Όπως έχουμε ξαναγράψει εδώ και εδώ , η αρχηγική δομή του Ποταμιού δεν υποσχόταν τίποτα καλό για τους εθελοντές του κόμματος παρά μόνο νεποτισμό της ηγεσίας - γρήγορα αυτό έγινε το κύριο πρόβλημα των ανθρώπων που ήλπισαν στο Ποτάμι και κορυφώθηκε σαν πρόβλημα με τον τρόπο που γίνεται η διεύρυνση του κόμματος αυτού: φίλοι και συγγενείς του ΣΘ στις καίριες θέσεις, παλαιοκομματικοί και τυχοδιώκτες τύπου Λυκούδη, Ψαριανού και Τατσόπουλου προσχωρούν με "εντολή Θεοδωράκη" και εσωτερικές οδηγίες για διορισμένη διακυβέρνηση του κόμματος ως θρησκευτικής σέκτας διανέμονται στην ΠΕ.Ενδεικτική είναι η παραίτηση της Άλια Κάτσικα από τη θέση της Περιφερειακής Συντονίστριας Ρεθύμνου και μέλους της Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής, πολύ πριν ενσκήψουν οι διευρυνσίες της τελευταίας εσοδείας ήδη από τις 2 Οκτώβρη 2014.
Όπως λέει η ίδια:
"Κι έγινε (η παραίτηση) ακριβώς γιατί οι διαδικασίες ή καταστρατηγούνταν ή δεν υπήρχαν ή εφαρμόζονταν επιλεκτικά για ημετέρους...
Έγινε γιατί ο υπεύθυνος της Κρήτης κος Κυριάκος Καραγιώργης (συμμαθητής του κου Θεοδωράκη…), ο υπεύθυνος των εθελοντών πανελλαδικά κος Μιχάλης Θεοχάρης (ανιψιός του κου Θεοδωράκη και διορισμένος στη θέση του…) και η κα Αλεξία Φαντάκη (εξαδέλφη του κου Θεοδωράκη κι επίσης διορισμένη υπεύθυνη για την Κρήτη…) φρόντισαν με την ανοχή τους και την άρνησή τους να υποστηρίξουν την αλήθεια σε συγκεκριμένες (ανυπόστατες) καταγγελίες εναντίον μου - προτίμησαν να σιωπήσουν- η διοίκηση της περιοχής του Ρεθύμνου να περάσει σε πιο πειθήνια χέρια…
Η διεύρυνση του Ποταμιού με τον τρόπο που γίνεται αυτή τη στιγμή, ήταν η φυσική εξέλιξη ενός κόμματος που μπαίνει από τόσο νωρίς σε συμβιβασμούς και συμμαχίες με τους όποιους τοπικούς «διαβόλους» που του τάζουν ψηφαλάκια, αδιαφορώντας για την ποιότητά τους και το ηθικό τους παράστημα…"
Η επιστολή παραίτησης:
της Άλια Κάτσικα, πρώην συντονίστριας Ρεθύμνου και μέλους της ΠΕ του Ποταμιού
Αγαπητέ Σταύρο,
Το παρόν αποτελεί την επίσημη παραίτησή μου από τη θέση της Περιφερειακής Συντονίστριας Ρεθύμνου και μέλους της Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής.
Οι λόγοι πολλοί και σημαντικοί , αλλά θα μπορούσαν να συνοψιστούν σε μία φράση «αξιακό έλλειμμα».
Κι επειδή ως
Περιφερειακή Συντονίστρια θα ερχόμουν σ’ επαφή με σημαντικούς ανθρώπους του
Ρεθύμνου και θα τους καλούσα να μπουν στη Επιτροπή Διαλόγου στο Ρέθυμνο (με
πολλούς απ’ αυτούς βέβαια είχα ήδη έρθει σ’ επαφή και είχαν συμφωνήσει να μπουν
κι αναφέρομαι σε στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, πανεπιστημιακούς καθηγητές,
καινοτόμους επιχειρηματίες της περιοχής κλπ), δε μπορώ να το κάνω αυτό την ίδια
στιγμή που διαπιστώνω το εν λόγω αξιακό έλλειμμα.
