Σάββατο 31 Αυγούστου 2019

Αστικό πλαίσιο και ριζοσπαστική αριστερά: κύκλοι ακμής και παρακμής


του Γιώργου Παπασπυρόπουλου
Στην πολιτική παραλείπεται μάλλον από βολική αγνόηση, ένας "νόμος" που την διαπερνά διαχρονικά. Ο αρνητικός διεκδικητισμός ως κινητήρια δύναμη της ιστορίας...
στον Μιχάλη Καστρινάκη

Για τους περισσότερους προοδευτικούς κινητήρια δύναμη της ιστορίας είναι οι διαφορές, οι ανταγωνισμοί και γενικότερα αυτό που λέμε οι ταξικές αντιθέσεις - η μαρξιστική πάλη των τάξεων.
Για τους περισσότερους συντηρητικούς κινητήρια δύναμη είναι οι αποφάσεις των ηγετών και έσχατα επί νεοφιλελευθερισμού οι αποφάσεις των δισεκατομμυριούχων ηγετών της ελεύθερης αγοράς.

Κατά βάθος και οι δυο προσεγγίσεις συμπίπτουν κατά κάποιον τρόπο.
Η ιστορία κινείται από τις διεκδικήσεις είτε των μεν είτε των δε επί του περιορισμένου "πλούτου" του πλανήτη ή της χώρας τάδε. Έτσι και οι δυο, όταν αντιπαρατίθενται πολιτικά σε εκλογικές περιόδους, αντιπαραθέτουν προγράμματα θετικών για την αντίληψή τους βελτιώσεων και αναμένουν από τα ακροατήρια την ψήφο τους ή την συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις, εξεγέρσεις, επαναστάσεις ή ότι άλλο υπέρ αυτών.
Εκ των υστέρων μάλιστα "κατασκευάζεται" και η σχετική τεκμηρίωση ή συμπληρώνεται στα κενά που η πονηρή ιστορία αφήνει.

Ας δούμε ένα παράδειγμα: την Οκτωβριανή επανάσταση του 1917. Γνωρίζουμε ότι η θεωρίες του Λένιν ακόμη συζητούνται και αναλύονται σε όλον τον κόσμο. Γνωρίζουμε ότι ο κόσμος που εξεγέρθηκε δεν είχε ιδέα για τον σοσιαλισμό πέραν μιας γενικής υπόσχεσης ισότητας και ελευθερίας. Γνωρίζουμε ότι εκτός μιας ηγετικής ομάδας μερικών δεκάδων άντε εκατοντάδων στελεχών κανείς και καμία επίσης από τα μέλη του κόμματος των μπολσεβίκων δεν είχε σαφή ιδέα που πηγαίνουν. Τι γνώριζαν όλοι και όλες, μέλη και απλοί κανονικοί άνθρωποι που ενώθηκαν σε μια εξέγερση; Μα την καταπίεση των τσαρικών, των φεουδαρχών, της αριστοκρατίας και του στρατού τους. Αυτό που συνεπήρε τον κόσμο ήταν η απόλυτη φτώχεια, βία και καταπίεση που ενσάρκωνε ο Τσάρος. Το Όχι στον Τσάρο λοιπόν και σε ότι εξέφραζε για τον καθένα και την καθεμιά. Αυτό είναι ο αρνητικός διεκδικητισμός που έχει την δύναμη της εξέγερσης ή ενός κινήματος που μπορεί να αλλάξει τις κοινωνίες. Όχι τα θετικά πολιτικά προτάγματα και οι υποσχέσεις.

Πάμε σε ένα άλλο παράδειγμα: την Οικολογία. Το κίνημα αυτό έγινε γνωστό στην συνολική του φιλοσοφία και υπόσταση χάρη στο κίνημα ΚΑΤΑ της πυρηνικής ενέργειας. Και σήμερα αναβιώνει χάρη στο κίνημα ΚΑΤΑ της κλιματικής αλλαγής. Ποτέ δεν αναπτύχθηκε σοβαρό οικολογικό κίνημα θετικών διεκδικήσεων παρότι βρίθει η οικολογία μελετών και τεκμηρίωσης για την οικολογική αλλαγή. Ποτέ δεν έγιναν διαδηλώσεις για την χρήση φωτοβολταϊκών ή οικολογικής γεωργίας αλλά έγιναν ΚΑΤΑ της εκτροπής του Αχελώου, ΚΑΤΑ της Eldorado στην Χαλκιδική, ΚΑΤΑ των εξορύξεων υδρογονανθράκων στην Ήπειρο.

