Ο συνδυασμός δεσμευμένων τραπεζικών λογαριασμών - capital controls οδηγεί τις ΜμΕπιχειρήσεις στον τάφο. Μέτρα τώρα!

Δημοσιεύουμε σήμερα επιστολή του Γιώργου Φλωρά, μέλους του ΔΣ του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών που έχει αποσταλεί προς τους/τις βουλευτές* του ελληνικού κοινοβουλίου ήδη από τις αρχές Αυγούστου, για το κρίσιμο πρόβλημα βιωσιμότητας που αντιμετωπίζουν δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις από τον τρόπο που δεσμεύονται οι τραπεζικοί τους λογαριασμοί λόγω οφειλών σε Δημόσιο και Ταμεία (και δεν αποδεσμεύονται ακόμη και με ρύθμιση των οφειλών) και που μαζί με τα capital controls και τις υποχρεωτικές συναλλαγές με κάρτες, σπρώχνουν τους επιχειρούντες στην παράλληλη οικονομία των "μαύρων" συναλλαγών:

του Γιώργου Φλωρά*

ΘΕΜΑ: ΤΟ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΜΑΥΡΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ

Αξιότιμες κυρίες και κύριοι Βουλευτές

Ως μέλος του ΔΣ του μεγαλύτερου Επιμελητηρίου της Ελλάδας από το 2006, του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, οφείλω να σας μεταφέρω ένα εξαιρετικά σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι επιχειρήσεις, δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις. Ένα πρόβλημα που χρήζει άμεσης λύσης προς όφελος της λειτουργίας της Οικονομίας μας.

Αφορά τις επιχειρήσεις που ο λογαριασμός τραπέζης που διαθέτουν είναι δεσμευμένος λόγω οφειλών στην Εφορία ή στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Αφορά δε κυρίως επιχειρήσεις με σημαντικά χρέη που αδυνατούν να τα εντάξουν στις ρυθμίσεις, όπως σε αυτήν των 100 δόσεων.

ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ-ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
Περίπτωση 1 : Οφείλει μια επιχείρηση στην εφορία το ποσό των 15.000€ ΚΑΙ ΔΕΝ βρίσκεται σε ρύθμιση
Περίπτωση 2 : Οφείλει μια επιχείρηση στην εφορία το ποσό των 15.000€ ΚΑΙ βρίσκεται σε ρύθμιση, πχ σε 100 δόσεις

Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΜΠΕΙ ΣΕ ΡΥΘΜΙΣΗ

Αν υποθέσουμε ότι στην Περίπτωση 2 η επιχείρηση μπαίνει σε ρύθμιση.
Για να αποδεσμευτεί ο λογαριασμός τραπέζης χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη του προϊσταμένου της Εφορίας στην οποία ανήκει η επιχείρηση. Τα παράπονα πολλών επιχειρήσεων καθιστούν δεδομένο ότι η σύμφωνη γνώμη σε πάρα πολλές περιπτώσεις δεν δίνεται, οπότε παρά την ρύθμιση ο λογαριασμός τραπέζης παραμένει δεσμευμένος.

Τι κάνει στην περίπτωση αυτή η επιχείρηση;
Αποφεύγει την χρήση του τραπεζικού λογαριασμού.

Άρα επιδιώκει συναλλαγές μετρητοίς (οπότε δεν δέχεται, πχ, πιστωτικές κάρτες για συναλλαγές) ή, ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ, συναλλάσσεται ΜΑΥΡΑ, αυξάνοντας την παραοικονομία και στις δυο περιπτώσεις. Στην περίπτωση αποφυγής αποδοχής πληρωμών με πιστωτική κάρτα δυσχεραίνεται και ο Καταναλωτής στην περίοδο των Capital Controls. Το γεγονός ότι κατέστη ποινικό αδίκημα η μη αποδοχή πιστωτικής κάρτας είναι άνευ ουσίας για την επιχείρηση που γνωρίζει ότι θα της δεσμευτεί όλο το ποσό από αυτόν που έχει δεσμεύσει τον λογαριασμό τραπέζης.

Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟΣ ΧΩΡΙΣ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΡΥΘΜΙΣΗ

Και στις περιπτώσεις αυτές τα αποτελέσματα είναι κοινά με την προηγούμενη.

ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΧΡΗΖΕΙ ΑΜΕΣΗΣ ΛΥΣΗΣ

Θα πούνε κάποιοι που δεν έχουν σχέση με την επιχειρηματική πραγματικότητα «αν δεν μπορείς να πληρώσεις τις υποχρεώσεις σου κλείσε την επιχείρηση». Το έχουν πει άλλωστε και επίσημοι φορείς επανειλημμένα.

Σας διαβεβαιώνω ότι αν υπήρχε σύγχρονο Πτωχευτικό Δίκαιο και Δεύτερη Ευκαιρία στους Έντιμους Πτωχεύσαντες, η πλειοψηφία των απελπισμένων επιχειρηματιών θα είχε επιλέξει την λύση της Πτώχευσης.

Σε μια χώρα όμως που έχει το 1/3 των Πτωχεύσεων του Λουξεμβούργου ετησίως, που μια Πτώχευση διαρκεί 10 χρόνια, που δεν υπάρχει η έννοια Δεύτερη Ευκαιρία στους Έντιμους Πτωχεύσαντες ούτε καν στο λεξιλόγιο των επίσημων αρχών, η επιλογή της Πτώχευσης είναι καταδίκη σε Ισόβια.

Αν και το καταδικαστείς σε Ισόβια είναι ευκολότερα διαχειρισιμο αφού και φαγητό και στέγη έχεις και μάλιστα μπορείς να αποφυλακιστείς σύντομα και να γυρίσεις ωραίος στην Κοινωνία. Αν όμως Πτωχεύσεις σήμερα είσαι καταδικασμένος για πάντα.

Η ΜΑΥΡΗ οικονομία αυξάνεται κατακόρυφα διότι ο επιχειρηματίας δεν θα κάτσει να πεθάνει της πείνας. Θα προσπαθήσει να ζήσει την οικογένειά του αξιοπρεπώς. Και θα πουλήσει μαύρα για να μην μπούνε τα χρήματα στην τράπεζα. Άρα οι απώλειες του Κράτους από φόρους και ΦΠΑ είναι τεράστιες.

Αν η Πολιτεία παρέμβει, αν καταλάβει ότι δεν μπορεί να απαιτεί από έναν οφειλέτη να του πάρει όλο τον τζίρο ή να του πάρει μια δόση που δεν μπορεί αυτός να καταβάλει, τότε η Οικονομία θα δεχτεί ένα σοβαρό φιλί της ζωής.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ

Η πρόταση είναι να ακολουθηθεί η Κοινή Λογική.

Ναι μεν να δεσμευτεί ο τραπεζικός λογαριασμός αλλά το ποσό που θα κατάσχεται να είναι σε πλήρη εξάρτηση με τον τζίρο και το αντικείμενο κάθε επιχείρησης. Άλλο ποσοστό θα κατασχέσει το Κράτος σε μια επιχείρηση εμπορίας καυσίμων που δουλεύει με περιθώριο κέρδους 1% και άλλο ποσοστό σε μια επιχείρηση παροχής υπηρεσιών. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί το ποσοστό κατάσχεσης να ξεπερνάει ένα λογικό ποσοστό των ετήσιων εσόδων της επιχείρησης.

