Τρίτη 28 Ιουνίου 2016

Η “τυχαία” δολοφονία της Τζο Κοξ

Γράφει η Σίσσυ Βωβού*
Δεν είναι πλέον στην επικαιρότητα, ο φόνος της βουλεύτριας του Εργατικού Κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου Τζο Κοξ, μια και τελείωσε και το δημοψήφισμα που ήταν και η αιτία της δολοφονίας της. “Πρώτα η Βρετανία” φέρεται να φώναξε ο δολοφόνος της, κατά την αποτρόπαια πράξη του. Υπάρχουν πάντως σημαντικά στοιχεία τα οποία δεν παρουσιάστηκαν, τουλάχιστον στον ελληνικό τύπο, απ’ όσο παρακολουθήσαμε.
«Η δολοφονία της Τζο ήταν πολιτική. Ήταν μια τρομοκρατική ενέργεια σχεδιασμένη να προωθήσει την ατζέντα του μίσους εναντίον των άλλων» είπε ο Μπρένταν Κοξ μιλώντας στο «μνημόσυνο» που οργανώθηκε στην πλατεία Τραφάλγκαρ του Λονδίνου ανήμερα των γενεθλίων της βουλεύτριας του Εργατικού Κόμματος και συζύγου του, που δεν πρόλαβε να κλείσει τα 42 χρόνια της.
Σίγουρα ήταν πολιτική δολοφονία, όμως θύμα της ήταν μια από τις 191 συνολικά βουλεύτριες του Γουέσμίνστερ, και όχι ένας από τους 459 άντρες βουλευτές.
Τυχαίο; Όχι και τόσο, αφού οι απειλές εναντίον των βουλευτριών στη Βρετανία ήταν συχνότατες, κάτι που οδήγησε εδώ και λίγον καιρό αρκετές από αυτές να απευθυνθούν στις πολιτικές και αστυνομικές αρχές για ενίσχυση της ασφάλειάς τους. Η ίδια η Κοξ είχε απευθυνθεί στην αστυνομία για παρενόχληση σεξουαλικής φύσης, λίγες εβδομάδες πριν το φόνο της. Επίσης φίλες και φίλοι της αποκάλυψαν ότι συχνά μιλούσε για την “αυξανόμενη εχθρότητα και επιθετικότητα” προς τις βουλεύτριες.
Αποκαλύφθηκε ότι περισσότερες από 18 βουλεύτριες αντιμετώπισαν προσωπικές απειλές και υβρεολόγιο στα σόσιαλ μίντια κατά τους τελευταίους μήνες.
Αρκετές είχαν εκφράσει ανησυχία πριν το φόνο της Κοξ, λέγοντας ότι η ασφάλειά τους βρισκόταν σε κίνδυνο και προειδοποιούσαν ότι μπορεί να φονευόταν κάποιος πολιτικός ως αποτέλεσμα της αυξανόμενης εχθρότητας.
Μια από αυτές, έγραψε στον πρωθυπουργό και τις κοινοβουλευτικές αρχές πέρυσι τον Μάιο ζητώντας την αύξηση της ασφάλειας και λέγοντας ότι αν δεν βελτιωνόταν η ασφάλεια ιδιαίτερα στις εκλογικές περιφέρειες, θα ήταν πιθανό να υπάρξει κάποιο τραγικό γεγονός.
Την Παρασκευή 17 Ιουνίου, το πρωθυπουργικό γραφείο ανακοίνωσε ότι ο πρωθυπουργός είχε απαντήσει προσωπικά στη βουλεύτρια που του έγραψε εκφράζοντας “βαθιά ανησυχία”, και είχε παραπέμψει το θέμα στην υπουργό Εσωτερικών Τερέζα Μέι, η οποία έγραψε στην ηγεσία της αστυνομίας για τους φόβους της για την ασφάλεια των βουλευτριών.
«Συναντήθηκα με τον φρούραρχο της βουλής και τους επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ασφάλειας. Ο Φρούραρχος  ήταν πολύ καλός και κατανόησε της ανησυχίες μου. Αλλά ένιωθα κάπως ότι μερικοί από την κοινοβουλευτική ασφάλεια περιφρονούσαν την ανησυχία μου για την ασφάλεια στις εκλογικές περιφέρειες”…  “Το πίεζα συνέχεια και όλοι απλώς μιλούσαν για το πρωτόκολο και την ‘αναθεώρηση’ της κατάστασης. Η Τζο πέθανε ενώ αυτοί ‘αναθεωρούσαν’ την κατάσταση”…
Αποκαλύφθηκε αμέσως μετά το φόνο, ότι η κ. Κοξ λάμβανε “ανατριχιαστικά” μηνύματα στις αρχές του χρόνου, από έναν άντρα ο οποίος φαινόταν να είναι μανιακός γι’ αυτήν.
Έδωσε αυτά τα μηνύματα στη Μητροπολιτική Αστυνομία, η οποία αργότερα τον συνέλαβε για αποστολή “κακόβουλης επιστολογραφίας” και αυτός δέχθηκε περιοριστικά μέτρα. Δεν ήταν ο φονιάς της.
Η Diane Abbott, σκιώδης υπουργός ανάπτυξης, είπε: “Δεν μπορείς να αποφύγεις το συμπέρασμα ότι ο δηλητηριώδης μισογυνισμός τον οποίο υφίστανται πολλές γυναίκες πολιτικοί, θέτει το πλαίσιο στην δολοφονική επίθεση στην Τζο. 
“Έχει αποκαλυφθεί ότι η Τζο κατέφυγε στην αστυνομία σε πολλές περιπτώσεις για απειλές εναντίον της πριν το φόνο. Φαίνεται ότι τα νέα μίντια έχουν υποδαυλίσει την κουλτούρα του μισογυνισμού και των βίαιων απειλών”.
Ο φόνος αυτός οδήγησε πολλούς πολιτικούς παρατηρητές να υπογραμμίσουν την αύξηση της ακραίας κακομεταχείρισης την οποία υφίστανται οι βουλεύτριες, ιδιαίτερα στα σόσιαλ μίντια. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι στο Γουέστμίνστερ οι γυναίκες είναι λιγότερες από 30%. Ακόμα και στη χώρα των σουφραζετών, ο μισογυνισμός καλά κρατεί, όπως αποκαλύφθηκε τραγικά.
ImageHandler.ashx
Ο φόνος
Ο φόνος έγινε στις 16 Ιουνίου, στην εκλογική περιφέρεια της Κοξ Batley, έξω από τη βιβλιοθήκη, μετά από ομιλία της. Προφανώς, ο φονιάς την περίμενε καλά οπλισμένος. Της κατάφερε τρεις μαχαιριές και την πυροβόλησε τρεις φορές, για να είναι απολύτως σίγουρος, φαίνεται, για το αποτέλεσμα. Δίπλα της βρισκόταν συνεργάτις της.
Ο Τόμας Μάιερ, 52 ετών, όπως ανακοίνωσε δύο ημέρες αργότερα η αστυνομία του Γιόρκσάιρ, κρατείται και κατηγορείται για
φόνο, βαριά σωματική βλάβη, κατοχή πυροβλόλου όπλου και επιθετικού όπλου.
Στο σπίτι του βρέθηκαν νεο-ναζιστικά φυλλάδια και η σχέση του με ακροδεξιές ομάδες αποτελεί“προτεραιότητα για την κατεύθυνση της έρευνας”. Επίσης εξετάζεται η πνευματική του υγεία, αφού την προηγούμενη του φόνου είχε επισκεφθεί ψυχίατρο, αλλά του έδωσαν ραντεβού για την επόμενη εβδομάδα.