Ο Μάης του 68 ήθελε να γκρεμίσει να ελευθερώσει όχ να χτίσει. Το Πολυτεχνείο ήθελε να ρίξει την χούντα - οι συντελεστές του διαφωνούσαν μεταξύ τους για το μετά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε για να πέσει ο Σαμαράς και το συνεργαζόμενο ΠΑΣΟΚ που έφεραν τα μνημόνια και όχι για να εφαρμοστεί το πρόγραμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Κι όταν αυτή συγκρούστηκε με την ΕΕ, ο κόσμος ψήφισε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και μετά ανέθεσε στην ριζοσπαστική αριστερά την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου που καμία σχέση δεν είχε με το πρόγραμμά της... Γιατί λειτουργούσε ακόμη το ΟΧΙ σε ΝΔ και Πασοκ και Σόιμπλε. Δεν λειτουργούσε κανένα ΝΑΙ στο αριστερό πρόγραμμα όποιο κι αν ήταν αυτό.

Τον αρνητικό διεκδικητισμό μπορείς να τον κατανοήσεις θετικά ή αρνητικά.

Μπορείς να τον δεις σαν μικροαστισμό όπως πχ υποτιμητικά λέγεται ότι οι ψηφοφόροι ψηφίζουν αρνητικά, τιμωρούν με την ψήφο τους, δεν επιβραβεύουν.

Μπορείς να τον δεις ανθρωπολογικά, ότι ο άνθρωπος δεν αντιλαμβάνεται στην καθημερινότητα είτε δεν εκτιμά τις μικρές σταδιακές αλλαγές γονιδιακά αλλά μόνο στις μεγάλες απειλές ή τις αντιθέσεις μαύρο άσπρο.
Μπορείς να το δεις σαν επαλήθευση της αναρχικής θεωρίας της σχεδόν φυσικής αντίθεσης με την εξουσία, τον περιορισμό, την τεχνητή ιεραρχία, την καταπίεση της ελευθερίας κίνησης και επιλογών.

Ακόμη και το ότι οι ηγέτες που ανεβαίνουν σαν ελευθερωτές συχνά κατεβαίνουν ως προδότες, δείχνει την κυριαρχία του αρνητικού διεκδικητισμού: δεν ανέβηκες γιατί είσαι καλός αλλά γιατί είσαι μια λύση απέναντι στην εξουσία του προηγούμενου. Και θα κατέβεις αν και έκανες πολλά καλά γιατί είσαι και εσύ μισητό σύμβολο εξουσίας (είτε επειδή είσαι πραγματικά ειτε γιατί η αντιπολίτευση μας έπεισε γι αυτό).

Η Δούρου δεν έπεσε γιατί έκαψε το Μάτι. Όλοι ξέρουν ότι δεν τόκανε. Αλλά ενσάρκωσε συγκυριακά το μίσος-στόχο όλων των αντιθέσεων με την εξουσία: μικροαστικών και εργατικών, των φτωχών και των πλουσίων...

Ο Τσίπρας δεν έπεσε γιατί πρόδωσε την Μακεδονία. Έπεσε γιατί λατρεύτηκε σαν αντιμνημονιακός Μεσσίας που όμως ηττήθηκε και μετά εφάρμοσε μνημόνια ενσαρκώνοντας πάνω του το μίσος στόχο της ανάλγητης εξουσίας - έστω και αυτής που λέει "θα τα κάνω όλα αλλά σε βάθος χρόνου". Οι μικροβελτιώσεις δεν γίνονται αντιληπτές όπως είπαμε παραπάνω.

Είναι υγιής ο αρνητικός διεκδικητισμός και οι εξεγέρσεις ή τα τέρατα που παράγει; 

Όχι, ούτε υγιής είναι ούτε αρρωστημένος - είναι απλά ανθρώπινο χαρακτηριστικό.