Αν οι Θεσμοί διαφωνούν με τέτοια μέτρα διότι θεωρούν ότι είναι πολλές δόσεις θα πρέπει η Πολιτεία να τους πείσει ότι το υφιστάμενο καθεστώς απλά οδηγεί τις επιχειρήσεις στην Παραοικονομία και δεν βοηθάει στην είσπραξη των οφειλομένων.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας

Με εκτίμηση
Φλωράς Γιώργος
Μέλος του ΔΣ του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών
4 Αυγούστου 2015

Παράρτημα:

Σχόλιο του ιστολογίου: 

Με τα capital controls η δέσμευση των εσόδων μιας επιχείρησης μέσω της κατάσχεσης του τραπεζικού της λογαριασμού, από ασφυξία έγινε πνιγμός: μέχρι τότε στις ακόμη ενεργές επιχειρήσεις έμεναν ανοικτές κάποιες λίγες επιλογές δλδ να πληρωθούν για τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες τους είτε με μετρητά είτε με επιταγή εφόσον αυτό ήταν δυνατόν - και μόνο από ιδιώτες πελάτες - οι πελάτες δημοσίου ζητούν ενημερότητα για κάτι τέτοιο.. 

Με τα capital controls ο πελάτης δεν έχει επαρκή μετρητά για να πληρώσει και καταλήγει να εκδώσει επιταγή (αν έχει) την οποία αν επιχειρήσει να εισπράξει ο μΜ επιχειρηματίας θα λάβει τα 420 ευρώ και το υπόλοιπο ποσό θα το χάσει αφού θα περάσει στον τραπεζικό του λογαριασμό και θα δεσμευτεί. Για συναλλαγή με κάρτα δεν συζητάμε καν. Ο οικονομικός πνιγμός του μΜ ή αυτοαπασχολούμενου επιχειρηματία είναι ολοκληρωτικός.  

Κι αν τα capital controls προκάλεσαν και προκαλούν μεγάλες ζημιές στην επιχειρηματικότητα, για τους επιχειρηματίες με δεσμευμένους τραπεζικούς λογαριασμούς σημαίνουν θάνατο - το ίδιο και για τις φορολογικές εισπράξεις του Δημοσίου από αυτούς. 

Θάπρεπε από την αρχή της επιβολής τους να έχει προβλεφθεί η δέσμευση/είσπραξη ποσοστού κάθε συναλλαγής του επιχειρηματία και όχι ολοκλήρου του ποσού. Ώστε και η επιχείρηση να δουλεύει και το κράτος να εισπράττει. Πόσο μάλλον όταν ακόμη και με την ρύθμιση των 100 δόσεων οι κατασχέσεις των εσόδων των μΜ επιχειρήσεων κατά κανόνα δεν σταματούν! 

Κι έτσι για την επιβίωση δεκάδων χιλιάδων επιχειρήσεων και αυτοαπασχολούμενων ελεύθερων επαγγελματιών απομένει για άλλη μια φορά μόνο η παραοικονομία... (ΑΣ)

Σχετικά νέα:
*μέχρι στιγμής μόνο ο βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος έκανε σχετική αναφορά ως όφειλε στον Υπουργό Οικονομικών (στις 22 Οκτωβρίου)

*επίσης η ΓΣΕΒΕΕ στο σχετικό της αίτημα προς την ΤτΕ και την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών για την αντιμετώπιση των στρεβλώσεων της αγοράς από τα capital controls επισημαίνει μεταξύ άλλων: 

"- Επικρατεί αβεβαιότητα σχετικά με την πιθανότητα κατάσχεσης από το δημόσιο και τις τράπεζες, κεφαλαίων που υπάρχουν στον εταιρικό λογαριασμό, και προορίζονται για την κάλυψη αναγκών της επιχείρησης. Θα πρέπει να καθιερωθεί ένας μοναδικός ακατάσχετος εταιρικός λογαριασμός, μέσα από τον οποίο θα εξυπηρετούνται οι οικονομικές υποχρεώσεις των επιχειρήσεων, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα δέσμευσης κεφαλαίων"

Στην επιστολή η ΓΣΕΒΕΕ ζήτησε να οριστεί συνάντηση με τη διοίκηση της ΤτΕ, της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών και των αρμόδιων υπηρεσιακών αρχών η οποία και θα πραγματοποιηθεί στις 6 Νοεμβρίου.