Ένας άλλος τρόπος για να ειπωθεί το "Ριζοσπαστική" δίπλα στο "Αριστερά"
του Γιάννη Χατζηχρήστου
Να μερικά (απλά ή όχι τόσο απλά) παραδείγματα για το τι μπορεί να ήθελε να πει ο Thomas Khun to 62 όταν πρωτο-εισήγαγε τον όρο:
1. Στο δίλημμα «Σκουριές»-με ποιόν πρέπει να συνταχθούμε (με τους εργάτες ή με την κοινωνία που δεν θέλει την επένδυση χρυσού) η ριζοσπαστική απάντηση βρίσκεται αν αναζητηθεί άλλη χρήση των στοών που άνοιξαν ήδη στο βουνό. Οι σημερινοί εργαζόμενοι στα μεταλλεία, μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται για να καθαρίσουν το χώμα, τις στοές και τα νερά απ” όλα τα τοξικά που έσπειραν οι αυθαιρεσίες της Eldorado Gold για να χρησιμοποιηθούν οι στοές σαν χώροι παλαίωσης του πολύ καλού κρασιού στην Β. Ελλάδα και στην αειφόρο διάθεσή τους. Υπάρχουν ήδη διαθέσιμοι πόροι από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης γι αυτό…
2. Θα χρειαστεί μια μέθοδος, ένας νέος αναπτυξιακός νόμος για να διατεθούν όσοι πόροι είναι να κατευθυνθούν στην Ανάπτυξη. Αν η τελευταία θέλουμε να πάρει (επιτέλους) τα χαρακτηριστικά μιας Ενδογενούς Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, θα πρέπει να αποφύγουμε το δίλημμα «επιδότηση των νέων προτάσεων με τον ίδιο τρόπο όπως ή προηγούμενοι αναπτυξιακοί ή καμία επιδότηση», μιας και οι δυο αυτές επιλογές θα οδηγήσουν πάλι σε πληρωμένα με δημόσιο χρήμα κελύφη εργοστασίων με εισαγώμενο εξοπλισμό που δεν θα παράγουν πάλι τίποτα! Το Ριζοσπαστικό (αλλαγή παραδείγματος) ίσως είναι να μην δοθεί καμία επιδότηση για την κτήση παγιου εξοπλισμού αλλά να επιδοτηθεί το τελικό προϊόν, αν αυτό έχει σημαντική εγχώρια προστιθέμενη αξία (με φορολογικές απαλλαγές ή επιδότηση της εργασίας ή επιδότηση της ενέργειας ή με συνδυασμό τους).
3. Το ασφαλιστικό σύστημα είναι έτοιμο να καταρρεύσει και επειδή του λείπουν τα κλεμμένα αποθεματικά του PSI και επειδή λείπουν οι εργαζόμενοι για να πληρώνουν εισφορές. Η ριζοσπαστική αλλαγή παραδείγματος ενδεχομένως να πρέπει να αναζητηθεί σε ένα συνολικό σχέδιο συνολικής οικονομικής ανάκαμψης που θα οδηγεί στον περιορισμό των εργάσιμων ωρών ανά βδομάδα στις 30 ή και στις 24 ώρες. Χωρίς μείωση αποδοχών και δικαιωμάτων και με τους εργαζόμενους. Και σε αυτό το σχέδιο οι αναπτυξιακοί νόμοι ή τα «πακέτα» αλλα και η αλλαγή του τρόπου που χρηματοδοτείται το ασφαλιστικό σήμερα είναι οι πιθανές αλλαγές παραδείγματος και στην στήριξη των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, για να καλυφθεί το κόστος προσαρμογής τους στα νέα δεδομένα της αγοράς που διαμορφώνεται έτσι. Αλλά και για να δημιουργηθούν άμεσα νέες θέσεις εργασίας!
4. Τα μνημόνια στοχεύουν στον ακόμα περιορισμό του αριθμού των αγροτών-παραγωγών και την υπερσυγκέντρωση των εκμεταλλεύσεων κάτω από 3-4 μεγάλα σχήματα με πολυεθνικές στην κορυφή τους. Ήδη η αλλαγή παραδείγματος που πρότεινε ο Τσίπρας ανατρέπει αυτό το μοντέλο με την ουσιαστική φοροαπαλλαγή των κατα κυριο επαγγελμα αγροτών και με κίνητρα για να δημιουργήσουν Οργανώσεις Παραγωγών με συνεργατική δραστηριότητα «από το χωράφι μέχρι το ράφι».