Κάτι τέτοιο
θα μ’ εξέθετε ως άτομο και θα βρισκόμουν ν’ απολογούμαι γιατί «άλλα τους έδειξα
κι άλλα τους έμπηξα», όταν πολύ γρήγορα θα τράκαραν και οι ίδιοι στις εν λόγω
καταστάσεις.
Το να κρατήσω λοιπόν την αξιοπιστία του λόγου μου στην τοπική κοινωνία είναι για μένα απείρως πιο σημαντικό από οποιαδήποτε θεσούλα.
Η επισύναψη που περιλαμβάνεται στο mail, έχει όλες τις επικοινωνίες μου με τα στελέχη του Ποταμιού που είναι υπεύθυνα για το συντονισμό της Κρήτης, αλλά και τα μέλη του Ποταμιού στο Ρέθυμνο. Αν βρεις το χρόνο να τους ρίξεις μια ματιά, θα δεις ακριβώς για ποια πράγματα μιλάω.
Εδώ θα σου
δώσω μόνο την κεντρική ιδέα, μιας και το κίνημα το ξεκίνησες παίρνοντας μεγάλο προσωπικό ρίσκο και ευθύνη απέναντι
στην Ελληνική κοινωνία. Για να έχω λοιπόν ήσυχη τη συνείδησή μου, ότι σ’
ενημέρωσα έγκαιρα και δε σε άφησα να τα βρεις όλα αυτά μπροστά σου όψιμα, σου
απευθύνω αυτό το κείμενο, με την ελπίδα να συμβάλλω έστω και την ώρα που φεύγω,
έστω κι ελάχιστα στη διάσωση του εγχειρήματος που ανέλαβες.
Πολλοί σχηματισμοί και κόμματα στην Ελλάδα έχουν κατά καιρούς πει πολύ σωστά πράγματα για τον τρόπο λειτουργίας της χώρας και των δομών της. Όσο καλά όμως κι αν τα έλεγαν προεκλογικά, στην πράξη έκαναν πράγματα άσχετα με ότι ευαγγελίζονταν.
Ιδιαίτερα σε ότι είχε να κάνει με τις τοπικές κοινωνίες, η εφαρμογή είχε να κάνει με προσωπικά συμφέροντα, κολλητούς, συγγενείς, συμμαθητές, κουμπάρους κλπ. Επίσης είχε να κάνει με την δήθεν τήρηση ισορροπιών με άτομα αμφιβόλου ποιότητας, αλλά μεγάλης αξίας σε ψήφους.
Κοινώς,
προκειμένου οι τοπικοί κομματάρχες να διαιωνίσουν την ύπαρξή τους, έκαναν
εκπτώσεις σε επίπεδο αξιών, ευνοώντας όχι τα κομμάτια της κοινωνίας που
παρήγαγαν έργο και είχαν υψηλό βαθμό ακεραιότητας, αλλά τα φαύλα κομμάτια της
που θεωρούσαν ότι με υπόγειους τρόπους θα τους κρατούσαν στη θέση τους.
Δε χρειάζεται να κοιτάξουμε πολύ μακριά για να διαπιστώσουμε την αλήθεια ή την έκταση αυτού του φαινομένου. Ο τρόπος φορολόγησης και συλλογής των οφειλών από το ελληνικό δημόσιο, το αποδεικνύει περίτρανα. Οι αδύναμοι φορολογούνται σε εξοντωτικό βαθμό και δεν ξεφεύγει από το σύστημα ούτε ευρώ, όταν πρόκειται για είσπραξη – με έως και βίαιους, απάνθρωπους τρόπους πολύ συχνά – ενώ την ίδια στιγμή μεγαλο-οφειλέτες δεν πληρώνουν ούτε ευρώ και κανείς δεν τους αγγίζει.
Ένας πολιτικός φορέας που έρχεται εκ νέου να δηλώσει ότι θα κρατήσει διαφορετική στάση σε τέτοια ζητήματα όταν βρεθεί στην εξουσία, χρειάζεται ένα πολύ βασικό δομικό υλικό’ ανθρώπους υψηλών αξιών, έτοιμους να ακολουθήσουν μια οδό που στην αρχή δε θα είναι εύκολη, αλλά σε βάθος χρόνου θα βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει.
Στην ομιλία
μου στο Συνέδριο, είχα πει ότι ...