Που εξηγεί γιατί οι άνθρωποι χάνουν τον έλεγχο στις εξεγέρσεις τους, στις κοινωνίες τους, στα κόμματά τους. Γιατί η άμεση δημοκρατία ισχύει για σύντομα διαστήματα και την ακολουθεί η αδιαφορία (που υλοποιείται στην ανάθεση). Γιατί οι άνθρωποι χάνουν το ενδιαφέρον τους και δεν συμμετέχουν ακόμη και στο πιο ενδιαφέρον κίνημα ή στις πράξεις των ηγετών που οι ίδιοι ανέδιεξαν. Γιατί εγκαταλείπουν τις συλλογικότητες αμέσως μετά την ακμή τους. Γιατί και τα πολιτιστικά κινήματα ακμάζουν και αμέσως μετά παρακμάζουν.Είναι "νόμος" αυτό όπως φαίνεται.
Μιλούν γι αυτόν τον νόμο οι αρχαίοι φιλόσοφοι της Δύσης και οι σοφοί της Ανατολής. Μιλούν για την κατάλληλη στιγμή που την αρπάζεις, το κύμα που καβαλάς να σε πάει παρακάτω γνωρίζοντας ότι κι αυτό θα περάσει καλό ή κακό. Και μετά θα πρέπει να περιμένεις το επόμενο.

Οι καλοί πολιτικοί νοιώθουν το κύμα και το καβαλάνε. Οι ακόμη πιο καλοί πολιτικοί ξέρουν και τι να κάνουν μετά. Ανάμεσα στα κύματα. Την περίοδο της "παρακμής" - που δεν αφορά το περιεχόμενο του προτάγματος αλλά την μορφή. Τότε εκείνοι αλλάζουν την μορφή και συνδέονται με το επόμενο κύμα οργανικά. Οι κακοί πολιτικοί αποστεώνονται, γίνονται δογματικοί. Κι έτσι έχουμε ήδη δογματικό μαρξισμό, δογματικό φιλελευθερισμό, δογματικό αναρχισμό. Τροτσκιστές που ζητούν πάντοτε "γενική απεργία" ακόμη και όταν είναι φανερό ότι οι εργαζόμενοι δεν ενδιαφέρονται καν για κάτι τέτοιο. Σε παράλληλα σύμπαντα φιλοσοφίες ζωής γίνονται άκαμπτα δόγματα, εθελοντές ιερουργοί κοινοτήτων αλληλεγγύης γίνονται χρυσοαμειβόμενοι υπάλληλοι αυταρχικών θρησκειών ΑΕ, ζωντανές παραδόσεις γίνονται μιμήσεις χωρίς περιεχόμενο, κύμβαλα αλαλάζοντα. Κι αυτό είναι αναμενόμενο γιατί διατηρούνται οι μορφές ενώ το πρόταγμα έχει μετακομίσει αλλού χωρίς να γίνει αντιληπτό.

Οι αναγκαστικοί κύκλοι ακμής και παρακμής δεν έχουν προφανώς μοναδική αιτία τον αρνητικό διεκδικητισμό και τις κορυφώσεις του. Υπάρχουν και οι κυκλικές κρίσεις του καπιταλισμού με όλες τις παράπλευρες κρίσεις που προκαλούν, κλιματικές , προσφυγικές, πολεμικές κλπ Όμως η παρακολούθηση των κυμάτων του αρνητικού διεκδικητισμού είναι πολύτιμη για τον φιλόσοφο ή τον πολιτικό που ερευνά το επόμενο κύμα ή ακόμη και το πως πρόσκαιρα να καθυστερήσει, επεκτείνει ή αναβάλλει κάποια από αυτά.

Δεν χρειάζεται να πέφτει από τα σύννεφα πχ ο Ελ. Βενιζέλος όταν χάνει τις εκλογές αφού έχει διπλασιάσει το ελληνικό κράτος ή ο Αλ. Τσίπρας όταν έχει αποκαταστήσει την αστική και κοινωνική κανονικότητα. Ο αρνητισμός έχει μεγαλύτερη δυναμική από τον θετικισμό. Αποτελεί τον διαθέσιμο μηχανισμό ελέγχουν που διαθέτει ο άνθρωπος σε μαζικό επίπεδο. Εξαιρούνται οι μειοψηφίες. Εκεί οι νόμοι είναι άλλοι αλλά συχνά στην ιστορία γίνεται το λάθος μηχανικά να θεωρείται ότι διατηρούνται ίδιοι οι νόμοι που την διέπουν και όταν η μειοψηφία γίνει πλειοψηφία ... Δεν μπορεί πχ ο ΣΥΡΙΖΑ του 4% να είναι ίδιος με τον ΣΥΡΙΖΑ του 30%. Είναι ήδη κάτι άλλο. Αν εγκαίρως γίνει αυτό παραδεχτό και αντιστοιχηθεί με την κατάλληλη μορφή, θα είναι έτοιμος για το επόμενο κύμα.
Η δημοκρατία τέλος άνθισε στις πόλεις της αρχαίας Ελλάδας σε μικρά όμως ακροατήρια. Σε μεγάλα υποφέρει. Χάνει την αμεσότητα. Ότι και να λέμε σήμερα δεν έχουμε δημοκρατίες αλλά μορφές που την θυμίζουν.

Το επόμενο διάστημα οι αστικοί θεσμοί που αποκατέστησε η αριστερά (ειρωνεία της ελληνικής ιστορίας) αδειάζοντας από ριζοσπαστισμό και φορτώνοντας μεταρρυθμισμό, θα απειληθούν από την συμμαχία μιας δεξιάς χρεοκοπημένης που ήρθε να βρει σωτηρία και νόημα στην ακροδεξιά που ενσωμάτωσε. 

Ως εκ τούτου ο νέος αρνητικός διεκδικητισμός θα αφορά ένα αντιδεξιό μέτωπο όλων των προοδευτικών. Με συνολικό πρόταγμα την οριστική θεσμική θωράκιση της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στον φασισμό και τις ολιγαρχικές εκτροπές. 

Σε αυτή τη φάση και μπροστά στο νέο κύμα που σύντομα θα φουσκώσει με αρνητισμό απέναντι στην (ακρο)δεξιά, η ριζοσπαστική αριστερά δεν πρέπει να επιμείνει ο Νέος ΣΥΡΙΖΑ να έχει τα χαρακτηριστικά της. 
Θα αποτελέσει ένα διακριτό ρεύμα που συναινετικά θα συνεργαστεί με όσο το δυνατόν περισσότερα άλλα ρεύματα προοδευτικότητας με κοινό πρόταγμα την πολιτιστική και παιδευτική αναβάθμιση της ελληνικής κοινότητας του παγκόσμιου χωριού. Ξεκινώντας από τον εαυτό της. 
Χωρίς περιττά δράματα και αντιπαραθέσεις. 
Αλλά εξετάζοντας με προσοχή τις πράξεις της και τις παραλείψεις της από τον Ιανουάριο του 2015 έως σήμερα. Όπως έχει εξετάσει τις περιόδους του πρώτου και δεύτερου αντάρτικου. 

Γιατί για όνομα του Μαρξ, πρώτη φορά βγήκε με εκλογές κυβέρνηση η ριζοσπαστική αριστερά παγκοσμίως και έμεινε και 4,5 χρόνια χωρίς τη βοήθεια κάποιου είδους δικτατορίας της πρωτοπορίας των φωτισμένων! 
Δεν της αξίζει ένας ενδελεχής απολογισμός που θα φωτίσει πολλές πλευρές του ερωτήματος "αστικό πλαίσιο και ριζοσπαστική αριστερά";








Δευτέρα 26 Αυγούστου 2019

Φύκια για μεταξωτές κορδέλες ή είναι πολλά τα λεφτά κυριάκο!

 
του Βασίλη Παππά, εκπαιδευτικού

Τις τελευταίες ημέρες και όσο πλησιάζει η ημέρα ανακοίνωσης των
αποτελεσμάτων των πανελληνίων εξετάσεων , στα ΜΜΕ ηλεκτρονικά και μη
δημοσιοποιούνται πλήθος αναρτήσεων για σπουδές σε πανεπιστήμια του εξωτερικού και σε «πανεπιστημιακά» κολλέγια στο εσωτερικό. 
Ο ενδιαφερόμενος που θέλει να σπουδάσει νομικά έχει έτοιμη τη λύση.
Καταργήθηκε η Νομική Πατρών, αφού έχουμε πολλούς δικηγόρους, αλλά
προσφέρουμε σπουδές με το αζημίωτο σε Νομική ομόγλωσσου κράτους, αφού οι αποτυχόντες στα ελληνικά ΑΕΙ θα έρχονται ως «άριστοι» από το εξωτερικό. 
Άλλος/η ενδιαφερόμενος/η προσπαθεί να «ανακαλύψει» το πρόγραμμα
σπουδών και τους διδάσκοντες σε «πανεπιστημιακό» κολέγιο της βόρειας Ελλάδας. Έκπληκτος βλέπει ότι μόνον το ένα τρίτο των διδασκόντων κατέχει διδακτορικό δίπλωμα σπουδών, ενώ οι υπόλοιποι διδάσκοντες/σες έχουν απλούς μεταπτυχιακούς τίτλους. Κανείς δεν αντιλέγει ότι και τούτοι/ες είναι ικανοί/ές αλλά είθισται εκεί στο Κολάμπια (Columbia) το διδακτικό προσωπικό να έχει τουλάχιστον διδακτορικό δίπλωμα. Το ίδιο βεβαίως – βεβαίως συμβαίνει σε όλα μα όλα τα ελληνικά ΑΕΙ ακόμη και στην πλειοψηφία των πρώην ΤΕΙ. Μόνο κάποιοι παλαιοί καθηγητές εφαρμογών έχουν απλούς τίτλους σπουδών – οι οποίοι τείνουν να εκλείψουν. 
Εκεί όμως που γελά ο κάθε πικραμένος είναι αν μπεί στον κόπο και συγκρίνει
τα εργαστηριακά προγράμματα σπουδών. Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών ΕΜΠ και σχολή μηχανολόγων μηχανικών κολεγίου του θείου μου του «Φερδινάνδου».
Πενήντα δύο (52) σελίδες το πρόγραμμα σπουδών στο ΕΜΠ με πλήθος εργαστηρίων και υποδομών με αναλυτική περιγραφή και πολλές φωτογραφίες – μερικές σελίδες το πρόγραμμα «σπουδών» χωρίς καμία φωτογραφία από εργαστηριακούς χώρους (τυχαίο?) και με την εξής «ακαδημαϊκή» πληροφορία «πολλά από τα εργαστήριά μας γίνονται σε εξειδικευμένα» εργαστήρια εταιρειών με τις οποίες συνεργάζεται το «ίδρυμα», σικ. Ερώτημα. Πόσα τέτοια «πανεπιστήμια» στην Ελλάδα έχουν τη «σεισμική τράπεζα» του ΕΜΠ ή τη δεξαμενή για μεγάλα μοντέλα πλοίων της σχολής Ναυπηγών? 
Και το οξύμωρο. Φωνάζουν οι καλοθελητές: «Με 4 και 6 μπαίνουν στα
πανεπιστήμια. Να βάλουμε τη βάση του 10, για να μπαίνουν οι άριστοι». Οι
υπόλοιποι? Προφανώς πληρώνοντας στα «πανεπιστημιακά» κολέγια και μετά ώ του θαύματος, ως άριστοι θα προσλαμβάνονται από τις εταιρίες, αφού πολλά από τα «ιδρύματα» αυτά λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία με αντίστοιχες εταιρίες! 
Προφανώς σε ελεύθερη και καπιταλιστική κοινωνία ζούμε. Προφανές επίσης
ότι πολλά τα προβλήματα και οι κακοδαιμονίες στα ελληνικά ΑΕΙ. Η κατευθυνόμενη παραπληροφόρηση για «την αριστεία των μολότωφ» και η σκόπιμη απόκρυψη της πολύ καλής σειράς που έχουν ελληνικά ΑΕΙ και σχολές στη παγκόσμια εκπαιδευτική κοινότητα, είναι εκ του πονηρού! Η σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ έβδομη (7) στην παγκόσμια κατάταξη με τη λίστα Σαγκάης! Όσο για το κόστος των διδάκτρων σε καλές σχολές του εξωτερκού – πέραν του κόστους διαβίωσης βλέπε:
https://www.look4studies.com/ekpaideusi-teleutaia-nea-spoudes-stis-ipa-gia-ligous-kai-eklektous-i-elit-twn-panepistimiwn.html. 
Είναι σαφές ότι οι επιλογές των παιδιών και των ελληνικών οικογενειών για
σπουδές είναι απολύτως σεβαστές και ελεύθερες. Πίσω όμως από αυτή τη θέληση για γνώση ή επαγγελματική αποκατάσταση ή και τα δύο, στήνεται διαχρονικά και μεθοδικά η απαξίωση των ελληνικών ΑΕΙ, γιατί είναι πολλά τα λεφτά κ. πρωθυπουργέ , ακόμη και για τους αντιγραφείς νεοσσούς του μακεδονομάχου πρωθυπουργού σου.
ΥΓ. «Ει το τρέφειν πώγωνα δοκείς σοφίαν περιποιείν, και τράγος
ευπώγων αίψ’ όλος εστὶ Πλάτων». Μετ: Αν το να έχεις γένια νομίζεις ότι φέρνει σοφία, τότε και ο τράγος θα ήταν Πλάτων. 
 
Λουκιανός 120-180 μ.Χ. , Σύρος συγγραφέας.



Καλαμπάκα 26/8/19
εν αναμονή των αποτελεσμάτων των πανελληνίων




Λουκιανός 120-180 μ.Χ. , Σύρος συγγραφέας.

Σάββατο 24 Αυγούστου 2019

Το Μάτι και το Paradise, Αττική και Καλιφόρνια, εδώ χυδαία κομματική εκμετάλλευση των νεκρών, εκεί υπόσχεση αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής

PHOTO: A Sept. 10, 2018, image of the Kilcrease circle community in Paradise, Calif., compared to a Nov. 17, 2018 image this area was destroyed by the deadly Camp Fire.
Αυτή είναι μια δορυφορική εικόνα της κοινότητας Kilcrease circle της πόλης Paradise στην Καλιφόρνια, παρμένη στις 10 Σεπτ. 2018, ακολουθούμενη από μια εικόνα της ίδιας κοινότητας στις 17 Noε, 2018 με κατεστραμμένη την περιοχή από την φονική πυρκαγιά.
Αυτά λίγους μόλις μήνες μετά την φονική πυρκαγιά στο Μάτι της Αττικής.


Πέρυσι τον Σεπτέμβριο ένα χωριό στην Καλιφόρνια καήκε ολοσχερώς όπως το Μάτι. Θρήνησαν εκεί 86 νεκρούς. Χωρίς τυμβωρυχίες της αντιπολίτευσης και πολιτικές αλητείες τύπου ΝΔ. 
Σήμερα το επισκέφθηκε ο Μπέρνι Σάντερς υποψήφιος για το χρίσμα των Δημοκρατικών στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ. Τι είπε ο Σάντερς; ότι μας έκαψε ο Τραμπ ή ο τοπικός Κυβερνήτης (Περιφερειάρχης αν η Καλιφόρνια δεν ήταν ομόσπονδο κράτος); Όχι.
Είπε:
Bernie Sanders
@BernieSanders

Yesterday I was in Paradise, California, a town nearly destroyed by a wildfire that killed 86 people. Climate change is making these fires worse.
From a moral perspective, we have no choice but to act. We need bold action and a Green New Deal.

Τον τόπο της τραγωδιας είχε επισκεφθεί τον Νοέμβριο ο Τραμπ. Τι είπε ο Τραμπ; Ότι τους έκαψε ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια ή οι Δημοκρατικοί; Όχι.
Είπε:
President Donald Trump arrived in California on Nov. 17 to survey the scene of surreal devastation and meet with firefighters, alongside California Gov. Jerry Brown and the state's governor-elect, Gavin Newsom.
The president stopped first in the town of Paradise, where he called the damage "total devastation."
"We've never seen anything like this in California, we've never seen anything like this yet. It's like total devastation," Trump told reporters. "I think people have to see this really to understand it." (πηγή)

Στην χώρα μας όμως, έγινε το αντίθετο. Οι χυδαίοι λαϊκιστές της συμμαχίας Κ.Μητσοτάκη - ακροδεξιάς, εκμεταλλεύτηκαν την "ευκαιρία". Και ήρθαν στην κυβέρνηση αποκλειστικά με ψέμματα, τυμβωρυχία και fake news από πραγματικά "αλήτες, ρουφιάνους, δημοσογράφους" του κομματικού στρατού τους που σήμερα τακτοποιούν στον κρατικό μηχανισμό... 
Γιατί για τους νεκρούς "έφταιγε η Δούρου", όχι τα ακραία φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής, οι άνεμοι των 10-12 μποφόρ, το τοπογραφικό παγίδα, η αυθαίρετη δόμηση, οι στενοί δρόμοι. Όχι έφταιγε η Δούρου, η αστυνομία, η πυροσβεστική - αυτοί διώχθησαν άλλωστε από κάποιους εισαγγελείς...
Το Μάτι και το Μακεδονικό ήταν η αιχμή του δόρατος της λαϊκιστικής συμμαχίας. Και στα δυο έκαναν το μαύρο άσπρο με χονδροειδή ψέμματα, συστηματική παραπληροφόρηση των καναλαρχών τους, φτηνή εκμετάλλευση του πόνου, της άγνοιας, των νεκρών, της ιστορίας. 
Στο Μακεδονικό η απάτη αποκαλύφθηκε με το καλημέρα της νέας κυβέρνησης.
Για πόσο ακόμη νομίζουν θα τους σώζει η εκμετάλλευση των νεκρών μιας τραγωδίας στο Μάτι; Που ακόμη εκμεταλλεύονται με στημένα show του μηχανισμού τους; 
Δεν σκέφτονται ότι κάποια στιγμή και οι ίδιοι οι νεκροί θα σηκωθούν για να τους πουν "Φτάνει! Όχι στο όνομά μου!"
Αυτό που έγινε στο Paradise κι αυτό που έγινε στο Μάτι δεν το πάλευε καμιά πυροσβεστική στον κόσμο. Ούτε η έμπειρη ελληνική ούτε η υπερσύγχρονη αμερικανική. Δεν παλεύεται εύκολα η κλιματική κρίση και τα φαινόμενά της.
Αλλά ήρθαν τα ανθρωπάκια του ελεεινού λαϊκιστή να εκμεταλευτούν την δυστυχία και τον θάνατο των ανθρώπων. Κάτι που επίσης δεν έχει γίνει πουθενά αλλού στον κόσμο. 
Ο Μητσοτάκης, ο Άδωνης, ο Βορίδης και οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι τους είναι μια "Ύβρις στην Εξουσία"... ...αλλά η ιστορία εκδικείται.


*Διαβάστε το ρεπορτάζ για το Paradise εδώ και συγκρίνετε με το Μάτι - την κάλυψη, την συμπεριφορά των πολιτικών, του Κυβερνήτη, παλιού και νέου, των ανθρώπων που πάσχισαν να σώσουν ζωές από τα ακραία φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής https://abcnews.go.com/US/relentless-california-wildfires-leave-87-dead-600-unaccounted/story?id=59262994&fbclid=IwAR2sWS-lPLNLxtdl7p4vGnPa-89sijwSLl3xwF403v9VXUMi1jf_nmHuS-o

PHOTO: Homes leveled by the Camp Fire line a development on Edgewood Lane in Paradise, Calif., Nov. 12, 2018.
Δεν είναι από το Μάτι, είναι από την κοινότητα Edgewood Lane της πόλης Paradise 



Κυριακή 18 Αυγούστου 2019

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2019

Όταν η τραγωδία στην Εύβοια αποκαλύπτει την τυμβωρυχία στο Μάτι...



Η Ρένα Δούρου δήλωνε αρχές Οκτωβρίου του 2018 για την πυρκαγιά στο Μάτι: 
"Με ιδιαίτερη ανακούφιση θα συμβάλω στην ανεύρεση των αιτιών και στη διαλεύκανση των ευθυνών της τραγωδίας του Ιουλίου. Οφείλω ωστόσο να σημειώσω ότι ο Β’ βαθμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι Περιφέρειες, σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, δεν έχουν επιχειρησιακή ευθύνη στην κατάσβεση των πυρκαγιών
- Ωστόσο ο μηχανισμός προπαγάνδας της ΝΔ και φυσικά ο Σκάι με προεξάρχουσα την παρουσιάστριά του Σία Κοσιώνη, συνεχώς και μεθοδικά της απέδιδαν ευθύνες για τον θάνατο τόσων ανθρώπων και την καταστροφή της περιοχής.
Τα πράγματα είναι απλά: 

- Είτε οι Περιφέρειες έχουν επιχειρησιακή ευθύνη, οπότε και ο Κώστας Μπακογιάννης που παρουσιάστηκε στην Εύβοια στις 8:30 το επόμενο βράδυ, πρέπει να ελεγχθεί από την δικαιοσύνη για παράβαση καθήκοντος και ενδεχόμενες ευθύνες για την καταστροφή της περιοχής 

- Είτε οι Περιφέρειες δεν έχουν επιχειρησιακή ευθύνη οπότε η Σία Κοσιώνη, το κανάλι της και ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της ΝΔ οφείλουν να ζητήσουν τουλάχιστον συγγνώμη από την Ρένα Δούρου για την δολοφονία χαρακτήρα που μεθόδευσαν εναντίον της.

Διαλέξτε!



Τετάρτη 14 Αυγούστου 2019

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2019

Δόμνα η Υγιής...


 Η ΝΔ εκτιμά(;) τους αποθεραπευμένους...


Η ΝΔ εκτιμά την τέχνη!