5. Στην ΕΕ κυριαρχούν οι νεοφιλελευθεροι και οι πολιτικές τους. Να τις ανατρέψουμε με διαρκείς μικρές και μεγάλες ρήξεις και με νέες συμμαχίες. Με αφορμή την TTIP και με την ανάδειξη της ανάγκης αναθεώρησης της συνθήκης της Λισσαβώνας.
Ο κατάλογος αυτών των παραδειγμάτων-αλλαγών παραδείγματος μπορεί και πρέπει να μακρύνεται και να εμπλουτιστεί και «από τα κάτω», με αυτό που σχηματικά κάποτε διατυπώθηκε στο σύνθημα «η φαντασία στην εξουσία» για να μπορεί έτσι το σύνολο των λύσεων που θα προκύψουν να έχει και ένα ταξικό πρόσημο. Από την επιτυχία του τελευταίου θα αποδειχτεί ή ανταποδειχτεί η αλήθεια του ισχυρισμού που διατυπώθηκε στην πρώτη παράγραφο πιο πάνω.
Ως εκ τούτου, και η οργανωτική αναδιάρθρωση του ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα καπετανάτων σε κόμμα των μελών του δεν είναι μόνο η επιτακτική αλλαγή παραδείγματος για τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων κόμματος-κυβέρνησης-κράτους-κοινωνίας. Είναι και η αλλαγή παραδείγματος που περιμένει η κοινωνία για να εμπνευστεί έτσι ώστε ενεργά να συμβάλει με λύσεις που θα οδηγούν σε συνολικές ριζικές αλλαγές παραδείγματος.
πηγή toideologio.gr
του Γιάννη Χατζηχρήστου
Ισχυρίζομαι ότι:H βαριά-κακιά λέξη «διακυβερνησιμότητα» στην χρήση της εντός της Αριστεράς πρέπει ν” αλλάξει και περιεχόμενο και προσδιορισμό. Από το γνωστό δίλημμα «ενσωμάτωση ή αναχωρητισμός ως προς το σύστημα», που τόσο βολικά χρησιμοποιείται είτε από τους κάθε λογής τεμπέληδες στην σκέψη είτε από όσους έχουν λόγο στο να συντηρηθούν οι γνωστές «αριστερές» βαρονείες/καπετανάτα φοβικών, προτείνω να έχει το νόημα της διαρκούς ικανότητας «εφεύρεσης» νέων λύσεων που θα υπερβαίνουν το δίλημμα με τον ίδιο τρόπο όπως αυτός είναι γνωστός στους κατοικοεδρεύοντες στην επίλυση δύσκολων ερευνητικών προβλημάτων και λέγεται «αλλαγή παραδείγματος» (paradigm shift).
Να μερικά (απλά ή όχι τόσο απλά) παραδείγματα για το τι μπορεί να ήθελε να πει ο Thomas Khun to 62 όταν πρωτο-εισήγαγε τον όρο:
1. Στο δίλημμα «Σκουριές»-με ποιόν πρέπει να συνταχθούμε (με τους εργάτες ή με την κοινωνία που δεν θέλει την επένδυση χρυσού) η ριζοσπαστική απάντηση βρίσκεται αν αναζητηθεί άλλη χρήση των στοών που άνοιξαν ήδη στο βουνό. Οι σημερινοί εργαζόμενοι στα μεταλλεία, μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται για να καθαρίσουν το χώμα, τις στοές και τα νερά απ” όλα τα τοξικά που έσπειραν οι αυθαιρεσίες της Eldorado Gold για να χρησιμοποιηθούν οι στοές σαν χώροι παλαίωσης του πολύ καλού κρασιού στην Β. Ελλάδα και στην αειφόρο διάθεσή τους. Υπάρχουν ήδη διαθέσιμοι πόροι από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης γι αυτό…
2. Θα χρειαστεί μια μέθοδος, ένας νέος αναπτυξιακός νόμος για να διατεθούν όσοι πόροι είναι να κατευθυνθούν στην Ανάπτυξη. Αν η τελευταία θέλουμε να πάρει (επιτέλους) τα χαρακτηριστικά μιας Ενδογενούς Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, θα πρέπει να αποφύγουμε το δίλημμα «επιδότηση των νέων προτάσεων με τον ίδιο τρόπο όπως ή προηγούμενοι αναπτυξιακοί ή καμία επιδότηση», μιας και οι δυο αυτές επιλογές θα οδηγήσουν πάλι σε πληρωμένα με δημόσιο χρήμα κελύφη εργοστασίων με εισαγώμενο εξοπλισμό που δεν θα παράγουν πάλι τίποτα! Το Ριζοσπαστικό (αλλαγή παραδείγματος) ίσως είναι να μην δοθεί καμία επιδότηση για την κτήση παγιου εξοπλισμού αλλά να επιδοτηθεί το τελικό προϊόν, αν αυτό έχει σημαντική εγχώρια προστιθέμενη αξία (με φορολογικές απαλλαγές ή επιδότηση της εργασίας ή επιδότηση της ενέργειας ή με συνδυασμό τους).