claui5txeaar_fp
Η προσωπικότητα της Κοξ
Η Κοξ εκλέχθηκε για πρώτη φορά με το Εργατικό Κόμμα, στις εκλογές του 2015. εργαζόταν για πολλά χρόνια σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, ήταν υπερασπίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έδινε μεγάλη έμφαση στις πιο ευάλωτες γυναίκες, όπως αναφέρθηκε σε παρουσιάσεις και αρθρογραφία αυτές τις ημέρες. (Βλ. άρθρο του Γκάρντιαν στο Μωβ, δημοσιευμένο στα αγγλικά).
Μεγάλωσε στο Batley και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Cambridge. Στο παρελθόν εργαζόταν για την ανθρωπιστική οργάνωση Oxfam, για το Save the Children και άλλες οργανώσεις, τόσο στη Βρετανία όσο και σε πολλές άλλες χώρες. Παράλληλα, υπήρξε σύμβουλος της συζύγου του πρώην πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν.
Ήταν ένθερμη υποστηρίκτρια της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ, και έκανε καμπάνια γι’ αυτό, και ήταν εθνική πρόεδρος του δικτύου γυναικών των Εργατικών και ανώτερη σύμβουλος του Freedom Fund για την καταπολέμηση της δουλείας.
Ήταν πρόεδρος της διακοινοβουλευτικής ομάδας για τους Φίλους της Συρίας, και πρωταγωνίστησε στην πρόταση για στρατιωτική δράση για “ανθρωπιστικούς” λόγους,  το περασμένο φθινόπωρο. Φαίνεται ότι η αντιπολεμική της ταυτότητα την είχε οδηγήσει σε λάθος δρόμο. Στο θέμα αυτό είχε  διαφωνήσει με τον ηγέτη του κόμματός της Τζέρεμι Κόρμπιν, τον οποίο αρχικά είχε υποστηρίξει για την ηγεσία των Εργατικών. Ο Κόρμπιν αποτελεί μια καινούρια και ριζοσπαστική φιγούρα στο Εργατικό Κόμμα, και η εκλογή του στη θέση αυτή είχε θεωρηθεί ως νίκη των προοδευτικών δυνάμεων του κόμματος.
Ήταν παντρεμένη με τον  Μπρένταν Κοξ με τον οποίο είχε δύο μικρά παιδιά.
1466244659441
Διακομματικό πένθος
Φυσικά υπήρξε διαταξικό και διακομματικό πένθος σε όλη τη χώρα, όπου ακόμα και οι ηγέτες των δύο μεγάλων κομμάτων απέτισαν μαζί φόρο τιμής. Το ακροδεξιό κόμμα εξέφρασε τον αποτροπιασμό του για τη δολοφονία της Κοξ, αλλά δεν γνωρίζουμε τι θα αποκαλύψει η πολιτική και αστυνομική έρευνα. Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, αφού ο φονιάς φαίνεται να είχε σχέσεις με ακροδεξιές ή φασιστικές οργανώσεις.
Δολοφονίες βουλευτών στο Ηνωμένο Βασίλειο
Τουλάχιστον κατά τα τελευταία χρόνια, όσες δολοφονίες βουλευτών έγιναν στη χώρα αυτή σχετίζονταν με τη Βόρειο Ιρλανδία και των αγώνα που διεξαγόταν εκεί για την ανεξαρτησία.
Από το 1979 έως σήμερα, από τις 7 θανατηφόρες επιθέσεις εναντίον βουλευτών, οι 6 σχετίζονταν με τη βόρειο Ισλανδία ενώ η μια πραγματοποιήθηκε από 21χρονη γυναίκα που ήθελε να τιμωρήσει τον βουλευτή για την υποστήριξή του στον πόλεμο του Ιράκ. Ο βουλευτής Steven Timms διέφυγε τον κίνδυνο ζωής. Η νεαρή καταδικάστηκε ισόβια. Η τελευταία θανατηφόρα επίθεση σε βουλευτή έγινε το 1990.
πηγή tomov.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU