντήρηση. Του καθεστώτος του κρατισμού και του λαϊκισμού είτε δεξιάς είτε "αριστερής" απόχρωσης - το καθεστώς που οι κομματικοί υπάλληλοι, οι εκλεκτοί της διαπλοκής και της αναξιοκρατίας έχουν τον πρώτο λόγο σε όλα. 

Ο (ακρο)δεξιός ρεβανσισμός θα δώσει την μεγάλη μάχη του την Κυριακή. 

Και μαζί του ο αρρωστημένος δημοσιοϋπαλληλικός "σοσιαλισμός" των ανεπάγγελτων της αριστεράς. 

Θάμαστε όμως και εμείς εκεί: όλοι και όλες. Για να κρατήσουμε ανοιχτό τον δρόμο στην πρόοδο. Και να απαιτήσουμε από την "δεύτερη φορά αριστερά', να ξηλώσει το καθεστώς της αναξιοκρατίας.

Γιώργος Παπασπυρόπουλος