3. Το ασφαλιστικό σύστημα είναι έτοιμο να καταρρεύσει και επειδή του λείπουν τα κλεμμένα αποθεματικά του PSI και επειδή λείπουν οι εργαζόμενοι για να πληρώνουν εισφορές. Η ριζοσπαστική αλλαγή παραδείγματος ενδεχομένως να πρέπει να αναζητηθεί σε ένα συνολικό σχέδιο συνολικής οικονομικής ανάκαμψης που θα οδηγεί στον περιορισμό των εργάσιμων ωρών ανά βδομάδα στις 30 ή και στις 24 ώρες. Χωρίς μείωση αποδοχών και δικαιωμάτων και με τους εργαζόμενους. Και σε αυτό το σχέδιο οι αναπτυξιακοί νόμοι ή τα «πακέτα» αλλα και η αλλαγή του τρόπου που χρηματοδοτείται το ασφαλιστικό σήμερα είναι οι πιθανές αλλαγές παραδείγματος και στην στήριξη των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, για να καλυφθεί το κόστος προσαρμογής τους στα νέα δεδομένα της αγοράς που διαμορφώνεται έτσι. Αλλά και για να δημιουργηθούν άμεσα νέες θέσεις εργασίας!
4. Τα μνημόνια στοχεύουν στον ακόμα περιορισμό του αριθμού των αγροτών-παραγωγών και την υπερσυγκέντρωση των εκμεταλλεύσεων κάτω από 3-4 μεγάλα σχήματα με πολυεθνικές στην κορυφή τους. Ήδη η αλλαγή παραδείγματος που πρότεινε ο Τσίπρας ανατρέπει αυτό το μοντέλο με την ουσιαστική φοροαπαλλαγή των κατα κυριο επαγγελμα αγροτών και με κίνητρα για να δημιουργήσουν Οργανώσεις Παραγωγών με συνεργατική δραστηριότητα «από το χωράφι μέχρι το ράφι».
5. Στην ΕΕ κυριαρχούν οι νεοφιλελευθεροι και οι πολιτικές τους. Να τις ανατρέψουμε με διαρκείς μικρές και μεγάλες ρήξεις και με νέες συμμαχίες. Με αφορμή την TTIP και με την ανάδειξη της ανάγκης αναθεώρησης της συνθήκης της Λισσαβώνας.
Ο κατάλογος αυτών των παραδειγμάτων-αλλαγών παραδείγματος μπορεί και πρέπει να μακρύνεται και να εμπλουτιστεί και «από τα κάτω», με αυτό που σχηματικά κάποτε διατυπώθηκε στο σύνθημα «η φαντασία στην εξουσία» για να μπορεί έτσι το σύνολο των λύσεων που θα προκύψουν να έχει και ένα ταξικό πρόσημο. Από την επιτυχία του τελευταίου θα αποδειχτεί ή ανταποδειχτεί η αλήθεια του ισχυρισμού που διατυπώθηκε στην πρώτη παράγραφο πιο πάνω.
Ως εκ τούτου, και η οργανωτική αναδιάρθρωση του ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα καπετανάτων σε κόμμα των μελών του δεν είναι μόνο η επιτακτική αλλαγή παραδείγματος για τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων κόμματος-κυβέρνησης-κράτους-κοινωνίας. Είναι και η αλλαγή παραδείγματος που περιμένει η κοινωνία για να εμπνευστεί έτσι ώστε ενεργά να συμβάλει με λύσεις που θα οδηγούν σε συνολικές ριζικές αλλαγές παραδείγματος.
πηγή toideologio.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU